Vrijwillig gevecht tegen natuur
Kolen- en StaaI-Gemeenschap
over de schrotprijs
Wederom trachtte groepje mensen
top der wereld te bereiken
Rode klauw grijpt weer
En wederom sloeg de Mount
Everest terug
Half Maart op ongeveer liet
huidige Franse niveau?
Blokkade van de Chinese kust?
Engelsen steunen
roepingen
ZATERDAG 7 FEBRUARI 1953
PAGINA T
ppn nntembaro wilskracht
Gevaarlijke onderneming, die nimmer slaagde
Er vechten mensen noodgedwongen tegen de natuur. Tegen de
elementen, die de mensheid nu eens tot heil strekken, dan iveer lot
verderf. Er vechten ook mensen vrijwillig tegen de natuur. Tegen de
elementen, die hun dan juist meer dan ooit met verderf bedreigen.
Het is menigmaalalsof de mens nog eens extra zijn kracht met. de
natuur wil nieten. Soms toont deze natuur ongevraagd hoe groot
haar macht is, ondanks die machtige bondgenoten van de mensen:
hun intelligentie en de moderne techniek. Ons vaderland ondervindt
dit in deze dagen wel in het bijzonder. Maar kort voordat de water
catastrofe over ons land losbrak, keerden in Zwitserland, het klas
sieke land der hergen, de leden van een expeditie terug, die tever
geefs geprobeerd had, de hoogste berg ter wereld te beklimmen, de
Mount. Everest in de Himalaya, op de grens tussen Nepal en Tibet.
Deze expeditie was evenals talrijke voorgaande onverbiddelijk terug
gezonden. Niet ver van de top hadden de Zwitsers, stuk voor stuk
geroutineerde bergbeklimmers en geharde sportmensen, het moeten
opgeven. Ze hadden onder hun Indiase gidsen doden te betreuren
gehad en waren zelf deerlijk gehavend.
„Geen nederlaag
seling dood doen blijven, zó groot is de
w overgang van de normale temperatuur
Ti ii I naar die van de Mount Everest. Op hoog-
Hun terugkeer m liet vaderland ,en boven de acht duizend mets?r m0|t
was voor hen een triomf. Want zij
en hun landgenoten beschouwden de-
mislukking van hun poging, de hoog
ste top van de Mount Everest te ver.
ovcren, niet als 'n nederlaag. „Neen,
zei een der deelnemers aan de expe
ditie, Raymond Lambert, bij zijn
aankomst op het vliegveld van
Genève tot een reporter, „want we
hebben ook ditmaal een onuitputte
lijke schat van gegevens verzameld,
die ons in staat zal stellen, een
nieuwe poging eventueel met meer
succes te ondernemen".
..Maar is u er van overtuigd, eens te
zullen slagen?" informeerde de reporter.
Raymond Lambert keek even voor zich
heen. ..Naar mijn mening", antwoordde
hij rustig, ..zal het ons alleen door een
wonder gelukken, de Mount Everest te
veroveren".
».En gelooft u in dit wonder?".
„Ja", klonk het eenvoudig. Raymond
Lambert zette vervolgens uiteen, waar
om het wonder misschien zal gebeuren.
Het zal het resultaat zijn van een uiterste
krachtsinspanning en een schier boven
menselijk uithoudingsvermogen, verkre
gen na langdurige oefening. Eerste voor
waarde zal zijn een betrekkelijke wind
stilte het waait altijd op en rond de
Mount Everest gunstige klimatologi
sche en meteorologische verhoudingen en
de bereidwilligheid van een nieuwe „re
serve" bergbeklimmers, om alles op alles
te zetten. Alleen geroutineerde alpinis
ten. die voordat ze de tocht aanvaarden,
volkomen uitgerust zijn en over al hun
krachten beschikken, kunnen het wagen,
de Mount Everest uit te dagen. Ze zullen
absoluut in vorm moeten zijn.
Dr Chevalley uit Bex, de leider van de
expeditie, die ten slotte het bevel tot de
terugtocht heeft gegeven, daar in die
barre ijswoestenij "op de hellingen van de
ontzaglijke berg, stelde voorop, dat zijn
voornaamste taak was te zorgen, dat alle
leden van de expeditie behouden naar
huis terugkeerden- Hij zag het beklim
men van de top niet als een onmisbare
voorwaarde voor het welslagen van een
bergbeklimming in de Himalaya. Na
tuurlijk, graag had hij de wereld willen
verkondigen, dat het eindelijk gelukt
was en wel door Zwitsers, maar de zorg
voor zijn mensen ging hem boven alles.
