VIJF DAGEN OP
DUIVELAND
SCHADEVERGOEDING EN
SOCLALE ZORG
„HAASJE OVER", MAAR
NIET TE OVERHAAST
4 Doden in Krimpen
a.d. Usel
Normaal treinverkeer
Rotterdam-Dordreeht
Oplossing van
puzzle 99
Wilt Gij ONDERWIJZER worden?
De Drummer
der Demonen
Dagelijks feuilleton
Zaterdag 31 januari \ye waren Vrij
dagavond. laat tfauis gekomen. Er was Vrijdag
avond een feestelijke bijeenkomst geweest in Ooster-
land en ook een in Sirjansland. Tot negen uur waren
mijn vrouw en ik in Oosterland, de gemeente waarin
ik woon, geweest. Daarna waren we met de auto
naar Sirjansland gereden. Men was op beide bijeen
komsten dankbaar voor mijn komst. Ik kan heel goed
met de Zeeuwen overweg. U moet begrijpen, dat ik
eerst sinds 1 April van het vorige jaar burgemeester
Zondag 1 februari Alarm ln Ooster
land. Dijkbreuk. De klok ging luiden. In aller ijl
verzamelden we mannen
met schoppen en zakken in
de kom van Ihet dorp Oos
terland. De grote dijk was
niet meer te (houden. We wil
den proberen de doorgangen
in de slapersdijk te dichten.
Dagboek Van een
burgemeester
Op de grens van leven en dood
4
TROUW
ZATERDAG 7 FEBRUARI 1953
Bijna onafgebroken werken onze
soldaten in het geteisterde gebied.
Men gunt zich. nauwelijks tijd om
te eten. Een bed hebben deze
jongens sinds Zondag niet meer
In tegenstelling tot andersluidende
gezien. Twee grenadiers pauseren ^erichten> deelt de burgemeester van
Een commissie onder voorzitterschap van de minister van Financiën, gaat even voor een hartige brok. De a.a" .f6 ™ede» da* bet
e aantal slachtoffers in Krimpen aan de
IJsel vier bedraagt.
thans de mogelijkheden van schadevergoeding na en een commissie onder lel
ding van de minister van Maatschappelijk Werk bestudeert de vraagstukken
welke samenhangen Het de maatschappelijke zorg ten behoeve van de évacué'a
Deze commissies zijn met spoed aan het werk getogen.
komen tot een zekere orde De commissa
rissen der Koningin zijn de centrale in
stanties, waar deze zorg zich concentreert.
De gedachten zijn hierbij aanstonds uitge
gaan naar de stichtingen voor maatschap
pelijk werk. de z.g. opbouworganen. die in
elke provincie bestaan en die de beschik
king hebben over een bureau. Deze zijn
ingeschakeld als trefpunt voor de maat
schappelijke activiteiten. De commissarissen
der Koningin stemden met dit denkbeeld
MAATREGELEN VAN
DEN HAAG
De heer F. H. M. Werner, secretaris
generaal van het departement van
Maatschappelijk Werk, deelde mede,
dat reeds maatregelen op het terrein
van de maatschappelijke zorg zijn ge
nomen. Het departement houdt nauw
voeling met het Nationaal Rampen
fonds en het Rode Kruis.
Het eerst nodige was te zorgen voor
uitkeringen aan de slachtoffers van de
ramp. Nagegaan is, welke regeling kon
worden toegepast. Men kwam tot de
slotsom, dat zich daarvoor het beste
leende de regeling, zoals die in 1944
1945 heeft gegolden voor de oorlogs
slachtoffers.
Zij geldt voor werkloos geworden
arbeiders, voor middenstanders, boe
ren en verder voor ieder ander, die
zonder inkomsten is komen te staan.
De regeling kan gaan tot een uitke
ring van 90 van het laatst genoten
inkomen. De mogelijkheid bestaat
daarboven uit te gaan in speciale ge
vallen. Aanpassing van de regeling
aan de noden van het ogenblik zal
nodig zijn.
Verder is in studie genomen het
vraagstuk van de vergoeding voor de
genen, die in een gezin zijn opge
nomen en voor deze gezinnen zelf. Een
concept-regeling voor kostnemer en
kostgever is reeds gereed. De rege
lingen zullen gelden met ingang van
1 Februari 1.1.
Van heden af zullen de treinen op
het baanvak DordrechtRotterdam
weer volgens de normale dienstrege
ling rijden. Evenwel moet een achttal
treinen tot nader order uitvallen. De
stations kunnen hierover inlichtingen
verstrekken.
