Mot HUIBERS midden in de
waterwoestijn
onncina
Beurzen OPEN,
dijken dicht
Het bloementuintje van Achthuizen
Leed en Zegen
Medeleven van Z.H. cle Pans
Bisdom Haarlem opnieuw aan
Maria toegewijd
Di
S'wnSi\00p
Radio ingeschakeld bij
inzamelingsactie
de
MAANDAG 9 FEBRUARI 1953
PAGINA 3
MET DE BISSCHOP IN HET OVERSTROOMDE LAND
Uiteraard heeft onze courant in
de achter ons liggende rampweek
heel wat verzoeken om inlichtin
gen te verwerken gekregen: de
isolatie van grote gebieden van
ons land, de ontwrichting in de
verbindingen en de onrust van dui
zenden deden vele abonné's naar
de telefoon grijpen. Wij wa-'n ge
lukkig hen te kunnen helpe, j. ïaar
het telefoontje, dat ons het v agst
heugen zal, kwam Vrijdagavond:
de bisschop van Haarlem, mgr J.
P. Huibers. had de wens te kennen
gegeven om het eiland Goeree en
Overflakkee te bezoeken. Het was
een grote eer voor ons. dat wij
Monseigneur Zaterdagochtend de
gelegenheid konden bieden per SpU,
doboot deze lange reis- te maken.
Naast de biss'hop bevond zich ook
aan boord n ;r J. Niekel.- deken
van Rotterdam, alsmede enige
H.H. Geestelijken uit bet Rotter
damse. die zich in de afgelopen da
gen bijzonder verdienstelijk hadden
gemaakt voor de évacue's van de
Zuid'hollandse eilanden. Een ver
slag over deza tocht vindt U hier
naast.
I sel hebben we momenteel plenty, de dis-
j tributie ran drinkwater begint ook te lo-
I pen. de meeste vrouwen en kinderen zijn
weg en we hebben sinds gisteren zelfs al
weer een postverbinding
„Ik was erg blij, dat de kapelaan me
in Haarlem is komen vertellen, hoe het
hier was".
„Monseigneur, we zijn ongelooflijk
dankbaar, dat U helemaal hierheen ge
komen is", antwoordde de pastoor weer.
„Achthuizen denkt ook zo dikwijls aan
mijwuifde de Bisschop de dank
baarheid weg. „Zou het mogelijk zijn ook
in Oude Tonge te komen?".
Het bleek practisch uitgesloten, althans
voor de Bisschop, maar hij hoorde ander
maal alle afschuwelijke drama's, die er
zich hadden afgespeeld.
Op de terugweg naar de Spidoboot wilden de dankbare eilandbewoners het hun bisschop eens extra gemakkelijk maken. Ze
spaarden hem de vermoeiende tocht te voet door het slijk en de modder van de practisch onbegaanbare dyk, en vervoer
den hem per boerenwagen, die getrokken werd door een caterpillar, waamnec de bestuurder de meest fantastische staaltjes
*an rytechniek uithaalde. Of 'Mgr toch niet liever gelopen had, toen dc wagen scheef hangend de 'glibberige dijkhelling
werd opgetrokken en langs allerlei afgronden reed, hebben wij maar niet gevraagd.
Aankomst op Goeree en Overflakkee.
.niemand herkende de rijzige, iets gebogen gestalte
„Bij eb wordt er thans door de sluizen Oude Tonge de pest
alweer water gespuid, maar de loco
burgemeester aarzelde even, „iedereen
houdt z'n hart vast voor de nieuwe spring
vloed.
Hij nam afscheid. „We zullen veel voor
U bidden, hoor", zei de bisschop, „daar
kunt U op rekenen".
In een salon daarnaast brandde 'n kaars
voor 't Allerheiligste. Monseigneur kniel
de erneer. bad eerst een ogenblik in stilte,
en zei„We zullen nu vijf Onze Vaders
bidden
Hij bad zelf voor.
De woorden van het Onze Vader kre
gen in deze kamer, in deze ontredderde,
aan alle kanten door water omspoelde
wereld, in zijn mond een nieuwe zin. En
dit nadrukkelijker dan ooit gezegde „Glo
rie zij aan God de Vader", was welspre
kender dan een lange preek.
uitgebroken.
„Ha, fijn zeg
)E RAMPWEEK, een der rampspoe
digste weken in de geschiedenis
van Nederland, is besloten met een
dag \an rouw en bezinning, van gebed
en boete.
