De moeilijke weg Flinke vorst Vergoeding van schade in natura Dijkgaten worden met bruggen gestopt door prof. dr G. C. Berkouiver j Verwachtingen van Den Haag: EERSTE FASE HULPACTIE DINSDAG TEN EINDE GEEN KIJKERS! WIE IS TOCH DEZE? Groningen schonk twee millioen ZATERDAG 7 FEBRUARI 1953 TROUW 3 TJit Zuid-Zweden worden minimumtemperaturen van tien tot twintig graden on der nul gemeld en ook in Denemarken vriest het on geveer tien graden. Deze koude lucht stroomt lang zaam uit over West-Europa. In ons land heeft het van nacht over het algemeen matig gevroren (min 5 tot min 10), maar op de Veluwe zijn plaatselijk minimum temperaturen van min 13 graden opgetreden. Aangezien er de komende nacht in Nederland weinig wind zal zijn en ook opkla ringen worden verwacht, kan op verschillende plaat sen strenge vorst optreden. V (Van onze Haagse redacteur) Naar wy uit landbouwkringen vernemen is aan de regering een ontwerp-regcling doorgelegd voor de vergoeding der landbouw- schade in de geirdffen gebieden. Dit ontwerp vertoont grote over eenkomst met de schaderegeling voor Walcheren van 1945, die be rustte op het principe van herstel in natura, met zoveel mogelijk inschakeling van de bevolking zelf, zo nodig aangevuld met man kracht en hulpmiddelen, van hogerhand daartoe beschikbaar gesteld. De regering zou zich reeds over dit plan hebben beraden en zal vermoedelijk Maandag in de aangekondigde nota over de waters nood haar standpunt aan de Tweede Kamer kenbaar maken. Het plan behelst voorts de instelling van een 15-tal districtskantoren in de getroffen gebieden voor de uitwer king van de schaderegeling. Deze bu reau's zullen worden samengesteld uit vertegenwoordigers van de betrokken departementen. Zij zullen een grote bevoegdheid hebben, zodat de beslis singen grotendeels ter plaatse en tege lijkertijd kunnen worden genomen en men niet verschillende instanties af zonderlijk in Den Haag om goedkeu ring zal behoeven te vragen. Daarmee zal uiteraard veel kostbaar tijdverlies worden voorkomen. Volgens een recente raming staan momenteel ongeveer 115.000 hectaren cultuurgrond geheel onder water, waarvan circa 90.000 hectaren door zout water zijn overstroomd. In totaal zijn volgens deze raming ongeveer 35.000 stuks rundvee omgekomen, als mede 20 a 30.000 varkens, een paar duizend paarden en meer dan hon derdduizend stuks pluimvee. Volgens een meer officieuze raming die uiteraard nog niet veel meer dan een slag in de lucht kan zijn zou met een totale vergoeding van de schade aan de landbouw en de bedijkingen een bedrag in dn orde van grootte van twee milliard gulden zijn gemoeid. Geen slachtoffers bij commandotroepen De commandant van het Corps Com mandotroepen, overste Beets, heeft medegedeeld, dat het corps geen verliezen heeft geleden. Hel gerucht dat het corps vijf doden zou betreuren, is niet juist. ER is in deze dagen wel geen boek of artikel of bezigheid, welke ons zo volkomen in beslag nemen, dat ze in staat zijn onze ge dachten geheel af te leiden van de grote ramp, die ons volk in deze dagen getroffen heeft. Dat is voor al het geval, omdat het niet een slag was, die ineens neerkwam om dan voorbij te zijn, maar een getroffen-worden in een lange reeks van dagen, die telkens weer gevuld werden met nieuwe berich ten van onvoorstelbare nood. Al thans op het ogenblik, dat ik dit schrijf, is de worsteling nog in volle gang en stijgen de cijfers met het uur. Men moet hier denken aan de vrien den van Job, die stil waren en zwegen lange dagen tegenover de nood van Job, omdat ze zagen, dat de smart zeer groot was. En ik denk, dat er daar in het Zuiden ook wel veel gezwegen zal worden, nu en