De oudste Berberis is
Chinees van afkomst
yta$4H staat wij
DE
HE
Hugo de Groot: bouwer van
toekomstige wereldstaat
Studenten hebben
een taak!
Voor de kleine man wordt
het leven weer duurder
in Indonesië
Importbeperking was
onvoldoende
MARMITE
haarman
Hoogtepunt van weelde,
kunst en sociaal verkeer
HET GOOI EN OMMELAND VAN ZATERDAG 7 FEBRUARI 1953
Hoge stapels goederen liggen er al op pier. 6 in de haven van New-York,
vanwaar de eerste boot, de Hurricanenaar Nederland zal vertrekken,
geladen met kleding t'oor de hulp aan de slachtoffers van de overstroming
in Nederland. Chauffeur Robert Haulsey laadt juist zijn vrachtwagentje
vit, vol gijten. bijeengebracht door de Kerkelijke Wereld Dienst het
samenwerkend bureau voor het verlenen van bijstand van de Protestantse
sekten in Amerika.
„Veel heb ik ondernomen, niets volbracht
DAT WAREN volgens Jan Romein de woorden,
die Hugo de Groot op zijn sterfbed sprak, vèr van huis,
te Rostoc.
Daar, in Pommeren, kwam een einde aan een kwarteeuw
zwerven van het „Delfts Orakel", dat in 1583 geboren was,
een jaar dus voordat Oranje viel. Een jaar voordat de grond
legger van de Staat der Nederlanden stierf, werd, in dezelfde
plaats, de grote bouwer aan het fundament van een toekom
stige wereldstaat, geboren. Immers, een wereldstaat is alléén
maar gezond wanneer zij is gegrondvest op Recht.
Grotius was in de eerste plaats een rechtsgeleerde.
ZOALS AFGESPROKEN
gaan we nog even door
met de Berberissen, maar
we nemen nu de soorten die
wat meer binnen de perken
blijven, dus die niet zo hoog en
breed worden als de Vulgaris.
En dan nemen we eerst een
van de alleroudste, door C. P-
Thunberg in 1784 in Japan ge
vonden en naar hem verdoopt,
de Berberis Thunbergiï. Van
huis uit is het echter geen Ja
panse struik, maar een Chinese,
en ze zijn dus ook in Japan in
gevoerd. Het duurde evenwel
nog bijna 100 jaar voor ze naar
Europa kwamen, waar ze om
hun goede eigenschappen zeer
snel inburgerden. Het is dan
ook een mooie struik, met een
zeer dichte vertakking en een
fraaie, ongeveer bolronde vorm,
en zelden hoger wordende dan
een meter. Zq zijn op hun aller
mooist in het vroege voorjaar
en in de late herfst. In het
voorjaar omdat ze tot de aller
eerste struiken behoren die
gaan uitlopen en dat doen ze
met zachtgekleurde blaadjes,
naaldjes zou ik haast zeggen die
uit een bolrond knopje komen,
en dat komt in het dichte
bruinrode takwerk buitenge
woon mooi uit. En dan de na
jaarsverkleuring. Ieder blaadje
verandert zijn kleur in het fel
ste rood. U krijgt er ook vruch
ten aan, maar die zitten niet
in trosjes zoals bij de meeste
Berberissen, maar meestal al
leen, want ook de bloemen,
staan vrijwel altijd alleen. Hel
dergeel zijn die, met roserode
vlekken en ze zijn tamelijk
groot van stuk. 1 cm diameter.
De variëteit atropurpurea is zo
mogelijk nog mooier. Diens blad
is de gehele zomer door pur
perrood blad, en dat verkleurt
in de herfst in een vurig schar
lakenrood. En dan hebben we
sinds enige jaren ook een steil-
groeiende in die Thunbergii's.
Dat is prachtmateriaal voor
haagjes. Ze behoeven ongeveer
nooit gesnoeid te worden, en
het !s weer eens wat anders als
die tot vervelens toe gebruikte
Ligustrums. Het is niet onmid
dellijk na het planten een ge
sloten haag, moet er wat ge
duld mee hebben, maar zijn ze
eenmaal zover, dan is het on
doordringbaar.
