f ekortgeschoten
mensenwerk
IANLEG VAN TERPEN
IS GEWENST
ZONDAG ALGEMENE
GEDENKDAG
Evacuatie van de Zeeuwse eilanden
vandaag nagenoeg voltooid
WIJ ZULLEN HET NIET
KENNEN VERGETEN
Zusters willen klooster
niet verlaten
PLUNDERAARS IN ARREST
nen
De mens kan niet onder alle,
omstandigheden de natuur
beheersen
in
il
ijf
Stavenisseslechts een plateau
in twee dimensies
3Vrijwilliger per
s sportvliegtuig
Extra zakgeld en
sigaretten
Nog mensen op
Tiengemeten
p
DONDERDAG 5 FEBRUARI 1953
PAGINA 3
de h
6 FEBRI
assburger,
Via Lis,
die: Potasi
en Boukje.
'r: Bibelos
r Theater,
n- 8 uur,
ugh cólië3fui. 4ut,e4c dagen na de watersnoodramp begint de
ncac (Ree* ~'C,J 'e bezinnen en daarmee een aanvang ie ma-
Vanda.".mei lucht te geven aan zijn neiging om te criüse-
ratie CictHoe heelt deze ramp kunnen gebeuren?, is de eerste
tn nfi^1 en vol9ende luidt: had ziniet althans in deze
Ballen: D^s'eüe vorm voorkomen kunnen worden?
iema Holt begint de rnens te vragen, wanneer hij de eerste veer
rizona, van zijn mond kan blazen. Men mag er op reke-
Vlamm dal die VTopen m de komende weken zullen aaii
ette 'iB°nf e" misschien hier en daar scherpere vormen
'nt.'a. i'm aannemen, dan waarin ze nu hier worden gefor-
Nöggcra'(erd- n daarom is het goed ze tijdig onder het oog
De ave:
De verboi
t zwaard
- vrouw i
rena's xê
Bureau a
avond»
e avondkj
alste gre;
te zien. Hel kan helpen de situatie beter te begrijpen en
er wellicht lertng uit te trekken.
Waren er meer voorzorgsmaatregelen mogelijk geweest?
In theorie wellicht. Men had drie gegevens in de Loop van
Zaterdag. De abnormale hoeveelheid opperwater, dat door
de rivieren werd afgevoerd en de daaruit volgende extra
hoge waterstand. Het springtij, dat volgens de tabel d-'e
nacht zou voorkomen. De storm, die ook des Zaterdags reeds
woedde en die, naar in de loop van die dag uit de weer
berichten duidelijk werd. in aanzienlijk toenemende he
vigheid uit de streken van Ierland en Schotland onder
weg was.
B j.; V:
Zekerheid is
mensen en zij hebben geen verstand
i waterbouwkunde, zal men zeggen.
Maar zij zijn intelligent en zij kunnen
zonder veel bezwaar, versland van wa
terbouwkunde krijgen. Nochtans ziet
men daar in de plannen tot regeling
van de waterhuishouding niet af van
terpen, en men laat zich daarbij nog
wel leiden door het advies van een
groot Nederlands waterbouwkundige.
Wij behoeven de vergelijking niet ver
der door le trekken. De oplossing daar
is ook wel geheel anders dan de oplos
sing hier. Hier te lande sluiten wij de
len; dan zouden bevolkingen, gecon
centreerd op droge plaatsen, gemak
kelijker en sneller gered en geappro
viandeerd hebben kunnen worden;
dan haddéA duizenden stuks vee er
liet leven kunnen afbrengen; dan zou
het dodencijfer niet de duizend ver
gepasseerd zijn.
Het is een gedachte, die niet van ge-
overstroming, naar menselijke bereke- zond verstand ontbloot lijkt en die wij
ning uit, doch wij weten nu scherp
noeg, dat daarmede de overstromings
rampen niet uit de wereld zijn. Op die
overstromingen moeten wij ons ook
voorbereiden, in gelaten erkenning van
het feit. dat onze waterbouwkundige
werken één keer in een mensenleven of
één keer in een eeuw. doch in ieder ge-
val op een bepaald moment het niet
houden.
