ONZE KINDERKRANT. iNar© dagen ONS HOEKJE Wat de post bracht KAREL DE (ECHTE) MOPPERAAR -Daar. ging de liefde VRIJDAG 6 FEBRUARI 1953 Beste kinderen, Natuurlijk hebben jullie allen ge hoord Van de ramp, die een deel van ons land heeft getroffen. Uit veel brief jes is mjj gebleken hoe jullie meeleven met al die grote mensen en kinderen, die op het ogenblik 20 erg veel ver driet hebben. Helaas kunnen wij zo weinig doen om dat verdriet te helper, verlichten. Maar wel kunnen alle neven en nichten hun spaarpot eens nakijken en ook hun speelgoed en hun boeken. Niet wat al stuk is en waar toch nooit meer naar omgekeken wordt, maar juist die dingen die mooi zijn en waar je zelf aan gehecht bent. Dan wordt het geven tot een offer en zo moet het toch ook zijn. We hebben ook ditmaal weer een raadsel. Wie zin heeft kan zijn of haar oplossing sturen aan TANTE PAULIEN, bur. van dit blad. Tot de volgende keer! Met de gezellige brief van Jannie v. d. Klooster uit Barsingerhorn was ik erg blij. Wat een prachtig rapport, Jan nie! Daar kun je gerust trots op zijn. Je oplossing van het raadsel is bijna goed, hoor! De tekening vind ik grap pig. Doe je de volgende keer weer mee? Rika Dantuma uit Schagen is een nieuwe nicht. Wat een mooi rapport zeg! Je oplossing is goed. Wat heb jij je inzending aardig met plaatjes ver sierd. Nee, de tekeningen voor Mies de Muis maak ik niet. Nanda Plakman uit Schagerbrug is ook een nieuwe nicht. Wat heb jij een mooi postpapier. Dit raadsel was leuk. hè? Je oplossing is goed. Doe je de vol gende keer weer mee? Van de kinderen Kok uit Zijpe is weer een enveloppe gekomen. Ina en Roelof hebben de puzzle goed opgelost, Johan en Albert ook. Van Geerannie Scheer uit Heerhugo- waard ontving ik een lange brief met een goede oplossing. Ja. Geerannie, het is heel, heel erg, wat er daarginds ge beurd is. Wat moeten wij allemaal dankbaar zijn, dat wij rustig in ons huis kunnen blijven wonen. Van Loekie Kaal ontving ik een lange brief en een goede oplossing. Kind. kind, wat kun jij pennen! Ja hoor, ik ken ook Frans. Duits en Engels. Schrijf mij maar eens een brief in het Frans, dat lijkt mii gezellig. En het is voor jou een goede oefening. Ja. in Den Hel der is ook wel wat vernield. Ik weet het alleen maar uit de krant, want ik woon er echt niet. hoor! Doe de groeten aan je broertje. Ik vind dat hij keurig schryft. Ook Wiesje van Schaik was ditmaal weer present met een oplossing die bij na goed was en een lange brief. Wat naar dat jullie meester naar Apeldoorn verhuisd is. Heb je een nieuwe onder wijzer? Hoe vond je dat pottenbakken wel? Ik heb het zelf ook wel eens ge probeerd. het is lang niet zo eenvoudig Karei was een echte mopperaar Nooit ging iets naar zijn zin, nooit stond zijn gezicht vrolijk en altijd had hij aanmerkingen. Jullie kunnen je voorstellen dat het niet leuk is de hele dag met zo'n mopperaar te moeten sa menwerken. Toch had Karei een collega. Dat was Wim en samen stonden ze in de ex peditieafdeling van een grote firma. „Je moet eens iets meer doen en iets minder klagen!", had Wim al vaak ge zegd, maar het hielp niets. Nu was het gelukkig, cat Wim een heel ander karakter had. Juist het te genovergestelde zou ik haast zeggen. Hij was altijd opgeruimd, zong de hels dag het hoogste lied en Het zich niet door het gemopper van Karei van de wijs brengen. Tóch zijn ze goede vrienden gewor den en juist op een dag dat het ver schrikkelijk druk was in de expeditie. Het liep tegen half