Door het donker naar de
veiligheid
Ook in Engeland na de storm
nieuwe dijkdoorbraken
Anderhalf jaar en 20.000 mark boete geëist
tegen Twentse koffie-smokkelaars
DONDERDAG 5 FEBRUARI 1958
2e blad - pag. 3
Angst voor verwachte storm
(Van onze verslaggever.)
De angstige spanning, waarin de uit Stavenisse en Sint Annaland geëva
cueerde mannen, vrouwen en kinderen, evenais de schippers en hulpbieden
den, die tijdelijk verblijven in de openbare lagere school te Tholen, gister
avond verkeerden, werd om acht uur even verbroken. Plotseling ging het
electrisch licht aanEen evacué kon het „wonder" niet goed vatten, liep
naar het knopje en knipte het licht uit en weer aan. De overige aanwezigen
reageerden anders: z(j juichten om het licht. De vreugde was evenwel van
korte duur, want spoedig herinnerde men zich het weerbericht: krachtige
tot stormachtige wind
Niet allen willen evacueren
Begerig om een plaatsje op de mi
litaire ..dug" en de Amerikaanse
„high speed", zoals de Nederlanders
resp. hun amphibie-voertulg en een
sterke, speciaal voor tochten door het
water gebouwde vrachtauto's noemen,
verdrongen de evacué's zich, opdat zo
zo gauw mogelijk naar het vasteland
zouden kunnen, weg van het dreigen
de water, dat in de nacht misschien
ook Tholen zou bereiken. De militai
ren. die het vervoer naar Halsteren
verzorgen lieten eerst kinderen en
hun moeders instappen en daarna de
mannen. Voor moeder en kind waren
er dekens en zij kregen ook de beste
zitplaatsen. Niet allen konden mee.
de ruimte was te klein.
„We komen nog een keer terug, dus
wees maar gerust" suste de leidingge
vende majoor. De achterblijvers gin
gen weer de schooi binnen, de „ge
lukkigen" maakten het zich zo ge
makkelijk als maar mogelijk was.
Comfortabel was hetn iet, maar het
ging. En bovendien was 't belangrijk
ste, dat men mee kon.
De militairen wisten de juiste Urn
te treffen om hun passagiers een
beetje op te beuren. Hun goedmoedi
ge scherts deed de spanning en de on
zekerheid over de toekomst even ver-
geten.
„Lult. deze knaap moet nog mee".
„Hoe oud?"
„Onbestemde leeftijd Dat onbe
stemde is ongeveer 6 a 7 jaar.
„Hier is nog een stekeltje" Stekel
tje is een baby van een paar maan
den.
„Denk er om, dat de moeder mee
komt". zei de luitenant, die de goede
stemming onder zijn mannen waar
deert, maar zijn verantwoordelijk
heid terdege beseft.
Even later reden we.
Naast de bestuurder van de ..dug"
stond een vaandrig met een schijn
werper. Het felle licht weerkaatste
op het water, dat de weg van Tholen
naar Halsteren aan het oog onttrok.
De tocht
Regen, kou en een reeds harde
wind maakten het verblijf op de
open „dug" niet prettig. In de verte,
aan het einde van de watervlakte
bii Halsteren doorkliefde een bijna
loodrecht gericht zoeklicht de diepe
duisternis. Daar was het eindpunt
van de rit; daar moest de „dug" aan
land komen.
De bomen langs de ondergelopen
weg gaven de route aan. Hier en
daar moet de bestuurder manoeuvre
ren om een versperring te „omzei-
le*".
„Maandag zijn we 3'A uur bezig
geweest om dat rieteiland stuk te rii-
aen", vertelde de luitenant. De „dug"
kon precies door het gat, maar begon
opeens te stoten.
„De weg is hier stuk geslagen door
het water. Het zal me benieuwen of
hij het vannacht houdt, 'k Ben er
bang voor."
