S.O.S.-seinen uit Kruiningen Amerika (volgens Taft) reeds in oorlog met China Geruïneerd en verlaten dorp Langs Twente-Rijnkanaal wordt rijshout gehakt Springvloed op 16 Februari Maandag 9 Februari 1953. NIEUWE APELDOORNSE COURANT Tweede blad Koninklijk gebaar. BAARN. In slechts enkele uren veranderde het leed van een land bouwer uit Oosterland in de grootste vreugde. Vrijdag evacu eerde hij naar Baarn, zonder vrouw en dochters, die hij in het rampge bied kwijt was geraakt. Zaterdag ochtend kreeg hij de zekerheid, dat zij nog in leven waren en Zater dagmiddag kwam een koninklijke auto voor. Deze bracht hem eerst nac.r Utrecht voor hereniging met zijn dochters. Daarna werd de reis naar Assen voortgezet, waar zijn vrouw wachtte. Een hereniging dank zij een waarlijk koninklijk gebaar. Deventer en reeds van verre roken wij iets bijzonders. Oliebollenbaklucht over de koekstadHet was er een vreemde bedoening. Politiemannen hielden iedereen aan: ..oliebollen me neer, oliebollen dame, zo lekker hebt u ze nog nooit gegeten!" „Hebt u een ventvergunning?" vroegen wij de inspecteur, die ons de weg versperde. Hij keek even be duusd. „Verroest, nou u het zegt, nee, dat heb ik niet. maar heel de Deven ter politie is vandaag in overtreding".. Huidhoudschoolleerlingen. verpleeg sters en een inspecteur van politie had den samen 1000 kilo bloem. 400 kilo krenten en rozijnen en honderden li ters melk verwerkt tot 80.000 oliebol len, die nu, acht voor een gulden, aan de man en vrouw werden gebracht. De actie leverde f 12.217.16 op. Zuivering op komst in Bulgarije LONDEN. Premier Sjervenkof heeft de Bulgaarse raad van het „vader landse front" d.i. het parlement, mee gedeeld, dat de personen in verant woordelijke posities, die twijfelen aan dé toekomst van het land, moeten worden vervangen door militante per sonen, die strijden voor de overwin ning van onze zaak. De premier sprak over onvolmaaktheden van hei vader landse front, o.a. over bureaucratische neigingen. De regering eiste van de parlementsleden, dat zij hun fouten zouden herzien, harder zouden wer ken, hun oren open zouden houden en de vrand zouden ontmaskeren. DE PRINSESSEN Beatrix en Irene be zochten Zaterdagmiddag het door- gangs-evacuatiecentrum te De Bilt, waarbij zij speelgoed uitdeelden LONDEN. Het aantal slachtoffers van de overstromingen in Engeland is gestegen tot tweehonderd een en tach tig. Het door de burgemeester van Londen ingestelde rampenfonds had tot nu toe ruim een millioen gulden bijeengebracht. HOE wordt geholpen De burgemeester van Herkingen deelt mee, dat zijn gemeente»reeds door elf plaatsen is geadopteerd. De N.O. polder zal een nog nader aan te wijzen gemeente of streek adopteren. Een be drag van f 72000 is al ingezameld, ter wijl f 13.000 werd toegezegd. In de polder zijn ruim honderd evacué's on dergebracht en er is ruimte voor meer. Middelharnis, dat geadopteerd is door Doetinchem, krijgt ook steun van Delft. Zuidbroek op Voorne-Putten is door de gemeente Alphen aan den Rijn geadopteerd. Het Bureau Wa tersnood van het Nederlandsche Roode Kruis is van nu af aan gevestigd op Prinsessegracht 33 in Den Haag. Alle aanbiedingen en aan\ ragen van goede ren in verband met de watersnood die nen daarheen te worden gericht. Een technische groothandel te Winschoten heeft duizend zaklantaarnhulzen en vierduizend batterijen (ter waarde \an ruim f 2500) gratis ter beschikking van het Rode Kruis gesteld. Meisjes van de huishoudschool te Deventer bakten 90.000 oliebollen, waarmee de leden van het politiekorps huis aan huis ^collecteerden". Men kwam nog te kort. De opbrengst voor het rampen fonds bedroeg f 12.217. De colleges en practica aan de r. k. universiteit te Nijmegen zullen Woensdag 11 Februari worden hervat. De Paardendag, die op 14 Februari te Utrecht zou worden gehouden is uitgesteld. Overal is Zondag in de kerken gecollecteerd. In de zwaar getroffen gemeente Zierik- zee (geadopteerd door Almelo) bracht dit op f 2.518.87. Een collecte in de gem. Waterlandkerkje (W.