dan afgewisseld door een kort woord van meeleven en bemoediging. Maar er is ook een strijd van degenen, die ver van de ramp. na denken over wat geschied is. Het is gelukkig, dat op allerlei wijze hun activiteit gevraagd wordt en dat ze bezig kunnen zijn. We worden niet overgelaten aan eigen overpeinzingen, waaróm dit geschiedde en de grenzen der mijmeringen worden telkens weer aangewezen in de concrete daad. Een gevoel van dank en vreugde stroomt er dan door het hart, wanneer gezien wordt, hoe ieder hier meeleeft, van jong tot oud. Dat is geen vlucht uit de overdenking naar de drukke bezig heid, maar onafwijsbare noodzaak, waarin een grote zegen schuilt. EN toch, nk de arbeid keren de ogenblikken weer terug, waarin we beseffen, het niet te begrijpen ook als we niet getroffen zijn, maar rustig sliepen en opstonden en naar de kerk gingen of uitrustten van de vermoeienissen van de voorbijgegane week. Velen zijn er aan ontkomen en ervaren opnieuw dat grote verschil, dat in het leed, dat over de wereld komt, altijd weer zichtbaar wordt. Er zijn „getroffen gebieden" en er is rouw. We kunnen lijnen trekken en zien, waér het vooral gebeurde en waar de nood en de angst de harten vervulden in dag en nacht. Misschien heeft dat bij menigeen de gedachte opgeroepen, dat hij de dans ontspron gen was en is hij voorts overgegaan tot de orde van de dag, van zijn eigen dag. Maar er zullen er toch ook velen zijn, die er een ogenblik over na denken, dat hun leven viel buiten die scherpe streep op de kaarten, die we in de krant getekend zien. Wie dat doet in enige ernst, zal zich er niet van af kunnen en mogen maken met een gemakkelijke redenering. We kunnen de wegen van het land be studeren, maar beseffen tegelijkertijd, dat er wegen zijn, die ondoorgronde lijk zijn. Het zou gemakkelijker zijn, als we zoals men wel zegt God er buiten zouden kunnen laten en zouden kunnen denken, dat Hij een verre, vreemde God was, die nauwe lijks wist, waar Zeeland lag met zijn machteloze dijken, zijn kinderen en L zijn vee. Maar ineens springen er dan bijbelwoorden in ons bewustzijn om hoog over die God, die tegen zijn profeet Jona in denkt aan de kinde ren van Ninevè „en daartoe veel vee" en van Hem, van Wie de bijbel zo maar durft te zeggen: „Is er een kwaad in de stad, dat de Heer niet doet?" Misschien is iemand in ons volk gauw klaar om zulke woorden aan te horen en te zeggen, dat hij deze God niet verkiest te dienen, noch die God, die ook wel oorlogen doet ophouden tot het eind der aarde, maar ook verwoestingen op aarde aanricht En misschien denkt iemand, die aar zelend deze God volgen blijft, dat het wellicht beter is zulke woorden uit de bijbel toch maar wat op de achter grond te houden, nu de verschrikking verbijstert en niemand er uit komt. Maar wie hier toe zou neigen, zal er in zijn bidden ook met God niet over durven praten, tenzij dan misschien ii een roep om hulp tot die „vreemde' God, die toch nog wel eens zou kurn nen helpen als een soort buitenlandse hulp, die óók zeer welkom is. Meer dan ooit worden we er in deze dagen tegen gewaarschuwd om onze machte loosheid en ons mededogen om te zet ten in die bitterheid, die het hart ver teert en ons in een innerlijke verkil ling achterlaat na de ramp, die.... aan onze streken voorbijging. Ik moet hier denken tan die geschiedenis uit Lukas 13, toen er ook iets ergs ge beurd was, toen Pilatus ingegrepen had in het leven van d? Galileërs, die kwamen offeren in Jeruzalem of met die mensen (het waren er maór acht tien) die gedood waren, doordat de toren van Siloam op hen gevallen was. De Heiland heeft daar iets van gezegd tot degenen, die niet geofferd