Mamie Eisenhower
houdt van partijen
Madame Thérèse heeft
D
Eens was de trotse struis
Mode's lieveling
Dit maken we zelf
AMERIKA'S „FIRST LADY"
Reeksen van gasten
kan niet
koken
avontuurlijk leven gehad
Zij begon als
model
Een bedjasje
New York, Februari 1953.
(Van onze Amerikaanse correspondente)
eze maand voel ik mij geroepen iets te schrijven over de
f vrouw die hier op het ogenblik het meest wordt bespro
ken Mamie. Zoals U natuurlijk weet, is Mamie de nieuwe
„First Lady", Mevrouw Eisenhower. De Amerikanen zijn nogal
sterk in het bij de naam noemen en wij horen en lezen niet
anders dan „Mamie". Het zou me niet verwonderen wanneer
iemand die voor het eerst aan haar voorgesteld werd, in plaats
van „Aangenaam kennismaking, Mevrouw Eisenhower" te sta
melen, zich een gemoedelijk „Hallo, Mamie, hoe is 't ermee?"
zou laten ontvallen.
Na de verkiezing van Eisenhower
zijn er in de Amerikaanse bladen als
maar artikelen over „Mamie" ver
schenen en naarmate de inwijding
naderde groeiden die artikelen in
aantal en lengte. Dank zij de discrete
wijze waarop persoonlijke aangele
genheden hier aan het publiek wor
den voorgezet, weten wij nu onge
veer alles van Mamie af van haar
haarstijl tot haar lievelingslied.
De ..First Lady", die nu vier jaar
lang de bewoonster zal zijn van het
Witte Huis en in dat paleis van 54 ka
mers, (waaronder 16 badkamers) de
scepter zwaait over 72 bedienden,
heeft in de jaren van haar huwelijk
met Ike, waarin zij van de ene stand
plaats naar de andere zwierf, wel ge
leerd om met mensen om te gaan. De
Eisenhowers zo wordt ons ver
teld hebben altijd van partijen
gehouden, zij het van wat intiemere
dan die welke hun nu te wachten
staan. Tijdens de komende winter
zullen er op z'n minst zes officiële
staatsdiners in het Witte Huis wor
den gegeven, met soms niet minder
dan honderd gasten, om nog niet te
spreken van de onnoemelijke recep
ties voor het Kabinet, het corps di
plomatique. het Congres, beambten
van ministeries, enz. enz. In de zo
mer zijn er de „garden parties" waar
menigten van honderden en soms dui
zenden naar toe stromen die stuk
voor stuk door de vrouw van de pre
sident worden begroet. Wanneer er
geen diners of recepties of garden
parties zijn, dan zijn er de theepar
tijen. Op de theepartijen komen
meestal, omdat dat nu eenmaal zo is,
vrouwen. Vrouwen van senatoren,
vrouwen van leden van het Huis van
Vertegenwoordigers, vrouwen van
ministers, vrouwen van rechters en
officieren vrouwen, vrouwen,
vrouwen. En Mamie moet de hon
neurs waarnemen en thee inschen
ken. Mét suiker en zónder suiker,
mét of zónder melk. en soms met een
schijfje citroen. En dan moeten er
natuurlijk koekjes gepresenteerd
worden en gebakjes. En Mamie moet
zeer voorzichtig zijn wie ze uitnodigt
en wie zij bij elkaar vraagt, zodat de
vrouw van een man met een hoge po
sitie niet naast de echtgenote van
een lager geplaatst persoon komt te
zitten. Want dat gaat nu eenmaal niet
in officiële kringen. Die theepar
tijen volgen elkaar op in een be
nauwende, eindeloze reeks. Ik kan
me voorstellen hoe een presidenls-
vrouwe na zo'n theeschenkerij naar
wat mannelijk gezelschap moet ver
langen.
Voorproefje
Op de 21e Januari, de dag na de In
wijding. kreeg mevrouw Eisenhower
al een voorproefje van wat de ko
mende 4 jaren voor haar weggelegd
is. Die middag ontving zij 300 vrou
wen die allemaal een zekere functie
bekleedden in de Republikeinse Par
tij. Dc Amerikaanse pers deelde on
middellijk mede dat zij bij die gele
genheid een staalgrijze satijnen japon
droeg met uitgesneden hals, korte
mouwen en volle, geplisseerde rok.
