NIEUWE ZUID-HOLLANDER O DIERBAAR LAND... Mgr Huibers bezoekt z'n zwaar getroiien diocees DAGBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN Staande bij de dijk r Als de Heer het huis niet houwt../* DE VLAGGEN HALFSTOK 1372 DODEN Schepen keren terug ALLE ASSURANTIËN Pauselijk afgezant vloog boven geteisterd gebied Zaterdag 7 Februari 1953 Steunt liet Nederlandse Rampenfonds. Postgiro 9575 WEERBERICHT De weerverwachtlng van het K.X.M.I., geldig van Zaterdagavond tot Zondagavond, luidt: Opklaringen, maar ook enkele plaatselijke sneeuwbuien en hier en daar tijdelijk mist. Weinig wind. In de kuststreken lichte tot matige, elders in het land matige tot strenge vorst. Zondag 8 Februari: Zon op 8.09 uur. onder 17.40 uur; Maan op 3.48 uur, onder 10.58 uur. VOOR de ramen zijn thans de zware gordijnen neergelaten en achter de rouwende gevel, in de halfschemer van het buitengesloten daglicht, houden de bewoners van het huis nog slechts de doffe regelmaat in gang, die het leven eist. Hun gedachten zijn bij de Dode. Men werkt, men doet de dagelykse dingen, die noodzakelijk zijn. Men doet ze slechts automatisch, want de gedach ten zijn elders: Achter een der gesloten deuren in dit huis weet men de Dode opgebaard. Zo was deze lange rampweek voor ons, zo was de aaneenschakeling van dagen waaraan geen einde scheen te komen, waarin wij allen afzonderlijk en allen tezamen leefden van nieuwsuit zending naar nieuwsuitzending, waarin elke krantenpagina dramatischer koppen bracht en gruwelijker feiten. Nederland rouwde en sprak nog slechts gedempt in de geweten nabyheid van de opgebaarde Dode. Nederland leefde in de schemer achter zware gesloten rouwgordynen. Hoevelen zijn het, en hoe luiden hun wTleten het niet. men leest een eindeloze steeds groeiende lijst van na- men. Het zijn er reeds veel meer dan der tienhonderd. Soms een lange rij van gelijkluidende familienamen, soms alleen een moeder die haar baby nog wilde redden. Maar ook voor degenen, die geen per soonlijk verlies te dragen hebben in deze zwarte dagen, zijn het de doden van ons volk- uv- Hoe zullen zij in onze herinnering blij ven? Een man, die terugwaadde om ook het laatste kind te redden en met dit kind verdween in het brullende water? Een vrouw, die verkleumd tot op het merg op een dak zittend, zo lang de martelen de uren tellen moest tot dag en nacht één werden en zij in de zwarte diepte "leed? Of het beeld van de twee kleinen, wier handjes nog vast ineengestrengeld waren, toen zij tegen een glooiing aan dreven? Men kan dit niet in woorden vastleg gen, men kan er niet over spreken, want van elke werkelijkheid is de Wer kelijkheid duizendmaal erger. En zo wij van alle simpele namen, de namen van dorpen en kleine steden, van polders, buurtschappen en gezinnen, de geschiedenis der verschrikking volledig kenden, zouden wij deze ramp nog met in al haar gruwelen kunnen peilen. WIJ staan en de achtergeblevenen knikken gelaten wij staan niet alleen. Het trampersoneel in Mi laan en de mensen in Zweden, een chemi sche fabriek in Duitsland en de opvaren den van de „Willem Barendsz", de be volking van Opperdoes en Horst en een Zwitserse sneeuwbalactie, steden in Ame rika. Canada en Nederlandse emigran ten in Australië, een hele wereld is dit kleine geslagen volk te hulp geko men. De achtergeblevenen knikken gelaten en dankbaar. En inen moet hun verder maar niet vragf/i: zij kunnen niet geloven, dat ook dit heel langzaam slijten zal, en dat de pijn minder zal worden. Nooit zal voor deze generatie de ver- sehrikkingsnaclit van die le Februari I 1953 worden tot een jaartal uit. de lange geschiedenis, die dit volk schreef in zijn taai en nimmer opgegeven strijd tegen de zee. En toch van die andere verschrik kingsnacht November 1421 herinneren wij ons hoogstens nog het jaartal, en het verhaal van het kindje, dat met een kat in een wiegje over de wilde wateren van