Een uit velen Genietroepen in actie f WEK DE GAL IN UW LEVER OP Statenlaan 81 Den Haag Springvloed - springtij stormvloed Geestelijk en militair debat WAT EK TE DOEN Rotterdam Den Haag Amsterdam Utrecht Groningen NIEUWE ROTTERDAMSE COURANT DONDERDAG 5 FEBRUARI 1953 £EN VAN DE GROEPEN, die aan de redding van de slachtoffers in het getroffen gebied hebben deelgenomen, is een detachement van de genie school te Soesterberg. Een lid van de staf van dat detachement, kapt. der genie ir. C. L. van Westenbrugge, heeft ons in sobere bewoordingen het een en ander verteld van het werk, dat hij met zijn mannen heeft verzet. Toen de militairen Zondag werd aan gezegd, dat zij zich moesten gereedhou den om hulp te bieden, was de eerste zorg: wat moeten wij naar het getroffen gebied meenemen? Zij besloten vletten en buitenboordmotoren te verzamelen en bleken daarmee een goede greep te hebben gedaan, want bij hun aankomst in het noodgébied bestond aan die hulp middelen een grote behoefte. Maandag morgen kwam de opdracht naar- Nu- mansdorp en Zuid-Beijerland te ver trekken. Een colonne van veertig wagens reed zover mogelijk Zuidwaarts, maar vond de toegang via Spijkenisse ver sperd. Men wilde via 's-Gravendeel gaan, maar ook daar werd de colonne door de zwaar beschadigde dijk een halt toegeroepen. Er werd besloten dan maar eerst in die plaats de handen uit de mouwen te steken. Een compagnie ging met kleine motorbootjes de polder in om mensen uit hun benarde positie te redden, een compagnie werd met boten naar Numansdorp doorgezonden en een compagnie ging met vaartuigen de rich ting van Abberobroek uit. De volgende dag had men 's-Gravendeel en de buurt er omheen leeggehaald. De volgende opdracht luidde, naar Ooltgenaplaat. Twee sleepboten met elk een rij bootjes achter zich aan brachten de mannen van de genie naar Overflak- kee. Daar bleek weinig te doen te zijn, omdat de Kon. Marine reeds bezig was geweest met de evacuatie van het dorp en de boerderijen in de buurt. Twee compagnieën, zakten daarom nog Zuide lijker af en begaven zich naar Zijpe, de derde compagnie, die in en bij Numans dorp aan het werk was geweest, voer naar Zierrkzee. ..Het was een wonderlijk gezicht", zo zeiae kapt. Van Westenbrugge, „op het Hollands Diep en Volkerak de lange, on afgebroken rij grote en kleine schepen te zien, die op weg waren naar de be woners van de eilanden, die in zo'n ver schrikkelijke toestand verkeerden". Er waren vele vissersschepen bij en de ha ven van Zijpe bleek zo vol met vaartui gen te liggon, dat vole boten buiten de vluchthaven moesten blijven. Systematisch ging men nu aan het werk. Kleine bootjes trokken de pol der in en haalden de slachtoffers weg, die ï.l pieer dan twee dagen in ang stige spanning op de bovenste ver diepingen van hun huizen of op dej daken hadden gezeten, onnatuurlijk kalm na de verschrikkingen en de ontberingen van de laatste dagen. Ook des nachts ging het werk door, omdat men beschikte over drie sterke zoeklichten, welker felle stralen op de laaghangende wolken werden gericht, zodat een groot gebied voldoende rfl.Ver,iCht„ °m hei red<)'ngswerk yeyuu„. VUUK, m muKue, wf.n'te unnen doen vinden. De altijd blij als zij het gezin weer com- bootjes, die beladen met mensen te - - Zijpe terugkeerden, leverden hun last De chauffeur van kapt. Van Westenbrugge had ondanks de narigheden en de ellende, waar mee hij elk ogenblik werd ge confronteerd, zijn gevoel voor humor niet verloren. Toen hij vertelde, dat ze bij hun werk zwemvesten droegen en een be zorgde dame hem vroeg, of ze dan zoveel gevaar liepen, zei hij: „Welnee, mevrouw, da's voor de warmte!" -U> Halsteren a wars door St. Philipsland naar Anna Jacoba waren gekomen,, hun auto's op de daar onder stoom liggende veerpont hadden geladen en naar Zijpe waren overgestoken. Op een desbetreffende vraag van onze kant zeide kapt. Van Westenbrugge, dat zijn detachement te 's-Gravendeel onge veer 500 mensen had gered, te Abben broek 500 en uit het Ooately ke deel ""i Duiveland 100. Bü het afscheid verzocht kapt. Van Westenbrugge ons vooral niet te veel ophef te maken van hetgeen zijn mannen hadden verricht. Wü menen ons daaraan te hebben gehouden. Maar wat wjj tussen zjjn zinnen door hebben kunnen horen, zal de lezer lussen de regels door kunnen lezendeze mannen hebben een voortreffelijk stuk werk