-Zeeuwsch- Vlaanderen) bracht ruim elf duizend gulen op. Dat is f73 per gezin. Lim burg heeft bijna vier ton bijeen. Delft gaat naar de twee ton. De overurenactie in de mijnen Zater dag begonnen hebben al bijna een millioen bereikt, Enschede schonk al een ton. De R'damse beursmen sen hebben f 130.000 bijeengebracht. De Koreavrijwilligers gaven tien mille. De collectes in de R. K. pa rochiekerken van Amsterdam bedroe gen 190.000 gulden. Millioenen komen uit alle werelddelen: De Antillen ver zamelden f.151.000 gulden: het Zweed se Rode Kruis bracht 220.000 gul den bijeen; bij de Franse bank Jordan is al een millioen gestort: Italië heeft al een half millioen. :-: De speciale afgezant van de Paus. Monseigneur Righi Lambertini. heeft voor de Neder landse radio een toespraak gehouden. Zal Apeldoorn dit begrijpen? Omgekomen vee: 30 a 40.000 stuks Destructors werken op volle toeren SON (N.B.) 8 Febr. Volgens ra mingen ligt het aantal stuks omgeko men vee tussen de 30 en 40.000. Het is begrijpelijk dat de destructors in het zuiden des lands sedert Zondag reeds op volle toeren hebben gedraaid. De destructor in het Brabantse Son, onder normale omstandigheden met ruim twintig wagens opererend, was Zon dagmiddag al paraat voor het ophalen van vee te Halsteren. In Son wofden op het ogenblik dagelijks duizend ca davers aangevoerd. Het Sonse gebied werkt dus op volle capaciteit, maar ook de destructors in Hansweert, Overschle en Antwerpen werken mee. Voor wat het overstroomde deel van Brabant be treft. daar zijn de ronddrijvende cada vers vrijwel opgeruimd. Nu komt de beurt nog aan de stallen en het puin, waaronder men ook dood vee zal aan treffen. Geen ventvergunning Een telefoontje van zijn ambtgenoot had hem doen begrijpen, dat het in Tubbergen al idem dito gesteld was. Er had zich van alles gemeld en de mannen van de Heide Maatschappij, met wie overleg gepleegd moest wor den omtrent soort en maat van hout, hadden de gehele dag de handen vol met het oefenen van toezicht en het geven van aanwijzingen. „Hoewel", vertelden zij lachend, „het is een bui tengewoon prettig werk. want nergens vind je arbeiders die aansporing be hoeven". De tot houthakkers gepromoveerde Gorsselaren hadden een niet gemak kelijke job. Op en lang; de wallen van bet. Twente-Rijnkanaal bij Almen, waar een ijskoude wind het zwarte water zwiepte, zwoegden en slaafden VLAK AAN DE WATERKANT groeit het zwaarste hout. Om dit te kappen zijn stevige mannen nodig. zij van de vroege morgen tot de late avond. Wij troffen, ondanks de koude puf fend van de warmte, het hoofd der school te Eefde, de heer G. Kronen berg. „Foei", verzuchtte hij. „ik zal vanavond mijn polsen voelen. Maar wij schieten lekker op!" Zijn taak was onder meer stevige stokken op 1.25 m te „brengen". Deze worden, legde hij uit, rechtop in het dijktalud gezet en daaromheen vlecht men dan het wilgenhout Burgemeester Thate was overal tegelijk. Ook al met een snoeimes in zijn waterlaarzen Op weg naar huis passeerden wij Vreemde uitspraak van Amerikaans senator Verwachting (Van één onzer redacteuren) KRUININGEN. 