Als er in die polders terpen, ver
hoogde plaatsen waren geweest, zo
zeggen mij sommige deskundigen,
wier technische bekwaamheid er maar
niet in geslaagd is hun gezonde ver
stand te verduisteren, dan zouden er
weliswaar op enkele plaatsen nog
rampzaligheden zijn voorgevallen,
maar dan zouden tallozen tijdig de
wijk daarheen hebben kunnen nemen,
dan zouden ongetelde drama's van
mensen op wankele daken van onder
mijnde huizen niet zijn voorgeval-
daarom ter overweging doorgeven. Als
haar uitvoering, al was het maar pas
over een eeuw, mensen zou behoeden
tegen de doodsnood van storm, duister
nis en water, dan zou het de moeite
waard zijn geweest er het oor aan te
hebben geleend. Materiële schade kan
met geld gerepareerd worden, en wordt
ook betrekkelijk snel met geld hersteld,
dcch wij zijn nooit verantwoord, wan
neer wij niet het uiterste hebber, ge
daan om de mensen de teistering van
lijf en ziel te besparen.
Stavenisse op Tholen is een van
de zwaarst geteisterde dorpen. In
de omgeving van het kerkje zijn
de huizen door de enorme vloed
golven Zaterdagnacht voor een
groot gedeelte weggevaagd. In dit
stadje z\jn reeds 200 doden te be
treuren.
De regering deeli mede: In verband mei de ramp,
welke Nederland heefi getroffen, hebben de gezamen
lijke kerken besloten Zondag in de kerkdiensten op ie
roepen lof bijzondere verootmoediging, ioi gebed en
tot offer.
H.M. de Koningin zal zich om één uur op die dag door
de radio ioi ons volk richten.
De programma's der omroepverenigingen zullen hei
siempel dragen van herdenking van en bezinning op
hei geleden leed.
De regering spreekt de verwachting uii, dai algemeen
in hei openbare leven mei hei bijzondere karakter van
deze Zondag rekening zal worden gehouden.
Atlantische conferentie
uitgesteld
De Atlantische Conferentie in de Ridder
zaal te 's-Gravenhage. is in verband met
de noodtoestand uitgesteld.
uilgesloten
e eerste factor was de minst belang-
.e De hogere stand der rivieren is
betekenis in hun smallere boven-
p. In de zeer brede, wijdvertakte ri-
jmondingen betekent hij niet veel
»r. Het springtij stond vast, maar op
izelf zegt zulk een gegeven weinig
e op dêniets. Het wordt springvloed met de
van Juflmatigheid van volle en nieuwe
n zich pn> Gn waterwerken zijn met
t te kuPe marges op de werking van dit
male-abnormale getij gebouwd,
istitie. rferreweg de belangrijkste factor was
in de storm, zijn kracht en zijn lange duur.
ïwezen.shij in die kracht en in die duur te
zijn pjrzien geweest? De deskundigen be
niet ojfelen het sterk, want al wist men,
ie burg
er op zwaar weer gerekend moest
1
f P°&den' hoe kon men voorzien, dat het
sstraf ieen orkaan van zulk een alle erva-
dai 'J5 verbluffend geweld zou uitgroeien''
en itojjzij11 meer stormen over ons land ge-
och zel!n sPr'nSUi en zij hebben meer
T- de G1 een eeuw lang. in heel de tijd dat
het tjStatistiek van wordt bijgehouden, niet
rë over^ ^nadering tot zulk een resultaat ge
le mens is tekortgeschoten, omdat
hem niet gegeven is onder alle om-
jndigheden de natuur te beheersen,
ch om ook in de excessieve gevallen
kunnen voorzien wat de krachten der
3.3 T4""1' zu"en «'oen. Hy kan zich slechts
xitellen op het gemiddelde, hij kan
7 irbij uit voorzorg een marge nemeti
VI 6r het uitzonderlijke, maar daarbij
iet hij het laten. Dan moet hjj verder
o rtrouwen op het werk, dat hij verricht
Isveret/' en h°I'en. dat er zegen op mag
burg«-t?,en- De me,}s moet zich uit geeste-
Ivolle ze^behoud instellen op het werk van
e sfurr" banden. Hij heeft zyn dijken, zyn
omvaren' z'jn "a"en, golfbrekers, die
vero0ormL' gevaarten van klei, leem, rijs-
'Ut en basalt. Zyn die dijken hoog en
srk genoeg? Ze zijn het inderdaad,
°esiiar altyd aan de ervaring getoetst
-hikbaf11 ^el afselopen najaar maakte hei
ld jOieede-Kamerlid mr. Burger zich zeer
an de20rgd over de.gevolgen van de inpoi-
de ring van de Biesbosch en de daarmee
pak ipa?rd gaande verhoging van de dijken,
e de waterstand voor Dordrecht onde:
uatie [!stand'gbeden zou doen oplopen.
