4
STAVENISSE, VOLLEDIGE
VERNIETIGING
ISMtANTOAd
Nieuwsdienst was van
klaar
zessen
Schoppenboer dk
De zwaarst getroffen gebieden
-HELP-
GIRO 9575
Flint van
Vlieg-
204
Radio en ramp
PUZZLE
HELP
GIRO 9575
DE TELEGRAAF
WOENSDAG 4 FEBRUARI 1953
elxerzèe
r o - --6
®\NOORp$§U-E" BROUWERSHAVEN g
REUb
o r
HPNEM/MRE*
HERhlN6EN-
K/lAN-STEDF Q^-f
BU'R OH
NOOROOOUWE
KERKWERVE
OREiSCHOR
■f 21ERIKZEEDUIVEL AND 3
NIEUWERÜERK BRUINISSF-
J»-y r-— p ie
OOSTERLANO/^^
SCHAAL
[annajacqba^'x
(fsT.FlUPSLANO.
r-OUWERKERH
STANMALANC
"COLUNSPLAAT
STEEN
NIEUW
VCSSEMEER
WISSEKERXi
KÓPT6ENE
'OUD VOSSEN'FER
ST MAART ENSöDK
iCHSRPfN ISSE
O
POORTVLIET
'HALSTEREN
ÜOSTKERKE
V^IIHELMIMADORP
-WiRMEL DINGEN:
KAPELLE
lERSEKc
"sMarsoDi^"©
MIDOELHARNIS Vy
DlRKSLANO^
\èïAD AAN 'T HARINGVLIET
V^E5RtTAcK K E 'x
6 DEN BON
NIEUWE TONGE
Vervolg van pagina t
ment. dat we een der hoger ge
legen huizen van de Voorstraat
bereikten, leek het alsof een
enorme schok door de huizen en
grond voer".
„Achter ons sloeg een zee van
water in een recht op de Kerk
straat afstormende vloedgolf over
het dorp. De voorste rij huizen
werd vrijwel onmiddellijk ver
pletterd. Zij vormden een ondeel
baar ogenblik een borstwering
voor de tweede rij woningen, bra
ken de kracht van het water.
De tweede ry huizen spoelde
daardoor niet geheel weg, maar
zij werden leeggeblazen als eier
schalen. Hier staan nog enkele
ruïnes. Mensen, vee en huisraad,
werden als door reuzenhand weg
geveegd.
Tegelijkertijd brak een tweede
golf aan de andere kant van het
dorp een gat door de Kloetsedijk.
Zeven huizen stonden hier. Veer
tig bewoners waanden zich boven
op deze dijk veilig. Ze zijn ver
dwenen met hun huizen. Geen
steen, geen stuk huisraad is hier
meer te vinden.
Stille
Slechts water, diep water, dat
een dorp verzwolg.
In nauwelijks 5 minuten tijd
steeg het water op de lager ge
legen gedeelten tot vier a vijf
meter. Men klom op daken, maar
die daken klapten onder het ge
weld van de springvloed als een
openvallend boek uit elkander.
Men sprong over op andere daken,
maar ook die bezweken.
Ga op de toren staan van de
kerk, midden in het dorp. De wij
zers van de torenklok zijn blijven
stilstaan op halfacht. Het is van
geen betekenis. In dit dorp, zon
der electra, gas, telefoon, drink
water is er slechts de dag en de
nacht. Uren kent men niet.
Deze kerktoren staat in een tijd
loze ruimte, in een oceaan van
stilte. Er is geen eiland Tholen
meer te zien. Aan de einder de
grauwe rand van een dyk. Nutte
loos. Door de brede gapende gaten
kükt men recht in de Ooster-
schelde.
Rondom de voet van de kerk
een massale vernietiging. Een
beeld van een chaos, zoals wij nog
nergens in dit Zeeuwse land za
gen. Rijen dode koeien en varkens
liggen te midden van tot wrakhout
geslagen stallen, deuren en binten.
Over de ruines een doordringende
stank van modder en stapels rot
tende uien. het lanbouwproduct,
waarom Tholen bekend is.
De uien liggen verspreid by
millioenen. Bruin van schil of
blank en lichtgroen van vel. Ze
drijven op het water, liggen by
stapels op de dijken, bij millioe-
Tien in het slik, dat de Voorstraat
en de keien langs de haven heeft
bedekt. En tussen die uien de res
ten van brave boerenbestaantjes.
Een wasmachine, een paar hoge
hoeden, een tafel met er naast
een naaimachine. Opeengesmakt
en opeengehoopt. Bergen waar
deloze materie.
Water, water, water...
Men kan slechts enkele hon
derden meters lopen in Stavenis-
se. Dan staat er het water. Water
in de zijstraten, water in stallen
en huizen, water boven het kerk
hof. Wij varen boven het kerk
hof, varen in een helgele rubber
boot die vanmiddag is gepara
chuteerd door een bommenwer
per. Langs de zerken gaat de
tocht. Wij roeien met een paar
blauwe peddeltjes, langs het lij
kenhuisje, naar huizen aan de
einder. Terug in doodse eenzaam
heid. Geen mens te zien. Wat
drijvende kisten en mandjes. Een
duif die geluidloos voorbij wiekt.