De luitenant, die de weg al door
en door kent. gaf enkele aanwijzin
gen aan de bestuurder, omdat er on-
Eerste Kamer
Begroting van oorlog
aangenomen
(Van onze parlementaire redacteur)
Ondanks gemaakte fouten en geble
ken tekortkomingen is er geen aan
leiding voor defaitisme, maar voor
gematigd optimisme, dat wij een
redelijke defensie kunnen opbouwen.
Dat zeide minister Staf gisteren in
de Eerste Kamer bij de verdediging
van zijn begroting. Hem en de staats
secretarissen gewerd van alle zijden
in de Kamer veel waardering voor
het gevoerde en uitstippelde beleid
voor de opbouw van de krijgsmacht.
Slechts van communistische zijde was
er. zoals te doen gebruikelijk, critiek,
maar de heer Geugjes (comm.) die
de plaats van de heer Van Santen
inneemt, overtreft deze weliswaar in
demagogisch vernuft, maar bepaald
niet in kennis en ir. Staf had dan
ook niet veel moeite, zich het jongste
lid van de Eerste Kamer van net lijf
té houden, al konden wij 's minis
ters verdediging van het aan mili
tairen uitgereikte geschrift een
zakelijke uiteenzetting van wat een
militair behoort te weten nu niet
in alle opzichten bewonderen.
Met klem heeft de minister nog
eens gewezen van het gewicht van
de deelneming van West-Duitsland
aan de Europese Defensiegemeen
schap (E.D.G.) Hij deelde voorts mede
dat op de conferentie van de N.A.V.O.
in Parijs uitdrukking is gegeven aan
de vaste wil. het gehele gebied der
N.A.V.O. integraal te verdedigen. In
April zal in behandeling komen de
vraag van generaal Ridgeway om
hogere bedragen voor dp verdediging
beschikbaar te stellen. De Nederland
se regering zal naar vermogen mede
werken. maar de minister liet niet na
er met betrekking tot de financiële
consequenties op te wijzen, dat Ne
derland in vergelijking tot andere
landen een redelijke bijdrage levert
en dat gezocht moet worden naar
evenwicht in de militaire inspanning
en het economisch en sociaal wel
vaartspeil.
De Kamer heeft de begroting goed
gekeurd. met aantekening voor de
C.P.N.. dat zij tegen aanneming van
het ontwerp was.
Tito
Turkije
President Tito van Joegr "'avie zal
een bezoek aan Turkije bren m als de
omstandigheden hem zulks veroorlo
ven. zo is te Belgrado meegedeeld.
der het verraderlijke water een gat
van twee meter schuil ging.
De rest van de „weg" was veilig.
„Hoeveel mensen hebt U nu al van
Tholen gehaald?"
„Als ik mag schatten, ongeveer 400
met deze „dug". We hebben eerst bij
Fijnaart gezeten, toen bij Rilland-
Bath op Zuid-Beveland en Maandag
morgen zijn we hier naar tóe gegaan.
Ons werk geeft voldoening, dat be
grijpt U. maar je maakt ook toestan
den mee. die je de boel er bij zouden
doen neergooien.
„Ik blijf bij mijn beesten.
Zondag moest Rilland-Bath eva
cueren. De situatie was werkelijk on
houdbaar. We hadden al heel wat
mensen weggevoerd, toen we bij een
boerderij kwamen, waarin het water
tot op de zolder stond. De boer, de
boerin en twee kinderen zaten op een
tafel, op zolder. „Ik blijf bij mijn
beesten zei de man. Wij wezen hem
er op, dat al zijn dieren dood waren,
maar dat veranderde niets aan zijn
houding. Hij moest en hij zou blijven.
Ten einde raad hebben we de hele
familie naar de „dug" moeten dragen,
anders hadden we het viertal niet
meegekregen. Ook met een slager
hebben we moeilijkheden gehad. Hij
was op de bovenverdieping van zijn
winkel en was niet te bewegen om
mee te gaan. „Ik heb hier mijn huis
en mijn winkel en ik ga hier niet
vandaan."