Zij had die dag geen lunch gehad om
dat. zo rapporteerden de kranten, zij
geen trek had. Die morgen, haar
eerste morgen in het Witte Huis, was
zij om half acht wakker geworden,
had even gebabbeld met haar man en
toen om half negen eèn licht ontbijt
genuttigd.
Helaas kreeg het Amerikaanse pu
bliek geen relaas over Mamie's twee
de dag als „First Lady", maar als
compensatie verschenen in alle bla
den foto's van Mevrouw Eisenhower
in de japon die zij op 't Inwijdingsbal
had gedragen een creatie van de
Mamie en haar gezin.
bekende ontwerpster Nettie Rosen-
stein, gekocht van de firma Heiman-
Marcus, een der grootste Amerikaan
se modemagazijnen in Dallas, Texas.
(De keuze viel op Texas omdat de
president daar geboren is). De japon
was van zacht rose poult-de-soie be
dekt inet 2000 namaak-diamantjes in
verschillende kleuren rose, met wij
de rok, uitgesneden hals en zonder
mouwen. Rose is Mamie's lievelings
kleur, is ons bijgebracht. Rose en
lichtgroen. Nogal sympathiek, want
die kleuren doen denken aan de len
te cn de lente is altijd een heerlijke
tijd in het leven.
Mamie heeft die kleuren dikwijls
gebruikt bij het inrichten van haar
huizen. Omdat ze nooit lang ergens
bleef en toch het gevoel van een eigen
huis wilde hebben, ontwikkelde ze
een talent voor inrichten en gezellig
maken. Toen ze na de oorlog, terwijl
haar man aan het hoofd stond van
SHAPE (Supreme Headquarters Al
lied Powers in Europe) in Parijs,
kwam te wonen in een Frans buiten
huis van 14 kamers in Marnes-la-
Coquette, kon ze die liefhebberij ten
volle uitbuiten. De 14 Franse binnen
huisarchitecten die op een goede
morgen voor de deur stonden boe
zemden haar niet de minste vrees in:
ze vertelde hun precies wat ze wilde
en zelfs de Fransen waren opgetogen
over het resultaat.
In leger'eethuizen
Een ander gevolg van het steeds
heen en weer trekken was. dat Ma-
Een japon van zware zijden matelas-
se. ontwerp Lachasse met een lange
stola, die van onder de revers langs
de schouders loopt en op de rug ein
digt. De stola is gevoerd met zwarte
taftzij. Een ontwerp voor het Kro
ningsseizoen van Groot-flrittannië.
mie nooit heeft leren koken. Toen ze
als meisje van 19 jaar trouwde met
de 25-jarige 2e Luitenant Eisenho
wer. waren er twee dingen die ze in
de keuken eigenhandig kon klaar
maken: mayonnaise en fondant. Daar
zelfs een tot over zijn oren verliefde
jonge bruidegom niet met deze twee
gerechten in het leven kon blijven,
hebben de Eisenhowers altijd de ge
woonte gehad hun maaltijden in de
leger-eetgelegenheden te gebruiken.
Verdere bijzonderheden die wij over
Mamie te horen hebben gekregen zijn
dat ze eenvoudig, hartelijk en opge
werkt is, dat haar lievelingslied „Gi
ve me one Dozen Roses" is het is
speciaal op het Inwijdingsbal voor
haar gespeeld en dat zij pony
draagt. „Bangs" noemen ze dat hier
en de haarstijl is direct „Mamie
bangs" gedoopt. De kranten hebben
zich uitgesloofd beroemde vrouwen
uit de geschiedenis op te diepen die
ook „bangs" droegen en kwamen te
voorschijn met foto's van 9 pony-haar
dragende beroemdheden waaronder
Prinses Charlotte Marguerite. Sarah
Bernhardt, de filmster Clara Bow
eneen onder zijn vacht schuil
gaande hond.