In een lichtblauwe bus, die doel
loos staat geparkeerd naast een
tot puin geworden huis, zit ach
terin een dode man.
Het stoffelijk overschot van een
79-jarige gepensionneerde veld
wachter Hij is uit zijn woning
gevlucht, voor het water, en in
de bus geklommen. En daar is
hij gestorven. Waarschijnlijk een
hartverlamming, zeggen de men
sen in Stavenisse.
Weinig
overa
ebleven
Het zijn er niet veel meer. Het
zijn er misschien 80, die hier nog
staan op de Voorstraat en treu
rig over het water kijken.
Ja, Jan is dood en Piet is dood
Ze zijn allemaal dood. Men no
teert een paar namen. Maar een
vrouw zegt.: „Dat kan allemaal
niet meer beschrieven worden".
Even zinloos als de bus, zijn
daar wat personen- en vrachtwa
gens, wat tractors en landbouw
machines op het te smalle, onbe
reikbare deel van de onbescha
digde Molendijk aan de andere
zijde van het dorp. Van het ge
meentehuis tot de molen is deze
dijk bedekt met een voet hoge
laag van stro en klei, van slib
en modder.
Boven langs de dijk staan lage
arbeidershuisjes en winkeltjes.
Zij zijn behouden gebleven.
Zwaar beschadigd, maar niet
weggespoeld. De mooie, nieuwe
boerderijen onder aan de dijk zijn
volkomen plat geslagen tegen de
beschoeiing. Het zou een vuiln
belt kunnen zijn. Zware boeren
paarden, zonder voedsel en zon
der drinken, kijken roerloos uit
over de ravage. Een van de die
ren hinnikt. Een gruwzaam ge
luid, dat even de stilte verbreekt.
Een vrouw leunt tegen een
deurpost van een snoepwinkeltje
midden op de dijk. Zij verkoopt
ons een zak zuurtjes. Een
kwartje, zegt ze toonloos. Haar
blik glijdt afwezig door de etala
geruit naar buiten. Het kwartje
wordt aangepakt en wordt in een
portemonnaie geborgen. Niet in
de winkellade. Misschien zijn wij
haar laatste klant. Voor maan
den, of voor jaren misschien?
Want er zijn geen klanten meer
in het dorpje. Stavenisse evacu
eert. Tholense schippers brengen
100 120 man naar de stad Tho
len of naar Yerseke.
Slechts enige werkers blijven
achter. Er zijn nu nog tachtig
personen in Stavenisse. Honder
den zijn reeds weggevoerd. Staan
de in de ruimen, mannetje aan
mannetje. Verscheidene mensen,
acht mensen op één vierkante me
ter. Met baaltjes beddegoed,
weckflessen en wat klein huis
raad, een klok, een barometer,
zijn zij naar de vernielde haven
kade gekomen.
Zwijgend afscheid
Daar wachten de huren, daar
wacht de familie. Ze gaan niet
met dezelfde boot. Ze gaan uit
een. Ze nemen afscheid met een
stille handdruk. Ze kijken elkaar
aan. Kijken dan over het verdron
ken land. Zij zeggen niets meer.
Zij gaan weg. Zij gaan weg van
het land, waaraan zij hun hele
leven waren verknocht.
De grond, die de boeren vast
houdt, zelfs in de uren van groot
gevaar. Tweehonderd meter van
de kerk is boer v. d. Slikker met
zijn gezin hardnekkig blijven
huizen op de zolder van zijn half-
vernielde boerderij. Zijn vrouw
heeft er vandaag heel alledaags
de was gedaan en de zoldervloer
aangedweild. Zij hebben nog wat
eten. De mensen hebben twee
rubberboten bij hen achtergela
ten.
Het zou misschien weer eens
een keer kunnen gaan stormen.
Het water zou weer kunnen gaan
stormen. Het water zou weer kun
nen gaan stijgen. En dan moeten
zij toch zichzelf kunnen redden.
Maar de boten liggen zachtjes
drijvend tegen de boerderij aan.
En boer Slikke kijkt er niet naar
om. Hij zit op de zolder en kijkt
slechts over het water, in de verte
en zegt niets. Maar weggaan doet
hij niet.
Practische mannen
Er is nog een Slikke in dit dorp.
Hij-is wethouder en een practisch
man. Even practisch als zijn bur
gemeester L. A. Verburg. Zij ba
nen de smart om het verlorene uit
hu ngedachten, regelen in nuch
tere woorden de evacuatie. Maar
dan plotseling vaart de burge
meester uit." Ondanks alle drin
gende verzoeken om hulp, die ik
vanuit Tholen heb laten doorge
ven, heeft men ons eenvoudig
vergeten. Men heeft gedaan alsof
Stavenisse nooit heeft bestaan.