verzet. En wanneer wjj op deze plaats een woord van dankbaarheid wijden aan deze soldaten, dan eren wij in hen tevens al die duizenden anderen, die even hard en even onbaatzuchtig hebben gevochten om het leven van anderen te redden, maar van wier daden misschien nooit een speciaal verslag in de couranten zal verschijnen. Bij Strijen zijn studenten en leerlingen van middelbare scholen druk in de tveer om de dijk met zandzakken tijde lijk te herstellen. Het was een heel eenvoudige jonge man van een van de eilanden. Onop gesmukt deed hij het verhaal van zijn wedervaren; een bang avontuur, als in deze. smartelijke dagen zovelen er hebben moeten beleven. Maar omdat hij en zijn familie er in zekere ztn nog zo goed van zijn afgekomen have goed hebben zij verloren maar zij hebben ten minste nog elkaar was hij in staat een geregeld relaas te doen en durfden wij hem af en toe met een vraag lastig te vallen. En wij vertellen het u hier na, omdat zo duidelijk de verbijsterende angst en de verlammen de schrik, welke in die vreselijke nacht zijn doorleden, achter zijn simpele woorden te onderscheiden zijn. Ons althans hebben zijn woorden diep ge troffen. Mijn familie woonde in een van die kleine huisjes, welke aan hel pad onder langs de dijk stonden, zo ving hij aan. Ik zelf werk in de stad, maar voor het week-end was ik naar huis gegaan. Vader en moeder zijn dan af aan de grote, verwarmde schepen van de R.T.M., waar de geredden van voedsel en droge kleding werden voorzien. De gezonden stapten daar na over op vissersschepen, de zieken werden aan boord van een van de schepen van de R.T.M. verzameld en op die wijze naar veiliger gebied ver voerd. Gistermorgen om half acht was het reddingswerk wel op zeer grootscheepse wijze ingezet: kapt. Van Westenbrugge verwachtte, dat de verlossing van de noodgevallen in de loop van de nacht of in de loop van deze morgen voltooid zou zijn. Van alle kanten verscheen hulp bij het werk. Zo vertelde onze zegsman, dat een Amerikaanse piloot dag en nacht in de weer was geweest om mensen uit hun ellendige posities te halen. De man was ten leste zo vermoeid, koud en stijf, dat men een uur lang be zig is geweest met masseren, alvorens hij zich weer enigszins kon bewegen. Bij Zijpe waren ook Amerikaanse amphi- bievoertuigen verschenen, bemand met Duitse biujgers in Amerikaanse uniform, omdat zij in dienst van het Amerikaanse lager in Duitsland zijn. Het is echter de vraag of zij hulp zullen kunnen bieden, want hun voertuigen kunnen zich slechts voortbewegen op het droge of in vol doende diep water. In ondiep water lo pen de wielen vast in de modder. In vele polders nu staat het water net op de kritieke hoogte. Veel hulp ondervond men van de IJmuidense treilers. die met hun zend- en ontvangapparaten in voort durende verbinding met radio Scheve- ningen staan. Gelijke steun ondervond men van de rijkspolitie te water en haar radio-installatie. Krachtige bijstand had men ook ondervonden van de comman do-troepen. die met vrachtauto's via De colonne moet voort BREDA, Donderdag. De colonne is eindeloos. Er zit kop noch staart aan de onmetelijke file bumper aan bumper voorbijrijdende auto's, die zich naar de getroffen ge bieden spoedt. De donkere nacht ligt links en rechts langs de kilometers lange lichtbundel, die reikt van Den Haag en Rotterdam over Utrecht, Den Bosch en Breda naar de plaats waar hulp nodig is, waar men voedsel, kle ding. dekking en medicamenten kan gebruiken. Hoog opgestapeld liggen de pakken, kisten en balen op de zwaar ronkende vrachtauto's op acht wielen. Bestel wagens in alle mogelijke soorten en van alle mogelijke bedrijven zitten tot het dak toe vol. Geen provincienum mer ontbreekt; man en vrouw veron achtzamen slaap en warme maaltij den. Zij grijpen hier en daar een be ker warme koffie en spoeden zich weer voort. Twintig, dertig en meer uur achtereen hebben hun handen het stuur omkneld. De vermoeidheid brandt in hun ogen, maar de colonne moet voort. Te Breda liggen de goede gaven torenhoog. Er is hulp genoeg, en er zijn mensen genoeg, die willen hel pen, die hun eigen bedrijf laten rus ten. Dreunend rommelt de karavaan af en aan. De motorpolitie begeleidt haar, maar er is voor deze gediscipli neerde opmars nauwelijks begeleiding nodig. Er is maar één weg, een weg die vanzelf leidt naar de plaatsen van rampspoed en