E BERBERIS die in Ko
rea als haag gebruikt
■ordt. de B-Koreana is
er een die bijzonder mooi bloeit,
met tamelijk lange trosjes hel
dergele bloemen. Hij heeft een
mooie, overhangende groeiwijze,
en daarom moet U hem hier
niet als hegplant gebruiken. De
vruchten zijn koraalrood en ze
hebben een eivorm. Deze soort
is zeer gemakkelijk te herken
nen aan de voor een Berberis
grote bladeren, die soms wel 3
cm lang en breed worden, in
tegenstelling met die van een
andere rijke bloeier, de B. Ver-
nae, die ongeveer naaldvormig
zijn. Die Vernae heeft rood
bruine, soms purperrode tak
ken. welke sterk gegroefd zqn.
Wel heeft hii ook trossen gele
bloempjes, maar de kleur dei-
vruchten wijkt sterk af van die
van de andere Berberissen in
deze groep: ze zijn n.l. zalm
rood, een zeer opvallende kleur.
Wilt U er een met oranjerode,
doorschijnende vruchten, dan
moet U de B. aggregata nemén.
De bloei is heel anders dan bij
de andere soorten, de trosjes
bloemen staan hierbij overeind.
En de Berberis met de mooiste
struikvorm is de B. Wilsonae
subeaulialata, ook wel B. Corgi
genoemd. De takken groeien
eerst i-echtop, maar later bui-
TO
gen ze met een grote boog om,
en aan die boog hangen de tal
loze trosjes gele bloemen, die
later gevolgd worden door ko
raalrode bessen. E. H. Wilson
heeft deze soort in 1904 in het
Westen van China gevonden.
,OT NU TOE heb ik alleen
bladverliezende
soorten genoemd, strui
ken dus die in de winter kaal
staan, en daar zqri we nog lang
niet mee aan een eind, maar er
zijn ook nog zoveel groenblij-
vende. en die moeten toch ook
een beurt hebben. Nu is het
eigenaardige dat alle bladver-
liezenden vruchten hebben in
rood of aanverwante tinten,
maar dat zult U bij de groen-
blijvers tevergeefs zoeken, daar
zijn ze alle blauw of blauw
zwart, en meestal berijpt. We
kunnen er hier ook maar weer
een paar noemen, en dan neem
ik als eerste er weer een die we
aan Wilson te danken hebben,
de B. Gagnepainiï, die hij in
1904 in Szechuan (China) vond.
De scherpdoornige, 10 cm lange
bladeren zijn glimmend donker
groen, en wat niet zo vaak
voorkomt bij groenblijvers, ze
verkleuren in het najaar tol
een mooi bruinrood. In Aals
meer is er een variëteit van
ontstaan, de Terra Nov
nog mooier is, want het blad
ervan is aan de onderzijde
blauw berijpt, en het verkleurt
purperrood. De tamelijk grote
bloemen zijn heldergeel en ze
staan in troepjes bijeen. De B.
liniari folia heeft smaller blad
en oranjebloemen; de B. Juli-
anae lichtgele, enigszins rood
getinte bloemen; de B. Dar-
mini, die niet als de meeste uit
China, maar uit Zuid-Amerika
komt heeft als ze nog in knop
zijn bruinrode, later oranje gele
bloemen. Een kruisingsproduct
ervan met de eveneens uit Z.
Amerika stammende B. empi-
trifolia is de bekende B. steno-
phylla met z'n naaldvormig
donkergroenblad en oranje
kleurige bloemen. En tenslotte
zijn er uit zaailingen van die
Stenophylla mooie laagblijvende
vormen ontstaan als de B. Ir-
wini, die eerder bloeit dan de
Stenophylla en oranjekleurige
bloemen, en de B. S. coccinea
en corallina, die beide oranje
bloemen leveren waar zo hier
en daar een karmijnrood vlekje
in voorkomt. Maar ze hebben
allemaal, behalve de normale
doorns of stekels op de takken
ook nog scherpe bladeren,
moeten dus voorzichtig aange
pakt worden.
J. H. MEIJER.
Het wonderkind Hugo de Groot,
.roostte reeds op achtjarige leeftijd zijn
aiders, na het verlies van zijn broertji
hij deed het in dichtvorm en in het
Latijn.
Op elfjarige leeftijd werd hij door de
curator Jan van der Does, welkom ge
heten als student aan de Universiteit
van Leiden, in een zang, ook al in het
Latijn, waarin hij een nieuwe... Eras
mus werd genoemd.
