In Ossendrecht wordt
goed gedaan
VAL DA
Verrassend groot was de drang
om te helpen
Het water staat weer op winst
VRIJDAG 6 FEBRUARI 1953
2e blad - pag. 1
„AGGE MAR GOED DOET"
(Van onze verslaggever.)
Qp bijna alle muren van Bergen op Zoom zijn biljetten geplakt,
waarop met grote letters staat: Agge mar goed doet. Deze slagzin
is in de plaats gekomen van „Agge mar leut hè", de leuze voor het
Carnavalsfeest. Het spreekt vanzelf, dat dit feest is afgelast. De ge
beurtenissen van de afgelopen dagen zijn niet geschikt om zelfs maar
aan plezier te denken. Nergens in Nederland en zeker niet in plaatsen
als Bergen op Zoom, waar men dagelijks evacué's aan wal zet. Roode
Kruis-colonnes vangen hen daar op bij het kleine binnenhaventje. Van
daar worden de van huis en haard verdrevenen met auto's of bussen
gebracht naar evacuatie-centra, waarvan dat te Ossendrecht een
kazernement in de mooie omgeving van het dorpje Ossendrecht, twaalf
kilometer ten Zuiden van Bergen op Zoom een van de belang
rijkste is.
Kapitein Kok van het Roode Kruis
heeft hier de leiding. Hij heeft de be
schikking weten te verkrijgen over
vier grote, stenen barakken, waarin
honderden mensen kunnen worden
ondergebracht. We hebben er giste
ren een kijkje genomen en kunnen
niet anders verklaren, dan dat de zaak
in Ossendrecht uitstekend voor elkaar
is en dat er niets wordt nagelaten om
de slachtoffers van de watersnood een
zo goed en prettig mogelijk onderdak
te geven.
In de ruime kamers van de gebou
wen zijn bedden op een rij naast
elkaar opgesteld. Afgezien hiervan zou
men de gebouwen als flats kunnen
beschouwen. En het gehele kampe
ment als een klein stadje. Tussen de
verschillende barakken zijn straten
en stukken grond, welke tezamen een
indruk geven van een nieuwe stad. of
zo men wil een wijk, waarvan men
met de afwerking nog niet helemaal
klaar is. We zagen een echtpaar wan
delen achter een kinderwagen. Auto's
reden af en aan. Kinderen speelden
krijgertje of waren aan het voet
ballen. Jongens met witte jasjes, die
voor slagersknechten konden door
gaan draafden van het ene gebouw
naar het andere.
Bezigheden zoeken
Er is reeds orde en regel. De evacué's
uit Noord-West-Brabant verblijven
hier dan ook al een paar dagen en
weten wat er in een dergelijke samen
leving gebeuren moet. Een van de
eerste dingen, na de verzorging van
de slachtoffers, is voor de leiding ge
weest bezigheden te zoeken voor de
mannen en vrouwen, die hun tijd nu
eenmaal beter niet in ledigheid kun
nen doorbrengen. De meesten hebben
een taak of verrichten kleine, toeval
lig voorkomende werkjes. Dit pro
bleem houdt kapitein Kok en zijn
helpers voortdurend bezig. Grote aan
dacht heeft hij voorts voor de jeugd,
die zo gauw mogelijk de doorstane
ellende moet vergeten. De hulpactie
voorzag In vrijwel alle behoeften, be
halve in kinderspeelgoed. Zeer begrij
pelijk, want daar denkt men in den
lande natuurlijk niet in de eerste
plaats aan. in de practiik is evenwel
gebleken, dat. dit onderdeel niet ver
waarloosd mag worden.
Een verzoek om speelgoed beschik
baar te stellen had evenals alle
andere onmiddellijk succes en nu
is er in het evacuatie-centrum Ossen
drecht reeds een behoorlijke voor
raad.
In een van de gebouwen zagen we
een vrouw van naar schatting veertig
jaar. die op een stromatras zat, te
midden van haar zeven kinderen. Het
was mevrouw Rotappel uit het zwaar
getroffen Stavenisse od Tholen. Zij
was pas een half uur in het kamp.
maar had Maandag reeds Stavenisse
verlaten met haar man. drie zoontjes
en vier dochters, van wie de oudste
viiftien en de jongste twee jaar is.