Hij was doof voor al onze argumen
ten en we hebben hem moeten achter
laten. De volgende dag moest alleen
om deze man een andere „expeditie"
naar de winkel en na heel veel ge
praat gaf hij eindelijk zijn verzet op."
Intussen naderde de „dug" .het
vasteland.
Dood in de bomen
De luitenant wees ons bomen aan.
waarin mannen en kinderen gevlucht
waren toen het water steeg tot de on
derste takken, een hoogte van drie
tot vier meter.
„Toen we bij hen kwamen gaven
ze geen antwoord op onze vragen. Ze
waren gestorven, terwijl ze vastge
bonden waren in de takken.
Honderd meter naar rechts heeft
een boerderij gestaan. Er is niets meer
van te zien. Waar de bewoners zijn
weet niemand. Misschien liggen de
lijken onder het puin, misschien drij
ven ze de Oosterschelde wel af.
Uit die boerderij zijn gisteren nog
twee levende paarden gehaald. Meer
dan drie dagen hebben ze tot de nek
in het water gestaan."
Het was geen opwekkend relaas dat
we te horen kregen, maar de toestand
en het gebeurde zijn nu eenmaal niet
„IK DURF NIET" WAREN ZIJN ENIGE WOORDEN
f77 i -w «i «y wWÉWPjjt.VTAWAii
„Ik durf niet", waren de enige woorden, die dit van angst verstijfde knaapje bon
spreken, toen hp over de loopplank moest om veilig aan de wal in Dordrecht te ko
men. Vastgehouden door zjjn redders liep hij aarzelend naar de wal, de eerste stap
pen naar een beschuttend dak boven zijn hoofd en een liefderijke verzorging.
aangenaam. Verre van dat. De éva-
cué's zaten stil in hun hoekjes.
Het enige dat ze wisten was, dat ze
oververmoeid waren. Sinds de over
stroming hebben velen slechts één
uur durven slapen. Is het een wonder,
dat ze door de slaap overmand wer
den en tijdens de tocht wegdommel
den? Het gevoel van veilieheid was
datgene wat ze nodig hadden om tot
rust te geraken.
Straks komen de zorgen helaas
weer terug. Want wat zal er van Sta
venisse overblijven? Dit plaatsje is
niet meer te behouden en men doet
er ook geen moeite meer voor. Sta
venisse is oriis gegeven aan de vijand,
aan het water en zijn bondgenoot,
de wind.
Deense Voetbalbond
biedt steun aan
Naar wij vernemen heeft de heer Ebbe
Schwarz. voorzitter van de Deense voet
bal bond, een telegram aan Karei Lotsy
gezonden, waarin hij uiting geeft aan
zijn medeleven met het door de ramp
getroffen Nederland. Tevens biedt hij
aan een wedstrijd in Nederland te spe
len ten bate van de slachtoffers. Alle
Zondagen tot 15 Maart en alle weekdagen
tot de week die 28 Maart eindigt zijn
hieryoor, wat de Deense Voetbal Bond
betreft, beschikbaar.
Chinese nationalisten:
Bijna 600.000 guerilla-
strijders tegen Mao
Volgens de Chinese nieuwsdienst,
het officiële voorlichtingsbureau van
de nationalistische regering in New
York. zijn meer dan 580.000 georgani
seerde anti-communistische guerilla-
strijders actief opgetreden op het
Chinese vasteland. Gezegd wordt, dat
de meerderheid van de guerillastrij -
ders in- contact was met het militaire
hoofdkwartier op Formosa; bovendien
waren verscheidene duizenden mobie
le eenheden van uiteenlopende sterk
te op het vasteland opgetreden.
De nieuwsdienst verklaarde deze
inlichting verkregen te hebben van
een hooggeplaatste militair op Formo
sa. Deze had er aan toegevoegd dat
de guerillastrij ders gecoördineerd
konden optreden met de nationalis
tische geregelde troepen, wanneer er
grote operaties tegen het Chinese
vasteland zouden worden begonnen.