Wij hebben een teelgram aan Ber
gen op Zoom doorgegeven. Een
lan gtelegram, een lange schreeuw
om voedsel te sturen en medica
menten. En water, en boten en
vletten. Maar toen werd als ant
woord slechts de opmerking gege
ven, dat dit telegram toch wel wat
te lang was. Er moest overal zo
véél hulp worden verleend."
De mensen staan stil bij het ge
meentehuis. Zij kijken naar de
bewaarschool, die 20 meter verder
ligt. De deur va nde "school staat
open en wordt tegengehouden
voor het dichtslaan met een klein
kinderstoeltje. Men gaat naar
binnen. Boven een deur hangt een
plaat van Klein Duimpje en de
Reus. Ook hier is de vloer met
slik bedekt. Er 2ijn wat zakken
over gespreid. Op deze zakken
liggen doden. Doden; die men in
middels her en der heeft kunnen
bergen.
De laatste burendienst
Niet veel doden. Enkele. Een
man, een vrouw, een meisje en
nog een meisje. Erg jong. Een ge
meentewerkman haalt een paar
blauwe papiertjes. Ze zijn, wat
nat van het water, maar ze zijn
wel goed, zegt hij. voor het doel
waarvoor hij ze wil gebruiken. Er
komt een eindje touw bij te pas.
Hij schrijft de namen van zijn bu
ren, van zijn kennissen op de pa
piertjes. Hij kent deze mensen,
hij kent deze doden. Hij beurt een
hand op, pakt een pols, bindt het
touwtje er om vast. Nu zullen ze
ze kennen, als deze doden dade
lijk naar Bergen op Zoom ge
bracht worden. Dan weet men,
met wie men te doen heeft. Dan
kunnen ze netjes begraven wor
den met hun naam op de kist en
naderhand misschien hun naam
op de zerk.
De vlag van de schuit hangt
halfstok. Zwijgend zien de men
sen toe. De boot vaart af. Weg van
dit eiland van verdriet en ellende,
van smart, die onzegbaar is. De
boot keert langzaam de steven en
stoomt de haven uit. Stoomt langs
de geschonden dijken. Stoomt de
brede Oosterschelde op.
Honderden boten zijn hier thans.
Langzame Rijnaken, die als platte
zwarte linealen op het water drij
ven. Vele kleine motorkotters, die
hier en daar kruisen. Een klein
roeivletje komt uit een gat in de
dijk zetten en koerst even later
de haven binnen.
Het dodenschip vaart verder.
Vaart langs Duiveland, waar
grote gaten in de dijk zijn gesla
gen. Als men er doorheen kijkt
ziet men in de verte de stompe
toren van Zierikzee. Men ziet
een molen, die, als schreiend, zijn
wieken-armen naar de hemel
strekt,
Verder vaart het dodenschip,
uren verder, terug naar Bergen op
Zoom.
Het vaart de haven binnen. De
haven, waar op dat ogenblik hon
derden en honderden mensen
staan. Zwijgend zien zij de boot
naderen. De boot met de vlag
halfstok. De boot, die niet werd
verwacht, Want op dat dgenblik
is het zes uur in de middag en
iedereen ziet uit naar prinses
Wilhelmina, die even later aan
land stapt.
HET vurig teken van het Rode Kruis
Vlamt rood-op-wit boven de grauwe baren,
De doorgebroken dijken, het verzonken huis:
Een baken in de nacht, een terp in de gevaren.
De overkolkte polders van ons land.
De drasse steden, dorpen en gehuchten,
Waarvan het volk met al het vee moest vluchten,
Waar bleke doden spoelen naar de kant,
Zien uit naar hulp van de verhoopte vlag
Met haar armee, die moedig op zal dagen,
Het rood embleem op mouwen en op kragen
Dat waagt en wint en doet wat het vermag.
„O broeder, zijt een Broeder in de nood!"
Hoort ge die kreet? Zo slaat ineen de handen
En hijst het sein boven doorweekte landen:
De Witte Vlag met 't kruis van vlammend Rood!
3 Februari 1953.
ELISABETH VAN MAASDIJK
IN DE DEUR
Lauri heeft intussen met de chauffeur afgerekend. De fooi is
ruim, zodat het „Dank u wel. juffrouw" een aanmerkelijke graad
aan warmte bereikt. Kennelijk laat de chauffeur zich niet door
het geld verblinden, want eerder nog dan Lauri ziet hij Pa Jongg
in zyn auto voorbij rijd en.
„Daar gaat uw vriendje weer", merkte hij op.
„Het gaaf my niet om hem, maar om haar", antwoordt Lauri.
Dan stapt zij uit en gaat het avontuur tegemoet.
