Mamie Eisenhower houdt van partijen Madame Thérèse heeft D Eens was de trotse struis Mode's lieveling Dit maken we zelf AMERIKA'S „FIRST LADY" Reeksen van gasten kan niet koken avontuurlijk leven gehad Zij begon als model Een bedjasje New York, Februari 1953. (Van onze Amerikaanse correspondente) eze maand voel ik mij geroepen iets te schrijven over de f vrouw die hier op het ogenblik het meest wordt bespro ken Mamie. Zoals U natuurlijk weet, is Mamie de nieuwe „First Lady", Mevrouw Eisenhower. De Amerikanen zijn nogal sterk in het bij de naam noemen en wij horen en lezen niet anders dan „Mamie". Het zou me niet verwonderen wanneer iemand die voor het eerst aan haar voorgesteld werd, in plaats van „Aangenaam kennismaking, Mevrouw Eisenhower" te sta melen, zich een gemoedelijk „Hallo, Mamie, hoe is 't ermee?" zou laten ontvallen. Na de verkiezing van Eisenhower zijn er in de Amerikaanse bladen als maar artikelen over „Mamie" ver schenen en naarmate de inwijding naderde groeiden die artikelen in aantal en lengte. Dank zij de discrete wijze waarop persoonlijke aangele genheden hier aan het publiek wor den voorgezet, weten wij nu onge veer alles van Mamie af van haar haarstijl tot haar lievelingslied. De ..First Lady", die nu vier jaar lang de bewoonster zal zijn van het Witte Huis en in dat paleis van 54 ka mers, (waaronder 16 badkamers) de scepter zwaait over 72 bedienden, heeft in de jaren van haar huwelijk met Ike, waarin zij van de ene stand plaats naar de andere zwierf, wel ge leerd om met mensen om te gaan. De Eisenhowers zo wordt ons ver teld hebben altijd van partijen gehouden, zij het van wat intiemere dan die welke hun nu te wachten staan. Tijdens de komende winter zullen er op z'n minst zes officiële staatsdiners in het Witte Huis wor den gegeven, met soms niet minder dan honderd gasten, om nog niet te spreken van de onnoemelijke recep ties voor het Kabinet, het corps di plomatique. het Congres, beambten van ministeries, enz. enz. In de zo mer zijn er de „garden parties" waar menigten van honderden en soms dui zenden naar toe stromen die stuk voor stuk door de vrouw van de pre sident worden begroet. Wanneer er geen diners of recepties of garden parties zijn, dan zijn er de theepar tijen. Op de theepartijen komen meestal, omdat dat nu eenmaal zo is, vrouwen. Vrouwen van senatoren, vrouwen van leden van het Huis van Vertegenwoordigers, vrouwen van ministers, vrouwen van rechters en officieren vrouwen, vrouwen, vrouwen. En Mamie moet de hon neurs waarnemen en thee inschen ken. Mét suiker en zónder suiker, mét of zónder melk. en soms met een schijfje citroen. En dan moeten er natuurlijk koekjes gepresenteerd worden en gebakjes. En Mamie moet zeer voorzichtig zijn wie ze uitnodigt en wie zij bij elkaar vraagt, zodat de vrouw van een man met een hoge po sitie niet naast de echtgenote van een lager geplaatst persoon komt te zitten. Want dat gaat nu eenmaal niet in officiële kringen. Die theepar tijen volgen elkaar op in een be nauwende, eindeloze reeks. Ik kan me voorstellen hoe een presidenls- vrouwe na zo'n theeschenkerij naar wat mannelijk gezelschap moet ver langen. Voorproefje Op de 21e Januari, de dag na de In wijding. kreeg mevrouw Eisenhower al een voorproefje van wat de ko mende 4 jaren voor haar weggelegd is. Die middag ontving zij 300 vrou wen die allemaal een zekere functie bekleedden in de Republikeinse Par tij. Dc Amerikaanse pers deelde on middellijk mede dat zij bij die gele genheid een staalgrijze satijnen