7 Febr. Kruiningen telt, zegt men officieel op het moment dat wij dit schrijven, twaalf doden. Een rond dozijn. Jawel, was het maar waar! Na een lange bange tocht zijn wij nabij Kruiningen geweest. Niet er in. Want om werkelijk „voet aan wal" te zetten in de trieste dorpskom, voorzover die nog zo'n beetje droog staat, heeft op dit ogenblik niet de minste zin. En practisch gesproken is het ook onbe gonnen werk. Kruiningen ligt stil en uitgestorven in het wijde water; wij zouden zeggen stiller dan elk ander Zeeuws dorp, waar de kwade vloed niet minder was. Want vóór Kruiningen, aan de Zuidzij van Zuid-Beveland, bij Hansweert, trekt de Westarschekle met zulk een geweld door de gaten in de zeedijk, dat daar voorlopig geen stoppen aan is. Kruiningen ligt daar dus maar stil in de verte voor ons. En de mannen bij ons in de sloep doen er het zwijgen toe. De mannen bergen kadavers. Wij hebben dit werk de laatste dagen nu al zo vaak zien doen, door steeds maar nieuwe mannen en in steeds maar nieuwe sloepen, overal in Zeeland, dat de monotonie van dit tafereel ons gehele bevattingsvermogen dreigt af te stompen. Anderzijds maakt het aanschouwen van de voort-en-voort- durende ellende 'n mens zó koud-nuchter, dat hij allengs kadavers gaat wegslepen, alscf het zijn dagelijks werk is. Alsof dit een nieuw levens- bestaan is geworden. Een nieuwe menselijke exitentic. Meeste Kruiningers geëvacueerd naar Goes Daar wij weten, ook dat dit ber gingswerk onder de huidige omstan digheden toch op de allereerste plaats te maken heeft met het behoud van de volksgezondheid! Anders zullen ons daar de flessen lysol, die we bij de hand hebben, wel aan herinneren. In deze desolate atmosfeer is de pene trante geur en de bijtende gewaar wording der verdunde ontsmettings vloeistof over onze handen een vreemd-clinische weldaad. Maar toch kunnen wij u over dit verdronken Kruiningen wel een en ander vertellen. Over de vier duizend zielen die er hebben gewoond. Over de levenden en over de doden.... Nog velen vermist Een dozijn dodenDaar moeten zeker nog vier, misschien zelfs nog vijf dozijnen bij worden opgeteld. Ten dele zijn die al geborgen, maar voor het merendeel zijn die doden nog maar eenvoudig „kwijt", of ..kwiel". zoals de Zeeuwen het uitdrukken. Berging£- ploegen kunnen, dat blijkt in deze da gen wel, onmenselijk veel huivering wekkend werk verzetten, maar zij zijn niet in staat door te dringen on der het puin der huizen, boven welke de matte spiegel der zee zich heeft uit gestrekt; een wiegelende immense grafzerk. Moeten wij, verslaggevers, dan maar In woorden die haast niet meer te schrijven zijn (omdat die woorden te gewóón zijn), blijven herhalen, dat deze wereld woest en ledig is. Dit hier gelijkt de wereld uit de aanhef van Genesis en wie er niet geweest is, kan zich niet voorstellen, met alle goede wil niet voorstellen hoe erg het er is. Maar laat het voor Apeldoorn een eenvoudig woord zijn: Kruiningen staat onder water. Er woont geen ster veling meer. Maar Apeldoorn zal zor gen. dat de levenden er weer zullen wonen. Neem het ons niet kwalijk, dat wij dit hebben gezegd tegen de leven den, die gelukkig het getal der doden verre overtreffen, maar die her en der geëvacueerd, een troosteloze toe komst tegemoet zien. Zij treuren over vele tientallen do den uit hun naaste omgeving, over hun man, hun vrouw, hun kinderen, een dierbare vriend, of een meisje dat èlles voor hen betekende. Wij waren niet tot daadwerkelijke troost bij machte. Al het hartsverdriet over al deze verloren liefdes moet in stilte, binnenskamers, binnenhuids, privé, ten einde worden geleden. En nog minder konden wij iets van steun meegeven aan de tallozen, die over het lot van bloed- en zielsverwanten nog in on zekerheid verkeren. Zij weten met hun verstènd wel wie er dood zijn, want, weten zij: „Toen de muren wer den weggeslagen, waren onze liefsten ineens voor onze ogen verdwenen en op