Acht kletsnatte mensen
in wedloop met een dijk
Gehechtheid lussen mens en dier
AMERIKA GAAT
BEZUINIGEN
Voorrang emigranten
rampgebieden
Hij was groots op zijn orgeltje,
maar het dreef weg
Bezinning en
berusting
Rode Kruis vraagbaak voor
velen die ongerust zijn
V oetbalpr i j svraag
no. 19 vervallen
Opeens was de vloedgolf er
en haalde hen in...
Postverbindingen
weer uitgebreid
GRIEPWEER!
Mensen en volken
Tekort van 10 milliard
moet lager
DUITSE BONDSRAAD WIJST
NIEUWE KIESWET AF
voor kiezers
Tante streed Vergeefs met sterke stroming
ZATERDAG 7 FEBRUARI 1953
DE COURANT—NIEUWS VAN DE DAG
3
(Van onze speciale verslag
gever)
UTRECHT, 6 Februari
,.Toen ik Zaterdagnacht wak
ker werd het zal een uur
of vijf zijn geweest was
het nachtlampje uit en ik
hoorde vreemde geluiden op
de dijk". Zo vertelt Jacob
Johannes van Heemst uit
Nieuwe Tonge. En dan volgt
het relaas van zijn lotgeval
len.
Een verhaal, zoals er in
deze dagen duizenden wor
den gedaan. Een verhaal
over de strijd van mens te
gen water en storm en kou.
Maar Jaap van Heemst is
een van die Hollandse'eiland
bewoners, die niet van op
smukken houden. Die ach
teraf niet de held willen spe
len en die in sobere, bijna
simpele woorden hun dra
ma's schilderen.
HIJ is gered en zit nu in
Utrecht in het gastvrije Dia-
conessenhuis, waar directrice
Besselaar de leiding heeft. Een
stoere eilander, met een gezonde
kop, waarin geen plaats is voor
sentimentaliteit of medelijden
met zichzelf. Hard als een bik-
gel. Hij is in zijn onderbroek van
de dijk gehaald, zijn vrouw in een
doorweekt hemd, z'n vijf kinde
ren van 1 tot 15 jaar in klets
natte nachtkleren.
Ze zijn ternauwernood aan de
verdrinkingsdood ontsnapt. Zij
hebben hun tante voer hun ogen
in de briesende zee zien verdwij
nen. Ze hebben alles verloren,
hun bezit en hun bestaan.
Twee kinderen zijn ziek maar
Jaap van Heemst staat met zijn
klompen weer vast op de grond.
Hij leeft, hij heeft z'n gezin ge
red. „Het zal best weer in orde
komen", zegt hij. Basta. Zo zijn
ze, de boeren van Duiveland.
Dijk brak door
„Toen ik wakker werd", zegt
Jaap, „hoorde ik auto's over de
dijk rijden en het leek wel alsof
iemand water van de ene in de
andere emmer gooide. Maar toen
ik even buiten keek, wist ik di
rect wat er aan de hand was.
De dijk was doorgebroken.
Ik maakte m'n vrouw en de
kinderen wakker. Maar we had
den geen tijd meer om wat aan te
trekken, want het water bruiste
het huis binnen. We gingen toen
met z'n zevenen naar het huis
van m'n buurman, een oude baas
van 84. Dat huis was namelijk
wat sterker en stond hoger dan
ons huisje. Er liepen varkens
over de dijk en het sneeuwde.
Daar kwamen we m'n oom te
gen. Die schreeuwde maar aan
één stuk door: „Mijn vrouw is
verdronken". Later vonden we
haar. Ze probeerde tegen de dijk
op te krabbelen maar de sterke
stroming trok haar telkens te
rug. Ik stak haar een lat toe, die
ze kon grijpen maar op een ge
geven moment liet ze los. Ze was
in een oogwenk verdwenen.
Nauwelijks waren we terug op
de zolder van buurmans huis, of
er sloeg een groot gat in de Dui
ven waardse dijk. En door het
trapluik zag ik, dat een stuk van
de muur van buurmans huis werd
weggesleurd.
Een paar minuten later viel een
zijmuur om."
„Dat gaat mis", zei ik. „Hier
kunnen we niet blijven".
