Het water liep OVER de dijken 1 Grens van de risico 's zeer moeilijk te bepalen DEZE WERELD - DEZE WEEK Afsluiting zeegaten roept geweldige problemen op D.D.D. OEILIJKHEDEN? Ex-echtgenote kan beslag laten leggen op loon 6 Zaterdag 1 Februari 1953 (Van een onzer redacteuren) De dijken waren niet hoog genoeg. Dat weten we nu allemaal. Verscheidene deskundigen hebben in de afgelopen week dit als hun mening gegeven; hoofdingenieur van de Rijkswater staat Dr Ir J. van Veen heeft het verklaard in zijn uiteenzetting aan buitenlandse diplomaten; en wie er aan mocht twijfelen moet er „De Waarheid" maar eens op nalezen daarin staat dag aan dag in tal van variaties, dat de regering liever dijken had moeten bouwen in plaats van een leger. Hoe hoog hadden die dijken dan moeten zijn? Mag men de kans van eens in de 350 jaar op een stormvloed als deze lopen, of moet ieder risico worden uitgesloten? Moet men dan ook de kans van eens in de 1000 jaar op een nog hogere waterstand uitsluiten? En de kans van eens in de 2000 jaar? En de kans dat half Nederland onder water verdwijnt? Want begrijp goed: eens in de 1000 jaar dat is elk jaar een duizendste kans. Dat betekent, dat het morgen ge beuren kan! We hebben het een bij uitstek deskundige op waterstaatsgebied gevraagd waarop baseren de in genieurs hun berekeningen? Hoe komen zij tot een bepaalde dijk- hoogte? Neem, zei deze, het geval van de afsluiting der Zuiderzee. Het denk beeld dat men zich indertijd nauw keurig rekenschap heeft kunnen geven van de maximale hoogte der bij de Afsluitdijk te verwachten storm-vloeden, berust op een misverstand. Een commissie onder prof. Lorentz heeft nagegaan hoe veel hoger de stormvloedstanden dan de berekende bij de Afsluit dijk konden worden. De bergings- kom, die de Zuiderzee vormde, zou wegvallen. Het uit de Noord zee en de Waddenzee opgestuwde water zou bij de Afsluitdijk worden tegengehouden. Hieruit was een bepaalde verhoging van de water stand te berekenen, uitgaande van waarnemingen bij enige vroegere hoge stormvloeden. Deze verhoging, opgeteld bij de hoogst bekende stormvloedstanden gaf de te ver wachten hoogste standen vóór de Afsluitdijk en in de omgeving daar van. Tijdvak te kort Maar voldoende nauwkeurige waarnemingen, waarop een kansbe rekening over een tijdvak van eni ge eeuwen kan worden gebaseerd, zijn eigenlijk alleen over de laatste anderhalve eeuw voorhanden. De voornaamste factor, die langs onze kusten de waterhoogte by storm vloed bepaalt is de meteorologische gesteldheid boven de Noordzee en het aangrenzende deel van de At lantische Oceaan, gedurende een pe riode van meestal enige dagen. Nu zijn er in die weersgesteldheid al lerlei mogelijkheden; windrichting, windkracht en de duur van een storm zijn van invloed. Al die mo gelijkheden kunnen gecombineerd worden met de astronomische fac toren die het getij in het bijzon der springtij bepalen. Dan is voor het gebied van de benedenri vieren de stand van Rijn, Maas en Schelde van belang. Enige maan den geleden bijvoorbeeld was de stand van de Rijn aanmerkelijk ho ger dan nu. Voor de berekening van de kan sen op zeldzaam hoge standen, die bijv. eenmaal in een paar eeuwen zijn te verwachten, is men dus aan gewezen op waarnemingen uit het vérleden, en dit materiaal van nauwkeurige waarnemingen is in feite ontoereikend. Ongekende hoogte De waterhoogten, die bij de jong ste stormramp in het zuidwestelijk deel van ons land zijn gemeten, ko men zó ver uit boven de van vroe ger bekende hoogste