SCHOUWEN-DUIVELAND HET
DUINKERKEN VAN NEDERLAND
Verbroken
Telefoonverbindingen
Reeds meer
dars 1200
slachtoffers
PLUNDERAARS
Overzicht van de toestand
lp het rampgebied
De Koningin verwelkomde
de Prins
Minister Algera In
Zierikzee
W21A
'Vssarl
Schouwen-Duiveland is één wa
tervlakte. Er ïs eigenlijk niet
veel verscliil meer tussen
liet. land binnen de dijken en de
zee er buiten. Er zijn nog enkele
hooggelegen delen, waar mensen
samengepakt zitten, maar voor
de 'rest is het water, water water.
Slechts een hulppoging op zeer
grote schaal kon hier redding
brengen en hiermee is men Dins
dag begonnen.
Honderden vaartuigen lagen
voor de kust van het eiland, waar
de duinenrij op verschillende
plaatsen onderbroken wordt
door grote gaten, waar 't water
kolkend doorstroomt.
Schouwen-Duiveland is het
.„Duinkerken van Nederland" ge
worden, met dit verschil, dat nu
de vijand niet de militaire over
weldiger was, maar het meedo
genloze geweld, dat de natuur
heeft losgelaten. En wat er beter
is, zouden wij, na Dinsdag, niet
durven zeggen, soms kan een
plotselinge dood een gunst zijn,
als men hem plaatst tegen de ra
deloze angst van hen, die het wa
ter hoger en hoger zagen komen
en er tenslotte voor moesten bui
gen.
Wij weten weinig van de ande
re dorpen van het eiland, alleen
werd ons nadrukkelijk verzekerd,
dat de toestand in Zierikzee min
der alarmerend is geweest dan
men aanvankelijk heeft gedacht,
maar dat het in Bruinisse uiterst
kritiek is.
De onzekerheid waarin men da
gen heeft verkeerd ten aanzien
van het lot van dit eiland, is nu
echter verdwenen, en daarvoor in
de plaats is gekeerd een realiteit,
die velen de schrik om het hart
heeft doen slaan. Wat wij uit ei
gen ervaring weten, is, dat Se-
raoskerke geheel ontruimd is en
dat van het grasveldje voor de
dorpskerk, de enige droge plek in
het plaatsje, twee paarden ons
bedroefd hebben nagekeken, toen
wij met de enige tientallen over
gebleven inwoners van het dorp
je omstreeks half één Dinsdag
middag wegvoeren naar de dui
nen, om de mensen over te zet
ten op één van de vissersschepen,
die daar voor anker lagen.
Doch, laten wij het verhaal van
de aanvang af vertellen en be
ginnen om 5 uur Dinsdagmorgen
in Yerseke, toen wij op het vis
sersscheepje waarop 6 storm-
boten waren geladen, in gezel
schap van zes Belgische militai
ren, één Nederlandse kapitein en
een paar burgers de haven verlie
ten, om in de donkere nacht
koers te zetten naar het eiland.
..Na bijna twee uren passeerden
wij. Zierikzee, waar nog enkele
lichten aan waren en waar het
groene licht en rode licht van de
havenuitgang nog scheen. Een
half uur later liep ons scheepje
een nood'haventje bij de z.g. Flau.
wers binnen, vlak tegen de dui
nen. Daar zat een aantal mensen,
dat kans gezien had naar de dijk
te komen en daar de nacht zon
der licht of warmte in het café
had doorgebracht. Snel werden
de boten uitgeladen en naar de
overkant van de dijk getild en 4
man in elke boot, elk met een
aeddel. De boten werden 2 aan 2
lan elkaar vast gemaakt en een
ooer, die daar plaatselijk bekend
was gjng mee als gids. Drie „dub-
bele"-boten kozen elk een andere
richting en in het schemerdon
ker trokken ze de eindeloze wa
tervlakte tegemoet, waar daken
van boerderijen boven het water
uit staken.
Een harde wind woei van de
landzijde. Peddelen was onder
deze omstandigheden zwaar
werk. „Tot aan de molens is
iedereen van de boerderijen af",
zei onze gids, „wat daarachter
nog zit weet ik niet".
Daarachter, dat betekende een
onafzienbare watervlakte met
tientallen daken; telefoonpalen,
die de weg markeerden en in de
verte enkele hoge punten met
bomen en een kerktorentje,
een uur waren we naar schatting
ongeveer 500 me.ter gevorderd,
cpioinend tegen de harde wind
en legen de golven, die hij op
zweepte.