Men teil niet weg
De kapelaan kwam binnen, knielde, on
geschoren, in grote rubberlaarzen voor
zün bisschop, vertelde hoe de rubberboot i
lek geslagen was, waarmee hjj in de
sacristie paramenten had opgehaald voor
de Zondagsmis. Het hele verhaal over
de evacuatie der heilige vpten. de moei
te, die men gedaan had om Ons Heer te
redden, werd verteld en daarna wendde
monseigneur zich weer tot de loco-bur
gemeester. en vroeg hem hoeveel men
sen er nu nog waren:
„Nog over 300 van de 1500Er is
voorlopig voor degenen, die achterge
bleven zjjn nog genoeg te doen, maar
aan materialen ontbreekt het ons nog
het meest: geen kruiwagens, geen plan
ken, geen zandOok met de vletten
(Van onze verslaggever)
Niemand van de vermoeide, betnodderde eilanders herkende de rijzige,
iets gebogen gestalte, die Zaterdagmiddag om kwart over twaalf de lage
i- 1 i c i i Ti i ii i 1 'i-cii, geen z <ii uivzuk met. Oe Vietieu
Dr- reling-van een kleine bpidoboot oveigehoipen werd, terecht kwam op Jiet hebben we nogal moeilijkheden, er staan
rlierte weken fn "dpGeschiedpnfs voordek van een veeboot vol varkens en via een provisorische loopplank, ,hier ei°e"s twee stallen vol vee,
engste wcKen in cle geschiedenis i levend vee, midden In het water, maar
gelegd voor de evacuatie van vee, ten slotte vaste voet kreeg op een we kunnen ze niet leeghalen.
modderige dijk vol tamelijk schichtige naarden. die zich gedeeltelijk hard. We horen ook geruchten, dat hier alle
ïi- ..I i" i j li. I mensen weg moeten. Degenen die hier
Nadat de springvloed van het water-nek^ig verzetten om aan boord te worden gebracht. nog zjjn zouden zich daar zeker tegen
geweld een ongekende eliende over een Even hield men op om deze vreemdeling gelegenheid te geven aan land j verzetten
millioenmensen had een te toen werd de evacuatie van het vee gewoon voortgezet. Buiten scheerde laag een Dakota over
nog gev eldiger springvloed van naasten- .-. de verdronken wereld, een kleine marine-
En niemand heette mgr Huihers welkom hij neze aankomst op Uver- v]ej hakkepofte door de stilte en dichter-
flakkee, na Schouwen het zwaarst getroffen gebied van zijn diocees en i bij dreef, traag, iets zwarts,
van heel Nederland. 1
Niemand wist van zijn komst en er waren zoveel andere dingen, die de
volle aandacht opeisten: dc wild klauwende, telkens wegglijdende paarden,
een transport met levensmiddelen en lichtaggregaten, dat een eind verderop
van dc zwaar gehavende dijk was gerold, zodat honderden broden in liet
vertrapte en kapotgereden gras onder aan de dijk terecht gekomen waren,
los gebroken varkens, die weer moesten worden opgevangen, een stervend
rund, dat moest worden afgemaakt.
Wij kwamen buiten, de nieuwe buur
man van de Pastoor, de kruidenier Van
Peperkoren, begroette de bisschop. Hij
had na een week van martelend wach
ten bericht ontvangen, dat zijn hele fa
milie veilig was. Toen de pastoor het
aan de bisschop vertelde, begon de man
opnieuw te huilen. Er kwam een jonge
ouw aangelopen, wier beide kinderen
Haarlem geëvacueerd zouden zijn.
„Ik ga vanavond nog naar Haarlem
toe", zei Monseigneur.
„Fijn, zeg zei de moeder, toen de
bisschop beloofde een bïlef mee te ne
men.
Overal bleef de bisschop staan, onder
hield zich met de mensen, kreeg een ver
slag te horen van het Rode-Kruiswerk,
maakte kennis met de dokter, ging
vanaf de weg de school bekijken en de
kerk, beide diep in het water.
Iemand waarschuwde, dat er nieuws
was over Oude Tonge.
Het merkwaardige was, dat men in deze
kleine gemeenschap practisch volkomen
geïsoleerd was van een dorp, dat slechts
enkele kilometers verderop lag men wist
weinig of niets over de andere eilandbe
woners. Men wist alleen, dat het in Oude
Tonge afschuwelijk geweest was.
.hoe kan dat ook anders met al die lij
ken", voegde hij er aari toe, „maar geluk
kig heeft het vannacht gevroren, zodat
alle bacillen dood zijn
Ik probeerde tevergeefs te achterhalen,
hoe men aan het gerucht kwam, de „me
disch" commentaar over doodgevroren ba
cillen liet het al meteen weinig betrouw
baar schijnen.