standen, dat hier inderdaad kan worden gespro ken van een zeer zeldzaam voorko mende stormvloed. Zo was in Rot terdam de stand 44 cm hoger dan de tot nu toe bekende hoogste stand. In Lage Zwaluwe was het verschil 57 en in Terneuzen zelfs 73 cm. En toch heeft waarschijnlijk niet alleen deze excessief hoge stand tot de ramp geleid. De zware golfslag joeg het water over de dijkkruinen. Wanneer dat langere tijd duurt doorweekt de dijk aan de achter zijde, en op een gegeven ogenblik valt plotseling aan die achterkant een grote schelp grond uit het dijk- lichaam. Dit proces moet de door braken hebben ingeleid. Bij velen heerst de mening, dat de kracht van de overslaande golven de dij ken van de landzijde uit hebben uitgehold. Dit is dus niet het geval. De opvatting, dat men er zou zijn met een bekleding van de dijken aan de binnenkant, moet dan ook van de hand gewezen worden. Zo'n bekleding kan het doorweken van de grond wat langer tegenhouden, maar toch nooit geheel voorkomen. Er kan alleen tijd mee worden ge wonnen, wat soms inderdaad al veel gewonnen is. Hoe nu? Hoe moet het nu verder, was onze volgende vraag. Wordt het, zoals velen vrezen, een kwestie van jaren? Zullen de dijken, die nu in het water liggen, volkomen ver nield zijn als tegen het voorjaar met het herstel kan worden begon nen? Of moet men liever denken aan een radicale oplossing door het afsluiten van de zeearmen? Het behoeft zeker geen jaren te duren, kregen we ten antwoord. Hoe kleiner de polder, hoe sneller de drooglegging kan verlopen. Het in- en uitstromen van het water bij eb en vloed is een van de grootste moeilijkheden voor het dichten van de gaten. Bij kleinere gebieden, als Zuid- en Noord-Be veland, Tholen en Sint Philipsland, zijn deze watermassa's niet zo groot, dat- men deze eilanden niet voor de winter kan hebben herwonnen. Minder eenvoudig is het een voorspelling te doen voor Schouwen- Duiveland en Goeree-Overflakkee. Daar zullen de eb- en vloedstromin gen sterker zijn: men zal er wel licht een andere werkwijze moeten volgen. Wanneer verder in het voorjaar de waterstanden lager zijn, kan men deze eilanden mis schien poldersgewys op de zee her overen. Vooral op Duiveland zijn veel polders met binnendijken. Het is denkbaar, dat die binnendijken straks boven het water gaan uitste ken, misschien moeten ze hier en daar wat worden opgehoogd, en dan kan men polder na polder droog leggen. Zo kan de ene polder aan de andere worden geregen tot een steeds groter wordend eiland. Deze methode zou het voordeel bieden, dat men minder sterke stromen te overwinnen heeft dan wanneer men zou trachten onmiddellijk de bui tenste dijken te dichten. Voor gebrek aan materieel be hoeft waarschijnlijk niet gevreesd te worden. De Zuiderzeewerken be schikken over veel baggermaterieel. Een tegenslag is, dat het rijshout, dat men voor herstel van dijken zo bitter nodig heeft, in hoofdzaak uit W erklozenuitkeringen in de noodgebieden DEN HAAG. Het Algemeen Werk- loosheidsfonds heeft aan besturen der bedrijfsverenigingen verzocht, zoveel mogelijk met de verstrekking van uitkeringen ingevolge de werk loosheidswet aan de bewoners van de overstroomde gebieden en aan werk lozen, die daar hulp bieden, door te gaan. In geval postwissels e.d. onbe stelbaar terugkomen, dient opgave te worden gedaan aan de Sociale Ver zekeringsraad, die inlichtingen om trent de betrokkenen zal inwinnen. Bij nieuw ontstane werkloosheidsge- vallen kan men in het algemeen af gaan op de opgaven der