Maandag werden zij met hun negenen
gered en gebracht naar d<* dominee
van Tholen Hier konden zij evenwel
ook niet bliiven en zo kwamen zü
terecht, in Ossendrecht.
En wat nu?
Zii weten al, dat hun huisje ver
nield is door het water. Bezitten doen
zij niets. Wat kan hier uitkomst bren
gen? „Wij zijn blij, dat we allemaal
in leven zijn", zegt deze moeder, die
met haar man straks weer moet
zorgen, dat zeven kinderen te eten
hebben.
Een ogenblik later komt een oude
man mét uitgestoken hand op haar
af. Weerzien tussen buren. En zij ver
telden elkaar wat zij weten over de
alles heersende vraag: „Wie zijn er
verdronken?"
Zwaarst getroffen gemeente
Een vrouw van 75 jaar voegt zich
bij hen. Zii was boerin op een grote
boerderij bij Stavenisse. Haar man is
Maandag door het water overvallen.
Dat is het einde van een huwelijk van
meer dan 50 jaren. Zij weet niet waar
haar oudste zoon is. Na Maandag is
er niets meer van hem vernomen. Van
de veestapel is niets over, dat heeft ze
wel gehoord.
Zii hebben het daarna over het aan
tal doden te Stavenisse. Twee hon
derd, zegt de oude man. Even later
komt het officiële bericht van de
burgemeester van Stavenisse. dat er
drie honderd slachtoffers zijn. Eén-
zesde gedeelte van het aantal inwo
ners. Is het een wonder, dat de burge
meester durft beweren, dat zijrf ge
meente de zwaartst getroffene is van
Europa? Geen enkel huis is onbe
schadigd gebleven.
In de onmiddellijke nabijheid van
de moeder met haar zeven kleine
kinderen spraken we met een andere
moeder, die tussen haar twee volwas
sen dochters op een matras zat. Zij
vertelden, dat ze uit Kruisland waren
geëvacueerd, een plaatsje ten Oosten
van Steenbergen. Hoewel er nog geen
water stond in Kruisland gelastte men
Maandag j.l. uit voorzorg algehele
ontruiming. Waarschijnlijk is het
overbodig geweest, want ook nu nog
is het dorp droog. Er zijn dus geen
slachtoffers te betreuren.
,.'k Wou dat we hier weg waren. Het
is hier niks gedaan. De matrassen
stinken muf. 's Nachts kun je op deze
slaapzaal geen oog dichtdoen, zo
brullen de kleine kinderen".
Dat zegt deze vrouw, die niets ver
loren heeft, straks weer in haar oude.
vertrouwde huisje woont en met haar
werk voort kan gaan na een korte
onderbreking voor haar bestwil.
Wezenloos en dodelijk vermoeid, staren de evacué's, die juist uit Stavenisse
in Ossendrecht zijn aangekomen, voor zich uit. De tijd van verschrikkelijke
ellende in het watersnoodgebied is voor hen voortr
Aanpakken of afwachten
Velen moesten
ongeduld bedwingen
Aanpakken of afwachten. Onder
de vele duizenden vrijwilligers, die
naar Zuid-Holland, Noord-Brabant
en Zeeland stroomden om liulp te
bieden aan de verlorenen in de wa
terwoestijn, zijn er, die teleurgesteld
zijn, omdat zü niet genoeg kunnen
doen.
Nog stonden gisteren honderden
jonge kerels en tientallen auto's met
vletten en roeibootjes, particuliere
auto's voor het vervoer van geëvacu-
eerden en vrachtauto's met voedsel,
kleding en bedden te wachten op
hun bestemming. Nog werden langs
Eidelijlc hebben deze geredden uit Stavenisse weer een droog onderdak ge
vonden in het evacuatiecentrum Ossendrecht. Met hun zeer schamele be
zittingen, meestal in een handtasje gedragen, kwamen er gisteren velen in
het kamp aan.
het hele waterfront velen her en der
waarts gestuurd om te vernemen, dat
men genoeg mensen en schepen en
materialen had en dat de vrijwilli
gers wellicht ergens anders wel te
recht zouden kunnen.
En dit terwijl op bedreigde punten
de nood nog groot, het gebrek aan
hulp ernstig kon zijn. Geen wonder
dat de jonge mannen en vrouwen die
willen aanpakken en toch moeten af
wachten gaan morren en teleurge
steld zijn.