De Stichting voor de Landbouw heeft
in een adres aan de Tweede Kamer mee
gedeeld, de vrije prijsvorming van land
bouwgronden niet gewenst te achten.
Nog duizenden
geïsoleerd
(Van onze correspondent)
LONDEN, 5 Febr. Het aantal do
den is hier tot meer dan 260 gestegen.
Hoevelen vermist worden valt nog
niet te zeggen. Er wordt krachtig
doorgewerkt aan het herstel van de
zeeweringen, maar de schade is zo
groot dat het onmogelijk zal zijn ge
reed te komen voor de nieuwe spring
vloeden van 14 Februari.
Gisteravond stak opnieuw een
stormachtige wind langs de Oostkust
op. Windstoten van 96 km. werden
geregistreerd in Lincolnshire en York
shire. De vloed was hoger dan nor
maal. Boeren kregen het advies hun
vee naar hogere plaatsen te brengen.
In een deel van Lincolnshire brak
de zee vannacht door del tijdelijk ge
repareerde dijken. Het water stroomde
opnieuw door de straten van de ge-
evacueerde steden Mablethorpe en
Sutton.
Het grootste gevaar dreigt aan de
rivier Öuse, waar granietblokken en
Snoep in Engeland
van de bon
(Van onze correspondent).
LONDEN, 5 Febr. Een vreugdevolle
gebeurtenis was bet toen Lloyd George,
de minister voor voedselvoorziening, gis
teren in het Lagerhuis de opheffing aan
kondigde van distributie van chocolade
en snoepgoed. Zijn mededeling werd met
gejuich ontvangen. De prijscontróle op
chocolade en suikerwerken werd tegelijk
opgeheven. Velen vrezen dat de artikelei
door de duurte bullen bereik van velen
zullen vallen.
De meeste kinderen hebben nog
nooit naar hartelust kunnen snoepen,
behalve gedurende de vier maanden
van 1949, toen snoep van de bon af
ging, een experiment dat mislukte.
Thans schijnen de voorraden vol
doende. Desondanks stonden er reeds
gisteravond lange rijen voor de win
kels, omdat de mensen dachten dat zij
vandaag niet aan "bod zouden kun
nen komen
In Engeland zijn nog op de bon:
suiker, boter en margarine, binnen
landse kaas, vlees en bacon, terwijl
het brandstoffenveröruik sterk aan
banden is gelegd.
Geen sabotage aan boord
van Queen Elizabeth.
Vastgesteld is, dat de (beperkte)
brand in het reusachtige Britse pas
sagiersschip Queen Elizabeth, welke
de vorige week plaats vond. niet door
sabotage Is veroorzaakt.
Scherp requisitoir in Munster
Twee wegen leidden naar Westfalen via
Brandlecht en over Hupsel bij Eibergen
(Van onze speciale verslaggever.)
j^UIM ACHT UUR LANG heeft de eerste grote strafkamer van het
Landgericht te Münster onder presidium van Landgerichtsdirektor
Dr Pardon zich gisteren bezig gehouden met de berechting van een
groot smokkelcomplot, verband houdende met de zaak Ha., welke
Dinsdag voor de rechtbank te Zutfen is behandeld. Dit com
plot aan de Duitse zijde van de grens kon worden ontmaskerd,
toen een vrachtauto met een hoeveelheid koffie op de Weselerstraat
aan de rand van Münster bij politie-controle werd aangehouden. Dat
was op 11 Juli van het vorige jaar. Enkele dagen later werden de be
langrijkste deelgenoten in deze smokkelaffaire, waarbij in totaal
2,5 ton ongebrande koffie in twee transporten bij Eibergen over
de grens werd gebracht, bij het Duitse grenskantoor Springbiel
(tussen Oldenzaal en Bentheim) aangehouden. Het waren de Hengeloër
J. A. He., groothandelaar in koffie en thee, 37 jaar oud; en de 41-jarige
vertegenwoordiger Th. Tr. uit Enschede. De openbare aanklager,
Staatsanwalt Dr Siebe, hield een scherp requisitoir en eiste tegen
beiden wegens ontduiking van invoerrechten en belasting benevens
deviezenovertreding elk anderhalf jaar gevangenisstraf, sub. 5000 mark
boete en betaling van 15.000 mark „Wertersatz", zijnde de waarde van
de eerste partij koffie welke niet kon worden achterhaald.