Pa Jongg is evenwel niet ver gegaan. In het voorbijgaan heeft
hij een blik in de taxi geworpen en hij weet nu. wie zijn scha
duw. is. Om de hoek van de straat brengt hij zijn auto tot stil
stand en loopt dan terug. In de deur. waar zoëven Chloë naar
binnen is gegaan, ziet hij Lauri naar het lijkt in dubio,
Inderdaad is dit zo. Eigenlijk zou ik nu Flint moeten opbellen,
denkt zij. Maar het zou leuk zijn, als ik mijn eerste taak bij de
politie alleen oploste.
Enkele tientallen meters staat Pa Jongg en als fijn psycholoog,
die hij ongetwijfeld is, voelt hij haar tweestrijd aan. Hij formu
leert het in de gedachte: Haar verstand zegt: blijf. Haar instinct
zegt: volg. Voor my is nu de vraag: wat zal zij doen?
Advertentie)
HILVERSUM, 3 Febr. De ra
dio-nieuwsdienst van het ANP
heeft zich 1.1. Zondag letterlijk
van zessen klaar getoond. Normaal
begint de nieuwsdienst, die over
17 man in een drieploegenstelsel
beschikt, 's Zondags eerst om 6
uur omdat de eerste uitzending
dan eerst om 8 uur is (op week
dagen om 7 uur). Ditmaal was een
nachtredacteur al om half 6 aan
wezig en met fijne journalistieke
neus rook hij het buitengewone
nieuws.
Om zes uur kwam de tweede
man en inmiddels was ook de
heer S. Witteboon, hoofd van de
nieuwsdienst, uit bed getrommeld.
Er was toen al verontrustend
nieuws binnengekomen. Om 8 uur
Zondagochtend zond het ANP de
eerste nieuwsberichten uit over
een noodtoestand, „waarover wij
berichten van uiteenlopende ernst
hebben ontvangen". Te Zwijn-
drecht was Zaterdagnacht om 4 u,
al de noodtoestand afgekondigd.
Tijdens de uitzending begonnen de
binnenkomende berichten een
zeer sensationele wending te ne
men.
Enige leden van de ANP-och-
tepdplqeg Jiebpen tot 6 of 7 u.
n.m., één. van hen tot 's nachts
half 2 doorgewerkt. Datzelfde ge
forceerde tempo werd Maandag
gehandhaafd.
Lacune opgevuld
De taak van het ANP omvatte
ditmaal véél meer dan de norma
le nieuwsvoorziening. Er was geen
enkel ander centrum voor publiek
autoriteiten op dat ogenblik
beschikbaar dan de radio! Zo
vloeiden alle stromen van mede
delingen bij het ANP voor zo
ver niet bij de omroepverenigin
gen te Hilversum samen.
Zodoende dijde de eerste uit
zending van 8 u. uit tot 23 minu
ten. Na overleg met de radio-or
ganisaties had het ANP blanco
volmacht om zoveel zendtijd te ge
bruiken als het nodig achtte. Zo
werd Zondag, bijna steeds over 2
zenders, uitgezonden: om half 10:
29 min. in plaats van een kwar
tier; om 11.32: extra-uitzending
36 minuten: om 13 u.: 36 i.p.v.
5 min.: 15.10: extra-uitzending 35
minuten; 18.15: 40 min. i.p.v. 15;
19.45: normale uitzending; 20 u.:
16 i.p.v. 5 min.; 21.19: extra-uitz.
van 6 min.; 22.17: extra-uitz. 2 Vis
min.; 23 u.: 37 min. i.p.v. 15; 23.55:
extra-uitz. van 2 min. over Hil
versum I; 23.57: id. over Hilv. II.
Bovendien heeft bet ANP Zon
dag een uitzending van 3 min.
voor de Londense Home Service
gemaakt, die in het Engels in het
gebouw van de Nieuwsdienst aan
het Melkpad is uitgesproken en
spoedig daarna door de BBC is
uitgezonden.
De hele Zondag heeft de ANP-
nieuwsdienst ook alle oproepen
voor hulp uitgezonden. De reac
ties waren zó snel, dat soms al in
dezelfde uitzending kon worden
meegedeeld, dat de gevraagde
hulp onderweg was.
In de nacht van Zondag op
Maandag is de RVD met zijn eigen
studio te Den Haag (die de hele
Zondag niets had gedaan) in de
'aether gekomen voor mededelin
gen en aanwijzingen in het be
lang van de hulpverlening.
Heel de Zondag werd het ANP
te Hilversum van her en der op
gebeld door allerlei functionaris
sen, die men door de gestoorde te
lefoonverbindingen soms niet te
rug kon bellen om de juistheid
der opgaven te controleren. Ook
Maandag heeft het ANP weer als
centraal punt moeten fungeren
omdat de RVD toen „overbelast"
was. Zo heeft de Nieuwsdienst ook
die dag vele extra-uitzendingen
van 40 k 50 min. gehad. Eerst
Maandagavond te 11 u. kon het
bericht worden uitgezonden, dat
alle organisatorische berichten nu
verder door de RVD werden be
handeld.