Onbereikbaar via vliegtuig
Hij vertelde voorts, dat het onmogelijk
was. met een helicoptère op de Mount
Everest te landen. Men kan de Zuidelij
ke helling niet eens met een vliegtuig
bereiken. De daar heersende koude en
dunne lucht zouden een mens, die door
een helicoptère zou worden afgezet, plot
men zich stap voor stap en met de groot
ste voorzichtigheid voortbewegen. De
kritieke zone ligt voor elke expeditie op
ongeveer 8500 meter hoogte. Daar wor
den aan de mens ongelooflijke eisen ge
steld: de grootste krachtsinspanning en
een ontembare wilskracht in het aange
zicht van de -dood. Boven de 8500 meter
heersen bovendien nog atmosferische toe
standen, die nog nader moeten worden
onderzocht, opdat de mens er zich zowel
materieel als geestelijk tegen zal kunnen
wapenen.
Ondraaglijke koude
Lambert en Chevalley gewaagden een
parig van de bijna ondraaglijke koude,
die tot veertig graden onder nul stijgt.
Ze dachten er met een huivering aan
terug. Toen Gustave Grosz, een bekende
berggids uit het gebied van de Mont
Blanc, die zich eveneens bij de expedi
tie had aangesloten, geïnterviewd werd,
verklaarde hij. nimmer bij een bergbe
stijging zulke moeilijkheden te overwin
nen te hebben gehad- „Eerst heb je de
hitte aan de voet van het gebergte en
wordt je bijna opgegeten door de muskie
ten. Er wordt daar reeds een deel van
je uithoudingsvermogen opgeëist. Vooral
die muskieten veroorzaken een onbe
schrijfelijke kwelling. Ook bij het hoger
klimmen ontmoet men deze vijanden.
Terwijl in Zwitserland reeds boven de
vier duizend meter de dood van het
eeuwige ijs heerst, bloeit er op de Hi
malaya op die hoogte nog een weelderi
ge fauna en flora- Van alpinistisch
standpunt uit gezien biedt de Mount
Everest eigenlijk minder moeilijkheden
dan b-v. de Mont Blanc. Maar het is juist
de enorme hoogte, welke zo gevaarlijk is-
Toch zou hij met een volgende expeditie
meegaan, stelde hij tenslotte vast.
De Sneeuwman
De Zwitsers hebben nog mede
gedeeld, eveneens sporen van de z.g.
sneeuwman van de Himalaya te
hebben ontdekt. En het heeft vol
gens hen weinig gescheeld, of ze
hadden hem ook gezien. Zoals men
zich wellicht herinneren zal, hebben
de leden van een Engelse en een
Franse expeditie het vorig jaar be-
De hoogste iop van de Mount Everest,
zoals deze zich boven 't ontzaglijke
massief van de hoogste berg ter
wereld verheft.
richten medegebracht over een soort
reusachtige, harige aap, die zich in
de ontoegankelijke gedeelten van het
gebergte en ook op de Mount Ever
est zou ophouden. Volgens sommi
gen zou deze aap een verwilderd
mens wezen. Er zijn foto's van zijn
voetsporen gemaakt. Dierkundigen
meenden op grond van deze foto's
tot de conclusie- te moeten komen,
dat het hier inderdaad om een aap
ging, wiens voetsporen in de sneeuw
door het wegzakken groter leken, dan
ze oorspronkelijk waren geweest.
Maaralleen dragers en berggidsen
uit Nepal hadden tot dusver een glimp
van het geheimzinnige wezen opgevan
gen- En aangezien deze mensen erg bij
gelovig zijn en over een grote fantasie
beschikken, meende men hun verhalen
in twijfel te mogen trekken. Ook een dra
ger van de Zwitserse expeditie heeft vol
gens zijn bewering de „verschrikkelijke
aapmens van de Himalaya" gezien. Wat
de leden van de expeditie betreft, die
verklaarden, rond hun tent. een luid ge
snuif te hebben gehoord. Toen ze uit hun
slaapzakken waren gekropen en naar bui
ten snelden, viel er echter niets meer te
ontdekken.
In 1852 hadden cartografen van het
Geografisch Instituut van India na lang
durige onderzoekingen en berekeningen
ontdekt, dat de z.g. top XV, zoals een
enorm bergmassief in de Himalaya werd
aangeduid, een hoogte had van niet min
der dan 8840 meter en dus de hoogste
berg ter wereld was. Later kwamen an
dere deskundigen tot de conclusie, dat
de berg 8882 meter hoog moest zijn- Men
is het nog steeds niet over de juiste hoog
te eens.
