De moeilijke weg
Flinke vorst
Vergoeding van schade
in natura
Dijkgaten worden met
bruggen gestopt
door prof. dr
G. C. Berkouiver j
Verwachtingen van Den Haag:
EERSTE FASE HULPACTIE
DINSDAG TEN EINDE
GEEN KIJKERS!
WIE IS TOCH
DEZE?
Groningen schonk
twee millioen
ZATERDAG 7 FEBRUARI 1953
TROUW
3
TJit Zuid-Zweden worden
minimumtemperaturen van
tien tot twintig graden on
der nul gemeld en ook in
Denemarken vriest het on
geveer tien graden. Deze
koude lucht stroomt lang
zaam uit over West-Europa.
In ons land heeft het van
nacht over het algemeen
matig gevroren (min 5 tot
min 10), maar op de Veluwe
zijn plaatselijk minimum
temperaturen van min 13
graden opgetreden.
Aangezien er de komende
nacht in Nederland weinig
wind zal zijn en ook opkla
ringen worden verwacht,
kan op verschillende plaat
sen strenge vorst optreden.
V
(Van onze Haagse redacteur)
Naar wy uit landbouwkringen vernemen is aan de regering een
ontwerp-regcling doorgelegd voor de vergoeding der landbouw-
schade in de geirdffen gebieden. Dit ontwerp vertoont grote over
eenkomst met de schaderegeling voor Walcheren van 1945, die be
rustte op het principe van herstel in natura, met zoveel mogelijk
inschakeling van de bevolking zelf, zo nodig aangevuld met man
kracht en hulpmiddelen, van hogerhand daartoe beschikbaar gesteld.
De regering zou zich reeds over dit plan hebben beraden en zal
vermoedelijk Maandag in de aangekondigde nota over de waters
nood haar standpunt aan de Tweede Kamer kenbaar maken.
Het plan behelst voorts de instelling
van een 15-tal districtskantoren in de
getroffen gebieden voor de uitwer
king van de schaderegeling. Deze bu
reau's zullen worden samengesteld uit
vertegenwoordigers van de betrokken
departementen. Zij zullen een grote
bevoegdheid hebben, zodat de beslis
singen grotendeels ter plaatse en tege
lijkertijd kunnen worden genomen en
men niet verschillende instanties af
zonderlijk in Den Haag om goedkeu
ring zal behoeven te vragen. Daarmee
zal uiteraard veel kostbaar tijdverlies
worden voorkomen.
Volgens een recente raming staan
momenteel ongeveer 115.000 hectaren
cultuurgrond geheel onder water,
waarvan circa 90.000 hectaren door
zout water zijn overstroomd. In totaal
zijn volgens deze raming ongeveer
35.000 stuks rundvee omgekomen, als
mede 20 a 30.000 varkens, een paar
duizend paarden en meer dan hon
derdduizend stuks pluimvee. Volgens
een meer officieuze raming die
uiteraard nog niet veel meer dan een
slag in de lucht kan zijn zou met
een totale vergoeding van de schade
aan de landbouw en de bedijkingen
een bedrag in dn orde van grootte van
twee milliard gulden zijn gemoeid.
Geen slachtoffers bij
commandotroepen
De commandant van het Corps Com
mandotroepen, overste Beets, heeft
medegedeeld, dat het corps geen
verliezen heeft geleden. Hel gerucht
dat het corps vijf doden zou betreuren,
is niet juist.
ER is in deze dagen wel geen
boek of artikel of bezigheid,
welke ons zo volkomen in beslag
nemen, dat ze in staat zijn onze ge
dachten geheel af te leiden van de
grote ramp, die ons volk in deze
dagen getroffen heeft. Dat is voor
al het geval, omdat het niet een
slag was, die ineens neerkwam
om dan voorbij te zijn, maar een
getroffen-worden in een lange
reeks van dagen, die telkens weer
gevuld werden met nieuwe berich
ten van onvoorstelbare nood. Al
thans op het ogenblik, dat ik dit
schrijf, is de worsteling nog in
volle gang en stijgen de cijfers
met het uur.