De dokter wist er niets van, zei alleen,
dat men in Achthuizen alle bewoners
had ingeënt tegen typhus en paratyphus.
Een. die beweerde „gemoedsbezwaren"
te hebben, werd voor de keuze gesteld
zich te laten inenten óf het eiland onmid
dellijk te verlaten. Hij koos toen 't eerste.
„Waarschijnlijk hebben ze ook op Oude
Tonge die maatregelen genomen, maar het
is natuurlijk niet uitgesloten in deze si
tuatie, dat er epidemieën uitbreken. Maar
ik heb het verhaal niet gehoord
„Die pastoor van Oude Tonge", zei mij
een ander, „die heeft zich fantastisch ge
houden: met een witte zakdoek op zijn
hoofd, zodat iedereen hem als pastoor
zou herkennen, is ie dag en nacht in touw
geweest, tot zijn middel in het water
soms
,.U zult dat nooit allemaal weten", 'ver
telde een derde, „hoe er ergens op een
vlot een kindje geboren is en hoe in die
stormnacht dat verdrinkende vee loeide.
U had de doden moeten zienalle ge
zichten verrieden de afschuwelijke angst
en misschien is het nog gelukkig, dat het
donker was, dat men niet alles zien kon
Men zou nooit uitgepraat raken over die
ramp.
Het bloementuintje
Het werd snel later.
Er waren voor de terugtocht zoveel
auto's als we maar wilden. Iedereen wilde
„zijn" bisschop wel wegbrengen.
Waar de weg ophield en we weer de
kapotte dijk op moesten, nam men af
scheid.
Men schudde handen, dankte voor al de
hartelijkheid, zei „Sterkte maar en
zocht zich een weg tussen de opnieuw
hardgevroren karresporen, langs de gaten,
tussen het prikkeldraad en al het aan
spoelsel van deze waterramp. Men ging
terug naar de bewoonde wereld, Die avond
zou men opnieuw in 'n goed georganiseer
de, geordende maatschappij zijn men had
niets geleden.
Het was zo gemakkelijk om „Sterkte"
te zeggen.
„U is niet verder kunnen komen dan
dat stuk daar aan de dijk?" vroeg iemand
uit Achthuizen, „dan hebt U een „bloe
mentuintje" gezien, dan hebt U eigenlijk
niets gezien. Verderop., en Oude Tonge!"
„Ik was zo graag naar Oude Tonge ge
gaan". zei de bisschop, toen hij nog een
maal omkeek en met een laatste blik dit
troosteloze verdronken land zegende.
Wij hoorden hem nóg bidden
Het zou niet riet laatste gebed voor zijn
diocees zijn.
„Nee, dank U, ik ben helemaal niet
moe", zei de 77-jarige prelaat na de zeer
lange tocht, die ongetwijfeld enorm zwaar
moet zijn geweest.
„Als ik nog naar Oude Tonge had ge
kund
Mgr Lambertini: Ik ivcns u ge/uk met uw
vunpe naasten
i/iefde
liefde alles, wat in mensenvermogen ligt,
gedaan om dit leed, waar mogelijk, te
te lenigen. Niet. alleen Nederland, maar
geheel de vrije wereld heeft zich aaneen
gesloten om in een prachtig élan van
liefdebetoon hulp te brengen. Een hulp,
welke naast de materiële zijde want
de schade door het water aangericht
loopt in de honderden millioenen bo
venal een geestelijke betekenis heeft: dc
uiting van de broederlijke verbonden
heid der mensen.
