Vlaardingen spreekt met en hoort het
noodgebied
In drie kwartier gingen 20.000
zandzakken omlaag
D.D.D.
Zaterdag 7 Februari 1933
Pagina 5
Zend ons hulp, eten, zandzakken
Rijkspolitie van Zondagochtend vroeg
onafgebroken op post
Zwoegers aan de radio
verbindingen
(Van een onzer speciale
verslaggevers).
^Middelharnis roept Vlaardingen,
Klaaswaal roept Vlaardingen,
Ouddorp heeft een bericht voor
Vlaardingen, geeft dat door via
Middelharnis. Hiér heeft men drin
gend zandzakken nodig, déér is er
tekort aan brood en suiker.
Op de Zuid-Hollandse en Zeeuw
se stromen varen 34 boten van de
Rijkspolitie, zorgvuldig per radio
gedirigeerd, helpend waar maar te
helpen is, alles vervoerend, wat
maar nodig is.
Kerels, die in dagen geen hap
warm eten hebben gezien, ontsto
ken oogleden hebben door gebrek
aan slaap, na dagen zwoegen even
thuiskomend in Vlaardingen, een
paar uur slapen, wat eten en weer
uitvaren. Dat gaat al zo van Zon
dag af. En op de Eilanden staan
de politie-radiowagens. Die vra
gen ook alles aan Vlaardingen, de
centraalpost van de Rijkspolitie te
water, die alles weer snel door
geeft waar het wezen moet.
Ook op de Provinciale griffie van
Zuid-Holland wordt dag en nacht
gezwoegd aan de radio-sets om de ver
bindingen met het noodgebied te on
derhouden. Het is niet te becijferen,
hoeveel mensenlevens hierdoor zijn ge
red, hoeveel zwakke dijkjes door snelle
hulp konden worden behouden. Er zijn
nog meer zendertjes van amateurs in
de lucht, die doen ook voortreffelijk
werk.
De stroom van doodsnoodkreten be
gint langzaam weg te ebben. De radio
boodschappen hebben een meer zake
lijk karakter gekregen. Zij gaan meer
spreken van goederen en materialen,
welke nodig zijn voor herstel van dij
ken. Toch komen zij nog wel door, de
verzoeken om aanvoer van eten en
drinkwater of voor het vervangen van
mensen, die aan de dijken werken en
uitgeput zijn.
Zend ons aflossers! Zend ons zand
zakken, agregaten, olie, benzine! We
hebben medicijnen nodig, een dokter,
dekens!
Sjouwers achter de schermen
Er wordt achter de schermen, in die
centraalpost to Vlaardingen, gesjouwd
dag en nacht door. Een lawine van be
richten en noodkreten is er in de ach
ter ons liggende dagen verwerkt. Om
de acht uur moesten de telefonisten
worden afgelost. Dan zijn ze suf, kun
nen ze niet meer goed luisteren, niet
meer goed antwoorden. Aflossen: wat
eten, wat slapen en dan weer aan de
microfoon
Middelharnis roept Roosendaal, maar
dat antwoordt niet en direct is Vlaar
dingen er als de kippen bij. Want
Middelharnis heeft een zeer dringend
bericht, dat direct moet worden door
gezonden aan de C.D.K. (Commissaris
der Koningin).
Middelharnis, hier is Vlaardingen,
geef mij dat bericht maar door, als
Roosendaal niet antwoordt.
En dan zegt die stem daar op het
zo zwaar geslagen Flakkee, dat Stad
aan 't Haringvliet voor deze morgen
nog zeer dringend vraagt 300 paar
laarzen, 75 lieslaarzen.
Is het de bedoeling, dat ze gedropt
worden? vraagt Vlaardingen voor alle
zekerheid en Middelharnis zegt, dat dat
juist de bedoeling is.
de hulpverlening ken efficiënter zijn.