Het treinverkeer tussen Roosendaal
en Zevenbergen zal heden om 13 uur
over dubbel spoor normaal worden
hervat.
jeugdige evacué is in slaap
gevallen.
direct in. In enige provincies was men
reeds die weg ingeslagen.
De top van deze organisatievorm is het
deparïement van Maatschappelijk Werk.
De samenwerking met het Rode Kruis ij
ook hier perfect, dank zij mede de effi
ciënte werkwijze van deze organisatie. De
positie is nu zo. dat, waar via de opbouw
organen bepaalde behoeften blijken, in an
dere provinciale opbouworganen groepjes
gereed staan. De coördinatie speelt zich
steeds beter in en men kan aan de ergste
noden tegemoet komen.
Van harte stem ik in met de
vlijmende critiek van sommige
lezers. De heer P. C. Kloosterboer
te St. Pancras vertolkt veler me
ning: „Op zichzelf is de puzzle wel
aardig gevonden, maar het feit,
dat er nevenoplossingen zijn
maakt m.i. de puzzle in één woord
slecht. Mijn cijfer luidt dan ook
prompt een 2."
Sommige lezers achten echter
het voorhanden zijn van meerdere
oplossingen juist een voordeel
voor de oplosser. „Als er cijfers
worden gegeven komt aan deze
echte puzzle stellig een 10 toe!"
schrijft enthousiast de heer G. J.
Beerthuis te Hilversum.
Het gemiddelde cijfer, dat de lezers
aan deze puzzle toekenden, was 5, 6;
de verdeling was: 1(3%%), 2(3%%),
3(5%%). 4(13%). 5(14%%),
6(26%%!). 7(21%). 8(8%), 9(2%%).
10(2%).
En nu komt de aap uit de mouw:
in de opgave was één simpel regeltje
weggevallen. Aangezien hierdoor de
oplossers niet gedupeerd werden volg
de geen rectificatie.
Het regeltje luidde: „De laatste jon
gen eindigt zijn sprong op veld 13". En
dan is het een echte puzzle met één
oplossing. Het is jammer.voor mij,
want het kostte moeite genoeg om de
namen van de jongens zó te kiezen,
dat slechts die éne oplossing mogelijk
was!
Zonder dat weggevallen zinnetje is
het aantal oplossingen legio en ik heb
niet de moeite genomen, het te con
troleren.
Hier volgt de oplossing, die eigenlijk
bedoeld was:
1. Aart 13 over Cor 14 naar 15
2. Dirk 12 over Bert 8 naar 4
3. Dirk 4 over Aart 9 naar 14
4. Bert 19 over Dirk 14 naar 9
5. Aart 15 over Bert 9 naar 3
6. Aart 3 over Dirk 7 naar 11
7. Aart 11 over Cor 17 naar 23
8. Aart 23 over Dirk 18 naar 13
Het is duidelijk, dat de eindsprong
wil deze op 13 uitkomen slechts door
Aart gedaan kan worden. Immers, hoe
ook gesprongen wordt: Dirk 7 kan
slechts op 7, 9, 17 en 19 komen; Bert
8 slechts op 6, 8, 10, 16, 18 en 20, enz.
En Aart kan eindigen op 1, 3. 5, 11.
13. 15. 21. 23 en 25.
Men ziet, dat in bovengegeven sche
ma sprong 1 en 2 kunnen worden om
gewisseld. Maar er is zover ik zie
slechts één oplossing mogelijk. En.
tenzij het tegendeel is gegeven, een
échte puzzle behoort slechts één op
lossing te bezitten.
Hoe beschaamd is ben over deze
opgave, toch voel ik trots over mijn
puzzle-schare: 12% gaf te kennen, dal
bij deze puzzle een extra-voorwaarde
ontbrak! Deze 12% had dus volkomen
gelijk. En ik ben overtuigd, dat nog
een groot percentage uit bescheiden
heid deze opmerking bij zichzelf ge
maakt heeft maar deze niet uitte!
Maar anderzijds waren velen vol
daan. De heer W. J. Schiphouwer ie
Soest zegt het heel kort: „Een gezel
lig spelletje".