Een week lang is onze aandacht, door
Van alle schepen vlag
halfstok
goed, het was noodzakelijk, dat na deze diocesane» in Achthuizen,
week het gehele volk wederom als volk
de ogen omhoog hief naar Hem. van
Wie alleen de troost en de redding kan
komen, naar Hem. Die de zware beproe
ving kan toelaten, maar Die in 'Zijn
goedheid en barmhartigheid alleen het
echte welzijn van de mens wil. Overal
waar leed is, is zegen nabij, zeide de -
Koningin zo vertrouwvol in haar radio-1 der dan hij ooit gemaakt had en voor-
toespraak van gisteren. Jichtig zijn v.cp zoekenh over (Ic smal-
In deze bid- en boelestonde was het i Ie. g ibbenge flltkruin, langs diep alge-
gehele Nederlandse volk een waarach- j hmkkolde
tige eenheid, het gehele volk mot zijn i
Koningin, en het was een aangrijpend j 1
De pauselijke afgezant Mgr Righi Lam-
bertini, die door de H. Vader als diens
persoonlijke vertegenwoordiger is belast
dc omvang van de ramp in Nederland in
ogenschouw te nemen, heeft zich Zondag
met dc volgende radioboodschap gericht
tot het Nederlandse volk:
„Ik ben hierheen gekomen belast door
de H. Vader met de opdracht Hem zo
snel mogelijk de directe inlichtingen te
verschaffen, die ik kan verkrijgen over
de wrede ramp, die dit edele volk zwaar
der wellicht dan ooit in de geschiedenis
heeft getroffen. De Verheven opperherder
heeft mij tevens opgedragen, de Katho
lieke gelovigen aan te sporen in hun
edelmoedigheid voor de hulpverlening,
hun Zijn Vaderlijke Zegen over te bren-
jj. gen en weer een nieuwe pauselijke bïj-
rtterover geraakt men met örage te voegen bij de gaven, die zowel
uit nabije als uit vergelegen landen hier
aankomen.
Ik heb mij van mijn zending gekweten
door mij naar de overstroomde gebieden
te begeven, waar de eindeloze rijen
verlaten huizen, uitstekende boven het
water, ingestort of soms totaal meege
sleurd mij een beeld hebben gegeven van
het geweld dezer watersnoodramp. Tege
lijkertijd heb ik een idee gekregen van
de uitgestrektheid van deze natuurramp
door een vlucht boven het gebied, dat ik
in blijde dagen groen en vruchtbaar heb
gekend.
Ik zal de H. Vader moeten doen weten,
dat mijn missie tot aansporing tot edel
moedigheid wel heel snel veranderd is
in de taak U hartgrondig geluk te wensen
;mei de vurigheid van naastenliefde, die
allen heeft bezield. Ik sta waarlijk vol
bewondering voor de broederlijke eens
van geheel dit arbeidzame
uitgepraat
brtpverle^ng ijSf'geweM™"? waS"StennVnd op lijn "^pluTehï^i de bisschop te voet de tocht naar zijn j De tijd Vail lliedelijdeil is HOg lliet VOOrbij
iva rlmrecnnen in Achthuizen
j De Kathedrale Kerk van St. Bavo was dat in deze Kathedraal een bedrag var
de huizen, die rondom een driesprong van tot de laatste plaats bezet, toen gister- tien duizend en twee honderd zes er
de dijk het minst geleden hadden. Aan avond Z. H. Exc. mgr J. P. Huibers het dertig gulden is bijeengebracht".
die dijk woonde thans ook de pastoor, altaar besteeg om een boetelof te cele- Na woorden van dank aan de gelovigen, gezindheid
en-0™1er aa" £?.pa: »°r «weren voor de getroffenen in zün bisdom. sprak Monseigneur de vrees uit. dat de i Nederlandse volk, geplaatst tegenover deze
nlef- Tli7t2,?ge0ïb 'k volkomen per- Onder de aanwezigen merkten wü o.a. j tijd van medelijden te spoedig voorbij zou - tegenover deze
Het werd voor de 77-jarige. grijze pre- j °P dc bur*emeester van Haarlem mr P. zyn. „r,aten wij niet denken: lk heb ge
laat een tocht, ongewoner en vermoeien- Sastte^ich om wanordehet ktefnê iM' wEI™'*1"!? mr p- noeg gedaan. Wanneer de landen zijn
achterkamertje^ Telgen, excus^rdlTwccdc-KamcM,d dc hecr drooggelegd en coders keren terug zonder
zich wel honderd keer en vérontschul-
j j In een toespraak bracht Monseigneur
allereerst, dank aan de Moeder Gods Maria,
aan Wie hij bij het begin van zijn Epis
copaat zijn werk en geheel zijn bisdom
bressen, zag hij dingen, die
hem meer moeten hebben geschokt, dan
at hij in zijn lange leven had ge-
moment. toen de Vorstin in alle een-
Hij was die ochtend om kwart na
voud, welke in deze rampweek zo groots. acht in Rotterdam aan boord gegaan,
was, zich tot allen richtte. Tot hen. over had van af ()o Spidoboot „Hevplaai" dc
wie een onbeschrijflijk leed was geko- j haastige vloot van op- en afgaande sehe-
men; tot hen ook, in het vaderland en, pen 2}en varen, alle typen, alle nationa-
daar buiten, die op een ogenblik, dal j liteiten. motorsloepen en marinesnelbo-
alle moderne techniek machteloos bleek i ten, aken vol zand op weg naar de her-
om aan het offensief van de dooi* or- stellingswerkzaamheden en twee veer-
kaanstoten opgezweepte golven te weer-boten van de Wester Schelde, ingericht
staan, een nog machtiger tegenoffensiefals evacuatieschepen, beurtvaarders en
van geestelijke kracht ontketenden.- een lange rits luxe-jachten achter een
waartegen ook de wateren niet bestand sleepboot,
zullen blijken te zijn.