betrokkenen Tegen onjuiste opgaven zal streng worden opgetreden. Werklozen die zonder loon in de noodgebieden hulp verlenen, kan men als werkloos in de zin der wet blijven beschouwen met kost of klei ne verstrekkingen hoeft geen reke ning te worden gehouden. In geval loon wordt genoten, dat lager is dan de uitkering kan dit loon tot het be drag der uitkering worden aange vuld. Werklozen die van nu af aan nog in de noodgebieden zonder loon gaan werken, kunnen alleen dan hun uitkering behouden als zij door een gewestelijk arbeidsbureau in geor ganiseerd verband bemiddeld zijn. de omgeving van de Merwede, on der andere de Biesbos komt. Daar lagen ook de grootste voorraden opgeslagen, en de vrees is gewet tigd, dat deze voorraden verloren zijn gegaan. Nu werkt men in hei IJsselmeer wel met asfaltzinkstuk- ken, waarvoor een schip van een speciale inrichting is voorzien, maar dit is voor gebruik op kleinere schaal minder geschikt. Gelukkig zijn er ook daar voorraden van rijs hout. zodat misschien geen vertra ging behoeft te ontstaan wanneer het weer zich eenmaal beter gaat lenen voor herstelwerk. De dijken, die nu in het water liggen, kunnen van binnen natuur lijk nog door de golfslag aangevre ten worden, maar zeer grote schade behoeft men niet te vrezen, nu een maal het water aan beide zijden staat en de eenzijdige waterdruk is vervallen. Tweede Afsluitdijk De mogelijkheid van afdamming van de benedenrivieren wordt al geruime tijd bestudeerd. Dit middel lijkt aanlokkelijk, want het zou niet alleen een beveiliging tegen storm vloeden kunnen opleveren; het binnendringen van het zout zou eveneens worden tegengegaan en men zou een zoetwaterbekken vor men. dat de landbouwgronden voor verzilting kon behoeden. Het af dammen van de Brielse Maas kan als eerste stap in die richting wor den beschouwd. Verschillende oplossingen, met hun consequenties op meer dan een gebied, worden overwogen. Het verst gaat wel het denkbeeld om tussen Walcheren en de mond van de Waterweg een „gladde kust" te maken, door afdamming van Oos- Advertentie l.M.) Zuiver en ontsmet uw huid met de hel- der vloeibare D.D.D. De jeuk bedaart, de ziektekiemen worden gedood en de huid geneest. GENEESMIDDEL TEGEN HUIDAANDOENINGEN Nadere mededelingen over faciliteiten van fiscus voor giften DEN HAAG. Het ministerie van Financiën heeft nader bekend ge maakt, dat de giften in geld aan het Nationaal Rampenfonds, welke inge volge een besluit van de regering tot elk bedrag van het inkomen of de winst mogen worden afgetrokken, ten laste komen van het inkomen of de winst over het jaar 1953. Tenzij een belastingplichtige bij zijn aan gifte over het jaar 1952 het schrifte lijk verzoek doet om de gift van het inkomen of winst over 1952 te mogen aftrekken. Het vorenstaande geldt eveneens voor goederen, die uit bedrijfsvoor raden ten behoeve van watersnood slachtoffers worden afgestaan. Verder is bepaald, dat bedragen, die ten behoeve van het Nationaal Rampenfonds van het loon worden afgestaan (waaronder begrepen loon uit overwerk), niet alleen voor de heffing van de loonbelasting, maar ook voor de heffing van de vereve ningsheffing buiten aanmerking wor den gélaten. terschelde, Brouwershavense Gat en Haringvliet. Maar laat men zich dit niet te simpel voorstellen. De afsluiting van de Zuiderzee, die terecht als een grote prestatie wordt beschouwd, is een klein werk vergeleken met de afsluiting van deze drie zeegaten. By elk gety passeert de monden van deze drie een hoeveelheid vloed- en