Zijn moeder heeft later vele malen
verteld, dat haar Hugo, toen hij nog
maar twaalf was, haar bekeerd zou
hebben tot het Protestantisme: hetgeen
haar man voordien vele keren gepro
beerd had, doch zonder succes.
Veertien jaar was hij. toen hij, deel
uitmakend van het gezantschap van Ol-
denbarnevelt, door de Franse koning.
Hendrik IV, met de schitterendste eer
bewijzen werd overladen en „Het Won
der van Holland" werd genoemd.
Dit, in zijn jeugd zo verwend mensen
kind, dat nooit gespeeld en altqd ge
dacht of gediscussieerd had, dat zich
al zwervende ontwikkeld had tot een
der grootste geleerden van zijn eeuw,
dat niet alleen rechtsgeleerde was, doch
ook Godgeleerde en wijsgeer, stierf te
Rostoc, nadat het, komende van de Ko
ningin van Zweden, in de buurt van
Dantzig, schipbreuk had geleden.
Hoe zal hij in zijn laatste levens
uren verlangd hebben naar zqn vrouw,
die hem zo menigmaal door woord en
daad, nieuwe levensmoed gegeven had.
Partijdig veroordeeld, tijdens de be
roerten van het Twaalfjarig Bestand,
tot levenslange gevangenisstraf op Loe-
vestein, had zij hem, met behulp van
de boekenkist en haar dienstmeisje, de
vrijheid gegeven. Daarna had ze hem
nog honderden keren, als een heldin,
verdedigd tegen laster, en hem tiental
len keren, als een strenge moeder, be
rispt, als hij het hoofd liet hangen. Zij
had hem zijn grootheid gewezen en zijn
kleinheid gedemonstreerd; zq had hem
geleerd hoe belangrijk de wetenschap
voor de wereld isen hoe belangrijk
karakter.
Zij was niet bq hem, om hem ster
vensmoed te geven. Daarom klaagde hij:
„Veel heb ik ondernomen, niets vol
bracht".
Hij stierf, volgens de getuigenis van
de Lutherse predikant, die daarbij aan
wezig was. als Christen. Christelijk had
hq ook geleefd.
Maar sommige Lutherse predikanten
dachten daar anders over, en toen zijn
ingewanden, in een urn, begraven wer
den in de Kerk, zijn gebalsemd
lichaam zou naar Delft worden ver
voerd stookten zij het volk op, dat
tenslotte, ziedend verontwaardigd, de
„heidense" ingewanden uit de „heilige
Kerk" haalden om ze te begraven op
een kerkhof in de buurt.
De studenten van de Universiteit van
Rostoc, die gehoord hadden wat er was
gebeurd, kwamen tezamen en spraken:
„Er zijn in de wereld vrijplaatsen voor
misdadigers, zou dan het dode hart van
de gi'ootste geleerde van onze eeuw, die
de wereld een weldaad heeft bewezen
met zijn werk, niet mogen rusten in
onze Kerk?
De schijnheiligen, die het volk hebben
opgestookt, weten toch wat dit hart te
verduren heeft gehad? Door alle mo
gelijke kuiperijen, door een veroordeling
zó partijdig dat het ten hemel schreit
Wij zullen deze zwarte bladzijde uit
de geschiedenis van Rostoc corrigeren,
opdat het nageslacht zich niet behoeft
te schamen!"
In optocht brachten zq de urn weer
naar de Kerk. Hun stoet werd vooraf
gegaan door trommelslagers, die op om
floerste trommen roffelden. Niemand
durfde zich te verzetten tegen de stu
denten. Zij hadden gezegd, dat zij al
len de stad zouden verlaten als er weer
één grafschenner zijn hand naar de
urn uit zou steken. Zo bewezen de
studenten van Rostoc een groot Neder
lander grote eer. en tevens bewezen zij
daarmee dat studenten een taak hebben
in de wereld.
Het gebalsemde lijk werd bijgezet in
de Nieuwe Kerk te Delft. Daar, te mid-;
den van het volk, dat hij waarlijk had
liefgehad, heeft men later een praal
graf voor hem opgericht.
Advertentie
Sigaren-, Parf./Bijouterie- of Chocola-
toriezaak te koop gevr. in het Gooi of
prov. Utrecht, met ruime woning. Aanb.
