Kieswethervorming, de les van
van Weimar
de Republiek
Jan Rokx: „Enorm verschil
met het arme Europa"
SPORT
CONGRES achter stap
van Eisenhower
W. Noordhuizen: olieman
zonder for dj e
CHINA wil bestand
in Korea
VAN BOSSCHENHOOFD NAAR AMERIKA
India en Engeland ongerust
WW:
BÉKT'
Italie's sterke man: Premier de Gasperi
Chr. dein. in Italië vrezen de
verkiezingen niet, maar zij
zijn op liun hoede
Z'n halve leven al „in de Olie"
BRABANTS NIEUWSBLAD Donderdag 5 Febr. 1953
Paillette Goddard voer mee en in New-York
schelden de chauffeurs niet
SAN ANTONIO. Texas, 12 Januari Ze hadden mij er dus tus
senuit gepikt om in Amerika de vliegeropleiding af te maken. -
Zes October, vier uur 's middags. - De stoomfluit van de Nieuw
Amsterdam toeterde driemaal. Bij de hoge loodsen aan de kade
kaatste het geluid terug. Kabels werden losgegooid. De sleepboten
lieten hun schroeven door het water rumoeren. Centimeter voor
centimeter werden 36 duizend ton schip van de kade weggetrokken.
Op de wal stonden honderden mensen uit alle macht te schreeu
wen en te wuiven naar het familieleden en vrienden, die over het
water verdwenen. „Vaarwel". De leerling-vliegers brachten de
militaire groet voor hun compagnies-commandant.
De laatste die wij achterlieten was de loods. Het schip was nu
al buitengaats. De man, die alle gevaarlijke plekken kent, stapte
uit zijn dobberende schuitje en voer weg in de richting waar het
laatste stukje Nederland in de verte verdween, achter een horizon
vol vuile wolken, die zich samenpakten om voor een echt Neder
lands afscheid te zorgen.
De Nieuw Amsterdam liet
haar eigen schroeven nu ook hun
werk doen. Het was al volle zee
en die kennismaking was niet zo
interessant, dat zij ons verleiden
kon de maaltijd beneden ervoor
in de steek te laten.
Geen krijtrots
De maaltijden aan boord van
dit zee-paleis waren koninklijk
en konden geen enkele vergelij
king doorstaan met het panora
ma dat men vanaf de railing in
het vizier kon krijgen. Dat bleek
later wel afdoend, want toen we
nog even boven wilden kijken,
woei een koude wind door onze
kleren en het was aardedonker.
Enkele passagiers droomden op
het dek de avond in, wat wel
erg moeilijk was, want de maan
was verscholen achter dikke re
genwolken.
Maar de volgende ochtend
scheen de zon in Le Havre, dat
tegen de heuvels gebouwd aan de
franse kust ligt. Achter ons lag
de T een Fran e bodem,
vol Franse leerling-vliegers.
Om vier uur kwam de Engelse
kust in zicht en na een tocht
langs de steile begroeide rotsen,
waartussen geen enkele krijtrots
was. liepen we de haven van
Southampton binnen om 6 uur
's avonds. Drie uur later werden
de trossen weer losgegooid; de
reis naar Amerika was definitief
begonnen. We passeerden de
machtige Queen Elizabeth, dat
met haar duizenden lichten fel
afstak tegen de sobere gasver
lichting van Southampton.
De reis verliep vlot. we konden
elke nacht heerlijk lang slapen,
want we zetten de klok steeds
een uur achteruit. Alleen bij
Cape Race kregen we een beetje
last van storm
.Jachten en b^Jk op
Op 14 October stonden wtTom
zes uur 's morgens al afgetre
den op het dek, want deze och
tend zouden we aanleggen in
New York. Er was. ondanks het
vroege uur al een drukte van
belang op de boot. De 1200 pas
sagiers-w O Ir
dard, de filmster, liepen al met
koffers te sjouwen en wilden het
binnenvaren van „de nieuwe we
reld" niet missen.
We voeren al op de Hudson-
rivier Aan weerszijden lae New
York City. met mill'oenen licht
jes en honderden auto's over de
wegen. On de rivier was het ook
al druk. De veren brachten hele
drommen vroege werkers van
de ene kant van de =tad naar de
andere. Het ging allemaal vlie
gensvlug, dat is wel de d'epste
indruk v>u Amerika, het jach
ten en de haast.
Rond zeven uur passeerden we
het vrijheidsbeeld. Langzaam
doemden de wolkenkrabbers uit
de mist en de duisternis op.