ebwater, die ongeveer het veertigvoud is van. die waarmee men te doen had bij de afsluiting van de Zuiderzee. Dan zouden deze dammen over grote lengte in $cer diep water op de stormstreek komen te liggen, aan open zee; veel ongunstiger dus dan by de door de Waddeneilanden be schermde Afsluitdyk. Dit technisch al zeer moeilijk op te lossen pro bleem wordt dan nog verzwaard door de onderlinge afhankelijkheid van de stromingen in de drie zee gaten. U begrijpt wel, zo besloot onze zegsman, dat eerst een grondige studie antwoord kan geven op de vraag hoe dit alles tot stand kan worden gebracht. Daarbij moet dan blijken, of de aan dit plan verbon den blijvende voordelen opwegen tegen de kosten en risico's, die meekomen aan de uitvoering en instandhouding daarvan, ófwel dat men de voorkeur moet geven aan een minder vergaand plan. dat de mogelijkheden voor de toekomst niet in de weg staat en zelfs latere uitvoering van een groter plan zou vergemakkelijken. Cvn'11!»1!1'!!! Wij geven raad „Ik ben gescheiden", schrijft ons een abonné. „De rechter veroordeelde mij wekelijks een bepaald bedrag voor levensonderhoud aan mijn vroegere echtgenote uit te betalen. Door allerlei omstandigheden ben ik daarmee in gebreke gebleven. Nu heeft myn vroegere echtgenote beslag laten leggen op m|jn gehele loon, voor het achterstallige bedrag. Ik dacht dat zoiets verboden was. Men mag toch zo maar niet iemands gehele loon inpikken? Kunt U my hierover inlichten?" Het beslag van de vroegere echt genote van onze abonné is volko men rechtsgeldig. Toch slaat deze vraagsteller de plank niet zo heel ver mis als hij meent, dat arbeidsloon geheel of gedeeltelijk gevrijwaard is van beslag. Dit geval is n.l. een uitzondering op de regel. Volgens de wet op de arbeidsovereenkomst is, indien het looh f 10 per dag of min der bedraagt, beslag over het alge meen slechts tot een vijfde ge deelte van het loon toegelaten. Be draagt het loon méér dan f 10 per dag, dan is beslag op het meerdere geheel vrij, maar over de eerste f 10 per dag ook slechts toegelaten tot een vijfde. Het komt er dus op neer, dat bij een loon van meer dan f 10 per dag in ieder geval f 8 per dag buiten het beslag blijft. Voor de berekening van het dagloon wordt de week op zes en de maand op 25 dagen ge steld. Een uitzondering op deze regel is echter gemaakt voor het geval, dgt het beslag dient tot verhaal van onderhoud, waarop degene, te wiens behoeve het beslag wordt gelegd, volgens de wet aanspraak heeft, In dat geval mag op het gehele loon beslag worden gelegd. Deze uitzondering is begrijpelijk. De wet gever heeft, door de mogelijkheid van beslag te beperken, willen voor komen, dat de arbeider niet meer in zijn allernoodzakelijkst levens onderhoud zou kunnen voorzien. Maar wanneer het beslag dient om in het noodzakelijk levenson- onderhoud van een ander te voor zien, dan is er geen reden meer om het levensonderhoud van de schuldenaar (hier dus de arbeider) te waarborgen ten koste van het levensonderhoud van de schuldeiser. In de px-aktkijk zal een schuld eiser er niet gauw toe overgaan het gehele loon in beslag te nemen, omdat hij het daardoor de schulde naar onmogelijk zal maken zich in het leven te houden en geld te ver dienen. De maatregel zou dus ten slotte in het nadeel van de schuld eiser zelf zijn. Bijna iedere advo caat zal daarom, als de goede wil van de schuldenaaar blijkt, wel be reid zijn een betalingsregeling te treffen, waarbij het de schuldenaar mogelijk blijft, in het allernoodza