Ook lazen wij dat Mamie op de
dag van de Inwijding naar de Pres-
Een blouse van osmalane (een nieu
we vezelstofdie uit 50 katoen be
staat). U kunt haar gemakkelijk zelf
maken en hebt daarvoor nodig onge
veer 1.30 m. Dit is één van de „Kro-
nings"-ontwerpen.
byterische kerk ging en een witte
hoed ophad die zij van een onbeken
de bewonderaarster gekregen had en
die zogenaamd geluk bracht.
Geluk wensen wij Mamie van gan
ser harte. Het is niet alles om te wo
nen in het Witte Huis, dat ook wel de
goudvissenkom genoemd wordt, om
dat men er niets voor 't publiek kan
verbergen. Geluk met haar prive-
ondernemingen en met alle officiële
functies. Vooral met de theepartijen.
Want die lijken me het ergste.
ILONA RICARDO
(Speciale berichtgeving)
Dertigduizend struisvogels leven op de struisvogelboerde
rijen in het Zuidafrikaanse district Oudtshoom. Het zijn
de overblijfselen van een struisvogelstapel, die in de gloriejaren
rond 1910 omstreeks 750.000 vogels telde. In die dagen brach
ten de veren van één vogel 72.000 gulden op. Een struisvogel
farm was lucratiever dan een goud- of diamantmijn, de veren
waren hun gewicht in goud waard. Iedereen in het district
Oudtshoorn deed aan struisvogelteelt, de rechter, de dominee,
de notarisWie een paar struisvogels in een tuintje als bij
verdienste hield, kon verzekerd zijn van een extra-inkomen
van een goede twaalf mille.
Romantisch verhaal over
romantische tijd
Zo was het eens, later niet meer.
Maar de boeren rond Oudtshoorn
zijn thans weer optimistisch. Tij
dens haar laatste bezoek aan Zuid-
Afrika interesseerde Koningin Eli
zabeth, destijds nog kroonprinses,
zich namelijk erg voor struisveren.
Misschien, zo hopen de struisvogel-
boeren, is er voor hen nu weer een
kans bjj de kroningsfeesten. Vrouw
Mode is immers even grillig als
Vrouw For tuna.
Het is een romantisch verhaal,
het verhaal van de struisvogels in
het district Oudtshoorn, en het
PARIJSE SILHOUETTEN
Parijs, Februari.
(Van onze Parijse correspondente
Omdat ons vroegere factotum al een keer of wat verstek had laten gaan,
was ik wel genoodzaakt naar een nieuwe werkster uit te kijken De soort
wordt vandaag schaars in Parijs. Ik heb wel 's gehoord dat vroeger een
mevrouw alvorens een dienstmaagd of werkster te engageren, eerst zoveel
mogelijk getuigschriften en aanbevelingen verzamelde. De rollen zijn thans
omgekeerd. Je mag nu blij zijn als je over relaties beschikt, die een goed
woordje voor Je willen doen bij een vrouw, die nog een paar uur disponibel
heeft. Zo iemand ontmoette ik gelukkig. En mijn papieren bleken in ons
quartier toen vrü gunstig te staan aangeschreven .want een paar dagen later
meldde zich de nieuwe gedienstige al aan, voorzien van een zichtbaar ruime
dosis welgezindheid en precies op het uur dat ze zelf had vastgesteld.
Madame Thérèse, zo stelde ze
zichzelf voor en ze zou direct maar
met de was beginnen. Ze kon van
daag wel een uurtje langer blijven en
zo zou dan ook het parket nog wel
even in de was kunnen worden gezet.
Geen overbodige luxe, verklaarde ze
met een critische blik naar de vloer.
Madame Thérèse is niet zo erg jong
meer. een dikke zestig zal ze wel we
zen, en hoewel heel klein van stuk
kan je 't haar met haar bleke teint en
geprononceerde maar fijne neus, toch
nog wel heel goed aanzien dat ze
vroeger een bijzonder mooi meisje
moet zijn geweest. En mocht je dat
uit eigen waarneming niet opvallen,
dan zal Madame Thérèse je daar wel
zelf van overtuigen. Die eerste dag
zijn er van de vuile was, alleen een
paar zakdoeken in de week gezet en
ook de deskundige behandeling van
de vloer werd naar een volgende sé
ance verschoven. Het geval is name
lijk dat Madame Thérèse wèl wat
lang van stof is, ofschoon ik direct
daaraan toe moet geven dat ze me
met haar conversatie geen minuut
heeft verveeld.