Ger. Schaaf, Eksterstr. 13, Badhoevedorp
Hij, de ontwerper van het fundament
van een toekomstige wereldstaat, door
zijn geniale publicaties over het recht,
rust daar tegenover de grondlegger van
dit Koninkrijk, de Grote Zwijger.
Zij rusten in vrede.
Ruit hora, de tijd snelt voort.
REIN BROUWER
De heer A. Th. Lamping, heeft Bonds
president Heuss, zijn geloofsbrieven
overhandigd. De lieer Lamping is de
nieuw benoemde Nederlandse t/ezant
te Bonn. De heer Lamping (links) en
Bondspresident Heuss tijdens liet aan
bieden van de geloofsbrieven.
Nieuive invoerpremie op essentiële
goederen
(Van onze correspondent te Djakarta)
DE INDONESISCHE REGERING is met haar nieuwe maatregel
inzake de invoer van goederen afgeweken van de politiek, die
zij met haar regeling van Augustus 1952 nastreefde. Zij
heeft namelyk een groot aantal goederen, die toen vrij bleven van
importpremie, omdat zij „tot bevrediging van de primaire levens
behoeften dienen", thans belast met een heffing van 331/3 pCt.
Dat betekent dus dat het leven weer duurder zal worden. De tegen
standers van de maatregel van Augustus, die beweerden dat daar
mede de inflatoire tendenzen in de Indonesische economie niet waren
te keren, blijken dus gelijk te hebben gehad. Wij herinneren eraan
dat in Augustus de regering de importgoederen, waarvan de import
onbelast bleef, in een a-klasse plaatst, dat was die der essentiële
goederen. Er was verder een b-groep, voor minder essentiële arti
kelen, die met 100 procent werd belast, een e-klasse, de luxe-goede
ren met een heffing van 200 procent, en een d-groep voor luxe
goederen, die wel mochten worden geïmporteerd, maar waarvoor geen
deviezen werden verstrekt.
De wezenrente. Deze rente, lezers,
wordt in eerste instantie uitbetaald
op de kaart van de vader. Heeft ock
de moeder een rentekaart. dan wordt
op die kaarr dus geen wezenrente uit
betaald. Alleen wanneer de vader
geen en de moeder wel een rentekaart
had, wordt de wezenrente op de kaart
van de moeder uitbetaald. Ook. wan
neer de moeder komt te overlijden
en de moeder kostwinster van het ge
zin was. Er moeten minstens 40 ze
gels in rekening kunnen worden ge
bracht!
De brandverzekering. Ja, lezer, de
inspecteur van de brandverzekerings-
maatschappij heeft gelijk, al is dat
voor U een teleurstelling. U moet de
waarde van de gehele inboedel ver
zekeren. Doet U dit niet (of vergat U
te verhogen) dan loopt U voor dat
meerdere eigen risico.
Als nu alles verbrandt, dan heeft U
al de sirop van het eigen risico. Maar
als er slechts een gedeeltelijke schade
is, dan gaat de maatschappij als volgt
te werk: De schade is 1000. De
waarde van de inboedel is 10.000.
De verzekerde som is 5000. dus de
helft van de waarde van de verze
kerde inboedel. Dus loopt U 50%
eigen risico en krijgt van de schade
die op 1000 werd vastgesteld, ook
maar 50% vergoed.
In deze geest is bij U de schade
geregeld en dat was juist. Dus oppas
sen dat verzekerde som en het ver
zekerde object aan elkaar gelijk zijn.
De vlek. Ball-point-inktvlekken zijn
meestal wel te verwijderen En wel
met verwarmde spiritus. Als de vlek
erg oud is, kan het nodig zijn om de
inkt enige tijd te laten weken. Het
kan ook dat de behandeling enkele
keren herhaald moet worden. Voor
zichtig zijn met het verwannen van
de spiritus.
Dalton-methode. De naam is te dan
ken aan het kleine plaatsje waar miss
Helen Parkhurst werd geboren. Dat
plaatsje Dalton ligt in de staat Mas
sachusetts (Amerika). Daar in Dal
ton is voor het eerst de werkmethode
van deze rniss Parkhurst in toepassing
gebracht. De grondslag van de Dal
ton-methode is vrij eenvoudig weer
te geven: vrijheid en „lerën door
doen". Dat eerste niet te verstaan in
de zin van losbandigheid en gebrek
aan discipline. Het wil meer zeggèn,
clat de leerling de vrijheid moet heb
ben om te werken naar eigen aard
en aanleg. Verder minder doceren en
meer zelf laten doen.