:bareP®,heer Bu«"ger had ongelijk, al moge
n hc, ,ns vreemd klinken. De deskun-
gen konden u aan de hand van hun
weerlegbare statistieken verzekeren
werA net in het allerongunstigste geval',
maal 't zich gemiddeld in een mensenleven
•g niet eens voordeed, hoogstens acht
ni. ter in de waterstand zou sche-
lwnhLrf 2' kleinigheid: "'et de moeite
«ipMaid. Maar nu is Dordrecht voor een
'nJSS °"der water fielopen, en in de
uostetistieken komt voortaan een ander
ehf Jler staan. Heeft de heer Burger
ent hn nu af aan gelijk? Alles wat men
rrJÜ,T ze88el,r is- het opnieuw
rirf t, eJ van kansberekening wordt
L\ri3- ditmaal met een enigszins ge-
-ndiilrzigd gegeven. Maar het is de vraas
OSi k v v,001' de berekening heel veel
gld. erschil zal uitmaken.
van Dit brengt ons tot de tweede vraag
„oegJan meer algemene strekking en daar-
e opm belangrijker. Waren onze water-
'erken dan onvoldoende? Het ant-
'oord daarop kon niet anders luiden
/llUpn-' -ia. zoals gebleken is. Onze dijken
'aren te laag en in vele gevallen ook
iet sterk genoeg. Is dit dan de laak-
eenf'e schuld van mensen? In het alge-
i S\reen mag men daar „neen" op ant-
n str00rden. Zij waren voldoende volgen?
13 he ervaring, zover als die reikte. Er
srinjfegd ee" veiligheidsmai'Se aan toege-
zal men nu aanvangen met deze
l-erjongste ervaring? Zal men de dij-
:en hoger maken dan het hoogste peil
'at thans bereikt is? Zal men een der
gelijke storm geheel incalculeren bij de
y^iijkenbouw? Men zou dan niets anders
yr loen dan reeds gedaan was; men zou
alleen nog wat verder gaan. Doch de
'aterstaat dacht, dat het reeds behoor-
.ik voldoende was zover als men ge-
laan was. Wie garandeert, dat er niet
en nog verschrikkelijker storm, nog
noger water zal kunnen komen?
Zo komen we nooit uitgevraagd, orn
aat het onmogelijk is ooit tot een ze
kerheid te komen. Natuurlijk zullen
onze waterbouwkundigen delen van de
waterweringen, die zwak of oud zijn
gebleken of extra-bedreigd, voorzien
en verstevigen, doch men kan niet ein
deloos doorgaan met alle dijken hoger
te maken, ongetelde extra millioenen
te spenderen aan een kans, die reken
kundig gezien heel klein is. hoe ver
schrikkelijk de realiteit ook is, wan
neer zij zich eens voordoet.
Nederland bestaat voor een groot deel
uit kunstmatig land, aanslibsels, die wij
hebben vastgehouden en drooggelegd
n beschermd tegen de zee, maar die
geen normaal gevormd, geen natuur
lijk vasteland zijn, omdat het beneden
de zeespiegel ligt. In die polders en
wij hebben thans vooral het oog op de
zeepolders leeft een aanzienlijk deel
van de bevolking, onder zcepeil en
slechts beschermd tegen de zee, haar
vloeden en haar stromen door een en
kele dijk. slechts een aarden val. die
de mens scheidt van de verdrinking.
