juffrouw».». mm GARCIA LORCA'S YERMA IN STADSSCHOUWBURG Jip-en-Jan-ne-ke LICHT UIT DUISTER - Het schaap Veronica Heidemaatschappij stelt spoedcursussen in Gevreesd insect ZATERDAG 7 FEBRUARI 1953 HET PAROOL 11 ALS er één ding was waar Ditty gruwelijk het land aan had, dan was het aan schoonschrijven. En dat was nou toevallig net waar de nieuwe juffrouw zich elke dag weer druk over maakte. Ditty kon het nooit goed genoeg doen. Dan was het weer te vlug geschreven, dan weer te slordig, en dan weer hoorde ze: „Als je het te langzaam doet, dan worden het alle maal bibberige haaltjes...". Woedend werd ze er van! De oude juf had er ook haar hoofd wel eens over geschud, maar die zei nooit veel meer dan dat het zonde was, dat Ditty alleen hierop haar best niet schrik: het was de juffrouw, en het hoofd van de school, en de juffrouw huilde. Ze snikte zo erg, dat Ditty er een prop van in haar keel kreeg, en 't was allemaal omdat de juffrouw het zo naar vond, dat de kinderen haar plaagden, terwijl ze het allemaal zo goed met hen voorhad... Stil en vol berouw wandelde Ditty naar huis. Dat was wel heel erg ge weest, en zo had ze het toch eigenlijk niet bedoeld. Ze begreep nu ineens, dat het geweldig Underachtig van haar was geweest, en ze begreep ook wat haar moeder haar 's middags gezegd had, van dat 't moeilijk voor de juffrouw deed, maar dat ze dat later wel zou begrijpen, als het dan niet te laat was. En daar lachte ze dan zo bij, dat het alleen een grapje leek. Maar nu! De hele ochtend was het mis geweest. Want de nieuwe juffrouw ze was er pas een week had zoveel aan merkingen gehad op Ditty's schrijf kunst, dat Ditty van de weeromstuit haar hoofd niet bij het andere werk had kunnen houden, en daardoor nog meer standjes had gekregen. Ze werd er hele maal opstandig van, en toen ze naar huis liep, zon ze op wraak. „Die nare nieuwe juf..." zei ze boos tegen haar moeder, maar die was niet onder de indruk. „Die nare nieuwe juf van jou is nog maar pas voor de klas", zei ze. „Dat zal haar warempel ook niet meevallen, met grote kinderen meteen te beginnen, en dan kan jij best eens extra je best doen!" Ditty wist daar niet veel op te zeg gen, maar bij zichzelf dacht ze, dat het helemaal geen excuus was voor de juffrouw. Dan moest ze maar niet zo jong beginnen, en dus zei ze alleen: „Poeh...!", en ging na de boterham zit ten denken wat ze nu eens kon doen. Ze dacht heel lang, en toen kreeg ze een idee. Ze had het wel niet helemaal zelf bedacht, maar dat deed er niet toe. Het was erg leuk, vond ze. Eén van haar ooms had haar namelijk eens ver teld, dat hij vroeger op de H.B.S. eens een vioolsnaar had gespannen onder tegen het blad van zijn bank aan, en dat had heel lang geduurd eèr ze dat gemerkt hadden. Dat zou zy ook kun nen doen! Ze had wel een schuldig gevoel, toen ze naar haar vaders studeerkamer sloop en de kast openmaakte waar do viool snaren bewaard werden, maar ja, dat moest ze er dan maar voor over heb ben. Ze pakte het doosje, en haalde er een mooie, dikke snaar uit. Nu maar hopen, dat vader het niet zou merken. Ze ging eerder naar school dan an ders, en ze had geluk, want er was nog niemand in de klas- Het duurde even voor ze het voor elkaar had, en er kwamen punaises, touwtjes en zelfs haarpennetjes aan te pas, maar toeD zat 't. Ze probeerde even zachtjes, en ja, er kwam een mooi geluid uit: „Dóngngng...". Net bijtijds was ze weer in de gang, want daar kwamen de anderen al aan. Zou ze iets zeggen? Misschien beter van wel. En ze vertelde gauw zachtjes aan de vriendinnetjes, die voor en ach ter haar zaten, dat ze de nieuwe juf frouw met iets ging plagen, en dat ze net moesten doen of ze er niets van hoorden. Ze vonden het een reuze plan De