'De reportage was door de jour
nalist reeds lang vergeten. Hier
golden belangen, die verre uit
gingen boven die der berichtge
ving. We passeerden de molen
„De Moriaan" en toen begon het
zoeken op goed geluk in elk huis,
dat er nog maar enigszins be
woonbaar uitzag. Plotseling een
schreeuw over het water. Uit de
bovenverdieping van een boerde
rij gebaarde 'n jonge boer. „Daar
ginds", schreeuwde hij, „daar
hangt een witte vlag uit, ga daar
eerst maar heen".
Na drie kwartier waren we er,
om te ontdekken dat het een wit
gordijn was, dat woest uit een
kapotte ruit fladderde. Van de
bewoners geen spoor. Even ver
der weer een boerderij, gedeelte
lijk reeds ingestort. „Niet meer
nodig, daar kunnen geen mensen
meer zijn". Dan maar bakboord
uit, voorbij het gat in de richting
Serooskerke. Het voorbijkomen
van dat 75 meter brede gat heeft
meer moeite gekost, dan de hele
tocht. De dag tevoren was er een
vlot doorgesleurd naar zee, waar
op zes mensen van een boerderij
zich hadden trachten te redden.
Twee ervan brachten er het le
ven af, zoals later bleek. De zui
ging was merkbaar tot op 2 km
landinwaarts. Wij passeerden het
op ongeveer 800 meter afstand,
doch die 75 meter kosten ons an
derhalf uur. Toen was Seroosker
ke niet zo ver meer. Middelerwijl
was het in de lucht vol met vlieg
tuigen geworden. Drie helicop.
tèrs cirkelden rond, hingen soms
een tijd boven een boerderij en in
de verte zag men dan een stipje
naar boven hijsen, wat weer een
gered mensenleven betekende.
.Meteors" joegen voorbij, „Aus-
ters", een Grummon-amphibie-
vliegtuig, „Harvards" en een
„Flying boxcar" van de Ameri
kaanse luchtmacht.
Waarheen eerst? was de vraag.
Een helicopter kwam ons te hulp.
Nadrukkelijk bleef hij stilstaan
naast de toren van Serooskerke,
waar nog de vlag uithing, die
Zaterdag ter gelegenheid van de
verjaardag van prinses Beatrix
was gehesen. Toen wij vlakbij
waren, zwaaide de helicopter af,
■op zoek naar andere slachtoffers.
Tussen kapotte huizen voeren
wij, door wat eens de toegangs
weg tot het dorpje was geweest.
Angstig stil was het overal. Op
het dak van een schuurtje blafte
een hond ons toe> het enige te
ken van leven wat wij zagen. Ge
leidelijk aan werd het water
lager en tenslotte schuurde de
landingsboot over de keien en
kon men met waterlaarzen aan
land gaan, vlak bij het kerkje.
Een agent van politie kwam ons
tegemoet: „Hoe is het op Rerles-
se?" vroeg hij bezorgd, „daar
zitten mijn vrouw en kinderen".
Wij moesten hem het antwoord
schuldig blijven.
IN DE KERK VAN
SEROOSKERKE.
Hoeveel mensen zitten nog
hier?" vroegen wij. „Ongeveer
20, kom maar mee in de kerk".
Daar zaten de twintig om een
grote tafel, voorzien van brood
koek, boter en melk. Een primus
zorgde voor warme koffie, en zo
gezien konden de mensen het nog
wel even volhouden, wat ze zelf
ook toegaven. „Ga eerst maar
mee een paar huizen langs", zei
de agent, „daar zitten er nog een
paar".
De boten werden ontkoppeld en
elk ging naar een huis verder
het water in. Een oude man keek
uit het dakvenster en zwaaide
„We komen eraan", riep de agent
„Ga maar naar de achterkant
naar het raam". Aan de achter
kant stonden de twee oudjes: een
man, met grote grijze snor en zijn
oude, zachtjes huilende vrouw,
die zoals de man zei, niet zo goed
meer uit de voeten kon. Een jon
ge kerel hees zich met behulp
van een touw uit de boot naar
boven. „Het touw onder de oksel
van je vrouw", zei hij tegen de
oude baas. Zielige geluidjes
kwamen uit de mond van het
oude mensje, toen zij buiten het
raam bungelde, waar hoog reiken
de handen haar grepen en in de
boot zetten. Snikkend leunde ze
tegen één van de mannen aan, te
moe, om enig initiatief te tonen.
Haar man, 'n stoere oude Zeeuw,
sloeg zelf zijn benen over het ko
zijn en werd eveneens gegrepen.
De man boven gooide snel wat
beddegoed. na en toen ging de
tocht verder.
„We hebben twee nachten op
zolder gezeten", vertelde de oude,
„meestal onder dekens. Eten had
den we nog genoeg, en we konden
ook wat warms maken, want we
hadden een vergasser, maar het
drinkwater begon aardig krap te
worden".