In de beklaagdenbank zaten voorts
vijf bewoners uit het Duitse grensge
bied vier Duitsers en een Neder
lander. Zij werden ervan beschuldigd
de hoofdbeklaagden in dit proces
hulp te hebben verleend in de vorm
van opslag, vervoer en verkoop van
de gesmokkelde koffie.
De vijftig-jarige smid M. W„ een
Nederlander uit Brandlecht (even
over de grens bii Denekamp) legde
op verzoek van Tr.. die hij kende uit
de tijd dat verschillende Twentena
ren schanswerkzaamheden moesten
verrichten in de omgeving van Nord-
horn. de nodige contacten voor een
uitgebreide smokkelhandel.
De overige verdachten waren uit
de Westfaalse plaatsen Borghorst,
Zwillbrock en Vreden afkomstig, ter
wijl de achtste verdachte, een koffie-
brander uit Ahlen die de eerste partij
koffie in ontvangst had genomen,
wegens ziekte niet kon terechtstaan.
Als eerste verdachte werd He. uit
Hengelo gehoord. Op verschillende
vragen van de president gaf hij ont
wijkende antwoorden. Hij gaf toe dat
de koffie in zijn vrachtwagen naar
Hupsel was vervoerd. De eerste par
tij koffie 1000 kg. had Tr. bij
hem rekocht. Hiervan werd 500 kilo
vooruit betaald f3000: de rest zou
een paar dagen later worden vol
daan.
President: ,.U bent een keer via
Gronau naar Brandlecht gereden, en
hebt daar W. afgehaald. Waarom?"
He: „Dat kan ik niet precies zeg
gen."
Met W. ging de reis naar Borghorst
waarvan Tromp niets wist. hoewel
hij meereed. Dat was op een Zondag.
Men zou in Borghorst „een besliste
persoon" ontmoeten, en die persoon
was Frau T„ een der verdachten, die
het gezelschap verder begeleidde,
naar Ahlen. waar de afnemer van de
koffie K., woonde.
President: „Was er over enkele
punten gesproken en wist U. dat de
rit naar Ahlen ging?"
He.: „Neen."
In Ahlen werd de auto in een zij
straat geparkeerd, enkele honderden
meters van de koffiebranderij van K.
In de zaak was niemand: de onder
handelingen werden ten huize van K.
verder gevoerd. Tromp en W. bleven
in de auto, daar er anders „te veel bil
waren."
Driemanschap onderhandelde
Binnen werd dus door He., mevr. T.
en K. over de koffie onderhandeld.
Er werd overeengekomen, dat een
prijs van 14'A a 16 mark per pond zou
worden betaald. De koffie zou zo
spoedig mogelijk naar Allien worden
gebracht en mevr. T. zou er over op
bellen.
He. verklaarde echter ter zitting,
dat hij geprobeerd had andere zaken
te bespreken en dat deze zaak niet
aan de orde was geweest. Het gehele
onderhoud duurde ca. 1520 minu
ten.
„Ging die Duitse heer (K.) mee
naar de wagen?" vroeg de pres.
„Neen".
He. deelde desgevraagd mede. dat
Frau T. met de koffie handelde.
Pres. tot Frau T.: „Was dat zo?"