En hoevelen hun leven misschien heb
ben te danken aan deze verbindingen,
zal wel nooit zijn na te gaan. Zo heb
ben Strijen, Klaaswaal, Puttershoek,
Heenvliet, Abbenbroek, Ouddorp, Goe-
ree, Middelharnis en van vandaag af
ook Den Briel en Rockanje hun eigen
radiozender en ontvanger.
Zij kunnen Vlaardingen roepen en
vragen, wat zij nodig hebben. En met
de 18 rijkspolitieboten werken nu ook
mee 16 boten uit het Noordelijke dis
trict, die direct naar het rampengebied
werden gezonden. Zij hebben gered,
zij vervoeren evacué's als dat nodig is,
waarschuwen hele delen van de hel
pende vissersvloot, dat hun werk weer
op een andere plaats wordt gevraagd.
De boot R.P. 2 heeft Zondag vroeg de
eerste noodkreten van 's-Gravendeel
overgebracht.
Purmerender nam over
Een radio-amateur in Haamstede, die
prachtig werk heeft geleverd, zakte
Woensdag van oververmoeienis in el
kaar. En men had hem zo broodnodig!
Hulpkreten naar Vlaardingen. Men
vond een vervanger, een jongeman uit
Purmerend. De Rijkspolitie bracht hem
naar Haamstede. Haamstede heeft weer
verbinding met de buitenwereld! Een
Purmerender zorgt er voor....
Zo stromen dag en nacht door die
verzoeken om hulp en assistentie die
kamer van het bureau van de Rijks
politie te Vlaardingen binnen. Ze heb
ben een extra telefoonlijn gekregen
voor uitgaande gesprekken. Zo kunnen
ze Den Haag beter bereiken.
Toen ze Zondag zelf door vollopen
van de kelders sluiting in de telefoon
kabels kregen, hebben ze met hun
telex de berichten doorgegeven naar de
politie in Den Haag, die deze weer per
telefoon of ordonnans doorgaf aan de
Provinciale griffie en het Rode Kruis.
Zend laarzen, zend zandzakken,
ik heb dringend bericht voor u. j
Vlaardingen luistert direct, noteert,
veegt met een korte grauw een radio-
post weg, die ertussen komt.
Stuur ons zandzakken, stuur ons
drinkwater
En even later het bericht, dat een
klein dorpje op Schouwen is verlaten.
Men heeft eerst de drie doden voor
lopig begraven. Het zijn die en die en
die. Ze liggen op een plaats ten Noord-
Westen van de Hervormde Kerk.
Zandzakken, rijshout, laarzen, le
vensmiddelenen begraven doden.
Dat alles spoelt uit de Vlaardingse
luidsprck.-T.rs ca gc..\t dc&r'naar .Den
Haag.
En de vissersconvooien die ter red
ding kwamen opdagen, hebben een
rijkspolitieman als loods aan boord,
omdat zij het vaarwater hier in het
Zuiden niet kennen.
AMERIKAANSE HULP VOOR
NEDERLAND - Hoge stapels
goederen liggen er al op pier 6
in de haven van New York, van
waar de eerste boot, de Hurri
canenaar Nederland zal vertrek
ken, geladen met kleding voor de
hulp aan de slachtoffers van de
overstroming in Nederland. Chauf
feur Robert Haulsey laadt juist
zijn vrachtwagentje uit, veel gif
ten, bijeengebracht door de Kerke
lijke Wereld Dienst het samen
werkend bureau voor het verlenen
van bijstand van de Protestantse
sekten in Amerika.
Schielands hoge zee
dijk geheel onder
controle
Spoedig op hoger peil
Het hoog heemraadschap Schieland te
Rotterdam deelt mede: Schielands hoge
zeedijk, die in de nacht van Zaterdag op
Zondag van Schiedam tot Gouda een
aanval van een stormvloed te verduren
heeft gehad, zoals nog nooit is voorge
komen. is thans tot. Gouda onder con
trole, zodat voor een doorbraak, zelfs bij
storm, niet meer behoeft te worden ge
vreesd.