Eerst za? je alleen de bovenste
verdieningen, dan kwamen ge
leidelijk de hele bouwwerken te
voorschijn.
New York: geweldig!
Het was geweldig New York
te zien, zoals het groots en mas
sief uit de langzaam verdwijnen
de duisternis te voorschijn kwam.
Een man die naast me stond, een
Siamees, stootte me aan en wees
enthousiast: ..Kijk daar heb je de
„Empire State Building", het
hoogste gebouw ter wereld, en
daar de „ijswafel" van de Ver
enigde Naties. Het was indruk
wekkend, vooral door het enor
me verschil met het arme Europa.
We meêrden aan de pier van
de Holland-America Line in Ho
boken.
Om 10 uur werden we van
boord gehaald door enkele Ame
rikanen. De douane bezorgde ons
geen cent last; geen enkele kof
fer behoefde open en direct
merkte je de gastvrijheid en de
vriendelijkheid die je overal in
de States ontmoet.
Voor we naar Fort Hamilton
gingen, reden we eerst met een
Air-France-bus naar de andere
oever van de Hudson om onze
Franse collega's af te halen.
Het was een echte Amerikaan
se rit. Het razende snelheid sne
den we overal doorheen. De
auto's rijden mei vieren of
vijven naast elkaar, draaien en
keren rustig midden op straat,
gebruiken geen richtingwijzers
en rijden met ongelofelijke snel
heid.
Het is een voortdurend stop
pen en optrekken. In de Holland
Bosschenhoofd seint
vanuit Amerika
Met enthousiasme en een
bijzonder levendige pen heeft
de 21 jarige cadet-vlieger J.
M. Rokxde zoon van de heer
C. J. Rokx te Bossche nhoofd,
voor onze lezers een verhaal
geschreven over zijn reis naar
de Verenigde Staten.
Nadat hij van October '50
tot Juni '52 gediend had bij
de landmacht, trachtte hij een
plaats te krijgen in de oplei
ding voor de L.S.K. Het lukte
en later werd hij zelfs uitge
kozen om, met. een groep an
dere leerlingvliegers een ver
dere opleiding voor straal-
janer-mloot te volgen in de
Verenigde Staten. In Augus
tus van het vorige jaar heeft
hij reeds 25 uur gevlogen in
een lichte kist van de vlieg
basis Woensdrecht. maar hij
zal nog ca 11 maanden in
structie moeten ontvangen
voor zijn opleiding voltooid is
en hij in ons land terugkeert.
De jonge Rokx heeft ons
toegezegd enkele verhalen te
schriiven over de opleiding en
de school, waar een groot
aantal jonge vliegers uit ver
schillende landen geïnstrueerd
worden en over Amerika zo
als hij hef ziet.
Hiernaast publiceren wij
he1 eerste gedeelte: de reis
van Nederland naar de Nieu
we Wereld.
Een triest beeld van hetgeen de
bewoners uit het geteisterde ge
bied meemaken: Slechts twee
kruiwagens waren voldoende om
het enig overgebleven huisraad
van deze mensen in veiligheid te
brengen.
Tunnel hingen overal bordjes
„max. snelheid 50 km.", maar de
Amerikaan gelooft dat wel en
rijdt rustig 60 tot 85 kilometer.
„Handen binnenboord"
Dat verkeer in Amerika! De
nieuwste sleeën zie je er naast
de oudste karren. Er is in New
York een vrachtdienst met auto's
uit 1925, met massief rubberen
banden en kettingen die de wie
len aandryven.
Alle automobilisten moeten
wachten, omdat een vrachtauto
doodleuk midden op de weg
draait, hoor je ze niet heftig
claxoneren of schelden, zoals in
Nederland, maar ze wachten rus
tig af. Als er maar een gaatje is,
schieten ze er echter razend-snel
langs. Je moet niet proberen de
as van je sigaret buiten het
i-aampje te tikken, want dan ben
je je hand kwijt! We doorkruis
ten de stad over hoofdwegen,
hangbruggen, over de Hudson.
Duizenden televisiemasten ont
sieren de stad en lichtreclames
schreeuwen verblindend. Ten
slotte werden we op het station
van Hoboken neergezet. Hier
zouden we de trein nemen naar
het Westen, dat ons niet wild ge
noeg kon zijn.
Zilveren feest KNWU
Rennersschorsingen
opgeheven
DEN HAAG. 31 Jan. (ANP).