les begon, en Ditty zal- te pope len. Eerst kon het niet zo goed, want ze moesten reke nen. Maar toen de aardrijkskundeles kwam, kreeg ze haar kans. Er moest cr een voor het bord komen, terwijl zij zaten te luiste ren. De juffrouw zei: „Wijs Wijk bij Duurstede eens aan!" En terwijl ze wachtte op 't antwoord, liet Ditty de snaar klinken. „Dóngngng..." Er giegelde iemand, en de juffrouw keek verbaasd op. maar zag niets. „Nu Heerenveen", zei ze. En weer ging de snaar „Dóngngng „Wat is dat?" zei de juffrouw streng, en weer ging het „Dèng...dóng...tjong- tjong...". De juffrouw werd nu werkelijk boos. „Wie doet dat! Wat is dat voor flauws?" Maar niemand gaf antwoord, maar er zaten nu heel wat kinderen te giegelen. De juffrouw haalde haar schouders op, en werd heel rood. „Goed", zei ze toen. „Zo gaat 't ook wel hoor", en ze ging verder, terwijl Ditty om de zoveel tijd de snaar „Dóngngng..." liet doen. Het was een raar half uur, want niemand kon zijn hoofd meer bij de les houden en telkens begon er weer een te proesten. De juffrouw zei niets meer er over, maar ze was wel bleek. En Ditty voelde een heel klein beetje be rouw in zich opkomen, al wou ze zich dat eigenlijk niet bekennen. Na schooltijd zorgde Ditty, dat ze zich ve/stopt hield in de gang, want ze wilde haar snaar losmaken voor iemand hem kon vinden. Ze wachtte tot ze niets meer hoorde, en toen sloop ze op haar tenen naar de klas. Maar wat was dat? Daar was nog iemand. De deur stond aan, ze luisterde voorzichtig, en kreeg toen in haar eentje een kleur van was... Wat moest ze hieraan doen? Excuses aanbieden, of wat? Weet je wat, ze zou een briefje schrijven. Ja, maar als de juffrouw dat slordige handschrift van haar zag, of 't misschien zelfs niet zou kunnen lezen? Nee, schrijven was ook niets. Of misschien wel op een schrijfmachine Dat had ze wel eens met vader gedaan, en dat was dan ten minste duidelijk. Ze zou vragen aan moeder of dat mocht. Ditty's moeder keek wel wat ver baasd, toen Ditty om half vijf vroeg of ze alsjeblieft even wat op de machine KAPITEIN JAN schreeuwde zo luid hoera, dat hij er zelf van schrok en dat Rutger wakker werd. „Tittie, Tittie, hoe heb je dat klaar gespeeld?" zei hij. „Kranig gedaan, Tittie", zei Suze. Rutger ging overeind zitten. „Hallo, Tittie'zei hij en toen kroop hg weer in elkaar en sliep. Jan bracht de Zwaluw langszij. Suze rreep de rand van de Amazone. „Zij lebben ons kamp. Zg hebben het Wilde Katten Eiland", zei Tittie. „Ik kon het niet helpen. Ik was in slaap gevallen en er kraste een uil en ik dacht dat jullie het waren en stak de lichten aan en toen kwamen zij in de haven. Toen ze naar het kamp en ik nam de gingen mocht doen, maar toen Ditty haar ver zekerde, dat 't ontzettend belangrijk was, toen mocht het, en na lang en in spannend gezwoeg, had Ditty dan ten slotte het volgende briefje klaar: „HLIEve kk) JUffro uw!?! Ik Heb VAn - - Middag - - $%X MET een SNaar gespEEld enikheb daaR reUZeveel SPIJTvan. en iK ZALHET noojt Uh, MEERdoen UWBerouwvolle DÏTty." Het was wel niet hélemaal goed, dat zag Ditty ook wel, maar ze had niet de tijd om het nog eens over te doen, en in elk geval zou juf het kunnen lezen. Toevallig had ze gezien waar ze woonde, én als ze nu gauw opschoot, dan kon ze het nog voor het eten daar in de bus doen. Dat deed ze, en het luchtte haar zo op, dat ze de moed vond om 's avonds aan haar moeder öp te biechten wat ze gedaan had. Die moest er heel lang haar hoofd over schudden, maar ze was erg blij, dat Ditty er nu ook anders over dacht, en dat ze meteen een briefje had geschreven, en daarmee was de zaak nu gelukkig uit, dacht Ditty. Maar de volgende ochtend was er ook post voor haar. Een brief zonder post zegel, die