In twee andere huizen was geen
leven meer te bespeuren, en men
kon slechts hopen, dat de bewo
ners gered waren.
In het dorpje waren middeler
wijl nog een roeiboot en een mo-
torvlet aangekomen, die ook
reeds enige mensen hadden opge
pikt. Het schaarse beddegoed
ging mee in de boten en met de
motorvlet voorop begon de tocht.
„Moet de hond niet mee?" riep
iemand ,,hij hoort nergens bij",
zei er een, „laat hem maar bij
de paarden blijven, of schiet hem
anders dood." De agent had zijn
revolver reeds getrokken om het
dier een ellendig einde te bespa
ren, toen een man uit een van
de boten sprong, door het water
waadde, de hond in het nekvel
greep en hem in de boot slinger
de. Paarden bleven ons nastaren
van het grasveldje, onbewust van
het lot, dat hen wachtte. Met de
motorvlet als kracht ging de te
rugreis heel wat vlotter, en in
anderhalf uur waren we allemaal
op de dijk, waar middelerwijl ge
nietroepen en marine-mannen ar
riveerden ;om de vlluchteiingen
over te nemen en op één van de
vele schuitjes te zetten, richting
Yerseke.
Vijfenzeventig schepen telden
wij voor Zierikzee: kustvaartui
gen, marineschepen, tankschepen,
particuliere jachten en visser
schepen. De hele vissersvloot van
Nederland zit nu practiseh in
Zeeland, spontaan te hulp ge
sneld op de dringende noodkreet.
Sommigen met de vis nog aan
boord, de gehele vangst verspe
lend om hulp te kunnen bieden.
Rond Haamstede, Bruinisse,
de Flauwers, Dreischor en ande
re plaatsen was 'het hetzelfde
beeld. Honderden schepen voor
de kust om de duizenden op te ne
men, die het eiland moesten ver
laten. Een groot bezwaar bij de
reddingspogingen is echter het in
onvoldoende mate aanwezig zijn
van roeiboten met buitenboord
motor en platboomde vaartuigen,
die de gaten door kunnen of over
de dijken gedragen kunnen wor
den. Zodoende staat het aantal
grotere schepen in geen verhou
ding tot de primair nog meer
noodzakelijke kleine schuitjes
om mensen uit huizen te halen
en naar de dijken te brengen.
DE HEFSCHROEF-
VEIEGTUIGEN.
Prachtig werk hebben de heli-
coptèrs gedaan, die tientallen
mensen uit hun benarde posities
verlost hebben en de gehele dag
boven de eilanden zweefden. Het
uitgooien van rubberboten is niet
zo'n groot succes geweest. Het
was een toeval als zo'n boot te
recht kwam tegen een geïsoleer
de boerderij en enkele hebben wij
als verloren en lek geslagen te
gen de dijken zien liggen. Een
tweede lacune, die zich wel zeer
sterk heeft doen gevoelen, is het
ontbreken van radiocontact, dat
b.v. tot gevolg had dat men van
Schouwen-Duiveland lange tijd
niets heeft gehoord. Ook zouden
in de roeibootjes draagbare zen
dertjes meegenomen moeten wor
den, die contact hebben met de
vliegtuigen, die op hun beurt de
bedreigde punten kunnen aange
ven. Nu was het voor de kleine
bootjes veelal een zoeken op goed
geluk, terwijl men mocht aanne
men, dat de boven hen cirkelende
vliegtuigen meer zagen dan de
mensen op het water.
DE RADIO.
„Wij hoorden Zondagavond de
radio", vertelde ons een inwoner
van Serooskerke, „maar wij hoor
den niets over Schouwen en
dachten dat men ons vergeten
had of dat men het bij ons niet
zo erg vond. Het ergste was. dat
wij niet konden laten weten hoe
het bij ons gesteld was".
Gezien onze ervaringen op
Schouwen-Duiveland geloven wij
te mogen aannemen, dat het aan
tal slachtoffers nog belangrijk
uit zal gaan boven het thans ge
noemde officiële cijfer.
Yerseke is thans één van de
centrale punten voor de hulpver
lening in Zeeland. Het is vrijwel
het enige plaatsje, dat niet heeft
geleden, al is practiseh de gehele
mosselcultuur verloren gegaan,
wat op zichzelf al een schade van
honderdduizenden is. De bewo
ners van Schouwen worden voor
een groot deel thans naar dit
plaatsje vervoerd, waar ze opge
vangen worden, onderdak kunnen
krijgen, en geregistreerd worden,
waarna ze per boot naar Bergen
op Zoom gaan. Daar staat de
evacuatiedienst klaar om ze over
te nemen en ze 'te distribueren
over die gebieden, die daarvoor
zijn aangewezen. Direct na aan
komst in Bergen op Zoom wor
den de geëvacueerden naar een
centraal punt gebracht. Degenen,
die op bezoek in Zeeland verrast
werden en thans terugkeren naar
hun woonplaatsen, worden on
middellijk naar het station ge
bracht, waar ze de trein, naar
hun haardsteden kunnen nemen.