De nog niet verstreken schorsin
gen van Nederlandse wielrenners
zijn met onmiddellijke ingang op
geheven. Dit is Zaterdag meege
deeld tijdens de buitengewone
vergadering in het Kurhaus te
Scheveningen van de Kon. Ned.
Wielren-Unie, die haar zilveren
bestaansfeest viert.
De feestrede werd uitgespro
ken door Jhr J. L. van den Bergh
van Heemstede, voorzitter der
KNWU, die zich voorts ontpopte
als componist door een door hem
„Voorrang" voor
de Rallye
LONDEN, 30 Januari (A.P.)
De winaars van de Rallye
van Monte Carlo zijn per
vliegtuig in Londen aangeko
men. Zij hebben verklaard,
dat de internationale rijproe
ven dit jaar .,in geen enkel
opzicht zo moeilijk waren als
voorheen".
De Nederlandse coureur
Gatsonides zeidat zijn Ford
Zephyr zich de gehele rit uit
stekend gedragen heeft.
De winnaars vertelden dat
zij in een met ijs bedekte
bocht van het Franse Centrale
bergmassief redentoen zij
bijna verpletterd werden door
een tractor die een lading
hooi vervoerde. Maar de
chauffeur van de tractor zag
de vlag van de Rallye en
reed zijn wagen de greppel in
om de weg voor de rijders vrij
te maken. De lading schoof
van de auto af en een boer die
er bovenop zat vloog er ach
teraan.
„Als we hem niet gehad
hadden zouden wij nooit ge
plaatst geweest zijn, laat staan
nummer 1 geworden", aldus
de Rallye-triomfators.
zelf gemaakt Bondslied in te lei
den! Er kwamen tal van geluk-
wenstelegrammen binnen van
verschillende sportbonden, van
de Koningin, de jarige prinses
Beatrix en het ministerie van
Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen. Van Prins Bernhard
was een schriftelijke gelukwens
ingekomen.
Coen de Koning uit Breda, oud-
vereldkampioen schaatsenrijden
en oud-consul van de KNWU in
Noord-Brabant, werd benoemd
tot lid van verdienste.
'In Bergen op Zoom:
Profronde in April
Op 21 Januari amateurs
en nieuwelingen
BERGEN OP ZOOM. In de
vergadering van de wielerclub
„De Zwaluw" in lokaal „De
Bloemkool" te Bergen op Zoom
is meegedeeld, dat een wedstrijd
voor beroepsrenners op Zondag
26 April (een week na de ker
mis) verreden zal worden rond
Plein 13.
Bij de firma Mazairac, waar
ook tribunes worden opgericht,
zullen start en finish zijn. De
course gaat over 150 km en
vooraf zullen de nieuwelingen
60 km. rijden.
Op 21 Juni is de „Ronde van
Gageldonk" voor amateurs (100
km.) en nieuwelingen (60 km.)
over een circuit van 2 km, Hul-
termans uit Wouw, vorig jaar
winnaar van deze ronde, tegen
woordig lid van „De Zwaluw",
zal er wederom aan deelnemen.
Op Zondag 14 Februari hoopt
men met de trainingsritten te
beginnen, zo mogelijk in samen
werking met de club „De Haze
laar" uit Heerle.
WASHINGTON, 4 Februari (AP). Het Amerikaanse Congres
heeft de mening van de Britse regering met betrekking tot de maat
regel van president Eisenhower om de Amerikaanse vloot uit de
wateren van Formosa terug te trekken scherp becriticeerd. Minister
Eden heeft in het Britse Lagerhuis, dat Eisenhowers bevel „onge
lukkige politiek teruggeslagen .zal hebben zonder dat daar even
redige militaire voordelen tegenover staan'.
De democratische senator
Fullbright heeft het denkbeeld
Deze boer tracht zijn paard, ach
ter de roeiboot meetrekkend
voor een verdrinkingsdood te
behouden.
geopperd, dat de Ver. Staten
vliegtuigen naar de nationalis
tisch China zenden om het Chi
nese vasteland aan te vallen. Hij
wees er op, dat de Chinese com
munisten in Korea vliegtuigen
leveren. „Dit is ongetwijfeld een
precedent voor een overeenkom
stige handelwijze van onze zij
de" aldus Fullbright.