Mej. A M. Dekker te Amsterdam
(van puzzle 94!), die bovengenoemde
oplossing vond en deze extra vermeldt
(dus eigenlijk de ontbrekende voor
waarde vond!) herinnert zioh nog het
spel, waaraan deze puzzle ontleend is;
vele oudere lezers herinneren zich wel
licht nog het bij onze grootvaders (en
-moeders) geliefde „Solitaire-spel".
waarbij echter uitsluitend horizontaal
en verticaal gesprongen mocht worden.
Binnenkort hoop ik daar óók eens een
puzzle over te geven.
De heer D. van Doorn Jr te Tlel
zond mij het sp«A (een leren bord met
stukken de Jongens van leer) in
fraaie uitvoering. Dat zal nog wel
meer puzzles opleveren!
Ten slotte sluit ik mij van harte
aan bij de opmerking van de heer W.
L. Zijp te Amsterdam-Z.: „Volgende
maal een betere puzzle".
De stand van de ladder blijft 88
punten. Dit aantal overschreden:
L. Bakema, v. Hogendorpstraat 14
Haarlem (voor de tweede maal, dus
medaille!).
A. Hamer. Aert v. d. Neerstraat 42.
Leeuwarden (voor de derde maal!).
A. Kok, Stratingplantsoen 67 rood,
Velsen-Noord.
Ik ben het met mezelf nog niet eens
of het zijn moet: hoe meer oplossers,
hoe hoger de ladder óf: hoe hoger de
ladder, des te meer en feller oplossers!
Mr. G. VAN VORDEN
Advertentie
Vraag dan zo spoedig mogelijk een
prospectus aan bij
HILVERSUM (Beleende schriftelijke cursus)
Sinds meer dan 10 Jaar heett enz* „Schriftelijk* Kweek
school" ongeëvenaarde successen, leder Jaar slagen tientallen cursisten voor het
Staatsexamen voor Onderwijzer.
Zeer goede opleidingen zijn ook: H.B.S., Staatsexamen Gymnasium en Mulo.
114
J ERBOUWEREERD doet Daantje
V een stap opzij, en hij draait zich
half om, zodat hij vader kan zien èn
opa. Vader rechts van hem, bij de
deur, en opa op z'n vaste plekje bij het
raam.
„Mag het?" vraagt hü voor alle ze
kerheid nog eens.
„Als jij belooft dat je net zo goed
je best doen zal op school als Rudi, mag
je heus", glimlacht vader wat raadsel
achtig. „Want het betekent niet altijd
dat je dan ook nommer één bent van
je klas. Denk je ook niet dat Rudl even
hard. misschien nog harder werkt dan
Theo?"
„Misschien wel...."
„Afgesproken dus?"
„Ja vader," antwoordt Daantje
zacht, maar hij bedwingt zijn spontane
blijdschap. Je zou een gat in de lucht
willen springen, naar boven willen
rennen om je trommel te halen, maar
het kan nietVader staat er bij
„En dan wilde vader je nog Iets
vragen, Daan," aarzelt dominee Dal
man, en hij kijkt verontschuldigend
naar z'n schoonvader, omdat het mis
schien wat vreemd is, zoals hij het op
voedingsprobleem oplost
O. Daantje is één en al bereidwil
ligheid. Als vader hem nu zou vragen
om van vandaag af, en voortaan Iedere
dag de aardappels voor Nellie te schil
len en de schoenen te poetsen.... Als
hij voortaan, inplaats van Steven
Oldink, de tuin moest wieden en de
paden van het kerkhof schoffelen
het zou allemaal best zijn Zijn grote
ogen kijken vragend z'n vader aan.
Mooie ogen, de ogen van z'n moe
der.... Jouw ogen, Cor....
„Vader kan de laatste tijd niet zo
best meer zien wat ik geschreven heb.
Ik kan m'n bril natuurlijk wel op
zetten, maar dan zie ik de mensen
niet meer. Dat is zo lastig," want nu
moet ik steeds m'n bril op en weer
af zetten. Dat moet voor de gemeente
storend zijn."
Ja, knikt Daantje, want hij heeft
dat ook al gemerkt. Vroeger deed
vader dat nooit, maar tegenwoordig
staat hij voortdurend met zijn bril in
z'n hand. Bril op.... bril afbril
op.... bril afToen hij dat voor
't eerst ontdekte, was het wel grappig.
Tellen hoe dikwijls vader dat doet
Eén en vijftig keer vóór de tussen
zang, daarna nog drie en dertig maal.