Op de dorsmachine
We klommen door een raam op
het dak van een schuur. Mijn
vrouw stapte mis en viel in het
water. Gelukkig werd ze door de
zuiging van de stroom op de dijk
teruggesmeten. Ik kon ze nog net
grijpen. Door een gat in het dak
van de schuur klommen we naar
binnen. We kropen bij elkaar
boven op de dorsmachine.
Een halve minuut later zakte
het huis van de buurman in de
golven weg. Van ons eigen huis
was ook niets meer te bespeuren.
Jaap is maar een gewone land
arbeider. Hij heeft vijf kinderen
en geen huis. Hij weet niet, wat
er gaat gebeuren. Alles is ver
loren, wat hij in de bijna twin
tig jaar hard zwoegen bij elkaar
heeft gespaard.
Hij is door een hel van water
en storm gegaan, maar hij ver
telt de geschiedenis zonder op
hef. Zo nu en dan kijkt hij eens
naar zijn vrouw, die de sporen
van ellende en angst nog op haar
gezicht draagt. Maar Jaap lijkt
onbewogen. Hij vert'elt, zoals hij
ook zou vertellen over een paard,
dat hij heeft gekocht.
Allemaal kopje onder
„Op zolder was het op den
duur ook niet veilig", zegt hij.
„Ik ben toen weer op de dijk
gekropen en heb een zeildoek
over ee.n heg gegooid. Daar zijn
we toen onder gekropen. Er lag
een dood paard en een dode koe
en het was gruwelijk koud. Toen
ik met de kleinste op de arm uit
de schuur door het water stapte,
zakte ik plotseling weg in een
kuil. We gingen helemaal onder.
Maar ik kwam weer boven en
kon de dijk bereiken. Op de.n
duur konden we daar ook niet
blijven. Onder het /.eil werd het
te koud en dc dijk kon ieder
ogenblik wegslaan. We moesten
verderop".
Jaap vertelt verder. Hoe ze
-HLLP-
GIIU) 9575
zich over de wankele dijk voort
sleepten, elkander vasthoudend.
Van zijn gevoelens tijdens die
wedloop met de dijk vertelt hij
niets.
Of z'n kinderen huilden?
„Ja", zegt-ie, „dat deden ze
wel".
Meer niet. Deze man met zijn
blozende kop heeft geen medelij
den nodig en geen ontferming.
..Het zal best weer in orde ko
men", zegt hij.
Acht maal over
wrakke brug
Twee planken heeft hij aan el
kaar gebonde-n. Die allesbehalve
soliede brug heeft hij over een
smalle bres in de dijk gelegd. Tot
achtmaal toe is hij over die loop
plank gebalanceerd om zijn vijf
kinderen, z'n vrouw, z'n oom en
de vierentachtigjarige buurman
over het gapende gat te brengen.
„Nou", zegt Jaap, „en toen
kwamen we bij een paar huizen,
waarvan de deur open stond.
„Kom naar binnen", zeiden ze
daar. „De kachel brandt".
„Nou, en een cognacje kregen
we ook nog.
Dat was eigenlijk alles, wat Van
Heemst ons te vertellen had.
Zonder franje en zonder een
klacht.
Ja, het zijn kerels, die boeren
van die eilanden. Hard. hard en
nog eens hard.
Als u uw geld niet
neemt!
Toen ie zijn pas-gekocht orgel
tje door het water zag wegsleu
ren heeft-ie geen kik gegeven.
„En hij was er zo groots op",
zegt zijn vrouw.
Toch hebben we in de ogen
van boer Jaap tranen zien blin
ken. Even maar.
Vanmiddag is-ie naar de bar
bier geweest om z'n baard van
vier dagen te laten afscheren.
Toen hij wilde betalen heeft de
kapper hem gezegd: „Nee man,
dat kost niks. En kom morgen
terug en overmorgen en zo lang
je hier bent
Hij heeft voor broertje een te
kenbeek en een paar kleurpot
loden gekocht. En toen hij wilde
betalen heeft de juffrouw in de
winkel gezegd: „Nee hoor, ik
word kwaad, als u uw geld niet
terugneemt
Dat heeft de boer van Nieuwe
Tonge goed gedaan. Dat heeft
hem ontroerd. Slechts even. Maar
tcch.
Dan is-ie weer zo hard als een
kei. Met z'n klompen staat-ie
vast op de grond.