kelijkste te voorzien. Wij raden dus onze abonné aan zich in vei-binding te stellen met de advocaat van de tegenpartij en deze te verzoeken een betalingsregeling toe te staan. Mejuffrouw M. S. schrijft het volgen de: ,,Ik ben dienstmeisje en heb per ongeluk een paar kopjes van mevrouw gebroken. Mevrouw wenst de schade op Water, een paar kale bomen, water, wat half verdronken huizen water, water en nogeens waterHet is lang niet het meest dramatische beeld van de overstromingsramp, dat Henk de Vos in deze tekening vastlegde. Het is hier nu heel stil geworden, het leven is geweken, onder of over het water. Het enige, dat beweegt, zijn de golfjes van de nieuwe zee en de wolken in de lucht. En dat dit een stukje van Bruinisse is, doet er ook eigen lijk heel weinig toe. Maar vermenigvuldig dit partje noodgebied, deze ondergelopep. huizen, deze onzichtbare, weggespoelde wegen en vooral dit vele water, met tien- of vijftienduizend. Want zó groot is het land, dat bezweek voor de kracht van de natuur. mijn loon te verhalen. Mag zij dat doen?" Antwoord: Het is een veel voorko mende misvatting dat de arbeider, die zijn werkgever schade berokkend heeft niet verplicht zou zijn die schade te vergoeden De arbeider is wel degelijk verplicht de schade te vergoeden. Ech ter ook niet meer dan de schade, d.w.z. dat iemand, die een voorwerp bescha digt of wegmaakt, dat enige jaren oud is. de waarde van dat voorwerp op het moment van de beschadiging of het wegraken, zal moeten vergoeden, doch niet de waarde van het nieuwe voor werp. dat er voor in de plaats komt. De wet bepaalt verder dat bij iedere loonbetaling telkens ten hoogste twee vijfde gedeelte van het loon als schade vergoeding mag worden ingehouden. W eet-wel-man" zegt medewerking met Avro op DEN HAAG De ..Weet-wel-man" (ook bekend als de „antwoord-man") en de redacteur van het Avro-pro- gramma „Ik weet. ik weet wat u niet weet", hebben het volgende telegram aan het bestuur van de AVRO ge zonden: „Door betreurenswaardige houding voorzitter AVRO inzake gedragslijn in huidige nationale noodtoestand zijn wij genoodzaakt met ingang van heden alle werkzaamheden voor de rubriek „Ik weet, ik weet. wat u niet weet" te beëindigen" Beide heren waren als free-lances" aan de AVRO verbonden. Weest voorzichtig met auto's, die lang in het water hebben gestaan DEN HAAG. De KNAC geeft het volgende advie,-. aan de eige naars van personenauto's in het ge troffen gebied, welke geheel of ge deeltelijk in het water hebben ge staan: Tracht de motor niet in beweging te brengen en verplaats ook het voertuig niet, indien zulks niet strikt noodzakelijk is. Verwijder het water voor zover mogelijk. Tap met name motorcarter, versnellings bak en achterbrug af. Maak ge bruik van de roestwerende midde len, die de smeerolie maatschap pijen in het getrofien gebied leve ren. Doch houd er niettemin reke ning mee. dat het mechanisch ge deelte van een verdronken automo biel in zeer vérgaande mate gede monteerd e technisch verzorgd moet worden, voordat de wagen weer rijklaar zal zijn. (Advertentie l.M.) DE nationale ramp, die over ons land is gekomen, heeft, begrijpelijker wijs, de aandacht der Nederlanders zozeer op de eigen zorgen gericht, dat er maar weinig belangstelling kon bestaan voor hetgeen buiten onze gren zen gebeurde. Een uitzondering in dit opzicht vormden Engeland en België, beide getroffen door een catastrofe, slechts in omvang verschillend van die, welke over Nederland kwam. Van de gevoelens van