ellende. De colonne vindt die weg, lost haar last en keert terug om nieuwe voorraad te halen, bumper aan bumper. De colonne is eindeloos. pleet om zich heen hebben en de kleintjes mogen dan wat langer op blijven. Wij maken het op zulke Za terdagavonden altijd rijkelijk laat voor mensen van een dorp. Wij merk ten wel, dat het noodweer was, maar wij dachten niet aan enig gevaar; wij waren blij bij elkaar te zijn en binnen te kunnen blijven. Zoals ik al zei, we gingen laat naar bed en vermoedelijk hebben wij, door dat wij juist in onze eerste slaap waren toen het eerste alarm kwam, niets van dat sein gemerkt. Vermoe delijk is dat ons geluk geweest. Want de buren naast-aan zijn dadelijk opge staan. Zij hebben zich haastig gekleed, hebben gauw het een en ander bijeen gepakt en zijn naar buiten gegaan. Toen de dijk zich begaf liepen zij op het pad onderlangs. Zij zijn meege sleurd en verdronken. Buurman, die in de stal was achtergebleven om eerst nog zij-n paar koeien de hals af snijdeni teneinde de arme dieren een nog ellendiger dood te besparen, i: in zijn schuur door het water over vallen. Ook hij is omgekomen. Wij zijn pas wakker geworden door het rumoer rondom. Toen de dijk brak, waren wij juist allen bij elkaar in de Advertentie U cult morgen» „kiplekker" uit bed springen. Elke dag moet uw lever een liter gal In uw ingewanden doen stromen, anders ver teert uw voedsel niet het bederft U raakt verstopt wordt humeurig en loom. Neem de plantaardige CARTER S LEVERPIL- LETJES om die liter gal op te wekken en uw spijsvertering en stoelgang op natuur lijke wtjze te regelen. Een plantaardig zacht middel, onovertroffen om de gal te doen stromen. Eist Carter's LeverpUletjes. huiskamer gekomen. Wij hoorden het geweld van de golven, die vrijwel op hetzelfde ogenblik de ruiten aan de voorkant inrammeiden. Tegelijkertijd ging het licht uit. In het donker haastten wij ons naar de bovenverdieping, maar vader begreep direct, dat dit niet voldoende veilig zou zijn. Ons huisje was maar Inag en hij zag in, dat het water wel eens zeer hoog zou kunnen stijgen. Eén voor één werkten wij ons door het zolder raampje; wij hielpen elkaar tegen de pannen op en tenslotte zaten wij schrijlings op de nok. Het was bitter koud en wij kropen zo dicht mogelijk tegen elkaar aan. Vaag konden wij het huisje naast dat van ons onderscheiden en ik ver zeker u, dat het iets is, dat je je leven lang niet meer zult vergeten. Eerst tel je de glas-in-lood-raampjes van het bovenlicht.... Nu zijn er nog drie boven het water, ntt nog twee, nog één.... Dan probeer je aan de voegen de stenen te tellen, welke tussen het bovenlicht en de dakgoot zijn gemet seld. Telkens weer zie je er een onder de oppervlakte verdwijnen. Het water stijgt en stijgt en je weet, dat het meedogenloos op je af komt. De goot raakt onder water. Dan ga je de pan nen tellenDe helft daarvan was ook al niet meer te zien, omdat zij onder water waren geraakttoen wij in de verte een lichtje zagen scheme ren. Wij hebben gegild, zo hard als ik nooit gedacht had, dat wij ooit zouden kunnen. Gelukkig hoorde men ons. Tergend langzaam kwam het dichterbij en in je angst verbeeldde je je. of misschien was het ook wel werkelijk waar, dat het langzamer naderde dan dat het water rees. Reeds moesten wij onze benen optrekken om geen natte voeten te krijgen, of eigenlijk, om niet met de voeten in het water te zitten, want we waren doornat, toen het lichtje eindelijk dan toch vlakbij was Het bleken een paar man in een bootje te zijn. Het kostte nog heel wat moei te om allen veilig aan boord te krij gen maar het lukte. We hebben nog een hele tijd over het donkere, woelige water rondgezwalkt, tot wij bij een dorp kwamen, dat droog lag. Daar hebben wij gewacht tot wij konden worden weggevoerd. Inmiddels hoorden wij, dat ons huisje, zoals alle op de rij, was inge stort. Wij zijn dus alles kwijt. Maar ive zijn er met ons hele gezin geiukkiy goed afgekomen en als we straks terug kunnen gaan, dan zullen we het stellig eerst heel moeilijk en primitief heb ben, maar wij zullen er ons wel door heen slaan. Scheepvaart te Antwerpen. De Royersluis bij Antwerpen is hersteld. De Kruisschanssluis werkt nog steeds in ver traagd tempo. De radio van het loods wezen heeft haar uitzendingen hervat. Het havenbedrijf ziet er weer normaal uit. Groninger orkest