Bewogen leven
Ze heeft, wat je noemt, een bewo
gen leven achter de (wat gekromde)
rug en zóveel avonturen van amou-
reuse en andere aard meegemaakt
dat ze me die ene middag, al wel vol
doende stof voor een maand Parijse
Silhouetten op kan leveren. Maar
een vervolgverhaal zal ik van haar
biografie toch maar niet maken, al
kom ik later mischien nog wel is op
haar terug. Zc is van Italiaanse af
komst en haar ouders kwamen beide
uit de buurt van Napels. Het was
een groot gezin met dertien kinderen
waarmee Thérèse op haar veertiende
jaar naar Frankrijk kwam, en daar
om moest ze direct al meehelpen om
de kost te verdienen. Knap meisje als
ik was. zegt ze met retrospectieve
voldoening, viel 't me niet zo moei
lijk aan de slag te komen, maar voor
't geval ik uit die mededeling mis
schien een minder oirbare conclusie
zou trekken preciseert ze onmiddel
lijk dat ze er op haar oudere dag trots
op is op een onafgebroken keurige
levenswandel terug te kunnen zien.
Ik verdiende mijn geld verduidelijk
te ze met het poseren voor schilders
en beeldhouwers en met dat werk heb
ik vijftien jaar lang een goed leven
gehad. Werkhuizen houd ik er pas
sinds een jaar of twintig op na. Op
een dag, ik zal toen vijftien zijn ge
weest, vroeg een kennis me of ik niet
's voor Rodin wilde poseren. Ik ant
woordde, dat ik voor iedereen wer
ken wilde, die me betaalde „en waar
om dus niet voor uw monsieur Ro
din". lik wist toen nog niet dat dit de
grootste beeldhouwer van de wereld
was.
Die kennis nam me dus mee naar
Saint-Germain waar monsieur Rodin
toen woonde. Ik zie me nog bij hem
binnenkomen, Rodin, met een lange
baard en een raar hoedje op het hoofd
zat in een hoek van zijn atelier uit
een pannetje te eten. Bonjour ma pe
tite, zei hij, ga eerst maar wat in de
tuin. je mag net zoveel appels eten
als je op kunt. Hij was direct al zo
bijzonder vriendelijk, heel anders dan
de meeste mensen voor wie ik had
gewerkt. Een kwartiertj e later riep
hij me weer binnen. Ik gaf hem een
hand en zei: bonjour monsieur Rodin.
die me vergezelde nam
me even apart om me erop te wijzen
dat ik niet monsieur" maar „maitre"
tegen hem zeggen moest. Ik keerde
me toen weer om, om monsieur Rodin
mijn excuses aan te bieden maar hij
ging altijd zo gewoon en aardig met
me om dat ik dat woord maitre toch
nooit gemakkelijk over mijn lippen
heb kunnen krijgen. Maar dat deed
er ook niets toe vond hij zelf.
Monsieur Rodin nam me eerst aan
dachtig op, en zei toen dat hij wèl ge
loofde dat ik zijn type zou zijn, maar
toch moest ik me even voor hem uit
kleden. Dat vond ik wèl even verve
lend, niet voor hem want kunste
naars en dokters waren voor mij het
zelfde, maar voor die andere man.
Maar ik dacht aan mijn twaalf broer
tjes en zusjes en heb me toen dus uit
gekleed maar zonder die tweede me
neer aan te kijken.
Vaak vroeg monsieur Rodin me of
ik vond dat zijn beeld zo goed werd.
Ik zei hem dan dat hij mij zo iets
niet vragen moest. Eén keer wilde
hij van me weten wat andere mensen
over hem vertelden. Ik antwoordde:
monsieur Rodin, alle intelligente
mensen zeggen dat u een groot
artist bent. Hij grinnikte wat in zijn
baard. Vele jaren later hoorde ik op
een dag dat monsieur Rodin was ge
storven. Het deed me heel veel ver
driet en ik had graag naar zijn be
grafenis willen gaan. Maar dat dorst
ik toen niet meer en ik ben de week
erop toen maar in een bioscoop gaan
kijken hoe die begrafenis geweest
was. Een rijtuig met vier paarden,
een hele lange stoet en veel voorna
me heren en ministers met hoge hoe
den op.