IE GEHELE KONINKLIJKE fami-
koningin Juliana, prins Bern-
hard, prinses Wilhelmina, prinses
Beatrix hebben deze week een heerlijk
voorbeeld gegeven van medeleven. Zij
hebben zich zelf niet gespaard om troost
te brengen, waar deze zo bitter nodig
was; om de niet rechtstreeks getroffe
nen de weg der menslievende hulpver
lening te wijzen. Thans, nu geleidelijk
het normale leven zijn eisen weer zal
gaan stellen: nu in de niet geteisterde
gebieden de dagelijkse gang van zaken
langzaam aan de diepe indruk van de
eerste dagen zal doen vervagen, legt de
Koningin er de nadruk op, dat het werk
van de heropbouw in het verdronken
land aller vólle krachtsinspanning zal
blijven vragen.
De eenheid en samenwerking, het op
rechte medeleven mogen niet verzwak
ken. Integendeel, zij moeten hecht blij
ven en zelfs steeds hechter worden. Wat
in de achter ons liggende week gedaan
en bereikt is. is inderdaad geweldig.
Maar het is slechts een begin, een eerste
begin van het geweldige herstelwerk,
dat om tot volle voltooiing te komen,
vele maanden, wellicht jaren zal eisen.
Al die tijd zal eensgezinde krachtsin
spanning noodzakelijk blijken om wat dc j uien 'en wrakhout
zee nam, weer geheel en al aan de zee te i cadavers van vee.
ontrukken.
digde tenslotte nog een keer zijn hond,
die al even verheugd scheen over dit
hoge bezoek en de Bisschop in het ge
zicht likken wilde. „Hjj mag niet naar
builen. Monseigneur, anders wordt ie
doodgeschoten
Monseigneur begreep alles: men hoef
de bovendien maar naar buiten te kij
ken, waar het water zich tot tegen het
huis uitstrekte zo ver men zien kon.
„Het mag een wonder heten'
„Ja Monseigneur, het mag een wonder
heten, maar wij zjjn allemaal gespaard
geblevenom drie uur 's nachts ver
zocht de politie ons de noodklok te lui
den. daarna is de kapelaan er nog op uit
getrokken om ook buitenaf te waar
schuwen, maar we hebben om half acht
die Zondag nog de H. Mis kunnen op
dragen en eerst, na de Hoogmis kwam
ook hier het water de polder binnen.
Nog geen uur lat.er hadden we een me
ter, zaten toen opgesloten in de pastorie,
maar Achthuizen heeft het geluk gehad,
dat het water hier betrekkelijk geleide
lijk steeg, zodat we allemaal op tijd
hebben kunnen vluchten. We schrijven
het hier toe, niet alleen ik. maar ieder
een, aan de bijzondere bescherming van
Maria Er is hier een zeer bijzondere
schade en bruiste het water uit Mariadevotie
tientallen brandweersiangen terug de Op dat moment kwam de locoburge-
Een hele waterwereld, en onder «Ie
koude, 3orstig wijde waterhemel woeien
van alle schepen de vlaggen halfstok:
onze eigen driekleur en de nationale
kleuren van Zwitserland, van Duitsland,
België en Frankrijk.
Hier en daar dobberden donkere voor
werpen geluidloos stroomafwaarts, het
eens zo vertrouwde zwarte rechtlijnige
silhouet der zware rivierdijken leek ge
hakkeld en brokkelig, verdween op som
mige plaatsen geheel in het water. Maar
overal langs de rivier wapperde alweer
de helder witte was. stond buiten in de
winterzon meubilair te drogen, herstelde
dijk over.
Men pompte kelders droog, men spuide
polders leeg.
Na de Dordtse Kil opende zich wjjd
het water van het Hollandsch Diep,
schoven Willemstad voorbij en aan de
overkant Numansdorp en later in het
Volkerak over stuurboord Ooltgens-
plaat en eindelijk, om twaalf uur, liepen
we het kleine zwaar gehavende haventje
binnen.