Men moet hier denken aan de vrien
den van Job, die stil waren en zwegen
lange dagen tegenover de nood van
Job, omdat ze zagen, dat de smart
zeer groot was. En ik denk, dat er daar
in het Zuiden ook wel veel gezwegen
zal worden, nu en dan afgewisseld
door een kort woord van meeleven en
bemoediging. Maar er is ook een strijd
van degenen, die ver van de ramp. na
denken over wat geschied is. Het is
gelukkig, dat op allerlei wijze hun
activiteit gevraagd wordt en dat ze
bezig kunnen zijn. We worden niet
overgelaten aan eigen overpeinzingen,
waaróm dit geschiedde en de grenzen
der mijmeringen worden telkens weer
aangewezen in de concrete daad. Een
gevoel van dank en vreugde stroomt
er dan door het hart, wanneer gezien
wordt, hoe ieder hier meeleeft, van
jong tot oud. Dat is geen vlucht uit de
overdenking naar de drukke bezig
heid, maar onafwijsbare noodzaak,
waarin een grote zegen schuilt.
EN toch, nk de arbeid keren de
ogenblikken weer terug, waarin
we beseffen, het niet te begrijpen
ook als we niet getroffen zijn, maar
rustig sliepen en opstonden en naar
de kerk gingen of uitrustten van de
vermoeienissen van de voorbijgegane
week. Velen zijn er aan ontkomen en
ervaren opnieuw dat grote verschil,
dat in het leed, dat over de wereld
komt, altijd weer zichtbaar wordt. Er
zijn „getroffen gebieden" en er is
rouw. We kunnen lijnen trekken en
zien, waér het vooral gebeurde en
waar de nood en de angst de harten
vervulden in dag en nacht. Misschien
heeft dat bij menigeen de gedachte
opgeroepen, dat hij de dans ontspron
gen was en is hij voorts overgegaan
tot de orde van de dag, van zijn eigen
dag. Maar er zullen er toch ook velen
zijn, die er een ogenblik over na
denken, dat hun leven viel buiten die
scherpe streep op de kaarten, die we
in de krant getekend zien. Wie dat
doet in enige ernst, zal zich er niet
van af kunnen en mogen maken met
een gemakkelijke redenering. We
kunnen de wegen van het land be
studeren, maar beseffen tegelijkertijd,
dat er wegen zijn, die ondoorgronde
lijk zijn. Het zou gemakkelijker zijn,
als we zoals men wel zegt God
er buiten zouden kunnen laten en
zouden kunnen denken, dat Hij een
verre, vreemde God was, die nauwe
lijks wist, waar Zeeland lag met zijn
machteloze dijken, zijn kinderen en
L
zijn vee. Maar ineens springen er dan
bijbelwoorden in ons bewustzijn om
hoog over die God, die tegen zijn
profeet Jona in denkt aan de kinde
ren van Ninevè „en daartoe veel vee"
en van Hem, van Wie de bijbel zo
maar durft te zeggen: „Is er een
kwaad in de stad, dat de Heer niet
doet?" Misschien is iemand in ons
volk gauw klaar om zulke woorden
aan te horen en te zeggen, dat hij
deze God niet verkiest te dienen, noch
die God, die ook wel oorlogen doet
ophouden tot het eind der aarde, maar
ook verwoestingen op aarde aanricht
En misschien denkt iemand, die aar
zelend deze God volgen blijft, dat het
wellicht beter is zulke woorden uit
de bijbel toch maar wat op de achter
grond te houden, nu de verschrikking
verbijstert en niemand er uit komt.
Maar wie hier toe zou neigen, zal er
in zijn bidden ook met God niet over
durven praten, tenzij dan misschien ii
een roep om hulp tot die „vreemde'
God, die toch nog wel eens zou kurn
nen helpen als een soort buitenlandse
hulp, die óók zeer welkom is. Meer
dan ooit worden we er in deze dagen
tegen gewaarschuwd om onze machte
loosheid en ons mededogen om te zet
ten in die bitterheid, die het hart ver
teert en ons in een innerlijke verkil
ling achterlaat na de ramp, die....
aan onze streken voorbijging. Ik moet
hier denken tan die geschiedenis uit
Lukas 13, toen er ook iets ergs ge
beurd was, toen Pilatus ingegrepen
had in het leven van d? Galileërs, die
kwamen offeren in Jeruzalem of met
die mensen (het waren er maór acht
tien) die gedood waren, doordat de
toren van Siloam op hen gevallen was.