de tegenwoordige Biesbosch dreef. En toch staat niemand meer stil bij de namen op onze kleine landkaart: aard rijkskundige namen als het „land van Reimerswaal", het „verdronken land van Saaftinge". En van honderden wielen in ons land, de littekens van andere over stromingsrampen, herinneren wij ons hoogstens nog een of andere legende. DIT land schreef de namen zijner ste den met de veroveringen op het water: dammen, die het opwierp tegen de steeds verder teruggevochten vloed: Amsterdam en Rotterdam en Spaarndèm, dammen, die onze eeuwige vriend en vijand het buitenwater afslo ten. En dit. dit meest recente hoofdstuk schreef het wrede water. Het is het laatste hoofdstuk niet. Men had de ogen moeten zien van de directeur-generaal van de Rijkswater staat toen een buitenlands journalist hem na de zeer sombere uiteenzetting om trent de situatie op een der eilanden, vroeg of dit betekende, dat het eiland ..opgegeven werd". Buitenlanders zullen dit nooit geheel begrijpen. Alleen zij, die thans met eigen ogen heel Nederland aan zyn dijken zien wer ken, weten dat wij nooit iets zullen op geven. Wy zeggen dit zonder hoogmoed. Het bruisen van deze kokende zee, dat in zovele veilig door trotse dijken be schermde huizen een radeloze doodsangst bracht, heeft ons andermaal geleerd deemoedig te zyn. Wij buigen het hoofd voor Gods on doorgrondelijke raadsbesluiten, welke dit kleine land een zo zwaar offer vroegen. En wij bidden voor de zielerust van de reeds meer dan dertienhonderd omge komenen: en om kracht voor de tiendui zenden in wier herinnering deze waters nood steeds een zwarte bladzijde blij ven zal, ook als de bressen in de dijken reeds weer jaren zullen zijn gedicht, ook als de laatste boerderij en het laat ste ingestorte huis reeds lang herbouwd zullen zijn, en de na ons komende gene ratie ergens in een herdenkingssteen hot mos zal wegkrabben om het jaartal 1953 te lezen. Voor de evacué's, thans met zoveel liefde en medeleven omringd, voor de zwaarst getroffenen, die mèt heel rou wend Nederland thans aan een open massagraf staan, komt de moeilijkste periode nog. De dagen, dat zij. terug zullen keren naar wat eens hun huis was. En de eerste avond, dat zij in hun her stelde woning de stilte zullen horen, en een stem zullen missen, die er altijd was. Laat ons morgen aan hen denken. En laten we hen ook dan niet in de steek laten, wanneer de laalste bazalt- st.een. hard en onverzettelijk als dit volk zelf, geordend zal zijn in de nieuwe ster ke dijkglooiing. 'I O dierbaar land, ik heb u weergevonden, vernederd door de trotse overmacht van wind en water, met uw schoot geschonden, uw vruchtbaarheid verdronken in één nacht. O volk, mijn broeder, die door eeuwen water een adelbrief van onverslagenheid verkregen hebt, de overvolle maten van leed en rampspoed werden u bereid. Ik hoor uw kinderen als lammeren blaten, uw vrouwen angstig als in barensnood, uw mannen zwijgend dat door donkere gaten onzichtbaar het geweld spoelt van de dood. Wat blijft er van de strenge tucht der polders, de kleine bastions van vruchtbaarheid, en van de hoeven waar het graan gezolderd en 't vee gestald is voor de wintertijd? Het water vreet het pasgezaaide koren, het water neemt bezit van huis en haard, ik kan de dieren in de stallen horen, straks liggen zij in water opgebaard. Het water stijgt, de bomen en de daken zijn kleine punten bange veiligheid, maar huis en hof kunnen op drift geraken, het grauwe water kent geen onderscheid. O dierbaar land, aan eb en vloed ontnomen, dat door het water weer onteigend zijt, dat God uw volk in deze wrede stromen de ark zend' van Zijn goedertierenheid. 