Het aantal slachtoffers van de
overstromingsramp is gestegen
zot 1269.
Uit de volgende plaatsen kwa
men gisteren berichten binnen
ever slachtoffers:
Wagenberg 1, Sommelsdijk 1,
Nieuwerkerk-Ouderkerk 13 (ge
borgen), Heusden en Altena 3
(definitief), Wolfaartsdijk 3 (ge
borgen), Oude Tonge 240, Nieuwe
Tonge 75, Klundert 13.
Eén militair is bij het reddings
werk omgekomen.
In het zwaar getroffen 's-Gra
vendeel bevinden zich 1000 inwo
ners, die, of niet geëvacueerd wil
den worden of terug kwamen.
Vijf onverlaten, die zich aan
plunderen schuldig maakten, zijn
gearresteerd en ingesloten in het
huis van bewaring te Dordrecht.
Men heeft zich genoodzaakt ge
zien in 's-Gravendeel een avond
klok in te stellen. Het is verbo
den om van half zeven 's avonds
tot zeven uur 's mox-gens zich op
straat te begeven, als men geen
toestemming heeft. De politie
heeft opdracht gekregen om na
de eerste sommatie te schieten.
GEVANGENISSTRAF.
De politierechter te Rottex'dam
heeft gistermiddag een 26-jarige
timmerman uit Rotterdam ver
oordeeld tot een gevangenisstraf
van zes maanden zonder aftrek
wegens diefstal van drie jassen,
enige dagen geleden gepleegd in
de Ahoyhal uit goederen, be
stemd voor de vluchtelingen uit
de geteisterde gebieden.
De officier had eveneens zes
maanden geëist, zeggende dat het
hem speet niet meer te kunnen
eisen tegen deze man, voor wie
iedere kwalificatie te gering is.
Er werd een wetsartikel toege
past, dat normaal niet veel onder
de aandacht komt, n.l. een artikel
betreffende diefstal bij waters
nood.
Zoals de stand op heden, 4 Fe
bruari, is, is telefoneren met de
volgende plaatsen niet moge
lijk, zo deelt de P.T.T ons mee:
Achthuizen, Alblasserdam,
Anna Jaeobapoldex-, Brouwers
haven, Bruinisse, Burgh-Haam-
stede, Colijnsplaat, Dreischor,
Drogendijk, Duivendijke, Dirks-
land, Ellemeet, Ellewoutsdijk,
's-Gravendeel, Hank, Heiningen
(N.-Br.), Herkingen, Hoge-Zwa-
luwe, Kamperland, Kats, Kerk-
werve, Kinderdijk, Kortgene,
Lage Zwaluwe, Langeweg, Maas
dam, Moerdijk, Nieuwerkerk
(Z.Nieuwe Tonge, Nieuw-Vos-
semeer, Noordgouwe, Noordwel-
le, Numansdorp, Nieuw-Lekker-
land, Nieuwenlxoorn, Nieuwen-
dijk, Ooltgenspiaat, Oosterland,
Oud-Alblas, Ouddorp, Oude Ton
ge. Ouwerkerk, St. Philipsland,
Puttershoek, Poortugal, Renesse,
Rilland, Scharendijke, Schudde-
beurs (Sch.), Serooskex-ke (S.),
Sir Jansland, Stad a/h Haring
vliet, Stavenisse, Stellendam,
Strijen, Tiengemeten, Waarde,
Welberg, Willemstad, Wissen -
kerke, Wolphaartsdijk, Zonne-
maix-e.
In Kruiixingen zijn alleen de
burgemeester en het postkantoor
bereikbaar; in. Middelhamis
alleen de burgemeester.
P.T.T. wijst er met nadruk op,
dat, met een groot aantal plaat
sen, die in deze lijst niet voor
komen, uitsluitend officiële ge
sprekken gevoerd kunnen wor
den.
POST VOOR GEëVACUEERDEN.
De P.T.T. verzoekt alle geëva
cueerden hun nieuwe adres be
kend te maken aan allen, van
wie zij postzexidingen kunnen
verwachten,dus ook aan offi
ciële lichamen aan uitgevers van
dagbladen en tijdschriften. Men
kan hiervoor gebruik maken van
de bekende kaarten voor adres
wijziging, die aan alle postkanto
ren verkrijgbaar zijn. De corres
pondentie voor geëvacueerden
die door de post niet binnen een
paar dagen bezorgd kan worden,
zal aan de afzenders worden te
ruggezonden, teneinde deze niet
iix onzekerheid te laten omtrent
het lot van de verzonden stukken.