Gedurende het voorjaar en zomer zul
len cle gedeelten van de dijk waarin
thans gaten zijn geslagen, definitief wor
den hersteld met klei. nadat eerst het
thans aangebrachte zand en de zandzak
ken zullen zijn verwijderd.
De hoogte van deze gedeelten zal daar
bij worden gebracht op 4.50 m boven
N.A.P.. dus 70 cm hoger dan thans het
geval is. Deze werken moeten voor Oc
tober zijn voltooid. De gedeelten van de
dijk. die thans voldoende hoog bleken,
zullen in de toekomst nog extra worden
verhoogd. Ook de waterkering binnen
Rotterdam zal op vele plaatsen aan een
nieuwe verhoging niet kunnen ontko-
„VLUCHT PER „VLIEGENDE VRACHTAUTO"
Moeilijk navigeren boven troosteloze triestheid
(Van een onzer speciale verslaggevers)
Eerste luitenant Gentry, uit Oakland-City, in Californië, kijkt even
bedenkelijk voordat hij met zijn Fairchild C-119 packet-vliegtuig, in de
wandeling „flying box-car" ofwel „vliegende vrachtauto" genaamd,
wil opstijgen van het vliegveld Valkenburg.
„Wat zit daar in?", vraagt hij, als de motoren brullend aanslaan.
„Zaklantaarns", schreeuwt iemand, die buiten staat.
„Daar komt niet veel van terecht, als we dat neergooien", zegt hij tegen
ons in de grote plastic cockpit, „maar we zullen het proberen!"
Dan taxiet de zware, ietwat logge C.-119 naar de startbaan voor een
vlucht naar Wissekerke, waar 20.000 zandzakken gedropt zullen worden,
bestemd voor Colijnsplaat.
Opstijgen - droppen - terug,
laden en weer weg!
Naast luitenant Gentry zit luitenant
Howard, ook van de luchtmacht van de
V. S. Hij is afkomstig uit Oklahoma.
Het zijn twee laconieke vliegers, deze
Amerikanen, die sinds Maandagoch
tend vrijwel aan één stuk door vluch
ten hebben gemaakt boven 't ramp-
g'ebicu. Ci: ze nu wel etejwf alspey
op tijd, of niet, dat kan Hen idle-ma.
niet schelen. Hoofdzaak is voor hen,
dat er zoveel mogelijk geholpen wordt.
Even is het wachten op de startbaan
op het signaal van de verkeerstoren,
en dan schiet de „vliegende vracht
auto" los. Naast deze beide Ameri
kaanse vliegers zit nog de adelborst
eerste klasse Overmeire, uit Amster
dam, van de marine-vliegdienst. Hij is
als mede-navigator aan de bemanning
van dit toestel toegewezen.
„Als het voor mij al moeilijk is de
weg te vinden", zegt hij, ,dan is dat
zeker het geval voor de Amerikanen,
die hier heg noch steg weten."
Het navigeren met vliegtuigen boven
het rampgebied valt helemaal niet
mee. Wegen, dijken, spoorbanen, het
is allemaal onder water verdwenen en
kan dus niet meer als oriënteringspun-
ten dienst doen. „Wij hebben nu Zie-
rikzee als herkenningspunt", zegt deze
Geen minuut later.
Ze geven van Flakkee nog een paar
berichten door. Oude Tonge zit om sui
ker verlegen, heeft moeite met het
identificeren van slachtoffers. Kleding
hebben ze daar niet meer nodig.
Geen minuut later weet men in Den
Haag op de Provinciale griffie wat men
op Flakkee nodig heeft en niet veel
later is een vliegtuig al onderweg van
Valkenburg of Gilze Rijen om te drop
pen waarom gevraagd werd.
De radio-verbindingen werken
prachtig, worden nog steeds uitgebreid.
De meeste telefonische verbindingen
vielen immers in de loop van Zondag
uit. Het water had de kabels bereikt en
veroorzaakte sluiting. Afgelopen!