Voor de bewoners van de Himalaya is
de berg de Chomo Loengma, de Godin
Moeder van de bergsneeuw. In het ge
noemde jaar 1852 werd de berg door de
Engelsen Mount Everest genoemd, naar de
Engelsman, die het gedeelte van de Hima
laya, waar de berg zich verheft, het eerst
bezocht had: George Everest.
Zoals gezegd, werd in 1921 de eerste po
ging gewaagd, om de Mount Everest te
beklimmen. Een alpinistische expeditie
onder leiding van de Engelsen Mallory,
Bullock en Wheeler bereikte toen het
Noordelijke zadel van de berg en aldus
hoogte van 7007 meter. Het jaar daar
op vormde Mallory, samen met Norton en
Somerwell, een nieuwe expeditie en hij
bracht het tot 8220 meter, terwijl twee an
dere leden van de expeditie, Finch en
Bruce, een hoogte van 8321 bereikten.
In 1924 sloten Norton en Somerwell zich
weer aaneen. Nog steeds waren ze vastbe
sloten, de top van de Mount. Everest te
veroveren. Ze berachten het tot 8573 me
ter, zonder zuurstofapparaten te gebrui
ken. Hun tochtgenoten George Mallory en
Andrew Irvine vertrokken van een kamp
op een hoogte van 8168 en ze werden door
de anderen tot op een hoogte van 8600 me-
waargenomen. Hoe ver ze gekomen
zijn, weet niemand, want men heeft hen
nooit meer teruggezien. Alhoewel hun
tochtgenoten geloofden, dat ze de top be
reikt hebben, bestaat hieromtrent geen
enkele zekerheid.
In 1938 organiseerde een zekere Tilman
een expeditie, waaraan Smythe, Shipton
en een zekere Odell deelnamen. Ze onder
namen twee pogingen tot het beklimmen
van de top, maar brachten het wederom
niet verder dan 8573 meter. Hierna besloot
Shipton in 1951 tot een grootse poging. Hij
heeft die in 1952 herhaald, maar ook dit
maal wees de Mount Everest hem af.
Shipton, de veteraan
Shipton geeft het niet op. Hij is een ve
teraan van de Mount Everest en kent de
bergketenen tussen India en Tibet door
een achttal grote expedities. Hij heeft nu
vier pogingen tot het beklimmen van de
hoogste berg ter wereld op zijn n
staan.
En hij is er in geslaagd, de ontzaglijke
Rongboek-gletscher te overwinnen, een
der grootste obstakels naar de top van de
Mount Everest, met zijn talloze diepe,
soms onpeilbare ravijnen en kloven, die
alleen al de tocht naar de voet van de top
tot een bijna hachelijke onderneming ma
ken.
De Mount Everest blijft een bijna
magische bekoring uitoefenen. Dap
pere mannen zijn nog steeds bereid,
hun leven te wagen, om te kunnen
zeggen, de hoogste berg ter wereld
beklommen te hebben. De mens wil
zijn meerderheid over de natuur tel
kens weer bewijzen. Maar.... tel
kens weer toont de natuur, machtiger
te zijn dan hij
Observator
Opnieuw vier „spion
nen" in Rusland
gearresteerd
De Pravda onthulde gisteren een nieu
we serie arrestaties van spionnen, die
ten behoeve van buitenlandse mogendhe
den Russische staatsgeheimen zouden
hebben doorgegeven. Vier personen,
waaronder een vrouw, zijn hierbij betrok
ken.
Het zijn S. D. Gurevitsj, die wordt be
schreven als een geheime Trotzkiïst en
„een gezwaren vijand van hel volk", die
de communistische partij had bedrogen
en van onvoorzichtige burgers informa
ties had los gekregen, reeds vanaf 1939;
K. F. Romanof, „een man met een mis
dadig verleden", die na een poging om
staatsgelden te stelen, zijn diensten een
buitenlandse mogendheid had aangebo
den; T. A. Sas, „een deserteur in oorlogs
tijd", die eerst voor de Gestapo en later
voor de Amerikaanse geheime dienst had
gewerkt, en thans op spionnage-activiteit
in Krivoirog (Oekraïne) was betrapt; en
tenslotte E. A. Taratuta, een medewerkster
aan de Sovjet-academie van wetenschap
pen, die een aantal documenten over Rus
sische wetenschappelijke werkzaamheden
aan bovengenoemde Gurevitsj zou hebben
doorgegeven.