Het vermelden van naam en
adx'es van de afzender op post
stukken is thans nog meer nodig
dan anders.
Terwijl het aantal slachtoffers
van de springvloed van de 1ste
Februari voortdurend steeg", is
Dinsdag het reddingswerk in het
gehele geteisterde gebied in volle
gang gekomen. Een vloot van
vaartuigen doorkruist de wate
ren om de geïsoleerde bevol
kingscentra van het hoognodige
te voorzien en om mensen, wier
levens in. gevaar zijn, op te ne
men. Zo zijn vele honderden in
veiligheid gebracht. Vliegtuigen
en helicopters vliegen af en aan:
Zij werpen voedsel, medicamen
ten en andere benodigdheden uit
en assisteren bij het reddings
werk.
Omstreeks 9 uur Dinsdagavond
moest van 873 slachtoffers met
zekerheid worden aangenomen,
dat zij het leven in de vloedgol
ven hadden gelaten. Het grote
aantal doden dat, naar thans
moet worden aangenomen, in
Stavenisse op Tholen is gevallen,
deed het cijfer van Dinsdagmor
gen sn.el stijgen.
In de middag concentreerde zich
de angstig-gespannen aandacht
op Bruinisse en Oosterland (Dui-
veland), die dx-ingende oproepen
om onverwijlde hulp voor de in
levensgevaar verkerende bevol
king uitzonden. Onmiddellijk
stegen van het vliegveld Woens-
drecht helicopters op.
Het aantal mensen, dat ernstig
door de ramp is getrpffexi, wordt
ruw geschat op 300.000. Het aan
tal minder ernstig getroffenen is
zeker zo groot- Deskundigen
schatten de oppervlakte van het
overstroomde gebied in Zeeland,
Zuid-Holland en West-Brabant
op 175.000 hectaren. De schade
aan landbouw en veeteelt is
uiteraard zeer groot.
Men vreest, dat vele duizenden
runderen zijn omgekomen.
Er worden maatregelen getrof
fen om te voorkomen, dat de in
het water drijvende cadavers
ziekten zouden doen uitbreken.
De Amerikaan Claren.ce Hunter
hoofd van de M.A.S.-missie, die
een tocht door West-Brabant
maakte, zei, dat het herstel van
dijken en huizen honderden ïnil-
lioenen guldens zou vragen.
Bij de reddingsactie te water
waren Dinsdagavond niet minder
dan 2000 vaartuigen betrokken.
De marine neemt met ver over
de honderd eenheden aan de ac
tie deel. Voor Schouwen-Duive
land alleen al lagen Dinsdag-
avond 500 vaartuigen en 'n jour-
nalist noemde deze eilanden „het
Duinkerken van Nederland".
Aan de luchtactie wordt deel
genomen door de Nederlandse
Verwelkomd door H. M. de
Koningin, minister prof. dr. L. J.
M. Beel en de secretaris-generaal
mr C. L. W. Fock is Prins Bern-
hard Woensdagmorgen te half
acht met de „Olivier van Noort"
uit New Yoi'k op Schiphol terug
gekeerd.
Enige minuten vóórdat het
lijntoestel waarin de Prins en
zijn particuliere secretaris, dr. F.
A. de Graaff, zich bevonden, zou
aiTiveren, stopte de koninklijke
auto aan de rand van het vlieg
veld. De Koningin begaf zich,
zonder gevolg, met de minister en
mr. Fock naar een ontvangka
mer. Prins Bernhard was kenne
lijk verrast toen hij bij zijn aan
komst door de Koningin werd be
groet. Beiden waren, zichtbaar
onder de indruk van de gebeur
tenissen der laatste dagen. Alvo
rens het vliegveld te verlaten
begaf de Prins zich naar een ge
reedstaande microfoon waarin hij
enige woorden sprak, eerst voor
de Nederlandse en de wereldom
roep, vervolgens voor de B.B.C.
Van het ogenblik af. zo zeide
hij, waarop de slag die Nederland
heeft getroffen, in Amerika be
kend was geworden, was hem een
overvloed van medeleven be
tuigd. „Mijn telefoon heeft niet
stilgestaan en ik geloof dat er op
grote schaal geholpen zal wor
den."
Voor de B.B.C. sprak de Prins
zijn. diepgevoelde dank uit voor
de blijken van medeleven met
een ramp die ook Engeland zo
zwaar heeft getroffen.