Voor zover Mentor bekend is, wordt
zuivere Dalton-methode nergens in
ons land toegepast, eenvoudig niet
omdat deze niet past in onze organi
satie. Vergelijkt men de Daltonscho-
len hier, dan zijn er geen twee die er
dezelfde opvattingen op na houden.
De methode heeft beslist voordelen.
iooral als men haar afweegt tegen
het ietwat verstarde klassikale onder
wijs in ons land. Echteralleen
voor kinderen die het leren niet on
dergaan als een soort straf. Voor hen
onze oude methode! En vooral geen
Dalton, want die scholen zijn zeker
niet geschikt (en bestemd) voor kin
deren die op de gewone scholen niet
mee kunnen.
Niet dankbaar? En dan is daar
een moeder die klaagt over de on
dankbaarheid. Wel, dat hebben we in
onze prille jeugd allemaal geleerd,
nietwaar? Als je iets kreeg van oom
en je wilde je meteen verdiepen in
het geluk, dan wel eerst bestuderen
wat je kreeg, dan was daar direct
een stem die zei: netjes bedanken
Jantje. Nou en dat deed je dan maar!
Automatisch, want dat was voorwaar
de om iets te krijgen. Je kreeg zo de
indruk, dat iemand altijd iets gaf om
bedankt te worden (en is het niet
vaak zo!). Het iets oudere kind (heeft
U dat nooit mee gemaakt?) gaat, als
men hamert op dankbaarheid, al
gauw zeggen: welik heb toch
niet gevraagd om mijn bestaan, het
is dus Uw plicht goed voor mij te zijn,
o.d.
Echte, oprechte, innige dankbaar-
heidontstaat pas, wanneer er in een
gezin liefde en begrip is. Bij kinderen
niet te vroeg eisen van burgelijke be
leefdheid stellen. Dat kweekt onop
rechtheid om niet te zeggen schijn
heiligheid. Dank is iets dat uit hei
innerlijk moet komen. Enook
vanzelf komt als er een goede lief
devolle sfeer in een gezin heerst.
Amanuensis. Een lezer wil weten
waar die naam vandaan komt. Hij
weet wel dat het iemand is, die assi
stentie verleent aan docenten aan
hogere scholen en zo. Die naam werd
gedragen door de geletterde slaaf in
het oude Rome. De man die opschreef
wat een ander dicteerde. Je zou zo
zeggen, dat die naam amanuensis dus
heden beter zou kunnen dienen voor-
stenograaf. De letterlijke vertaling
van het woord is: een slaaf die met
de hand werkt.
Een amanuensis wordt opgeleid
aan een hogeschool (drie jaar en de
vooropleiding is ambachtschool of een
dergelijke inrichting. 1-Iet beroep eist
veel aangeboren handigheid en alge
mene ontwikkeling. Men moet
feeling voor hebben. Naar schatting
zijn er thans een 800. waaronder een
kleine 30 vrouwen.
Wanneer leefde hij? „Loulou", dat
is Louis Napoleon, zoon van Naoo
leon, III. leefde van 1856 tot 1879. Hij
sneuvelde in Afrika, toen hij deel nam
aan de oorlog van de Engelsen tegen
de Zoeloe's.
Apothekers-Assüent(e). De oplei
ding voor dit beroep duurt van 1 tot
2 jaar. Als men H.B.S. heeft kan het
in één jaar, maar dat presteren er
niet zoveel. Het examen is een staats-,
U VRAAGT MAAR. U kunt
aan onze medewerker Mentor allerlei
vragen stellen, mits geen rechtsvra
gen geen belastingvragen en geen
vragen over bloemen en planten,
waarvoor wij in ons blad reeds vra-
genrubrieken hebben. Wel bijvoor
beeld over paedagogio. sociologie,
maatschappelijke kwesties, sociale
verzekeringen, assuramiewezen. wo
ningkwesties, huishoudelijke aangele
genheden, recepten, over een schrijver
of een schilder, over kamperen en,
m- ja, alles. Wilt u eigens iets over
weten, dan vraagt U maar. Alle ant
woorden zijn gratis. Desgewenst
krijgt U (in vertrouwelijke zaken)
antwoord in een persoonlijk schrijven,
inplaats van in de courant. U richt
Uw brieven aan de Redactie en zet
op de enveloppe (links in de hoek
Mentor.