zes, toen er plotse ling nog honderd dozen moesten wor den ingepakt en verzonden. „Dat is nou weer echt iets voor hier!", zanikte Karei. „Natuurlijkdaar komen ze Hoe draaien de wieken van de molen Wel, van- draai en ze erg vreemd. Eerst g ze allemaal twee plaat- M sen vooruit daarna één fiachteruit en tenslotte weer twee •v vooruit. En welk woord heb ben de wie ken van de molen te verbergen? Wel, dat woord is niet moeilijk te vin den. Schrijf eerst de letters maar op, welke NU bij de wieken staan, te be ginnen bij de bovenste in de richting van de pijl. Draai nu de wieken twee plaatsen naar rechts en noteer de volgen de vier letters. Vervolgens de wieken één plaats terug en tenslotte weer twee vooruit. Nu heb je totaal 16 letters en.... wat hebben de wieken te zeggen? HET FIJNE SAKSISCHE IEVERWORSTJE \a VLEESWARENFABRIEK J. MEESTER N.V. WIJHE (Advertentie. Ing Med.) Hel Radioprogramma ZATERDAG 7 FEBRUARI HILVERSUM I, 402 m.: 7.0U VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.13 Gram.muziek. 7.30 Idem. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Gram.muziek. 8.55 Voor de vrouw. 9.00 Gram.muziek. (9,35—9.40 Waterstanden.) 10.00 „Tijdelijk uitgescha keld", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de continu bedrijven. 11.30 Viool en piano. 12.00 Gram.muziek. (12.30—12.33 Land- en Tuinbouwmededelingen.) 13.00 Nieuws. 13.15 Commentaar. 13.20 Metropole-Orkest en solist. 13.50 Radioweekjournaal. 14.15 Gram.muziek. 14 45 Boekbespreking. 15.00 Gram.muziek. 15.15 „Het centrale vriend- echapsfeest Pasen 195-3". 15.30 Gram. muziek. 15 45 „Van de wieg tot het graf", causerie. 1605 Gram.muziek. 16.15 Sport- praatje. 16.30 Philharmon.sch Orkest en solist. 17.15 Voor de jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Vara-varia. 18.20 Hawaiïanmuziek. 18.45 Gram.muziek. 19.00 Artistieke Staal kaart. 19.30 „Passepartout", causerie. 19 40 „Het Oude Testament in deze tijd", cau serie. 19.55 „Deze week", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevarieerd programma. HILVERSUM H. 298 m.: 7 00—24.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.muziek. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Geestelijke liederen. 7.45 Morgengebed en Liturgische kalender 8.C0 Nieuws en weerberichten. è.15 Promenade-Orkest. 8.55 Gramofoon- muzlek. 9 00 Voor de huisvrouw. 9.35 Gram.muziek. 10.00 Voor de kleuters. 10.13 Gram.muziek. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Kamerkoor. 12.00 Angelus. 12 03 Gram. muziek. (12.30—12.33 Land- en Tuinbouw mededelingen.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20 Lunch concert. (In de pauze: Gram muziek.) 14.00 Boekbespreking 14 10 Gram.muziek. 14 20 Engelse les. 14.40 Amateuruitzending. 15.15 Kroniek van Letteren en Kunsten. 15.55 Radio Philharmomsch Orkest. 1630 ,JDe Schoonheid van het Gregoriaans" 17.00 Voor de jeugd 18.00 Gevarieerde tnuzlek. 18 15 Journalistiek weekoverzicht 18.25 Piano, hammondorgel en zang 18 40 Regeringsuitzending: „Zoeklicht op de Westerse Defensie" 19.00 Nieuws. 19 10 Gram.muziek. 19 20 Parlementsoverzlcht 19.30 Gram.muziek. 20 20 „Lichtbaken", causerie 20 40 „100 Jaar Kromstaf" 21.00 Gevarieerd progn-inma. 2150 Actualitei ten. 22.00 Amusementsmuziek. 22.30 „Wij lulden de Zondag lnl". 