japon droeg met uitgesneden hals, korte mouwen en volle, geplisseerde rok. Zij had die dag geen lunch gehad om dat. zo rapporteerden de kranten, zij geen trek had. Die morgen, haar eerste morgen in het Witte Huis, was zij om half acht wakker geworden, had even gebabbeld met haar man en toen om half negen eèn licht ontbijt genuttigd. Helaas kreeg het Amerikaanse pu bliek geen relaas over Mamie's twee de dag als „First Lady", maar als compensatie verschenen in alle bla den foto's van Mevrouw Eisenhower in de japon die zij op 't Inwijdingsbal had gedragen een creatie van de Mamie en haar gezin. bekende ontwerpster Nettie Rosen- stein, gekocht van de firma Heiman- Marcus, een der grootste Amerikaan se modemagazijnen in Dallas, Texas. (De keuze viel op Texas omdat de president daar geboren is). De japon was van zacht rose poult-de-soie be dekt inet 2000 namaak-diamantjes in verschillende kleuren rose, met wij de rok, uitgesneden hals en zonder mouwen. Rose is Mamie's lievelings kleur, is ons bijgebracht. Rose en lichtgroen. Nogal sympathiek, want die kleuren doen denken aan de len te cn de lente is altijd een heerlijke tijd in het leven. Mamie heeft die kleuren dikwijls gebruikt bij het inrichten van haar huizen. Omdat ze nooit lang ergens bleef en toch het gevoel van een eigen huis wilde hebben, ontwikkelde ze een talent voor inrichten en gezellig maken. Toen ze na de oorlog, terwijl haar man aan het hoofd stond van SHAPE (Supreme Headquarters Al lied Powers in Europe) in Parijs, kwam te wonen in een Frans buiten huis van 14 kamers in Marnes-la- Coquette, kon ze die liefhebberij ten volle uitbuiten. De 14 Franse binnen huisarchitecten die op een goede morgen voor de deur stonden boe zemden haar niet de minste vrees in: ze vertelde hun precies wat ze wilde en zelfs de Fransen waren opgetogen over het resultaat. In leger'eethuizen Een ander gevolg van het steeds heen en weer trekken was. dat Ma- Een japon van zware zijden matelas- se. ontwerp Lachasse met een lange stola, die van onder de revers langs de schouders loopt en op de rug ein digt. De stola is gevoerd met zwarte taftzij. Een ontwerp voor het Kro ningsseizoen van Groot-flrittannië. mie nooit heeft leren koken. Toen ze als meisje van 19 jaar trouwde met de 25-jarige 2e Luitenant Eisenho wer. waren er twee dingen die ze in de keuken eigenhandig kon klaar maken: mayonnaise en fondant. Daar zelfs een tot over zijn oren verliefde jonge bruidegom niet met deze twee gerechten in het leven kon blijven, hebben de Eisenhowers altijd de ge woonte gehad hun maaltijden in de leger-eetgelegenheden te gebruiken. Verdere bijzonderheden die wij over Mamie te horen hebben gekregen zijn dat ze eenvoudig, hartelijk en opge werkt is, dat haar lievelingslied „Gi ve me one Dozen Roses" is het is speciaal op het Inwijdingsbal voor haar gespeeld en dat zij pony draagt. „Bangs" noemen ze dat hier en de haarstijl is direct „Mamie bangs" gedoopt. De kranten hebben zich uitgesloofd beroemde vrouwen uit de geschiedenis op te diepen die ook „bangs" droegen en kwamen te voorschijn met foto's van 9 pony-haar dragende beroemdheden waaronder Prinses Charlotte Marguerite. Sarah Bernhardt, de filmster Clara Bow eneen onder zijn vacht schuil gaande hond. Ook lazen wij dat Mamie op de dag van de Inwijding naar de Pres- Een blouse van osmalane (een nieu we vezelstofdie uit 50 katoen be staat). U kunt haar gemakkelijk zelf maken en hebt daarvoor nodig onge veer 1.30 m. Dit is één van de „Kro- nings"-ontwerpen. byterische