een onbegrijpelijke wijze bleven wij eenzaam levend achter." Maar die ver- dwenenen werden nog niet gevonden, nog niet ..geborgen", en daarom en daarom. tegen alle beter weten in, blijft de hoop, nee. geen hoop, een verlammende onzekerheid, knagen, knagen. Overdag nog niet zo zeer, want dan is het druk met alles waar vluchtelingen het druk mee hebben. Maar 's nachts, in de nacht van zoek lichten, die de hemel van dit verdron ken land aftasten, dan knaagt de on zekerheid aan alle dijken van de wils kracht. Wilskracht Maar zoals de dijken van dit land weer zullen worden gedicht en hech ter zullen getuigen van 't Zeeuwse de vies „Luctor et emergo", zo laat ook geen overlevende uit Kruiningen de bres in de dijk van zijn wilskracht ongedicht. Dit hebben wij gezien en in ons opgenomen, om er tegenover u, mensen van de droge Veluwe, van te getuigen. Wij hebben het gezien in Ierseke en in Goes, waarheen de meeste Kruiningers zijn geëvacueerd. En wij hebben, om toch iets goeds te gen hen te zeggen: de mensen in Apeldoorn rekenen het zich tot een ereplicht u te helpen. Terwijl ik dit neerschrijf, terug met een boot uit Yerseke in Bergen op Zoom, in een wachtlokaal met niets dan evacué's uit Krabbendijke, om me heen, vragen mijn hersenen zich af: Zou Apeldoorn dit begrijpen? Ik ben nu al zo veel dagen uit Apel doorn weg en Apeldoorn is zo onein dig ver van mij vandaan, dat ik- niet weet hoe zwaar of licht een woord als „ereplicht" daar weegt, Apeldoorn is een ander land, een andere wereld. Ik zie nu ineens ook weer scherp voor me, hoe vreemd die Kruiningse moe der met twee kinderen in Yerseke op keek, toen ik de naam „Apeldoorn" noemde. „Mien man werkt aan de diek". natuurlijk, hij leefde, en hij zcu geen Zeeuw zijn als hij nu niet aan de dijk werkte. Hij werkte, op dat hij eens weer op de plek van zijn verwoeste huis zal mogen beginnen met het leggen van een nieuw funda ment voor een nieuw leven. Sprookje? „Apeldoorn zal u helpen dat nieuwe fundament te leggen!" Apeldoorn was in de oren van deze ziel uit Kruinin gen de naam van een gouden stad uit een sprookje. Laat het geen sprookje zijn! Laten wy die mensen uit Krui ningen, die niet weten wat Veluws stuifzand is, maar die hun wereld op de zee terug willen veroveren heel nuchter, rond en droomloos, laten wy die mensen bewijzen, dat Apeldoorn werkelgk bestaat! Geen gouden of gulden stad, maar wel een gulle stad. De wachtkamer met evacué's stroomt nu rondom mij leeg. Ik stuur u deze S.O.S.-seinen toe van een post met niets dan kille eenzaamheid om mij heen. De evacué's. met hun kinder tjes in dekens gewikkeld op de arm, klimmen in autobussen die naar een veilige haven en een warme haard rijden. Het sneeuwt. De avond valt. Ik blijf op deze voorpost in niemands land om u zo gauw mogelijk méér over dit leven op leven-en-dood hier te vertellen; méér ook over Kruinin gen en de sterke Kruiningers. tegen wie ik hopelijk geen sprookje heb ver teld! Hulpverlening op velerlei wijze Deventer politie verkocht 80.000 oliebollen voor ruim f 12.000.- De burgemeesters van Gorssel en Tubbergen hebben Vrijdagavond via de radio een beroep gedaan op de inwoners van hun gemeenten, om te helpen bij het hakken van rijshout, bestemd voor het dichten van dijken in de getroffen gebieden. In beide gemeenten waren honderd en vijftig man nodig, die verzocht werden zich de volgende morgen te melden met hakmes, zaag en nijptang. Toen de burgervaders zich de volgende ochtend naar de afgesproken plaatsen begaven, vonden zij daar geen honderd en vijftig man. Er waren er honderden. „Toen schoot mij", vertelde burgemeester mr J Thate van Gorssel, „het gemoed vol. Er waren onder mijn mensen