23.00 Nieuw». als het lijkt. Ja hoor, Ik kan ook zwem men. Ferdinand Nellestein wordt zo lang zamerhand een trouwe neef. Hij stuur de een goede oplossing en een briefje. Jouw handschrift lijkt een beetje 05 dat van je nichtjes- Is dat niet grappig? Marianne v. d. Plaat begint met te bedanken voor het boek dat zij gewon nen heeft. Je wilt dus ook mijn nicht worden? Nu. dat is fijn. Hoe vindt je zuster het in Australië? Ja. ik weet nu al heel wat af van je familie en ik hoop nog eens zo'n gezellige, keurig geschre ven brief van je te ontvangen. Doe je ook eens mee met het raadsel oplossen of voel je je daar te groot voor? En dan is er natuurlijk ook weer een lange brief met een goede oplossing van Cilientje en Marietje Briars uit Amsterdam. Jullie slaan echt geen en- kei keertje over. hè? Leuk is dat! op het laatste moment mee aandragen poehen dat allemaal voor die paar centen die ik hier verdien.... Nou hoor, ik zal maar weer over mijn goeie hart strijken. Maar één du g zeg ik je: „Ik pak e-- vijftig in en ais ik klaar ben, ga ik weg! Ze kunnen me nog veel meer vertellen!" Wim, die on dertussen al met de benodigde dozen liep te sjouwen, snoof minachtend. „Je bent me een pracht collega!", zei hij. „In dezelfde tijd dat jij staat te mop peren. hadden we al twee dozen kun nen inpakken" en als ik je goed begrijp dan neem jij de benen als je er vijftig hebt ingepakt. Als i k dan nog niet klaar ben, laat je me dus in de steek?" „Nou nog mooier!" riep Karei. „Poeh ik zal nog voor een ander gaan werken ookniks hoorieder moet zijn eigen boontjes doppen. Wim had ondertussen al drie dozen klaar staan en Karei mopperde maar door met een zuur gezicht en met zijn han den in zijn zakken. Toen hij eindelijk ook begon met inpakken, wat hij al tien dozen bij Wim achter omdat Wim veel vlugger en handiger dan Karei was. Zo kon het gebeuren, dat Wim zijn vijftig dozen voor verzending ge reed had staan, terwijl Karei het nog niet verder had gebracht dan drie en twintig. „Zo", zei Wim, „ik ben klaarik ga wegKarei trok een verschrik kelijk verontwaardigd gezicht. „Wat!" riep hij uit. „ga jij weg.... aa's ge meendan sta ik hier in m'n een tje„Ik ga niet weg hoor!", suste Wim. „Ik zei het alleen maar om je te laten voelen hoe onredelijk je zelf bent. Jij hebt staan mopperenjij hebt de stemming hier verknoeid en daardoor heb je veel minder ge daan dan ik. Ik zal je wel helpen, maar jij was van plan om weg te gaan als je klaar was.of niet soms Karei keek een beetje beteuterd. „Je hebt gelijk", zei hij. „Ik vind het fijo dat je me helpen wilt Er werd niet veel meer gesproken. De laatste dozen waren nu spoedig klaar en samen liepen Karei en Wim de straat op. „Het lijkt me geen pret tige bezigheid met mij te moeten sa menwerken!", zuchtte Karei schuld bewust. „Ik bewonder je om je ge duld maareh ik zal gaan pro beren om alles een beetfe anders te doen„Meen je dat?" lachte Wim blij. „Best. dan zijn we goede vrien den en dan zal het werk voortaan wel vlotter gaan". De volgende dag kwam er een andere Karei in de expeditie. Een Karei die floot en zong en die iets voor een ander over had. In de klas van luifrouw Specht Driftig tikte juffrouw Specht met haar snavel op de lessenaar. „Allemaal recht zitten!", zei ze tot de klas kleine diertjes. „Jullie mogen na vier uui weer spelen, maar nu is het school tijdopletten dus!" Juffrouw Specht stapte naar het schoolbord en wees met een stokje op de letter A. „A". zei ze, „is een Aapje dat zit in de boom!" „Ik zit niet in de boom!", riep een klein aapje in de klas. „ik zit in de school bank, juffrouw!" Woedend keerde juf frouw Specht zich om. „We leren het A.B.C.", riep ze tot het aapje. „En je moet