„Onze mensen hebben, vele
uren overwerk verrichtend, de la
cune in het officiële voorlichtings-
apparaat twee dagen lang naar
behoren overbrugd en dit succes
doet ons genoegen," aldus de heer
Witteboon, „omdat wij achteraf
hebben besefd, dat vele honderden
mensenlevens er afhankelijk van
zijn geweest. Onze redacteuren en
nieuwslezers hebben accuraat
journalistiek werk geleverd".
Grote lof komt ook de techni
sche staf van de NRU toe, die, bij
al haar drukke werk ten dienste
der reportages van de omroepor
ganisaties, niet heeft vergeten, uit
eigen beweging het ANP te voor
zien van een reserve-installatie
van versterkerapparaten voor de
nieuwsuitzendingen.
Inmiddels vraagt men zich af,
welk nut de goed geoutilleerde
studio van de Regeringsvoorlich
tingsdienst aan de Wassenaarse-
weg te Den Haag heeft, als deze
in noodgevallen als dit buiten
werking blijkt te blijven.
Nieuwe verwarring
Nieuwe verwarring ontstond,
toen Maandag de heer B r o e k s z
van de NRU trachtte, de berich
tendienst van VARA en NCRV,
die deze dag in de aether waren,
te coördineren door deze te cen
traliseren in de studio van de
RVD. Er zaten nl. tegelijkertijd
omroep (st)ers van deze organisa
ties in de AVRO-studio te Hil
versum, met het gevolg, dat vele
berichten dubbel werden omge
roepen, waardoor veel kostbare
zendtijd weid verspild.
Toen Dinsdag KRO en AVRO
voor een dergelijke regeling wer
den opgeroepen. heeft eerstge
noemde toegestemd, de AVRO
evenwel weigerde omdat haar
voorzitter, de heer G. deClercq
zich op het standpunt stelde, dat
hij geen verantwoordelijkheid op
zich wilde nemen voor het uit
zenden van berichten, waarvan hij
de herkomst niet kende. De rege
ringscommissaris voor het radio
wezen, mr. De Vries te Hilver
sum heeft toen de maatregel ge
nomen, namens de regering de z.i.
voor de RVD benodigde zendtijd
(het waren in totaal 17 minuten)
van de AVRO te vorderen, waar
bij evenwel geen sprake was van
een „conflict", doch eenvoudig
van een afwijkende zienswijze en
waarbij de directie der AVRO
Oplossing- vorige
AFVAL^BRITS
ALOM»VfPORT
RAS»KOP»NEO
DN ORDER I K
KI NASLAAN#
M^NETfSTA4P
AND^4^^#RU l
KIDO^BED^T
M AAR«LEER(
LA^LEGER^AS
AGA#LES#EVA
NERPfK^LEEO
DRAAK^VENLO
I
3
V
s
i
7
9
'V
/s-
ib
/<f
'9
ZO
I
\*y
If
té
V
ts
79
3o
_-/T-V
J/
31
33
rSy
jb
37
KRUISWOORD
>9
yo
V'
VI
VJ
w
vs-
yT
«7
HORIZONTAAL
1 oliehoudend gewas
5 volgeling van Bacchus
9 bloedverwante
10 zangstem
12 lidwoord
13 boksterm
14 naam van boek
16 predikant (afk.)
17 Russ. schaakmeester
19 deel van safe
21 Frans lidwoord
23 uitroep van afkeer
24 haarbundel
26 beet
28 Japanse munt
30 deel van weg
31 vogel
33 voorzetsel
34 familielid
36 plus
38 lidwoord
39 soort greppel
42 aanhouden (tijd)
44 Frans pers. v.n.woord
45 onderkussen
47 voorzetsel
V9
so
St
e
S3
y
48 hooggelegen bouwland
50 nat
51 Frans lidwoord
52 korting
53 deel van België
VERTICAAL
1 zuilvoet
2 loopvogel
3 ondernemingsvorm
(Frans)
4 graansoort
6 voorzetsel
7 einde
8 overblijven
11 officiersrang (afk.)
14 voorzetsel
15 kraagplooisel
18 plotselinge trek
20 geldbergplaats
22 niet goed bij 't hoofd
z(jn
25 rivier in Siberië
26 vleeswaar
27 gegraven kuil
29 ik
81 weegwerktuig
32 jongensnaam (afk.)
34 grondsoort
35 liefhebben
37 pluis
38 gooi
40 maangodin
41 proef
42 slachtoffer
43 Duits lidwoord
46 schuifbak
49 afkondiging in Staats
blad (afk.)
51 Amer persbureau
(afk).
zich uiteraard heeft neergelegd,
zich thans van verantwoordelijk
heid betreffende het uitgezondene
ontslagen achtend.
