HART
Dimoiio
Reis naar het heilige meer van Afrika
Advies om waarde van één
vacantiedag te offeren
hefp[ o 1/IO0P
BBEE&EZmm
Maandag 9 Februari 1953.
NIEUWE APELDOORNSE COURANT
Tweede blaö
„DEUR ONS VER VERLATEN VLAKTES....
(Van A. Kaptein in Kaapstad)
Verre pelgrimstocht van
drie weken
In het uiterste noorden van Transvaal,
in het woeste gebied der Lobombo-bergen,
ligt een meer. Het ligt hoog in de bergen,
ver van de wegen der mensen en het is
een plaats van stille huivering voor de
Bantoe's die het „heilig" hebben ver
klaard. Eeuw na eeuw stroomt het regen
water van de omringende bergen er heen
en hoewel het meer géén rivier heeft,
waarlangs het zijn watermassa's kan af
voeren, blijft zijn waterpeil altijd constant.
Waar blijft al dat water? De geologen
hebben de verklaring gevonden: het
strofomt diep onder de rotsen, de heuvels
en de bergen voort, naar een onbekend
doel, ergens In de wijdheid van het Afri
kaanse continent.
Door de wijde stilte
van de Karoe
Maar de primitieve Bantoe's hebben een andere verklaring: de Grote
Slang der Vruchtbaarheid woont in het meer; hij zuipt het water op en
spuit het naar de hemelen, waar het bewaard wordt. Soms, als de geesten
een beste bui hebben, zetten ze de poorten open. Dan regent het en dan
groenen de velden en rijpen de halmen en wordt het vee vet.
Wie zou niet huiveren van diep ontzag, als hij de berghellingen afdaalt,
die naar het stille, heilige meer vo'eren?
Er zijn altoos witte watervogels op het rimpelend vlak en ook die
vogels zijn heilig. Men mag ze niet jagen, men mag ze niet verschrikken.
Want zij zijn de zielen der vermoorde vrouwen van de Voortrekkers, de
zielen van de dochters der Boeren-pioniers, die vielen onder de regen van
assegaaien die de voorvaders der Bantoe's slingerden naar de lagers der
Witmensen,
Van Kaapstad in het Zuiden tot het
heilige meer in het Noorden is het,
hemelsbreed gemeten, ongeveer acht
tienhonderd kilometer. En op die weg
liggen niet alleen de verlaten vlakten
van de dorre Karoo en van het brari^
dend-warme „Lageveld", maar ook tal
van bergreeksen, wier rotsige kruinen
zich in de wolken boren en wier da
len nog vijfhonderd maal dunner be
volkt zijn dan de dunstbevolkte plek
ken van Europa.
Ik heb, in een tocht die drie we
ken duurde, de verre pelgrimstocht ge
maakt, deels per trein, deels per auto
en daar, waar geen wiel meer komen
kon, te voet. Toen ik op het station
van Kaapstad afscheid nam van mijn
vrienden tikten ze, meewarig doch
vol troost, tegen hun voorhoofd en
ze waarschuwden me tegen malaria en
zwarte-waterkoorts, tegen olifanten
en tegen de geheimzinnige ziekte van
het Dodendal. Maar ik ben, gezond en
gebruind, heelhuids teruggekeerd. En
ik heb een reis gemaakt, die zal blij
ven behoren tot de prachtigste herin
neringen uit mijn leven.
Blauwe trein.
Van Kaapstad brengt de blauwe trein
u in 26 uur in Pretoria. Het luxueuze
comfort, dat de Unie-spoorwegen de
reizigers op deze trein bieden, wordt
in Europa niet geëvenaard en in Ame
rika niet overtroffen. Men geeft u een
coupé, die binnen kleine afmetingen
alles biedt, wat ge verwachten kunt
van een kamer in een eerste klas ho
tel. Men biedt u voor een rijksdaalder,
al spoedig na het vertrek uit Kaap
stad, een lunch aan, die ge kunt sa
menstellen uit een spijskaart met ze
ven gangen. En voor vier gulden eet
ge 's avonds een diner met negen gan
gen (kreeft, wijn en sigaar inbegrepen)
dat, naar Europese begrippen, minstens
drie tientjes zou moeten kosten. In
smetteloze uniformen geklede kellners
en stewards lezen u de wensen van het
gezicht; zij stoppen u een kussen
in de rug en zij wekken u 's morgens
uit uw verende bed met een kop thee.