kerk ging en een witte hoed ophad die zij van een onbeken de bewonderaarster gekregen had en die zogenaamd geluk bracht. Geluk wensen wij Mamie van gan ser harte. Het is niet alles om te wo nen in het Witte Huis, dat ook wel de goudvissenkom genoemd wordt, om dat men er niets voor 't publiek kan verbergen. Geluk met haar prive- ondernemingen en met alle officiële functies. Vooral met de theepartijen. Want die lijken me het ergste. ILONA RICARDO (Speciale berichtgeving) Dertigduizend struisvogels leven op de struisvogelboerde rijen in het Zuidafrikaanse district Oudtshoom. Het zijn de overblijfselen van een struisvogelstapel, die in de gloriejaren rond 1910 omstreeks 750.000 vogels telde. In die dagen brach ten de veren van één vogel 72.000 gulden op. Een struisvogel farm was lucratiever dan een goud- of diamantmijn, de veren waren hun gewicht in goud waard. Iedereen in het district Oudtshoorn deed aan struisvogelteelt, de rechter, de dominee, de notarisWie een paar struisvogels in een tuintje als bij verdienste hield, kon verzekerd zijn van een extra-inkomen van een goede twaalf mille. Romantisch verhaal over romantische tijd Zo was het eens, later niet meer. Maar de boeren rond Oudtshoorn zijn thans weer optimistisch. Tij dens haar laatste bezoek aan Zuid- Afrika interesseerde Koningin Eli zabeth, destijds nog kroonprinses, zich namelijk erg voor struisveren. Misschien, zo hopen de struisvogel- boeren, is er voor hen nu weer een kans bjj de kroningsfeesten. Vrouw Mode is immers even grillig als Vrouw For tuna. Het is een romantisch verhaal, het verhaal van de struisvogels in het district Oudtshoorn, en het PARIJSE SILHOUETTEN Parijs, Februari. (Van onze Parijse correspondente Omdat ons vroegere factotum al een keer of wat verstek had laten gaan, was ik wel genoodzaakt naar een nieuwe werkster uit te kijken De soort wordt vandaag schaars in Parijs. Ik heb wel 's gehoord dat vroeger een mevrouw alvorens een dienstmaagd of werkster te engageren, eerst zoveel mogelijk getuigschriften en aanbevelingen verzamelde. De rollen zijn thans omgekeerd. Je mag nu blij zijn als je over relaties beschikt, die een goed woordje voor Je willen doen bij een vrouw, die nog een paar uur disponibel heeft. Zo iemand ontmoette ik gelukkig. En mijn papieren bleken in ons quartier toen vrü gunstig te staan aangeschreven .want een paar dagen later meldde zich de nieuwe gedienstige al aan, voorzien van een zichtbaar ruime dosis welgezindheid en precies op het uur dat ze zelf had vastgesteld. Madame Thérèse, zo stelde ze zichzelf voor en ze zou direct maar met de was beginnen. Ze kon van daag wel een uurtje langer blijven en zo zou dan ook het parket nog wel even in de was kunnen worden gezet. Geen overbodige luxe, verklaarde ze met een critische blik naar de vloer. Madame Thérèse is niet zo erg jong meer. een dikke zestig zal ze wel we zen, en hoewel heel klein van stuk kan je 't haar met haar bleke teint en geprononceerde maar fijne neus, toch nog wel heel goed aanzien dat ze vroeger een bijzonder mooi meisje moet zijn geweest. En mocht je dat uit eigen waarneming niet opvallen, dan zal Madame Thérèse je daar wel zelf van overtuigen. Die eerste dag zijn er van de vuile was, alleen een paar zakdoeken in de week gezet en ook de deskundige behandeling van de vloer werd naar een volgende sé ance verschoven. Het geval is name lijk dat Madame Thérèse wèl wat lang van stof is, ofschoon ik direct daaraan toe moet geven dat ze me met haar conversatie