blijkbaar 's avonds door iemand bezorgd was. En in die brief stond: Lieve Ditty, - )DaNk JEwel VOor jE BrIEF. iK Z al bbb HEM inEEN -goUDen LIjstJE ZetTen. JufffroUW. „Nu matroos, wil jij aan het i... gaan zitten om naar de overkant te varen? Jij hebt hem tenslotte buitge maakt, zei je. Ben je klaaj, stuurman? Kunnen we de Zwaluw losgooien?" „Klaar", zei Suze. „Rutger, ga naar voren om de lijn op te rollen." Rutger, die nu helemaal wakker was, haastte zich naar de voorplecht. Tittie liet de lijn van de Zwaluw los. Rutger haalde hem binnen en rolde hem op. Het zeil van de Zwaluw begon bol te staan en hij kwam in beweging. Jan haalde het ankertouw van de Amazone binnen boord. „Wat kan ons het kamp schelen", riep Jan. „Het ging er om wie het schip van de anderen zou veroveren. En nu hebben we het. En ik dacht, dat het mislukt was. De Zwaluw wordt toch het vlaggeschip. Goed gedaan, Tittie." Tittie probeerde haar verhaal te ver tellen, hoe zij in het donker weggevaren was, hoe ze geprobeerd had om voor anker te gaan aan de tegenoverliggende oever en dat zg pas bij het aanbreken van de dag het geluid van een roeiboot mannen die ruzie hadden de lantaarn die uitging het leek alle maal een grote warboel. „Het voornaamste is", zei kapitein Jan, „dat wij de Amazone buit gemaakt hebben. Nu zullen wij met de hele vloot naar de overkant gaan. Wij zullen voor het gezicht van de vijand landen en het eiland weer in bezit nemen. Of wij zul len tegen hen roepen, dat zg zich moeten overgeven en als zg het niet doen, zullen wij dagenlang op zee blijven, totdat zij verhongeren. Maar zij zullen moeten toegeven. Héla, wat gebeurt daar?" Suze. Tittie en Jan staarden naar het Wilde Katten Eiland. Rutger werd wak ker en staarde ook. Een grote deken die zwaar klapperde de wind, werd langzaam gehesen in de hoge boom. Zij konden zien, dat de Amazones daaronder het touw vast hielden. Het was een grote dikke deken en ofschoon er een stevige wind stond, kon deze hem niet ontplooien, maar bleef hg flauwtjes wapperen. „Het is een van onze dekens", zei Suze. „Het is een witte vlag", zei Tittie, „zij geven zich over." „Hij is niet zo erg wit", zei Rutger slaperig. „In ieder geval is dat de bedoeling", zei Tittie, „ik weet zeker, dat het een witte vlag is." „Wij zullen er gauw genoeg achter komen", zei kapitein Jan. „Zeg stuur man, wil jij het buitgemaakte schip zeilen of zal ik het doen?" „Doe jij het maar", zei Suze, „in ver band met het kielzwaard." „Best", zei de kapitein. „Rutger blijft bij jou in de Zwaluw. Tittie blijft in de Amazone. Pas op Tittie, ik kom aan boord." Hii klom van de ene boot in de andere. „Houd de lijn van de Zwaluw vast, terwijl ik het zeil hijs op de Amazone", zei hij. „Jawel, kapitein", zei Tittie. Stuurman Suze liet de rand van de Amazone los en de Zwaluw dreef een eindie weg. tot het einde van de lijn. „Waar is de piratenvlag?" vroeg Jan, terwijl hij naar boven keek om te zien of alles gereed was om het zeil te hijsen. „Die zat nog aan de mast", zei Tittie. „Ik heb hem neergehaald toen het licht werd en ik hem zag. Ik had er nog niet eerder aan gedacht." „Dat was heel goed", zei kapitein Jan. „Zolang wij het schip in bezit hebben mag het niét zijn eigen vlag voeren. Eigenlijk zou het de onze moeten voeren maar wij hebben er niet een over." Het kostte Jan weinig moeite om het zeil te hijsen. Hij begon het anker op te trekken. „Daar gaan we dan." De Amazone be gon te zeilen, maar helde sterk over. „Het kielzwaard is nog niet omlaag," zei Jan. „Zodra dat gebeurd is, zeilt de boot goed. Hij heeft geen kiel, zoals de Zwaluw." Hij liet het kielzwaard zakken en nu helde de Amazone niet meer over. „Alles in orde, Tittie?" vroeg hij. „Prachtig," zei