jonkskes die nog geen mes konden hanteren en - oude lieden, die thuis bij opoe hoorden te zitten. Maar allen waren zij blakend van werklust" Wy bevinden ons in oorlog met de Chinese communisten, voegde hy er aan toe. Oorlog is oorlog en deze kan niet erger worden dan hy reeds is. Indien Amerika Tsjang Kai Sjek in de burgeroorlog werkelijk gesteund had, zou meer dan de helft van China zich thans op de anti-commu nistische zijde bevinden. De hulp werd echter midden in het gevecht, gestaakt door de vorige regering, aldus de se nator. Het uitvoeren van de voorstellen van generaal MacArthur zou nooit een derde wereldoorlog veroorzaakt heb ben, Naar Tafts oordeel hadden de Mandsjoerijse bases reeds lang ge bombardeerd moeten worden. Taft verwees nog naar het brengen van goederen naar communistisch China door Britse schepen, zulks naar aan leiding van de gedachte aan een blok kade van de Chinese kust. Prins Bernhard dankt de burger-vrijwilligers DEN HAAG. Z. K. H, Prins Bernhard, voorzitter van het Nationaal Rampenfonds, heeft Zaterdagavond via beide Hilversumse zenders een rede uitgesproken. Hij legde er de nadruk op, hoeveel wij te danken hebben aan alle gewone burger-vrijwilligers, die te hulp zijn gesneld. Het optreden van militaire hulpformaties spreekt meer tot de verbeelding, maar juist daarom wilde hij de heldhaftige strijd geden ken van de zwoegende dorpelingen in het noodgebied zelf, van de toege snelde particulieren en studenten, van de DUW-arbeiders, van de vissers uit alle vissersdorpen, van de schippers en vrachtrijders en vooral niet te ver geten de vele stille werkers achter de schermen, die 't dag en nacht op hun posten hebben uitgehouden. Eerder op de dag had de Prins een bezoek gebracht aan Schouwen-Duive- land per helicopter. Daarna stapte de Prins over op zijn vliegtuig en vloog naar Willemstad. Vervolgens vertrok hij naar Den Haag, waar hij een zit ting van het Nationale Rampenfonds presideerde. I ENKELE BUIEN Veranderlijke bewolking met en kele buien. Aanvankelijk matige tot krachtige en aan de kust mo gelijke harde wind tussen West en Zuid. Later tijdelijk veranderlijke wind. Temperatuur om het vries punt tot lichte dooi. 10 FEBRUARI: Zon op 8.05, onder 17.44. Maan op 5.59. onder 12.48. WASHINGTON. In een vraaggesprek met jongeren voor de televisie, heeft de republikeinse leider senator Taft verklaard, dat de vraag over het al of niet oorlogvoeren met communis tisch China in het geheel niet rijst naar aanleiding van de nieuwe poli tiek ten aanzien van dc zevende vloot in dc wateren van Formosa. Dit is één der door de P.T.T. uit te geven watersnoodzegels, waarvan de opbrengst geheel ten goede komt aan het rampenfonds. De zegel wordt ver kocht met een toeslag van 10 cent. Gevaar afhankelijk van windkracht Met betrekking tot de springvloed van 16 Februari a.s., die hoger zal zijn dan de springvloed in de nacht van de ramp, zei ir Maris, hoofding.-directeur van de Rijkswaterstaat tijdens een rondvlucht met 50 journalisten boven het noodgebied, dat het gevaar afhan kelijk is van de windkracht. Komt er ook een gevaarlijke wind of niet? Bij een stormachtige wind op die dag zal de schade zeker toenemen, vooral als men bedenkt, dat de dijken zwak zijn. Wij zijn nog in het winterseizoen en dan kan men altijd winterstormen ver wachten. Worden er speciale maatregelen ge troffen? Zo spoedig mogelijk gaat men de buiten- en binnenkeringen bescher men .Zo heeft men de dijken van het Voornse kanaal reeds versterkt, welke thans een waterkering vormen voor 't niet overstroomde deel van Voorne. ten westen van het kanaal. Tot Dinsdag avond:

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 2