Kortom, in deze air-conditioned trein
maakt men het u binnen een paar
uur voelbaar duidelijk, dat ge met va-
cantie zijt en dat het leven goed is!
Prachtig land.
Reeds na een paar uur begint de
trein te klimmen tegen de hellingen
der eerste bergreeksen. Bij Wellington
staat goudgeel koren tegen de bergen
te rijpen in de zon. Over de heuvels
Kerk
NED. HERV. KERK.
Aangenomen naar Ermelo (derde
predikantsplaats): W. de Bruyn te IJs-
selmuiden, die bedankte voor Hilver-
_sum.-
GEREF. KERKEN.
Beroepen te Andijk: D. Zwart te
Halfweg (tweede maal).
Aangenomen naar Appelsga: G. Op-
pedijk, candidaat te Kollum, die be
dankt voor Elim (Dr.).
GEREF. GEMEENTEN.
Tweetal te 's-Scheveningen: W. de
Wit te Moerkapelle en G. Zwerus te
Middelharnis.
Beroepen te Rhenen: F. Mallan te
Bruinisse.
spelen de zon en de wolken een won
derlijk spel van licht en schaduw; er
zijn plekken in het panorama, die alle
kleuren tonen van rood tot blauw en
van grijs tot paars. We rijden langs
steile rotswanden en passeren van
tijd tot tijd kleine riviertjes, vol hel
derwitte keien. Hier en daar is het
uitzicht over de valleien groots en
wijd, de witte boerderijen, die een
zaam in de stille ruimte liggen, zijn
overal omzoomd met het felle rood
der kafferbomen en het brandende
paars der jacaranda's. Op een hang
brug staan kleurlingmeisjes, zó gra
cieus dat zij zouden kunnen dienen
als model voor een Afrikaanse Venus.
Zij wuiven naar de trein en lachen
hun witte tanden bloot.
Laat in de middag nadert ons rij
dende luxe hotel de Hexrivierpas. We
stoppen in Wolseley, vlak voor het
roodgeschilderde café van de heer
Izaak Katzenellebogen, dat grenst aan
een uit natuursteen opgetrokken
kerkje. En dat kerkje is zó onwerke
lijk mooi en lieflijk, als het alleen
maar voorkomt in een duurder soort
sprookjesboeken.
Langzaam trekt de trein, die thans
zowel vóór als achter een zware lo
comotief heeft, het bergmassief bin
nen. We kronkelen langs ravijnen,
we slingeren langs rotsige plekken,
we rijden over heldere beekjes. De
lucht wordt ijl, het geluid van de lo
comotieven wordt zachter en zachter.
Met een slakkengang van vijf kilo
meter per uur trekken we door een
landschap, dat afwisselend zó woest
(Advertentie)
U heeft een goede kans het
ergste van griep en influenza
te vermijden.
Ontsmet U enkele malen per dag
met het geconcentreerde anti
septische
ODOL MONDWATER.
Bruisende bergstroompjes banen zich
een weg langs de rotsige hellingen.
en zó lieflijk is, dat men tevergeefs
zoekt naar woorden, die het zullen
beschrijven. Het is alsof wij zweven.
Zelfs de thee in mijn kopje staat
roerloos stil. En overal zijn de den
nen en de vreemde cactussen in de
rotsen en overal bloeien de bloemen,
rood, paars, wit en blauw.
Nacht in de Karoe.
Langzaam komt de avond nader. We
zijn 2500 meter boven de zeespiegel
en we rijden de wijde, wijde stilte
van de Karoe binnen. Hier is het
een der droogste gebieden van de Unie
van Zuid-Afrika; hier groeien over
een oppervlakte, die vele malen groter
is dan Nederland, slechts kleine struik
jes, die het voedsel vormen van de
millioenen schapen, die er grazen.