Zoden aan de dijk
Op korte termijn heeft de AVRO
ministeriële vergunning verkre
gen om haar actie „De hond ii
pot" om te zetten in een actie
„Zoden aan de dijk" op dezelfde
voorwaarden, doch nu ten bate
van het Nationaal Rampenfonds,
waarmede hedenavond een begin
is gemaakt, en die voorlopig tot
15 Mei zal worden voortgezet.
Televisie
Heen en weer reizende tussen
Hilversum en Amsterdam, hebben
wij van de televisie-uitzending
gisteravond slechts een deel kun
nen opvangen, nl. het begin, dat
gevolgd werd door een pauze van
20 minuten. Wij achten dit. een
psychologische fout, aangezien de
televisiekijkers toen nog niets
hadden gezien dan dezelfde films
die Maandagavond al waren ver
toond.
Inmiddels verdient vermelding
dat deze filmopnamen van di
stormramp in copieën zijn verzon
den naar de televisie-diensten van
Denemarken, Engeland, Frankrijk
en Duitsland, waar zij in de e."
programma's zullen worden vei
toond. De films werden gister
avond wederom gedraaid met de
opnieuw gesproken tekst door
Evert Garretsen. Een goede vondst
was, het gironummer van het Na
tionaal Rampenfonds er in grote
cijfers doorheen te projecteren,
Na de pauze werden toespraken
uitgezonden door dr. Drees en
prof. Kortenhorst alsmede enkele
nieuwe filmopnamen.
Heden, Woensdagavond, zal it
de televisie te 8.15 u. worden be-
kend gemaakt, of een uitzending
van nieuw filmmateriaal zal vol
gen. Vrijdag a.s. is de AVRO aan
de beurt, die althans een deel van
haar aangekondigde programma
conform de mededeling in de Ra
diobode hoopt uit te zenden,
eventueel voorafgegaan door weer
nieuwe filmjournaals.
Nozema
Het Actiecomité voor een bete
re radio-ontvangst in Groningen,
„Maar Bentley!" kwam Vanderloon tussenbeiden.
„Meen je dit werkelijk?"
„Zeer zeker en gelukwensen zijn geheel aan de
orde van de dag." De baronet lachte zonder enige
opgewektheid. „Ondanks mijn slechte figuur op de
renbaan, ondanks het feit. dat Stamer in het bezit
is van een valse schriftelijke verklaring van een
ontslagen jockey, word ik toch als een buitenge
woon goede aanwinst beschouwd door mijn toe
komstige schoonvader."
Johnnie sprong op en greep zijn hand. „Laat ik
dan de eerste zijn. om je geluk te wensen," zei hij
met een lach. „En als je het meent en het allemaal dat wij te benauwd zijn, om hem iets te doen.
waar is. dan geef je me dat kanon maar Vanderloon Het enige wat we te doen hebben, is hem met
en het zal me een groot genoegen zijn om Sir zijn eigen revolver neer te schieten en het op
Henry van de minst aantrekkelijke van zijn fami- zelfmoord te doen gelijken."
lieconnecties te ontlasten." ..Uitstekend, m'n beste Katharine!" mompelde
..Johnnie! Dat moet je niet doen!" riep Libbv Vanderloon. zijn ogen strak op de hare gericht
Hunt onmiddellijk. houdend- ,,Ik kan even goed twee dode gasten heb-
„Libby heeft gelijk. „Vanderloon keek naar het ben als éen. Maar wie zal de eer hebben? Zullen
opgewoneh jonge gezicht daar voor hem. „Zó een- we vrijwilligers oproepen? Of zullen we er om
voudig zijn de zaken niet- En bovendien moei loten?"
jullie er om denken, dat Stamer hier in huis is Weer kwam er geen antwoord. Johnnie maakte
en elk ogenblik kan binnenkomen." Hij zweeg een beweging, maar de hand van Libby Hunt
even. „Sir Henry's eh gebaar heeft de situatie raakte zijn arm aan en hij bleef weer zitten,
wel aanmerkelijk verbeterd, maar wij moeten niets En toen klonk, koel en helder als bronwater
overijlds doen. We moeten alles deugdelijk over- de stem van de Barones. „Vele jaren geleden, toen
wegen." ik in Wenen nog een klein meisje was. speelden
..Overwegen! We hebben veel te veel over- wij een spelletje. Het ging zo'n beetje als volgt,
wogen en veel te vee] gepraat ook!" zei Katha- Een van ons moest de Wolf zyn. Wij gebruikten
rin? La Motte scherp. kaarten." Lili Tresckow leunde achterover in haar
Toen zij zich voorover boog, zodat haar gezicht stoel. „Ik herinner mij de regels nog zo goed- Een
meer in net licht kwam. was het of de gebeeld- van ons kinderen moest de anderen vangen Zij
bouwde lijnen van haar gelaat grover werden. Het was de Wolf. Maar eerst moesten wij kiezen, wie
glanzende vernis van de prima donna begon te het zijn zou Wij namen de kaarten en deelden ze
kraken en deed het onscrupuleuze boerenmeisje uit. Zij die Schoppenboer had Zij zweeg piot
voor de dag komen, dat in haar zucht naar roem seling en haalde even de schouders op.