AI die tijd stond H. M. de Ko
ningin beheerst maar zwijgend en
in gedachten verdiept temidden
van de groep personen die bij
deze korte, plechtige verwelko
ming aanwezig waren.
Te omstreeks acht uur vertrok
de koninklijke familie naar
Soestdijk, vanwaar de Prins eni
ge uren later in een Dakota met
majoor Gerben Sonderman als
piloot een vlucht over de getrof
fen gebélden zou gaan maken.
Later zal Prins Bernhard wel
licht, zo deelde de heer Sonder
man - mede, in een, kleiner toe
stel opnieuw van Soestdijk ver
trekken om zijn medewerking te
verlenen bij de hulpacties.
PRINS BERNHARD VLOOG
BOVEN GETEISTERD GE
BIED.
Prins Bernhard is Woen;
morgen te 10.45 uur van het
vliegveld Soesterberg opgestegen
voor het maken van een oriën-
tatievlucht over de getroffen ge
bieden. Gevlogen werd over de
Alblasserwaard. de Moerdijk, het
eiland Goeree en Overflakkee,
Schouwen en Duiveland, Tholen,
Zuid-Beveland, Zeeuws-Vlaande-
ren en daarna terug over "Wal
cheren, Nooi-d-Beveland, Schou
wen en Duiveland en Goeree en
Overflakkee, om dan over Rot
terdam en de Alblasserwaard
naar Soesterberg terug te keren.
De Dakota, die de Prins zelf
bestuurde, vloog op een hoogte
van ongeveer 600 meter, zodat
hij een goed overzicht verkreeg.
De Prins was bijzonder onder de
indruk van het beeld, dat hij
aanschouwde. Tijdens de vlieg
tocht zag men bij Vreeswijk de
„Piet Hein", die als hospitaal
schip op weg is naar de geteis
terde gebieden. Woensdagmiddag
nam de Prins deel aan de bespre
kingen .over de hulpverlening.
EEN CHEQUE MET -
BEGELEIDEND SCHRIJVEN.
Bij de cheque groot 375 dol
lar die Prins Bernhard bij zijn
vertrek uit New York van de
rector van St. Mark's Church in
The Bouwerie heeft ontvangen,
was een schrijven gevoegd dat
aldus eindigt:
„U weet, dat wij in St. Mark's
U in onze gebeden gedenken en
wij bidden om vertrouwen, moed
en kracht voor Hare Majesteit, U
en Uw volk in het bijzonder voor
hen, die in nood verkeren".
luchtmacht, de marine, de rijks
luchtvaartdienst, de K.L M. en
een aantal Amedikaanse en En
gelse vliegtuigen.
De hulpvaardigheid van Neder-
land's geallieerden komt ook op
andex-e wijze tot uiting. Gehele
autocolonnes van de Amerikaan
se-, Engelse- en Canadese strijd
krachten in West-Duitsland da
verden over de Nederlandse
grens met troepen, gereedschap
pen en voorraden. Het door het
Amerikaanse opperbevel toege
zegde contingent zou 4000 a 5000
man sterk zijn. Belgische genie
troepen werken reeds sedert en
kele dagen in Zeeuws-Vlaande-
ren, Franse troepen zijn van Roo
sendaal en Bergen op Zoom uit
aan het werk gegaan. Talrijke
andere landen zenden hulp in de
vorm van voorraden of geld.
Kóningin Juliana en prinses
Wilhelmina vertoefden Dinsdag
opnieuw in het getroffen gebied.
Aan de hand van de tot dus
verre beschikbare berichten kan
het volgende algemene beeld
worden gegeven:
Op Goeree en Overflakkee was
de toestand in het algemeen on
overzichtelijk.
Het ernstigst schijnt de toestand
in Oude en Nieuwe Tonge te zijn.
Dirksland ligt droog. Ooltgens
piaat is gedeeltelijk geëvacueerd.
Voor Den Bommel is de toestand
Dinsdagavond ernstiger gewor
den door een nieuwe dijkdoor
braak. Van Middelhamis en Som
melsdijk zijn 1000 inwoners ver
trokken. Het overgrote deel der
bevolking van Stad aan het Ha
ringvliet heeft besloten te blij
ven.
Schouwen en Duiveland: Gro
te reddingsactie gaande oin naar
schatting 1500 mensen op te ha
len die nog tussen Brouwersha
ven en Burch geïsoleerd zijn.
Zeix'ikzee is veilig, het is van
voorraden voorzien. Bi*uinisse en
Oosterland kwamen door het be
zwijken van een binnendijk in
nood te verkeren. Beide plaatsen
werden overstroomd,
St. Philipsland: Geheel over
stroomd. Militairen zoeken het
gehele gebied af naar geïsoleerde
bewoners. Velen reeds in veilig-
reid gebracht. Het lot van onge
veer 400 mensen nog niet bekend.