Spaanse echtgenoot
Madame Thérèse is ook getrouwd
geweest, maar een erg gelukkig hu
welijk moet dat niet geweest zijn.
Haar man was een Spanjaard die nog
al heel wat glaasjes dronk en boven
dien was hij dan nog erg lui en liep
hij, als hij is niet te moe was, achter
andere vrouwen aan. En daarbij was
hij dan nog zó jaloers, dat de meeste
mensen dachten dat ik me iets te ver
wijten had. Samen waren ze ook nog
eens in Spanje geweest en toen moest
Madame Thérèse maar weer zorgen
dat de peseta's binnen kwamen. In
Barcelona kreeg ze van iemand een
lijst met alle artisten van de stad en
die is ze toen stuk voor stuk op gaan
zoeken. Maar Alfonso, zo heette haai
man. wilde niet dat ze tegen andere
mensen vertellen zou dat ze haar kost
met poseren verdiende. Ze moest
maar zeggen dat ze óók in de kunst
was. Madame Thérèse moet er nu nog
fors om lachen. Een fijne artiste, als
ik me zo 's aankijk! Op een ochtend
was Alfonso het huis uitgegaan zon
der haar iets te zeggen en sindsdien
had ze nooit meer wat van hem ge
hoord. Of ze nu weduwe was wist ze
zo dus zelf niet, en daarom was ze
ook niet meer hertrouwd. Wel woon
de ze nu al vijftien jaar samen met
een Fransman en ze waren erg ge
lukkig met zijn tweeën. Maar toch
wel een raar gevoel, vindt u niet. als
je je indenkt, dat we niet eens offi
cieel getrouwd zijn.
Ik meende dat ze intussen wel een
droge keel had kunnen krijgen en dat
was ook zo en daarom hebben we
toen samen een glaasje wijn gedron
ken. In een hartelijke stemming en
nadat er, geloof ik, veel wederzijdse
sympathie geschapen was, is ze die
middag nog al laat weer vertrokken.
Maar de overuren zou ze, meldde zc
royaal, niet extra in rekening bren
gen. Ik heb zo dan ook een goede
hoop dat ik die eerste maal met Ma
dame Thérèse al een basis voor een
begripvolle en misschien zelfs wel
langdurige samenwerking heb ge
legd.
speelt zich af in een romantische
tijd, een veertig jaar geleden. Zo
veel ouderen denken er met nostal
gie aan terug, maar hoezeer is de
wereld sindsdien veranderd! In
Schönbrünn regeerde nog „Der alte
Kaiser". Europa lachte en danste,
in de restaurants en opera's bogen
zich heren met hoge hoeden en zij
den capes galant over naar dames,
die zich koelte toewuifden met
waaiers van struisvogelveren,
struisvogelboa's om de blanke hals
droegen en met diamanten versier
de struisvogelveren als haartooi.
En dan de dameshoedenSla
een oud familie-album open. tien
tegen één dat uw moeder of groot
moeder gefotografeerd is met een
hoed, versierd met struisvogelveren.
En hoeveel struisvogelveren worden
nog bewaard in oude linnen- of
kamferkisten, als reliquieën uit een
gelukkig en romantisch verleden....
Het begin
De grote struisvogelmode begon
zo omstreeks 1875 en bijna veertig
jaar zou de struisvogelveer, in te
genstelling tot de veel kortstondi-
ger paradijsvogelmode, uitermate
populair blijven. In die tjjd waren
er in Zuid-Afrika nog geen struis
vogelfarms. De vogels, die in het
wild leefden, werden door ieder, die
maar een geweer wist te hanteren,
feschoten en geplukt. Duizenden
arkassen lagen in d'1 velden. De
slachting, die ondes de dieren werd
aangericht, kan misschien het beste
vergeleken worden met de afslach
ting van de bisonkudden. omstreeks
diezelfde tijd in de Ver. Staten. Het
tijdstip was niet ver meer, waarop
de laatste vogel zou z\jn uitge
roeid
Dat de struisvogel niet werd uit
geroeid, is te danken aan één man,
Arthur Douglass. Deze, die een
boerderij bezat in het Grahanitown-
distriet, kwam op de gedachte om
de struisvogel te temmen (zodat hij
van iedere vogel elk half jaar de
veren zou kunnen plukken) inplaats
van de struisvogel voor de veren te
doden, waardoor de hen, die de
gouden eieren kon leggen, eigenl\jk
zonder meer werd geslacht.