geen minuut heeft verveeld. Bewogen leven Ze heeft, wat je noemt, een bewo gen leven achter de (wat gekromde) rug en zóveel avonturen van amou- reuse en andere aard meegemaakt dat ze me die ene middag, al wel vol doende stof voor een maand Parijse Silhouetten op kan leveren. Maar een vervolgverhaal zal ik van haar biografie toch maar niet maken, al kom ik later mischien nog wel is op haar terug. Zc is van Italiaanse af komst en haar ouders kwamen beide uit de buurt van Napels. Het was een groot gezin met dertien kinderen waarmee Thérèse op haar veertiende jaar naar Frankrijk kwam, en daar om moest ze direct al meehelpen om de kost te verdienen. Knap meisje als ik was. zegt ze met retrospectieve voldoening, viel 't me niet zo moei lijk aan de slag te komen, maar voor 't geval ik uit die mededeling mis schien een minder oirbare conclusie zou trekken preciseert ze onmiddel lijk dat ze er op haar oudere dag trots op is op een onafgebroken keurige levenswandel terug te kunnen zien. Ik verdiende mijn geld verduidelijk te ze met het poseren voor schilders en beeldhouwers en met dat werk heb ik vijftien jaar lang een goed leven gehad. Werkhuizen houd ik er pas sinds een jaar of twintig op na. Op een dag, ik zal toen vijftien zijn ge weest, vroeg een kennis me of ik niet 's voor Rodin wilde poseren. Ik ant woordde, dat ik voor iedereen wer ken wilde, die me betaalde „en waar om dus niet voor uw monsieur Ro din". lik wist toen nog niet dat dit de grootste beeldhouwer van de wereld was. Die kennis nam me dus mee naar Saint-Germain waar monsieur Rodin toen woonde. Ik zie me nog bij hem binnenkomen, Rodin, met een lange baard en een raar hoedje op het hoofd zat in een hoek van zijn atelier uit een pannetje te eten. Bonjour ma pe tite, zei hij, ga eerst maar wat in de tuin. je mag net zoveel appels eten als je op kunt. Hij was direct al zo bijzonder vriendelijk, heel anders dan de meeste mensen voor wie ik had gewerkt. Een kwartiertj e later riep hij me weer binnen. Ik gaf hem een hand en zei: bonjour monsieur Rodin. die me vergezelde nam me even apart om me erop te wijzen dat ik niet monsieur" maar „maitre" tegen hem zeggen moest. Ik keerde me toen weer om, om monsieur Rodin mijn excuses aan te bieden maar hij ging altijd zo gewoon en aardig met me om dat ik dat woord maitre toch nooit gemakkelijk over mijn lippen heb kunnen krijgen. Maar dat deed er ook niets toe vond hij zelf. Monsieur Rodin nam me eerst aan dachtig op, en zei toen dat hij wèl ge loofde dat ik zijn type zou zijn, maar toch moest ik me even voor hem uit kleden. Dat vond ik wèl even verve lend, niet voor hem want kunste naars en dokters waren voor mij het zelfde, maar voor die andere man. Maar ik dacht aan mijn twaalf broer tjes en zusjes en heb me toen dus uit gekleed maar zonder die tweede me neer aan te kijken. Vaak vroeg monsieur Rodin me of ik vond dat zijn beeld zo goed werd. Ik zei hem dan dat hij mij zo iets niet vragen moest. Eén keer wilde hij van me weten wat andere mensen over hem vertelden. Ik antwoordde: monsieur Rodin, alle intelligente mensen zeggen dat u een groot artist bent. Hij grinnikte wat in zijn baard. Vele jaren later hoorde ik op een dag dat monsieur Rodin was ge storven. Het deed me heel veel ver driet en ik had graag naar zijn be grafenis willen gaan. Maar dat dorst ik toen niet meer en ik ben de week erop toen maar in een bioscoop gaan kijken hoe die begrafenis geweest was. Een rijtuig met vier paarden, een hele lange stoet en veel voorna me