Iedere boerenplaats is hier zo groot als
een provincie. Men rijdt mijlen en
mijlen in de schemer zonder enig
menselijk of dierlijk leven te zien.
De mierenhopen, die vrijwel zonder
uitzondering omstreeks een meter
hoog zijn, geven de vlakte het aan
zien van een maanlandschap uit de
Franse editie van Jules .Vernes be
roemde fantasie. Maar plotseling
honderd kilometer van de diclftsbijzijn-
de boerderij zie ik een schippers-
hondje draven met de tong uit z'n
bek. En ik zie nog juist hoe hij,
ernstig en nadenkend, stopt bij een
Algemene vergadering
C.H.U.
DEN HAAG. Op Woensdag 8 April
a.s. zal de Christelijk-Historische Unie
een algemene vergadering houden in
Krasnapolsky te Amsterdam. Op deze
vergadering zal het nieuwe ontwerp-
gemeenteprogramma 1953 van de
C. H. U. worden besproken. Voorts
zullen hoofdbestuursleden worden ge
kozen in de plaats van de aftredende
leden van het hoofdbestuur prof. dr G.
C. van Niftrik, de heer W. Nauta en
de heer W. J. van Muiswinkel, die niet
herkiesbaar zijn.
hoge zonnebloem. Een zonne
bloem en een schippershond in een
land zonder bomen! Nou ja, wat wil
men?
Ik sluit de luiken, zet mijn schoe
nen op de gang en laat mij in slaap
wiegen op het monotoon geruis van
de wielen.
Tien (luizend Noord-Oostpolders.
's Morgens om kwart over zeven,
juist als ik me sta te scheren boven
de wasbak (met koud en warm water),
denderen we over een brug, die de
oevers van de Vaalrivier verbindt.
Diep beneden me kolkt het water
langs de enorme rotsblokken en
ineens besef ik, waarom de Voortrek
kers deze stroom de Vaalrivier heb
ben genoemd. Het water, dat zich naai
de oceaan haast, is vaal van kleur,
min of meer als een kop zéér slappe
chocolademelk.
Langs de grens van de Oranje-Vrij
staat kruipen we naar het Noord-Oos
ten, over grond, die gedrenkt is met
het bloed van Boer en Brit en Bantoe.
Iedere vierkante meter is hier histo
rische bodem.
Het land is zó vlak en ruim, dat men
onwillekeurig het gevoel krijgt, te
rijden door tien duizend aan elkaar
geplakte Noord-Oostpolders. Hier en
daar ziet men schapen, nergens ziet
men mensen. Hier heersen slechts de
wijdheid en de stilte. Ik zie een paar
valken en een vogel, die felrode vleu
gels heeft en een zwarte staart. En
plotseling schieten tien of twaalf we
zels, de staarten angstig omhoog ge
heven, het. veld in.
Ergens stuurt een kaffer een ploeg
door het land. En die ploeg wordt ge
trokken door veertien ossen. Veertien
ossen en een zwarte man en dan weer
veertig kilometer oneindigheid.
Vier en twintig uren na mijn ver
trek uit Kaapstad zie ik in de verte
de mijnhopen van Johannesburg de
Goudene Stad schitteren in de zon.
En twee uur later stap ik uit het sta
tion van Pretoria en neem mijn hoed
af voor het standbeeld van Paul Kru-
ger. Hij staat daar met zijn hoge hoed
en zijn geklede jas omgeven door ste
nen Boerengeneraals. Hij staat daar
in het hart van „die ou Transvaal,
daar waar my Sarie woon".
Een der ravijnen van de Hexrivierpas,
die de Blauwe Trein passeert op de
route KaapstadPretoria.
Landbouwers helpen
's-GRAVENHAGE. Enkele dagen ge
leden is door de Stichting voor de
Landbouw medegedeeld, op welke
wijze een eerste bijdrage kan worden
geleverd ter voorziening in de ont
stane nood.