Alle vier gearresteerden zijn Russen.
De arrestatie komt drie weken na de
opzienbarende arrestatie van de negen
vooraanstaande medici, die, zo wordt be
weerd, hoge Sovjet-leiders van het leven
zouden hebben willen beroven. Verleden
week maakte de Pravda melding van het
uitlekken van geheimen naar het Westen
en noemde zes gevallen, waarin dit ge
beurd was door onvoorzichtigheid van
Russische ambtenaren.
Amerika verhoogt de
invoerquota van kaas
Blijkens een mededeling van het Ame
rikaanse ministerie van landbouw zijn
met onmiddellijke ingang de invoerquota
van bepaalde kaassoorten met 15 pet ver
hoogd. Deze regeling is getroffen in het
belang van de wereldhandel en de inter
nationale betrekkingen en blijft voorlo
pig tot 30 Juni a.s. van kracht.
De nieuwe quota zijn: cheddar 4.398.000
kg., blue mold 1.8.00.000 kg.. Edammer en
Goudse kaas 2.070.000 kg., en voor de Ita
liaanse soorten, met uitzondering van pe-
corino en schapenkaas 4.140.000kg.
In Juli 1952 werd de invoer vrijgegeven
van Zwitserse, gruyère en roquefort-kaas
en van de meeste geconserveerde kaas
soorten en met ingang van October 1952
konden ook diverse soorten Italiaanse
kaas vrij geïmporteerd worden.
De leden van de Zwitserse expeditie,
die een poging, om de hoogste top
van de Mount Everest te beklimmen,
na lange strijd moesten opgeven, bij
het graf van een omgekomen, Indiase
gids.
Concurreren met Engeland moet
mogelijk blijven
INTERESSANT GESCHIL
OVER ONZE ORGANISATIE
VAN DE SCHROTHANDEL
In verband met de op handen zijnde
gemeenschappelijke nmrkt voor kolen,
staal, erts en schrot is de vraag op welk
niveau de schrotprys terecht zal komen,
actueel geworden. Op het ogenblik lopen
de schrot prijzen, welke in de ver
schillende tot de Europese Gemeenschap
voor Kolen en Staal toegetreden landen
gelden, sterk uiteen. In Duitsland geldt
een prijs van circa 160 per ton, in
Frankrijk van plm. 130 per ton, in
België van plm. 160 per ton (hy schom
melde de laatste tijd van 160200),
in Italië van 200 per ton, terwijl in Ne
derland de gemiddelde prijs circa op 80
uitkomt.
De Nederlandse regering heeft zich na
de oorlog op het standpunt gesteld, dat
het gewenst was de prijs van schrot zo
laag mogelijk te houden. Schrot is een
belangrijke grondstof voor de staalindu
strie en onze staalindustrie heeft na de
oorlog een belangrijke uitbreiding onder
gaan. De lage Nederlandse schrotprijs
had het voordeel, dat de prijzen van de
Nederlandse ijzer- en staalindustrie in
het binnenland laag konden worden ge
houden. De Nederlandse binnenlandse
prijs van de ijzer- en staalindustrie lag
daardoor in de na-oorlogse jaren aan-
En aldus kwamen ze in het vaderland terug,
enthousiuste menigte.
verwelkomd door een
merkelijk beneden de importprijzen. Dit
was een voordeel voor de ijzer- en staal-
verwerkende industrie. Daarnaast had de
staalindustrie van de lage schrotprijs het
voordeel, dat zij op haar exportproducten
een extra winst maakte, welke haar bij
de enorme investeringen van na de oor
log goed van pas kwam. Grotere afschrij
vingen op deze investeringen werden
hierdoor mogelijk. Toch moet men zich
van deze extra winst op geëxporteerde
staal producten geen overdreven voor
stellingen maken.
Had het zin gehad de Nederlandse
schrotprijs te verhogen, ten einde hier
door de inzameling van schrot op te
voeren? Van de kant van de Nederlandse
ijzer- en staalindustrie is steeds gesteld,
dat hierdoor geen hogere aanvoer van
schrot zou zijn bewerkstelligd (anderen
stellen, dat een hogere schrotprijs wel
grote aanvoer tot gevolg zou hebben
gehad). Slechts toen op zeker moment
de Nederlandse prijs na Korea abnor
maal laag lag, werd overgegaan tot een
prijsverhoging, omdat het onmogelijk
bleek voldoende schrot op het oude
niveau aan de markt te brengen. Deze
verhoging had grotere aanvoer ten ge
volge.
