Berlijn's Sovjet-sector is
troosteloos
Vele dijken waarborgden geen absolute
veiligheid - en men wist dat
Saldo schatkist gestegen tot
bijna een milliard gulden
Stenen voor brood in stadsdeel
waar oorlog voortduurt
Minister Algera maakte tocht
door de noodgebieden
Grote onzekerheid over waterstanden en
variaties in omstandigheden
Donderdag 5 Februari 1953
Dordtsch Dagblad
Pag. 6
Toestand te onoverzich
telijk voor coördinatie
Gelijk bekend, heeft de Ministerraad
besloten tot instelling van een coördi
natie-commissie Watersnood 1953, waarin
vertegenwoordigers van verschillende de
partementen zitting hebben. Naar wij van I
bevoegde zijde vernemen, is het op het
ogenblik nog niet mogelijk, te zeggen, op
welke wijze de beoogde coördinatie tol
stand zal worden gebracht.
Daarvoor is de toestand nog steeds veel
te onoverzichtelijk In de eerste plaats
wordt de aandacht besteed aan de hulp
verlening der slachtoffers en daarnaast
wordt met man en macht gewerkt aan
het voorlopig met zandzakken dichten
van de in de dijken geslagen gaten. Het
parool blijft voorlopig: redding brengen
èn zoveel mogelijk beperken" van de
schade. Zodra een beter overzicht van de
situatie is verkregen, kan de coördinatie
commissie bekijken, wat in breder ver
band moet worden gedaan. De commissie
is in alle opzichten' paraat.
De Christelijke Korfbalbond heeft
alle wedstrijden voor Zaterdag 7 Fcbr.
a.s. afgelast. De bond acht het spelen
van wedstrijden onder de huidige om
standigheden onjuist, waarbij nog komt
dat door niet te spelen meer jonge men
sen zich beschikbaar kunnen stellen
voor noodzakelijk werk.
Voorne en Putten kan de nabije
toekomst een tikje rustiger tege
moet zien. Men is er nl. in geslaagd
de gaten in de dijk aan weerszijden
van de sluis te dichten.
Weekstaat Nedeil. Bank
De goudvoorraad is deze week onveranderd gebleven op 2149 millioen gld.
Er hebben dus geen omzettingen plaats gehad van convertibele valuta in het
gele materiaal. Daarentegen vertoont de netto deviezenreserve een behoor
lijke stijging, nl van 1588 tot 1650 millioen gld. Goud en deviezen samen be
dragen nu 3799 millioen gld.
Onder invloed van de ultimo zijn voorschotten in rekening-courant met
7 millioen toegenomen en is de biljettencirculatie weer boven de 3 milliard
uitgekomen.
Opmerkelijk is de toeneming van het
saldo der schatkist, dat thans bijna 1
milliard groot is. De veronderstelling
lijkt gewettigd, dat deze stijging via af
gifte van schatkistpapier afkomstig is
van de saldi dei' banken, die met een ge
lijk bedrag (circa 60 millioen) zijn ge
daald als het saldo schatkist is toegeno
men. De geldmarkt blijft ruim.
Activa
Wissels enz. in disconto 51
Schatkistpapier overgen.
van de staat 151.300 1;
Voorsch. in rek.crt39.618 1
Waarvan aan Indonesië 26.353 i
Voorsch. aan het rijk nihil
Boekvord. op de staat 1.300.000 1.»
Gouden munt en mat.
Zilveren munt en mal.
Totaal goud en zilver
Vord. en papier In buit.
.geld
Buiten!, betaalmiddelen...
Vord. in uit bet.acc....
Diverse rekeningen
Passiva
Bankbiljetten loude)
Bankbiljetten (nieuwe)
Rek.-crt. saldo schatkist
Idem bijz. rekening
Saldo's banken in Ned....