Van de preek had hij toen niks ge
hoord vanzelf. Het moet dus wel erg
storend zijn voor de gemeente. Maar
wat kan ik daaraan doen? Dan moet
vader maar aan één stuk doorlezen,
net als lange van Leeuwen, wanneer
er preeklezen is....
Als u uw bril ophoudt,.,.
waagt hij.
Vastbesloten schudt dominee Dal
man zijn hoofd. „Ik moet De Wit kun
nen zien zitten met z'n vrouw en z'n
kinderen. En juffrouw Donners, met
LienEn jouhij glimlacht,
Jou ook natuurlijkVader
heeft altijd weinig tijd voor jullie ge
had, daarom probeer ik Zondags ook
Iets tegen jou te zeggen, begrijp je
wel."
Het ls niet helemaal eerlijk, want
Daantje heeft het nooit begrepen. Hij
dacht dat vader naar de domineesbank
keek, om te zien of Nellie en hij niet
zaten te ruziën om het bijbeltje of
om nóg een pepermunt uit Nellies
tasjeToch knikt hij. Ja-ja, dat be
grijp ik: vader preekt om de mensen
en ook ons wat te leren. En met z'n
bril op kan hij ons niet zien. Je moet
je toch al afvragen hoe het mogelijk
is dat vader met een bril op betei
ziet, want zelfs de letters van een boek
worden wazig, als je wel eens stille
tjes op de studeerkamer vaders bril
opzet.
„Je hebt wel eens gezien dat vader
zulke kriebelletters schrijft, Daan. Als
jij me nou eens zou kunnen helpen,
door de preek over te schrijven in
flinke letters, dan kan ik het vast wel
lezen."
Daantje staat al te knikken. O, ik
wil best. Als vader denkt dat het
helpt, wil ik het best doen. Eén Zater
dagmiddagje en klaar is het weer. Als
je rekent dat ik voortaan iedere Don
derdagavondnou, dan is het best
fijn om ook iets voor vader te doen.
„Ik wil best," zegt hij blij. „Ik zal
zulke koeleletters schrijvers, dan kan
u het nog wel zien.... nog wel als
Steven Oldink het achter in de kerk
vasthoudt denk ik."
Ze schateren alle drie om dat dwaze
beeld. Steven achter in de kerk met
een schoolschrift in z'n hand, waaruit
door
mr. G. TH. VERHAREH
vader van de preekstoel af z'n preek
leest, ha-ha-ha, die gekke Daantje!
Maar zo blijft het dan afgesproken,
en morgenmiddag zal Daantje z'n
eerste preek schrijvenIs het nog
geen schooltijd, Daan?"
Wég is 'tie al. Zo'n Jongen ls toch
maar watervlug.
Van de gesloten deur, waardoor
Daantje net nog wegstoof, kijken de
mannen elkaar aan. Er is iets weife-
lends in de glimlach van dominee
Dalman. Door de grote drukte ln de
beide gemeenten, is de opvoeding er
wel eens bij ingeschoten. Opa heeft
hem daar al die eerste dag op gewe
zen. Later denk je daar dan over na,
en je moet erkennen dat het vooral
ook met.het intieme gesprek met de
kinderen niet geweest ls wat het we
zen moest.
„Kinderen zijn raadsels....", ver
ontschuldigt hij zich. „Het leek me
goed, dat Daantje dit werk maar deed.
Hij heeft een goeie hand van schrijven,
en misschien steekt hij er meer van op
dan van een preek."
„Dat in ieder geval," stemt opa toe.
Het zal zodoende nog een mooie tijd
worden. Als Daantje nu de preken
voortaan overschrijft, hoef ik aan het
schrift niet zóveel aandacht te wijden.
Dat werkt altijd des te vlotter.
„Theo vroeg me gisteren, of hij na
het eindexamen z'n meisje thuis mocht
brengen.
„Hier, bedoelt hij?"
„Ja. Ik wist niets van een meisje af,
maar het schijnt al lang zo te zijn,
want hij had er al met z'n moeder
met Cor over gesproken."
Opa glimlacht. Net iets voor Cor,
om haar jongens hun geheimpjes te
ontfutselen. Die hield ook niet van
halve maatregelen. Benieuwd wat ze
daarvan gezegd heeft.
„En?"
„Ze had het goedgevonden, op voor
waarde dat hij ook voortaan met de
beste cijfers thuis zou komen."