De concurrentie-positie
Welke schrotprijs is nu in het belang
van de landen van de Kolen- en Staal-
Gemeenschap? Engeland is, zoals bekend,
niet tot de K.S.G. toegetreden. Engeland
heeft een lage van overheidswege be
paalde prijs van schrot, welke circa
65 bedraagt. De Engelse industrie ver
werkt voorts zeer goedkope binnenlandse
ertsen. Een groot deel van het verbruik
van ertsen bestaat in Engeland uit bin
nenlandse ertsen, terwijl het restant
moet worden ingevoerd. Ook de Engelse
cocesprijs is laag en ligt aanmerkelijk
beneden onze cokesprijs.
Dit betekent du» dat de Engelse in
dustrie met goedkope grondstoffen
werkt. Het gaat er voor de landen van
de K.S.G. om er voor te zorgen, dat zij
kunnen concurreren met de Engelse
ijzer- en staalindustrie, zodra de concur
rentie feller zal worden dan thans het
geval is. Ook voor het handhaven der
concurrentiemogelükheid van de ijzer
en staalverwerkende industrie in de lan
den der K.S.G. ten opzichte van soortge
lijke Engelse bedrijven geldt hetzelfde.
Dit heeft uiteraard zijn consequenties
voor de schrotprijs van de landen der
K.S.G.
Zal er nu direct een vrije markt met
vrije prijsvorming voor schrot komen in
i de landen van de K.S.G.? Er is alle reden
om aan te nemen, dat dit niet het geval
zal zijn. Op grond van hetgeen uit Fran
se bron bekend is geworden, moet wor
den aangenomen, dat er tot. 15 Maart
niets zal gebeuren. Op 10 Februari, de
datum, waarop de gemeenschappelijke
markt van kolen en schrot in werking
zou moeten treden, zullen naar aangeno
men mag worden, maximumprijzen voor
schrot worden vastgesteld voor bepaalde
landen. Voor Nederland en Italië zullen
deze vermoedelijk op het huidige niveau
liggen.
Waarom is er kans op het
Franse prijsniveau?
Er kan vermoedelijk op worden ge
rekend, dat op 15 Maart één pry's voor
schrot voor alle landen van de K.S.G.
zal worden vastgesteld. Op welk niveau
zal deze prüs dan komen te liggen? In
dien men de in het begin van dit artikel
genoemde, thans geldende schrotprijzen
in de verschillende landen nagaat, dan is
niet aan te nemen, dat men hiervoor het
hoge Belgische of Italiaanse niveau zal
kiezen. Dit zou ook met het oog op de
toekomstige concurrentiepositie t.o.v.
Engeland niet aan te bevelen zijn. De
Fransen hebben voorts ernstige bezwa
ren laten horen tegen een verhoging van
de schrotprys boven het huidige Franse
niveau. Men zou er zich dan ook niet
over behoeven te verwonderen, indien
de prijs voor schrot per 15 Maart op on
geveer het huidige Franse niveau zou
worden vastgesteld. Het Nederlandse ni
veau ligt voor gemeenschappelijk niveau
te laag.
Hoewel men aanvankelijk in de krin
gen van de Nederlandse staalindustrie,
zoals reeds eerder door ons werd ge
meld, op een handhaving gedurende ge
ruime tijd van de lage Nederlandse prijs
voor schPot rekende, zal hierop thans
naar wij menen te moeten veronderstel
len, wel niet meer kunnen worden ge
rekend.
De ijzer- en staalproducenten van de
K.S.G. zouden voorstanders zijn van een
eigen organisatie, welke onder supervisie
van de Hoge Autoriteit, vrijwillig af
spraken zou maken over de verdeling
van het. beschikhare schrot. Men zal dan
vermoedelijk afspreken om gezamenlijk
te trachten de prijs voor schrot op een
bepaald, vermoedelijk per 15 Maart vast
te stellen niveau te handhaven. (De
Hoge Autoriteit zou dus in deze gedach
tegang geen gebruik maken van het
recht tot het vaststellen van een maxi
mumprijs voor alle landen). Voorts zou
den de producenten van ijzer en staal
het eens moeten worden over het al of
niet gebruiken van schrot voor bepaalde
doeleinden.