heren en ministers met hoge hoe den op. Spaanse echtgenoot Madame Thérèse is ook getrouwd geweest, maar een erg gelukkig hu welijk moet dat niet geweest zijn. Haar man was een Spanjaard die nog al heel wat glaasjes dronk en boven dien was hij dan nog erg lui en liep hij, als hij is niet te moe was, achter andere vrouwen aan. En daarbij was hij dan nog zó jaloers, dat de meeste mensen dachten dat ik me iets te ver wijten had. Samen waren ze ook nog eens in Spanje geweest en toen moest Madame Thérèse maar weer zorgen dat de peseta's binnen kwamen. In Barcelona kreeg ze van iemand een lijst met alle artisten van de stad en die is ze toen stuk voor stuk op gaan zoeken. Maar Alfonso, zo heette haai man. wilde niet dat ze tegen andere mensen vertellen zou dat ze haar kost met poseren verdiende. Ze moest maar zeggen dat ze óók in de kunst was. Madame Thérèse moet er nu nog fors om lachen. Een fijne artiste, als ik me zo 's aankijk! Op een ochtend was Alfonso het huis uitgegaan zon der haar iets te zeggen en sindsdien had ze nooit meer wat van hem ge hoord. Of ze nu weduwe was wist ze zo dus zelf niet, en daarom was ze ook niet meer hertrouwd. Wel woon de ze nu al vijftien jaar samen met een Fransman en ze waren erg ge lukkig met zijn tweeën. Maar toch wel een raar gevoel, vindt u niet. als je je indenkt, dat we niet eens offi cieel getrouwd zijn. Ik meende dat ze intussen wel een droge keel had kunnen krijgen en dat was ook zo en daarom hebben we toen samen een glaasje wijn gedron ken. In een hartelijke stemming en nadat er, geloof ik, veel wederzijdse sympathie geschapen was, is ze die middag nog al laat weer vertrokken. Maar de overuren zou ze, meldde zc royaal, niet extra in rekening bren gen. Ik heb zo dan ook een goede hoop dat ik die eerste maal met Ma dame Thérèse al een basis voor een begripvolle en misschien zelfs wel langdurige samenwerking heb ge legd. speelt zich af in een romantische tijd, een veertig jaar geleden. Zo veel ouderen denken er met nostal gie aan terug, maar hoezeer is de wereld sindsdien veranderd! In Schönbrünn regeerde nog „Der alte Kaiser". Europa lachte en danste, in de restaurants en opera's bogen zich heren met hoge hoeden en zij den capes galant over naar dames, die zich koelte toewuifden met waaiers van struisvogelveren, struisvogelboa's om de blanke hals droegen en met diamanten versier de struisvogelveren als haartooi. En dan de dameshoedenSla een oud familie-album open. tien tegen één dat uw moeder of groot moeder gefotografeerd is met een hoed, versierd met struisvogelveren. En hoeveel struisvogelveren worden nog bewaard in oude linnen- of kamferkisten, als reliquieën uit een gelukkig en romantisch verleden.... Het begin De grote struisvogelmode begon zo omstreeks 1875 en bijna veertig jaar zou de struisvogelveer, in te genstelling tot de veel kortstondi- ger paradijsvogelmode, uitermate populair blijven. In die tjjd waren er in Zuid-Afrika nog geen struis vogelfarms. De vogels, die in het wild leefden, werden door ieder, die maar een geweer wist te hanteren, feschoten en geplukt. Duizenden arkassen lagen in d'1 velden. De slachting, die ondes de dieren werd aangericht, kan misschien het beste vergeleken worden met de afslach ting van de bisonkudden. omstreeks diezelfde tijd in de Ver. Staten. Het tijdstip was niet ver meer, waarop de laatste vogel zou z\jn uitge roeid Dat de struisvogel niet werd uit geroeid, is te danken aan één man, Arthur Douglass. Deze, die een boerderij bezat in het