zij. „Ik bedoel: jawel kapitein." Met haar mond een beetje open en haar ogen ernstig op het zeil gericht, stuurde zij voor de eerste maal de Amazone. Het was geen wonder, dat zij verkeerde woorden gebruikte. In de frisse morgenwind bewoog de vloot zich in de richting van het Wilde Een buil verband TIP is ge-val-len. He-le-maal van de pi-a-no. Dat is erg hoog. Maar het was zijn ei-gen schuld. Wie klimt er nou bo-ven op de pi-a-no? Ik wou rij-tuig-je spe-len, zegt Jip. En de pi-a-no was de bok! En toen viel ik er af. Dat heb je van je kun-sten, zegt moe-der. Je hebt een he-le buil, Jip Ja, Jip heeft een gro-te buil op zijn hoofd. En ook een schram. En er komt een klein beet-je bloed uit. Jip heeft he-le-maal niet gehuild. Maar nu hij het bloed ziet, zet hij een keel op. Woe-oe-oe!, jam-mert Jip. Kom, zegt moe-der, we doen er een ver-band om. Een echt ver band. Dan komt Jan-ne-ke bin-nen. Ze schrikt er van. Wat is er, vraagt ze. En dan ver-telt Jip het al-le- maal. En ik heb niet ge-huild, zegt| hij. t Wel waar, zegt Jan-ne-ke, ik heb het door de muur heen ge-hoord. Nou ja, e-ven-ties, zegt Jip. Ik heb ook een buil. Wil je eens voe-' len hoe groot de buil is? Jan-ne-ke mag voe-len. Ik voe' niks, zegt ze. Hier, on-der het ver-band, zegt Jip. Voel je daar niet een heel gro-te bult? Ja. zegt Jan-ne-ke, ik voel het. Dan is Jip heel trots. Hij voelt zich een held. Want Jan-ne-ke 1 kijkt met veel ont-zag naar hem He-le-maal van de pi-a-no, zegt Jip. En hij wijst. De he-le dag is Jan-ne-ke een' beet-je ja-loers van Jip. En vam het gro-te wit-te ver-band. Mis-, schien va.1 jij ook nog wei-eens van de ni-a-no, zegt Jip. En dat is een he-le troost. 1 OOK DIT »N het zéér vele en verwarrende, dat ons in deze dagen smartelijk verbijstert, zijn het twee gedachten, 'die mij vasthouden. De eerste is deze: „Waar wanhoop is, dat ik daar [hoop brenge, waar duisternis is, dat ik daar LUw licht brenge. waar droefheid ls, dat Ik daar [vreugde brenge." Zo heeft eens Franciscus van Assisi febeden. Zo heeft eens een mens tot ïod gebeden om een instrument van Zijn rede te mogen zijn, temidden van zijn medemensen-in-nood. Deze bede staat nij voortdurend voor de geest. Gebeden m ongebeden zgn deze woorden voor mtelbaren een richtlijn geweest. Zij nebben er hun leven voor gewaagd. De jede is ook op verrassende wijze in vervulling gegaan. Mensen zgn mede mensen tot een zegen geweest. Zij waren nstrumenten van de hoop, het licht en 3e vreugde. De andere gedachte is deze. Waar fuisternis ls. trachten wij licht te brengen. Wg dragen het licht naar de luisternis en hopen haar zo te verdrijven .-Iet ls een strijd van licht tegen duister, waarin het licht soms wint soms niet. Die overwinning is verre van zeker! Het treffende In de Bijbel Is, dat hier van God getuigd wordt: Hg doet licht chijnen uit het duister. Dit getuigenis s onthullend. Wat God vermag, ver- nogen wij niet. Wij kunnen hoogstens iet licht in de duisternis trachten te intsteken en wie het dan wint licht -f duister zal nog moeten blijken. Maar God doet licht üit duister voort komen. Dat is het geheel andere en njzondere van Gods macht boven onze -nacht. Uit de berichten en verhalen, op de .ezlchten van de getroffenen, is deze macht van God niet zomaar af te lezen. Deze om- en herscheppende macht werkt :o heel anders dan wij ons kunnen in- lenken. Zij or.pn'baart zich veelal in het verborgene. Wij mogen niet ongeduldig lijn, wanneer wanhoop en droefheid ons lenauwend in het duister hullen. Hebben lie twee wandelaars, van wie de wangelist Lucas ons vertelt, dit destijds liet merkwaardig ervaren op eerste Paasdag op hun tocht van Jeruzalem iaar Emmaüs? Zij waren nog geheel 'n het smartelijke duister van