met je grapjes wachten tot na schooltijd". Toen wees juffrouw Specht op de letter B. „B", zei ze, „ts een beertje, dat snoept van de suiker!' „Dat mag ik niet van mijn moeder!", riep een klein beertje op de tweede rij!" Driftig stapte de Specht op het beertje toe, sleurde hem uit de bank en zette hem in een hoek. „Er zijn nog meer hoeken in de klasdenkt er om!", riep ze rood van woede. „Brutale kinderen die jullie zijn. Opgelet, we gaan verder!" „C isiseh ehweet ik niet, maar D. is een duif, die koert in het bos!" „En mocht niet koeren!", riep een duifje vóór in de klas verontwaardigd. Juf frouw Specht zuchtte diep en ging ver stoord verder. „E is een eekhoorn, die eet beukenootjes". „En ik mag niet snoepen op school!" jengelde de kleine eekhoorn. Nu was de maat vol. „Ik ga niet verder", krijste de specht. „Jullie zijn onuitstaanbare dierenen on dankbaar voor alles wat ik voor jullie doe. Leer voor de volgende keer maar de eerste letters van het A.B.C... Heeft iemand nog iets te vragen?" Er heerste enige tijd stilte in de klas toen stak het beertje in de hoek zijn vinger op. „Ikikheb nog wat te vragen, juffrouw", zei hij. „Wat dan wel", vroeg de juffrouw wantrouwend „Ehehwat is S., juffrouw?" Juffrouw Specht dacht even na, „d datdat komt de volgende keer wel", zei ze toen korzelig" M magik het zeggen, juffrouw!", zei het beertje opnieuw, eh.... S is de Specht, die altijd kwaad„Er uit allemaal!" schreeuwde de Specht buiten zichzelf". „Hoera!" juichte de hele klas en stormde naar buiten.. OPLOSSING RAADSEL KreHs de Jong, Lindenhof, Gelder land. E-r Welk spreek woord? am en Pom in hel lurlitriiim^l 42. Natuurlijk was Kareltje weer voor de overredingskracht van zijn vriend Billie bezweken en even later stond hij samen met Billie op de ladder en loerden de twee vrienden door het raam bij de professor binnen. „Zeg zie je dat?", fluisterde Billie vol ontzag. „Wie is dat daar. die bij de professor zit?" „Dat is Pim" riep Kareltje ver schrikt. „Ja, dat zie ik ook. maar wat heeft hij voor een gek ding op zijn rug?" „Het is Pim". riep Kareltje weer. „Nee. als we met Pim te doen krijgen dan zie ik liever van de hele zaak af Die jongen heeft ons nog niets dan ellende bezorgd. Dan maar liever zo arm als een kerkrat!" In zijn angst ver gat Kareltje om te fluisteren en de professor en Pim, die juist klaar wa ren met hun laatste toebereidselen, ke ken verbaasd op, toen zij stemmen hoorden. „Wat is dat?", vroeg Pim nieuwsgierig, maar op hetzelfde ogen blik zag hij twee gezichten voor de ramen „Oh, dat zijn de werklieden, die de regenpijp gemaakt hebben", ant- woorde de professor achteloos. „WerJ» lieden? Maar ik ken die gezichtenl Professor Splitser, dat zijn geen werk lieden. Dat zijn twee bandieten. Die proberen natuurlijk achter uw gehei men te komen, zo zeker als wat! Ik ken ze maar al te goed, alleen wist ik niet, dat die twee heren alweer op vrije voeten waren", riep Pim veront waardigd. „Dat zijn Billie de Spinner en Kareltje Kat, professor en zij heb ben al heel wat tijd van hun leven achter de tralies doorgebracht. Pirn's stem klonk opgewonden. „Doet u iets professor, vóór het te laat is". HOU en GR8BP kunt U bestrijden met de M jII zo krachtig werkende HET OUWEL-CACHET i Wi WAARBORGT W SMAAKLOOS EH GEMAKKELIJK IHNEMEN Hebt Gij ook ai rheumatiek Wie de kwellingen van rlieumatiek of van iheumatische aandoeningen kent, weet hoe een groot deel van zijn leven vergald wordt door de vaalc zware pijnen. Zodra gij