medeleven, gelouterd door eigen leed, die ons volk tegenover de Britse en Belgische vrienden bezielen, getuigde minister-president dr Drees in be wogen woorden in zijn rede in de Tweede Kamer. Een verdere uitzonde ring kan worden gemaakt ten aanzien van de ontelbare hulpacties, die de vrije wereld te onzen behoeve ondernam: zij vervullen ons volk met diepe dankbaarheid en hebben het ervan overtuigd, dat de eenheid van het Wes ten meer, veel meer dan een holle frase is. En in dit opzicht zijn de kleine, naamloze gestes, zoals die van de Franse arbeider, die enkele honderden francs op de NedeiTandse ambassade kwam brengen, misschien nog spre kender en ontroerender dan de grote, van staatswege gegeven bijstand, waarin de Amerikanen opnieuw op even royale als doelmatige wijze voor gingen. NTUSSEN, 't leven gaat door en de emoties, welke ons nu nog be vangen houden, mogen niet te lang verhinderen, dat de blik wijder wordt gespreid, dan in de afgelo- ien dagen geschiedde. Met name is et nodig, zich bezig te houden met de nieuwe richting, welke de Ame rikaanse politiek, onder leiding van de regering-Eisenhower, heeft inge- HET HERSTEL van de dijken is begonnen. Deze kaart geeft een samenvatting van de feiten, die ir A. G. Maris, directeur-generaal van Rijkswaterstaat, op een pers conferentie mededeelde. slagen. In het kort kan men zeg gen, dat Washington doende is in de koude oorlog van de verdedi ging tot de aanval over te gaan. Onverwacht komt dit niet. Reeds tijdens zijn verkiezingscampagne hadden Eisenhower en zijn adviseur voor buitenlandse aangelegenheden, de huidige minister van Buiten landse Zaken. Dulles, duidelijk ge maakt, dat zij Trumans politiek van „containment" het bieden van weerstand in gevallen van klaar blijkelijke communistische agressie en het opbouwen van kracht, die Moskou van verdere pogingen tot machtsuitbreiding zou moeten af houden wilden vervangen door 'een politiek van terugdringing van het communisme. Een verrassing kan de „State of the Union"-boodschap, die Eisenho wer in het begin van de week tot het Congres richtte en die op ver schillende punten van een krach tiger buitenlandse politiek gewaag de, daarom zeker niet worden ge noemd. Drie belangrijke passages hield deze boodschap in: 1. De regering-Eisenhower erkent geen enkele verplichting, welke be sloten ligt in de geheime clausules van de overeenkomst van Jalta. 2. De neutralisering van Formosa wordt beëindigd; de Amerikaanse zevende vloot welke enerzijds moest verhinderen. dat communistisch China een aanval ondernam op Tsjang Kai-tsjek's nationalistische strijdkrachten op Formosa, maar anderzijds het Chinese continent te gen overvallen van Formosa uit moest beschermen, is van deze ta ken ontheven. 3. Op West-Europa zal druk wor den uitgeoefend om de Europese geallieerden te bewegen tot het be trachten van meer spoed bij de tot standbrenging van het Europese le ger. Y AN genoemde drie besluiten is v 't eerste vooral voor binnenlands gebruik in de Verenigde Staten be doeld. De geheime clausules van de overeenkomst van Jalta. die al lang f N Eenheidgeen holle frase In koude oorlog van defensief naar offensief West-Europa niet zeer volgzaam Worsteling om EDG duurt voort V geen geheim meer zijn, werden in het bijzonder van republikeinse zij de reeds jaren gehekeld. Zij gaven de Russen, in ruil voor hun deel neming aan de oorlog tegen Japan, de vrije hand in Oost-Europa en de beschikking over Zuid-Sasjalin en de Koerillen. Welk gebruik Moskou van de in