Onze organisatie van de schrot-
handel
Ten aanzien van de schrothandel in
ons land is een interessant geschil ont
staan. De Nederlandse staalindustrie
heeft behoefte aan regelmatige aanvoer
van schrot. Voor de oorlog was de
schrothandel in ons land vrij. Het over
grote deel van het schrot werd geëxpor
teerd door 13 handelaren, die lid waren
van de Ver. v. Exporteurs van Schrot
(V.E.S.) Toen onze staalindustrie enkele
jaren voor 1940 behoefte kreeg aan
schrot, schakelden zij de leden van de
V.E.S, in als fabrieksleveranciers. Zij wa
ren de tussenschakel tussen kleinhande
laren en staalfabrieken. Alleen van deze
V.E.S. leden werd door de staalindustrie
schrot afgenomen. Toen gedurende de
oorlog de ordening van de schrothandel
tot stand kwam, mocht alleen genoemde
categorie van fabrieksleveranciers aan
de staalfabrieken leveren en was zy ook
verplicht te leveren. Na de oorlog bleef
deze situatie bestendigd, doch het aantal
der fabrieksleveranciers was gedaald van
13 tot 12. De staalfabrieken streefden
er echter in 1946 naar het aantal fa
brieksleveranciers te reduceren. Zy be
toogden. dat zij behoefte hebben aan een
homogene groep, welke niet van al te
uiteenlopende belangrijkheid mag zyn.
Aanvankelijk wilde men vyf bedrijven
uitsluiten, doch per saldo bleven vier van
de vyf weer geaccepteerd als fabrieks
leveranciers.
Met ingang van 1 Mei 1952 wensten de
staalfabrieken plotseling van deze vier be
drijven geen schrot meer af te nemen.
Per saldo werd toch van een van deze
vier firma's weer schrot geaccepteerd.
Twee van de uitgesloten firma's konden
zich met deze gang van zaken niet vereni
gen en hebben de zaak voorgelegd aan de
Commissie voor Bedrijfsregelingen. Deze
commissie moet advies uitbrengen aan de
Minister van Economische Zaken, doch
heeft dit nog niet gedaan. Deze minister
is aan dit advies niet gebonden bij het
nemen van een besluit. De twee firma's
stellen, dat zij als gevolg van de orde
ningsmaatregelen der regering niet kun
nen exporteren, daar export van schrot
(tenzij met speciale vergunning) verboden
is. Voorts zijn zij aan banden gelegd door
voorschriften t.a.v. prijzen en het aan
houden van voorraden. Zij kunnen ook
niet leveren aan de staalfabrieken.
Door (lc afspraken, welke de staalfabrie
ken met de zeven overgebleven fabrieks
leveranciers hebben gemaakt, en de maat
regelen van de overheid wordt het de
twee bedoelde firma's onmogelijk gemaakt
haar bedrijf uit te oefenen. Zy menen, dat
het algemeen belang deze uitsluiting niet
eist. Voorts bestrijden zij dat zjj te klein
zouden zijn. Dit is een interessant geschi'
Met belangstelling wordt thans door velen
afgewacht, hoe deze zaak zal aflopen.
Duitse bisschoppen over
nieuwe huwelijkswet
Ernstige bezwaren geopperd
De aartsbisschop van Keulen, kardinaal
Frings, heeft uit naam van de Duitse
katholieke bisschoppen bij het Duitse
parlement bezwaren ingediend tegen de
daar in behandeling zijnde nieuwe wet
telijke regeling inzake het huwelijk.
De Duitse huwelijkswet met het daarin
vervatte scheidingsrecht moet volgens de
bisschoppen grondig worden gewijzigd en
op grond van het rijksconcordaat zou
daarover met het Vaticaan moeten wor
den onderhandeld.
De Kerk waarschuwt tegen 't erkennen
van de „zware ziekte" als grond voor
echtscheiding- Zij wenst niet, dat het
burgerlijke huwelijk „principieel scheid
baar" zou worden verklaard. Verder wil
de Kerk de onderhoudsrechten van een
zonder schuld gescheiden vrouw versterkt
zien. De in het onderwerp voorziene prin
cipiële afschaffing van de onderhouds
plicht wordt door de bisschoppen gezien
als een verdere aantasting van het huwe
lijks- en familieleven.