Golgotha gehuld. God had echter, reeds uren, het riorieuze licht van Pasen doen opgaan. Pas 's avonds herkenden zij het Licht uit het duister. Dat was op het moment, lat de onbekende medemens, die zich bij hen had gevoegd op hun droeve tocht, het schamele brood met hen leelde. Toen ineens wisten zij het: God is ook aan deze plaats. Het Licht schijnt uit het duister! En het werd zo licht voor hen, dat zij onmiddellijk zelf bood schappers van het licht werden. Velen móeten heden hun weg van Jeruzalem naar Emmaüs gaan. Alles waarop zij gehoopt hadden, hebben zii moeten achterlaten. Wat zal nu komen ónderen voegen zich, ongedwongen en uit liefde, bg hen op hun tocht. Men kent elkander niet. Zij, die deze weg móéten gaan, zijn in grote duisternis gehuld. Waar wg, anderen, het schamele brood met hen willen breken en delen. het Licht dat uit d» duisternis schijnt 'Zijn kans krijgen. „Waar duisternis is, dat ik daar Uw licht brenge." Vergeet lit eenvoudig gebed niet. N. VAN GELDER *5 Katten Eiland. De Zwaluw was een eindje voor. Stuurman Suze riep: „Zal ik recht naar de haven zeilen? Het kan gemak kelijk." „Neen," riep kapitein Jan. „We kun nen beter naar de uitkijkpost gaan er vragen wat zij met die deken bedoelen.' „Ik weet zeker, dat het.een witte vlag» is," zei Tittie, zonder haar ogen van het' zeil af te wenden. „In ieder geval zullen we er ons eerst van overtuigen," zei kapitein Jan. „Mis- schien oroberen ze de Amazone te be stormen als we de haven binnenvaren.' Gp de uitkijkpost, onder de grote klap perende deken aan de hoge boom, ston den de Amazonepiraten Zij stonden niet stil. Het was alsof zij dansten. „Wat doen ze?" vroeg kapitein Jan. (Wordt vervolgd J S~\JEE, zeiden de dames Groen, wij moeten weer betalen! Kijk hier in de bus ligt een belastingformulier! Alweer? zo sprak de dominee. De drommel zal ze halen! Laat mij 's even kijken, dames.' Wel, kijk toch 's hier. Belasting voor het vee, ivarempel, staat er bij geschreven! Wij hebben toch geen vee! zei 't schaap Veronica ontzet. Wel wel, zeiden de dames Groen, wat zullen we beleren Kom mee, zo sprak de dominee, we gaan naar het loket. Ze gingen naar 't kantoor van de belasting met z'n allen. Meneer, zo sprak de dominee, er is hier een abuis: Wij houden helemaal geen vee. Wij hebben ook geen stallen. Wij wonen keurig netjes met z'n vieren in een huis. Meneer, zo zei de ambtenaar, daar heb 'k niets mee te maken: het staat hier genoteerd. U hebt een schaap in uw perceel Wacht even! riep de dominee, met vlammend rode kaken, hij deed een pas naar voren en hij greep hem by de keel Help! gilde 't schaap Veronica, er komen ongelukken! 'ng ang kreunde de ambtenaar en werd een beetje blauw Gelukkig zagen ze nog kans, om hem weer los te rukken. Kom mee, zeiden de dames Groen, we gaan naar huis, en gauiv! We hebben nog kaneelbeschuitjes by de chocola.. Ik ben toch echt geen vee, hè? zei het schaap Veronica. ANNIE M. G. SCHMIDT HERSTELWERK IN NOODGEBIEDEN: (Van onze correspondent) ARNHEM, Zaterdag. Een der belangrijkste problemen, die na de leniging van de nood ïn de getroffen gebieden de aandacht der regering gebieden de aandacht der regering zullen vragen is het opnieuw in cultuur brengen van het verdronken land. Zonder twijfel zal er voor dit gigantische werk een tekort blijken te bestaan aan technisch ge schoold personeel, dat in staat is leiding te geven. Teneinde in dit te verwachten tekort zoveel mogelijk te voorzien is de Neder landse Heidemaatschappij begonnen met het instellen van twee spoedcursussen, een voor opzichthoudend en een voor toezichthoudend personeel. De eerste Regeling vergoeding voor evacué's gereed Van onze Haagse redactie) De secretaris-generaal voor Maat schappelijke