Bij een ramp als deze, vraagt men
zich af of het niet een roekeloos avon
tuur is op zulke plaatsen te leven. Mis
schien is het wel al te roekeloos, wan
neer wij zozeer vertrouwen op de
kracht van de geweldige waterwerken,
die wij wrochtten, wanneer wij ons
doodgerust vestigen achter dit werk
onzer handen, die simpele aarden wal
len, en verder aan niets denken. Mis
schien is dit een psychische fout, die
ergens een aanrakingspunt heeft met
vermete] vertrouwen. Misschien komt
het ook, omdat wij te zuinig zim
Maar waarom maken wij in onze
polders geen terpen, geen verhoog
de plaatsen in gedeelten van de
dorpen, of vlak daarbij, waarom
geen versterkte en verbrede dijk-
gedeelten; waarom van die dijken
uit geen hoge landtongen, allemaal
plaatsen waar een door het water
overvallen volk zich kan terugti-ek-
ken om er tenminste het vege lijf
en de levende have te kunnen ber
gen?
In Oost-Bengalen, in de stroomgebie
den van de Ganges en de Brahmaputra,
heeft de eenvoudige bevolking overal
van die terpen, en zij woont er ook
steevast een deel van het jaar op, wanl
de overstromingen zijn er geregeld en
het water bereikt er standen, die de
rijst uit zelfbehoud tot over de zeven
meter doen groeien. Dat zijn primitieve
or-
de Hl de nacht van 3 op 4 Februari is op
jfce®chouwen en Duiveland een aantal
jo-tnensen van 't dak van een huis gered
>t door het stoutmoedige optreden van een
jjfjircserve-kapitein-vlieger van de lucht-
ri- niacht, die met een sportvliegtuig drie
de ÏH. boten afwierp tijdens een moet
ot Jlilee vlucht, in het duister Deze reser-
ve-orficier, de heer J. Hoekstra, die zich
,t ,a"s aiet in actieve dienst bevindt,
t t if- z'ctl met zijn Fairchild-vliegtuig
beschikbaar voor reddingswerk op pun-
ten. waarvan bekend was, dat zij tot de
n' 2gn. noodadressen behoorden.
•I voerde drie rubberboten mee,
voorzien van lange touwen, die hy tus-
sen twee en vijf uur in de ochtend van
<1 Februari met succes op een benarde
Plaats op het eiland Schouwen en Dui
veland heeft kunnen neerlaten. De lan
ge touwen gebruikte hij om verbinding
l/j tot stand te kunnen brengen tussen de
it op het dak en de reddingboten,
cue m de nabijheid van het water te-
uCC j ®wamen- Dank zij deze touwen
Konden de in nood verkerenden de bo-
uj ten naar zich toe trekken en deze ver-
volgens gebruiken om zich van hun be
'i narde positie te verwijderen.
- Dezelfde vlieger heeft reeds vóór dit
i nachtelijk avontuur daadwerkelijk en
vrijwillig aan het reddingswerk uit de
lucht deelgenomen en is ook thans nog
t op dit gebiea actief.
(Vervolg van pag. IJ
Een verslaggever, die nagenoeg heel
Zeeland beeft doorkruist, scbrijft de vol
gende reportage:
.,De evacuatie van de bevolking van
de overstroomde Zeeuwse eilanden zal
vandaag nagenoeg worden voltooid".
Dit is de mening van de piloten van de
helicopters, de verkenningsvliegtuigen
en de Dakota's, die reeds drie dagen
lang onafgebroken boven de verdron
ken gebieden hebben gevlogen. Zij heb
ben ten minste duizend mensen geëva
cueerd, tonnen voedsel, medicamenten,
duizenden dekens en zandzakken af
geworpen, daar waar deze het meest
nodig waren. Het is ook de mening van
verscheidene officieren, die het red
dingswerk van duizenden militairen
hebben geleid. Voor degenen, die na
vanavond nog niet uit hun huizen zyn
verlost, moet men het ergste vrezen,
Het is welhaast ondenkbaar dat zy het
langer dan vijf dagen in kou, in een
zaamheid, in grote angst en op dooi
zeewater totaal bedorven voedsel heb
ben kunnen uithouden. Feitelijk kan
men vanavond ook wel aannemen, dat
hel merendeel der vermisten eveneens
tot de dodelijke slachtoffers gerekend
moet worden.
