NA STORMVLOED KWAM EEN STORTVLOED VAN HULP till Oude Tonge begroef zijn eerste doden Hoe er al weer getelefoneerd wordt Breda hielp veel babies Waarom keert Ceylon zich van het Westen af? Zaterdag 7 Februari 1953 Pagina 4 Aanpakken of ahvachten Het kon niet uitblijven, dat vele instanties door en langs elkaar werkten (Van een speciale verslaggever). Aanpakken of afwachten. Onder de vele duizenden vrijwilligers, die naar Zuid-Holland, Noord-Brabant en Zeeland stroomden om hulp te bieden aan de verlorenen in de waterwoestijn, zijn er, die teleurgesteld zijn, omdat zij niet genoeg konden en kunnen doen. Honderden jonge kerels en tientallen auto's met vletten en roeibootjes, par ticuliere auto's voor het vervoer van geëvacueerden en vrachtauto's met voedsel, kleding en bedden stonden ur enlang te wachten op hun bestemming. Langs het hele waterfront werden velen her- en derwaarts gestuurd om te vernemen, dat men genoeg mensen en schepen en materialen had en dat de vrijwilligers wellicht ergens anders wel terecht zouden kunnen. En dit terwijl op bedreigde punten de nood groot, het gebrek aan hulp ernstig kon zijn. Geen wonder, dat de jonge mannen en vrouwen die wilden aanpakken en toch moesten afwachten gingen morren en teleurgesteld waren. Menselijkerwijs gesproken liet uiterste gedaan Voor deze teleurstelling is echter een aannemelijk verklaring. Eerst thans begint men, nu de dreiging en verwar ring minder worden, een overzicht van de situatie te krijgen. Eerst thans worden de verbindings middelen beter, groeit de samenwer king tussen diverse organisaties, begint men de moeilijkheden van voeding en legering der vrijwilligers in de hand te krijgen. Het is waar, dat men in de ene plaats wanhopig om hulp riep, terwijl elders werkkrachten te over waren. Het is waar dat schepen werden ge dirigeerd naar waar voldoende schepen waren. Het is waar dat de Amerikaanse kolonel John Lins in Steenbergen vra gen om amphibievoertuigen kreeg om mensen in doodsnood te redden, die al lang in veiligheid waren. Maar het is even waar, dat de verbindingen in en om de water woestijn wanhopig slecht waren en nog zijn en dat te veel instan ties, noodgedwongen door en langs elkaar moesten werken. Het was: redt, wie kan redden. Helpt, waar geholpen kan worden.... Even plotseling als de stormvloed van Zaterdag op Zondag het land overrom pelde, even plotseling kwam er een stortvloed van hulp uit binnen- en buitenland. Tijdens de onoverzichtelijke situatie der eerste dagen zijn dat geven alle autoriteiten in en om de noodgebieden gaarne toe fouten gemaakt. Hulp werd ongebruikt gelaten, terwijl el ders hulp werd ontbeerd. Langzamer hand echter begon orde op zaken te komen. Vliegtuigen jakkerden af en aan Donderdag moest Krabbendijke plot seling worden geëvacueerd. Er waren inde korst mogelijke tijd voldoende mensen, vaar- en voertuigen. In Steen bergen dreigde 's middags de Stoöfdyk door te breken. Vliegtuigen van Gilze- Rijen „jakkerden" af en aan om zand zakken af te werpen. Hout en man schappen waren snel en voldoende aanwezig. Damwanden werden gesla gen, zakken gevuld, vervoerd en in de bressen geworpen. Zo werd het gevaar gekeerd. Kalmaan werden de enthousiaste en onvermoeide, doch ongeordende men sen in vaste banen geleid. En deskun dig gedirigeerd. Zo 'rwam er minder teleurstelling en minder gemor. Men realiseert zich, dat Zondag geen enkel organisatiepatroon bestond, anders dan dat van militairen, van het Rode Kruis en van enkele verenigingen. Overziet men de prestaties der laatste dagen, in