Maar de radio begon op toeren te
komen. Het was in de vroege Zondag
morgen, na de rampnacht, dat van vis
sersschepen in Stellendam en Ouddorp
via Scheveningen Radio bekend werd,
dat een ramp Goeree-Overflakkee had
getroffen. En terwijl schepen naar de
plaatsen van de overstromingen op weg
gingen, voelde men wel, dat van de
radio-telefoon alles af zou hangen, ol
men de verbindingen, zo uiterst be
langrijk onder deze omstandigheden,
zou kunnen herstellen. Zij wérden her
steld.
De achttien boten van de Rijks
politie te water in het district
Zuid-Holland en Zeeland zwerm
den uit, voor zover zij al niet in
het rampengebied op patrouille
waren. Vijf radiowagens van de
Amsterdamse politie werden naai
de eilanden gezonden om de ver
bindingen op te nemen. Zes radio
wagens van de pobtieverbindmgs-
dienst uit Utrecht waren ook op
weg. Bilthovon zond zijn radio-
wagen, uit Wassenaar gingen er
tvue op reis.
Reeds Zondag „in de lucht"
Zondag reeds kwamen de Eilanden
„in de lucht" en konden zij de eerste
noodkreten naar droog Nederland-
boven-de-grote-rivieren laten klinken.
Den Haag kreeg meer houvast en
overzicht, kon hulp gaan zenden waar
nodig was. Dat was wel oveial, maar
ÏEHTM
Richtlijnen voor zieken
fondsen
Faciliteiten voor geëveueerden, enz.
De ziekenfondsraad maakt bekend:
Geëvacueerde ziekenfondsverzekerden,
die in een plaats vertoeven met het
vooruitzicht daar een zekere tijd te zul
len blijven, wordt aangeraden, zich bij
een ziekenfonds in die plaats le laten in
schrijven. De Ziekenfondsraad verzoekt
aan de ziekenfondsen, deze personen met
direct-ingaande rechten en zonder be
perkende voorwaarden toe te laten. De
raad is bovendien van oordeel, dat de
ziekenfondsen voorlopig aan alle inge
schreven geëvacueerden een zo ruim mo
gelijke geneeskundige verzorging dienen
te garanderen. Met name kunnen opne
mingen in ziekenhuizen op grond van
sociale aanwijzing voorlopig voor reke
ning van de fondsen geschieden.
Voor het geval, dat een geëvacueerde
verzekerde een bijbetaling zou moeten
doen, verzoekt de Ziekenfondsraad aan
de fondsen, die bijbetaling voorlopig voor
hun rekening te nemen.
Een rondschrijven van de Ziekenfonds
raad aan de fondsen is onderweg.
Laatste slachtoffer op Texel
geborgen
Gisterochtend is het laatste slachtoffer
van de ramp op Texel Zondag jl. om
gekomen in de Eendrachtpolder gebor
gen. Het is de 23-jarige landarbeider
Siebren Walsbeer (gehuwd en vader van
één kind).
De toestand van het eiland is thans zo,
dat er aldus het gemeentebestuur van
Den Burg „geen bijzondere zorgen"
zijn.
Honderdduizpnd exemplaren
„De Ramp"
Het aantal inschrijvingen op het boek
..De Ramp" is thans reeds zo groot, dat de
Vereniging ter Behartiging van de Belan -
gen des Boekhandels heeft besloten jvf.a
aantal exemplaren der eerste oplage ie
verdubbelen.
Binnenkort gaan dus honderdduizend
exemplaren naar de Nederlandse boek
handel.
adelborst, „en vandaar komen wij wel
verder."
Wissekerke heeft dringend om veel
zandzakken gevraagd, bestemd voor
Colijnsplaat. Eerst was men van plan
op de bedreigde plaats zelf te drop
pen, doch dat bleek niet mogelijk. Op
een droog weiland te Wissekerke, zo
is zo net nog telefonisch doorgekomen,
heeft de bevolking eenvoudige merk
tekens aangebracht op de plaats, waai
de zandzakken uit.de ..vliegende vracht
auto* gegotxd irtoeteii worden.