De Heiland heeft daar iets van gezegd
tot degenen, die niet geofferd hadden
en niet door die toren waren getroffen,
die, om zo te zeggen, de dans ont
sprongen waren. Hij zei: „Meent gij
dat zij schuldiger waren dan de ande
ren?" Misschien denkt iemand, dat dat
nu helemaal niet ons probleem is en
dat niemand daaraan denkt (links en
rechts van de streep op de kaart).
Maar wel richt Christus de spits van
zijn betoog tot hen, tot de anderen, die
nog in het leven stonden, onbedreigd
en ongetroffen. Hij heeft naar hun
leven gevraagd, toen zij tot Hem
komen waren met dat ontstellende
nieuws uit Jeruzalem. Ik denk, dat nie
mand zal durven zeggen, dat de Heer
Jezus Christus niet bewogen geweest
is over het nieuws. Hij is wel eens de
eenzaamheid van de woestijn ingegaan,
toen Hij In aanraking kwam met on
begrijpelijk leed. Maar Hij weet ook,
hoe gemakkelijk wij ons er van af
maken en hoe gauw alles weer over is
en hoe gemakkelijk wij vluchten In ee:
gemakkelijke theorie en Hij heel
daarom gevraagd naar hun leven H:
vroeg naar „de anderen" en riep tc
omkeer Toen in 1751 Lissabon ver
woest werd, was Goethe 6 jaar oud e:
later herinnert hij het zich uit zijn
jeugd en zegt dan, dat hij er niets van
begreep en dat dit een „vreemde" hou
ding was van God, zo dwars door
rechtvaardigen en onrechtvaardigen
heen. En er was iemand anders, die
eens iets ergs gezien had en met na
druk verklaarde, nu nooit meer aar
„een" God te kunnen geloven. Zo kun
nen er „conclusies" getrokken worden
naar alle zijden. Ik denk, dat er in ons
land ook heel wat gedacht wordt en
dat er veel in vele harten omgaat. En
het is góed, dat men er mee bezig is en
dat men er mee vècht zonder goedkope
oplossing, zoals zovelen dat gedaan
hebben in de onverbloemde mede
delingen van de bijbel. Van niemand
wordt gevraagd, dat hij het er gemak
kelijk mee heeft. Schrikwekkend staat
in de bijbel het verhaal van de vrien
den van Job, die eerst wel zwègen.
maar toe'- alles wisten en alles door
grondden, zó erg zelfs, dat Job ten
slotte voor die vrienden moest bidden.
Maar één ding blijft staan: Jezus Chris
tus, die bewogen werd over de scha
ren, omdat ze niets gegeten hadden,
vraagt naar het leven der overgeble
venen. Een diepe vraag en een luide
roep.
ZIJ hebben het vandaag en morgen
druk en velen hebben niet veel
tijd tot bezinning. En als de bezinning
komt, dan zijn er aan de kant van deze
moeilijke weg afgronden van bitter
heid, rebellie en oppervlakkigheid.
Daarom laat Hij, die aan het „nood
lot" niet geloofde, ons en de kinderen
van ons volk niet over aan de vruchte
loze overpeinzingen van ons vermoeide
denken. Het is zeer gevaarlijk op deze
weg alléén te wandelen en wij zijn op
deze weg alléén nu eenmaal niet ver
trouwd. En Hij, die meegaat op deze
weg, heeft het leed gepeild op een
wijze, waaraan ons diepste meeleven
niet reiken kan. Hij is dezelfde, die
ook sprak van een beker koud water
en over huisvesting en kleding „in
Zijn Naam". Laat niemand op deze
moeilijke weg Zijn geleide versmaden.
In Den Haag heerst de verwachting, dat de eerste fase der hulp
verlening Dinsdag a.s. kan worden afgesloten. De evacuatie zal zich
dan wel hebben voltrokken. De tweede fase zal dan worden gevormd
door de revacuatie, het herstel der dijken en de verdere weder
opbouw. Een schatting van het aantal evacué's is niet wel mogelijk,
mede omdat verwacht wordt, dat velen zullen terugkeren naar het
gebied, waaruit het water hen heeft verdreven. Een en ander werd
medegedeeld door mr. Prinsen, die voor de regering in het Rampen
fonds zitting heeft.
Ten aanzien van de adoptie
door gemeenten van plaatsen in
het door de watersnood geteister
de gebied wil men de nodige voor
zichtigheid betracht zien, ook al
omdat de mogelijkheid zou kun
nen bestaan, dat men ten deze
„stiefkinderen" zou kunnen gaan
krijgen. Op dit punt is er samen
werking met de Vereniging van
Nederlandse Gemeenten.