Voor deze teleurstelling is echter
een plausibele verklaring. Eerst
thans begint men. nu de dreiging
en verwarring minder worden,
een overzicht van de situatie te
krijgen.
Eerst thans worden de verbin
dingsmiddelen iets beter, begint
de samenwerking tussen diversè
organisaties te groeien, begint
men de moeilijkheden van voe
ding en legering der vrilwilligers
in de hand te krijgen.
Even plotseling als de stormvloed
van Zaterdag op Zondag het land
overrompelde, even plotseling heeft
zich een stortvloed van hulp uit bin
nen- en buitenland gevormd.
Tijdens de onoverzichtelijke situatie
der eerste dagen zijn dat geven alle
autoriteiten in en om de noodgebie-
den gaarne toe fouten gemaakt.
Hulp werd ongebruikt gelaten, terwijl
elders hulp werd ontbeerd. Langza
merhand echter begint orde op za
ken te komen.
Gisteren moest o.a. Krabbendijke
plotseling worden geëvacueerd. Er
waren in de kortste tijd voldoende
mensen, vaar- en voertuigen. Te
Steenbergen dreigde gistermiddag
de Stoof dijk door te breken. Vliegtui
gen van Gilzerijen „jakkerden" af en
en aan om zandzakken af te werpen.
Hout en manschappen waren snel en
voldoende aanwezig. Damwanden
werden geslagen, zakken gevuld, ver
voerd en in de bressen geworpen.
Zo werd het gevaar gekeerd.
Kalmaan worden de enthousiaste
en onvermoeide, doch ongeordende
mensen in vaste banen geleid. En des
kundig gedirigeerd. Zo zal er minder
teleurstelling zijn en minder gemor.
Men realiseert zich, dat Zondag geen
enkel organisatiepatroon bestond, an
ders dan dat van militairen, van het
Roode Kruis en van enkele vereni
gingen. Overziet men de prestaties
der laatste dagen, in de lucht en in en
op het water gedaan, dan erkent ieder
eerlijk mens. dat deze zeer. zeer groot
waren.
Velen hebben meer willen doen.
doch menselijkerwijs gesproken is het
uiterste gedaan.
Het was aanpakken met hulplawi
nes. die voor sommige onderdelen af
wachten noodzakelijk maakten. Wie
men ook spreekt, militairen of bur
gerlijke leiders, erkennen dit. Er is
aan het waterfront gevochten en er
wordt nog gevochten in deze „opera
tie zandzak" die zeker reserve behoef
de. Deze reserves worden, dank zij de
spontaniteit van vele duizenden vrij
willigers automatisch gekweekt.
Het menselük uithoudingsvermogen
is beperkt. Wij spraken velen, die da
gen en nachten lang aan de dijken
Krabbendijke geëvacueerd
„Agge mar goed doet" is de leuze die
overal in het Zuiden op aanplakbiljetten
staat te lezen. Het carnaval is vanzelf
sprekend in Noord-Brabant en Limburg
afgelast en de leus: „Agge mar leut hè"
door bovengenoemde vervangen. Er is
maar één doel, t- waar en zoveel
(Van onze verslaggever).
De hoop van de inwoners van
Krabbendijke op Zuid-beveland
dat zij hun huizen.niet voor het water
zouden behoeven verlaten, is niet in
vervulling gegaan. Gistermiddag werd
geconstateerd, dat de binnendijk bij
Kruiningen een zo zwakke piek had,
dat het water een grote kans had de
strijd te winnen. Weer waren duizen
den mensen gedwongen hun geheide
omgeving te verlaten, met de moge
lijkheid over enige tijd niets anders
terug te vinden dan een puinhoop. In
allerijl werden auto's en bussen ge
vraagd te Bergen op Zoom en binnen
de kortst mogelijke tijd kon met de
evacuatie worden begonnen. De mili
tairen, die reeds dagenlang werkelijk
heel hard gewerkt hebben om de dijk
te verstevigen, keken de vertrekken-
den mismoedig na. Zal al hun zwoe
gen tevergeefs geweest zün? Men ver-
v— het wel.
gewerkt onder waarlijk niet te onder
schatten omstandigheden. Gisteren
bijvoorbeeld hebben zij door een
samenloop van omstandigheden zelfs
geen kop warme koffie gehad. En dat
terwijl het nu eens sneeuwde, dan
weer vinnig regende. De kou. welke
er toch al in overvloed is vlak bij het
water en boven op de dijken in een
wijde polder, en het onprettige wer
ken in een gladde kleimassa, hadden
de werklust van de soldaten niet ver
minderd, maar wel vroegen zü zich
af, waarom de voorziening van de
voorposten niet beter verzorgd was.