Saldo's uit betalingsacc
Andere saldo's v. niet-
ingezetenen
Andere saldo's
Saldo's in bult. geld
Diverse rekeningen
Circulatie muntbiljetten
Sohatk.pap. w.i. /-saldo's
uit bet.acc. belegd
37.771 37./US
3.025.270 2.966.408
994.674 930 206
1.162.944 1.154.693
33.938 96.995
41.969 39.927
86.932 86.022
118.968 118 141
28.776 28.50b
64.176 73.965
141.765 141.217
50.940 59.650
fcONINGIN JULIANA was gister
morgen op Schiphol om Prins
Bernharddie uit Amerika terug
gekomen was, te begroeten. Het
was geen blijde Koningin, maar
een landsmoeder, die zwaar gebukt
gaat onder de ontzettende ramp,
die haar volk teisterde.
Over de streep
(Van onze redacleur)
HET IS HELEMAAL NIET MOEILIJK de sector-grens tussen Oost- en
West-Berlijn, de rode en de vrije wereld, te passeren. De onder
grondse doet het met haar passagiers, elke minuut van de dag.
De S-Bahn, eens een technisch wonder, die elke twee minuten een
trein met een snelheid van tachtig kilometer per uur om de stad zond,
moge door de oorlog en zijn gevolgen wat afgeremd zijn, ook daarmee
komt U van Oost naar West en omgekeerd. En dan is er de tram. En
dat voertuig verklaart eigenlijk heel de tegenstelling tussen Oost- en
Wesl-Berlijn. Want de tram rijdt niet verder dan de sectorgrens. De
goed onderhouderugeschilderde en van frisse reclame-aanduidingen
voorziene Westelijke tram niet en de verzameling oud roest, die de
Oost-Berlijnse tram genoemd wordt, ook niet. Niettegenstaande het feit,
dat de laatste in plaats van met kapitalistische aanbevelingen voor
"ppèastift en haarwater, die de wagens uit heinesten sieren, nëscfiiï?
derd is met leuzen als: „De Berlijnse Verkehrs Genossenschaft rijdt voor
de overwinning van de vrede".
Het hoongelach daarover in West-
Berlijn is tenslotte tot de Oost-Ber
lijnse oren doorgedrongen. Toen heeft
men, op een, voor de West-Berlijnse
tramdirectie kwade dag, de goede
Westelijke trams in het Oosten vast
gehouden. Dat was natuurlijk niet gek
bekeken van de rode heren, maar toen
men in het Westen het haveloze rode
gerij óók vasthield, beschouwde men
dat in kringen van de heren Grote-
wohl en Pieck als een ontoelaatbare
represaille.
Zo had men een motief gevonden om
het interzonale tramverkeer stop
zetten. Men had natuurlijk ook kunnen
zeggen: wij schamen ons tegenover de
West-Berlijners om zo met ons onver
mogen tot herstel en wederopbouw te
koop te Jopen, maar er is blijkbaar
nog zoveel rechtsbewustzijn in het
Oosten, dat men er nog steeds naar
motieven zoekt, om zijn houding te
bepalen.
Wees voorzichtig
Wees met die motieven overigens voor
zichtig. Loop niet de kans voor een
spion" te worden aangezien, want dat
bent "U in de Oost-sector van Berlijn
maar zo. En wegens het onbevoegd be
treden van het rode paradijs is zes
weken gevangenisstraf niets. Maar met
de auto van een vertrouwde relatie kan
het geen kwaad. Misschien zal een con
trolerende agent aan de chauffeur vragen
of hij nog buitenlanders in 2ijn wagen
heeft. Een verstandig West-Duits chauf
feur zegt in zo'n geval natuurlijk altijd
„nee".
In de Leipzïgerstrasse stond bij de borden
met de opschriften „Waarschuwing, hier
eindigt de geallieerde sector van Ber
lijn", de in het groen geklede West-Duit
se politie op wacht. De tijd, dat we een
schrik voor groene uniformen hadden
ligt toch wel ver achter ons. Ik heb ze
nu leren zien als tekenen der vrijheid!