examen, dat aan de universiteiten af
genomen wordt, waarvoor men min
stens 18 jaar moei zijn en natuurlijk
behoorlijk opgeleid. Zelfs met
woon lager onderwijs kan men de op
leiding volgen, maar dan moet men
tijdens de opleiding nog een soort
examen doen waaruit voldoende alge
mene ontwikkeling blijkt. Alle inlich
tingen kan men krijgen bij het Seer,
van de Ned. Mij ter bevordering van
de Pharmaeie, Vondelstraat 9 Am
sterdam. of bij de Ned. Ap.-Assisten-
enbond. Ampérestraat 43 Den Haag.
O, die inwoning. Ja, die inwoning.
Altijd die vragen of de hoofdbewoner
dit nu jvel en de inwoner dat nu niet
mag. En dan maar plagen. De advo
caten worden er rijk van en er moet
een rusthuis komen voor kantonrech
ters en politierechters. Het gekke is.
dat alle advocaten en juristen in zo'n
geval geen verbetering kunnen bren-
Ook niet in het geval van
lezer die hier naar vraagt.
Ei- is maar één recept: een scheutje
naastenliefde, een snuifje inschikke
lijkheid en wat welwillendheid, alles
overgoten door saus werkelijkheids
zin en gezond verstand.
De zogenaamde B-lijst is nu in tweeën
gesplitst: voor de ene gToep (bl) geldt
een heffing van 33 1/3 en voor de andere
(b2) van 100 pet. Een gi'oot aantal ar
tikelen, die op de lijst van essentiële
artikelen voorkwamen, zijn overgebracht
naar die van de minder essentiële goe
deren. Dit betekent dus dat zij met een
derde van de prijs omhoog gaan. De hef
fing op de import werd destijds met een
tweeledig doel Ingevoerd Ten eerste
wilde men, met het oog op de steeds
slechter wordende handelsbalans, op
deze wijze de invoer beperken. De prij
zen zouden door de heffing stijgen en
er zou dus minder vraag verwacht kun
nen worden. Ten tweede beoogde men
met de prijsverhoging een afroming van
de te ruime geldvoorraad, de „hot mo
ney", die het inflatiegevaar vergrootte.
Het een nog het ander is echter in
voldoende mate bereikt. Goudvoorraad
en deviezenoverschot toonden de laatste
maanden een verder gaande verminde
ring als gevolg van het feit dat de
waarde van de invoer die van de uit
voer nog steeds overtreft. Dat het even
min gelukt is de overvloed aan geld op
te vangen, blijkt uit de motivering, wel
ke de regering voor haar jongste maat
regelen geeft. Zij zegt namelijk dat van
de artikelen op de a-lijst de onbe
laste dus meer is ingevoerd dan voor
de consumptie nodig was. Kennelijk
heeft men dus zijn geldoverschot in goe
deren belegd en daarvoor, begrijpelijk,
de goedkoopste uitgezocht. Deze zijn
immers, indien nodig, weer het gemak
kelijkst op de 'markt te brengen. Deze
„vlucht" in de goederen zal vermoede
lijk bovendien zijn gestimuleerd door
het dalend vertrouwen in de rupiah. als
gevolg van de dalende goud- en devie
zenvoorraad. De regering heeft dus met
de maatregel van Augustus niet
doel bereikt, dat zij beoogde, namelijk
een vermindering van de import over
de hele lnie, zodanig dat er minder
„licht" zou komen tussen de uitvoer'
de invoerwaarde. Om dit wel te be^
reiken althans daartoe een poging
te doen trekt zij de maatregel van
Augustus verder door, namelijk tot goe
deren, die men van essentieel belang
voor de volkshuishouding had verklaard
en daarom onbelast had gelaten. Zq
laat hiermee haar politiek om het uit-
gavenbudget van de kleine man zo min
mogelqk te belasten, gedeeltelijk los.
regering, geen andere wegen inslaat,
dan zal zij straks waarschijnlijk ook voor
deze goederen een importpremie moe
ten gaan heffen om de invoer te vermin
deren.