de lucht en in en op het water ge daan, dan erkent ieder eerlijk mens, dat deze zeer, zeer groot waren. Velen hebben meer willen doen, doch menselijkerwijs gesproken is het uiter ste gedaan. Aanpakken met hulplawines Het was aanpakken met hulplawines, die voor sommige onderdelen afwach ten noodzakelijk maakten. Wie men ook spreekt, militairen of burgerlijke leiders, erkennen dit. Er is aan het waterfront gevochten en er wordt nog gevochten in deze „Operatie Zandzak" die zeker reserves behoefde. Deze re serves werden, dank zij de spontaneïteit van vele duizenden vrijwilligers auto matisch gekweekt. Het menselijk uithoudingsvermogen is beperkt. Wij spraken velen, die da gen en nachten lang aan de dijken gewerkt hebben, of gevaren met red dingboten, of gezorgd hebben voor gewonden en zieken, of hebben ge werkt aan vervoer en registratie der geëvacueerden. Tal van dezen zijn aan het uiterste van hun krachten en kun nen en zij moeten door andere ver vangen worden, die nu zij het nu pas moeten aanpakken. Zij komen van pas, die reserves die moesten af wachten, voordat zij konden aanpak ken. Een onderdeel van het Nederlandse leger, dat tenslotte aan vervanging toe was, is het Corps Commandotroepen onder overste Beets. Men hoort in de streken van de Zevenbergse hoek en Tholen wonderen vertellen over deze moedige groep van vierhonderd man, deze kerels, deze vechters, die doorlo pend in levensgevaar hun hardheid, hun bekwaamheid en hun menslie vendheid hebben bewezen. Groot is de dankbaarheid Dankbaar zijn vele vluchtelingen, ook voor de grandioze plichtsbetrachting en grenzeloze zelfopoffering van de Franse genietroepen. Deze verbeten vechtjassen met hun prachtige amphi- bïemateriaal, die stuk voor stuk heb ben bewezen dat zij uitstekende solda ten. speciaal ook in deze natte oorlog zijn. Vele duizenden hebben hun levens aan de genoemde groepen en aan vele andere liet genoemden, te danken. Groot is de dankbaarheid. Ondanks de felle wonden, die de stormvloed bij haast ontelbaar velen sloeg. En achter het waterfront vocht vrij- DE OMVANG VAN DE OVERSTROMING 11 fill wel heel Nederland mee om de troe pen te steunen en de haveloze gered den te vervoeren, te kleden, te ver zorgen. En onderdak te geven. Gebrek aan organisatie was er. En nog loopt lang niet alles op rolletjes. Maar dat het uiterste is gedaan zal niemand kunnen ontkennen en even min dat er nog ontzaglijk veel aan het waterfront zal moeten gedaan worden om de situatie in de hand te krijgen. Nog is alle leed helaas lang niet geleden. Van afwachten komt nog steeds aan pakken. Rampgebied geen kijkgebied De regering doet een dringend be roep op de bevolking zich niet onnodig naar het rampengebied te begeven. Met name kijklustigen en personen, die familieleden of bekenden in het ramp gebied willen opzoeken, of willen trachten aldaar inlichtingen over hen te verkrijgen, kunnen de hulpverlening en de herstelwerkzaamheden belem meren. Daarom wordt hun dringend verzocht aan hun voornemen, hoe be grijpelijk op zichzelf ook, geen gevolg te geven. De politie heeft opdracht met ingang van heden (Zaterdag) deze per sonen niet tot het rampgebied toe te laten. Bovendien verzoekt de regering ook de streken in de nabijheid van het rampgebied niet onnodig te bezoeken. Zij vraagt dit, opdat de hulpverlening en de herstelwerkzaamheden voort gang kunnen hebben en verkeersop stoppingen worden voorkomen. De re gering vertrouwt, dat de bevolking ook in dit opzicht alle medewerking zal willen verlenen, zodat eventuele na dere maatregelen ter