,,'t Zal best weer in orde ko
men
M A een week van angst en
spanning,
Heldenmoed en leed en strijd.
Dood en droefenis en lijden.
Troost en offervaardigheid.
Na een week van vrezen, hopen
En verzet met hand en tand.
Komt bezinning en berusting
Over ons geteisterd land.
Somber zijn er de gedachten.
Somber is het noodgebied,
Somber is de naaste toekomst.
Somber 't vérdere verschiet.
Halfstok waait er onze driekleur.
Ons vertrouwde rood-wit-blauw;
Zü vertelt wat in ons omgaat.
Spreekt van nationale rouw.
Wij herdenken onze doden,
't Is Gods wil. die is geschied.
Horen met gebogen hoofden
't Eeuwig ruisend golvenlied.
Wie dat lied weet te beluisfren.
Wie dat goed weet te verstaan.
Weet en voelt, dat onze driekleur
Tóch weer fier omhóóg zal gaan
CLINGE DOORENBOS
Bnrgemeesler kwam zich als niet-vermist opgeven
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 6 Febr. „Hier
ben ik", sprak de burgemeester
Oude-Tonge, die als vermist,
teruggevonden en weer als ver
mist was opgegeven. Hij sprak
deze woorden, terwijl hij bjj de in
formatiedienst van het Nederland
se Rode Kruis binnenstapte en
kwam daar om een reeks van mys
tificaties rond zijn persoon op te
helderen. De verloren gewaande
burgemeester werd onmiddellijk
ontvangen door de directeur van
dit waardevolle informatiebureau,
de heer J. van de Vosse.
Deze heeft een indruk gegeven
van zijn in deze dagen zo gezoch
te bedrijf, dat sinds Maandag op
volle toeren draait. Vandaag
wordt de derde verlieslost van
het rampgebied gepubliceerd.
.Ambtelijke inlichtingen
„Ons werk bestaat voorname
lijk uit het verzamelen van ge
gevens over de slachtoffers en het
verstrekken van inlichtingen over
personen uit het rampgebied",
deelde de heer v. d. Vosse ons
mee.
Dadelijk na de ramp is het in
formatiebureau al begonnen zelf
mensen uit te sturen naar het ge
troffen gebied om te trachten of
ficiële gegevens over de vermiste
en evacuerende bewoners te ver
krijgen. Dank zij de volledige
medewerking van de betrokken
commissarissen der Koningin en
de burgemeesters der geteisterde
gemeenten ontvangt, het Rode
Kruis thans alle beschikbare in
lichtingen uit ambtelijke bron,
waardoor de informatiedienst heel
wat opsporingswerk bespaard
blijft.
De zaak loopt vlot", aldus de
heer v. d. Vosse.
Duizenden aanvragen
Aanvragen om inlichtingen ko
men thans bij duizenden binnen
bij het Rode Kruis. Gisteren alleen
al 3000. Al deze gevallen worden
nagekeken in de lijsten van ver
misten. In sommige gevallen
maakt het Rode Kruis daarbij ge
bruik van eigen gegevens over
evacué's, maar over het algemeen
moet men gegevens putten uit het
apparaat, dat de geëvacueerden
officieel inschrijft.
De gemeenten, waar de ont
heemde eilandbewoners worden
opgevangen, sturen alle opgaven
van geregistreerde vluchtelingen
met spoed naar de inspectie van
het bevolkingsregister, die deze
in een centraal kaartsysteem op
neemt.
Alle aanvragen van het Rode
Kruis worden in dit kaartsysteem
gecontroleerd. Wordt er een nieuw
adres aangetroffen, dan deelt men
dit terstond aan de aanvrager mee.
Is het gevraagde adres nog niet
bekend, dan wordt het geval toch
in de gaten gehouden.
De heer v. d. Vosse vertelde nog
enige frappante gevallen over zijn
dienst. Zo is er een aanvraag bin
nengekomen over wel 80 familie-
Leden van de aanvrager. Merk
waardig is ook, dat er een ernstig
onderzoek gaande is naar het ge
val van een officieel geïdentifi
ceerde overledene, die óp de ver-
lieslijst voorkomt, terwijl een per
soon met geheel dezelfde naam en
voornaam springlevend blijkt t<
zijn. Soms heeft het informatie
bureau zeer twijfelachtige geval
len aan de hand, waarbij de fa
milie positief verklaart: hij of zij
is dood. terwijl dit in het geheel
nlst vaststaat. Dergelijke gevallen
worden wel genoteerd, maar nog
niet op de lijst geplaatst.