Bekl. T.: „Neen"
Tr. had met de caféhouder B. uit
Vreden. die ook terecht stond, het
verdere transport geregeld. Ke. had
de koffie voor het eerst weer gezien in
Ahlen. op een van te voren afgespro
ken plaats.
Er deden zien plotseling moeilijk
heden voor, want B„ die de smokkel
waar vervoerde .wilde zijn beloning
(1200 DM) hebben, en toen men dit
niet vlug op tafel legde, reed hij met
de koffie in de richting van Münster.
In allerijl had men gezorgd voor
1500 DM. die hem in het dorpje Al-
bachten werden overhandigd. Daarna
reed B. de smokkelwaar weer naar
Ahlen. waar de zaak definitief werd
afgewikkeld. He. accepteerde een be
drag van 14.500 D .Mark. gebundeld
in krantenpapier. Op de terugweg
werd in Borghorst Frau T. het haar
toekomende geld gegeven, en vervol
gens werd koers gezet naar de grens.
Volgens verklaring van He. stapte
Tr. geruime afstand voor de grens uit
de wagen en ging hij te voet met
bankbiljetten naar Nederland, langs
de officiële doorlaatpost.
„Het geld heb ik later opgeborgen",
zeide He.
„Waarom had hii het geld niet be
houden?". vroeg de president.
..Weet ik niet".
De volgende dag zou Tr. dat geld
weer ophalen. Er werd nog een schuld
van f 2000 voldaan, en de rest op
rekening bij de Twentse Bank gezet.
Het eerste contact
Bii het verhoor van verdachte Tr.
verklaarde deze. dat He. hem op
dracht had gegeven om een verbin
ding tot stand te brengen voor het
vervoer van koffie naar Duitsland, De
eerste schakel van deze keten was
Ten D. in Enschede, en de verbinding
liep vervolgens over Brandlecht en
Borghorst. en eindigde bii K. in Ahlen.
Het bleek, dat Th. veel bii de café
houder B. in Vreden kwam. B. beves
tigde. dat beide mannen bii hem wa
ren geweest. De koffie werd hem
regelrecht in huis bezorgd. Zij werd
eerst naar een stal in Hupsel gebracht,
daar opgeslagen, en vervolgens over
de „groene grens" gebracht, waar
twee Duitse boeren in actie kwamen.
De een stelde een oud schuurtje als
voorlopige opslagplaats ter beschik
king: de ander zorgde er met zijn
trekker en aanhangwagen voor, dat
de koffie in Vreden bij de caféhouder
B. kwam. Vandaar begon het transport
naar Ahlen.
Hu. uit Hupsel en een paar anderen
brachten de koffie over de grens naar
het schuurtje.
Pres. tot de andere landbouwer, H.
uit Zwilbrock: „Wie transporteerde
verder?"
H.: „Daar weet ik niets van".
Verd. B.: „Het gebeurde met de wa
gen van H., een trekker met aan
hanger. Bovenop lag wat hout. en
daaronder de koffie.
De smokkelwaar werd in de garage
van B. opgeslagen, vanwaar B. de
koffie in zijn vrachtauto verder
transporteerde.
Verdachte G. verklaarde, dat er
twee maal koffie bij hem was opge
slagen. Hu. zou hem geld geven. Deze
had eerst koffie aangeboden, maar
dit had hij niet aangenomen hij
wilde geld hebben. Met He. heeft G.
geen contact gehad. Tr. ging naar B„
om te vragen of de koffie er was. en
reed er in gezelschap van B. mee door
naar Ahlen.
President tot He.: „Is U opdracht
gever?"
„Mijnerzijds is geen opdracht gege
ven: niets." zeide He., die een andere
positieve verklaring „pure fantasie"
noemde.
Tr.: „He. vroeg me of ik de schuld
op me wilde nemen".