Aan alle in de agrarische bedrijfs
takken werkzame vaste en losse ar
beiders wordt thans door het dag. be
stuur aanbevolen de waarde van één
vacantiedag ter beschikking te stellen
van de slachtoffers. Deze arbeiders
kunnen dus hun werkgever, die vol
gens de CAO of loonregeling vacantie-
dagen door moet betalen, mededelen,
dat zij thans een der vacantiedagen,
waarop zij recht hebben, wensen op
te nemen. Zij blijven echter aan het
werk, doch verzoeken hun werkgever
het bedrag, waarop zij recht zouden
hebben, aan het Nationale Rampen
fonds over te maken.
Het is gewenst het bedrag, dat op
zichzelf wisselend is, af te ronden en
te bepalen op tien gulden. Daarmede
wordt aangesloten aan het advies van
de Stichting van de Arbeid om eerst
een uurloon en later een dagloon ter
beschikking te stellen.
De werkgevers, die vaste arbeiders
in dienst hebben, wordt aanbevolen
eenzelfde bedrag daaraan toe te voe
gen en het totaal aan het rampenfonds
over te maken.
Losse arbeiders zijn in het huidige
seizoen niet in belangrijke aantallen in
de landbouw, werkzaam. Zij beschik
ken echter nog over een bedrag aan
vacantiebonnen, waarvan pas met
Pasen weer een deel zou kunnen wor
den verzilverd. De Stichting voor de
Landbouw roept nu de losse arbeiders
in de landbouw op, met eenzelfde be
drag aan vacantiebonnen (f 10.aan
Omroepverenigingen
werken weer zelfstandig
De omroepverenigingen KRO, NCRV
en VARA, die gedurende de ramp
dagen coördinerend werkten bij het
doorgeven van berichten etc., hebben
sinds gisteren de normale wijze van
uitzenden hervat.
Alleen bij reportages werkt men
nog gezamenlijk en bij de doorgifte
van berichten van de berichtendienst.
Zeelieden sloegen
nachtwaker
ROTTERDAM. De politie heeft
drie schepelingen van het Finse s.s.
Nagu aangehouden, die er van ver
dacht worden een nachtwaker zo ern
stig met een hamer op het hoofd ge
slagen te hebben, dat de man in zorg
wekkende toestand in het ziekenhuis
Coolsingel moest worden opgenomen.
De nachtwaker, de 65-jarige J. Mal
tha uit de Mathenesserstraat, werd
zwaargewond in een walhuisje op de
Willemskade aangetroffen met een gat
in het schedeldak. De politie stelde
spoedig een onderzoek in en vernam
van andere nachtwakers uit de buurt,
dat zij waren lastig gevallen door drie
beschonken zeelieden, die onderdak
hadden willen hebben. Verder onder
zoek bracht de politie op het spoor
van de drie aangehoudenen.
Stop dat branden
op Uw maag!
Neem 'n paar Rennies.
Met een pak Rennies in huis is bran
dend maagzuur eigenlijk geen pro
bleem meer. Nog vóór het branden
begint, kunt ge de pijn opvangen.
Eén of twee Rennies laten smelten
op de tong dat is alles. Rennies
zijn één voor één hyglë'nisch verpakt,
ze smaken lekker en fris.
FEUILLETON
Als het
spreekt
door RENéE SHANN
67
,,'t Spijt me, mevrouw; ik
„Och, juffrouw Newcombe, wilt u als 't u blieft
Joan even roepen".
Barbara liep, met nog knikkende knieën, de gang
door. Wat had Jinks toch gescheeld, dat hij haar
zo had gekust? Of haar, dat zij 't had toegelaten?
Elk ogenblik had iemand uit een der vele deuren
in de hall kunnen komen en hen verrassen. Hij had
geen recht haar te kussen, noch hier noch elders.
Had ze hem nog niet duidelijk genoeg aan 't ver
stand gebracht, dat alles tussen hen uit was? Had
ze dit niet dikwijls genoeg voor zichzelf vastge
steld sinds ze hem had teruggezien?
Toen ze de kruk van Joans deur omdraaide, bleek
deze gesloten.
„Wie is daar?" riep Joan kribbig.
„Joan, je moeder vraagt je, aan de telefoon te
komen".
„Zeg, dat ik haar niet wil spreken. Ik
„Misschien is het beter, dat je het wel doet,
kindlief".