3 Februari 1953. LOU VLEUGELHOF ,Die prachtige eenheid... /h Sb ~m 0 nisse een groep zwoegers, die zandzakken 99 Van onze speciale verslaggever ..Ik ben blij, dat dit allemaal zo prachtig gemeenschappelijk gaat, dat iedereen hier zo schitterend samenwerkt, domineezei gistermiddag de Bisschop van Haarlem, Mgr J. P. Huibers bij zijn bezoek aan de Rotter damse Ahoy-hal tot een der geestelijke verzorgers van de protestantse evacué's. „Het is één volk, één nood, Monseigneur", antwoordde de Rotterdamse dominee, die samen met de katholieke geestelijkheid en helpers uit buiten kerkelijke kringen, weliswaar gescheiden maar toch onder één dak werken voor het „Kerkelijk Informatie Bureau". Deze zeer goede interkerkelijke samenwerking, deze demonstratie van samenwerking, deze eenheid van het hele Nederlandse volk, waarvan mgr Huibers ook elders tijdens zijn bezoek treffende staaltjes zag, maakten haast een even diepe indruk op-hem, als de uitgestrekte watervlakten, waar. langs hij in de avond in de buurt van Abbenbroek reed. Maar nog schokkender was voor hem ongetwijfeld de onmiddellijke aan raking met het eindeloze rauwe leed zelf. „Ze heeft de moed nog niet opgegeven Vergezeld van Deken J. H. Niekel, Ka pelaan F. Bank, de voorzitter van het Katholiek Informatie Centrum, Kapelaan J. Dijsselbloem en de heer Jac. P. van Dijk, de penningmeester van dit Centrum, begaf de Bisschop van dit zwaarst getrof fen Nederlandse diocees zich gistermid dag tegen vier uur, onmiddellijk van het station naar de Ahoy' hal, waar hem aller eerst al die onvermoeibare werkers en werksters werden voorgesteld, die in de laatste dagen deze hal tot een oase van troost en bemoediging hebben gemaakt voor duizenden zwaar getroffen mensen. Uitvoerig liet Monseigneur zich voor lichten over het werk, dat reeds verzet was, de methoden, welke hadden geresul teerd in een thans haast perfect werkende organisatie, en het onbeschrijfelijke leed, dat zich hier dag in dag uit onder de enorme kap had verzameld. De zaal was thans bijna leeg, aangezien de meeste evacué's reeds waren doorge voerd naar andere plaatsen, maar tijdens, een rondgang ontdekte de Bisschop aan een der lange tafels toch nog een gezin uit Ooltgensplaat, man, vrouw en zeven kinderen, dat juist aan het eten was. De moeder vertelde nog eens opnieuw alle ellende, die ze hadden doorstaan, en toen dc Bisschop tenslotte afseheid nam, zei de man: „U hoort wel, mijn vrouw heeft de moed nog niet opgegeven In de ziekenzaal, waar men juist bezig was met het afvoeren van de laatste groep patiënten, ging de Bisschop zijn medeleven betuigen aan een oud echtpaar uit Dreischor, waarvan de vrouw reeds 17 maanden bedlegerig per bran card was geëvacueerd. Zegenend ging de oude Bisschopshand over een klein kindje in een kinderwagen en voor ieder der zwaar getroffenen had hij een bemoediging. Bij het afscheid uitte hij zijn grote dank baarheid voor al het werk, dat hier ge daan werd door alle ingeschakelde offi ciële instanties en door de vele vrijwilli gers. Verhaal van de Langendijkers Toen ging het snel op het waterfront aan. Bij de Spijkenisserbrug, links de eerste overstromingen, later bij Spijke- vulden, een eind verderop terwijl een Flying Boxcar laag over het land scheerde plotseling het einde van de weg: de eindeloze watervlakte met heel in de verte het silhouet van de Brielse toren tegen een grijze avondlucht. Terwijl een eindeloze stoet van zware vrachtwagens op de nauwe dijkstraat van Abbenbroek langs daverde, ging Mon seigneur een café binnen. Het was er vol luidpratende, bemodderde mannen, die traag hun avondboterham aten, en toen de Bisschop tussen hen in ging zitten verrast gingen de petten af kreeg hij op zijn vraag, waarmee men daar bezig was, een antwoord, dat hem in al z'n rauwheid onmiddellijk verplaatste in de werkelijke sfeer: „Wij komen uit Langendijk", zei een van hen met een hese stem, „wij zijn de zogenaamde kadaver-pikkerswij zijn hier Maandag al heen gekomen met onze boten om mensen en vee te redden, en nou vissen we de dooie beesten op. Voor ziekten en zo, weet U wel Een ogenblik het werd alles met een zo directe