hadden en niet door die toren waren getroffen, die, om zo te zeggen, de dans ont sprongen waren. Hij zei: „Meent gij dat zij schuldiger waren dan de ande ren?" Misschien denkt iemand, dat dat nu helemaal niet ons probleem is en dat niemand daaraan denkt (links en rechts van de streep op de kaart). Maar wel richt Christus de spits van zijn betoog tot hen, tot de anderen, die nog in het leven stonden, onbedreigd en ongetroffen. Hij heeft naar hun leven gevraagd, toen zij tot Hem komen waren met dat ontstellende nieuws uit Jeruzalem. Ik denk, dat nie mand zal durven zeggen, dat de Heer Jezus Christus niet bewogen geweest is over het nieuws. Hij is wel eens de eenzaamheid van de woestijn ingegaan, toen Hij In aanraking kwam met on begrijpelijk leed. Maar Hij weet ook, hoe gemakkelijk wij ons er van af maken en hoe gauw alles weer over is en hoe gemakkelijk wij vluchten In ee: gemakkelijke theorie en Hij heel daarom gevraagd naar hun leven H: vroeg naar „de anderen" en riep tc omkeer Toen in 1751 Lissabon ver woest werd, was Goethe 6 jaar oud e: later herinnert hij het zich uit zijn jeugd en zegt dan, dat hij er niets van begreep en dat dit een „vreemde" hou ding was van God, zo dwars door rechtvaardigen en onrechtvaardigen heen. En er was iemand anders, die eens iets ergs gezien had en met na druk verklaarde, nu nooit meer aar „een" God te kunnen geloven. Zo kun nen er „conclusies" getrokken worden naar alle zijden. Ik denk, dat er in ons land ook heel wat gedacht wordt en dat er veel in vele harten omgaat. En het is góed, dat men er mee bezig is en dat men er mee vècht zonder goedkope oplossing, zoals zovelen dat gedaan hebben in de onverbloemde mede delingen van de bijbel. Van niemand wordt gevraagd, dat hij het er gemak kelijk mee heeft. Schrikwekkend staat in de bijbel het verhaal van de vrien den van Job, die eerst wel zwègen. maar toe'- alles wisten en alles door grondden, zó erg zelfs, dat Job ten slotte voor die vrienden moest bidden. Maar één ding blijft staan: Jezus Chris tus, die bewogen werd over de scha ren, omdat ze niets gegeten hadden, vraagt naar het leven der overgeble venen. Een diepe vraag en een luide roep. ZIJ hebben het vandaag en morgen druk en velen hebben niet veel tijd tot bezinning. En als de bezinning komt, dan zijn er aan de kant van deze moeilijke weg afgronden van bitter heid, rebellie en oppervlakkigheid. Daarom laat Hij, die aan het „nood lot" niet geloofde, ons en de kinderen van ons volk niet over aan de vruchte loze overpeinzingen van ons vermoeide denken. Het is zeer gevaarlijk op deze weg alléén te wandelen en wij zijn op deze weg alléén nu eenmaal niet ver trouwd. En Hij, die meegaat op deze weg, heeft het leed gepeild op een wijze, waaraan ons diepste meeleven niet reiken kan. Hij is dezelfde, die ook sprak van een beker koud water en over huisvesting en kleding „in Zijn Naam". Laat niemand op deze moeilijke weg Zijn geleide versmaden. In Den Haag heerst de verwachting, dat de eerste fase der hulp verlening Dinsdag a.s. kan worden afgesloten. De evacuatie zal zich dan wel hebben voltrokken. De tweede fase zal dan worden gevormd door de revacuatie, het herstel der dijken en de verdere weder opbouw. Een schatting van het aantal evacué's is niet wel mogelijk, mede omdat verwacht wordt, dat velen zullen terugkeren naar het gebied, waaruit het water hen heeft verdreven. Een en ander werd medegedeeld door mr. Prinsen, die voor de regering in het Rampen fonds zitting heeft. Ten aanzien van de adoptie door gemeenten van plaatsen in het door de watersnood geteister de gebied wil men de nodige voor zichtigheid betracht zien, ook al omdat de mogelijkheid