Dat komt, omdat honderd meter
achter de groenen de zwarten ston
den, de leden van de befaamde Oost-
Duitse Volkspolitie. Die staken na
tuurlijk de hand ook op om de wagen
te controleren. Nare jongens. Maar
nog niet zo naar als het verschrikke
lijke vrouw-mens, dat de portieren
opende en een slordige schoen met
een druk-bestopte kous binnen de
wagen zette. Controle op contrabande
zei ze. Een vaal wit jong wijf met
een wreed gezicht boven een bruine
mantel.
Een slordige door-alles-heen-commu-
niste. Ze had geen interesse voor de in
zittenden van de wagen en ze speurde
niets verdachts. Via dergelijke beambten
komt U in de rode sector. „Dat zijn de
allerergsten" zei de chauffeur. „Ze ziet
er uit als een ontijdig losgelaten gif
mengster". Dat was een juiste kwalifi
catie.
Achter die barrière van schrikwekkende
mensen ligt dan „de sector" met mannen,
vrouwen en kinderen. Men verwondert
er zich alleen maar over. dat er nog niet
veel méér mensen de ren naar de vrij
heid nemen!
Ruïnes en leuzen
De indruk van Oost-Berlijn is met
twee woorden gezegd: ruïnes en leuzen.
In 1948 ben ik er ook geweest en een
verwijzing naar de verhalen van toen zou
voldoende zijn.
Er is sindsdien namelijk niets ver
anderd. Nog ligt het puin in alle straten.
Nog steken de bouwvallen van kerken
en huizen, van scholen en grote ge
bouwen boven de al-ruïne uit. Nog is
het Rijksdaggebouw een geraamte, de
Met etensblikje naar school
Het is op dit ogenblik in Berlijn
geen vraag meer, hoe men in de
Sovjet-sector van Duitsland leeft.
Wie door de Oostelijke sector van
Berlijn gaat ziet het voor z'n ogen.
Ondervoede mensen, slecht bediend
door een volkomen uitgemergelde
middenstand. Schamel bedeelde
winkeletalages en warenhuizen,
waarin tentoonstellingen worden
gehouden onder de titel: „China
en Korea klagen aan!" Dat is een
middel om de aandacht van de
aanklacht dichtbij af te wenden!
Zelfs de klas schoolkinderen die daar
voorbij gaat en die anders in een druk
kende omgeving een element van vro
lijke onrust brengen, geeft die verade
ming niet. De kinderen sloffen sloom
achter elkaar. Hun tassen bungelen op
hun rug en in hun hand hebben ze een
=?-—Dst ./re „bijvoe-
ze op school krijgen. U her
innert zich die „sociale" maatregel nog
wel uit de oorlogstijd. Toen waren wij
er blij mee. Zij zullen er ook wel blij
mee zijn.
Want en dat is het erge, dat deze
Sovjet-sector U zegt hier in Oost-
Berlijn is de oorlog nog niet voorbij.
Alle leuzen over vrede en oorlogshitsers
aan de andere kant van de streep, ten
spijt.
Het ruikt anders
Bij de Brandenburger Poort, waarop
de rode vlag wappert, weer controle.
Maar nu door mannen. Die zijn slaoe-
riger, doch even haveloos als hun vrou
welijke collega's. De zwarte Vopo die
daar staat lacht zelfs tegen ons. Mis
schien denkt hij wel: „Ik kom jullie zo
achterna". Op deze Vrijdag kwamen er
weer 19 leden van de Volkspolitie de
streep over. Daar staat een bord: „Einde;
van de Democratische sector van Ber
lijn". Gelukkig wel! En daarachter: een
„groene" politieman. Wat een geluk, dat
er „groenen" zijn zegt mijn metgezel en
voormalige dom een onthoofde coulisse
waarop vleugelklappende engelen ver
geefs op een nieuwe laag verguldsel
wachten en staat de Slaatsopera in de
kratten. De herstelwerkzaamheden daar
schijnen ook maar niet te vorderen.
Ja toch, er is wel wat veranderd. Waar
eens Hitiers protserige kanselarij stond
is nu een open vlakte. De kanselarij is
opgeblazen, maar het glorieuze bouwsel,
dat er voor in de plaats zou komen is er
nog lang niet. Na de vernietiging van het
gehate gebouw is er nog niets weer ge
daan.
