EEN
ZWARTE WEEK
HELDENMOED en
NAASTENLIEFDE
t.v-
De vloedgolf kwam als een stormram over Stavenisse
voor
het
water
maar ook een week van
Op de
vlucht
HET VRIJE VOLK
ZATERDAG 7 FEBRUARI 1953
PAGINA 3
die Zaterdagmiddag van de 31e Januari 1953 begon het
al. De radio waarschuwde voor storm en gevaarlijk hoog
water. Het was volle maan en springtij. Maar het grootste deel
der Nederlandse bevolking, óók de bevolking van Zuid-
Holland, van Brabant en van Zeeland, ging rustig naar bed.
Eeuwen hadden de zeedijken stormen weerstaan: waarom
zouden ze het niet deze nacht houden
Om twee uur in de nacht van 1 Februari ging het mis. Terwijl
de hoge gebieden van het land doorsliepen - alleen op sleutel-
punten begonnen telefoons te rinkelen - braken de dijken in
Zeeland, Westelijk Noord-Brabant en Noord- en Zuid-Holland,
stroomde het dol geworden water over het land, begonnen de
Een historische week ligt achter ons. Een week, die in onze
vaderlandse geschiedenis tot in lengte van dagen bekend
eal blijven als de „Rampweek". Dikke boeken en brede
beschouwingen zullen geschreven worden o-ver de oorzaken en
de gevolgen der catastrofe. Een catastrofe, die niemand in het
jaar der techniek 1953 nog mogelijk achtte.
Vandaag, zeven dagen na die nacht der verschrikking nu
we enigszins een inzicht kregen in aard en grootte der gebeur
tenissen hebben onze persen dit speciale fotonummer gedrukt.
Foto's kunnen dikwijls meer zeggen dan honderden woorden.
Deze foto's geven geen volledig overzicht van de ramp. Elke
plaat is slechts een impressie op of van een bepaald punt af
een huis, een mens, een dier, een vliegtuig. Maar wanneer u
deze krant bewaart en over vijf of tien of twintig jaar weer
vindt ergens in een kast, zult u zich ongetwijfeld berinneren
noodklokken te luiden, verdronken de eerste mensen
en dieren.
's Morgens om acht uur maakte de radio het nieuws
bekend: er had zich een nationale ramp voltrokken. Hoe
vreselijk groot die ramp was, zou men pas later begrijpen.
Eerst leek het, of de gebieden rond Rotterdam en Dordrecht
het zwaarst getroffen waren. Er was ongerustheid over Texel
en de kop van Noord-Holland. En ook over Walcheren, later
op de dag. Maar niets was 's avonds nog bekend over het
vreselijke lot van Schouwen-Duiveland, Tholen en Goeree-
Overflakkee.
De hulpverlening was spontaan en onmiddellijk. Al vóór de
avond reden auto's met kleren en medicamenten over de wegen
naar het zuiden. Het leger en de marine werden gemobiliseerd.
Het Rode Kruis kwam in actie.
Toch zou het tot Maandagavond duren, voor de wereld
Iedereen op Stavenisse dacht, dat het nog wel even zou duren vóór het water
kwam. Drie uur „te vroeg:" brak de dijk en als een stormram raasde het door
Tholen. Het water sloeg: stuk op de eerste huizenrij en de eerste huizenrij sloeg:
stuk. En de tweede golf kwam en zweepte de ruïne van balken en brokken steen
door het dorp: een bombardement van dodelijk water, van verwoestend steen
en hout. Stavenisse verloor driehonderd mensen.
begreep, dat het aantal slachtoffers in de honderden liep en
pas Woensdag kwam het cijfer 1000 in het nieuws.
Een gigantische reddingactie kwam op dreef. Amerikanen,
Fransen, Engelsen en Belgen kwamen met manschappen en
materiaal en - vooral! - met helicoptères. De helicoptères, die
honderden mensen die zichzelf al hadden opgegeven, terug
vlogen naar het leven.
Het is waarschijnlijk, dat deze helicoptères wel altijd een
symbool zullen blijven van de reddingactie in de Rampweek.
Daarom staat een hefschroefvliegtuig op het eerste blad van
deze krant. Een krant met foto's over een zwarte week, maar
toch ook: over een week van heldenmoed, offervaardigheid en
naastenliefde.