Van onze muziekmedewerker in het Noorden Het op de avond van het vierde volks concert uitgegeven programma gaf aLs eerste uitvoering te Groningen de ze vende symphonie van Jean Sibelius. Op het laatste moment bleef echter dit werk in de pen- Wel voerde Jan van Epenhuysen aan, dat in deze dagen van grote rampspoed geen passend openings- werk was te vinden, maar waarom hij dan niet met Beethovens vijfde sympho nie begon in plaats van hiermee te ein digen, is ons niet duideljk. Nu kregen wij als begin het allegretto uit Beetho vens zevende symphonie, een passend In Memoriam. Shura Cherkassky trad als solist op in Tscbaikowsky's Concert voor piano en orkest in Bes gr. t. Solist en werk pasten bij elkaar als twee druppels wa ter. Het was volstrekt geen wonder, dat Shura Cherkassky als bij toverslag het pleit won. Een pianist met zulke for midabele kwaliteiten valt het volstrekt niet moeilijk in bovengenoemd virtuoos en uiterst effectvol geschreven werk de harten van de toehoorders stormender hand te veroveren. Het is lang geleden dat wij dit voor vele muziekliefhebbers nog altijd bijzonder aantrekkelijke werk zo brillant hebben horen vertolken. De uitvoering was soms adembenemend. Zowel in het ragfijne pianissimo als in de daverende forti had zijn spel een grote allure. Wat hj presteert is wer kelijk fenomenaal. In de begeleiding was de Groninger Orkest-vereniging niet bepaald slagvaar dig. Van de solist correct opvangen" was lang niet altijd sprake. Ook qua opvatting liepen de meningen van so list en dirigent merkbaar uiteen. In elk geval waren solist en orkest te weinig op elkaar afgestemd, iets, wat aan de eenheid afbreuk deed. Shura Cherkassky had aan het einde een storm van applaus in ontvangst te nemen. In de volle Harmoniezaal volg de de ene ovatie spontaan op de ande re. Met Beethovens vijfde symphonie leg den orkest en dirigent eer in. lle Internationale Congres Wijsbegeerte te Brussel Het 11de Internationale congres voor wijsbegeerte zal van 20 tot 26 Augus tus van dit jaar te Brussel gehouden worden. Het secretariaat heeft thans reeds meer dan vier honderd medede lingen en prae-adviezen ontvangen, wel ke alle volledig zullen worden gepubli- ceerd en drie maanden van tevoren aan de deelnemers toegezonden. De con gresleiding verwacht ver over da dui zend deelnemers. Correspondentie en aanmelding te richten aan: prof. dr. Ch. Perelmam, 32. Rue de la Pêcherle, Ukkel-Brussel, of aan prof. dr. H. L. van Breda, 2, Place Cardinal Mercier, Leuven. Beurs voor meubelen en woningtextiel gaat door Medegedeeld wordt dat de beurs voor meubelen en woningtextiel, welke a.s. Maandag te Utrecht aanvangt in ieder geval doorgaat. Artajo naar Philippijnen. De Spaan se minister van buitenlandse zaken. Artajo, zal, vergezeld van zijn echtgenote en verscheidene vooraanstaande Span jaarden. een bezoek van zes dagen aan de Philippijnen brengen. Het gezelschap zal 21 dezer per vliegtuig uit Spanje vertrekken; het wordt 23 Februari te Manilla verwacht. (A.F.P.) Postwissels voor Rampenfonds naar Wat houden deze begrippen in TN DEZE DAGEN hoort men veel spre- ken over de begrippen springvloed, springtij en stormvloed. Maar wat houden deze begrippen eigenlijk in? De getijden eb en vloed worden geïnfluenceerd door de zon en de mapn Wanneer zon en maan samenwerken en dit is kort na volle en nieuwe maan het geval treedt springtij <>P- Wan neer zon en maan elkaar tegenwerken dit is kort na eerste en laatste kwartier het geval doet zich d o o d t ij voor. Springtij valt te onderscheiden springvloed (het water stijgt hoger dan bij normale vloedstand) en in springcb (het water zakt lager dan bjj normale ebstand). Van stormvloed spreekt men, wan neer een harde, langdurige Noordweste lijke wind het water in het Zuidelijke deel van de Noordzee sterk opstuwt, in dat deel van de Noordzee dus, dat ook aan ons land grenst. Wanneer zich nu het noodlottige geval voordoet, zoals dat in de nacht van 31 Ja nuari op 1 Februari gebeurde, dat zowel springvloed ale stormvloed optreedt, dan wordt het water tot abnormaal hoge stan den opgedreven. Daar komt nog bü, dat bq springtü het water sneller stroomt dan normaal en dat de krachtige wind een wilde golfbeweging doet ontstaan. Al deze factoren nu hebben samenge werkt in de nacht van Zaterdag op Zondag jl-, toen de moeizaam aangelegde düken