Woensdagavond klonk er opnieuw
alarm in de overstroomde en de geïso
leerde gebieden. Er werd storm ver
wacht. Met angst in het hart snelden
degenen, die achter zwakke binnendij
ken tot nu toe voor de ramp gespaard
bleven, naar de gevaarlijke plaatsen om
daar met man en macht versterkingen
aan te brengen. Door de aether klonken
noodkreten van vele burgemeesters,
waarin met de grootste spoed om zand
zakken werd gevraagd om het gevaar
te kunnen elimineren. Waar mogelijk,
werden die verstrekt, hetzij per schip,
hetzy per vliegtuig. Maar niet overal
kon deze hulp worden verleend. Het
eiland Tholen werd op het droge gebied
rond de hoofdstad na „prijs gegeven"
Dat klinkt wreed, maar het kan niet
anders. Aan de Zuid- en Zuid-West
zijde is de zeedijk over een afstand van
vele honderden meters weggeslagen.
Hier valt provisorisch niets te dich
ten. Daar moet de Rijkswaterstaat met
het zwaarste materiaal aan te pas komen
Bomen veilige gidsen
Deze wetenschap heeft onder de be
volking van het stadje Tholen een grote
verslagenheid teweeg gebracht. Op een
zgn. ..highspeed" een soort heel grote
en hoge gepantserde kinderwagen op
rupsbanden zijn wij met de Franse
genietroepen van Vogelenzang bij Hal
steren naar Tholen gereden over een
weg, die vele kilometers meer dan een
meter onder water staat. Wij dankten
vorige generaties, dat zij bomen langs
de weg hadden geplant en ze niet had
den omgehakt. Want anders waren wij
onherroepelijk in een verraderlijke
greppel, verborgen onder het water,
terecht gekomen. Maar goed. die bomen
waren er en zij waren veilige gidsen.
Aan weerszijden van de weg lagen to
taal verwoeste en verlaten boerderijen.
Cadavers van koeien en paarden dreven
door het water: Een luguber tafereel:
bolle, opgezwollen beesten, die met de
koppen diep in het water lagen. Over
de Hoge Brug, die de oevers van de
„Eendracht" overspant, zijn wij het
stadje binnengereden. Daar leek alles
wel. Die indruk werd nog versterkt
door het feit, dat verschillende, aanvan
kelijk geëvacueerde inwoners weer
naar hun huizen terugkeerden. Het
plaatsje had iets van een frontstad in
oorlogstijd. Soldaten liepen over de
kaden en door de straten en vele mili
taire voertuigen stonden ordeloos en
bijna doelloos door elkaar.
Maar bij nader inzien bleek de
stemming onder de inwoners in mi
neur. Zij zijn verknocht aan hun
idyllische woonplaats, maar toch
verlangden zij er naar op het veilige
vasteland te mogen zijn. Dat maakt
hen onzeker, zo onzeker, dat velen,
die aanvankelijk dat vasteland had
den opgezocht, weer naar hun oude
woonplaats terugkeerden. Het ge
beurde in Stavenisse dat wy mei
een duck konden bereiken heeft
hen sterk aangegrepen. Zij hebben
een panische angst, dat zij bij een
nieuwe storm door een zware ramp
zullen worden getroffen, ook al i?
dat niet waarschijnlijk, Maar angst
praat men de mensen niet met rede
neringen uit hun ziel, zelfs al voert
men nog zo logische argumenten
aan..
Het geteisterde Stavenisse
Na Oude Tonge waarover wij gis
teren reeds meldden is Stavenisse
ongetwijfeld het zwaarst getroffen dorp
je van het gehele Nederlandse ramp
gebied. Een ieder die daar ziet wat het
brute geweld van de ontembare zee
heeft aangericht, wordt met ontzetting
geslagen. Met een duck, over open zee
feitelijk is meer dan de helft van
Zeeland „open zee" hebben wy dit
dorp, dat geen dorp meer is, bereikt.