zou kun nen bestaan, dat men ten deze „stiefkinderen" zou kunnen gaan krijgen. Op dit punt is er samen werking met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. De coördinatiecommissie zal zich niet bemoeien met het vraagstuk van het herstel. Alles moet zo spoedig mo gelijk weer langs de normale kana len gaan. Verwacht wordt, dat de co ördinatiecommissie over een dag of tien zal „leeglopen". Als provincies, waar evacué's wor- Een der vele huizen in Sta- venisse, die de kracht van het water niet konden weer staan. In dit huis vonden 23 mensen de verdrinkings dood. den ondergebracht fungeren thans N. Brabant, Z.-Holland en Utrecht. Voorshands lijkt dat voldoende. Voor aanbiedingen uit andere provincies houdt men zich intussen open. Heden wordt te 's-Hertogenbosch een vergadering gehouden om na te gaan wat eventueel gedaan moet worden met het oog op de gemeenteraadsver kiezingen. Tabakshandelaren schonken f 110.000 De receptie, die de vereniging van de tabakshandel gisteren ter gelegen heid van haar 50-jarig bestaan hield, heeft een sober karakter gedragen. Wel was vrijwel de gehele tabaks wereld in Frascati te Amsterdam te zamen gekomen om het bestuur te complimenteren, doch de gebruike lijke bloemenschat ontbrak en slechts enkele palmen vormden een sobere versiering. Ook de feestavond werd afgelast. Tijdens de receptie werd bekend, dat de tabakshandelaren (dus zonder de makelaars, importeurs en de in dustrie) f 110.000 bij elkaar hebben gebracht voor het Rampenfonds O God, die droeg ons voorgeslacht, In tegenspoed en kruis. Wees ons een gids in storm en nacht En eeuwig ons tehuis. (Tekening vervaardigd door een onzer lezers ten bate van het Nationaal Rampen fonds). Om het uitbreken van besmettelijke ziekten te voorkomen is men in het overstroomde gebied met man en macht aan het werk met het opruimen van kadavers van koeien, paarden en varkens. De regering doet een dringend beroep op de bevolking zich niet onnodig naar het rampgebied te begeven. Met name kijklustigen en personen, die familieleden of bekenden in het rampgebied wil len opzoeken, of willen trachten aldaar inlichtingen over hen te verkrijgen, kunnen de hulpver lening en de herstelwerkzaamhe den belemmeren. Daarom wordt hun dringend verzocht aan hun voornemen, hoe begrijpelijk ou zichzelf ook, geen gevolg te ge ven. De politie heeft opdracht met ingang van heden deze personen niet tot het rampgebied toe te laten. Bovendien verzoekt de regering ook de streken in de nabijheid van het rampgebied niet onnodig te bezoeken. Zij vraagt dit. opdat de hulpverlening en de herstel werkzaamheden voortgang kun nen hebben en verkeersopstop pingen worden voorkomen. De re gering vertrouwt, dat de bevol king ook in dit opzicht alle mede werking zal willen verlenen, zo dat eventuele nadere maatregelen ter beperking van her verkeer achterwege kunnen blijven. INFORMATIEBUREAU RODE KRUIS Hst informatiebureau van het Ne derlandse Rode Kruis maakt bekend, dat de volgende telefoonnummers n gebruik zyn genomen. 27802 en 26836 in Rotterdam (K 1800) Men wordt verzocht voor inlichtingen uitsluitend deze nummers te gebruiken. Overeenkomstig Walcheren 1945 In de Chassee-kazerne te Breda zijn 1800 man Amerikaanse hulp troepen geconcentreerd. Deze troepen zijn samengetrokken uit 17 velschillende eenheden. Voor hen komt nu het constructiewerk aan de orde, het dichten van de dijken op gevaarlijke punten. Daartoe zijn rotsblokken nodig, waarvan er hele vrachten per vliegtuig van Duitsland uit worden aangevoerd. Bij het dichten van dijkgaten volgt men een merkwaardige methode: men construeert een Bail.vbrug over het gat. vult de brug