En er is nog wat gebouwd: ergens in
het oude regeringscentrum, waar vroeger
de oude kanselarij was en de hotels
Adlon en Kaiserhof stonden. Draalt een
bouwwerk van bijzondere schoonheid.
Het witte marmer blinkt en de smetteloze
gevel glanst. Het beslaat een hele straat-
w?nd en het ligt er als een juweel te
midden van een hele verzameling oude
rommel. En het allermerkwaardigste: er
staan zelfs geen leuzen op. Want enkele
andere gebouwen, die ook hersteld zijn,
vermanen het volk in blauwe en rode
kleuren, in geel en groen en wit, om het
dappere Sovjet-volk te gedenken in
dankbaarheid, dat voor de opbouw van
het socialisme zóveel voor de Volksde
mocratie deed, en doet! En zoals eens de
vrome mensen boven hun nieuwe huizen
zetten: „Tot eer van God", zo leest U
op die bouwwerken: Ter ere van Stalin,
de strijder voor vrede en vrijheid, wien
te verachten oorlogsvoorbereiding is!"
Maar op dat glanzende nieuwe gebouw
niet. Dat hoeft ook niet. Ofct is namelijk
de dépendance van de Sovjet-hemel zélf
De Russische ambassade!
Ja, als er één leuze waar is in Oost-
Berlijn dan is het deze: „De Sovjet-Unie
en alle vrije volkeren bouwen aan het
„socialisme". Men bouwt verder nergens
anders aan. Gebouwen voor het systeem:
de ambassade, het gebouw van de buiten
landse handel, dat overigens nog in wor
ding is en nog enkele bouwwerken voor
de rode heren meer. Bovendien: de Stalin-
allee. die komt waar vroeger de Frank-
furter-allee was. Dat is een verzameling
van zeer fraaie nieuwe bouwwerken,
die alle „het socialisme" dienen en hen,
die daarmee nauw verbonden zijn. Voor
de bevolking zijn er nu nog: de kelder
woningen, de keetjes tussen het puin, de
oude huizen, die, als de mensen, meer en
meer verkommeren en vervuilen.
De vrijheid gaat in 't grauw
Deze vrijheid gaat niet in het rood
gekleed. Het is wel duidelijk, da* zij
vele kleuren draagt, maar géén rode.
De vrijheid van de Oost-sector is
grauw, en groezelig. Zij gaat op afge
trapte schoenen en wat zij aan ma
teriaal der openbare diensten op de
straten brengt is lachwekkend van
ouderdom. Een vuilniswagen, die, zo
omstreeks de eeuwwisseling zeker
een wonder van moderne techniek ge
weest is, werd weer uit de stal ge
haald. Vier paarden, schonkig en ma
ger, trekken hem voort en een aantal
in vuile mannen bedienen dit monu
ment van Sovjet-vooruitgang.
De meest eenvoudige volkswagen is
een voorwerp van de grootste bewonde
ring. zelfs voor de chauffeurs der gam
mele taxi's. Het is amper te geloven.
ir op een parkeerplaats zag ik taxi
chauffeurs rondom een gewone volks
wagen lopen en elkaar op allerlei bij
zonderheden wijzen alsof ze voor het
eerst van hun leven zo'n apparaat za
gen. En bij een moderne Chevrolet uit
Nederland afkomstig ontstond een volks
oploop! Hier rijden oude B.M.W.'s, dito
D.K.W's en Tsjechische wagens.
U probeert met de mensen te praten,
maar ze zijn doodsbang. Wie garandeert
hen, dat U ze niet verraden zult en wie.
garandeert U, dat ze U niet aanbrengen I waarvoor zij waren ingezet. Zij zijn
bij gindse Vopo (Volks-polizist)? onmidd ijk gedegradeerd.
Terwijl Nederland geslagen
werd door de vreselijke over
stromingsramp en de bevol
king op vele plaatsen in ons
land lijdt, gaat het leven in
de rest van de wereld gewoon
verder. GewoonAls we
er ver vandaan zitten, vinden
we iefs al gauw gewoon. Onze
§-redacteur bevond zich en
kele dagen geleden in Berlijn.