„Vooruit dan maar". De sleutel werd omgedraaid
en Joan, met hoed en mantel, klaar om uit te gaan,
trad vol tegenzin naar buiten. „Een ogenblik later
zou ik weg geweest zijn", zei ze spijtig.
Barbara ging weer naar haar eigen kamer. Wat een
morgen! Met de handen steunend op de glasplaat
van haar toilettafel, bleef ze staan, hopend, dat het
wilde kloppen van haar hart eindelijk eens zou be
daren. Waarom zou, na al wat ze Jinks te ver
wijten had, na al- haar gevoelens van boosheid,
wrok, verbittering dat ene korte ogenblik van licha
melijk contact haar zo geschokt hebben? Joan; met
haar ultra-moderne opvattingen, zou onmiddellijk
hebben gezegd waar 't op stond. „De liefde, Bar
bara, dat weet je toch wel op jouw leeftijd! Zo gaat
het immers". En ja, daar had je de grote vraag,
Was dit heus de kwestie, of was het een voorbij
gaande bevlieging, in de grond der zaak van geringe
betekenis? Zat er niet méér achter?
In de gang klonken voetstappen. Toen Barbara
zich omwendde, zag ze Joan met bleek en verwron
gen gezicht op de drempel staan.
„Barbara, zou je iets voor me willen doen?"
„Hm, jatenminstewat dan, Joan?"
Op wanhopige toon antwoordde Joan: „Zou jij
voor mij naar Benny willen gaan? Ik heb een af
spraak mét hem bij Carelli, een klein restaurant in
Frith Street. En nu heeft moeder me gezegd, dat ik
bij Marshall een nieuwe jurk moet gaan passen en
haar daar ontmoeten om dan samen te lunchen. Ik
heb nog geprobeerd er onderuit te komen, maar je
weet hoe ze is. Alsof het me iets kan schelen, hoe
die ellendige jurk er uit ziet! Och, Barbara, doe net
alsjeblieft voor me. Vertel hem wat er is gebeurd
en vraag hem of hij nog eens wil opbellen. Zeg
maar, dat ik er wel tussenuit zal knijpen zonder dal
moeder het merkt".
Barbara aarzelde. Kon ze zoiets wel voor Joan
doen? Ze zou dan immers willens en wetens tegen
de bedoelingen van mevrouw Melrose in handelen.
Deze vertrouwde haar en maakte haar zelfs deel
genoot. van de zorgen, die Joans relaties met Benny
Jackson de ouders van het jonge meisje berok
kenden.
„Barbara, je moet naar hem toe gaan. Ik ben
letterlijk wanhopig. Zeg hem, dat ik hem, hoe dan
ook, wil ontmoeten en -spreken! Alsjeblieft Bar
bara...." Hier brak Joans stem, terwijl haar de
tranen langs de wangen liepen, hoewel ze blijk
baar trachtte zich goed te houden.
Met bevende hand streek Barbara enige weer
spannige haren van haar voorhoofd. Alles scheen
zo snel achter elkaar te gebeuren. Jinks, Joan,
Benny JacksonJa, Benny Jackson; plotseling
kwam een gedachte bij haar op: Misschien was het
wel goed, dat ze hem eens ontmoette en dan be
hoefde ze geen gewetensbezwarente maken.
„Waar is dat Careli precies?"
Blijkbaar opgelucht zei Joan: „In Frith Street.
Links als je uit Shaftesbury Avenue komt. O, Bar
bara, je bent een schat als je het doét!"
„Ik doe het alleen wanneer je die belofte nog
eens herhaalt".
„O, ja, o, ja! Natuurlijk! Ik wil je van alles be
loven, als je het maar zo weet te schikken, dat ik
hem op een ander ogenblik kan spreken. Zou het
morgen gaan, Barbara? Morgen zou moeder immers
Heather meenemen naar dr Risling, die had laten
w'eten, dat hij haar wilde onderzoeken!"
„Ja, dat geloof ik wel".
„Zeg Benny dan, dat ik om drie uur op zijn flat
zal komen".