Oost-Eui-opa gegeven armslag maakte, weet men: Polen, Tsjechoslowakije. Hongarije, Roeme nië. Bulgarije en nu ook Oost- Duitsland werden tot satellieten ge degradeerd. Natuurlijk betreurde ook de Amerikaanse Democratische Partij deze gang van zaken diep. maar zij kon moeilijk een overeen komst desavoueren, die door Roo sevelt was getekend. Voor de republikeinen bestond deze gevoelsoverweging niet en dus kon Eisenhower doen, wat Truman moest nalaten. Aan de feitelijke toestand verandert daardoor echter niets: de Russen zullen nu heus niet de vrijheid aan de satellietsta ten hergeven en Zuid-Sasjalin en de Koerillen aan de Japanners te rugschenken. Hoogstens heeft de re gering-Eisenhower zich de juridi sche mogelijkheid geschapen tot on dersteuning van eventuele vrij heidsbewegingen in de satellietlan- den. En misschien ook brengt deze stap een zeker element van onbe rekenbaarheid in de Amerikaanse politiek, die een voordeel kan be tekenen op Trumans nauwkeurig uitgestippelde koers, waarop het ook voor Moskou gemakkelijk varen was Y EEL sterker is 't tegen Moskou en Peking gerichte verwarring stichtende element aanwezig in de maatregel tot deneutx'alisering van Formosa. Het geven van de vrije hand aan Tsjang Kai-tsjek dwingt Peking in ieder .geval rekening te houden met eventuele nationalisti sche raids tegen het vasteland van China, dus tot versterking van de Chinese kusten. Het is ook moge lijk, dat de Chinezen daartoe mili taire krachten in Korea en aan de grenzen van Indo-China zullen moe ten vrijmaken. Minder aannemelijk schijnt daar entegen de Amerikaanse verwach ting. dat de heractivering van Tsjang's strijdkrachten het in Chi na potentieel aanwezige verzet te gen het communisme zou kunnen aanmoedigen slechts weinige Chinezen zullen in Tsjang Kai-tsjek nog een bevrijder willen zien. Maar dit neemt niet weg. dat het besluit van Eisenhower zeker enige voor delen heeft en misschien zal kun nen bijdragen tot de door de Ame rikanen zo vurig gewenste oplos sing in Korea. De vraag is echter, of deze voor delen opwegen tegen de minstens even duxdelijke nadelen en risico's. Om één ding te noemen: Tsjangs strijdkrachten, hoezeer ook door de Amerikanen versterkt, zijn veel te gering om ook maar met enige kans op succes, een offensief cegen het China van Mao Tse-toeng te- kunnen beginnen, xvxaar wat, indien Tsjang zich toch in een dergelijk avontuur stort? Hij kan er op spe culeren, dat de Amerikanen hem te hulp zullen schieten, indien hij in nood zou komen te verkeren. Eisenhower zou het zich moeilijk kunnen veroorloven Tsjang te la ten afslachten, na hem eerst te hebben aangemoedigd. Maar dit zou een uitbreiding van de oorlog be tekenen in een gebied, waar deze door het Westen het minst gewenst kan zijn. Een zodanige uitbreiding van de strijd dreigt ook op andex*e wijze. De deneutx-alisering van Formosa is een tweesnijdend zwaard: schenkt zij Tsjang de mogelijkheid tot her ontketening van de Chinese bur geroorlog, zij opent tevens de weg tot een communistische aanval op Formosa. En wanneer dat gebeurt, moet de Amex-ikaanse zevende vloot toch in actie komen, want Formosa is een vuistpand, dat de Amerika nen, zolang de koude oorlog voort duurt, niet kunnen opgeven. De Amerikanen rekenen er klaar blijkelijk op, dat hun krachtiger optreden Moskou en Peking in schikkelijker zal maken. Maar dat kan een uiterst gevaarlijke vergis sing zijn het feit. dat Peking nu nog eens is komen aanzetten met een opgewarmd Russisch, reeds door de V.N.