Ook daar zijn vluchtelingen.
Ook daar een schril beeld van
ellende. Hier is het 't water.
Daar is het de politieke con
troverse op de spits gedreven.
Naast de talrijke berichten uit
het eigen land dus deze
reportage. Want de wereld
draait doorEn in eigen
narigheid kan die van ande
ren niet worden vergeten
omdat we allebei bevrijd lachen roept
de „groene", saluerend, „herzlich will-
kommen!"
„Vind je niet, dat het hier anders
ruikt?" vraagt m'n metgezel als de wa
gen even stopt en we uitstappen om nog
eens even achterom te kijken. Hij heeft
gelijk: de lucht is hier anders dan twee
honderd meter achter ons. En het gekke
is: de zon schijnt. Dat hadden we daar
niet eens gemerkt!
Dan loop je 's avonds over de
Kurfürstendamm waar alle lichten
brandeji,/~aIUff«£talag9s schitteren,
en waar alles te koop is wat êr ter
wereld maar gemaakt, groeit of
gevangen wordt. Achter de ramen
van een chic parfumerie-huis
demonstreren uitgelezen modellen
de modernste make-up voor hon
derden voorbijgangers. En alle
restaurants zitten van 's middags
tot middernacht tjokvol. In de
Berliner Kindt Brau van de heer
Wilhelm Klemke komen de kellners
handen en hoofden te kort en de
heer Klemke maakt een omzet van
twee en een half millioen mark
per jaar!
Wie minacht de vrijheid in het
Westen?
West Berlijn, dat is het wond Ai
der vrijheid midden in de Sovjet-
dood!
Mr J. Algera. minister van Verkeer en
Waterstaat heeft gisteren een tocht door
de geteisterde gebieden gemaakt. Ver
schillende autoriteiten van Waterstaat
vergezelden hem.
In Zierikzee sprak de minister met het
college van B. en W. over de maatrege
len welke dienen te worden genomen
voor het herstel van de dijken en ver
sterking van de dük welke nog gevaar
oplevert.
De bespreking werd gehouden in het
vijf eeuwen oude stadhuis van Zierikzee,
dat gespaard bleef.
Daarna bezocht de minister Willem
stad, waar hij zich eveneens lange tijd
met de burgemeester onderhield en de
werkzaamheden aan de dijken gade
sloeg. De minister sprak met velen, die
hier hard werken. De bevolking zong
voor zijn vertrek het Wilhelmus.
Bij zijn terugkeer in Den Haag zeide
de heer Algera, zeer getroffen te zijn
door het leed, dat onder de bevolking
van de noodgebieden is veroorzaakt. Ten
diepste betreurt de minister de mensen
levens, welke de ramp heeft gekost.
„Eerst na persoonlijke waarneming
kan men zich een beeld vormen van de
omvang en de gevolgen van de ramp
dan wordt het ook duidelijk, hoezeer
het de plicht is van het gehele Neder
landse volk, hulp te bieden", aldus de
heer Algera.
De indrukken welke hij tijdens zijn
tocht heeft gekregen van hulp uit het
buitenland, stemmen de minister tot
grote dankbaarheid. Ook loofde hij het
prachtige werk, dat de vissers uit vele
plaatsen hebben verricht, door met hun
vaartuigen vrijwillig deel te nemen aan
de hulpactie.
Ir Maris, directeur-generaal van de
Rijkswaterstaat deelde mede, dat naar
schatting de herstelwerkzaamheden wel
ke thans moeten worden verricht, wel
vier keer zo groot zijn als die van de
drooglegging van Walcheren na de oor
log. „Het wordt een zware slag, met mo
bilisatie van al het beschikbare mate
rieel", zeide de heer Maris.
Hij merkte voorts op, dat de omstan
digheden uiteraard veel gunstiger zijn
dan in 1945, maar dat niet lang moet
worden gewacht met het herstelwerk,
om te voorkomen dat de gaten in de
dijken door het getij worden vergroot.