De democratische afgevaar
digden Richards verweet de En
gelsen zich met zelfbedrog be
zig te houden wat communistisch
China aangaat. „De Engelsen
proberen slechts Hong-Kong en
hun commerciële belangen in
China te redden", zei Richards,
Hij merkte op, dat de Franse
autotoriteiten „in him hart" de
beslissing inzake Formosa toe
juichen. omdat zij inzien dat de
zware druk. waaraan hun troe
pen in Indo-China bloot staan,
zal verminderen, wanneer de na
tionalisten en strijdkrachten op
het vasteland van China zouden
worden ingezet.
India ongerust
De ongerustheid over de stap
van president Eisenhower wordt
ook gedeeld door de Indische re
gering. In deze kringen vreest
men evenals in Engeland een
derde wereldoorlog.
(Van onze correspondent)
ROME, Februari 1953 Zeven jaar heeft De Gasperi, halië's
sterke man, onder bijzonder moeilijke omstandigheden, maar
met grete w-kheid, gematigdheid en scherpzinnigheid geregeerd.
Alle druk van de neo-facisten en communisten ten spijt wist hij
een kostbare bijdrage te leveren voor de democratie in eigen
land en in Europa. Nu loopt De Gasperi's tijd af. Evenals vier
jaar geleden zal hij zich aan het oordeel van het volk moeten
onderwerpen. De christen democratische staatsman vreest dat
oordeel niet. Maar wel maken hij en zijn regeringspartijen van
het centrum zich bezorgd dat zonder bijzondere maatregelen
na Mei aanstaande de meerderheid om te regeren te klein zou
worden om Italië opnieuw een tijdperk van stabiliteit te bren
gen. Daarom hebben zij kieshervorming voorgesteld, een maat
regel waartegen de extremisten van links en rechts nu al maan
den storm lopen.
Opgewonden tonelen zijn in 't
Romeinse parlement geen witte
raaf. Maar wat zich tijdens de
debatten over de kieswethervor
ming in de kamer heeft afge
speeld, was toch zelfs voor Ita-
hoge stapels amendementen, al
gemene uittocht uit 's lands
vergaderzaal, geen middel bleef
onbeproefd om de premier uit
zijn evenwicht te brengen. Het
deerde De Gasperi echter niet.
lië ongewoon. De oppositie De slag in de kamer was
putte haar arsenaal volledig uit: bleef aan hem. Zoals hopelijk
zittingen van twee etmalen aan I en waarschijnlijk straks ook in
een stuk, scheldpartijen*, toren-de senaat gebeuren zal.
Precies de helft van zijn 56
jaar doet de Bergenaar Willem
Noordhuizen, uit de v. Dedem-
stvaat, nu al in petroleum. Hij
bedient een grote schare klanten
in en rond Bergen op Zoom en
die klanten verwachten hem el
ke week een paar keer aan de
deur.
Men hoort Tem in de verte al
aankomen, door het rinkelen van
de bel die rammelt bij elke stap
van Lies. Lies is de 1 paarde-
krachtmotor van de wagen van
deze olieman: U begrijpt dat het
geen Fordje is, dat W. Noordhui
zen niet model gestaan heeft
voor Louis Davids toen die zijn
lied over „De olieman" schreef.
AVillem Noord tuizen legt met
paard en kar dagelijks een af
stand van een goeie 20 kilome
ter af, om te -orgen dat bij zijn
klanten het petroleumtoestel en
de petroleumkachel branden
kunnen.
Het maakt niet zoveel verschil
met het werk van de melkboer
zegt Willem Noordhuizen. Hij
kan dat weten, want voor hij pe
troleum bezorgde, bracht hij
melk rond. Alleen, de geur is an
ders, maar daar merk je toch
minder van op de duur, dan men
denken zou".
Als Noordhuizen 's morgens
vroeg met zijn wagen en Lies, 't
kleine kittige paarc („grote
paarden hebben grote bekken",
zegt haar baas) op pad gaat,
klotst er 210 nter petroleum in
de grote tank, In buss is er bo
vendien nog 40 liter reserve.
Het is de hele dag lopen, want
Lies heeft er al genoeg aan te
trekken en bovendien zijn de af
standen van de ene klant naar
de andere nooit zo erg lang.
Het is iedere dag de baan op,
weer of geen weer, bij regen,
sneeuw en storm. „Maar het is
immers niet altijd slecht weer in
dit land" vindt Willem Noord-
huizen, als we hem vragen of
dat slechte weer op de duur het
plezier van het werk niet be
derft.