HET LEVEN GAAT
VERDER
DE BELGISCHE missiebisschop mgr
Carlo van Melckebeke, Ningsia, die en
kele ynaanden geleden uit China werd
verbannen en momenteel in België ver
blijft, heeft het plan opgevat zich te xoij-
den aan de zielzorg onder de uitgeweken
Chinezen. Zowel door het koloniseren
van de gebieden van Zuid-Oost-Azië als
door oorlogsomstandigheden, zoals die
zich momenteel in China voordoen, heb
ben veel Chinezen hun vaderland verla
ten om zich in het buitenland te vesti
gen. Hun aantal wordt over de gehele
wereld op 12 millioen geschat. Daar er
momenteel 200 d 300 Chinese priesters
in ballingschap leven en circa 2500 mis
sionarissendie uit China zijn uitgewe-
zen, in de vrjje wereld vertoeven, heeft
het zin de zielzorg onder de diaspora
Chinezen ter hand te nemen.
Ondanks de moeilijkheden en rampen
moet ook hier het leven verder gaan.
Heiligheid van huwelijk
DE BISSCHOP van La Rochelle heeft
een oproep gericht tot alle. priesters van
zijn diocees om de uiterste voorzichtig
heid te betrachten bij elke huwelijks
inzegening tussen Frame meisjes en
Amerikanen en Noord-Afrikanen. Beide
groepen buitenlanders vertoeven mo
menteel in grote getalen in Frankrijk.
Mgr Liagre wijst er nadrukkelijk op, dat
de meisjes, die een huwelijk willen aan
gaan met een buitenlander, de verant
woordelijkheid, die zij dragen ten opzich
te van het verschil in godsdienst meer
onder ogen gebracht dient te worden.
Naar het K.NJ3. verneemt overwegen
ook de Amerikaanse aalmoezeniers in
Engeland dergelijke maatregelen om de
jonge soldaten de waarde en verplichtin
gen van het huwelijk te doen inzien.
Ik kan me dat goed voorstellen. Ik
ken ook nog wel een paar adressen.
Alle hulde
MET 'T OOG op de gestegen levens-
kosten heeft het aartsbisdom Keulen
aan de leken, die in dienst van kerke
lijke instellingen arbeiden, een extra
toelage verleend, bestaande uit een der
de van het in December uitbetaalde
bruto-loon. Alle kosters, organisten,
koordirigenten, de secretarissen der
geestelijkheid enz. komen in aanmerking
voor deze uitkering, die nog in Januari
werd uitbetaald en volgens de geldende
regeling belastingvrij is.
'Deze handelwijze verdient o.i. alle lof.
Misschiexx yxog een tip voor hier en
daar in Nederland.
Tegen de bacillen
ZEEWATER bezit een antibiotische
tverking voor bepaalde ziekte-verwek
kende bacteriëxx en iyigewands-bacillen
afkomstig uit de riolen van de grote ste
den.
Van deze werking heeft men willen
profitereyi door geïnfecteerd water langs
de Middellandse Zee te sterilisereyi met
behulp van een apparaat. Het vermeng
de de bacteriën yyiet het zeewater en de
resultaten bleken verrassend te zijn,
want de hoeveelheid colibacillexi en an
dere schadelijke bacteriën was door ver.
menging met het zeewater buitenge
woon sterk afgenomen.
Oyize erfvijayxd, die oxxs in deze dagen
weer zo sloeg, heeft derhalve vandaag
ook yxog een goede eigexxschap.
En morgen?
MORGEN is het weer Zondag. Dat
betekexxt nu offeren en bidden. Wel zeld
zaam klopt de Paxiliyiische tekst van het
epistel met de toestand vaxx deze dagexx:
N ederlander met de Nederlaxxders,
Zeeuw met de ZeeuwenBrabander ynet
de Brabanderseilayxder met de eilaxid-
bewoxxers. Werken en zwoegen, dikwijls
zoxxder nachtrust, in honger, dorst, in
koude en naaktheid. Tegelijk ynet het
epistel is het evangelie van daverende
inhoud. Wie yxog oren heeft om te horen
hij hore morgen. Voor de rest 'n vrucht
bare beziyxxxings-Zondag met een gelaat
vaxi een kundige zaaier.
Harry Prikker.
Boven Scandinavië bevindt zich een vrij
krachtig hogedrukgebied, dat geheel met
luchtmassa's, die tot grote hoogte reiken,
is gevuld. Uit Zuid-Zweden worden mini
mumtemperaturen van tien tot twintig
graden onder nul gemeld en ook in De
nemarken vriest het ongeveer tien gra
den. Deze koude lucht stroomt langzaam
uit over West-Europa. In ons land heeft
het vannacht over het algemeen matig
gevroren (min. 5 tot min. 10), maar op de
Veluwe zijn plaatselijk minimumtempera
turen van min 13 graden opgetreden. Deze
lage temperaturen werden veroorzaakt
door opklaringen bij weinig bewolking en
moeten worden beschouwd als zogenaam
de stralingskoude.