op vele plaatsen door het woeste geweld van het water werden stukgeslagen. Ontploffing aan boord van tankschip. Twee leden van de bemanning werden gewond van wie een ernstig, tijdens een ontploffing, die gisteren aar. boord van het Nederlandse motortankschip Thraxia op de Ryn plaats vond. De oorzaak van de ontploffing kon nog niet vastgesteld worden. Er ontstond brand, die geblust werd voordat ernstige schade aangerieht kon worden. De boot vervoerde diesel olie. Het schip is afkomstig uit Rotterdam. De geschiedenis van een Australische hond NAAR HET ENGELS VAN FRANK DALBY OAVISON 51. Het was donker toen Tom de weg naar zijn ka mer op ging. Hij ging in de fcarrenschuur staan, floot zachtjes en wachtte, maar er was geen zacht geluid van naderende poten en er was geen neus die zich tegen zijn been aanwreef. Met de angs-' in zyn hart en een gevoel van naderende moeilijkheden, stapte hij voorzichtig over de plaats heen waar Dusty gewoonlijk op hem lag te wachten voor de trede en hij ging zijn kamer binnen. Hij zette het bord voor de hond neer en stak een kaars aan op de pakkist nabij het hoofd einde van zijn bed. Toen ging hij weer naar bui ten en liep voorzichtig fluitend wat rond, want hij wilde niet de aandacht van de Morrisons trekken. Hij floot zonder veel hoop want hij wist uit ondervinding dat indien Dusty in de buurt was hij op de trede voor zijn deur op hem zou hebben gewacht en dat hij hem tegemoet zou zijn gekomen toen hij het huis verliet. Toen Tom terugkeerde naar zijn kamer liet hij de deur openstaan. Wanneer Dusty terug kwam zou hij naar zijn deur toekomen, als hij niet te ver weg was gegaan. Hij mocht niet in de kamer komen, maar hij zou zijn beide voor poten op de trede zetten en de kamer in kijken terwijl hij kwispelstaartte en op een vriendelijk woord van zijn baas wachtte en als hij dat hoor de zou hij weggaan en tevreden gaan liggen. Tom stopte zijn pijp langzaam en stak hem aan, hij zette zijn bril op en ging op zijn bed liggen met een weekblad. Zo nu en dan, naarmate de avond voorbijging, lichtte hy zijn kranten op om naar de open deur te kijken, niet zo zeer omdat hij verwachtte zijn hond daar te zien maar om dat zijn gedachten met hem bezig waren. Het was later dan gewoonlijk toen Tom zich op richtte om op de rand van zijn bed te gaan zitten, hij wond zijn horloge op, deed zijn bril af en ging naar buiten om voor het laatst de nacht nog eens te bekijken. Hij bleef langer weg dan hij gewend was, maar hij floot niet. Toen hij binnenkwam sloot hij de deur, weifelde een ogenblik en opende haar weer voor hij begon zich uit te kleden. Op hetzelfde uur doodde Dusty ergens in een bergplaats zowat vier mijl van de boerderij van daan zijn eerste slachtoffer. Toen het laat werd voor Tom kwam, was hij in het halfdonker naar het meer gelopen en daar had hij tot het avond werd wat gespeeld, hij rook zijn weg door het riet en hij volgde het koude spoor van de we zens uit de wildernis die hier de vorige nacht waren geweest. Hij hield stil om naar de avond geluiden te luisteren en de dingen van vorm te zien veranderen naarmate het licht verdween. Hij was niet van plan de boerderij te verlaten. Zijn koorts van de nacht tevoren was tegen de da geraad voorbij. Hij had de dag doorgebracht in complete rust. Maar het was een belangrijk te ken van zijn veranderende natuur dat waar hij een6 bij Toms deur zou hebben gewacht, hij nu wat rondwandelde om de tijd te korten. Het meer en de omgeving van zijn oevers schenen in het veranderde licht geen dingen te zijn die bij de hofstede hoorden. Hun eigen wezen kwam te voorschijn in al zijn geheimzinnigheid en primi- titeit gely'k een plant, die 's nachts bloemen voort brengt en zij hielden hem vast. Toen alle sterren aan het firmament stonden was hij gereed om de weide over te steken. Het was voorbij zijn etenstijd. Hij was dit geheel ver geten. Zijn honger was veranderd Hij bevond zich aan de oever van het meer dat het verst van de hofstede verwijderd lag en hij zat in de richting van de rivier en de open kooien te kijken. Hij stond op. bleef wat rondhangen in de diepe schaduw van het rivierbed en maakte zich toen uit de voeten naar de open grond die wijd en aanlokkelijk leek in het sterrenlicht. Het was om ongeveer tien uur na een lange tocht en verschillende opwindende nasporingen dat hij een groepje