„Op de baan werken", zegt hij,
De klanten horen de olieman al aankomen, want de. bel rinkelt bij
elke stap van het paard. Vóór W. Noordhuizen zijn hand had uit
gestoken naar de huisbel van nö 17 in de Artïlleriestraat te Bergen
op Zoomwas mevrouw Gillesen al aan de voordeur. Twee liter,
olieman", zei zij. In dat ogenblik van inschenken, betalen en geld-
wisselen is er altijd nog wel een gelegenheid voor een praatje
over het weer.
„dat is het beste wat er is. Het
is gezond, de hele dag in de bui
tenlucht. Je komt met heel wat
mensen in aanraking en 's zo
mers is het een waar genoegen,
dat ik niet voor een bedompte
winkel of een snikheet kantoor
zou willen ruilen".
„En als het nu eens erg koud
is, wordt u dan door uw klanten
nog wel eens op koffie getrac-
teerd?" vroegen wij benieuwd.
„Soms, maar het raakt er uit",
antwoordde de olieman. „Vroe
ger, voor de oorlog, was de tijd
anders. Dan kon je er nog wel
eens op rekenen, dat je even
mocht bijkomen in de warmte
met een kop koffie. Maar dat is
veel minder geworden. Dat is
niet zo heel erg, want als het
koud is, moet je zo weinig moge
lijk bij de kachel komen; dat
maakt het alleen maar erger. Zó
doen we dat". Hij stak zijn
zwarte gebreide polsmoffen in
zijn broekzak en zwaaide zijn ar
men warm tegen zijn manches
ter jas.
De kan staat meestal al klaar,
als de olieman aanbelt bij zijn
klanten. Vaak behoeft hij niet
eens meer aan te bellen, want de
bel op zijn wagen vertelt al, dat
hij in aantocht is.
In die 28 jaar is het petroleum-
verbruik erg teruggelopen, weet
Willem Noordhuizen te vertel
len.
Dat is begrijpelijk, want men
is meer en meer gas en kolen
gaan gebruiken. Vier liter is nu
het maximum dat hij per week
aflevert bij één gezin, 's Winters
natuurlijk meer dan 's zomers.
In totaal maakt dat nog twaalf
tot dertienhonderd liter!
Vlak na de bevrijding was
Noordhuizen de enige in Bergen
op Zoom, die de bevolking aan
petroleum kon helpen. „Ze ston
den gewoon in de rij" zegt hij.
Intussen zijn de tijden wel ver
anderd, er is weer een beetje
concurrentie gekomen, hoewel
Mossadeq, die de olie in eigen
land wil houden, de grootste is.
Maar ondanks de Perzische
premier en ondanks de gascom-
foren zal men voorlopig nog wel
petroleum blijven gebruiken",
gelooft .Willem Noordhuizen.
Wat communisten en neo-fas-
cisten in de nieuwe kieswet
steekt, is dat de partij of groep
van partijen, welke bij de ko
mende verkiezingen meer dan
de helft der uitgebrachte stem
men oogst, automatisch recht
zal hebben op twee derde van
het aantal zetels. Het gevolg
hiervan laat zich gemakkelijk
voorspellen. De gematigde par
tijen christen-democraten,
rechtse socialisten, liberalen en
republikeinen zullen in een
blok verenigd vrijwel zeker aan
de absolute meerderheid komen.
Wat betekent, dat straks de op
positie van uiterst links en
uiterst rechts weinig of geen
kans heeft om via de parlemen
taire weg tot een geruisloze re
volutie te komen. Misschien
zouden de Italiaanse Sovjets en
Mussolini's nazaten met ver
eende krachten nog wel iets
kunnen bereiken, maar een
monsterverbond als Hitler in
1939 met Italië sloot ligt in de po
litieke sfeer van Italië heel on
gunstig.
Dus krijten linksen rechts
over „afschuwelijk onrecht", dat
de democratische partijen thans
bedreven hebben, proberend de
propaganda van de minister
president en zijn medewerkers te
overstemmen, die niet nalaten te
betogen dat de republiek van
Weimar in Duitsland eenmaal de
vergissing beging met. door zich
aan de bestaande spelregels te
houden, Hitier aan de macht te
laten komen.
De volgende ronde
Togliatti, geslagen in de ka
mer, heeft zijn tegenplan voor
de debatten in de senaat al ge
reed. Eerstens wil hij probe
ren de behandeling van een
eigen kieswethervorming voor
rang te laten geven boven De
Gaspeyi's ontwerp. De debatten
kunnen dan tot vlak voor de
verkiezingsdag gerekt worden,
misschien raakt de regering zo
uit haar evenwicht, wordt het
democratische blok gebroken.