vanzelfsprekenheid gezegd zweeg de Bisschop, zei toen: „Mensen, ik sta ervan te kijken, dat U dat allemaal zo doet, dat U helemaal uit Langendük ge komen bent om hier te helpen Een Amsterdamse politieagent hield hem tegen, toen hij naar de burgemeester wilde, die in een der zijkamertjes van het café zitting hield. „Het spijt me, maar ieder moet op z'n beurt wachten", zei de man en de Bis schop begreep het. „Als wij de 16e maar voorbij zijn.. „Burgemeester, ik sta perplex, dat ieder een zich hier zo flink houdt". „De stem ming is hier perfect," antwoordde de bur gemeester, „maar het is heel moeilijk. Waar mijn bevolking precies zit, weet ik nietik probeer er wel achter te komen maar ze zitten kennelijk verspreid over het hele land. Van de 1650 mensen zijn er momenteel nog twintig hier; daarnaast natuurlijk alle helpers die van elders hier heen gekomen zijndie Langendijkers, studenten van diverse universiteiten „Die prachtige eenheid", zei de Bisschop, „het moet wel een grote steun zijn voor al de getroffenen, dat iedereen zo mee helpt „Als wij de 16e maar voorbij zijn, de dag van de nieuwe springvloed „Als de Heer het huis niet bouwt, bur gemeesterwe zullen bidden In Schiedam Monseigneur Huibers sloot de eerste dag van zijn tocht af met een kort bezoek aan het „Gebouw Irene" in Schiedam, een ander evacuatiecentrum, waar de eiland- evacué's gevoed, gekleed en over de ver schillende evacuatie-adressen worden ge distribueerd. De burgemeester, mr J. W. Peek, deken Reijnen en diverse wethouders alsmede de voorzitter van het Rode Kruis, afd. Schiedam, dr Van den Berg en de dames van het Centraal vrouwencomité gaven de hoge bezoeker aldaar een inzicht in de talloze problemen van de evacué's en de manier, waarop men een tijdelijke oplossing voor de zwaar getroffen slacht offers probeert tot stand te brengen. Van daag hoopt de Bisschop per boot Acht huizen te bereiken. Het landbouioersgezin Van Rossum uit Ooltgensplaat vertelt in de Rotterdamse Alioy'-hal aan mgr Huibers van zijn bittere ervaringen. Als uiterlijk teken van rouw zullen 1 morgen in vele plaatsen de vlaggen halfstok hangen. De burgemeesters van Amsterdam, Den Haag en Rotterdam hehben bepaald, dat het van alle gemeente- gehouwen zal geschieden en hoven- dien is aan de burgerij cn directies van bedrijven en magazijnen ver zocht evenzo le doen op deze dag van bezinning en gebed. (A.N.P.-opgave onder voorbehoud) Het totaal aantal genoteerde slachtoffers bedroeg gisteravond 1372. Uit de volgende plaatsen kwamen nog meldingen binnen: Krimpen aan de IJssel 4: Dordrecht 1: Kcrkwerve 3; St. Philipsland 8: Zuid- land 1. Uit de ons thans ter beschikking staan de gegevens blijkt, dat de meeste slacht offers gevallen zijn op het eiland Goeree en Overflakkee: n.l. 433. Over de andere eilanden en gebieden zijn de cijfers als volgt: Tholen 304; Brabant 187; Hoeksche- Waard 144; Schouwen-Duiveland 115; Noord-Beveland 41; Voorne-Putten 27; Zuid-Beveland 26; Zuid-Holland 18; Oosl Zeeuwsch-Vlaanderen 12; IJsselmonde 10; St. Philipsland 9; Noord-Holland 6; Walcheren 5; Alblasserwaard 4; Land van Heusden en Altena 3; Tiengemeten 2; Beijerland 2; Aangespoeld van elders 24. Noodgebied wordt aan Maria toegewijd (Van onze correspondent) De bisschop van Haarlem, Z. H. Exc. Mgr J. P. Huibers zal Zondag avond tc half acht een bootclof cele breren in de kathedrale basiliek van St. Bavo. Na een toespraak zal Mon seigneur de geteisterd** gebieden aan de Moeder Gods toewijden. Schielands Hoge Zeedijk geheel onder controle Waterkering wordt versterkt en opgehoogd Het Hoogheemraadschap Schieland t« Rotterdam zendt nog de volgende mede deling Schieland's hoge zeedijk, die in de nacht van Zaterdag op Zondag van Schiedam tot Gouda een aanval van een stormvloed te verduren heeft gehad, zoals nog nooit is voorgekomen, is thans tot Gouda onder controle, zodat voor een doorbraak, zelfs