schapen in de omheining aan het schrikken maakte. Zij sprongen op uit hun rust en vluchtten angstig terwijl hun dunne blaat- geluid de lucht vulde. Voor hen evenals voor hem, hadden de dingen van de wereld overdag de wereld waarin de mensen heersten opgehouden te bestaan. De wereld die voor hen het belang rijkste was had nu bezit van hen genomen. Het schepsel dat leefde van het doden van andere dieren was plotseling uit de nacht te voorschijn gesprongen en de slachtoffers vluchtten vol doods angst Dusty was nu gereed om te doden Slechts een paar minuten eerder had hij zowat veertig meter met zijn neus achter de staart van een buideldas aangerend. De geur van diens vacht en van zijn warme vlees hing nog in zijn neus gaten, de opwinding van de jacht en het voor uitzicht op het doden vervulden zijn hart. Hij rende nu vlak langs de grond en viel het dichtstbijzijnde schaap aan. Deze keer beet hij niet maar even. Hij zocht met zijn neus onder de zware wol naar de slechts dunbedekte flank, greep daar met zijn tanden vast en hield aan; hij aarzelde daar wat en schiep met heel zijn jagershart genoegen in het gevoel van zyn tan den die door de huid en het vlees van het schaap heen elkaar weer ontmoetten. Even werd er wild gevochten in het gras, de kracht van het schaap tegen zijn dodende pijn en het gewicht van de hond die zich liet meeslepen. Toen gaf het schaap zich over en viel neer. Het lag nog even te trap pelen maar zijn bewegingen werden steeds lang zamer tefwijl de hond er naast zijn kaken zat te likken en zyn tong hem uit de bek hing. (Wordt vervolgd) Defensiebegrotingen aangenomen (Vergadering van Woensdag 4 Februari 1953) DE BEGROTING van Oorlog en Marine werd vanmiddag niet aan genomen dan nadat men nogmaals uren over de geestelijke verzorging van militairen door het Humanistisch thuisfront had gesproken. De aan deze kwestie bestede tijd en aandacht leken ons wel wat erg groot. Temeer, nu wij uit de mond van minister Staf mochten vernemen, dat het hier slechts twaalf bij eenkomsten van dertig man ge durende het gehele jaar betrof. Weliswaar Overzicht Eerste Kamer seffen wij dege dat het de sprekers van de K.V.P. en van de a.r., de heren Ruijs de Beerenbrouck en Algera, te doen was om de principiële zijde van de zaak, maar dan rijst toch wel de vraag waarom de aangelegenheid juist by de defensiebegroting zo uit gebreid ter tafel moest worden ge bracht. Een argument, hetwelk trou wens van de kant van de minister eveneens werd gehoord, nadat deze getracht had aan te tonen, dat van een geprivilegeerde positie van het humanistische thuisfront tegenover de beide andere thuisfronten geen spra ke was geweest. En de rooms-katho- lieke woordvoerder besloot zijn repliek in dergelijke zin met de conclusie, dat het kabinet de gehele zaak nog maar eens in algemeen verband moest be kijken. Zo heeft de langdurige discussie eigen lijk geen resultaten afgeworpen, hetgeen wel mede een gevolg was van de hou ding van de socialistische en liberale heren In 't Veld en Wendelaar. die het zo summier en zakelijk mogelijk voor het Humanistisch thuisfront opnamen en dientengevolge weinig, aangrijpingspun ten boden. Mr. In 't Veld werd zelfs voor de voeten geworpen was het een compliment of een verkapt verwijt? dat hij de zaken op een dergelijke be minnelijke manier naar voren wist «e brengen, dat er met hem eenvoudig niet te debatteren was. Wat natuurlijk minder met de bedoelingen van de communist Brandenburg strookte, die meende, dat de kwestie van humanistische zijde ge rust wat scherper gesteld mocht worden. Als pikante bijzonderheid mag niet on vermeld blijven de verklaring van de heer Algra, dat de benaming ethische welzijnszorg, welke term als kwalificatie voor de activiteiten van het Humanistisch thuisfront in de ogen van de heer Ruijs de Beerenbrouck geen genade had kun nen vinden omdat hij er een gelijkwaar- digstelling met de kerkelijke zorg in meende te horen, van diens partij genoot uit de Tweede Kamer, pater Stok man, afkomstig was. Ook de heer Algra, die overigens nog principiëler tegen het Humanistisch thuisfront gekant scheen dan zijn r.k. medestander, begreep overi gens niet. dat een zaak, welke al sedert jaren de aandacht van de anti-revolution- nairen heeft gehad, nu plotseling en juist bij deze begroting van r.k. zijde naar voren moest worden