Zorg, mr Ph. H. M. Werner, heeft gisteren medegedeeld, dat de rege- I ling oorlogsslachtoffers wordt toegepast voor de slachtoffers van de watersnood omdat krachtens deze regeling, die bij 'alle gemeentebesturen, die de uitkerin gen moeten doen, bekend is het snelst -hulp kan worden verleend. Voorts zeide hij, dat er een regeling klaar ligt voor vergoeding van het in huis nemen van geëvacueerden en de consequenties iheirvan voor de geëvacueerden zelf. Vorm van elk drietal woorden door omwisseling der letters één nieuw woord, dat de naam van een dier aangeeft. Na juiste oplossing vormen de beginletters de naam van een door boeren zeer gevreesd Insect HAL - REE - NOP" VOL - AAR SCHEL BAS - TOL RA LET LAS RANG VEN L 1 D - GARD SOM. NEE - DEELS REM. VEE - IK NEG ROG. TAAI PIL TOE. NA WAS PAF ERG RUK HEN EVA ZEE - WAL- VROUW VET OIR NOR MUL - VEE - ZWIER WEN. VER KREET EEK - RUI WEL Oplossingen, d.w.z, de gevonden woorden en de naam van het insect kunnen tot en met 15 Februari op een briefkaart worden gezonden naar de puzzle-redactie van „Het Parool", N.Z. Voorburgwal 225, Amsterdam- Centrum. De winnaars van de puzzle van 24 Januari zijn: Tien gulden: B. Schals, Van der Helstlaan 37, Hilversum. Vijf gulden: J. Kool, Sassenheim- straat 76 II, Amsterdam-West en S. LommertAarts, p/a „Maison Cassée", Vismarkt. 10, Groningen. De uitspraak van Heinrich Heine luidde: „Heden in deze dagen strijden wij voor ideeën en de couranten zijn onze vestingen." cursus wordt voorlopig te Arnhem ge geven. de andere komt in de Peel en waarschijnlijk ook in de Noordoostpol der. Zij zullen worden geleid vanuit Tilburg, Breda, Goes en Hillegersberg. Voor de cursus ..toezichthoudend perso neel" komen in de eerste plaats in aan merking zonen van landarbeiders en jonge boeren in de getroffen gebieden, mits boven 23 jaar en ongehuwd. Sinds de rampzalige eerste Februari werken de diverse afdelingen van het hoofdkantoor der Ned. Heidemaat schappij te Arnhem op volle kracht. Nog op de dag van de ramp werd een insnecteur naar Breda gestuurd en om deze ene functionaris ontstond in een minimum van tijd een organi satie van 70 employé's, die overal vandaan naar de noodgebieden wer den gedirigeerd. Toen men op de Ned. Heidemaat schappij een beroep deed voor de leve ling van 50.000 zandzakken nam de maatschappij contact op met de Alg. Ned. Vereniging voor de zakkenhandel, zodat men een overzicht kreeg van wat er op dat ogenblik aan zakken in Ne derland aanwezig was. Dat waren er enkele millioenen. Nog dezelfde dag ging de eerste partij per vliegtuig naar de plaats van bestemming. Toen gebleken was. dat de maatschap pij zakken kon leveren hoewel zjj dit in feite niet doet wendde men zich ook tot haar voor de levering van trans portauto's kipkarren, spoorrails,, drag lines, bulldozers enz. Een en ander heeft tot gevolg gehad, dat de maatschappij zich op verzoek van het ministerie van Binnenlandse Zaken en de Rijkswaterstaat heeft belast met de organisatie voor de levering van al deze technische middelen. Friesland is hard op weg naar 2 millioen (Van onze correspondent) LEEUWARDEN, Zaterdag. Fries land heeft het niet gelaten bij het zen den van omstreeks tachtig vrachtwagens met rond 2800 kubieke meter kleding, dekens en levensmiddelen, want men is in dit gewest met de geldinzameling hard op weg naar de twee millioen gul den. Er is reeds ruim anderhalf millioen gulden bijeengebracht, maar in de meeste gemeenten zijn de eindcijfers nog steeds niet bekend. Voorts zgn buiten de geld sommen, die bg het provinciaal Ram penfonds binnenstromen, aanzienlijke be dragen door particulieren en bedrijven gestort op rekening van het Nationaal Rampenfonds in Den Haag. De gemeente