De Bisschop begreep alles
Een boer wees de Bisschop en het klei
ne gezelschap dat hem vergezellen
mocht, de wig. Rechts de eindeloze wa
tervlakten met hier en daar het silhouet
van een half verdronken schuur, een
bomenrij. Aan de voet van de dijk strek
te zich zo ver men kijken kon een brede
strook uit, die ogenschijnlijk uit droog,
dor wintergrasland bestond.
Het was hooi en stro. duizenden kilo's
Daartussen dreven
meester, de heer J- L. Jacobs binnen.
„Meneer Jacobs", zei de bisschop, „ik
kom U mijn hartelijke deelneming betui
gen met deze ramp". De locoburgemees
ter kon bijna niets zeggen en toen hij de
bisschopsring kuste, werd het hem een
ogenblik bijna te machtig.
„Oude Tonge is veel erger. Monseig
neur, dat is vreselijk. Wij zijn natuurlijk
ook bijna alles kwijt, maar We hebben
er tenminste het leven afgebracht. Voed-
hun kinderen, kinderen keren terug i
ramp. Geen enkele deur is gesloten ge
bleven voor hen, die huis en haard ver
loren of verlaten hadden.
Ik wil tenslotte mijn erkentelijkheid
betuigen voor de eerbiedige en oprechte
der hun ouders, dan is er blijvende hulp .dankbaarheid waarmede ogenblikkelijk de
nodig. Nederlandse ambassade te Parijs, de bur-
Laten wij, die getoond hebben zo'n ge-
voelig gemoed te hebben, zorgen, dat die
had toegewijd, voor al het goede van gees; van naastenliefde niet voorbijgaand BIJ HOEST EN KEELPIJN
Haar in het afgelopen bisschoppelijk be- jS>* i
"ïï&ÏSVTSi, reden ,o, j I lDan
dank. Ook dit jaar mochten wij het geluk j ^-an z'in bisdom en in het bijzonder de
hebben om, terwijl wij voor zoveel ge- i slachtoffers van de watersnood toe aan
varen van het H. Geloof stonden, de de Moeder Gods.
gelovigen bezield te zien vaan Gods liefde.
Maar nu is hat jaar geëindigd met een I Na ee" k°rte rondgang door de Bas.l.ek
allerverschikkelijkste ramp. Wij hebben I celebreerde monseigneur een Lof, daarbij
gelezen, hoe de mensen werden overvallen
door het water. Ramp en rouw is gekomen
over ons bisdom.
Ik heb het voorrecht gehad binnen te
dringen in het verwoeste gebied. Het was
een moeilijke reis. Maar ik ben dankbaar
dat ik het heb kunnen en mogen doen".
.Na een beschrijving van de toestand in
de getroffen gebieden, vervolgde Mon
seigneur: „Gisteravond bereikte mij een
boodschap uit Oude-Tonge: Een kerk
meester met vrouw en dertien kinderen
•erzwolgen door het water".
„Maar aan de andere kant heb ik
gezien de ontzaglijke spontane naasten
liefde. Duizenden mensen zijn gekomen
naar de Ahoy-hal te Rotterdam. Alles was
daar voorbereid. Zij vonden daar kleding
voedsel. Daar was geen verschil van
stand, geen verschil van beroep, geen
verschil van godsdienst, geen verschil van
politiek. Wat een heerlijkheid, een volk
zien, dat opeens zo eensgezind is.
Gü hebt gelezen, hoe van alle kanten
dc hulp overvloedig is. Vandaag was het
de grote dag van dc collecten. Ik weet
nog niet hoeveel deze collecten in het
bisdom hebben opgebracht. Wel weet ik.
DAN MOGE het woord van oltee Ko
ningin, dat God een beroep op onze
geestelijke veerkracht heeft ge
daan, ons steeds voor de geest staan.
Het zal op sommige ogenblikken bitter
nodig zijn, want menselijke veerkracht
verslapt soms snel; dan is het nodig ho
gere motieven op te roepen: vertrouwen
op God is in die ogenblikken de sterkste
prikkel.
Overal waar leed is, is zegen nabij.
Moge dit heerlijke woord van onze Ko
ningin zich op dc allereerste plaats voor
dc zo zwaar getroffenen, maar ook voor
De Bisschop zei haast geen woord, keek
maar, luisterde naar het verhaal van de
hoer naast hem.
„Nee, er waren niet veel mensen meer
in Achthuizen; de werkers, die niet ge
mist konden worden, waren gebleven, de
rest was geëvacueerd". Maar, Goddank,
waren er geen slachtoffers, zei de boer.
terwijl we enkele huizen aan de dijk
passeerden, die op invallen stonden, de
voorgevel reeds geheel weggeslagen.