Overal hetzelfde beeld
Luitenant Gentry zet direct koers
naar de kust. Eenmaal hier, vliegen
wij langs Scheveningen, Kijkduin en
Hoek van Holland. Adelborst Over
meire geeft aan de hand van zijn kaar
ten de koers aan. De „vliegende vracht-»
auto" vliegt op 500 voet hoogte, met
een snelheid van ongeveer 200 knopen
per uur. Na tien minuten zijn we al
bij Rozenburg, waarvan de kop
droog is.
Een ogenblikje later volgt Goeree.
Zo ver als het oog reikt is er één wa
tervlakte. Vele vluchten hebben deze
wakkere Amerikanen al gemaakt bo
ven de overstroomde gebieden, maar
telkens als zij er weer boven zijn,
worden zij opnieuw gegrepen. Dat is
wel duidelijk aan hun strakke gezich
ten te zien!
De kop van Schouwen glijdt dan
vervolgens onder ons door. Overal
hetzelfde beeld van ellende: hui
zen tot aan het dak in het water,
koeien angstig opeen gehoopt op
droge plekjes land. Een beeld van
troosteloze triestheid.
Adelborst Overmeire loodst de Ame
rikanen netjes recht op Zierikzee aan.
Laag glijdt het zware vrachtvliegtuig
over dit zo zwaar getroffen stadje. Wat
samengehoopte mensen kijken omhoog.
Zou uit dit toestel wat voor hen ko-
gend, het weiland 'gevonden. Een paar
witte strepen duiden aan, dat hier de
plaats van de „dropping" is. Een door
dringende bel rinkelt, en wordt door
het geraas van de motoren heen ge
hoord. Even nog vliegt het toestel door
en dan gaat de eerste zending van de
zeven ton zandzakken naar beneden.
Gespannen kijkt iedereen toe, of de
lading inderdaad op de juiste plaats
komt.
Tien rondvluchten nodig
Een seconde later weten we, dat de
eerste „dropping" tendele naast het
doel terecht kwam. Weer keert de
„vliegende vrachtauto" terug. In Wisse
kerke zelf staan op de straten de men
sen samengegroept naar boven te kij
ken.
Zij zwaaien met zakdoeken en witte
lappen. Twee Nederlandse militairen
hebben op het weiland post gevat en
geven met vlaggen signalen naar ons.
Maar we weten al, dat we hier goed
zijn, en dat de tweede dropping beter
zal zijn. Inderdaad, is de tweede lading
zandzakken precies terecht gekomen.
Drie kwartier, met in totaal tien rond
vluchten, zijn nodig, om de 20.000
zandzakken uit het toestel te krijgen.
Toetereer. Ir: het toestel. behaiyo
de piloot en de navigator,'hijgt van
de inspannende arbeid, om telken
male, tussen twee overvliegperio-
den, in, de samengebundelde zand
zakken op tijd voor de opening te
en de huid geneest.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
Zuiver en ontsmet utv
huid met de helder
vloeibare D.D.D. De
jeuk bedaart.de ziekte
kiemen-worden gedood
Zo gauw de toestand in het stadje
Zierikzee dit toelaat, zullen zij wel
weer naar „hun" stad willen
terugkeren, want als je zo oud
bent, dan kun je in den vreemde
niet meer aardenhoe gastvrij
Amersfo'ort hen ook ontvangen
heeft. Maart je Korducks (85 jaar)
links, en Adriaan van der Cingel
(75 jaar) in gesprek met een
verpleegster.
krijgen. De bel, ten teken dat er
weer een lading overboord kan,
kent geen pardon. Men heeft maar
te zorgen, dat alles op tijd klaar is.
Als dan ook alles eruit is, gaan de
duimen omhoog en krijgt de piloot
het teken, dat er teruggevlogen
kan worden naar Valkenburg.
Via Duiveland en Overflakkee, waar
wij nog een laatste indruk opdoen van
de rampspoedige gevolgen van de
overstromingen, bereiken we bijna
twee uur later Valkenburg.
