Dagblad voor de Zaanstreek „De Typhoon" van Zaterdag 7 Februari 1953
Nog is het water niet van landen en uit straten, huizen en boerderijen in het zo zwaar ge
troffen gebied. Nog steeds heerst daar de grootste en diepste ellende, waardoorheen
een mens soms in zijn leven moet gaan. Onbegrepen voor die mens, die dacht, dat he
leven zo eenvoudig van samenstelling was.
Hier en daar vallen straten en pleinen droog. Met een dikke sliblaag zijn de stenen over
dekt en overal rukken hulpploegen aan om met brandspuiten de straten schoon te maken
Water wordt er gegeven, water met lysol vermengd om besmettelijke ziekten tegen te gaan,
want nu kleine stukken in deze onmetelijke watervlakte droog komen te liggen, komt de
nieuwe vijand op de mens loeren: de besmettelijke ziekte. Doch vrijwilligers weren zich ge
ducht en zeker behoeft hier geen vrees voor te bestaan.
Steden, dorpen, weiden en bouwgronden zijn zwaar gehavend, alsof een duivels schen-
nende hand er over is gegaan.
Het is nu op enkele uren na een week geleden, dat die alles en iedereen vernietigende
stormvloed over de lage landen kwam. Wat zullen velen aan die bange en afschuwelijke
nacht terug denken. Denken aan wat zij verloren: hun goederen, maar vooral hun vrouwen,
hun mannen, hun kinderen-..
En het onverbiddelijke, harde leven gaat verder. Zelfs de zon schijnt weer, wat niemand
zich uit dat rampgebied kan voorstellen, dat eens weer zou gebeuren.
Op de foto hiernaast: het centrum van het zo zwaar gehavende stadje Stavenisse, met op
de voorgrond enige rubberboten, die helaas geen dienst meer konden doen.
Om het uitbreken van besmettelijke ziekten te voorkomen, is men met man en macht bezig met Een beeld van het zwaar geteisterde Stavenisse, vanaf de Havendijk gezien. De molen van Stave-
het opruimen van cadavers. (St. Philipsland). nisse, op de achtergrond zichtbaar, is nog geheel intact.
Dinsdag hoopt men met de noodzakelijke evacuatie gereed te zijn. Evacués uit het noodgebied stromen nu nog volop binnen
en men treft de meest tragische toneeltjes tussen deze groeperingen aan. Foto links: Diep onder de indruk door het verlies van
huisgenoten Midden: Veel meegemaakt in het leven, maar zo ietsRechts: Op vele plaatsen maakt men goede vorderingen
met het dichten van de dijken. Links onder: Een nog steeds zeer belangrijk werk is het droppen van zandzakken voor de dijkwer
kers. Deze foto werd genomen tussen St. Annaland en Stavenisse. Rechts onder: In groten getale wordt het vee geëvacueerd. De
dieren, die de ramp overleefd hebben verkeren voor een groot deel door het ontbreken van goedé verzorging in slechte staat.