niet geaarzeld had, om zelfs gangsters voor haar ,.Dat is een goed idee van de Barones!" riep
doeleinden te gebruiken. Johnnie opgewonden, „Wij kunen de kaarten ver-
„We kwamen hier. om Starner te doden en we delen en niemand zal weten, wie de Boer heeft
hebben ?r nog niet veel van terecht gebracht! behalve de man zelf,"
We hebben geargumenteerd, getheoretiseerd en „We hadden in Engeland ook een aardig spel-
alles gedaan behalve handelen. Maar we hebben letje, d3t we eveneens in toepassing konden bren-
nu een perfecte entourage. We zijn hier op het gen," bracht Sir Henry grimmig in het midden
land en van alles afgesneden. We hebben die revol- „Het werd de Kreet in Donker genoemd. Nadat
ver. Sir Henry kan het meisje koest houden en we de kaarten getrokken hebben, kunnen wij de
wat nog het beste van alles is, Starner denkt, revolver ergens in de kamer neerleggen en de
door Q. Patrick
M f M M 4 4 4 M M M M M M M M M 4 M M 4
kaarsen uitblazen, zodat de man met de Schoppen
boer het ding krijgen kan zonder zelf gezien te
worden. Wat dunk je er van, Vanderloon?"
„Een beetje theatraal, Sir Henry," gaf Vander
loon ten antwoord. ..Maar Aristotales beweerde
dat men alleen door het melodramatische vol
komen succes kon bereiken. Ik zal de kaarten en
als volwassen, beschaafde mensen. We zullen ons
kleden, als gewoonlijk dineren en ons dan in groep
jes verdelen, zodat Starner geen samenzwering
vermoedt. Ik zal Bowles in iedere kamer kaarsen
laten zetten maar niet te veel. Op het een of
andere ogenblik van de avond zal de gelegenheid
zich wel voordoen. Dat zal de zaak van slechts
één onzer zijn. De rest van ons komt in deze
kamer terug zodra het schot is afgevuurd. We
zullen geen vragen stellen en als we allemaal bii
elkaar zijn. kunnen we er gezamenlijk heen gaan
om de eh zelfmoord te ontdekken. Het is
allemaal grof van conceptie, maar ik vrees, dal
de situatie dat vereist."
„En Carmelite Starner?". vroeg Libby Hunt.
„Wat er ook gebeurt, ik geloof, dat ik haar wel
in bedwang kan houden." mompelde Sir Henry,
„Uitstekend" Vanderloon trok ziin schouders
komen succes kon bereiken. Ik zal de kaarten en
de revolver halen. En wij drie mannen kunnen er °™j mKblrt mfsMk heb zo'n
een gooi naar doen. om de goede daad te kannen wel Be™ «"F" 00 »t W z0
volvoeren
„Mannen?" riep Katharine La Motte uit. ..Bedoel
je. dat we hier niet aan mee moeten doen?"
„Het is min of meer mannenwerk, is het niet?"
„Ook een vrouw kan een trekker over halen."
Katharine La Motte's ogen flikkerde van opge
wondenheid, „Wij zouden toch allemaal onder ver
denking staan, dus waarom niet
LIBBY Hunt's gezichtje was zeer bleek gewor
den Haar handen waren in haar schoot sa
mengeknepen. Maar zij fluisterde zachtjes' „Ik
stem toe. Het is verschrikkelijk beestachtig. En
ik had nooit gedacht, dat ik er zo over denken
zou. Maar ik zie. dat we er nu mee door moeten
gaan. Wij zijn het niet alleen. Als Starner de ge-
vaag idee. dat een revolver van zeer d'chtbii moe
worden afgevuurd Er moeten kruitmerken zijn.
Langzaam kwam hij van de schoorsteenmantel
vandaan. Zijn gasten keken gespannen toe terwij1
hii de kamer door liep en aan een schellekoord
trok. En toen klonk van ergens uit de verte he'
holle en vreemd dreigende geluid van een bel
„U heeft gebeld, meneer?"
Vandierloon's gasten bewogen zich onrustig, toen
de butler on de drempel verscheen.
„Ja. Bowles Heb ie Mr. Starner gezien?"
„Hij en Miss Starner gingen enige tijd geleden
naar boven om zich te kleden voor het diner
Heeft u hem nodig, meneer?"
,Neen." Vanderloon ging weer naar de haard
egenheid krijgt om verder te gaan. komen nog terug. „Ik wilde een pak kaarten hebben. Bowle:
lozi.inen andere mensen in moeilijkheden." en Mr. Starner's revolver.
.Uitstekend, meneer."
dozijnen andere mensen in moeilijkheden.