Ook lioog water in langer
TANGER. 6 Febr- In Tanner
en omgeving hebben zware regens
overstromingen veroorzaakt. Een
dorp vlak bij de internationale
stad moest worden ontruimd. In
Tanger zelf zijn enkele straten in
rivieren veranderd. (AFP).
Voetbalprijsvraag
no. 19 (met de wed
strijden, die Zondag ge
speeld zouden worden) is
vervallen verklaard. Zij,
die voor deze prijsvraag
formulieren hebben inge
zonden, kunnen zonder ze
gels te plakken, meedoen
aan voctbalprijsvraag rio.
20 (met de wedstrijden van
Zondag 15 Februari).
De boer zei: ort jullie, waarschuw de werkman"
(Van onze speciale verslaggever)
MIDDELHARNIS, 5 Febr.
Bij het inladen van vee uit de
overstroomde en bedreigde stallen
staat een boerenman van „het
eiland" de zaak 'n beetje te rege
len. Hij is een van die nuchtere
en verstandige, doch vriendelijke
mensen, die de polders hier bewo
nen. Zij bekijken de vreemde
grote wereld uit hun sterke hui
zen te midden van de rustige ak
kers, zijn goed op de hoogte van
wat er gebeurt door middel van
literatuur, kranten en radio, zij
doen hun handelszaken te Rot
terdam en bepalen zich verder tot
Jacob van Heemst en zijn
J vrome: alles verlorenmaar
het gehele gezin werd op het
nippertje gered. De doorsta-
J ne beproevingen hebben hen
niet verslagen. Het zijn en
blijven stoere Zeeuwen, die
zo spoedig mogelijk ivillen
4 werken aan het herstel van
hun land, om het devies
„Luctor et Emergo" te ver-
wezenlijken.
SPRANG-CAPELLE
UIT DE NOOD
SPRANG-CAPELLE, 6 Febl-, -
De burgemeester van Sprang-Ca-
pelle (N.-B.) deelt mede, dat het
gevaar voor zijn gemeente gewe
ken is. Weliswaar is een deel van
het grondgebied overstroomd,
doch mede door hulp van een de
tachement Stoottroepen van 150
man en DUW-arbeiders is het ge
vaar voor doorbraak van de Win
terdijk bezworen.
De burgemeester heeft toestem
ming verleend tot het terugkeren
van de geëvacueerden van
Wintei-dijk en de Waspikse dijk.
hun vee en hun land. Van zulke
mensen kan Nederland nooit ge
noeg hebben. Het heeft er niet
genoeg van.
En hij vertelt me hoe het bij
hem thuis is gegaan en bij de
buurlui, bij een neefje verderop
en bij een neef van zijn vrouw,
nog weer duizend meter verder.
Zonder pathos, zonder nodeloze
uitbreiding, zonder overdrijving.
Dat voelt men. het is geen lar
moyant verhaal, het is voor de
helft een ooggetuigeverslag en
voor de rest een oververtellen
van wat anderen, eveneens zake
lijke lieden, hem hebben mede
gedeeld.
Hier volgen twee van die ver
halen! Er was een boer, een
weduwnaar, die 's nachts om twee
uur .gil zijn kinderen wakker riep,
hij had er heel wat hij had er
zeuven want het water bleek
bijna tot de kruin van zijn dijk te
staan, waarheen hij zich in onder-
kleren had begeven. Want een
Zeeuwse polderboer slaapt nooit
rustig bij springtij en harde
wind. En het werd nog steeds
hoger, tergend langzaam (de man
heeft er een strekelij'ke uitdruk
king voor die ik voor u vertaal).
De boer zei tot twee van de jon
gens: „Gaat als de bliksem naar
onze werkman en zeg dat ze
wegmotte. Vort jullie. Daar langs,
wij gaan hier langs."
De werkman woonde bij een
volgende dijk het zijn daar
allemaal dijken en polders en
dat was minder ver weg dan de
haven van Middelharnis van zijn
kerk afligt, en zij renden, maar
het lukte niet, want opeens was
de vloedgolf er en haalde hen in.