beperking van het verkeer achterwege kunnen blij ven. De nationale gedenkdag Jordaan geeft goed voorbeeld Naar het ANP bij informatie van de Regeringvoorlichtingsdienst verneemt zal de regering geen instructie geven om morgen, op de nationale gedenk dag, de vlag op de regeringsgebouwen halfstok te doen waaien. De bedrijfsgroep Horeca brengt ter kennis van de ondernemers in de Ho recabranche, dat het gewenst is in ver band met het ingetogen karakter van a.s. Zondag, die dag het bedrijf zo kalm mogelijk te laten verlopen, in de avonduren de buitenverlichting te doven en zich te onthouden van andere muziek dan die van de officiële radio uitzendingen. De voorzitter van een inderhaast ge vormd comité, bestaande uit caféhou ders in de Amsterdamse Jordaan, heeft medegedeeld: „Van hogerhand hebben wij niets vernomen over' sluiting van café's op Zondag a.s. Wij, caféhouders uit de Jordaan, 52 in totaal, hebben besloten onze café's op deze nationale rouwdag niet te openen". ,Weet wel man" breekt met AVRO De „Weet-wel-man" (ook bekend als de „antwoord-man") en de redacteur van het AVRO-programma „Ik weet, ik weet wat u niet weet", hebben het volgende telegram aan het bestuur van de AVRO gezonden: „Door betreurenswaardige houding voorzitter AVRO inzake gedragslijn in huidige nationale noodtoestand zijn wij genoodzaakt met ingang van heden alle werkzaamheden voor de rubriek „Ik weet ik weet wat u niet weet" te be ëindigen". Herstel treinverkeer Ingaande heden rijden de treinen op het baanvak DordrechtRotterdam weer volgens de normale dienstrege ling. Evenwel moet een achttal treinen tot nader order uitvallen. De stations kunnen hierover inlichtingen verstrek ken. Het treinverkeer tussen Roosendaal en Zevenbergen is vandaag om 1 uur over dubbel spoor normaal hervat. Snel recht Wat helicopter-piloten vertelden De vreselijkste dingen maakten de helicopterpiloten mee, die boven de Zeeuwse- en Zuid-Hollandse eilan den hun reddingswerk verrichtten. Een Amerikaan vertelde, diep ge schokt door de ellende, die hij had meegemaakt, dat hij op een gegeven ogenblik een vrouw ergens had ge vonden. Zij had de lus van de kabel uit het toestel om het middel ge daan, maar doordat ze geen kracht meer in haar armen had was de lus van haar afgegleden en was ze tien meter naar beneden gevallen zó in het water. Verdronken Een Britse piloot vertelde, dat hij ergens boven een boerderij hing en de kabel liet zakken. De mensen, die op de zolder zaten, trokken de lus door het dakraam naar binnen. Het duurde een hele tijd voordat een vrouw te voorschijn kwam met de lus om haar middel. Waarschijn lijk durfden de bewoners van het geïsoleerde huis eerst niet. De hele tijd was de helicopter dus aan het huis verankerd. Enkele ogenblikken nadat de vrouw aan de kabel hing stortte het huis in elkaar. Van de mensen die nog op de zolder zaten geen spoor meer! DORP DES DOODS Begin van lange reeks Waarschijnlijk zwaarst getroffen plaatsje (Van een speciale verslaggever) De omroeper van Oude Tonge ging Vrijdag door het dorp met een droeve boodschap: om vier uur zouden de eerste slachtoffers van de overstroming begraven worden. Dertig van de, volgens schatting van burgemeester A. D. van Dijk, twee a driehonderd, die een hoge tol aan het watergeweld hier heb ben moeten betalen. Van het ach terland waren doodkisten naar het zwaar getroffen plaatsje gebracht en op een eenvoudige schottekar werden daarin de doden naar de Spuidijk gebracht, waar ze hun laatste rustplaats hebben gevon den. DANK ZIJ VEEL HOOFDBREKENS Straalzenders, hulpkabels