Uw kwaal bestrijdt met Akker's Kloosterbalsem, waarvan de geneeskrachtige bestanddelen diep in de weefsels doordringen, voelt U, hoe een heerlijk verwarmende balsem Uw pijnen lenigt en zult U bemerken welk een weldadige werking dit ideale wrijfmiddel be zit. Niet voor niets zegt men al lang: Akker's Kloosterbaisem„Geen goud zo goed". (Advertentie ing Med f Verdrijf de periodieke pijnen j l^en dat lome, lusteloze gevoei<|| 4 direct en afdoend meteen paarjf Geen biljartwedstrijden op a.s. Zondag In verband met de nationale gedenk dag heeft het bestuur van de Konink lijke Nederlandse Biljartbond alle dis tricten en gewesten verzocht de vastge stelde wedstrijden voor Zond.g a.s. af te gelasten. Mies ging eens een pudding maken Met veel suiker, melk en room. „Want", zei ze, „ik krijg visite Van een oude suikeroom. Roeren, roeren, deed ons muisje. Oh, het rook zo heerlijk fijn. Koken, koken, deed ons muisje. Wat zou oom tevreden zijn. Miesje zette toen de pudding buiten, Want daar was het heel erg koud. „Pudding wordt niet heet gegeten, 'k Weet dat'oom daar niet van houdt!" Maar.... de vogels hadden honger En die kwamen per dozijn. Pikten, pikten van de pudding. Oh, wat vonden ze dat jijn. Toen de muis later kwam kijken, Dacht ze prompt dat ze wat kreeg, Want de puddingvorm, oh grutjes, Was' verdraaid helemaal leeg! door Mary Burchell „Goeie help", zei mevrouw Tamber ley langzaam, „wat merkwaardig!" „Onzin, moeder". Errols stem klonk lichtelijk geïrriteerd. „Ik vind het niet meer dan natuurlijk om verl'efd te raken op Hope en wat is er voer merk waardigs aan dat ze mij haar ja-woord heeft gegeven?" Mevrouw Tamberley richtte haar peinzende blik op Hope en merkte zon der wrok op: „Wel ik heb je gewaar schuwd, kind. En volgens je eigen woorden, hóóp ik dat je gelukkig zult worden". Het waren Hope's eigen woorden ge weest natuurlijk, maar ze riepen haar het gesprek aan de lunch des te hel derder voor de geest. Ze had dolgraag iets vrolijks, iets luchtigl zelfbewusts willen zeggen, maar ze kon niets be denken. Het was Errols stem die de stilte verbrak en opnieuw hoorde ze daar die scherpe klank in die ze vroe ger voor minachting had aangezien, maar waarvan ze nu wist dat het ze nuwachtigheid was. „Waarvoor heeft u Hope gewaar schuwd? Voor iets dat betrekking heeft op mij?" „Niets bijzonders, lieverd", verzeker de mevrouw Tamberley hem op een toon. die hem en al -.ijn bezorgdheid als van geen belang terzijde schoof Het kind weet wel wat ik bedoel". Het kind wist zo precies wat ze bedoelde dat gedurende een ogenblik haar eigen verlegenheid al haar aan dacht opeiste. Toen wierp ze een blik op Errol en plotseling schenen haar eigen zorgen te onbelangrijk om zich druk over te maken. Dat hij boos was zag ze aan zijn mond, maar dat scheen ook niet be langrijk. Wat haar aandacht opeiste en haar een geweldige schok toebracht was de uitdrukking van zijn ogen. Ver bijsterd en diep ongelukkig weerspie gelden ze duidelijk zijn gedachten, wist Hope. Zonder te bedenken of haar handelwijze wel verstandig was, greep Hope hem levendig bij zijn arm. „Het was niets bijzonders, Errol. Je je moeder vertelde me dat ze dacht dat je alleen zou trouwen als je ver schrikkelijk veel van Iemand hield. Maar ik ik zou niet willen dat iemand met me trouwde als hij niet verschrikkelijk veel van me hield. Dus het hindert echt niet, weet je. Echt niet". Ze sprak dringend en met een be zorgdheid die ze zelf niet kon verkla ren en het gezichtje