„Vandaar je plan met Daantje?"
„Mm."
„En hoe heeft Theo dat er af ge
bracht?"
„Geen enkele keer is hij verslagen,
begrijpelijk dat hij nu de volgende
stap waagde. Ik heb het maar toege
staan, als het examen ten minste ook
nog in orde ts
„De kleintjes beginnen groot te
worden."
Dominee Dalman zucht. De opvoe
ding ls er dikwijls bij Ingeschoten,
maar juist daarom was die zwaar.
„Gelukkig wel," zegt hij.
„Dus dan wordt Theo student," praa»
z'n schoonvader over die verzuchting
heen. „Wel, als hij volhoudt....
(Wordt vervolgd)
(Van onze speciale verslaggever)
van deze gemeente benwas. Zowel in Oosterland
als in Sirjansland heb :k de mensen toegesproken.
Ik zag ze voor mij zitten, in de zaal. Er was een
prettige stemming. Mijn vrouw en ik kwamen met
een voldaan gevoel thuis. Het was goed om op Duive-
land te zijn, de wederopbouw van onze gemeente zou
(Veldra voltooid zijn. In deze stemming beleefden we
de Zaterdag. Hoewel de wind des avonds flink loeide,
dachten we niet aan onmiddellijk gevaar. Die avond
swam er nog een buurman bij mij, die vroeg wat ik
zou doen als er een dijk zou bezwijken.
„Dan pleeg ik overleg met de dijkgraaf, we zullen
dan mensen vorderen", zei ik.
ïk
Welk een illusie!
Ik ben er met de auto
naar toe geweest. We hebben
nog met zandzakken ge
werkt, maar het was een ho
peloze taak. Iedereen moest
terug. Naar de huizen, naar
de zolders. Het lijfsbehoud
werd nummer eer-
Zondagmorgen werkte de
telefoon nog. Ik heb Brui-
nisse opgebeld, Ik heb
de burgemeester van Zie-
rikzee opgebeld, maar Zierik-
zee was al onbereikbaar.
Er kwam een bericht, dat
Sirjansland dreigde te ver
gaan. En ik kon er niet
naar toe. Ik kon alleen
Bruinisse smeken Sirjans
land te helpen. Maar wij
allen hebben toen en in
die volgende dagen, waarin
we afgesloten van de we
reld hebben geleefd, ge
beden en gewacht, geen be
sef van de omvang van de
ramp. Re dacht, dat alleen
Schouwen en Duiveland over
stroomd was.
Het water ls die Zondag
gestegen tot aan mijn tele
foontoestel. Toen het hoger
klom, kon ik geen verbindin
gen meer krijgen. We zaten
geïsoleerd.
Het plafond van mijn benedenvertrek is drie meter
en vijftien centimeier hoog. Boven zijn de slaap
kamers. Bij vloed steeg het water tot aan het plafond,
dat was dus meer dan drie meter. Toen we een
gezelschap van zeventien personen, de buren waren
bij ons gekomen omdat mijn ambtswoning een hot^g
huis is op de slaapkamers waren gevlucht, lichtte
de vloed het kamerzeil op. Hoger moesten we, naai
de vliering. Het dorp was één binnenzee.
En de storm bleef loeien. Zo gingen we de nacht
van Zondag op Maandag in.
Met de mensen op onze vliering heb ik gebeden. Bij
de bevrijding van Apeldoorn zat ik te bidden in een
kelder, nu op een vliering. Met elkaar hebben we ge
beden telkens weer, terwijl de orkaan onze stemmen
nauwelijks verstaanbaar maakte.
T~\1T is het dagboek van de burgemeester
U van OosterlandSirjansland, twee
dorpen op Duiveland, die te zamen een
gemeente vormen. Op de avond van de
dag, dat beide dorpen geëvacueerd wa
ren, heeft een onzer verslaggevers in
Bruinisse de ervaringen van burgemees
ter Laurense van dag tot dag vernomen.
Het was een gesprouen dagboek, dat
onze redacteur heeft opgetekend, in een
zijvertrek van de zeilenmakerij van De
Korte in Bruinisse, waar de heer Lau
rense, als laatste man vertrokken uit het
verdronken Oosterland een doosje,
waarin de kaarten van het bevolkingsre
gister, onder de arm en zijn ambtsketen
onder zijn overjas binnenstapte.