De oude boar kon het nog net zien
in het spookachtig Jicht van de
komende ochtend. Zij werden
door een rolj^nde laag water ge
grepen en verzwolgen.
Hij zelf was toen nog niet van
huis weggegaan en dat heeft net
lang genoeg stand gehouden tot
dat redders kwamen die hem en
de andere kinderen afhaalden.
Het vee. hoewel losgemaakt, was
toen al verdronken.
Van de werkman en zijn vrouw
heeft men nog niets vernomen,
maar het zal wel mis zijn gegaan
want hun huisje stond aan de ver
keerde kant van de volgende dijk
en dus moet de golf ook over hen
zijn gerold tenzij zij reeds weg
waren. Doch dat is onwaarschijn
lijk. Men gaat hier niet weg zon
der de buren te waarschuwen hoe
ver deze ook wonen.
De beesten
„Ja die bee-sten." zegt de boer
verder, „dat gaat je toch aan het
hart hee. Dat is gauw duizend
gulden als het 'n goede melker is.
Maar dit zijn jonge beesten, hoor.
O. is u ook van de boerenstand?
Ja wat die meneer daar vroeg
of je je eigen dèr ooit weer uit
zult kennen, ze hebben allemaal
een oormerk hee. En dieen
die.... en die daar zijn van mij
Waaraan ik ze ken? Ja dat ene
vaarsje heb 'n wit vlekkie op zijn
achterwerk en die andere daar
ziet u wel, die heb een witte
streep over de rug."
„Ja maar nu ben ik ze al weer
kwijt," zegt een met ons mee ge
komen mannetje, dat zich bezorgd
maakte over het al of niet terug
kennen van ieder zijn beest.
„Maar uw eigen kinders zou u
toch wel terug kennen, al waren
er-tienduizend kinders bij malkan
der en zo kennen wij ons eigen vee
terug, meneer, vooral die beesten,
die wij zelf hebben gefokt hee."
„Maar wat ik nog zeggen wou.
het zal wel op een massa-emigra
tie uitlopen, denkt u ook niet?"
TREFFEND is het hoe de gehechtheid van mens en dier in
deze zo moeilijke dagen tot uiting komt. Het merendeel van
de evacué's. die overal in het land een nieuw onderkomen vin
den, brengt huisdieren mee. In tegenstelling tot de veestapel.,
die veelal jammerlijk verdronk, vonden honden en poesen mei
hun meester de weg naar de veiligheid. Zo ook de jongen
links die gisteren uit Goeree-Overflakkee in de AHOY-
hal te Rotterdam arriveerde. Zondagnacht vluchtte hij met de
poes, die aan het voeteneind op zijn bed sliep, naar de vliering
van zijn ouderlijk huis. Donderdag haalde een hef schroefvlieg-
tuig hem en zijn poes van het dak. Het dier is zijn enige bezit
hij zou het voor geen geld willen missen.
Net zo min als het meisje uit Zierïkzee midden Met de
poes in de armen kwam zij de evacuatie-hal binnen. Haar eer
ste vraag was: Hebt u ook melk voor de poes?"
Ook in stampvolle treinen rechts die de evacué's naar
hun nieuwe bestemming brengen, zijn vele huisdieren. In deze
coupé zit mevrouw Lobbenzoo met een van haar kinderen
Zij is gevlucht uit Krabbendijke. Het jongetje op de voorgrond
is Henny Joosten uit Hansweert. Poes heeft een goed plaatsje
gevonden op de schoot van haar meesteres.
Mensen en dieren met onbekende bestemming mensen en
dieren die elkaar in deze dagen zo goed begrijpen
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG. 6 Febr. „De
specht tikt tegen de ruiten. Het
gaat om ons brood". Dit schre
ven enige burgers uit het ramp
gebied in een fraai geïllustreer
de anonieme brief aan de emi
gratiecommissaris mr. ir. B. W.
Haveman. Zij drongen er op aan
degenen, die door. de watersnood
getroffen zijn en willen emigre
ren, met voorrang te helpen en
van overheidswege van voldoen
de uilrusting te voorzien.
Deze hartekreet zal in vervul
ling gaan, want ook de voor
naamste landen van bestemming
hebben zich bereid verklaard
door overstroming gedupeerde
Nederlanders met prioriteit en
grote soepelheid toe te laten.