en mobilofoons Het telefoondistrict Bre da. dat Midden- en West- Brabant. benevens geheel Zeeland omvat, heeft het ook ernstig te verduren gehad. Men heeft echter direct maatregelen getrof fen om de verbroken ver bindingen zoveel mogeliik en zo efficient mogeliik te herstellen. Op de interna tionale liin Breda-Roosen- daal. Bergen op Zoom, Goes. Middelburg. Vlissin- gen zijn enkele verster ker-stations uitgevallen, waardoor de verbinding werd verbroken. In Zeeuwsch Vlaande ren viel een groot aantal zij-aders uit. Met man en macht wordt er aan ge werkt. de moeilijkheden op te lossen. Nabij het Korteven. in de omgeving van Bergen op Zoom, staat een vier- kanalen-straalzender uit Fontainebleau ongesteld; deze zender heeft verbin ding met Goes, waar er ook een staat, evenals in Terneuzen. De capaciteit zal vermoedelijk nog wor den ongevoerd met straal zenders van 24 kanalen. De grote verbinding via Moerdijk is verbroken. Het verkeer met het Noorden loont via Den Bosch en Arnhem. De gesprekken- frequentie werd eerst tot 3 minuten beperkt, thans kon deze al weer oplopen tot 6 minuten. Een deel van de automaat-aders werd echter in handlijnen veranderd om de gesprek ken te kunnen selecteren. Zodoende was het moge lijk om klanten, die over koetjes en kalfjes aan het spreken waren, meteen te verbreken. Met Tholen en Willem stad zijn de verbindingen in orde gemaakt met rub berkabels. Bij Stavenisse is een mobilifoonpost geschakeld en de diensten uit Goes hebben Noord- Beveland voor hun reke ning genomen. Op Schou wen en Duiveland heeft men contact kunnen leg gen met Zierikzee. Hier is een mobilofoon opgesteld, evenals in Brouwershaven en Haamstede. Heiningen en Moerdijk zijn geheel geïsoleerd. Bij Ritthem. Krabbendijke. Hank Keizers veer rijden mobi lofoonwagens. die tevens zorgen voor aanwijzingen aan de centrale dienst. Dat alles wordt geleid van het districts-telefoon- bureau te Breda uit. waar ir R. Diks. de directeur van het telefoondistrict, ir E. Terheggen, de adjunct directeur en de heer W. de Rapper leiding geven met opoffering van veel nachtrust en ten koste van veel hoofdbrekens voor zich en hun toegewijd per soneel. De politierechter te Middelburg heeft een onvoorwaardelijke gevangenis straf van vijf maanden opgelegd aan P. F. de W. uit Hontenisse, die zich had schuldig gemaakt aan het zich toe eigenen van aan de dijken aange spoelde goederen, afkomstig uit de ge teisterde gebieden. De substituut-officier van justitie te Middelburg, mr André heeft er met nadruk de aandacht op gevestigd, dat afgezien van plundering, ook het zich toeëigenen yan aangespoelde goede ren, zeer streng zal worden gestraft. In de gemeente Reusel (NB) is door de Rijkspolitie een echtpaar aange houden, dat voorgaf gelden in te za melen voor de noodgebieden. Dit geld werd echter te eigen bate aangewend. Zij zullen voor de officier van justitie in Den Bosch worden geleid. Generaal v. d. Kroon over de evacuatie (Van een speciale verslaggever). Generaal A. G. J. van der Kroon, districtscommissaris van het Rode Kruis in Noord-Brabant, is van oor deel, dat de watersnood minder ramp zalige gevolgen zou hebben gehad, in dien in West-Brabant en Zeeland van het begin af aan meer motorvletten en grote voorraden zakken voor het maken van zandzakken aanwezig zou den zijn geweest. Thans zijn deze land streken door de stormvloed overval len, zonder dat men in technisch op zicht voldoende weerbaar was. West-Brabant heeft zowel bij het .rlis°oa4U"H| Vlo<"""r«N bcconhenI .