Meteen weer nieuwe
lading halen
Nauwelijks zijn we geland, of een
nieuwe vrachtwagen met zandzakken
wordt voor de opening van het vlieg
tuig gereden.
„Dan gaan we maar weer dadelijk",
zegt luitenant Gentry.
Toch vertelt hij nog even, hoe hij de
avond te voren om tien uur er nog op
uit gegaan reet zijn naar
Seharrendijke, waar de toestand toen
critiek was. In het duister hebben ze
zandzakken gedropt. „En vanmorgen
had je moeten zien hoe we enige ton
nen hooi voor de uitgehongerde koeien
neergooiden. Ze vlogen er op af, als
kinderen naar een zak suikergoed
Zo gaat het op Valkenburg: opstij
gen, droppen, terug. Laden, en weer
weg. Onvermoeid en onverpoosd, tot
dat het teken zal komen, dat de eerste
en meest dringende nood gelenigd is.
BEZINNING
Door ds A. K. Straatsma,
em. Ned. Herv. pred.
te 's-Gravenhage
Matth. 27 46b.
Het is een benauwde week, dié ach
ter ons ligt.
En bij alle benauwenis, waarmee de
courant dag in dag uit gevuld was,
komt tot velen de oude vraag uit de
Psalm: „Waar is Uw God?"
„Zie je nu wel....?", werd door
iemand, die zegt niet te geloven, ge-
vraagd aan iemand, die in zijn leven
men? Maar neen, het vliegt door, metmet God rekent, „zie je nu wel?", is
daverende motoren, want Wissekerke
is vlak bij.
Achter in het laadgedeelte zijn vijf
Amerikaanse soldaten op hun hoede.
Zij weten, dat als zo meteen de bel
gaat, zij zich schrap moeten zetten om
de zandzakken er uit te gooien. Zij
behoren met hun luitenants, tot het
41ste Troop Carrier Squadron en de
317de Troop Carrier Group, van de
Rijn-Main-basis in Duitsland. Sinds
Augustus 1951 zijn ze al ver weg van
huis en zij hadden nooit kunnen den
ken, dat hun krachten nog eens nodig
zouden zijn in het kleine Nederland,
dat. door een vloedramp getroffen werd.
Hé, Joe, wakker worden!
Gedurende de vlucht hebben zij rus
tig liggen roken op de zandzakken, die
in grote bundels in de vrachtruimte
zijn opgeslagen. Een paar. zijn er .in
slaap gesukkeld, zo moe als zij waren.
„Hé, Joe, wakker worden", zegt een
kameraad, „we zijn er en we moeten
klaar staan voor actie".
„Oké, oké", ig het antwoord.
De achterkant van de „flying box
car" is open en de wind giert naar bin
nen. Het is een gure, koude wind. Om
te voorkomen, dat de mannen door de
zuiging naar buiten worden gesleurd,
hebben zij zich met grote banden aan
de wand van het toestel vastgebonden.
Ook langs de gehele achteropening,
tussen de beide machtige staarten van
j het toestel in, loopt een afscheidings-
touw, ter voorkoming van ongelukken.
Vele paren handen slingeren
zandzakken van achterin het toe
stel naar de opening, van waaruit
zo straks gegooid zal worden. Vier
Amerikanen stapelen de lege zak
ken netjes op in de opening.
„Klaar voor actie", zo zeggen 2e.
Ondertussen heeft de piloot vlak bij
Wissekerke, op 150 voet hoogte, vlie
het je nu niet eindelijk duidelijk, dat
er geen God is?"
Kunnen wjj die vraag niet duizend
maal herhalen, bij al die mensen, die
biddend, smekend op een dak of in
een boom boven het kolkende water
hebben gezeten, gehangen tot zij ver
dronken. „Zie je nu wel?!"
Ja, wat zie ik?
Ik herinner mij een gesprek met
iemand, die mij vertelde, dat hij zich
niet kon vinden in de God van de
Bijbel. „Ik heb het mij nu maar zelf
uitgedacht en doorgedacht en zo be
valt het mij". Denkt het U in, lezer:
een god, die mij bevalt!