Toen we eindelijk de hoofdweg bereik
ten. die normaal begaanbaar was en het
glibberige spoor onder aan de dijk, ka
potgereden door tractoren en cateipillars
achter ons lag en we ook niet meer over
prikkeldraad heen hoefden, kwam
ons gehele volk en voor allen in het j modderige auto, die ons meenam naar
buitenland, die het geteisterde Neder- wat er van Achthuizen over was.
land zo edelmoedig te hulp snelden, in Het leven in deze ontredderde
volle omvang verwezenlijken. meenschap had zich geconcentreerd op
geassisteerd door zijn beide secretarissen.
SL5JM-OPLOSSEND
gerlijke en militaire autoriteiten van Ne
derland alsmede de bisschoppen der
getroffen diocesen mij hebben ontvangen
en mijn zending hebben vergemakkelijkt".
Zoals wij reeds meldden, heeft mgr
Lambertini namens de Paus na de eerste
gift van 30.000.een tweede gift van
eveneens f 30.000.— voor de rampgebieden
in Nederland overhandigd.
Mgr Lambertini bracht op Zaterdag
middag een bezoek aan de aartsbisschop-
coadjutor Mgr dr B. J. Alfrink; bovendien
bezocht hij tijdens het weekeinde de
bisschoppen van Haarlem en Roermond
Hedenochtend bracht hy een bezoek aan
de vice-ministerpresident en minister van
Binnenlandse Zaken, prof dr L. Beel.
Maandagmiddag vertrekt Mgr Lamber
tini via de bisdommen Breda en Den
Bosch naar Parijs cn vandaar naar Rome
om Z.H. de Paus mondeling cn schriftelijk
verslag uit te brengen van zijn missie.
Mgr Baldelli in Nederland
Zondagmiddag is mgr Baldelli, direc
teur van het Pauselijk Hulpwerk en van
de Internationale Caritas op Schiphol
aangekomen. Mgr Baldelli, die de Pause
lijke hulpverlening aan Nederland leidt,
heeft zijn intrek genomen op de Tauselijke
Internuntiatuur te Den Haag.
Ten behoeve van de getroffenen zal door
de P.T.T. een speciale watersnood-post
zegel worden uitgegeven in de frankeer-
waarde van 10 cent met een toeslag
van eveneens 10 cent. De opbrengst van
de toeslag komt geheel ten goede aan dc
slachtoffers. Dc zegel, die een formaat
heeft van 2,6 bij 3,3 cm.
Haak-in in nieuwe vorm
De vijf in de Nederlandse Radio Unie Programmaleider G. Hoek van de
verenigde Omroepverenigingen gaan ge- N.C.R.V. was echter toevallig in de buurt
mcensehappeiijk meedoen aan de actie j en na diens noodkreet snelden enkele
voor het Nationale Rampenfonds. Vrydag I andere omroepfiguren toe om mee te hel
pen met het aannemen van de telefoontjes.
Enkele wonderlijke uren volgden. De tele
foons kwamen bij wijze van spreken wit
gloeiend te staan en er kwamen spontane
reacties uit het gehele land. Op de grond
zittend ben de telefoons werden de mede
delingen en giften van luisterend Neder
land genoteerd en de toezeggingen stroom
den binnen: kleine giften en ook grote,
van 1000 en meer. Zodat men vandaag
zij geopend met een onmiddellijk aan het werk
de" Kon. Militaire Ka- de eerste toevloed van gift
kan gaan om
:ften te verwer-
deed het fonds daartoe het verzoek
Zaterdagavond kondigde prof. dr J. B.
Kors O.P. als voorzitter van de N.R.U.
reeds aan, dat men vanavond gaat begin-
„Beurzen open, dijken dicht", is het
suggestieve motto, dat men heeft gekozen
voor de actie, welke zal worden gevoerd
volgens het vermaarde systeem van
„Haak-in".