Van enkele delen is niets meer dan een
plateau, in twee dimensies over. De
lengte en breedte zijn er nog, die kun
nen weliswaar overspoeld worden door
het water, maar zy blijven. De hoogte is
echter verdwenen, spoorloos verdwenen,
weggeslagen door de golven. De linker
zijde van de Kerkstraat is helemaal weg.
Ten minste honderd mensen vonden hier
een graf onder het puin en in de golven.
Van vele boerderijen is eveneens niets
meer over. Het is angstaanjagend. De
bevolking is op enkele mannen na thans
vrijwel geheel geëvacueerd.
Wij vragen de duckchauffeur spoedig
terug te keren. Want wij wilden dat wij
dit alles niet gezien hadden. Wij zullen
het niet kruinen vergeten. En wij zullen
hef willen vergeten. Het zien van ellen-
vraagd. Storm zou betekenen een ni
we aanval op de geteisterde dijken, de
aangevreten huizen, de stukgeslagen
wegen. Dat zou betekenen opnieuw ern
stige zorgen om de mensen die nog in
de geïsoleerde dorpen zijn. Gelukkig is
de storm in de afgelopen nacht enigs
zins gaan liggen.
Majoor Brugma heeft ons verteld hoe
hij moest strijden om de bewoners van
Hank tot evacuatie te bewegen. De pon
tonniers van de duikerschool te Geer-
truidenberg waren met motorvletten
daarheen gegaan cm de geïsoleerde be
volking te bevrijden. In het zusterkloos
ter waren honderödertig mensen bijeen
Dertien zusters, ruim zestig kleine kin
dei en en veel bejaarden. De zusters wei
gerden het klooster, waar ook veel goe
deren van hun beschermelingen waren
bijeengebracht, te verlaten. Toen wilden
ook degenen die hier onderdak hadden
gevonden niet gaan. De zusters wa
zo goed voor hen en zij wilden maar
het liefst bij elkaar blijven. Majoor
Brugma heeft al zijn overredingskracht
nodig gehad om hen van idee te öoen
veranderen. Tenslotte wist hij moeder
overste ervan te overtuigen dat het on
verantwoordelijk was deze mensen op
eengepakt te laten in een te klein ge
bouw, dat bovendien gevaar liep in te
storten door ondermijning en waar kin
deren en volwassenen met ziekte en ge
varen worden bedreigd. Toen moeder
overste was gezwicht, volgde ook de
rest. zodat men gelukkig alle bewoners
veilig heeft kunnen overbrengen naar
Gecrtruidenberg. Slechts vier zusters
zijn ter bewaking achtergebleven
r
"N
v
de draagt men niet graag lang in zijn
herinnering. Toch zullen wij dat moeten.
Wij zullen de doden die wij gezien heb
ben niet uit onze herinnering kunnen
wegvagen, die vreemd opgezette blauwe
lichamen. Evenzeer zullen wij echter
blijven denken aan de heldenmoed van
al diegenen die aan het reddingswerk
hebben deelgenomen.
Dat is nu bijna voltooid. 16.000 Neder
landse militairen hebben er actief aan
deelgenomen. 5000 man weid voortdu
rend m reserve gehouden. Ten minste
4000 Amerikanen en 1100 Fransen heb
ben na hun komst in het rampgebied
geweigerd te gaan slapen, „omdat zij
daar niet voor waren gekomenZij zijn
onmiddellijk aan de slag gegaan. Mede
door hun doortastendheid en dank zij
het prachtige materieel dat zij mee
brachten, is het gisteren geiu.ii minoions
2500 mensen uit de noodgebieden te
evacueren. In de achterhoede werden
deze militairen gesteund door duizenden
studenten en andere vrijwilligers, die
zich dienstbaar maakten met het vullen
van zandzakken, het verstrekken van
voedsel en het verzorgen van opvang
centra.
Angst om te evacueren
Zal ei komende nacht weer storm op
steken? Dat hebben Woensdagavond,
mèt ons de bewoners van het West-Bra
bantse geteisterde gebied zichzelf af ge-
J
Nadat de evacuatie van Hank voor
zover mogelijk dus w3s voltooid, zyn de
pontonniers naar Lage Zwaluwe gegaan.