op met zand en rots, legt er springlading onder en laat de hele zaak in de lucht vliegen. Alles valt terug en het gat is voor het grootste gedeelte gedicht. Botwinnik kan zich wederom schaak kampioen van Rusland noemen, aange zien hij de tweekamp tegen zijn land genoot Taimanow met 3% punt tegen 2Y2 punt heeft gewonnen. Voor de ze vende maal is Botwinnik kampioen van zijn land geworden. En Hij, wakker geworden, bestrajte den wind en zeïde tot de zee: Zwijg, wees stil. En zij werden bovenmate zeer bevreesd en zeiden tot elkander: Wie is toch deze, dat ook de wind en de zee Hem gehoorzaam zijn? Marcus 4 39, 41. Uit stad en provincie Gronin gen is aan giften en collecten thans in totaal bijna 2 millioen gulden binnengekomen voor het Rampenfonds. DE vrees der discipelen na de storm is nóg groter geweest dan de vrees in de storm. Dat kan alleen maar d i e mens verstaan, die gelet heeft op de God der stormen. Wan neer in die stormnacht de elementen ontketend worden tegen Christus, dan slaapt Hij. Precies zoals wij slie pen in die vreselijke nacht van de laatste Januari. Och, meestal slaapt 'n mens als het oordeel komtMaar zie scherp toe: het oordeel zoekt Hèm, Chris tus. Daar staat Hij achter in de boot. Hij grijpt zich vast. Wapperend kleed. Vliegende haren. Ondoorgrondelijke ogen. Hij hoort in de golven het brul len van de hel. In het ontredderd tuig het gieren der duivelen. De or kaan wil Hèm hebben. En Zijn dier bare schapen. „En Hij bestrafte de wind". De hel kan alleen maar Bestraft worden. Maar Hij moet het doen, Christus. Als Hij het niet doet, o dan komen wij allen om in de tormenten der tijden. In de stormnacht van ons leven. Hij moet het doen. En Hij doet het ook. Ons achterlatend, „boven mate bevreesd". „Bovenmate bevreesd", ja zo zijn we, als dus al onze zekerheden en onze veiligheden uit elkaar gerammeld worden. Dan zijn we pas wérkelijk wie wij voor God zijn: schepsels vol verschrikking. Hoort u Christus de springvloed dan niet bestraffen? Zo bespringt de opgeruide vloed van overmachtige zonden altijd ons menselijk bestaan. H ij wil ze nog bestraffen. Maar w i e is toch Déze? De wind en de zee zijn Hem gehoorzaam. Zo kijkt een boot vol ontdane mensen schuw tot Hem op: Deze is sterker dan het nood weer! Wie is toch Déze? En dat heeft het volk der lage landen altijd te weten: Hij is sterker. Sterker dan de wind en dan de zee. Sterker dan alle noodgetij. Dat we dat vergeten waren, Is dat niet onze grote schuld? Dat we daar zelden aan dachten? Christus staat nu nog midden in het noodgetij. Gereed om te spreken. Zijn Woord. Tégen hel en golven en dood in. En Hij is klaar wakker. Hij waakt. Luister maar stil: óók over uw ver scheurde, uw geteisterde leven van nu. Fiscus mild voor de milden De giften in geld aan het Nationaal Rampenfonds, welke ingevolge een besluit van de regering tot elk bedrag van het inkomen of de winst mogen worden afgetrokken, komen ten laste van het inkomen of de winst over het jaar 1953, tenzij een belastingplichtigs Dij zijn aangifte over het jaar 1952 het schriftelijk verzoek doet om de gift van het inkomen of winst over 1952 te mogen aftrekken, zo is officieel bekendgemaakt. Het vorenstaande geldt eveneens voor goederen, die uit bedrijfsvoor raden ten behoeve van watersnood- slachtoffers worden afgestaan. Verder is bepaald, dat bedragen, die ten behoeve van het Nationaal Ram penfonds van het loon worden afge staan (waaronder begrepen loon uit overwerk), niet alleen voor de heffing van de loonbelasting, maar ook voor de heffing van de vereveniugslieffing buiten aanmerking worden gelaten.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 2