Men hoort dan ook de vraag stellen,
waarom de regering de import niet re
gelt door middel van invoervergunnin
gen, welke afgifte zq in de hand heeft,
in stede van af te wachten hoe de markt
op de verhoogde prqzen reageert. Dreigt
de import van bepaalde artikelen hoger
te worden dan in overeenstemming met
de consumptie is, dan kan zij door de
afgifte van vergunningen stop te zetten,
Hoe moet ik liier
mee aan?
(Vragen op het gebied van bloemen en
planten worden uitsluitend bij deze
rubriek beantwoord)
A. B. M. te Blaricum Is de drai
nage van de pot waarin uw Odonte-
glossum staat wel in orde? Het afval
len van de bloemen kan veroorzaakt
worden door staand water in de pot. Hoe
is het met de kamertemperatuur? Hij
mag het vooral niet warm hebben, even
onder de 10 gr. C. is het best en zo
gelijkmatig mogelqk, en in de winter
zeer spaarzaam gieten, maar de grond
mag toch niet te droog worden.
Oude planten van Begonia incarnata
laten veel meer hun blad vallen. Het
best is elk jaar door te stekken voor
jonge planten te zorgen. Vrijwel elke
Begonia heeft wanneer hij bloeit een
afkeer van verandering van stand
plaats en van verdraaien ten opzichte
van het licht.
H. L. H. te Hilversum. Het zelf
zaaien van Coniferen zal U niet meeval
len. Het zaad is alleen in de groothan
del verkrijgbaar en de prijs is zeer
hoog. Bovendien is het kweeken een
zeer veel zorg vereisend werk, met
schermen en beschermen. Vooral Thuya's
zijn in de eerste jaren zeer vorstgevoe-
lig. Ik kan het u niet aanraden.
Zaad van heide weet ik niet te koop.
Het best kunt U, als hier of daar op
heidegrond huizen gebouwd worden,
daar plaggen kopen.
J. H. MEIJER
Het bekende gistproduct
'(sterk geconcentreerd)
Onmisbaar in de huishouding
Verbetert de smaak van Uw
soepen, sausen en andere
gerechten.
Kef aangewezen product voor
de bereiding van smakelijke
sandwiches (zie recepten)
Aanbevolen bij alle toestanden
samenhangend met een tekort
aan Vitaminen van de B-groep
Verkrijgbaar bij alle bekende
comestibleszaken
Mackintosh S to.
het doel bereiken clat zij thans via de
heffingen niet geheel heeft kunnen
verwezenlijken. Door credietbeperking
kan zq daarnevens de geldruimte in
krimpen en de inflatoire gevolgen daar
van teniet doen. Men zou daarmee te
vens de onrust en onzekerheid wegne-
men, die de vele, tot dusver genomen en
niet afdoende gebleken, maatregelen
hebben veroorzaakt.
Advertentie
itteei Van
best en billijk
New York 300 jaar
Maar ook diepten van armoede
Vicieuze cirkel
Het kan niet anders of de verhoging
in prijs van de tot dusverre onbelaste
goederen, zal weer een algemene prijs
stijging, waarvan de grootte echter op
dit ogenblik nog moeilijk te becijferen
is, tot gevolg hebben. Wel is waar zijn
de goedkopere textielproducten onbelast
gebleven, doch daarnaast zijn zoveel ar
tikelen die het dagelijks leven van de,
kleine man raken in prijs verhoogd,
dat de vraag voor een verzeild raken
in de vicieuze cirkel van stijgende prij
zen en stijgende lonen gewettigd is.
Daarna rijst dc vraag of ook de jongste
maatregel afdoende is om de import tot
het gewenste peil omlaag te brengen.
Er blijven immers ook nu nog op de
a-lijst onbelaste goederen, waarop het
geldsurplus zich zal richten bij het zoe-
(Van onze Amerikaanse
correspondent)
p iGENLIJK bestaat
New York nog geen
300 jaar. want toen het
stad werd en in Februari
1653 een gemeenteraad
kreeg, heette het nog
Nieuw-Amsterdam
Toen was het eigenlijk
nog maar een dorp, een
dorp met 120 huizen en
800 mensen. In het mu
seum van de stad New
York kan men goed zien
hoe het geweest is. Op
de maquette, die men
daar heeft gemaakt, ziet
men op de zuidpunt
van het eiland Manhat
tan het fort, de
stadsherberg, de alleen
staande huizen met de
erven eromheen en, aan
de noordkant, een palis
sade, die de stad naai
de landzijde afsloot.