Militairen gedegradeerd
Op Walcheren hebben een beroeps
sergeant-majoor en twee beroeps
sergeanten zich met grove veronacht
zaming van hun plicht onttrokken
aan de hulpverleningswerkzaamheden,
Een grens aan hel menselijk kunnen
jTk IJKEN BOUWEN is een stoer, echt Hollands werk. Maar ook een
arbeid die een zware verantwoordelijkheid legt op de waterbouw
kundige ingenieurs, omdat een groot deel van Holland, Zeeland,
Utrecht en Gelderland beneden het peil ligt van zee en rivieren. De
deskundigen beamen dat de dijken feitelijk overal en te allen tijde in
zodanige staat moesten verkeren, dat ze ook onder de ongunstigste
omstandigheden geen bijzondere zorg of nadere voorzieningen be
hoeven en de dijken niet zouden breken zoals nu op tientallen
plekken.
Deze figuur geeft een goed beeld van de aanleg van een dijk, zoals in
nevenstaand artikel beschreven wordt. De stippellijnen met pijltjes geven
aan hoe bij hoog water door de ondergrond (zand) kwelwater in de dijk
kan dringen met alle gevolgen van dien.
Vele dijken voldoen niet aan die
eis. Daarvan zijn de waterbouwkun
digen ten volle overtuigd. Het is ook
ditmaal helaas gebleken. Maar het
is verre van eenvoudig en in elk ge
val uiterst kostbaar een absolute vei
ligheid te verkrijgen. Belangrijke fac
toren hierbij zijn de eindeloze varia
ties in ligging en eigenschappen van
de aardlagen onder de „zate" (de
ondergrond van de dijk) en in de dijk
zelf, in de afmetingen, samenstelling,
vochtigheid enz., en de grote onzeker
heid omtrent het verloop van de wa
terstanden.
De lezer die in deze dagen vol span
ning de honderden berichten over de
watersnood volgt, kan zich vaak moei
lijk een voorstelling maken van het ge
weld waarmee het water tegen de dij
ken beukte, en hij vraagt zich af hoe
de overstromingen konden geschieden
scheuren en uilspoelen te voorkomen-.
Overstromingen kunnen op verschil
lende wijzen ontstaan. In de eerste
plaats door ondermijning. Een groot ge
vaar. vooral bij de schaardijken. die
vlak langs de bedding liggen. Het wa
ter schuurt langs de voet tot er een
gat is gekomen. Verder is er de door
kwelling: het water dringt door in de
ondergrond, drukt dc grond van de dijh
naai boven, sijpelt weg. - er ontstaat
een holte en de grond ploft ineen. En
bij zeer hoge waterstanden maakt het
water dat over de dijken slaat, geulen
in de kruin en holt de binnengtooing
uit. spoelt de grond weg, sleurt einde
lijk hele stukken mee en veroorzaakt
zo een doorbraak. Het komt maar zel
den meer voor dal een dijk uitwijkt,
d.w.z. omslaat, als de dijk ..op slecht
siaal staal" oftewel op een zeer slap
pe ondergrond Muizen, mollen en ral
len, die vluchten voor het hoge water,
zijn soms de oorzaak van nieuwe door
braken. doordat zij tientallen gangetjes
in de dijken graven.
Het is van het grootste belang de
hoogste waterstanden in de rivieren te
kennen. Dan weet men ook hoe hoog
de dijk moet zijn. De geneigdheid is al
tijd groot gewcesl om aan te nemen,
dat de tot dusver voorgekomen hoogste
stand niet meer zal worden overschre
den. Doch de geschiedenis van 1880,
1883, 1920, 1926 en 1953 heeft anders ge
leerd.