Tholen: De overlevenden van
Stavenisse en St. Annaland zijn
alleix gered. Het stadje Tholen en
Scherpenisse hebben niet zwaar
Walcheren: In Vlissingen wordt
de toestand beter. Er is nog geen
gas en waterleiding, wel elec-
trisch licht. Sinds Dinsdagmid
dag 5 uur onderhouden de
spoorwegen weer een uufdienst
tussen Vlissingen en Arnemui-
deh. Middelburg is droog.
Noord-Beveland: Zuidelijke helft
van het eiland ondergelopen.
Zuid-Beveland: Behalve in het
Oostelijk deel is de toestand zo
goed als geconsolideerd. Ierseke
is opvangcentrum.
Zëeuws-Vlaandsren: Over het
algemeen is men de toestand
meester.
Voorne en Futten: De toestand
is meer stabiel geworden. In en
kele polders was zelfs val te be
speuren,
West-Brabant: Een reddings
actie werd ingezet voor Nieuw-
Vossemeer, waar nog 370 van de
1670 xnwoners geëvacueex'd moes
ten worden.
De eex-ste gemeente, die de
mixxister van Verkeer en Water
staat, mr. J. Algera, op zijn tocht
door de geteisterde gebieden gis
teren heeft bezocht is Zierikzee
De bewindsman en de autoritei
ten van de rijkswaterstaat, die
;- hem vergezellen, hebben een be-
door
Allan Penning
17)
(Nadruk verboden)
Bill krabde zijn kop en lachte
schampertjes.
„Ik wist wel, dat vrouwvolk
duur was, maar dat de bergings
som van een, schip als de „City
of Malvern" er in kon gaan zit
ten, nee, dat wist ik nog niet
Maar toch is het jammer, dat u
het geld zal moeten nemen."
„Het geld zal moeten kiezen?
Hoe kom ie d'r bij, Bill. Ik wist
niet, wat ik liever deed."
„En toch zal het moeten," zei
Bill koppig, „tenzij u het zelf kan
repareren,"
„Wat zal ik nou hebben? Ik het
repareren? Hoe kom je er in vre
desnaam bij. Sta niet langer te
kletsen, maar neem de sloep en
ga aan boord. Zodra je het zaak
je geklaard hebt, krijg je van mij
vijfhondex'd dollar."
Maar Bill hield voet bij stuk.
„Het gaat niet om geld, kapi
tein, want ik zou heus niet weten
wat ik met zo'n vracht duiten
aan moest. Ik zou alleen maar
een paar weken zat zijn, en dan
was ik weer net even ver. Maar
ik kan het niet! Een gebroken
krukas lassen aan boord, nee, dat
is uitgesloten. Daar moet ik een
temperatuur vcor hebben, die ik
toch niet bereiken kan. Het spijt
me erg, maar u zal de oranje
bloesem af moeten bestellen."
Peter pakte zijn meester bij de
schouder en schudde hem door
elkaar tot Bill's tanden in zijn
mond rammelden.
„Ben je helemaal gek gewor
den Bill, om te zeggen, dat je het
niet kunt? Ilc weet wat je kan en
ik heb je nog, wel andere kar
weitjes zien opknappen. Boven
dien, je hebt de schade niet eens
gezien, dus hoe kan je 't weten?
Ik ben ixx de machinekamer ge
weest en ik weet, waarover ik
praat."
„Tja", zuchtte Bill, „en toch
weet ik, dat het niet gaat. Dood
zonde is het, dat weet ik, want
ik mag juffrouw Eve graag lij
den, maar er is niks aan te doen,
Geen bruiloftsmars van Lohen
grin. Het spijt metenzij
tja tenzij.maar nee, dat gaat
ook niet.en Bill krabde zich
nogmaals op de kop en. keek met
een bijna satanisch lachje schuin
op naar zijn, baas.
„Tenzij wat?" vroeg Peter on
geduldig. „Vooruit, spreek op,
wat bedoel je? Tenzij wat?"
Het leek of Bill verlegen was.
Hij keek naar de neuzen van zijn
schoenen en draaide als een
schuchter joch zijn pet tussen
zijn vingers door.
„Ja, kijk 's kap'tein.u weet
misschien nog dat ik, toen ik pas
aan boord kwam, niet altijd
brandschoon was. Zo heeft ieder
een zijn kruis. De een houdt el
lendig veel van een borrel, de
ander van een vrouw en je weet
eigenlijk zelf niet, wat erger is.