Natuurlijk zal de regering
niets onbeproefd laten om haar
eigen taktiek ongestoord te kun
nen volgen. „Eerst De Gasperi's
plan en dan pas Togliatti", luidt
nu al het wachtwoord. En wat
de druk op het democratische
blok betreft, er zijn natuurlijk
kleine barstjes waarvoor op zijn
hoede zijn steeds geboden is,
doch practisch is er voor geen
welwillend Italiaans politicus
een alternatief. Bepaald enthou
siast is men in de democratiseh-
socialistïsehe kringen over de
nieuwe kieswet niet, op de lin
kervleugel plegen mannen als
Codignola en Calamandrei zelfs
openlijk verzet tegen hun lei
ders Saragat en Romita.
Misschien zouden deze De
Gasperi in de steek laten als er
een mogelijkheid bestond om te
komen tot een krachtig socialis
tisch blok, doch de Moskou
vriendschap van Nenni, leider
der linkse socialisten, maakt
aan alle dergelijke speculaties
een eind.
Offieiëel heeft Nenni laten
weten dat hij los van de com
munisten de verkiezinggen in
zal gaan. Maar op het congres
van die partij te Milaan, in de
tweede week van Januari, kwam
toch wel duidelijk aan het licht,
dat het socialisme van Nenni
c.s. dichter bij Moskou, dan bij
Labour ligt.
Godsvrede in de
,Deinocrazia Cristiana'
Wat De Gasperi waard is,
blijkt misschien het allerduide
lijkst door de godsvrede welke
hij in eigen partij, de „Demo-
crazia Christiana" heeft weten
te stichten. Ook de grote katho
lieke partij is in Italië geen
homogene groep. De afgelopen
zeven jaren hebben de sterke
vleugel links (vakverenigingen)
en rechts (monarchisten en de
militante kath. actie) het de eer
ste minister zeer moeiijk gemaakt
de juiste middenweg te vinden.
Zelfs met de belangrijke ver
kiezingen in het vooruitzicht
zou zonder De Gasperi de een
heid een dubieuze onderneming
zijn geworden. De taktiek wel
ke deze vorige maand op het
grote partij-congres van de C.D.
speelde, was echter in een woord
meesterlijk en heti vertrouwen
dat in hem werd uitgesproken
onvoorwaardelijk. Alle groepen
en stromingen besloten hun te
genstellingen op te bergen tot
na de verkiezingen, de lastige
klip van de candidaatstelling
omzeilend door de integere, on
partijdige De Gasperi daar in
ruime mate de vrije hand te
laten. Wat bewijst meer, dat de
„Democrazia Christiana" in haar
leider een bijna onbeperkt ver
trouwen heeft?
Zonder dat vertrouwen zou
overigens zelfs De Gasperi fa
len, zou de democratie in Ita
lië een verloren zaak zijn. Dan
ging het alleen maar erom, of
de communisten dan wel het
fascisme in een zeer nabije
toekomst aan het langste eind
kan trekken.
Mao-tse-tung doet
een voorstel
TOKIO, 4 Febr. (Keuter). -
Tsjou-en-Lai, Chinees premier en
minister van Buitenlandse Za
ken, heeft vandaag een onmid
dellijke staking van het vuren
in Korea voorgesteld op de be-
standsvoorwaarden, die reeds
met de verbondenen zijn over
eengekomen.
Het staken van het vuren zou
meteen worden gevolgd door een
politieke conferentie van elf lan
den over de nog onopgeloste
kwestie van de repatriëring der
krijgsgevangenen, aldus meldt
radiotPeking.
Tsjou deed dit voorstel Woens
dag op de vierde zitting te Pe
king van het politieke volksco
mité, het voornaamste politieke
orgaan tot de bijeenroeping var
een volkscongres (parlement)
het volgende jaar.
Hij verklaarde, dat dit voor
stel de weg zou openen tot be
sprekingen over een bestand in
Korea en andere problemen in
het Verre Oosten. Het voorstel
is gedaan binnen 48 uur na pre
sident Eisenhowers mededeling,
dat hij besloten had tot opheffing
van de neutraliteit van Formosa
Woordvoerders van de Engelse
en Amerikaanse regering heb
ben reeds te kennen gegeven,
dat de Chinese voorstellen on
aanvaardbaar z|jn.