In dit vertrek aan de straatzijde, waar
langs zo nu en dan een militaire colonne
trok, de laatste vluchtelingen voorbij-
schuifelden, heeft deze burgemeester
terwijl de schemering viel verteld.
Zelden hoorden wij een aangrijpender
verslag. De geschiedenis van drie dagen
doodsnood klonk sober en duidelijk van
de lippen van deze zwaar-beproefde bur
gervader, wiens gemeente in een der erg
ste noodgebieden heeft gelegen. Een en
kele maal stokte de stem, de bewogenheid,
de jongste herinneringen waren te groot.
Weer gingen we een bange, doodsbange nacht in.
„Alleen op God is ons vertrouwen, mensen". Weer
steeg ons gebed om redding op.
Ondertussen had Bruinisse een reddingspoging on
dernomen. Maar de bekwaamste schippers, die Brui
nisse op dat ogenblik had, konden met de roeiboot
niet optornen tegen de golvende binnenzee.
Dinsdag 3 februari Deze dag kwamen
de eerste mensen uit Bruinisse. We hadden con
tact, maar er kwamen nog niet de zo dringend nodige
reddingsploegen. Ik g.ng mee naar Bruinisse. Op de
hulppost was een zender geposteerd. Men had techni
sche hulpmiddelen, dank zij schepen, die de haven
waren binnengevallen. Ik heb ijltelegrammen laten
uitgaan.
„Hoogste nood in Oosterland en Sirjansland. He
licopters gevraagd".
Het bleek toen, dat men in de buitenwereld niet
wist hoe ontzaglijk hoog de nood in beide dorpen ge
stegen was
Ik ben teruggevaren met de motorboot van de wa-
terpolitie. De hoogste lof voor deze mannen. Inmiddels
kwam de peilboot van Bruinisse ook te hulp. Chris
Knop, Marius v. d. Valk, Anbhonie de Koning.ke
rels, als zovelen in deze dagen.
En die Dinsdagmiddag hebben we met betraande
gezichten de helicopters zien
dalen.
Redding voor Oosterland.
Die ochtend waren er nog
huizen ingestort. Eerst wer
den mensen met een baby uit
een schuur gered. Een op
zichter op het dak van het
raadhuis gaf met een mega
foon zoveel mogelijk advies
bij het reddingswerk.
De toestand in beide dorpen
was hopeloos. De zee had
Oosterland aan twee kan
ten besprongen. De koren
molen was al in weinige
minuten in de golven ver
dwenen.
Vrouwen werden van de
daken geplukt. Ik zag en
sprak ze later op de dyk bij
Bruinisse.
Vrouwen met opgezette be
nen van het zeewater.
„Burgemeester, ik durf niet
te lopen, mijn benen zullen
breken.
Ik wist niet wie er leefde,
wie er verdronken was, wie
er vermist was. Ik moest
weer terug, want niet ieder
wilde vrijwillig weg. Ik
moest, na deze dagen van uit
putting en beproeving de
mensen overreden. In naam
van de regering, in naam van
de Koningin, het eiland werd
ontruimd.
ïfc
Maandag 2 februari van mun hoge
post in de kom van Oosterland zag ik rondom
iv.ij de huizen bezwijken. Ik heb gemeentenaren op een
vlot zien vluchten van de ene woning naar de andere.
Van het huis van de wachtmeester was het achterstuk
gaheel weggeslagen. Vlucht naar een ander huis. Ik
heb een woning gezien, die instortte, toen een tweede
en derde gezin, dat ternauwernood aan de dood was
ontsnapt, daar toevlucht had gezocht.
En we konden niets doen, kwam er maar hulp.
We wachtten daar, het was alleen maar wachten. W?
zochten de hemel af, naar vliegtuigen.
Op die onvergetelyke Maandag zag ik hoe boeren
hun schuren in brand hebben gestoken. Korte tyd
laaide het vuur boven het water op, brand en rook,
cm de aandacht te trekken. Er moest hulp komen.
Oosterland dreigde met mens en dier te vergaan.
En die dag zijn er vliegtuigen gekomen. Het water
was Iets gezakt, ik kon naar het balkon komen, aan
de voorzyde van mijn huls. Er wilden anderen mee.
Maar ik wilde er alleen staan, met mUn ambtsketen
om. De vliegtuigen cirkelden rond. Ze moeten my
gezien hebben. Ik heb staan wuiven op het balkon,
als een wanhopige. Er hing zoveel van af. Als ze dan
over een paar uur wat helicopters zouden zenden, dan
zouden er nog veel mensen gered kunnen worden.