Ondanks de spot en het ongeloof
van ziin tijdgenoten slaagde Dou
glass er na moeizame arbeid in om
op zijn boerderij de vogels als hoen
ders te fokken. Hij vond een broed
machine voor struisvogeleieren uit,
die thans nog wordt gebruikt, en
ontwierp speciale hokken voor het
opkweken van de kuikens. Boven
dien wist hij door kruising veel
Deze week geef ik U het patroon
van een bedjasje, dat in deze winter
periode zeker zeer goed van pas zal
komen. Het is een eenvoudig model
letje. zodat het U niet zoveel moeite
zal kosten het te maken. We hebben
hiervoor 2Vz m. stof van 80 of 90 cm
breed. Stoffen die geschikt zijn voor
dit bedjasje: Zwanendons, gewatteer
de stof, vyella (een wollen flanel)
wollen mouseline.
De maat van dit patroon is onge
veer 44, bovenwijdte 100. ruglengte
40, mouwlengte 60 cm. Allereerst te
kenen we de patronen op ware groot
te na. daarna leggen we ze op de stof
zoals de tekening dit aangeeft.
Als we alles met naad uitgeknipt
hebben, dan gaan we van de resten
de strookjes scheuren. We hebben
hiervoor repen stof nodig van 6 cm.
breed en anderhalf maal zo lang als
de lengte van voorkanten. Uix de
halswijdte en mouwen. Nadat we
alle delen hebben, stikken we het
jasje in elkaar, eerst plooien leggen
in de voorschouder .totdat deze de
zelfde lengte heeft als de rugschou
der. Verder zal dit eenvoudige jas
je geen moeilijkheden opleveren
denk ik. Wij wensen U wederom veel
succes!
L.S.
kostbaarder veren te verkrijgen
dan ooit bij een wilde vogel gevon
den werden.
Door zijn succes werden de onge
lovigen bekeerd. Reeds in 1863
werd Oudtshoorn het centrum van
de struisvogelfokkerij en de struis
vogelstapel breidde zich snel uit. In
1910 werden niet minder dan 750.000
vogels geregistreerd en de export
van struisvogels bracht dat jaar
35 millioen gulden op, een onge
hoord bedrag in die dagen. Oudts
hoorn telde toen tientallen million-
nairs. Fantastische villa's verrezen
in de stad, het goud stroomde de
zakken van de boeren binnen.
De catastrofe
En toen, juist op het ogenblik,
waarop de vraag naar struisvogel
veren nog groter was geworden
door de nieuwe modegril om de
witte veren te verven, brak de
eerste wereldoorlog uit. Europa
kocht geen struisvogelveren meer,
slechts de Ver. Stgten kochten nog
struisvogelveren, maar niet lang-
Xog vóór Amerika zou deelnemen
aan de oorlog, hield daar de vraag
naar de kostbare veren plotseling
op. De komst van de auto, waar.
door een vraag ontstond naar meer
soliede en minder fragiele vrouwe
lijke hoofdbedekkingen, gaf de
struisvogelteelt de genadeslag.
Vóór de wereldoorlog was afge
lopen, waren er van de 750.000 vo
gels nog slechts een goede 200.000
over. De rest was geslacht, van de
huiden werd leer gemaakt voor
schoenen en tassen, het vlees werd
gedroogd en als „biltong" verkocht.
De na-oorlogse periode bracht
geen opleving. Europa was ver-
armd, de sprookjeëtijd van de laat
ste vredesjaren was voor goed voor
bij. In Amerika had de auto het
pleit definitief gewonnen. Slechts
enkele duizenden vogels bleven ge
spaard, de uitgezochtste exempla
ren. voor het geval de grillige mode
opnieuw naar struisvogelveren zou
vragen.