Er vertrékken deze maand
vier schepen met landverhui
zers: twee naar Canada on naar
Australië en Zuid-A£r:ka elk
één. Hiervoor hadden verschei
dene mensen geboekt, die nu
door het water geruïneerd zijn.
De emigratiedienst doet alles
om hen van het nodige te voor
zien, ook van kosteloze reisdo
cumenten, als die verlorenge-
gaan zijn en probeert degenen,
die hun emigratie niet willen
uitstellen, alsnog snel weg
helDen.
Van 2300 personen uit het
rampgebied is bekend, dat zij
emigratie hadden aangevraagd.
Zodra hun evacuatie.adves be
kend is, worden zij desgewenst
geholpen met bagagevervoer,
hèrkeuring en nieuwe paspoor
ten. Het Rode Kruis wil hen van
kleding voorzien en het commis
sariaat voor de oorlogsschade
wil een voorschot op de schade-
uitkering geven.
Ruim 70 getroffen gezinnen
stonden al reisklaar. Daarvan
hebben zich er nu 25 aangemeld
om hun emigratie met spoed te
laten doorgaan.
Nieuwe aanvragen voor land
verhuizing van getroffenen zul
len met grote tegemoetkoming
in behandeling worden geno
men.
O
DEN HAAG, 6 Febr. Giste
ren is post uitgereikt op Over.
flakkee, terwijl uit dit gebied ook
post verzonden is.
In de Hoeksewaard zijn a(le
postkantoren thans bereikbaar.
De postverbinding Dordrecht
Nederhardinxveld is tot tweemaal
per dag uitgebreid, waarvan er
één doorgaat naar Gorinchem. Het
veer DintelsasOoltgensplaat
wordt thans voor postvervoer ge
bruikt.
Tussen Roosendaal en Zeven
bergen worden weer treinen voor
postvervoer gebruikt.
De post voor Schouwen en Dui
veland is gisteren per helicopter
en per vliegtuig naar Zierïkzee
overgebracht en vanmorgen per
boot van Bergen op Zoom uit.
Met ingang van vandaag is ech
ter een eenmaaklaagse postverbin
ding met Schouwen en Duiveland
via België, Goes, Katse Veer en
Zierïkzee ingesteld. De verbinding
VERMISTE SOLDAAT
AANGESPOELD
DEN HAAG. 6 Febr. Het
ioffeiijk overschot van de sedert
L Februari bij reddingswerk ver
miste dpi. soldaat A. Zwarts, uit
Delft, is gisteren in de omgeving
van Klundert aangespoeld.
(Advertentie)
Voorkom een pijnlijke keel met
de beproefde geneeskracht ran
met de Zeeuwse eilanden blijft
voorlopig 2 maal per dag via Bel
gië lopen.
In de legerplaats te Ossendreeht
is ten behoeve van evacué's een
tijdelijk bijkantoor ingericht.
MENSEN en volken zijn nu een
maal hetzelfde, omdat volken
uit mensen bestaan. Worden die
mensen niet met leuzen en leu
gens opgehitst en uitgenodigd om
voor de nationale eer te sterven,
dan ontwaken de volken iedere
morgen net als mensen.een tikje
geeuwend en verlangend naar hun
ontbijt. Overdag kibbelen zij over
hun ministers, vinden hun kabinet
een sof en schoppen het weg, kan
keren over de prijzen, zijn blij dat
zij Fransen zijn, trots op de om
standigheid dat zij Britten zijn,
fier op het feit dat zij geen Russen
zijn of Chinezen en dan gaan zij
des avonds na volbrachte dagtaak
weer naar bed. Zij denken niet
eens bij zichzelf: de regering
waakt. Want de regering gaat óók
naar bed, wijl Hitler met zijn Za
terdagavondverrassingen ver-ast
is.