bij storm, niet meer behoeft te wordèn gevreesd. Binnenkort zal de kade van zandzakken, welke het water moet belet ten over de d|jk te stromen, indien nog eens een abnormaal hoge vloed mocht voorkomen, worden vervangen door een kleikade. Gedurende voorjaar en zomer zullen de gedeelten van de dijk. waarin thans gaten zijn geslagen, definitief wor den hersteld met klei. nadat eerst 't zand en de zandzakken zullen zijn verwijderd. Dc hoogte van deze gedeelten zal daar bij worden gebracht op 4.50 M. bovJ& N.A.P., dus 70 c.M. hot.er dan thans het geval is. Dexe werken moeien vóór Oc tober zijn voltooid. De g-dccltcn van dc l dijk. die .hans voldoende hoog bleken, zut- len in dc toekomst nog extra worden vrr- huuftd. t<ok de waterkering binnen Rot terdam zal op vele plaatsen aan 'n nieuwe verhoging niet kunnen ontkomen. Den Haag adopteert twee gemeenten En geeft vier ton steun B. en W. van 's-Gravenhagc hebben be sloten aan de raad voor te stellen de ge meenten Goedercedc en Stellendam te adopteren en als steun een bedrag van 400.000 ter beschikking te stellen. Dit voorstel, dat is geschied in overleg met de Vereniging van Nederlandse Ge meenten. komt Maandag a.s. in dc raad in behandeling. De schade in de Rotterdamse haven Het hoge water heeft Zondag zeer be langrijke schade, men spreekt van mil- lioenen, aangericht aan de goederen, wel ke in de loodsen in het Rotterdamse ha vengebied lagen opgetast. Naar wij vernemen, wordt deze schade voor zover het de goederen betreft, welke nog waren opgeslagen in de loodsen van de scheepvaartmaatschappijen en nog niet waren afgeleverd aan de geadresseerden, door verzekering gedekt, voor zover zij althans waren verzekerd op uitgebreide condities op zeepolis. Aan alle schepen, die thans niet direct meer aan de evacuatie deelnemen, is me degedeeld, dat zij naar huis kunnen gaan. Alleen dc verbindingsschepen zullen nog in het overstoomde gebied blijven. Aan de schepen is dc hartelijke dank overgebracht van Prins Bernbard, de Kon. Landmacht en dc Kon. Marine. Ook Belgische post zegels voor Rampen fonds Ten bate van het Belgische Rode Kruis zal een reeks speciale postzegels uitgege ven worden met de afbeelding van Prinses Josephine Charlotte ter gelegenheid van haar huwelijk op 9 April a.s. Op voorstel van de min. van Verkeers wezen zal de opbrengst van de toeslag op die zegels ter beschikking worden gesteld van het Rampenfonds. Deskundige voorlichting be treffende bestaande en nieuwe verzekeringen op elk gebied. Hoofdkantoor: Keiférsgracht 507*51 Amiterdam (C.) 35 VESTIGINGEN Opnieuw 30 mille van (1e H. Vader Bezoek aan de Nederlandse bisschoppen Z.H. Exc. mgr Lambertini, auditeur bij de nuntiatuur te Parijs, en speciaal af gezant van Paus Pius XII naar de geteisterde gebieden van België en Nederland, is Vrijdagavond in Den Haag aangekomen. Mgr Lambertini heeft Vrijdagochtend in Mechelen een bezoek gebracht aan kardinaal Van Roe.v en hem 200.000 Bel gische franks overhandigd voor de getroffenen. Daarna is hij naar Nederland vertrokken. Samen met Z.H. Exc. mgr Baeten, bisschop van Breda, bracht h(j een eerste bezoek aan de getroffen gebieden van Xoord-Brabant. Mgr Lambertini bezocht vervolgens Z.II. Exc. mgr Mutsaerts, bisschop van 's-Hertogenhoseh en Z.Em. kardinaal De Jong. aartsbisschop van Utrecht. Zondag zal mgr Lambertini een bezoek brengen aan Z. H. Exc, mgr J. P. Huibers, bisschop van Haarlem. Namens de H Vader die reeds eerder een gift van 30.000 gulden heeft gedaan, heeft mgr Lambertini opnieuw 30.000 gulden ter beschikking gest ld van de ge troffenen. De speciale afgezant van de Paus heeft, vandaag een vliegtocht boven de overstroomde gebieden gemaakt. By zijn terugkeer naar Parys. in de loop van volgende week, zal mgr Lambertini nog een bezoek brengen aan de overstroomde gebieden in de provincie Antwerpen.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 1