gebracht. TT IERNAAST had de a.r. woordvoer- der een reeks suggesties te doen om het nijpend tekort aan beroepska der te overwinnen, over welk tekort ook alle andere sprekers behalve de communisten zich zorgen hadden ge maakt. Hij pleitte voor een bredere opleiding, voor drastischer promotie mogelijkheden en in het algemeen voor vergroting van de kansen van de officieren om elders in de maat- schappy, bijv. in het bedrijfsleven, te worden opgenomen indien zij voor het leger te oud zouden zijn gewor den. Minister Staf was het in grote trekken wel met deze spr. eens, dat een groter aanbod voor de officiers opleiding alleen kon worden verkre gen door het uitbreiden en aantrek kelijker maken van de mogelijk heden. Maar hij verwachtte kennelijk weinig heil van de suggestie van de socialistische heer De Dreu om de eisen van toelating minder hoog te stellen en met name eindexamen Gymnasium of H.B.S. niet langer no dig te achten. De militairen bij het reddingswerk Minister Staf heeft in het be- grotingsdebat m de Eerste Kamer hulde gebracht aan de mibtairen die in de getroffen gebieden aan het werk zijn. Vijf van hen, nl. twee van de marine en drie van de landmacht, zijn niet van het reddingswerk teruggekeerd. Van sommigen hunner staat vast dat zij zijn omgekomen, de anderen worden al langdurig vermist. De minister betuigde zijn deelne ming met de nabestaanden. Uit de overige mededelingen van de minister stippen wij aan. dat de herhalingsoefeningen van de 44ste regimentsgevechtsgroep, die op 1 Maart zouden beginnen moesten worden uitgesteld we gens het feit, dat verscheidene kazernes ter beschikking van de hulpverlening zijn gesteld. In enkele gevallen hebben mi litairen geen gevolg gegeven aan de oproep van Zondagom van bewegingsvrijheid terug te keren. Bij de bestraffing aldus ant woordde de minister op vragen van de a.r. afgevaardigde Algra zal rekening worden gehouden met de omstandigheid dat die militairen zijn weggebleven ter wijl het land in grote nood verkeerde. De minister stelde verschillende afge vaardigden gerust wat betreft de bewa pening van onze koopvaardijvloot. Het was volgens hem niet zo dat deze aan gelegenheid nog in studie was. Zy is reeds in volle uitvoering en slechts enke le practische problemen op technisch ge bied, met deze bewapening samenhangen de, moeten nog worden bezien. Een zaak, die ook de aandacht van di verse afgevaardigden had opgeëist, was het gewyzigde legerplan. Met de heer Ruys de Beerenbrouck constateerde de minister, dat het nieuwe plan beter was dan het oude en hij kon daaraan toevoe gen, dat in beide plannen de mankracht geheel werd uitgeput. Voorts kon minis ter Staf de Kamer gerust stellen op het punt van de verdediging van ons land, die stellig in hert voornemen ligt. gelijk op de N.A.V.O.-vergadering van Novem ber j.L nog weer gebleken is. Een prijs geven van Nederland zou inderdaad bij zonder onaangename consequenties voor de algemene strategie met zich meebren gen. De paraatheid tegen een plotselinge strategische overvalling waarvoor in het bijzonder de heer Algra zich beducht had getoond wordt inmiddels geleide lijk verhoogd. Samenvattende zag de minister dan ook stellig reden voor zeker optimisme. De regering heeft inderdaad naar de woorden van de heer De Dreu gestreefd naar een evenwicht tussen de sociaal-economische en de militaire ontwikkeling van ons land. Het is nu eenmaal zo, dart men nooit van tevoren kan weten, welk bedrag genoeg zal zijn om een goede defensie te verzekeren. Men kan moeilijk, zoals met name de heren Wendelaar en Ruijs de Beeren brouck wel graag hadden gezien, begin nen met vast te stellen, wat nodig is en zijn verdere uitgaven daarnaar regelen. Het trekken van een vergelijking van on- deze defensiebegroting met de militaire uitgaven van andere N.A.V.O.