Doch nu de natuur net zo on
betrouwbaar als Hitier en vele ka
binetten. Die valt ons land binnen
en maakt van het grootste gedeelte
in vier en twintig uur zo'n af
doende ruïne als geen aanvallende
natie des nachts en in zo kort be
stek kan maken. Dat lezen de vol
ken in hun ochtendkrantjes en ho
ren het door de radio
En opeens is de eenheid er en
worden alle instrumenten der ver
nietiging, met volledige bediening
en uitrusting naar het bedreigde
land gezonden. Fransen, Engelsen,
Italianen en onze naaste broeder
buurman, de Belg. Zelf zitten zij
ook in de misère, maar het zijn
vooral mensen in de misère, die
elkander het beste helpen en el
kander het naast staan. Een inva
sie van ons land, „vreemde troe
pen op ons gebied". En Nederland
zegt: dank je! Want het zijn niet
de naties, doch het zijn de ver
enigde monsieur Dubois, de ver
enigde mr. Smith, de verenigde
meneer de Keukelaere, die met
hun keukenwagens en met bull
dozers en met vliegtuigen ons land
binnenvallen. De Amerikanen
hebben een uiterst origineel mid
del zij bouwen boven een dijk-
gat een Baileybrug, laden het ding
vol met steenblokken, doen het in
de lucht springen. en we kunnen
verder de zaak aanplempen. Nie
mand vraagt wat het kost, hetgeen
tot dusverre alleen het geval was
in oorlogstijd.
En als nu alles dicht is, het ver
dronken land gered, de ruïne,
evenals indertijd op Walcheren,
pas zichtbaar. wat dan?
Komen wij dan weer op een ge
geven ogenblik naar elkander toe
met dezelfde uitrusting om de boel
in elkander te smijten?
Verlos ons van pest, watersnood
en oorlog, Heer!
PASQUINO.
NEW YORK, 6 Febr. De
nieuwe Amerikaanse regering
heeft het mes op de slijpsteen ge
zet. waarmee zij de nodige be
snoeiingen wil aanbrengen in de
nog door Truman ingediende be
groting voor het komende budge-
laire jaar, dat gerekend wordt
aan te vangen op 1 Juli a.s.
Het scherpen van dit mes heeft
in verschillende kringen de hoop
aangewakkerd, dat het Congres
in een niet al te verre toekomst
de mogelijkheid van een belas
tingverlaging aan een vruchtdra
gende beschouwing kan onder
werpen. Dit is zeker niet uitge
sloten, al zou men zich vergalop
peren indien men daar te hoge
voorbatige verwachtingen van
koesterde. Eisenhower zelf
mers heeft in zijn „State of the
Union"-boodschap van jl. Maan
dag doen weten, dat hij op dit
gebied langzaam aan wil hande
len.
Gat ia budget
In het onder Truman opgestel
de budget werden de uitgaven ge-
Ontwerp toch naar Bondsdag?
Moeilijk systeem
BONN, (i Febr. De W.
Duitse Bondsraad (Eerste
Kamer) heeft vandaag een
ontwerp voor een nieuwe
erkiezingswet van de rege
ring verworpen.
Niettemin zal de regering: waar
schijnlijk gebruik maken van haar
recht, de wet toch aan de Bonds
dag (Tweede Kamer.) voor te
leggen, zo verklaarde een woord
voerder van het ministerie van
Binnenlandse Zaken. Zou het
wetsontwerp hier worden aange
nomen, dan zal de parlementaire
bemiddelingscommissie, bestaande
uit tien leden van elke Kamer,
moeten proberen een compromis te
vinden.
Het ontwerp voorziet, in wat de
minister van Binnenlandse Zaken,
Lehr. noemt „een compromis tus
sen het meerderheidssysteem
het systeem van de
evenredige vertegenwoordiging.
Het aantal leden van de Bonds-
zou van 402 op 448 wor
den gebracht. van wie de
helft bij absolute meerderheid
stemmen zou worden geko
zen en de andere helft door te
stemmen op federale partijlijsten,
waarbii dus het systeem van de
evenredige vertegenwoordiging
blijft gehandhaafd!. Elke stem
telt dus in fe'te voor twee één
keer in de directe verkiezingen,
waarbij de candidaat wordt ge
kozen, die in een kieskring de
absolute meerderheid krijgt en
één keer voor de lijst. De candi-
daten van een partij, die volgens
het meerderheidssysteem worden
gekozen, worden afgetrokken van
het aantal zetels, dat een partij
zou krijgen volgens het systeem
van de evenredi-e vertegenwoor
diging. Alleen partijen, die ten
minste één candidaat in een kies
kring gekozen krijgen, of ten
minste vijf procent van het aan
tal stemmen in de republiek op
zich verenigen, tellen mee bü de
stemming volgens het systeem van
de evenredige vertegenwoordi
ging,
Verder krijgt iedere stemge
rechtigde een „ondersteunïngs-
stem". die hü op een andere can
didaat kan uitbrengen, als de
eerste keus van de stemgerech
tigde geen enlkele kans heeft
volgens het meerderheidssysteem
te winnen.