Vanavond wordt
programma, waarinde
pel concerteert en voorts nadere mede- 'ien-
delingen over de vorm zullen worden ge- Voor de microfoon zullen tijdens de 1
daan. Maar niet alleen deze inleidende i speciale actie uitzendingen. d:e gezamen- I
dingen zullen dan gebeuren. Men zal ook lijk v.a beide zenders worden verzorgd, als
al melding kunr.en maken van de eerste omroeper; optreden: Johan Bodegraven
praetische resultaten. Want men heeft a! j van de NCRV. Jan Boots zan de AVRO.
geld èn toezeggingen in kas. j Wim Quint van de KRO. Koen Serré van
Op de eerste plaats de 30,000 gulden. I de VARA en een nog aan te wijzen mede-
welke het AVRO-programma „Zoden aan I werker van de VPRO.
de dijk" tot dusver binnenkreeg en die initiatieven en acties zullen via de
vanavond aan het nieuwe fonds worden microfoon worden gekanaliseerd naar het
overgedragen. Want de AyRO, die aan Rampen[onds. De betrokkenen zullen des
Men zal niet aarzelen er twee uur aan
te besteden, als het een „dijkdoorbraak
van milddadigheid" wordt.
Mouwen omhoog, ons land
moet droog
Echter niet alleen de radio-omroep gaat
een stunt ondernemen. De padvinders cn
verkenners en ook de gidsen en padvind-
sters hebben zich hun beroemde „heitje
voor een karweitje" herinnerd en nu
gaan ze Zaterdag onder de leuze „Mouwen
omhoog, ons land moet droog" voor het
Nationale Rampenfonds tenminste een
gulden verdienen. Maar werkjes, welke in
verband staan met de ramp mogen onder
geen beding tegen betaling worden uitge
voerd en wie al rechtstreeks bü de hulp
verlening is betrokken mag dit werk voor
deze actie niet onderbreken.
deze gezamenlijke actie deelneemt, zal dit
programma beëindigen. En verder de voor
.Beurzen open dijk dicht" zelf gezonden
tn toegezegde bijdragen. Want nauwelijks
lad prof. Kors Zaterdagavond de ver
wachting uitgesproken, dat vanavond al
nededeling zou kunnen worden gedaan
van het binnenkomen van een belangrijk
oedrag of op alle vijf door hem opgegeven
telefoonnummers was het raak.
In gezelschap van pastoor G. Dessing en kapelaan W. de Klerk maakte mgr Hui-
ge- I bers 'n rondgang door Achthuizen. Wij zien hem hier in gesprek met dr A us cms,
die als arts-vrijwilliger in dit gebied werkzaam is.
Zaterdagsavonds na het nieuws van 8 uur
de resultaten van hun acties persoonlijk
voor de microfoon komen aanbieden (over
beide zenders) zodat het gehele Neder
landse volk kan meeleven. Bij hoge uit
zondering heeft de regering ontheffing
verleend van de strenge bepalingen be
treffende het maken van reclame door
de aether. Voor deze actie is namelijk
toegestaan, dat de namen van de firma's
n, en bedrijven, die schenkingen voor dit
I elefoons „Witgloeiend doel doen voor de microfoon mogen wor-
Het bureau was voor dergelijke arbeid den bekend gemaakt,
nog niet klaar en zou vandaag worden in- De duur van de Zaterdagavondprogram-
gerient. P.T.T.-monteurs, die Zaterdag de ma's van „Beurzen open, dijken dicht", zal
telefoons hadden aangesloten, hadden deze afhangen van de tijd. die de medelingen en
in nog lege kamers provisorisch op de J aanbiedingen tussen de muziek door ver
grond geplaatst. eisen.
Een dag vacantia in de
landbouw
Dc Stichting voor de Landbouw beveelt
aan alle :n de agrarische bedrijfstakken
werkzame vaste en losse arbeiders aan. de
waarde van één vacantiedag ter beschik
king te stellen van de slachtofftrs van d"
watersnoodramp. Voorgesteld wordt d.t
bedrag te bepalen op I 10 terwijl aan d?
werkgevers wordt aanbevolen eenzelfde
bedrag daaraan toe te voegen.
Adoptie van gemeenten
Met de adoptie van getroffen gemeenten
gaat het voort. Herkingen is al door niet
minder dan elf gemeenten geadopteerd.
Daaronder zijn Bodegraven en Langedijk-
Zierikzee ziet da beschermende vleugels
van Almelo en van de Amerikaanse stad
Danville in Pennsylvania over zich uitga-
spreid. De gemeenteraad van Alphen ad.
Rijn besloot zich om Zuidlird spec-.aa! te
bekommeren, terwijl de poldercommiss c
voor de N.O.-polder zich nog nadar zal
beradc.:. welke gemeente of streek hij zal
adopteren.
Dell. heeft aan Middelharms adoptie
aa «boden. Een werkploeg uit Delft is al
b- ie weg tussen Abbenbroek en Helie-
voctslMls. die veel heeft geleden van het
zware verkeer, te verbeteren.