De tweede wereldoorlog brak
deze hoop aan stukken. De struis
vogelfarms werden bezienswaardig
heden voor de toerist, de trotse
struisvogel is gedegradeerd tot rij
dier voor de jeugd. Maar diep in
hun hart hebben de Oudtshoornse
fokkers toch niet alle hoop opge
geven. Koningin Elizabeth bewon
derde de veren. Wie weet wat
straks nog kan gebeuren
Eigenschappen
van
Evergl
aze
Everglaze is een familienaam
voor een zeer verscheiden groep
van stoffen, die ofschoon van een va
riërend uiterlijk, enige zeer princi
piële eigenschappen gemeen hebben.
De naam Everglazeontleent haar
oorsprong aan het eerste artikel, dal
in Amerika onder de betreffende pa
tenten werd gelanceerd: dit was een
sterk glanzende chintz, die krachtens
dit patent haar glanzend uiterlijk
duurzaam behield. Het proces, vol
gens welk dit finish kon worden be
reikt. berust op het aanbrengen van
een polymerizeerbare kunsthars, dat
door een hittebehandeling het glan
zende finish bestendigt. Dit proces
werd met succes zozeer ontwikkeld,
dat thans de mogelijkheid is gescha
pen voor een oneindig aantal varia
ties in het uiterlijk van de volgens dit
procédé behandelde doeksoorten.
In Europa maakte het publiek in
het voorjaar 1952 kennis met enkele
ingeperste („embossed") relief-des-
sins in Everglaze.
Everglaze stoffen bezitten een ver
bazingwekkende combinatie van aan
gename hoedanigheden. Zij zijn
kreukherstellend; niet gevoelig voor
slof of vuil („hangt niet aan"); bezit
ten grote weerstand tegen krimpen,
rekken of uitzakken; gemakkelijk te
knippen, naaien, confectionneren en
persen; bezitten goede poreusheid
(het, doek „ademt"d.w.z. is in staat
vocht uit te wasemen); zij zijn duur
zaam in het dragen; bestand tegen
wassen en/of chemisch reinigen: ze
drogen snel, behoeven geen stijfsel;
vatten niet gauw vlam en blijven
fris en koel in het dragen.
Alle bovengenoemde eigenschap
pen zijn vastgesteld door frequente
laboratorium- en praktijkproeven.
Everglaze sto//en oefenen een ma
gische aantrekkingskracht uit. Zij
zijn nieuw, geven charme en een ge
voel van luxe en jeugd en zelfver
trouwen. Zij kunnen worden ver
werkt tot: ochtendjaponnen, middag
japonnen, avondjaponnen, reiskle
ding, spgrtkleding voor dames, com
plets. badkleding, strandkleding, re
genkleding. kinderkleding, house
coats, heren sportkledinggordijnen,
spreien, stoelbekleding. enz.
Everglaze-stoffen zijn alleen echt,
als de doeken aan de zelfkant met het
handelsmerk Everglaze bestempeld
Zijn en aan de japonnen etc. een label
bevestigd is.
Triolon-tapijt
Het is altijd een streven van tapijt-
vervaardigers geweest, deze zo rijk
mogelijk aan kleur en van goede
kwaliteit te maken om blijvende
schoonheid en houdbaarheid te ver
zekeren.
Men heeft nu nieuwe kleden van
vezelproducten gefabriceerd, die ge
deeltelijk beter zijn dan dc oude Per
zische tapijten.
Met inachtneming van het verschil
in smaak bij de diverse afzetgebieden,
hebben Ncd. fabrikanten uit het
nieuwe materiaal ook speciale dessins
kunnen ontwikkelen, die zich aan de
moderne vormgeving aanpassen.
Deze nieuwe imitatie-tapijten ztfn
gemaakt van een nylon-samenstelling.
Zij komen in de handel onder de
naam Trïolon.
Trioion is: kleurecht, motecht, wa
tervast en wasecht, niet ontvlambaar;
het verv.ilt niet, neemt geen vuil op,
Is met een vochtige doek zeer gemak
kelijk schoon te houden, het is bijna
onverslijtbaar. Maar het is nog ont
zaglijk duur.
Het is zowel voor café's. restau
rants. bioscopen, schouwburgen, sche
pen. treinen en vliegmachines, alsook
voor iedere particulier goede vloer-
bedekking.