De koude lucht veroorzaakt ook in En-
Eisenhower zou Radford's advies volgen
De republikeinse voorzitter van de commissie voor de strijdkrachten van
het Amerikaanse Huis van afgevaardigden, Déwey Short, verklaarde Vrijdag
in een vraaggesprek dat, naar zijn mening, president Eisenhower een vol
ledige marineblokkade van China overweegt.
Admiraal Radford, de opperbevelhebber
van de Amerikaanse marinestrydkrachten
in de Stille Oceaan, had de commissie
Donderdag de verzekering gegeven, dat er
slechts „geringe kans op een oorlog met
de Sovjet Unie" bestond, indien deze blok
kade zou worden ingesteld, aldus Short.
Admiraal Radford, die een verklaard
voorstander is van een blokkade van
China, verblijft thans in Washington voor
het voeren van besprekingen. Short ge
loofde, dat de president „naar hem luis
tert" en dat het Congres een dergelijke
blokkade en elke andere stap van Eisen
hower „om in de gehele wereld tot het
offensief over te gaan," zou steunen.
Short deelde mede, dat Radford niet
alleen een voorstander is van een blok
kade, waardoor o.m. onderzeeboten zouden
worden geweerd van de Chinese kust,
maar ook van het zenden van meer
marine- uitrusting naar de Chinese natio
nalisten op Formosa.
Short onthield zich echter beslist van
iedere uitlating over de vraag hoever de
steun van Amerikaanse marine-eenheden
zou moeten gaan.
Volgens nationalistische kringen op For
mosa is de opperbevelhebber van de
marine van Formosa, admiraal Ma, reeds
in de V.S. om Amerikaanse hulp te vragen
voor de levering van schepen, bevoorra
ding en trainingsfaciliteiten. Daags na het
„deneutralisatie-besluit" zou hij zijn ver
trokken.
Intussen heeft generaal Olmstead, die
belast is met de Amerikaanse hulp aan
Formosa, zich naar Formosa begeven, in
gezelschap van negen Amerikaanse kolo
nels. Men acht zijn bezoek van groot be
lang voor de verdere ontwikkeling, aldus
Reuter.
geland en in Frankrijk, uitgezonderd het
uiterste Zuiden en de Atlantische kust
gebieden, vorst.
De depressie-activiteit op de Oceaan is
niet groot. Het hogedrukgebied in Scan
dinavië vertoont geen teken van ver
zwakking. Er is daarom geen reden om
een spoedig einde van de vorst te ver
wachten. Aangezien er de komende nacht
in Nederland weinig wind zal zijn en ook
opklaringen worden verwacht, kan op
verschillende plaatsen strenge vorst op
treden.
In een speciale vergadering van pas
toors heeft Z. Em. Kardinaal Griffin zijn
plannen uiteengezet voor een grootse
tentoonstelling in de Olympia Hall te
Londen.
Deze tentoonstelling, welke van 5 tot
12 Juli van dit jaar zal «worden gehou
den, heeft tot doel de roepingen tot het
Priesterschap en het religieuze leven
aan te moedigen.
Waar anders de nieuwste modellen
van auto's staan opgesteld op de jaar
lijkse autotentoonstelling, zullen dan de
verschillende stands van de bisdommen
en van meer dan honderd orden en con
gregaties de betekenis van het Priester
schap en het doel van het religeuze leven
uiteenzetten aan de duizenden bezoekers,
die daar worden verwacht.
Op de eerste dag van de tentoonstel
ling zal in het Olympiagebouw op een
speciaal daarvoor gebouwd altaar een
pontificale H. Mis worden opgedragen
door de Kardinaal, terwyi iedere avond
een pontificaal Lof zal worden gecele
breerd gedurende de tentoonstellings-
week door één van de bisschoppen der
deelnemende diocesen, nl. Westminster,
Southwark, Brentwood. Northampton en
Portsmouth.
Op de sluitingsdag zal in de tentoon
stellingszaal door Kardinaal Griffin aan
een dertigtal priestercandidaten van de
St Josephcongregatie van Mill Hill de
H. Priesterwijding worden toegediend.