Voor zover we hebben kunnen na
gaan betreft het hier een incidenteel
geval, dat zich natuurlijk kan voor
doen bij een omvangrijke organisatie
als in het noodgebied opgezet moest
worden in minder dan geen tijd, maar
het is, dunkt onsi zeker verantwoord
als de eerste gelederen van de strijd
macht f^rn het water, "oed verzorgd
Vv'cirr3
o vrike clj Lilian
Bath de grote weg naar Goes verlaat.
Deze hoofdweg staat onder water en
is dus voor het gewone verkeer uitge
schakeld. Zoals wij gisteren meldden
was ook de binnendijk naar Rilland
min of meer afgesloten, maar het was
toch nog mogelijk deze te bereiken.
Dat moest ook wel, omdat een gedeelte
van de Krabbendijkse bevolking met
de te hulp gesnelde auto's langs deze
weg moest evacueren. De tientallen
auto's vormden een indrukwekkende
stoet op de polderdijk.
De hoofdweg was dan wel niet be
rijdbaar voor personenauto's en vracht
wagens, de „dugs" de amphibie-
voertuigen waren hier eerst recht
in hun element. Heen en weer reden
ze van Krabbendijke naar de grens
van het water, bij Rilland Bath.
Het was een merkwaardig gezicht,
de Zeeuwse vrouwen met haar typi
sche hoofdkappen op de „nieuwer
wetse" amphibievoertuigen. Dicht op
een gedrongen maakten zjj de koude
tocht naar de veiligheid, De stevige,
blote armen waren rood, maar daar
sloegen ze geen acht op. Het is een
stoer volk. die Zeeuwen.
Zij weten wat het is om het water
tot vjinnd te hebben. Mn ar al verla
ten zii nu hef. slagveld. zii zullen
t°r"ekomen. Want het devies van
"s „luctor er emereo" en
als U weet. „ik worstel
iU.iL ,i fce ca".
Ontroerend medeleven
UIT ALLE DELEN DER WERELD BLIJVEN
GELD EN GOEDEREN TOESTROMEN
Nog steeds blijven uit alle delen dei-
wereld geld en goederen toestromen
voor de rampgebieden. Het zijn even-
zovele blijken van medeleven met de
zo zwaar getroffen bevolking.
Het publiceren van alle reeds ge
zonden en toegezegde steun uit het
buitenland zou kolommen vergen. Wij
kunnen ons slechts beperken tot een
greep.
Hedenmorgen ls in Rotterdam een
colonne van acht Roae-Kruisauto's
uit Genève aangekomen, die 500
dekens en medicamenten brengen en
die zullen worden ingeschakeld bü de
hulpverlening en evacuatie. De Sou-
vereine Orde van Malta in Rome stel
de 5000 dollar beschikbaar. De vereni
ging van banken in Oostenrijk schonk
100.000 schilling: de Oostenrijkse
bioscopen zullen hun ontvangsten
van Dinsdag a.s. beschikbaar stellen.
Het Oostenrijkse Rode Kruis werkt
koortsachtig om een speciale trein
gereed te maken voor vertrek. De
premier van Noordrijn-Westfalen
overhandigde -als eerste 'gift van zijn
regering honderdduizend mark aan
de Nederlandse consul-generaal te
Düsseldorf. Het Amerikaanse Hoge
Commissariaat in West-Duitsland
bood aan alle in Duitsland ingeza
melde goederen op te halen en naar
Nederland te brengen. Verschillende
Westduitse bladen openden inschrij
vingen. In Zweden werd alleen giste
ren reeds 850.000 kronen ingezameld.