Zwalowe is als uitgestorven. In woeste
galop is de waterstroom door dit dorp
gerend en heeft er alles meegesleurd
wat hy op zijn weg ontmoette. De klin
kers van de straten zyn weggespoeld
als stof cn op vele plaatsen liggen de
eleetricitcitskabels als dikke touwen
naast de huizen, zulke kuilen zyn er in
de wegen achtergebleven. De achter
zijden van de huizen zyn volkomen weg
geslagen en het opnieuw opdringende
water dringt steeds verder door in de
funderingen. Men vraagt zich af of van
deze huizen nog wel iets te repareren is.
Zondagnacht zijn" hier al alle bewone.s
geëvacueerd. Maar drie dagen later staat
er nog in vele stallen vee dat de ramp
heeft overleefd maar de uitputting nabij
is. Opnieuw doen hier motorvletjes met
aanhangboten uitstekend dienst. Men
heeft ze over drie dijken heen moeten
trekken maar nu vaart men ermee van
stal tot stal. Met trots toont de majoor
ons de lijst van geredden die in een
naar uur tijds werden binnengebracht.
De vreugde om de triomfen wordt tel
kens weer vernietigd door de neder
lagen die men elders lydt. Terwijl men
werkt en vecht om een hernieuwde aan
val te keren, terwijl men in Raamsdonk-
veer zelfs al weer de kamers en kelders
heeft leeggepompt en aan herstellen
denkt, komt het bericht dat in Nieuwen-
dijk de dijk het heeft begeven en net
water drie slachtoffers heeft geëist.
Nieuw Vossemeer
Onze correspondent in Steenbergen
schrijft ons over de toestand in de uiter
ste Noord-Westhoek van Brabant:
Nadat men Zondagavond in de om
geving van Nieuw Vossemeer het werk
had moeten staken, kwamen in de loop
van Maandag de talrijke militairen die
de levenden van Nieuw-Vossemeer
hebben gehaald. Van de vijftig a zes
tig doden die er in dit dorpje te be
treuren zijn, heeft men er nog slechts
enkelen kunnen bergen. De redding was
zeer moeilijk. Links en rechts van de
dijk waarop we stonden, zwiepte het
water over de auto's. Men had zelfs
moeite om zich staande te houden. En
dan dat verschrikkelijke gebrek
materieel, 'dat ons noodzaakte om men
sen in de tot aan de goot ondergelopen
huizen te laten tot de volgende och
tend. De ochtend waarop we zagen dat
verschillende van die huizen er zelfs
niet meer waren
Twee motorboten hadden we voor die
polder bij Vossemeer en één daarvan
raakte onklaar. Toch hebben we 't nog
geprobeerd met aan elkaar gebonden
roeiboten, hoewel de ouderen waarschuw
den. Maar kan men iemand laten ver
drinken op nog geen driehonderd meter
afstand? Het is geprobeerd. Maar na
tuurlijk mislukt. Slechts één geluk was
er bij die onderneming: dat er hier en
daar bomen stonden waaraan men zich
vastklemmen kon om te voorkomen dat
het bootje op die onafzienbare kokende
vlakte om zou slaan. Zo was het moge
lijk, nog zich zelf te redden. De mensen
op de zolders bleven zitten. Die een ste
vig huis hadden zijn er de volgende dag
nog afgehaald door de soldaten die wel
materieel hadden, en door bezitters van
motorboten elders uit het land.
Hieraan dankt de bevolking van Nieuw-
Vossemeer het dat zij niet in haar geheel
is omgekomen.
Men kan zich geen juiste voorstelling
van de ontzettende nood maken, wan
neer men niet zelf in de boten over
hei land is gegaan, tussen de onderge
lopen huizen waaruit de mensen wuif
den en schreeuwden, wanneer men niet
gezien heeft hoe een koebeest op de
achterpoten stond en de voorpoten tegen
een muur hield om de kop vrij te hou
den. Dood en verderf, dat is het water.
Het is erger dan de oorlog, toen we een
week lung onder bommen en granaten
ons was ingestort.