Bedenk, dat het water aan de huizen vrat, de funde
ringen wegknaagde, iedere golfslag in de dorpsstraat
•con het einde betekenen.
woensdag 4 februari in de ioop van
Woensdagmorgen, toen ook de ducks opereer
den, is Oosterland geheel geëvacueerd. Er waren vol
gens de kaarten in deze doos met bescheiden van de
gemeente 1820 mensen in Oosterland en Sirjansland.
Hoeveel er nu zijn? Zijn er vijftig mensen verdron
ken, minder, meer? Waarheen zün de Oosterlanders
en Sirjanslanders geëvacueerd? Ik weet het op dit
ogenblik niet allemaal. Het is moeilijk na deze dagen
de gedachten te ordenen.
Als ik terugdenk aan die ontzettende dagen, waarin
we ons wisten op de rand van leven en dood, dan
denk ik toch ook aan de mensen, die zo rustig en
flink waren.
Ook de mensen, die ik toen het nog mogelijk was
aan de telefoon heb gehad. Zoals de burgemeesters
vrouw van Bruinisse.
Bruinisse heeft gedaan wat mogelijk is. En ik heb
diep respect voor onze militairen en voor de buiten
landse soldaten. Ik stond verslagen, toen ik in Bru-,-
nisse hoorde, welk een ramp ons land getroffen heeft.
ïk
>k
BURGEMEESTER Laurense heeft dit alles niet als
een aaneengeschakeld relaas kunnen vertellen
Meermalen werden de herinneringen hem te machtig.
Zoals hy daar stond, bij zijn koffers, als een verdool
de in het gehavende Bruinisse, waar als het ware de
oanische sfeer van heel Schouwen en Duiveland nog
leek te hangen, zo was hy een der vele burge
meesters.
Een der vele burgemeesters ook, die in de uren van
de hoogste nood hun ambt zo voortreffelijk hebben
hooggehouden, die zo voorbeeldig zyn geweest: leiders
van de volksgroep met wie zij zich verbonden hadden
•n voorspoed en tegenspoed.
Oosterland en S rjansland
Gebombardeerd in de laatste periode van de oorlog.
Geïnundeerd, toen de bevrijding gloorde, ge
ëvacueerd.
Thans ten tweeden male geëvacueerd. Zy delen het
lot van tal van dorpen in het lage Nederland.
..Morgen breng ik mijn vrouw en kinderen weg, dan
keer ik terug. Met de andere burgemeesters van dit
e'iand zullen we wachten op de orders van dc-
-egering".
IiUlil!lilllj!!l!ilij[iiillllllllDllilIllii!l!!]!!lliililill!!!!l!!!!!!
CREDIETREGELING
GETROFFEN
MIDDENSTANDERS
Maximale uitkering 4000
(Van onze Haagse redacteur).
In samenwerking met het Nationale
Rampenfonds is een regeling getroffen
om middenstanders, die door de waters
nood materiële schade hebben geleden
en financiële moeilykheden ondervin
den, te helpen om hun bedry ven aan
stonds voort te zetten. Voor deze hulp
verlening gelden de volgende regelen:
1. De regeling geldt voor winkelbe
drijven, ambachtsbedryven, grossiers-
bedrijven, dienstverlemngsbedryven
e.d., die door de ramp zyn getroffen.
2. De slachtoffers kunnen, indien zy
als gevolg van de ramp financiële
moeilykheden ondervinden, by de di
recte voortzetting of hervatting van
hun bedryf, renteloze voorschotten
ontvangen voor de aanvulling van
voorraden, herstel van machines, be
drijfsinrichting e.d.
3. Het aan aanvragers te verstrek
ken crediet zal in het algemeen maxi
maal 4000 gulden bedragen.
4. Eventuele latere uitkeringen voor
geleden schade zullen worden aange
wend tot aflossing van de opgenomen
credieten.
5. De credietaanvragen zullen wor
den behandeld door de Nederlandsche
Middenstandsbank. Aanvragers kunnen
zich van Zaterdag 7 Februari af wen
den tot het dichtstbyzynde kantoor
van die bank in hun omgeving. De bank
heeft o.a. bijkantoren in Vlaardingen,
Rotterdam, Dordrecht, Breda, Goes,
Middelburg, Temeuzen en Gouda.