Ooststellingwerf reken de op 87.000, maar is de ton reeds gepasseerd. In enkele dorpen zijn fantas tische gemiddelden opgebracht, zoals in Oudega, Idsega en Sanfirde en de ge meente Wymbritseradeel, waar men ge middeld ruim 47 gulden per gezin bij eenbracht en Tzum, dat, zoals wij reeds meldden, 106 gulden per gezin opleverde. Ook is reeds een aantal stuks vee geschonken en vertrokken ettelijke auto's met veevoer uit Friesland naar de noodgebieden. Bekende Schriftelijke Cursus Praktijk dipt. Boekh. en Handelscorr. (Fr., D., Eng. en Sp.) I Speciale aandacht vestigen wij deze week op enige kunstmanifestaties ten bate van het Nationaal Rampenfonds; daarbij is ook het concert door het Concertgebouworkest op 11 Februari in het Concertgebouw. Bovendien wijzen wij erop, dat Zondag geen voorstellingen en concerten plaats vinden in verband met de nationale herdenking. Eén toneelpremière vindt deze week plaats: „Yerma" door de Haagse Come- die op 11 Februari' in de Stadsschouw burg. TONEELDANS, CABARET Zaterdag, 7 Februari. Stadssch., 8 u. Dnder regie van Albert van Dalsum voert iet A.T G. Shakespeare's „Driekoningen- ivond" op met o.a. Paul Huf, Güsbert Ter- steeg en Annie de Lange. Zondag, 8 Februa.i. Geen voorstellingen. Maandag, 9 Februari. Stadssch.. 8 u.: Operette (zie Muziek). Dinsdag, 10 Februari. Stadssch., 8 u. Opera (zie Muziek). Woensdag, 11 Februari. Stadssch., 8.15 u. De Haagse Comedie voert onder regie van |Cees Laseur Federico Garcia Lorca's Yerma" op. Hieraan werken mee o.a. Elisa beth Andersen. Willy Haak. Marie Meunier. Frans van der Lingen en Carl van der Plas Minerva Paviljoen, 8 u.: Optreden van de voordrachtkunstenaar Roland Brancaccio, m.m.v. solisten van Sonia Gaskells Ballet Recital (voor het Ram penfonds). Donderdag, 12 Februari. Stadssch., 8 u. Opera (zie Muziek). Vrijdag, 13 Februari. Stadssch., S u. i Operette (zie Muziek). DAGELIJKS Carré, 8 u. (Wo. en Za., ook 2 u.): Circus |3trassburger. Centraal Theater, 8 u.: De Nederlandse Comedie speelt onder regie van Han Bentz van den Berg „Vla Lissabon" van Charles Morgan, waarin optreden o.a. Ank van •ler Moer. Ellen Vogel en Fons Rade- uakers, Tot en met 11 Febr. Van 12 Febr. -.peelt hetzelfde gezelschap Frederick Knotts ,U spreekt met uw moordenaar", waarin -onder regie van Henk Rigters optreden o.a. Ina van Faassen, Guus Oster, Hans Kaart en Gerard Kekers. Leidseplein Theater, 8 u,: Wim Kan treedt •liét het A.B.C.-cabaret op in het nieuwe 'programma „Bibelonië". Kleine Komedie, S u.Het gezelschap Jo- han Kaart brengt „Potasch en Perlemoer". I Nieuwe De La Mar Theater, 8 u.Wim Sormevelds cabaretgezelschap speelt „Het |méisje met de grote voeten". Extnse (Leidseplein 13), van 3.30—1 u.: Orkest Malando, Arm Sandor en Frans Wanders. Fonrty Four Club - Fcminn (Rembrandts- oleïn IA), van 22—4 u.: Herbert Mytteis' pvkest. The Angelinas en Jenny et Nicosk. MUZIEK Zaterdag, 7 Februari. Concertg.. Gr. Z.. ,8 u.Het Mannenkoor Amstel's Werkman geeft ter gelegenheid van zijn 65-jarig be- ,staan een uitvoering onder Kees Kef. Met werk van o.a. Schubert en Bertus van Lier staat de première van Randall Thompsons „The testament of freedom" op het pro gramma. (Voor het Rampenfonds). Concertg.. KI. Z., 8.15 u Clara Haskil (piano) speelt werken van Each, Beethoven en Brahms. Ronde Lutherse Kerk: Orgelconcert door Feike Asma (voor het Rampenfonds), 8 u. Zondag 8 Februari. Geen concerten. Maandag, 9 Februari. Concertg., Gr. Z., 8 u.: Vier mannenkoren treden op ten bate van het Rampenfonds. Solisten Gré Brouwenstijn, Frans Vroons, Anton El- dering en Pierre Palla. Stadssch.. 