Andere kenmerken van dit
wetsontwerp zün, dat de partijen
de kieslijsten kunnen verbinden,
waarbij zij de zetelverdeling bij
onderlinge afspraak kunnen re
gelen
De Bondsraad en vele Duitse
bladen achten deze wet „te
eompliceerd". maar de regering
heeft verschillende redenen voor
deze vorm Zo zal aan „splinter
partijen" het bestaan vrijwel on
mogelijk worden gemaakt. Ook
achtte de regering het nodig des
kundigen in het parlement te
kriigen. hetgeen bij een meerder
heidssysteem niet zo gemakkelijk
zal zijn. Het uiteindelijke doel is
e^n stabiele regering te vormen,
die od een voldoende meerder
heid in het parlement kan steu
nen. Door tegenstanders van de
wet wordt daarbij betoogd, dat
het de regering vooral te doen is
om het huidige bewind, te besten
digen-
raamd op niet minder dan 78.6
milliard dollar, waartegenover de
inkomsten geschat werden op
S 68.7 milliard. Dit betekende een
tekort van bijna 10 milliard. Het
grootste deficit, dat Amerika in
vredestijd ooit voor ogen zag.
Dit uitzicht op een wellicht in
flatie-voedend tekort wordt door
de republikeinen uiteraard met
lede ogen waargenomen. Zij „wil
len er niet aan", en daarom
zijn zij nu reeds van wal gesto
ken met maatregelen om het van
Truman geërfde ontwerp-budget
alsnog zo sluitend mogelijk te ma
ken.
Beperk dc uitgaven
Reeds is de directeur voor het
Budget, Joseph Dodge, met goed
vinden van Eisenhower en zijn
kabinet, voor de dag gekomen met
een aantal vérgaande richtlijnen
ter beperking van de uitgaven.
In een brief aan de hoofden van
departementen en afdelingen
heeft hij deze „nieuwe economi
sche spelregels" duidelijk uiteen
gezet.
Wij moeten, aldus Dodge, onze
beslaande programma's nog eens
critisch onder de loupe leggen, de
uiterste zuinigheid bij nieuwe
programmals betrachten en in het
algemeen de kosten verlagen door
grotere efficiency.
In vacatures van overheidsdien
sten mag alleen maar voorzien
worden, indien dit een essentiële
noodzaak blijkt. Eerst moet dus
onderzocht worden, of het vrijge
komen werk niet gedaan kan wor
den door reeds aanwezig perso
neel, of wellicht ondervangen
door een betere organisatie van
de arbeid.
Wat betreft de uitvoering van
openbare werken, waartoe onder
Truman een post van ruim 6VS
milliard dollar was begroot, ook
hier behoort men zich te laten
leiden door hetgeen wezen lijk
van belang is. Voor het overige
dient de grootst mogelijke efn-
ciency betracht te worden. Alle
reeds ter hand genomen plannen
zullen herzien worden, en zo no
dig zullen bepaalde ondernemin
gen gestopt of opgeschort wor
den.
„Een goed begin"
Ook heeft Dodge de betrokken
autoriteiten met klem veï'zocht,
nog voor 2 Maart haar aanbeve
lingen in te dienen met het oog
op de herziening van de „Truman-
begroting".
De bedoeling van Dodge is, de
ze aanbeveling ten gerieve van
Eisenhower te schiften en samen
te vatten in een document, dat ten
grondslag zal liggen aan de amen
dementen op de ontwerp-begro-
ting, welke aan het Congres wor
den voorgelegd. Dodge wil reeds
in April de eerste serie amende
menten naar het Kapitool zenden.
Senator Harry Byrd, een demo
craat uit Virginia, al lang een
pleitbezorger voor een zuiniger
bewind, roemde Dodge's instruc
ties als „een goed begin, dat met
flinke bezuinigingen kan eindi
gen".
Dc stad Uoengnam in Noorö-
Korea, die in de afgelopen twee
jaar door bombardementen en
beschietingen werd verwoest, is
volgens het persbureau „Nieuw
China" onder de grond weer op
gebouwd.