-landen,, moest de minister echter wel tot de con clusie brengen dart Nederland een rede lijke bijdrage voor de gemeenschappe lijke defensie-inspanning levert. TN E COMMUNIST Brandenburg kreeg het nogal ernstig met voorzitter Jonkman aan de stok, toen hy het voor zijn partijge noot opnam, die zich in zijn be schouwingen over de Europese de fensiegemeenschap niet tot de strikt militaire aspecten van deze gemeen schap had willen beperken. Bijna was hem het woord ontnomen. Nadat deze communist vervolgens ijlings overgegaan was tot een bespreking van de geestelijke verzorging, werd zijn medefractielid tenslotte uitvoerig door de minister beantwoord. Hetgeen de beide heren overigens, zoals te ver wachten was, niet overtuigde zodat de begrotingen van oorlog en van marine met de stemmen van de communisten tegen werden aangenomen. Donderdag 5 Februari. Schouwburg 12.45: Win Sonneveld, cabaretier; 8: Co rinthians De Rozenkrans; De Lantaren 8.15: Rott. Comedie: Moord bij open doek. Vrijdag 6 Februari. Schouwburg 8 uur Concert Rott. Philh. Orkest o.l.v. Ed. Flipse, solist Shura Cherkassky. piano. De Lantaren 8 Théatre Hebertort: Rome n'est plus dans Rome. Schiedam Schiedam: Passage: De straat 18 J. Donderdag 5 Februari. Kon. Schouw burg 8: Haagse Comedie: Als 't kindje binnenkomt; KI. Comedie 8: Comedia: Toevallige ontmoeting en Als een phoe nix; Diligentia 8: Pianorecital Maria- Elena Pallemaerts; K. en W. 8: Ned. Opera: Besloten voorstelling. Vrijdag 6 Febr. Kon. Schouwburg, 8 u., Haagse Comedie, Ondine. KI. Comedie, 8 uur. Comedia Toevallige ontmoeting en Als een Phoenix. Diligentia. 8 u, Spaanse 3 Doorenbos en Bioscopen t/m 5 Februari Apollo: Geheime opdracht 14 j. Asta en Centrum: Zo zijn we niet getrouwd 18 j. City: Vergif 18 j. Corso: Het ge heim van Mayerling 18 j. Hollywood: Zorg, dat je er ook bij komt 14 j. Me- tropole Tuschinski: en Passage: Sterren stralen overal a.L Kriterion en Odeon: De dood van een handelsreiziger 18 j. Olympia: Always in my heart a.l. Plaza: Gevleugeld gevaar 18 j. Capitol en Rem brandt: Een nacht koningin a.l. Rex. De verboden vrucht 18 j. Roxy: De stad zonder genade 14 j. Seinpost: She's wor king her way trough College 18 j. Stu dio: Hondje, laat je juffrouw uit 14 j. Thalia: Export in blond 18 J. Uitkijk: The galloping major al. West-End: Othello 18 j. Musica: High noon 14 j. Donderdag 5 Februari. Stadsschouw burg 8: Ned. Comedie: School voor vrouwen (Kunstkring); Doelenzaal 8: Théatre Hébertot: Rome n'est plus dans Rome; Centraal Theater 8: Ned. Come die 8: Via Lissabon; Carré 8: Circus Strassburger; Leidseplein Theater 8: ABC Cabaret Bibelonië; De la Mar Theater 8: Cabaret Wim Sonneveld: Het meisje met de grote voeten; Kleine Komedie 8: Gez. Kaart: Potasch en Per- lemoer; Concertgebouw 8.15: Concert- Ïebouworkest o.l.v. Rafael Kubelik, Jan •amen, viool. Vrijdag 6 Februari. Stadsschouwburg 8: Hoofdstadoperette: G'schichten aus dem Wienerwald: Centraal Theater 8: Ned. Comedie: Via Lissabon; Carré 8: Circus Strassburger; Leidsepleintheater 8: ABC-Cabaret Bibelonië: De la Mar Theater 8: Cabaret Wim Sonneveld: Het meisje met de grote voeten; Kleine Ko medie 8: Gez. Kaart: Potasóh en Perle- moer; De Suite 8: Debora en Bonkje Land, piano. Bioscopen t/m 5 Februari Alhambra: De verboden Christus 18 j. City: Het mysterie van de gouden ade laar 14 j. Cineac-Damrak: de eerbiedige lichtekooi 18 j. Corso: Operatie Cicero 14 j. Cultura: Affair in Trinidad 18 j. Kriterion: Le plaisir 18 j. Capitol en Luxor: Blanke ballast 18 j. Nöggerath: Morphine 18 j. Passage: Storm over Ma- lakka 14 j. Plaza: Bureau zedenpolitie 18 j Rialto: Op het scherp van de snede 18 j Rex: De ellendigen 14 j. Roxy: Don Camillo. Royal: De laatste grens 14 j. Tuschinski: Sterren stralen overal. Uit- - kyk: The galloping majoor. Donderdag 5 Februari. Stadsschouw burg 8: Amateur toneelgez. Phoenix: De hertogin van Saragossa; Tivoli 8: Uit voering van de gezamenlijke Utrechtse mannenkoren: K. en W. 8: Simon Car- miggelt over Humor in de literatuur; Universiteitshuis 8.15: Alliance Fran- caise Lezing Jean-Daniel Maublanc over La musique contemporaine. Vrijdag 6 Februari. Stadsschouwburg 8 uur Kon. Rederijkerskamer Jan v. Beers: Als iemand verre reizen doet. Bioscopen t/m 5 Februari Camera: Le plaisir 18 j. City: Het zal je gebeuren a.l. Palace: In old Scheyenne 14 j Rembrandt: Tot inkeer 18 j Scala: De man zonder angst 18 j. Vreeburg: De kuise bruidegom 14 j. Woensdag 4 Februari. Oosterpark T: Lichtwedstryd ten bate van het Ram penfonds: Harmonie 8: Abonnements concert G.O.V. Donderdag 5 Februari. Stadsschouw burg 8: Haagse Comedie: Yerma. Bioscopen 3 t.m. 5 Febr. Beurs: De man van Colorado (18) Za terdag, Zondag en Woensdag Furie van de Kongo (14). Cinema: Iwo Jima (18). Grand en Luxor: De mijnen van Koning Salomo (a.l.).

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 3