dat ze naar hem ophief straalde van ongekunstelde op rechtheid en levendigheid. Een ogenblik keek hij haar aan zon der dat de uitdrukking van zijn ge zicht zich wijzigde. Toen sloeg hij lang zaam zijn armen om haar heen en zijn hoofd buigend, kuste hij heel zacht haar opgeheven gezichtje. „Dank je, lieveling", zei hij rustig en glimlachte haar toe. Het was zo'n totaal andere kus dan de zoen die hij haar eerder op de mid dag had gegeven en zo'n volkomen andere scène dan ze ooit had gedacht met Errol te zullen beleven, dat Hope meer getroffen was dan ooit tevoren in haar leven. De afschuwelijke span ning van de laatste dagen, het plotse ling wegsmelten van haar wrok tegen Errol, werkten samen om haar haar zelfbeheersing te doen verliezen. En met een plotselinge en onverklaarbare behoefte om te gaan huilen, verborg Hope haar gezichtje tegen zijn schou der. Ze hoorde hem lachen, maar met een buitengewone tederheid en zijn hand speelde zacht door haar haar. „Goed hoor", zei hij. als begreep hij alles van haar behoefte om te huilen, „je hoeft er echt niet ongelukkig »m te zijn". „Ik ben niet ongelukkig", legde Ho pe met verstikte stem uit. terwijl me vrouw Tamberley geamuseerd en cy- nisch-verbaasd toekeek en opmerkte: „Wel Errol. ik verkeerde in de ver onderstelling dat je een geheel andere indruk op het kind had gemaakt, maar zo zie je dat zelfs de meest ervaren mens zich weieens kan vergissen." „Dat schijnt zo", gaf hij vriendelijk toe. En toen werd de thee binnengebracht en Hope keek zo beheerst mogelijk rond. zei iets over haar mantel die ze naar boven wilde brengen en .daagde erin uit de kamer te ontsnappen. Terwijl ze naar boven snelde, de beeldige kamer in die mevrouw Tam berley haar (met restricties) had ge zegd als de hare te beschouwen, over dacht ITope in verwarring het. toneel dat zich daar juist had afgespeeld. „Wat belachelijk van me om me zo te laten gaan!" prevelde ze boos bij zichzelf, „Om Errol zo beet te pakken en in zijn jas te staan huilen, net als Bridget! Het is al te kinderachtig!" Maar ze wist dat ze er op onweer staanbare wijze toe gedwongen was ge weest om te spreken zoals ze had ge daan, en toen plotseling was alles te veel voor haar geworden en hadden haar overspannen zenuwen zich be geven. Stom natuurlijk, maar begrij pelijk. Het ging er nu om het belang van die scène niet te overdrijven, maar zich nu verder verstandigd te gedragen, en tegenover het schrandere opmerkings vermogen van mevrouw Tamberley een rustige, goed opgevoede beheersing te stellen die, evenals in het geval van mevrouw Tamberley zelf, alles van kunnen comoufleren. Zonder in paniek te geraken, hield Hope zich voor ogen dat de komende weken verschrikkelijk moeilijk zouden worden. Ze had naar eigen gevoelens te beheersen en te verbergen. Daar waren Errols gevoe lens. die ze moest ontzien. Dan was er de gemoedrust van de kinderen, die zoveel mogelijk intact moest worden gelaten. En dan was er tensiotie mevrouw Tamberley, met wie op alle mogelijke wijze rekening moest ivor- den gehouden. Terwijl Hope haar gezicht waste en haar haren kamde, concludeerde ze dal mevrouw Tamberley in ieder geval mei boos of ontdaan was over haar aan staand huwelijk. Men kon haar houding beter als cynisch-geamuseerd beschrij ven. En Hope hoopte maar dat haai geamuseerde maar listige vragen onder het mom van vriendelijke belangstel ling bespaard zouden blijven. Maar ze had zich geen zorgen noeven maken. Toen ze weer naar beneden