8 u.In een abonnementsvoor stelling brengt de Hoofdstad Operette onder regie van Otto Aurieh „G'schichten aus dem Wiener Wald". Dirigent Frcdy Salten. Dinsdag, 10 Februari. Kriterion, 5.15 u. Werken van Berlioz op gramofoonplaten. Inleider Bertus van Lier Concertg.. KI. Z.. 8.15 u.: Hans Hen- kemans en Theo Bruins geven ten bate van het Rampenfonds een pianorecital met werken van Mozart, Debussy en Ravel. Stadssch., 8 u.: Onder Eduard Flipse m.m.v. het Rotterdams Phllharmoniscli Orkest voert de Nederlandse Opera Wagners „De Vliegende Hollander" op. Medewerkenden o.a. Gré Brouwenstijn, Jan van Mantgem, Jo v. d. Meent. Joh. v. d Zalm. Concertg.. Gr. Z. 8.15 u.Voor de Kunst kring geeft het U.S.O. m.m.v. het Utrechts Toonkuhstkoor onder Paul Hupperts een concert met werken van Haydn. Wolf en Ravel. Solist is Laurens Bogtman. Woensdag, 11 Februari. Concertg., Gr. Z., 8.15 u.: Ten bate van het Rampen fonds geeft het Concertgebouworkest onder Kubelik een uitvoering van Dvo raks 5de symphonie „Uit de nieuwe wereld" en Beethovens 3de pianoconcert met Willem Andriessen als solist. M.m.v. Toonkunstkoor en vocale solisten in Schuberts Kyrie uit de Mis. Donderdag, 12 Februari. Stadssch.. S u.De Nederlandse Opera brengt Verdi's „Alda" onder Mario Cordone ten tonele met Gré Brouwenstijn. Stanislaw Pieczora. Joh. v. d Zalm. Anny Delorie, Gerard Holthaus. Concertg., Gr. Z.. 8.15 u Besloten uit voering door het Concertgebouworkest onder Kubelik met werken van Mozart, Beethoven, Dvorak. Ravel. Concertg., KI. Z S u Henri Lekowicz (viool) en Felix de Nobel (piano) voeren werken uit van Beethoven. Bach en Schumann. United States Information Service (Mu seumplein 4), 8 u.: Chicago Jazz op gramo foonplaten. Bachzaai. 8 u.: Optreden van K.L.M.- mannenkoor. Vrijdag. 13 Februari. Stadssch.. S u.: Abonnementsvoorstelling van .G'schichten aus dem Wiener Wald" (zie 9 Febr.), Concertg.. Gr. Z. 8.15 u.: Het U.S.O. geeft onder Hupperts een concert met werken van Mozart en Strawinskï. Soliste is de pianiste Clara Haskil. Concertg.. KI. Z., S u.: De violist Henryk Szervng snoeit o.a. Brahms. Bloch en Ravel. A. d vl. Tasso Janopoulo. De Suite (1ste Hehnersstraat 70), 8 u.: Lia Zïvert.s zingt Russische liederen. Bachzaai. 8 u.r Nap de Klgn (viool) en Alice Heksch (piano) geven een RAFAEL KUBELIK dirigeert 11 Fe bruari >n de Grote Zaal van het Con. certgebouw een uitvoering ten bate van het Nationaal Rampenfonds. sonatenavond ten bate van het Rampen fonds. TENTOONSTELLINGEN Rijksmuseum. Uit eigen bezit o.a. kunst nijverheid, meubelkunst en prenten. Voorts de verzameling Aziatische kunst. Rijkspren tenkabinet exposeert de aankopen uit 1952. Stedelijk Museum. Tot 17 Februari werk van de schilder Graham Sutherland en tot 10 Februari Jubileumtentoonstelling van De Brug. Tot 2 Maart Collectie Domnick. Mo derne kunstnijverheid. Museum Fodor, Keizersgracht 609. Expo sitie van collectie Singer (van 10 Febr. tot 5 Maart). C. G. A. Corvey Papiergroothandel, Keizers gracht 2S5291: Tot 1 Mrt exposeren Maaike Braat en Jenny Dalenoord grafiek. Savigny Bnr, Voetboogstraat 6: Schilderijen van Sam Blaazer. Tot 15 Fébr. van 202 uur. Tropenmuseum. Mauritskade 63: Nieuwe aanwinsten sinds de bevrijding. Galerie Le Canard (Spuistraat 265)Grafiek en tekeningen van Lotti. Tot 14 Febr. Kunsthandel Snntee Landweer, Keizers gracht 463: Schilderijen van Helena de Baat. Tot 19 Febr. Gerzon's ModemagazijnenKalver» straat 79: De Onafhankelijken houdt een expositie van schildergen en tekeningen ten bate van het Rampenfonds. Gildehuis, Voetboogstraat 1315: Tentoonstelling van schilderijen en tekeningen, waarvan de opbrengst is bestemd voor de slachtoffers in de ge troffen gebieden. Kunstzaal Van Lier. Rokin 126: Schilderijen van Paul Kerokhof, Tot 28 Februari.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 6