„Uitstekend." Vanderloon glimlachte. „Ik had de
emancipatie van de vrouw buiten beschouwing ge-
Er kwam geen enkele verandering in de gelaats
la ten. We zullen dus de dames laten meedoen Maar uitdrukking van de butler. Rustig verliet hii d-
we kunnen ons niet nog eens een fout veroorloven
Zijn ogen werden hard en zijn stem klonk met haar
oude kracht- „Nadat het voorafgaande kinderspel
is afgelopen, zou ik willen voorstellen, dat wij
Starner's voorstel aannemen, om ons te gedragen
Tamer Toen hii terugkwam, hield hij Vanderloon
een zilveren blad voor, waarop een kleine auto
matic lag en een leren kaartetui.
(Wordt vervolgd).
Drente en Friesland heeft heden
een uitvoerige bespreking met de
NOZEMA gehaa. Deze stelt zich,
naar wij vernemen, in meerder
heid op het standpunt, dat, alvo
rens te beslissen tot het eventueel
toevoegen van 'n FM-zender aan
de regionale zender Noord, veld
sterktemetingen. door de PTT
moeten worden verricht na ver
betering van de zender Lopik con
form de gewijzigde golflengten,
om na te gaan. of een dergelijke
maatregel inderdaad nodig is.
Als hoofdbezwaar tegen 'n FM-
zender werd van omroepzijde we
derom aangevoerd, dat men hier
door de radio-luisteraars op ex
tra-kosten zou jagen voor een
nieuw toestel of een voorzetap-
paraat (welke laatste onderling
ernstige storingen schijnen te ver
oorzaken) terwijl bovendien be
twijfeld wordt of de resultaten op
de drie-meterband wel zó gunstig
zouden zijn als van „Noordelijke"
zijde wordt verondersteld,
HANS LEERINK.
Radio-agenda
FEBRUARI,
Hilversum 1 - 402 m - AVRO; 7.00
Nieuws; 7 10 Gram VPRO: 7 50 Dag
opening AVRO; 8 00 Nieuws, 8 15 Gram
9 00 Morgenwijding; 9 15 Sionslied 9 25
Voor de vrouw. 9 30 Waterst 9 35 Grom
10 35 „Ik weet, Ik weet wat U niet
weet"; 10 50 Voor kleuters; 1100 Orgel-
cone lt 30 Planotrio
12.00 Zang en plano. 12 25 „In 't
spionnetje"; 12 30 Land- en tulnbouw-
meded 12 33 Hammondorgelspel. 12 50
„Uit het hedrlifsleven", 13 00 Nieu-vs;
13.15 Meded of gram, 13 20 Lichte
muz.: 13 50 Gram. 14 00 „Paul Vlnan-
de'en en het Jonathan Mvsterle". hoor
spel, 14 40 Sopraan en plano. 15 00 Voor
zieken; 16 00 Gram.; 16 15 „Van Peplta's
en Mantilla's". 16 30 Gram, 16 45 Voor
Jeugd. 17 30 Gram; 17 45 Reg uilz
J F. Kools:
Surin. bos?"
18.00 Nieuws. 18 45 SportproDI 18 25
Report of gram., 18 30 Lichte muz.
19 00 Gesproken brief uit Londen; 19 05
Plscogram. 19 40 Rondetafelpar) 20 no
Nieuws; 20 05 Omroepork 2115 „Om
een Baeetel". hoorspel: 22 30 Gram;
22 50 ,De vrouw In gezin, maalschappll
en Staat", caus.; 23.00 Nieuws. 23 15
Sportactuallt 23.30—24 00 Gram
Weerber 1-100 Nieuws; 14 10 Me-
ied 14 20 Ftlmnrogr 15 00 Rehool-
■ad1o- 18 10 Gram 16 35 Hoorsnel;
8 00 Voor Kinderen; 18 55 Weerber;
9 00 Nieuws: 19 15 Sport. 1920 Voor
landbouwers, 19 3.5 Lichte muz.. 20 00
Klankb 20 30 fnstrunj trio. 21 30 Oe-
2 00 Nieuws, 22 15 Klankb.;
23 00 Gevar progr 23 30 Wotensoh.
23 45 Pari overz 24 00—0 03
Nieuws
;BC light programme 1.500
12 00 Mrs Dale's Dagboek;
muz: 13 00 Pari overz:
13 15 Dansmuz 13 45 Orkestconc 14 45
Voor kinderen; 15 00 Voor de vrouw;
00 Bariton en viool; 16 30 Pianospel;
16 45 Lichte muz. 17 15 Mrs Dale's Dag-
3oek; 17 30 Caus, 17 4.5 Gevar muz;
8 15 Varlétè-ork 18 45 VerZnekprngr
9 15 Voor de leugd. 10 45 Hoorspel 2000
Nieuws en radiojournaal, 20 25. Sport;
20 30 Gevai progr. 2100 Hoorspel 27 10
22 15 Gevar muz. 23 00 Nieuws;
23 15 Actuallt., 23 20 Oude Dansmuz,
Voordr 0 20 Orgelspel; 0.56—1.00
Nleuwa-