„Op zijn flat?" vroeg Barbara ontsteld.
(Wordt vervolgd)
deze hulpactie deel 1
overleg met het vacantiefonds voor de
Landbouw is besloten, dat de bonnen
daartoe tussen 11 en 18 Februari op de
gewone wijze kunnen worden ingele
verd bij de plaatselijke penningmees
ters der drie in de Stichting voor de
Landbouw samepwerkende landarbei
dersbonden.
Twenthe krijgt een U.T.S.
HENGELO. Voor de vorming van
lager kader, waaraan bij een voort
schrijdende industrialisatie van ons
land, een steeds grotere behoefte zal
bestaan, zal in Twenthe een schooi
voor Uitgebreid Technisch Onderwijs
worden gesticht. Deze U.T.S. zal in
September in Hengelo worden ge
opend. Ze zal de ir G. Hofstedeschool
heten naar de vroegere inspecteur-
generaal voor het Nijverheidsonderwijs
in ons land. Tot directeur der school
is benoemd de heer A. J. Suir te Am
sterdam. De school zal starten met de
cursussen bouwkunde en werktuig
bouwkunde, waaraan eventueel later
een cursus chemie zal worden toege
voegd. Leerlingen van de school kun
nen zijn H.B.S.'ers, Gymnasiasten,
U.L.O.-leerlingen en goede ambachts
schoolleerlingen, wier ambities gaan in
de richting van leidinggevende func
ties in de industrie.
TRAM-ONGEVAL IN DE
HOOFDSTAD
AMSTERDAM. Zaterdag .is in de
Marnixstraat ccn by wagen van lijn 3
tegen de voorwagen gebotst, waardoor
5 passagiers werden gewond. Een 35-
jarigc vrouw, die vermoedelijk een
hersenschudding had bekomen, is
naar het Wilhelmina-gasthuïs ver
voerd. Vier andere passagiers werden
licht gewond en konden op eigen ge
legenheid hun weg vervolgen.
Het ongeval ontstond, doordat een
splitpen tussen de beide koppelstangen
niet aanwezig was. Hierdoor is de
verbindingsbout losgetrild, zodat de
beide wagens ontkoppeld werden en
bij een halte op elkaar liepen.
Er was vrij veel glasschade. Het
tramverkeer ondervond pl.m, 25 mi-
.nuten vertraging.
Bij Maarssen
Loc stagneerde
treinverkeer
Ai.tSTERDAM. Tussen Maarssen en
Utrecht is gistermorgen het treinver
keer twee uur gestagneerd geweest.
Omstreeks acht uur raakte de loco-
molicf van de om 7.20 uit de hoofd
stad vertrokken D-trein Amsterdam
Parijs by Maarssen defect. Met een lo
comotief van een te Maarssen slaande
goederentrein werd de D-trein naar
Maarssen teruggebracht en vandaar
werd met een nieuwe locomotief de
reis hervat.
Gedurende twee uur kon daardoor
op het baanvak Maarssen—Utrecht
maar over enkel spoor worden ge
reden. Door deze vertraging kon o a.
prof. Berkéibach v. d. Sprenkel, die
een godsdienstoefening in Amsterdam,
bezocht door prinses Wilhelmina, zou
leiden, niet op tijd aanwezig zijn.
De normale route van deze D-trein
gaat over HaarlemDen Haag, maar
thans is zij als gevolg van de ramp
omgelegd via Utrecht naar Roozen-
P.T.T. stelt postzakken
beschikbaar
De P.T.T. heeft 22000 lege postzak
ken ter beschikking gesteld voor het
dichten van dijken. Deze zakken zijn
naar Bergen op Zoom overgebracht.
INGEZONDEN MEDEDELINGEN.
KOU GEVAT...
?™ekJltmLen borst met de Pijn
stillende Thermogène; de welda
dige warmte verjaagt verkoudheid.
Een bonzend hoofd
Dan ie pijn, die maar geen
einde neemt. Een snel maar
zeker werkend middel om
er in tien minuten af te
zijn: neem één of twee
"AKKERTJES"
...die helpen direct! I
bjjjhoest en keelpijn
Dan
I