Naar die „wall" is later
Wallstreet genoemd.
Men weet nog precies,
wie er in de diverse hui
zen woondenmensen
met goed Hollandse na
men en in die stadsher
berg kwam in 1653 voor
het eerste- de gemeente-
-aad bijeen.
Uit dit Nederlandse
dorp is in driehonderd
jaar een stad gegroeid
met acht millioen inwo
ners, een stad, die meer
stad is dan alle steden
ter wereld. Toch heeft
het tot ongeveer 1900
geduurd, alvorens hier
de wolkenkrabbers ver
rezen, en pas in 1904
werd de eerste onder
grondse spoorweg ge
opend. Thans rijdt men
voor één Amerikaans
duubeltje van de kust
van Brooklyn (oudtqds
Breukelen) tot ver ten
Manhattan, een afstand
van 34 km. Een New
Yorker verreist zeven en
een halve dag van ieder
levensjaar in deze dave
rende en ratelende „sub
way's" en de helft van
de tijd moet hij staan, of
liever: hangen aan de
lus.
370.000 mensen wer
ken in de kledingindus
trie van New York. Per
dag drinkt men 5 mil
lioen liter melk. Er is op
zijn minst één radiotoe
stel in ieder huis en er
is in drie van de vier
huizen een televisietoe
stel. Er zijn meer dan 2
millioen telefoons (meer
dan in enig land ter we
reld, behalve in Groot-
Brittannië), en er wo
nen één en driekwart
millioen mensen, die in
het buitenland geboren
zijn, In geen stad op
aarde, behalve in Rome,
wonen meer Italianen
dan in New York. Iedere
drie en een halve minuut
wordt er een baby ge
boren, iedere zes en een
halve minuut sterft er
een mens. Dat er maar
2én dodelijk verkeers-on-
geluk is in iedere vijftien
uur, is beter dan me
nigeen zou denken. Maar
dat er nog 144300 wo
ningen zijn zonder stro
mend water, is iets wat
men in deze moderne
stad niet zou verwach
ten.
I ENT OR ken naar beleggingsobjecten. Indien de Noorden van het eiland
ET IS GOED dat
ze daar begonnen
zijn, dié Hollanders
op Manhattan. Het was
de stichting van een
stad, waar de menselijke
samenleving een hoogte
punt zou bereiken in
weelde, kunst en sociaal
vei-keer, maar waar ve
len tevens de diepten
zouden ervaren van ar
moede. lelijkheid en
ondanks de massa
een eenzaam leven. Dit
werd een stad van te
genstellingen, van span
ning en nervositeit, van
gejaagd geldverdienen
en vrolijk flaneren op
Fifth Avenue. Wie open
staat voor deze stad en
haar bewoners, behoeft
niet eenzaam te zijn, ook
al zou hij er alleen wo
nen. De taxi-chauffeur
en de man in de drug
store praten honderd uit.
In iedere bar, ja in iede
re cafetaria, kan men
lange gesprekken heb
ben. Én wat is het een
goede stad om tweede-
handsboeken te kopen.
Snelle omzet schijnt on
gelofelijk belangrijk voor
iedere winkel in deze
stad en de leus „alles
moet weg" is voor New-
York bijzonder type
rend. Vandaar al die
boeken nog maar
enkele jaren geleden ge
publiceerd voor 50. en
zelfs voor 19 dollarcent.
Dat men die opruimin
gen juist in deze stad
vindt, is te begrijpen:
68 procent van alle
Amerikaanse boeken
worden hier uitgegeven.
Waarom New York zo
aantrekkelijk is? Om de
zeelucht en het wisse
lende licht op de wol
kenkrabbers, om de
Rembrandts en de Gau-
guins in de musea, om
de Franse en Mexicaanse
eethuisjes? Ja, om dat
alles, maar bovenal om
de New Yorkers en om
de intensiteit van hun
leven.