En nou hebben we daar 's een
paar keer keet over gehad en toen
hebt u mij, nou misschien hei--
innert u het zich niet meer, mid
den op dek en tot mijn eeuwige
schande.
„Een pak op je blote keskedie
gegeven'' vulde Peter aan. „Nou
ja, da's jaren geleden en zulke
ouwe koeien zal je toch niet meer
uit de sloot willen halen. Man,
dat ben ik al jaren vergeten en
wat heeft dat nou in vredesnaam
jilermee te maken?"
„Ja, dat begrijp ik wel, dat u
het vergeten bent. Maar Bill
McLeod is het niet vergeten en
Bill McLeod heeft gezworen, dat
hij, wanneer de tijd gekomen was
dat pak slaag terug zou betalen.
De tijd is er kap'tein. De tijd
komt altijd, als je maar geduld
hebt. Dit is geen insubordinatie,
want menselijkerwijs gesproken
is het niet mogelijk die krukas
te reparen. Maar ik zou het kun
nen proberen op één voorwaar
de.
„Vooruit, ga door", schreeuwde
Peter ongeduldig. „Voor de dag
er mee. Wat is je voorwaarde?
Wou je mij misschien ook...."
„Nee, nee", viel Bill hem in de
rede, „zo ver wil ik niet gaan. Ik
heb te veel respect voor een kapi-
teihsticEet, maar kijkU
spreekt over 500 dollar.... die
wil ik niet hebben, maar wel 500
strafregels: „Ik mag Bill McLeod
niet voor zijn blote keskedie
slaan". Dan wil ik proberen die
krukas te lassen en nou ja, mis
schien komt dan de „City of
Malvern" wel op eigen kracht
naar Hongkong, als tie niet meer
dan 4 knopen loopt.,.."
En zo gebeurde het, dat op een
brandend hete tropendag, toen
de zon als een bal van roodgloei
end staal in een hardblauwe
strakke hemel stond, de oude ge
zagvoerder van de trotse „City
of Malvern" over een briefje zat
te zweten aan zijn dochter in
Singapore, waarin hij, op ietwat
onlogische wijze, trachtte uiteen
te zetten, dat zijn vooroordeel
tegen vrachtzoekei's eigenlijk
volkomen misplaatst was en dat
hij trots zou zijn kapitein Peter
Wins als schoonzoon te accepte
ren, terwijl kapitein Peter Wins
bezig was aan zijn derde velletje
strafregels met „ik mag Bill Mc
Leod niet voor zijn blote keske
die slaan", met het vooruitzicht
nog verdere tien velletjes met de
zelfde prozaïsche ontboezeming
te moeten vullen.
(Wordt vervolgd.)
spreking gehad met het college
van Burg. en Weth. van Zierik-
Men heeft de eerst nood
zakelijke maatregelen voor het
herstel van de dijken en de ver
sterking van de dijk, die nog
wordt bedreigd, aan een bespre
king onderworpen. De bespreking
werd gehouden in het vijf eeuwen
oude .stadhuis van Zierikzee, dat
geheel gespaard is gebleven. Ook
vele andere huizen en gebouwen
in het centrum van Zierikzee
hebben het geweld van storm en
water doorstaan.
De vroede vaderen van Zierik
zee zijn Dinsdagavond in verga
dering bijeen geweest. De voor
zitter, burgemeester Jhr. Mr. J.
Schuurbeque Boeije, deelde mee,
dat Woensdag het zwaar getrof
fen stadje voor de tweede maal
in negen jaar zou moeten worden
geëvacueerd. Een kern, uit de be
volking zal achterblijven. Deze
personen zijn noodzakelijk voor
het dijkherstel en het bestuurs
apparaat. Het grootste gedeelte
van de bevolking blijkt zeer ge
kant te zijn tegen de evacuatie,
zij verlaten het eiland liever niet.
Vele dorpen op Schouwen en
Duiveland zullen geheel moeten
worden geëvacueerd.
In een onderhond, dat het
A.N.P. met de gemeentesecreta
ris van Zierikzee, 'de heer Mul
der, had, vertelde deze, dat hij
onmogelijk een schatting kon
maken van de aangerichte scha
de op het eiland. Hij verzekerde,
dat in tegenstelling met vele
veronderstellingen de veesta
pel niet geheel verloren; is ge
gaan, hetgeen als een schraal
lichtpunt wordt beschouwd.
Op de Noorderdijk zijn 3000
stuks vee bijeen gedreven. Het
aantal slachtoffers in Zierikzee
bedraagt 15. Het eiland staat
voor vier vijfde deel onder water.
Het aantal slachtoffers op het ge
hele eiland is nog niet bekend.
Gevreesd wordt, dat dit zeer hoog
zal zijn.