«J A. evacueren als bij het verzorgen van ongeveer 50.000 vluchtelingen een be langrijke rol gespeeld. Men organi seerde in de loop van de Zondag, uit het niet, vijf opvang- en verzorgings centra te Ossendrecht, Bergen op Zoom, Steenbergen, Oudenbosch en Breda, vlak achter de rampgebieden tussen het land van Heusden en Al- tena, Moerdijk, Klundert, Zevenber gen, Fijnaart, Steenbergen, Halsteren en Woensdrecht. Men had het geluk overal snel over deskundige en bereidwillige medewer king te beschikken. In Breda werden tot Vrijdagochtend bijna 10.000 vluch telingen geholpen en onderdak ge bracht. Wij spraken met de Bredase evacu atiecommissaris, de heer P. van Dies- sen, en diens plaatsvervanger, de heer J. Blom, in het ruime feestgebouw Concordia. Zondag was er niets, 24 uur later was er veel en Dinsdag liep alles op rolletjes. Toen beschikte men doorlopend over meer dan duizend evacuatieadressen te Breda en in de randgemeenten, alsmede over een vloot van particuliere auto's en auto bussen om de vluchtelingen onderdak te brengen. Zorg voor de babies Op de dijk, die voor vele honderden de redding heeft betekend, maar die toch niet heeft kunnen verhinderen, dat Oude Tonge waarschijnlijk het zwaarstgetroffen plaatsje in deze natio nale ramp is geworden. Het kerkhof is in het water niet meer terug te vinden, daarom stonden Vrijdagmiddag de 126 inwoners, die nog achtergebleven zijn, met gebogen hoofd in de gure wind op deze dijk, waar niemand eigenlijk de moed had iets te zeggen. Burgemeester Van Dijk bracht het tot enkele sobere woorden. Hij zal deze nog vele malen moeten herhalen, als straks de andere doden geborgen zijn. Boven 't plaatsje zweefde een helicooter, toen pastoor Hofstede het Onze Vader las. Het wa ter klotste tegen de dijk en wiegde op zijn golven honderden cadavers. Een grijsgrauwe meeuw kwam uit het niets aanvliegen en wierp een schorre kreet in het gebed. Vlootpredikant Kwakkelstein stond er in plaats van ds Wolters, die zijn gezin was wegbrengen. De predikant las een gedeelte uit Openbaringen en de apostolische geloofsbelijdenis. De woorden dreven weg in de wind over het wijde water, dat dreigend het graf omringde. Woordenloos trok de stoet van mannen terug naar het dorp, waar een schot weerklonk. Een hond stortte neer, een van de vele, die in Oude Tonge worden doodge schoten, omdat de dieren aan de cadavers knagen, en daar door een gevaar vormen, dat misschien nog sluipender en kwaadaardiger is dan het water. Cadavers worden verbrand Over de zeven km lange dijk, die be gint bij Sluishaven, hebben wij Oude Tonge bereikt. Een kilometer voor het dorp is hij bezaaid met cadavers, bed- degoed, meubels en stro, dat daar neer gesmeten is door golven en storm. Een barricade, die de weg afsluit als een waarschuwing om dit dorp des doods niet te betreden. Oude Tonge is het ergste, dat wij tot dusverre in het watersnoodgebied ge zien hebben. Onder het stro op het water moeten nog tientallen lijken lig gen. Men heeft ze ook gevonden in hun bedden, in de boerderijen en bij de koeien in de stal. Boerderijen en huizen staan op in storten en slechts een aantal gebou wen in de dorpskern is gespaard geble ven, al heeft daar het water ook meters hoog gestaan. De marine is bezig de cadavers te verbranden, die op hopen bij elkaar gelegd zijn. Een verstikkende walm hangt nog over de dijk. De geest van de dood waart nog over dit land, waar thans helicopters landen en. waar sche pen voedsel en materiaal binnenbren gen. Het eerste contact, dat het dorp na de rampzalige nacht met de wereld kreeg, was