De aanleg
Er zijn verschillende soorten dijken:
rivierdijken langs de bovenloop der gro
te rivieren en zeedijken langs de bene
denloop en de zeearmen. De eigenlijke
dijk ligt meestal op enige afstand van
de normale rivierbedding. Daartussen
zijn de uiterwaarden of buitendijkse
landen, soms beschermd door lage ka
den. Ligt de hoofddijk vlak bij de ri
vier, dan heet hij schaardijk. Dat is
vaak een nadelige toestand, omdat het
klotsende water maar al te veel gele
genheid heeft de dijk te schuren. Dieper
in het land ligt dikwijls nog de slaper
dijk, om het land zo nodig bij een o-
verstroming alsnog te beseherri-m. De
slaper is soms een oude dijk, die „sla
per werd" doordat een nieuwe dij:dich
ter bij de rivierbedding werd aangelegd.
Voor de aanleg van een dijk wordt
Tde ondergrond, de zate, onder
zocht: kan de grond een zware dijk
dragen? Is het slappe klei, dan wordt
die vervangen door steviger grond. La
gen schelpen e,d. die erg waterdoorla-
tend zijn, worden onderbroken door klei-
kisten of damwanden en dan kan pas
goed worden begonnen. De nieuwe dijk
moet met de zate één massa vormen,
anders dringt het water tussen de
scheidslijn te gemakkelijk naar binnen.
Daarom wordt de zate ruw gemaakt
door omspitten of ploegen. Modder, vuil,
stro. riet ete. worden verwijderd. Boom
wortels worden uitgegraven, greppels en
sloten gedicht.
Als het water gezakt is, kan een beschadigde dijk voorlopig worden
versterkt met grote zeilen en gevulde zakken. (Foto en tekening ontleend
aan: T. Huitema, Dijken, uitg. Kosmos.)
De kipkanen
Dan kunnen de mannen met kruiwa
gens en wagens met paarden beginnen.
Of tegenwoordig liefst met kipkarren op
rails, getrokken door paarden, stoom-
of motorlocomotiefjes. In lagen van
twintig tot dertig centimeter tegelijk
wordt de grond aangebracht. Bij me
chanisch werken zijn de lagen soms
een meter dik, anders zou het karwei
te kostbaar worden. Elke laag wordt
vastgestampt met mechanische stam- 1
pers, of vastgetrapt door de paarden
die de karren met specie trekken. Ook
wordt er wel geheid en als er grijpkra-
nen worden gebruikt, die de grond van
enige hoogte laten vallen, worden de
lagen tegelijk aangestampt.
De dijk kan meestal niet alleen uit
klei bestaan. Daarom komen er eerst
een aantal lagen zand of zavel, en daar
bovenop wordt dan de kleilaag aange
bracht. Een steenglooiing of rijsbeslag
versterkt het geheel.
Is de dijk „op hoogte", dan wordt hij
opnieuw uitgezet en nagemeten. De
kruinen en de belopen worden afgewerkt
door taludwerkers of afmakers. De over
tollige grond wordt naar beneden ge
bracht en zwakke plekken worden op
gevuld. Ten slotte worden de graszc
gezet, en wel zo spoedig mogelijk,
Eerste ontmoeting
Prins zichtbaar
onder indruk
Het was vanmorgen nog schemerig
toen het K.L.M.-tcestel met aan boord
Z.K.H. Prins Bernhard op Schiphol arri
veerde. Ter verwelkoming waren aan
wezig H.M. de Koningin, de minister van
Binnenlandse Zaken, prof. dr L. J. M.
Beel en de staatssecretaris van Algemene
Zaken, mr C. L. W, Fock. Even voor de
aankomst van het toestel arriveerde de
Koninklijke auto met de Koningin aan
de rand van het vliegveld.
Prins Bernhard was kennelijk verrast
toen hij bij zijn aankomst door de
Koningin werd begroet. Beiden waren
zichtbaar onder de indruk van de ge
beurtenissen der laatste dagen. Alvorens
het vliegveld te verlaten begaf de Prins
zich naar een gereedstaande microfoon,
waarin hij enige woorden sprak, eerst
voor de Nederlandse en de Wereld
omroep, vervolgens voor de B.B.C.
Van het ogenblik af, zo zeide hij,
waarop de slag, die Nederland heeft ge
troffen, in Amerika bekend werd, is mij
een overvloed van medeleven betuigd.