De coördinatiecommissie zal zich
niet bemoeien met het vraagstuk van
het herstel. Alles moet zo spoedig mo
gelijk weer langs de normale kana
len gaan. Verwacht wordt, dat de co
ördinatiecommissie over een dag of
tien zal „leeglopen".
Als provincies, waar evacué's wor-
Een der vele huizen in Sta-
venisse, die de kracht van
het water niet konden weer
staan. In dit huis vonden
23 mensen de verdrinkings
dood.
den ondergebracht fungeren thans N.
Brabant, Z.-Holland en Utrecht.
Voorshands lijkt dat voldoende. Voor
aanbiedingen uit andere provincies
houdt men zich intussen open.
Heden wordt te 's-Hertogenbosch een
vergadering gehouden om na te gaan
wat eventueel gedaan moet worden
met het oog op de gemeenteraadsver
kiezingen.
Tabakshandelaren schonken
f 110.000
De receptie, die de vereniging van
de tabakshandel gisteren ter gelegen
heid van haar 50-jarig bestaan hield,
heeft een sober karakter gedragen.
Wel was vrijwel de gehele tabaks
wereld in Frascati te Amsterdam te
zamen gekomen om het bestuur te
complimenteren, doch de gebruike
lijke bloemenschat ontbrak en slechts
enkele palmen vormden een sobere
versiering. Ook de feestavond werd
afgelast.
Tijdens de receptie werd bekend,
dat de tabakshandelaren (dus zonder
de makelaars, importeurs en de in
dustrie) f 110.000 bij elkaar hebben
gebracht voor het Rampenfonds
O God, die droeg ons voorgeslacht,
In tegenspoed en kruis.
Wees ons een gids in storm en nacht
En eeuwig ons tehuis.
(Tekening vervaardigd door een onzer
lezers ten bate van het Nationaal Rampen
fonds).
Om het uitbreken van besmettelijke
ziekten te voorkomen is men in het
overstroomde gebied met man en
macht aan het werk met het opruimen
van kadavers van koeien, paarden en
varkens.
De regering doet een dringend
beroep op de bevolking zich niet
onnodig naar het rampgebied te
begeven. Met name kijklustigen
en personen, die familieleden of
bekenden in het rampgebied wil
len opzoeken, of willen trachten
aldaar inlichtingen over hen te
verkrijgen, kunnen de hulpver
lening en de herstelwerkzaamhe
den belemmeren. Daarom wordt
hun dringend verzocht aan hun
voornemen, hoe begrijpelijk ou
zichzelf ook, geen gevolg te ge
ven. De politie heeft opdracht met
ingang van heden deze personen
niet tot het rampgebied toe te
laten.
Bovendien verzoekt de regering
ook de streken in de nabijheid
van het rampgebied niet onnodig
te bezoeken. Zij vraagt dit. opdat
de hulpverlening en de herstel
werkzaamheden voortgang kun
nen hebben en verkeersopstop
pingen worden voorkomen. De re
gering vertrouwt, dat de bevol
king ook in dit opzicht alle mede
werking zal willen verlenen, zo
dat eventuele nadere maatregelen
ter beperking van her verkeer
achterwege kunnen blijven.
INFORMATIEBUREAU
RODE KRUIS
Hst informatiebureau van het Ne
derlandse Rode Kruis maakt bekend,
dat de volgende telefoonnummers n
gebruik zyn genomen. 27802 en 26836
in Rotterdam (K 1800) Men wordt
verzocht voor inlichtingen uitsluitend
deze nummers te gebruiken.
Overeenkomstig Walcheren 1945
In de Chassee-kazerne te Breda zijn 1800 man Amerikaanse hulp
troepen geconcentreerd. Deze troepen zijn samengetrokken uit 17
velschillende eenheden. Voor hen komt nu het constructiewerk
aan de orde, het dichten van de dijken op gevaarlijke punten.
Daartoe zijn rotsblokken nodig, waarvan er hele vrachten per vliegtuig
van Duitsland uit worden aangevoerd. Bij het dichten van dijkgaten volgt
men een merkwaardige methode: men construeert een Bail.vbrug over het
gat. vult de brug op met zand en rots, legt er springlading onder en laat de
hele zaak in de lucht vliegen. Alles valt terug en het gat is voor het grootste
gedeelte gedicht.