Zondagavond via een Bel gische helicopter. De piloot vertrok snel weer om de droeve mare door te geven en zo snel mogelijk hulp te zen den. Helpers te veel Leidse studenten waren onder de eersten, die hier aan land kwamen en die thans afgelost worden om hun plaats voor militairen in te ruimen. Thans zijn er zoveel helpers, dat er eigenlijk te veel zijn. Zij kwamen voor Oude Tonge te iaat, doch zij doen wat zij kunnen om de gesel te ver jagen en de bewoners weer een gevoel van veiligheid te geven, 's Nachts sla pen zij met tientallen ergens op een houten vloer of aan boord van de sche pen, die met hoog water het haventje kunnen bereiken. Een schip zat Vrij- Zeer veel zorg is besteed aan de dagnüddag vast in de havenmond en Rubber en rijst bepalen zijn politiek Het is nog maar kort geleden, dat de Amerikaan Harriman scherpe woorden bezigde over de overeenkomst, die Ceylon met China gesloten heeft en waarbij Ceylon in de komende vijf jaar 250.000 ton rubber naar China zal ver schepen. Het gevolg van een en ander is, dat Ceylon thans van de Ameri kaanse hulp uitgeschakeld is, aldus Harriman. De „Manchester Guardian" schrijft hierover echter: Ceylon heeft totnutoe bitter weinig economische hulp vah de Ver. Staten gehad en de prijzen der grondstoffen zijn aan het dalen, terwijl de regering van Ceylon hoge subsidies moet beta len voor de dure rijst. Aanvankelijk schijnt Ceylon de Verenigde Staten om hulp ter waarde van 50 millioen dollar gevraagd te hebben, waarbij Ceylon dan de verzekering gaf de onderhan delingen die toen reeds met China gaande waren af te zullen breken. De scheidende Amerikaanse regering kon moeilijk deze greep uit de schat kist doen. De Chinese regering heeft tijdig het economische dilemma van Cey lon ingezien en bood Ceylon aan, méér voor zijn rubber te betalen dan er op de wereldmarkt voor gegeven wordt, terwijl bovendien voor een groot deel in de rust behoefte van Ceylon zou worden voorzien. Ceylon heeft gekozen. De situatie als gevolg waarvan Ceylon tot een overeenkomst met China kwam, geeft een duidelijk beeld van de economische malaise, die dit deel van Azië teistert. Cey lon, dat de helft van zijn voedsel moet invoeren en dat afhankelijk is van een paar oogsten, die de export-producten leveren, is aan de genade overgeleverd van de op en-neer-gaande prijs van de rub ber. Het land is maar voor een derde deel in cultuur gebracht en het heeft de snelste bevolkingstoeneming van Azië; het ligt dus voor de hand, dat Ceylon kapitaal nodig heeft voor de ontwik keling van het land. Uit 't bovenstaan de blijkt weer eens, zo besluit het Britse blad, hoe dringend nodig het is om de prijzen der grondstoffen te sta biliseren, want de economie van heel Z.O.-Azië hangt hiervan af. Het ligt voor de hand, dat Amerika bij een der gelijke stabilisering de leiding moet nemen. baby- en kleuterverzorging. Veel kin deren werden in kletsnat nachtgoed binnengebracht. Zij werden gewassen en gekleed. Een speciale afdeling was voor de babyzorg, onder leiding van een gediplomeerde verpleegster en huismoeder, ingericht. Tal van babies hadden' dagenlang in hun natte luiers en kleertjes gelegen. De sluitspelden waren soms in het vlees gedrongen. Vlugge, bekwame moederhanden was ten, verschoonden en verzorgden de babies, maakten er weer lekkere, frisse peutertjes van. De dokter gaf tevens zijn zorgen. Dank zij de vrij gevigheid van velen kon aan vrijwel alle kinderen een nieuwe baby-uitzet en een hoeveelheid kindervoedsel wor den meegegeven. Een ontroerend verhaal vertelde ons de