ging om thee te drinken, scheen haai a.s. huwelijk een heel normaal, zij hei interessant onderwerp van gesprek te zijn geworden. (Wordt vervolgd) Zondag wordt er niet gevoetbald Het bestuur van de Koninklijke Ne» derlandse Voetbalbond, in bijzonder© vergadering bijeen in verband met de nationale ramp, deelt mede, dat allo voor Zaterdag 7 en Zondag 8 Februari vastgestelde competitiewedstrijden zijn afgelast. Rekening houdende met d© wens van de regering, verzoekt het KNVB-bestuur ook geen vriendschap pelijke wedstrijden te organiseren. Ook de schaakbond heeft besloten alle wed strijden voor Zondag af te gelasten. Nieuwe baanrecords van Broekman en V. d. Voort De Nederlandse rijders bevonden zich gisteren, op de tweede avond van de in ternationale wedstrijden te Tonsberg, in prima vorm. Kees Broekman verbeterde met vele seconden het baanrecord over de 5000 meter, dat het vorige seizoen onder heel wat betere omstandigheden door Hjalmar Andersen op 8 min. 24 was gebracht, en Wim van der Voort bracht het baanrecord op de 1500 meter, dat in het bezit was van Roald Aas, be neden de 2 min. 20 sec. De opbrengst van deze wedstrijden is bestemd voor de slachtoffers van de overstromingen in Nederland. 1500 m.: 1 Wim van der Voort, 2.19.8 (nieuw baanrecord): 2 Finn Hodt (Noorw.) 2.21,1; 3 Kees Broekman, 2.21.6; 11 Anton Huiskes. 2.28.0, 5000 m.: 1 Kees Broekma n, 8.21.3 (nieuw baanrecord): 2 Anton Huis kes. 8.29.1: 3 Finn Hodt. 8.33.7; 4 Wim van der Voort. 8.34 8. Het eindklassement luidt: 1 Finn Hodt (Noorw.) 193.720 pnt: 2 KeesBroe km a n. 194 607 pnt; 3 An ton Huiskes, 197.310 ent; 4 Wim van der Voort, 198.330 pnt. BOTWINNIK IS WEER RUSSISCH KAMPIOEN De zesde partij van de tweekamp Bctw'nnik—Taimanov, welke werd af gebroken, is pistenen te Moskou verder "esoceld. Na 42 zetten stelde Taimanov remise voor, waarmede Botwinnik aeroord ging. Botwinnik kan zich nu wederom kampioen van Rusland noe men, aanirezien hij de tweekamp met 3,:> punt tegen ZV> punt heeft gewonnen. Mikhail Peslvak. de viee-voorzitter van de Sowjetrussïsche federatie van de sport- cn lichamelijke opvoeding, felici teerde Botwinnik met het. behaalde succes en bood hem een gouden medail le aan Taimanov werd een zilveren medaille overhandigd. Voor de zevende maal is Botwinnik kampioen van zijn land geworden. WERELDKAMPIOENSCHAP SCHAKEN De Zwitserse schaakbond heeft beslo ten. dat de wedstrijden van het canai- datentornooi voor het wereldkampioen- schap, waarvan de organisatie aan Zwitserland is toevertruwd, in Septem ber en October te Zürich en te Neu- hausen zullen worden gespeeld. Deelne mers aan dit tornooi zijn zoals bekend Boleslavsky, Bronstein, Geiler, Keres, Kotov, Petrosyan, Smyslov. Averbach en Taimanov (Rusland), Najdorf 'Ar gon), Reshevskv (Ver. St.) en Dr Max Euwe 'Ned.). De winnaar soeelt. later tegen Botwinnik (Rnslrmd), d~ huidige wereldkampioen, een wedstrijd met de titel als inzet Tu'yar voor 250 C00 pond sferltng verkocht „Tulyar", het beroemde paard van de Aga Khan, is verkocht aan de Ierse nationale stoeterij voor 250-000 pond srerling, het hoogste bedrag, ciat ooit voor een paard in Engeland werd be taald. Tulyar" heeft voor zijn eigenaar 76.417 pond sterling gewonnen, hi igeen 20.000 pond sterling meer is dan ooit coor een paard op Britse banen werd verdiend. In he> afgclop.-n jaar won „Tulyar" zeven races, waarbij de Derby en de St. Leger. «Advertentie, lag. Died.)

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 3