Grahanitown- distriet, kwam op de gedachte om de struisvogel te temmen (zodat hij van iedere vogel elk half jaar de veren zou kunnen plukken) inplaats van de struisvogel voor de veren te doden, waardoor de hen, die de gouden eieren kon leggen, eigenl\jk zonder meer werd geslacht. Ondanks de spot en het ongeloof van ziin tijdgenoten slaagde Dou glass er na moeizame arbeid in om op zijn boerderij de vogels als hoen ders te fokken. Hij vond een broed machine voor struisvogeleieren uit, die thans nog wordt gebruikt, en ontwierp speciale hokken voor het opkweken van de kuikens. Boven dien wist hij door kruising veel Deze week geef ik U het patroon van een bedjasje, dat in deze winter periode zeker zeer goed van pas zal komen. Het is een eenvoudig model letje. zodat het U niet zoveel moeite zal kosten het te maken. We hebben hiervoor 2Vz m. stof van 80 of 90 cm breed. Stoffen die geschikt zijn voor dit bedjasje: Zwanendons, gewatteer de stof, vyella (een wollen flanel) wollen mouseline. De maat van dit patroon is onge veer 44, bovenwijdte 100. ruglengte 40, mouwlengte 60 cm. Allereerst te kenen we de patronen op ware groot te na. daarna leggen we ze op de stof zoals de tekening dit aangeeft. Als we alles met naad uitgeknipt hebben, dan gaan we van de resten de strookjes scheuren. We hebben hiervoor repen stof nodig van 6 cm. breed en anderhalf maal zo lang als de lengte van voorkanten. Uix de halswijdte en mouwen. Nadat we alle delen hebben, stikken we het jasje in elkaar, eerst plooien leggen in de voorschouder .totdat deze de zelfde lengte heeft als de rugschou der. Verder zal dit eenvoudige jas je geen moeilijkheden opleveren denk ik. Wij wensen U wederom veel succes! L.S. kostbaarder veren te verkrijgen dan ooit bij een wilde vogel gevon den werden. Door zijn succes werden de onge lovigen bekeerd. Reeds in 1863 werd Oudtshoorn het centrum van de struisvogelfokkerij en de struis vogelstapel breidde zich snel uit. In 1910 werden niet minder dan 750.000 vogels geregistreerd en de export van struisvogels bracht dat jaar 35 millioen gulden op, een onge hoord bedrag in die dagen. Oudts hoorn telde toen tientallen million- nairs. Fantastische villa's verrezen in de stad, het goud stroomde de zakken van de boeren binnen. De catastrofe En toen, juist op het ogenblik, waarop de vraag naar struisvogel veren nog groter was geworden door de nieuwe modegril om de witte veren te verven, brak de eerste wereldoorlog uit. Europa kocht geen struisvogelveren meer, slechts de Ver. Stgten kochten nog struisvogelveren, maar niet lang- Xog vóór Amerika zou deelnemen aan de oorlog, hield daar de vraag naar de kostbare veren plotseling op. De komst van de auto, waar. door een vraag ontstond naar meer soliede en minder fragiele vrouwe lijke hoofdbedekkingen, gaf de struisvogelteelt de genadeslag. Vóór de wereldoorlog was afge lopen, waren er van de 750.000 vo gels nog slechts een goede 200.000 over. De rest was geslacht, van de huiden werd leer gemaakt voor schoenen en tassen, het vlees werd gedroogd en als „biltong" verkocht. De na-oorlogse periode bracht geen opleving. Europa was ver- armd, de sprookjeëtijd van de laat ste vredesjaren was voor goed voor bij. In Amerika had de auto het pleit definitief gewonnen. Slechts enkele duizenden vogels bleven ge spaard, de uitgezochtste exempla ren. voor het geval de grillige mode opnieuw naar struisvogelveren zou vragen. De tweede wereldoorlog brak deze hoop aan stukken. De struis vogelfarms werden bezienswaardig heden