-Assemblée verworpen, voor stel tot een staken van het vuren op Korea, wijst in elk geval niet op enige aarzeling in het commu nistische kamp Het is waar, dat Eisenhower in het conflict in het Verre Oosten een element van on zekerheid omti-ent de militaire be doelingen van de V.S. heeft ge bracht. dat de nauwkeurig omlijn de politiek van Truman-Acheson ontbeerde. Maar hoe kan hij weten, welk antwoord de communisten, in het bijzonder de Sowjet-Unie, daar op zullen geven? In West-Europa voelt men zich in dit opzicht aller minst gerust. Zowel in het Britse Lagerhuis als ix! vrijwel de gehele West-Europese pers is uiting gegeven aan de vrees, dat Moskou de Amerikanen in het Verre Oosten wel eens in een posi tie zou kunnen manoeuvreren, die het hun onmogelijk zou maken, West-Europa verder in voldoende mate bij te staan bij de opbouw der defensie. En in ons werelddeel voelt men zich, ongetwijfeld met recht, beslist nog niet kx-achtig genoeg om een agressievere Amerikaanse koers tegen het Sowjet-imperium lucht hartig te kunnen volgen. J ~\AT het West-Europa nog schort aan de militaire kracht, nodig om zijn bijdrage te leveren aan een poging, de Sowjets te dwingen al hun kaarten op tafel te leggen, zien de Amerikanen welin. Daarom ook hun besluit, druk op de Europese geallieerden uit te oefenen, teneinde tot een snellere totstandkoming van een Europees Leger met Duitse troepen! te komen. Als stok ach ter de deur gebruiken zij daarbij het dreigement van een herziening der hulpverlening: in de toekomst zouden ze er wellicht toe overgaan, de hoogte van hun giften in over eenstemming te brengen met de be reidwilligheid van de ontvanger, aan hun wensen te voldoen. Dulles, vergezeld van Stassen, de nieuwe directeur van het Amerikaanse bu reau voor de wederzijdse beveili ging (M.S.A.), is deze week de Westeuropese hoofdsteden afgereisd om de regeringen daar persoonlijk in kennis te stellen van de nieuwe Amerikaanse inzichten en verlan gens. En tevens heeft hij deze gele genheid gebruikt, om de hier be staande ongerustheid omtrent Ams- rika's militaii-e bedoelingen in het Verre Oosten wat tot bedaren te brengen. Voor een deel schijnt dit hem ook te zijn gelukt, te oordelen naar de reacties in Londen en Parijs. Overigens zal hem in Rome. Bonn en de Benelux-hoofdsteden zijn ver zekerd. dat men daar vervuld is van alle mogelijke öereidwilligheid ten aanzien van een snelle rectifica tie van de Europese Defensie Ge meenschap. In Den Haag, waar Dul les heden vertoeft, zal men hem echter bovendien te kennen heb ben gegeven, dat Nederlands ver mogen om zijn verplichtingen in het kader van de N.A.T.O na te ko men, belangrijk is verminderd door de gevolgen van de overstromings ramp. Vier dagen voor de catastrofe hadden wij nog medegedeeld, dat Nederland geen economische hulp meer behoefde Onaangenamer ervaringen, van politiek standpunt bekeken natuur lijk, moet Dulles echter in Parijs en Londen hebben opgedaaan. De, ook in Engeland zelf uitgeoefende, aan drang op de Britse regering om haar afwijzende houding tegenover ae Europese Defensiegemeenschap ten minste voor een deel te herzien, heeft tot nog toe geen succes gehad en dat maakte, op zijn beurt, ook de Fransen weer halsstarriger. Het heeft er nu alle schijn van, dat Washington, zo het werkelijk met toenemende kracht de communisti sche wereld in het defensief wil dwingen, zijn kracht eerst tegen de eigen geallieerden moet gebruiken.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 1