Vervolgens las de president een
passage voor uit een brief, die Tr. uit
de cel aan zijn vrouw had geschreven
op 12 Januari j.l. Eén zin was aanlei
ding dit schrijven te onderscheppen:
..Willem de Zwiiger moet betalen en
Evert was daar bii". Deze geheimzin
nige regels komen hierop neer. dat He.
de lasten op zich zou nemen, en dat
hii dit heeft verklaard in het bijzijn
van een der personeelsleden van ziin
koffiebranderij.
Tenslotte kwam vast te staan, dat
de caféhouder B. 't tweede transport,
dat voor de smokkelars mis zou lo
nen. niet heeft verricht. Tr. is wel bii
hem geweest, en vernam dat de za
ken bii B. afgehaald konden worden.
Zaaigoed
W. St.. expediteur uit Münster,
zeide twee maal opdracht te hebben
gekregen van B.. die hem vroeg,
„zaaigoed" naar Albachten te vervoe
ren. Hii had met niemand anders con
tact gehad.
Een douanebeambte .Oberzollsekre-
tar" W. S. uit Borken, deelde mede.
dat in ziin bijzijn in het douanekan
toor Zwilbrock Tr. tegen He. zei:
„Neem de schuld gerust op je: ik zal
ie dat in Holland wel weer vergoe
den". Oo weg naar een confrontatie
aan de grens had Tr. gezegd, dat hii
voor de waarheid wilde uitkomen
.He deed. alsof hii niets met de zaak
uitstaande had", aldus getuige.
„Had U de indruk, dat Tr. He. tot
ander dichtingsmateriaal in snel
tempo worden aangevoerd.
De bewoners van Kingslin gingen
naar bed met zandzakken achter de
voordeur. De gevaarlijkste plek is in
Wiggenhall, tussen Kingslin en Down
ham Market, waar een gat van 40
meter in de rivierdijk was geslagen.
Studenten uit Cambridge heipen
mee met de wanhopige strijd, welke
hier tegen het water wordt gevoerd.
De rivier bleek hier tot dusverre
sterker, want bij elke nieuwe vloed
werd wat mensenhanden hadden vol
bracht weer ongedaan gemaakt.
In het bedreigde gebied wonen
35.000 mensen. Er werd door de auto
riteiten op aangedrongen dat zij hun
kinderen naar Kingslin zouden stu
ren.
In Schotland kreeg de haringvloot
een zware slag, aangezien meer dan
70 vissersvaartuigen verloren gingen.
Er waren 6 doden te betreuren.
In Tilbury aan de Theems, stroom
afwaarts van Londen, zijn nog steeds
5000 mensen afgesneden; zij zitten op
het bovengedeelte van hun woningen.
De situatie op het eiland Canvey is
verbeterd. De dijken zijn gedicht en
het water loopt door de sluizen terug
naar zee. Toch blijft de alarmtoestï^d
hier bestaan.
Geen alarmsysteem
De minister van binnenlandse
zaken verklaarde in het Lagerhuis
dat geen enkele Engelse regering
een alarm-systeem had ingevoerd,
doordat een ramp van deze aard
zich in de tegenwoordige eeuw niet
had voorgedaan. Met spoed wordt
thans nagegaan of het mogelijk
is een dergelijk waarschuwings
systeem te organiseren. Reeds is
gepleit voor permanente samen
werking met Nederland op dit
gebied.
De B.B.C. besluit haar avond-uit
zending de laatste dagen met een
speciaal gebed voor de slachtoffers
van de rampen in Engeland en Ne
derland.
De B.B.C. heeft Michael Barsley,
die reeds zovele programma's over
Nederland heeft verzorgd, naar ons
land gestuurd voor een grote repor
tage over de watersnood. De B.BC.
geeft overigens voortdurend korte
beelden van hetgeen zich in Neder
land afspeelt.
een valse verklaring wilde bewegen?"
vroeg de president.
„Daar heb ik niet over nagedacht",
antwoordde S.