Om dezelfde afschuwelijke uitdruk
king te herhalen met alle eerbied
dan: God bevalt mij dikwijls hele
maal niet.
Hij lijkt zo onbewogen. Als U en ik
de macht hadden om te orkaan en de
springvloed te commanderen!
Hij heeft de macht, de Bijbel staat
er vol van. Hij commandeerde niet
op onze gebeden. Of moet ik zeggen:
Hij deed het wel, Hij brak de dijken
door en Hij troont er boven. Onbewo
gen, schijnbaar?
Hoe heb ik het in deze week ge
voeld, dat er voor mijn geloof maar
één ankerplaats is en die is in Jezus
Christus. Hier is het teken, dat die
schijnbaar-onbewogen God een bewo
gen God is. In Hem heeft God zich
solidair gemaakt met de nood der
wereld.
In mijn gedachten zag ik telkens
boven 't verdrinkende land en de
radeloze mensen de gekruiste Heer,
roepend naar.de donkere hemel: „Mijn
God, mijn God, waarom hebt Gij my
verlaten?" Hier staat, het, wat wij,
mogelijk, in déze week ook gevraagd
hebben: waarom?!
Hier brak voor Hem de laatste dijk
door.
Eerst gingen de mensen weg, de
massa, die Hem gevolgd was, verlan
gend naar de sensatie van een wonder.
Toen gingen de vrienden weg, toen
gingen de discipelen weg. Hij wist, dat
het zou gebeuren. In de lijdensnacht
waarschuwde Hij: „Gij zult allen aan
Mij aanstoot nemen in deze nacht".
Zo is het ook gebeurd. Toen de solda
ten kwamen om Hem gevangen te ne
men vluchtten de discipelen. De ene
dijk na de andere bezweek voor Hem.
Maar één dijk zou niet bezwijken,
de dijk van God om Zijn leven. Hij is
er zo zeker van, dat Hij in dezelfde
lijdensnacht tot Zijn discipelen kan
zeggen:
„De ure komt, dat gij verstrooid
wordt en Mij alleen laat. Èn toch ben
Ik niet alleen, want de Vader is met
Mij".
Die laatste dijk zal nooit bezwijken.
Ik schrijf voor u over, wat er staat
in Matth. 27: „En van de zesde ure
af kwam er duisternis over het gehele
land tot de negende ure. Omstreeks
de negende ure riep Jezus met luider
stem, zeggende: Eli, Eli, lama sabach-
tani? Dat is: Mijn God, mijn God,
waarom hebt Gij mij verlaten?"
Hier breekt de laatste dijk. Hier is
het, zoals de Psalmdichter het gezegd
heeft: „Al Uw golven en baren zijn
met mij heen gegaan".
Hierover raak ik nooit uiügedacht.
Hier is de ankerplaats van mijn geloof.
Hier hangt de Zoon van God, die
zichzelf noemde Zoon des mensen, dat
wil zeggen: de mens. Nu zijn alle men
sen één mens geworden, nu is alle
schuld en alle nood ook de nood van
1 Februari 1953 als op die ene mens
samengestroomd. Hier zijn alle vragen
één vraag: „waarom?!"'
Maar zelfs in de godverlatenheid
blijft Hij vasthouden. Het blijft „mijn
God!", dwars door het donker heen.
Dit is geloven, want geloven betekent:
God Zijn gang laten gaan.
Daarom wordt die schijnbare onder
gang, de overwinning. Na de bange
vraag volgt de blijde roep: „Het is
volbracht!", waarvan de opstanding
het gevolg is.
Hier is niets verklaard. Wat kunnen
wij verklaren, verklaren is alleen
maar vermenselijken. Maar ik ben er
zeker van, dat velen van de zwaarst-
getroffenen bij dat kruis hun vrede
zullen vinden. Daar de kracht zullen
ontvangen om hun kruis op zich te ne
men en God God te laten zijn.