leidster van dit tijdelijke kin derverzorgingscentrum. Een oud groot vadertje uit Zeeland had slechts één kleinkind en de Zondagse pudding kunnen redden. Enige dagen lang heeft hij op een dak de zuigeling gevoed en in leven gehouden met de pudding, totdat redding opdaagde en men hen naar Breda bracht. De baby is kern gezond en grootpapa is gelukkig. Hij heeft nog steeds iets om voor te leven. Opmerkelijk is, zo zeide de heer Blom, hoe verstard velen van de ge redden zijn. Zij beseffen amper, welke verliezen zij vaak leden, zij realiseren zich nauwelijks, dat zij nog leven. Medici vrezen dan ook nog ernstige repercussies bij een vrij groot percen tage van de geredden. Men heeft de restanten van gezinnen uit verwoeste dorpen om deze reden zoveel mogelijk bij elkaar gelaten. Vaak is gedeelde smart halve smart In een vertrouwde omgeving hoopt men, dat de weerslagen minder ernstig zullen zijn. HELICOPTER BRACHT UITKOMST Op de rede van Oude Tonge arri veerde een boot. met aan boord een dokter, voorzien van serum. De boot kon niet binnenlopen, zodat de dok ter niet aan wal kon komen. Daarom werd een hefschroefvliegtuig inge schakeld en naar Oude Tonge ge stuurd. om de dokter van boord te halen en aan land te zetten, zodat hii zijn missie kon volbrengen. belette een afdeling militairen te ver trekken. Dergelijke tegenslagen wor den echter in Oude Tonge niet meer geteld. Gedwee gingen de soldaten de loopplank weer af in het vooruitzicht van nog een nacht in het dorp. Nog 126 van de 3000 inwoners van Oude Tonge wonen thans nog op dit stukje Nederland, waar ieder met een bang hart de weerberichten beluistert, en vurig hoopt op een lange periode met weinig wind. Als straks de vloed op komt, stijgt het water in Oude Tonge weer. Vóór die tijd moesten wij de lange dijk naar Sluishaven over, waar de veerboot naar Dintelsas een vijftien tal geredde paarden laadde. Een enkele auto rijdt soms over de dijk van Ach terhuis naar Sluishaven, een van de weinige vervoermiddelen, dat gespaard is gebleven. Hij rijdt zolang er zes mensen weg moeten, zolang de benzine strekt en gratis. Want geld telt hier niet meer. Daarvoor in de plaats is menslievendheid en onderlinge steun gekomen. Dat is het enige positieve, wat wij uit Oude Tonge kunnen mel- den. Wat er nodig is Met het voortschrijden van de hulp maatregelen ontstaan andere en nieuwe behoeften aan materieel Uit de Neder landse voorraden kunnen deze behoeften, die van grote omvang zijn, niet geheel worden voldaan. De aanvragen worden thans toegespitst op materieel, dat op het ogenblik in ons land naar verhouding schaars is en dat langere tijd ter beschik king kan blijven. Dit geld in de eerste plaats 8-duims en grotere pompen met aandrijving die niet van het electrici± teitsnet afhankelijk is. Voorts is er drin gend behoefte aan smalspoormaterieel van 9 en 12 kg per meter met bijbe horende onderdelen en wissels. Tevens wordt gevraagd om de hierbij passende kipkarren met een inhoud van 3/4 kub. meter. Verder nemen de aanvragen toe van 3 tot 5-tons kipvrachtauto's en ander rijdend materieel. Voor het personeel dat in de noodgebieden aan herstel van dijken en andere waterstaatsinstallaties werkt, zijn woonwagens nodig. Andere behoeften zijn: draglines met een bak- inhoud van 400 tot 800 liter, bulldozers, damwandhout. ijzeren rijplaten om het wegzakken van vrachtauto's te verhin deren en kruiwagens met smalle wielen. In het buitenland zijn aangevraagd tien sleuvengravers en honderd dumper».

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 3