Het requisitoir
„Uitgangspunt voor deze hele ge
schiedenis is de zakelijke relatie van
He. met Ha., welke zaak in Holland
wordt berecht", zeide de openbare
aanklager, die na een korte pauze het
woord nam,
„In elk geval heeft He. Tr. een grote
smokkelzaak laten organiseren. Tr.
heeft deze opdracht uitgevoerd, ten
dele georganiseerd en de smokkel ten
uitvoer gelegd. Vast staat ook. dat W.t
He. en Tr. besprekingen hebben ge
voerd waarbij stellig de smokkel
handel aan de orde was".
Spr. noemde de verklaringen van de
verdachte Frau T. geloofwaardig. He.
alleen kon de prijs van de koffie
vaststellen, want hij leverde haar.
Derhalve kon Dr. Siebe diens ontken
nende verklaringen niet geloven. Tr.
geeft alles, wat hem ten laste wordt
gelegd, toe.
De „Staatsanwalt" verklaarde ver
der. vast overtuigd te zijn van de
MM- M,':0- m H-
B. arriveerde met 20 zakken koffie
aan de rand van Ahlen. Hij wilde zijn
1200 mark hebben; kreeg ze niet. en
keerde terug tot in het stadgebied
van Munster. Inmiddels was een
voorschot van 1500 mark opgeduikeld,
dat hem ijlings ter hand werd gesteld,
waarna de zaak via Albachten-Ahlen
werd afgewikkeld. De terugreis werd
aanvaard via Borghorst, waar Frau T.
haar geld in ontvangst nam.
Hoe de resterende 14500 mark over
de grens is gebracht, of He. dan wel
Tr. in Gronau uit de auto zijn gestapt,
om het geld te voet via de doorlaat
post naar Nederland te brengen (de
verdachten spraken elkaar op dit
punt tegen) speelde volgens spr. geen
rol. In elk geval staat vast, dat het
geld over de grens werd gebracht.
Na in het kort het verloop van de
ontmaskering van het complot in
data te hebben nagegaan, kwam spr.
tot de vraag: „Zijn de hoofdverdach
ten mededaders of is Tr. dat alleen?"
„He. geeft toe, behulpzaam te zijn
geweest, maar ondanks dat zegt hij
met de smokkel niets te doen tè heb
ben gehad. Hij is echter degene, die
de koffie heeft verhandeld: hij kon
bepalen, welke hoeveelheden er wer
den verkocht. Hij is het die de zaak
met K. heeft afgesloten. He. is het
ook geweest, die het geld aan B. en
Frau T. heeft betaald. Hij geeft ook
toe. dat het geld dat Tr. voigens ziin
zeggen over de grens heeft gebracht
op ziin rekening werd gezet."
De Staatsanwalt kwam tot de con
clusie. dat beide hoofdverdachten
zich in gelijke mate hebben schuldig
gemaakt aan ontduiking van invoer
rechten en belasting benevens devie
zenovertreding met het oogmerk er
aan te verdienen en dienovereen
komstig gestraft dienen te worden.
Ook de andere viif verdachten
achtte spreker schuldig. Naar ziin
mening hebben allen, op voordeel
bedacht, deel eehad in deze zaak.
Toen Tr. en H. zich tot hen wendden,
hadden zii zich moeten afvragen, of
dit geen duistere manier van zaken
doen was. Voor goede handel stonden
andere wegen open.
„Dit Is een bijzonder zwaar smok-
kelgeval, waarbij He. en Tr. grote ac
tiviteit aan de dag hebben gelegd, en
od niets ontziende wijze te werk zijn
gegaan." aldus Dr. Siebe. die tot slot
tegen de hoofdverdachten de boven
vermelde straffen eiste, alsmede in
beslagneming van de personenauto
van He„ en tegen de andere beklaag
den gevangenisstraffen. variërend
van 3 maand (W.) tot 6 maand, be
nevens geldboeten van 100 tot 600
mark en bovendien verbeurdverkla
ring van de vrachtauto van B. in
Vreden. en de trekker met aanhan
ger van H.