In het Zweedse provinciestadje Koe
ping, waar zes bruggen liggen over de
rivier die de stad in tweeën deelt, zal
men gedurende het komende week
einde tol heffen van alle voetgangers
en voertuigen, die de bruggen passé-
ren. Men verwacht dat de verzending
van 100.000 dekens uit Zweedse leger-
voorraden vandaag zal worden vol
tooid. Er worden reusachtige hoeveel
heden kleding ontvangen en hoewel
het Nederlandse Roode Kruis heeft
verzocht geen kleren meer te sturen
Arrestaties in Albanië. Het Alba
nese nieuwsbureau heeft verklaard, dat
de laatste dagen „vijf Britse agenten, af
komstig van Malta, omsingeld en onscha
delijk zijn gemaakt". Het hoofd van de
groep werd gedood en een lid ernstig ge
wond bij het gevecht, dat bij de actie
ontstond.
kan men de mensen moeilijk hiervan
weerhouden. In verschillende delen
van de Verenigde Staten zijn hulp
acties op touw gezet. De ambassade
wordt de hele dag door opgebeld door
mensen, die kleren, dekens en geld
beschikbaar stellen.
Hedenmorgen wordt het eerste
K.L.M. vliegtuig met hulpgoederen uit
New York in Amsterdam verwacht.
De burgemeester van Buffalo be
paalde. dat vandaag in zijn stad een
„Help-Holland-dag" zal zijn.
Antillen: meer dan een millioen
De telling van de in de Antillen in
gezamelde bedragen voor de getroffe
nen in Nederland wees gistermiddag
uit, dat meer dan een millioen gul
den (Ned. crt.) is bijeen gebracht.
Stanley Knowles, een Canadees
parlementslid uit Winnipeg, heeft
voorgesteld 1.450.000 dollar, die in het
fonds van 1950 voor de watersnood in
Winnipeg zijn overgebleven, aan het
Roode Kruis over te dragen ten be
hoeve van de slachtoffers van de
watersnood in Europa.
De Nieuw-Zeelanders hebben tot
dusver 2000 Pond Sterling ingezameld
voor de Britse en Nederlandse slacht
offers.
In geheel Noorwegen was gisteren
reeds 500.000 kronen ingezameld.
De 1100 leden tellende Nederlandse
gemeenschap te Singapore heeft, als
eerste bijdrage, 50.000 straits dollar
(62.500 gulden) bijeen gebracht.
Ook m Madrid blijven de giften
voor de Nederlandse slachtoffers bin
nenstromen.
De Ned. Hervormde Gemeente in
Kaapstad heeft onmiddellijk een eer
ste bijdrage van vijfduizend gulden
geschonken. De grootste hulpverle-
ningscomité's voor Nederland zijn in
Kaapstad en Pretoria met man en
macht aan het werk om gelden in te
zamelen. In bijna alle steden en dor
pen zyn door de burgemeesters fond
sen in het leven geroepen.
Ook de Nederlandse emigranten zijn
begaan met het lot, dat duizenden
Nederlanders in het vaderland heeft
getroffen. Zowel de Canadese regering
als het Roode Kruis in Canada zo
mede particulieren en organisaties
hebben aanzienlijke bedragen bijeen
gebracht. Grote zendingen goederen
zijn per boot en vliegtuig naar Ne
derland onderweg.
Amerikaanse, Engelse, Franse en Belgische militairen werken mede aan de hulp
verlening in de watersnoodgebieden. Hier zien we twee Franse geniesoldaten tezamen
met Nederlanders in een rubberboot op de overstroomde weg van Halsteren naar
het stadje Tholen. In de huizen, welke langs deze weg stonden, kwamen 63 mensen
tengevolge van de vloedgolf om het leven.
;ewerkt hebben, of gevaren met red-
lingsboten, of gezorgd hebben voor
gewonden en zieken, of hebben ge
werkt aan vervoer en registratie der
geëvacueerden. Velen van hen zyn
aan het uiterste van hun krachten
en kunnen en zij moeten door andere
vervangen worden, die nu moeten
aanpakken. Zy komen van pas, die
reserves die moesten afwachten, voor
dat zij konden aanpakken.
Een onderdeel van het Nederlandse
leger, dat thans aan vervanging toe
is, is het corps Commandotroepen
onder overste Beets.
Men hoort in de streken van de
Zevenbergse Hoek en Tholen wonde
ren vertellen over deze kerels, deze
vechters, die doorlopend in levensge
vaar hun hardheid, hun bekwaam
heid en hun menslievendheid hebben
bewezen.
Dankbaar zyn vele vluchtelingen,
ook voor de grandioze plichtsbetrach
ting en grenzeloze zelfopoffering van
de Franse genietroepen, deze verbeten
vechtjassen met hun prachtige am-
phibiemateriaal, die stuk voor stuk
hebben bewezen, dat zij uitstekende
soldaten, speciaal ook in deze natte
oorlog zijn.