Botwinnik kan zich wederom schaak
kampioen van Rusland noemen, aange
zien hij de tweekamp tegen zijn land
genoot Taimanow met 3% punt tegen
2Y2 punt heeft gewonnen. Voor de ze
vende maal is Botwinnik kampioen
van zijn land geworden.
En Hij, wakker geworden,
bestrajte den wind en zeïde
tot de zee: Zwijg, wees stil.
En zij werden bovenmate
zeer bevreesd en zeiden tot
elkander: Wie is toch deze,
dat ook de wind en de zee
Hem gehoorzaam zijn?
Marcus 4 39, 41.
Uit stad en provincie Gronin
gen is aan giften en collecten
thans in totaal bijna 2 millioen
gulden binnengekomen voor het
Rampenfonds.
DE vrees der discipelen na de storm
is nóg groter geweest dan de
vrees in de storm. Dat kan alleen
maar d i e mens verstaan, die gelet
heeft op de God der stormen. Wan
neer in die stormnacht de elementen
ontketend worden tegen Christus,
dan slaapt Hij. Precies zoals wij slie
pen in die vreselijke nacht van de
laatste Januari.
Och, meestal slaapt 'n mens als
het oordeel komtMaar zie scherp
toe: het oordeel zoekt Hèm, Chris
tus. Daar staat Hij achter in de boot.
Hij grijpt zich vast. Wapperend kleed.
Vliegende haren. Ondoorgrondelijke
ogen. Hij hoort in de golven het brul
len van de hel. In het ontredderd
tuig het gieren der duivelen. De or
kaan wil Hèm hebben. En Zijn dier
bare schapen.
„En Hij bestrafte de wind". De hel
kan alleen maar Bestraft worden.
Maar Hij moet het doen, Christus.
Als Hij het niet doet, o dan komen
wij allen om in de tormenten der
tijden. In de stormnacht van ons leven.
Hij moet het doen. En Hij
doet het ook. Ons achterlatend, „boven
mate bevreesd".
„Bovenmate bevreesd", ja zo zijn we,
als dus al onze zekerheden en onze
veiligheden uit elkaar gerammeld
worden. Dan zijn we pas wérkelijk
wie wij voor God zijn: schepsels vol
verschrikking.
Hoort u Christus de springvloed
dan niet bestraffen? Zo bespringt de
opgeruide vloed van overmachtige
zonden altijd ons menselijk bestaan.
H ij wil ze nog bestraffen. Maar w i e
is toch Déze? De wind en de zee zijn
Hem gehoorzaam. Zo kijkt een boot
vol ontdane mensen schuw tot Hem
op: Deze is sterker dan het nood
weer! Wie is toch Déze?
En dat heeft het volk der lage
landen altijd te weten: Hij is sterker.
Sterker dan de wind en dan de zee.
Sterker dan alle noodgetij.
Dat we dat vergeten waren, Is
dat niet onze grote schuld? Dat we
daar zelden aan dachten?
Christus staat nu nog midden in het
noodgetij.
Gereed om te spreken. Zijn Woord.
Tégen hel en golven en dood in.
En Hij is klaar wakker. Hij waakt.
Luister maar stil: óók over uw ver
scheurde, uw geteisterde leven van nu.
Fiscus mild voor
de milden
De giften in geld aan het Nationaal
Rampenfonds, welke ingevolge een
besluit van de regering tot elk bedrag
van het inkomen of de winst mogen
worden afgetrokken, komen ten laste
van het inkomen of de winst over het
jaar 1953, tenzij een belastingplichtigs
Dij zijn aangifte over het jaar 1952 het
schriftelijk verzoek doet om de gift
van het inkomen of winst over 1952
te mogen aftrekken, zo is officieel
bekendgemaakt.
Het vorenstaande geldt eveneens
voor goederen, die uit bedrijfsvoor
raden ten behoeve van watersnood-
slachtoffers worden afgestaan.
Verder is bepaald, dat bedragen, die
ten behoeve van het Nationaal Ram
penfonds van het loon worden afge
staan (waaronder begrepen loon uit
overwerk), niet alleen voor de heffing
van de loonbelasting, maar ook voor
de heffing van de vereveniugslieffing
buiten aanmerking worden gelaten.