Voor helpende militairen
De minister van Oorlog heeft goedge
keurd, dat militairen, die daadw erkelijk
optreden in de noodgebieden, tot nader
order per dag een extra zakgeld zullen
ontvangen van een gulden, alsmede een
pakje sigaretten. Deze regeling geldt met
terugwerkende kracht van Zondag 1 Fe
bruari af.
De commandant van een Oxford van
de Marine-Luchtvaartdienst, die Woens
dag boven het eiland Tiengemeten heeft
gevlogen, vertelde het volgende:
Het hele eiland behoudens enkele
plekken staat onder water. In het
dorpje Tiengemeten zag hij de bewoners
naar buiten komen toen het vliegtuig
rondcirkelde. Op een klein stukje grond
langs het dorp was vee samengedreven
Een boerderij te Vluchtheuvel in de
Middenpolder is door het water stuk
geslagen. Er werden daar geen mensen
waargenomen.
Op de uiterste Oostpunt van het ei
land, waar enige huisjes staan, hangt de
was buiten. Ock hier werd echter geen
teken van leven gezien.
f25.000 van Prinses
Wilhelmina
Haar auto beschikbaar
voor ziekenvervoer
Prinses Wilhelmina heeft aan het Na
tionaal Rampenfonds een gift van
f 25.000 geschonken voor de getroffenen
in de geteisterde gebieden.
Voorts heeft de Prinses haar parti
culiere auto, een „Cadillac", ter beschik
king gesteld van het ziekenvervoer. De
auto is inmiddels naar de geteisterde
gebieden vertrokken. Hy was gevuld
met levensmiddelen.
Watersnood 1953
Uitgave ten bate van
Rampenfonds
De medewerking van alle zijden
maakt het slagen van de uitgave de:
Vereniging ter bevordering van de be
langen des boekhandels „Watersnood
1953" een feit. Men kan zich nu reeds
op het (binnen 14 dagen in de handel
komende) boek laten inschrijven bij el
ke boekhandelaar.
Van de eerste oplage wordt een bate
van ca. f 175.000 voor het Rampenfonds
verwacht.
VIJF DODEN OP
TEXEL
De burgemeester van Den Burg. mr.
C. de Koning heeft medegedeeld, dat
het dodencijfer op Texel thans vijf be
draagt. Het vijfde slachtoffer is de
landarbeider W. Bernardus uit De Waal.
Er wordt nog steeds één persoon op het
eiland vermist.
In verband met de Woensdagavond
opnieuw opgestoken storm heeft de
burgemeester van Den Burg Woensdag
huis aan huis in de polder het Noorden
door waarschuwing laten mededelen,
dat het verstandig wordt geacht het vee
uit deze polder te evacueren.
Waar d'it mogelijk is wordt alles in het
-uierfc gesteld om de dieren te redden.
de kelder zaten van het huis dal boven Een boer op Goeree brengt een varken
in veiligheid.
Duizend man Rijks
politie opgeroepen
Vijf onverlaten hebben zich In het zwaar-
getroffen 's-Gravendeel schuldig gemaakt
aan plundering. ZjJ zijn gearresteerd en
ingesloten in het Huls van Bewaring in
Dordrecht. In Bergen op Zoom zijn drie
plunderaars in arrest gesteld.
In 's-Gravendeel bevinden zich nog on
geveer duizend inwoners, die niet geëva
cueerd wilden worden of die teruggekeerd
zijn. In verband met de plundering heeft
men zich hier genoodzaakt gezien een
avondklok in te stellen. Het is verboden
om van lialf zeven 's avonds lot zeven uur
's ochtends zich op straat te bevinden. De
politie heeft opdracht na eerste waarschu
wing onmiddellijk te schieten.
Ter versterking van de rijkspolitie in
het rampgebied zijn ongeveer duizend man
rijkspolitie uit het niet getroffen deel des
lands opgeroepen. Van dit aantal bevinden
zich reeds 650 man in het rampgebied, ter
wijl de overigen gereed staan om naar be
hoefte te worden ingezet. Mocht blijken,
dat de Rijkspolitie in bet rampgebied nog
verdere versterking nodig zou hebben en
deze niet meer gevonden zou kunnen wor
den bij de rijkspolitie in het overige deel
van het land, dan zal aanvulling plaats
vinden uit de gemeentepolitie,