Vele duizenden hebben hun levens
aan de genoemde groepen en aan vele
anderen niet genoemden, te danken.
Groot is de dankbaarheid. Ondanks
de felle wonden, die stormvloed bij
haast ontelbaar velen sloeg.
En achter het waterfront vocht
vrijwel heel Nederland mee om de
troepen te steunen en de haveloze
geredden te vervoeren, te kleden, te
verzorgen en onderdak te geven.
Prins Bernhard bezocht
geteisterde gebieden
Prins Bernhard is gistermorgen van
het vliegveld Soesterberg opgestegen
voor een bezoek aan de geteisterde
gebieden. Nadat hij op het vliegveld
Taamstede was geland, is hy over
gestapt in een helicopter. Met dit
toestel heeft de prins gedurende de
gehele dag verscheidene zwaar getrof-
en gemeenten bezocht, voornamelyk
op Schouwen en Duiveland, Noord
Beveland en Zuid Beveland. Persoon
lijk heeft hy op vele plaatsen de eva
cuatie van de bevolking gadegeslagen.
Z.K.H. prees in het bijzonder de moe
dige houding van de burgemeesters
der getroffen plaatsen, met wie hij
zich uitvoerig heeft onderhouden over
de toestand der plaatsen en de te
nemen maatregelen.
Behalve over het werk van de Ne
derlandse strijdkrachten was de prins
vol lof over het werk van de buiten
landse militairen.
Te ongeveer half vyf keerde prins
Bernhard per vliegtuig terug. Hy
'anririe op het vliegveld Ypenburg.
Dr"r»ia vo"vd? hij besnrekingen mét
het Nation' U Rampenfonds.
ADVERTENTIE
BIJ GRIEP
PASTI LLES
Riaint 200 vliegtuigen en
3000 schepen in actie
De reddingsactie in het door de
stormvloed geteisterde gebied is gis
teren met onverminderde kracht
voortgezet.
De internationale luchtvloot, die de
luchtbruggen van Valkenburg Woens-
arecht en Gilze-Rijen naar het ge
troffen gebied instand houdt, groeit
voortdurend. Zij bestond gisteren uit
220 toestellen, waaronder 25 helicop
ters. Drie Italiaanse militaire vlieg
tuigen hebben zich thans nog bij de
vloot gevoegd.
Ook de armada van 200 vaartuigen
van allerlei aard bleef In actie. Be
dreigde punten op Schouwen Duive
land en Goeree-Overvlakkee werden
geëvacueerd en op beide eilanden is
thans nog slechts een gering deel van
de bevolking gebleven.
Een stroom van vluchtelingen komt
aan in de opvangcentra aan de rand
van het noodgebied. in Schiedam,
Rotterdam. Bergen od Zoom en el
ders. Men heeft de voorlopige indruk,
dat het aantal dergenen, die buiten
hun woonplaats moeten worden on
dergebracht, de 50.000 niet zal over
schrijden.
Naarmate de evacuatie voort
schrijdt en de redders in contact
kunnen komen met tevoren geïsoleer
de plaatsen, krijgt men ook meer in
zicht in de verschrikkingen, die de
nacht van de 1ste Februari heeft ge
bracht.
Op vele punten is men druk bezig
met het versterken van bedreigde
punten in de waterkeringen. Hier en
daar is zelfs het herstel van dijken
reeds begonnen. Ook daarbij vervul
len de vloten te water en in de lucht
een belangrijke taak: tienduizenden
zandzakken worden uitgeworpen of
aangevoerd. Grote troepencontigen-
ten werken met koortsachtige haast
aan de dijkversterking.
Intussen heeft zoals elders ge
meld de directeur-generaal van de
Rijkswaterstaat, ir. Maris, de mening-
geuit. dat het herstel van de water
kering op Schouwen-Duiveland wel
licht de moeilijkste taak van het ge
hele herstel zal blijken te zyn. De
bevolking van die eilanden zal niet
terug kunnen keren, alvorens die
waterkering in haar geheel hersteld
is. Generaal Ridgwav. oooerbevelheb-
ber van de Navo-strüdkrachten in
Europa, heeft gisteren een vlucht
over het getroffen gebied gemaakt.