voor de toerist, de trotse struisvogel is gedegradeerd tot rij dier voor de jeugd. Maar diep in hun hart hebben de Oudtshoornse fokkers toch niet alle hoop opge geven. Koningin Elizabeth bewon derde de veren. Wie weet wat straks nog kan gebeuren Eigenschappen van Evergl aze Everglaze is een familienaam voor een zeer verscheiden groep van stoffen, die ofschoon van een va riërend uiterlijk, enige zeer princi piële eigenschappen gemeen hebben. De naam Everglazeontleent haar oorsprong aan het eerste artikel, dal in Amerika onder de betreffende pa tenten werd gelanceerd: dit was een sterk glanzende chintz, die krachtens dit patent haar glanzend uiterlijk duurzaam behield. Het proces, vol gens welk dit finish kon worden be reikt. berust op het aanbrengen van een polymerizeerbare kunsthars, dat door een hittebehandeling het glan zende finish bestendigt. Dit proces werd met succes zozeer ontwikkeld, dat thans de mogelijkheid is gescha pen voor een oneindig aantal varia ties in het uiterlijk van de volgens dit procédé behandelde doeksoorten. In Europa maakte het publiek in het voorjaar 1952 kennis met enkele ingeperste („embossed") relief-des- sins in Everglaze. Everglaze stoffen bezitten een ver bazingwekkende combinatie van aan gename hoedanigheden. Zij zijn kreukherstellend; niet gevoelig voor slof of vuil („hangt niet aan"); bezit ten grote weerstand tegen krimpen, rekken of uitzakken; gemakkelijk te knippen, naaien, confectionneren en persen; bezitten goede poreusheid (het, doek „ademt"d.w.z. is in staat vocht uit te wasemen); zij zijn duur zaam in het dragen; bestand tegen wassen en/of chemisch reinigen: ze drogen snel, behoeven geen stijfsel; vatten niet gauw vlam en blijven fris en koel in het dragen. Alle bovengenoemde eigenschap pen zijn vastgesteld door frequente laboratorium- en praktijkproeven. Everglaze sto//en oefenen een ma gische aantrekkingskracht uit. Zij zijn nieuw, geven charme en een ge voel van luxe en jeugd en zelfver trouwen. Zij kunnen worden ver werkt tot: ochtendjaponnen, middag japonnen, avondjaponnen, reiskle ding, spgrtkleding voor dames, com plets. badkleding, strandkleding, re genkleding. kinderkleding, house coats, heren sportkledinggordijnen, spreien, stoelbekleding. enz. Everglaze-stoffen zijn alleen echt, als de doeken aan de zelfkant met het handelsmerk Everglaze bestempeld Zijn en aan de japonnen etc. een label bevestigd is. Triolon-tapijt Het is altijd een streven van tapijt- vervaardigers geweest, deze zo rijk mogelijk aan kleur en van goede kwaliteit te maken om blijvende schoonheid en houdbaarheid te ver zekeren. Men heeft nu nieuwe kleden van vezelproducten gefabriceerd, die ge deeltelijk beter zijn dan dc oude Per zische tapijten. Met inachtneming van het verschil in smaak bij de diverse afzetgebieden, hebben Ncd. fabrikanten uit het nieuwe materiaal ook speciale dessins kunnen ontwikkelen, die zich aan de moderne vormgeving aanpassen. Deze nieuwe imitatie-tapijten ztfn gemaakt van een nylon-samenstelling. Zij komen in de handel onder de naam Trïolon. Trioion is: kleurecht, motecht, wa tervast en wasecht, niet ontvlambaar; het verv.ilt niet, neemt geen vuil op, Is met een vochtige doek zeer gemak kelijk schoon te houden, het is bijna onverslijtbaar. Maar het is nog ont zaglijk duur. Het is zowel voor café's. restau rants. bioscopen, schouwburgen, sche pen. treinen en vliegmachines, alsook voor iedere particulier goede vloer- bedekking.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 3