„Mijn telefoon heeft niet stilgestaan en
ik geloof dat er op grote schaal geholpen
zal worden".
Voor de B.B.C. sprak de Prins zijn
diepgevoelde dank uit voor de blijken
van medeleven met een ramp. die ook
Engeland zo zwaar heeft getroffen.
Al die tijd stond H.M. de Koningin
beheerst maar zwijgend en in gedachten
verdiept te midden van de groep per
sonen, die bij deze korte, plechtige ver
welkoming aanwezig waren.
Te omstreeks acht uur vertrok de
Koninklijke familie naar Soestdijk van
waar de Prins enige uren later in een
Dakota met majoor Gerben Sonderman
als piloot' een vlucht over de getroffen
gebieden zou gaan maken. Later zou
Prins Bernhard wellicht, zo deelde de
heer Sonderman mede, in een kleiner
toestel opnieuw van Soestdijk vertrek
ken om zijn medewerking te verlenen bij
de hulpacties.
Gezin met 7 kinderen
omgekomen
In Klundert zijn zeker 13 doden te be
treuren, aldus deelde de burgemeester
van deze gemeente on- vandaag mede.
Een woning aan de buitendijk werd na
de doorbraak geheel weggesleurd, waar
bij de heer Leen van Wensen met zijn
echtgenote, mevrouw Van Wensen-Tole-
naars en zeven kinderen in de water
massa omkwamen. De inwoners Van
Klundert zijn voor driekwart geëvacueerd.
Padvindersschip
gaat helpen
De „Rambonnet", het 150 ton metende
klipperschïp van het district Rotterdam
van de N.P.V. is hedenochtend van het
districtshoofdkwartier aan het Haring
vliet naar de getroffen gebieden in het
Zuiden vertrokken. De „Rambonnet", die
gesleept wordt door de „Merwede"
(sleepboot), is geladen met voedingsmid
delen, kleding, medicamenten en veld
bedden, welke zijn afgestaan door Rot
terdamse firma's en particulieren.
Aan boord bevinden zich 30 leiders en
voortrekkers, alsmede een radiotelegrafist
van de Marine. Deze laatste onderhoudt
het contact met de radiopost van de Ma-
rinedienst te Hellevoetsluis, die het schip
naar zijn beslemming zal dirigeren.
Men verwacht, dat de „Rambonnet" on
geveer een week zal wegblijven. Getracht
zal worden iedere dag contact op te ne
men met het districtshoofdkwartier van
de N.P.V. aan het Haringvliet 76, telefoon
28884, waar men eventueel nadere inlich
tingen kan krijgen.
Informatiebureau
evacué's
Het kring-commissariaat van het Rode
Kruis te Rotterdam heeft in de MT.S.-
cantine, ingang G. J. de Jongweg, een
informatie-bureau ingericht, dat op het
ogenblik, dat men ons dit meldde, be
schikte over gegevens inzake 5000
evacué's Het bureau heeft nog geen
telefoon. Deze wordt inderhaast aange
legd. Het nummer zal direct bekend
gemaakt worden.
Lof voor Hilversum
critiek op B.B.C.
Twee Britse bladen hebben critiek ge
leverd op de wijze waarop in Engeland
gewaarschuwd is voor overstromingen.
De critiek is vooral gericht tegen" de
.B.C. De Daily Sketch stelt de Neder
landse radio, die een zender ter beschik
king van de regering heeft gesteld, ten
voorbeeld. In Nederland, aldus het blad,
„werd niemand ook maar enigszins in
het ongewisse gelaten. Men kan veilig
zeggen, dat in Engeland millioenen niets
van de overstromingen afwisten, voordat
zij hun Maandagochtendkrant ter hand
genomen hadden".
De Daily Mirror is van mening, dat de
B.B.C haar program had moeten onder
breken om de bevolking te waarschuwen.
Het blad eist een onderzoek naar de re
den waarom de mensen niet bijtijds ge
waarschuwd werden.
