sARANïirsa
Kunst en Curiosa
Dividendstop verlengd
zDuóty
Statenlaan 8
Den Haag
Het parlement hoort van ramp
en hulp en herstel
ft ft
HET ENGELS fR*NK °*LBV °*V,SON
De eerste zwaluw
Den Haag
Amsterdam
TE DOEN IS IN:
mgen
5
NIEUWE ROTTERDAMSE COURANT
WOENSDAG 4 FEBRUARI 1953
Een lang debat, dat
niets veranderde
(Middag- en avondvergadering van
Dinsdag 3 Februari)
IV A nogmaals een hele middag pra-
ten heeft men de zg. verlenging
van de dividendbeperking goedge
keurd, en wel met 31 tegen 15 stem
men. De socialisten en de communis
ten stemden unaniem voor, de c.h. en
de V.V.D.-ers waren unaniem tegen.
Van de a.r. stemde alleen prof. Helle-
ma, die verleden week de woordvoer
der van deze fractie was geweest,
tegen; net als in de Tweede Kamer
waar ook de a.r.-woordvoerder tegen
was geweest
gunden de ove-
Eerste Kamer
rige a.r. de re
gering een ter
mijn van een
jaar om de
SER advies te vragen en de zaak na
der te overwegen. Van de K.V.P.-ers,
tenslotte, stemden er slechts vier
tegen: de heren Mertens, Regout,
Sassen en Van Velthoven.
Dat er, na het debat van verleden
week, nog een middag praten nodig
was, moet in hoofdzaak worden toege
schreven aan de c.h. mr. Pollema. Deze
had immers dat grapje ontdekt, ont
staan doordat het ontwerp tot „verlen
ging" van de dividendbeperking eigen
lijk voor 1 Januari in het Staatsblad
had moeten staan. Maar de behandeling
in de Eerste Kamer was vertraagd. En
nu had mr Pollema beweerd, dat de wet
op de dividendbeperking op 31 Decem
ber jl. was geëxpireerd en dat men haar,
zo men haar wilde verlengen waar
hij geen principiële bezwaren tegen had
eerst tot nieuw leven moest bren
gen; hetgeen men had moeten doen
door uitdrukkelijk terugwerkende
kracht aan het verlengingswetje te
geven.
Ziedaar het probleem. Helemaal zeker
was mr. Pollema niet van deze zaak,
maar hij zei: in dub i is abstine
onthoud u in geval van twijfel. Nu lijkt
ons tegenstemmen een merkwaardige
manier van zich onthouden. Maar mr.
Pollema en de zijnen deden het. Even
als prof. Molenaar en de zijnen en
prof. Hellema en de vier K.V.P.-ers die
tegen waren. Maar voor al dezen kwam
er het voor de c.h. niet geldende argu
ment bij, dat zij ook om financieel-
economischeredenen niet van de ver
lenging wilden weten.
Debuut van een
staatssecretaris
C TAATSSECRETARIS Van den
Berge, verleden week pas be
noemd, kreeg door dit geval de ge
legenheid voor een prachtig debuut.
Onder zijn leiding had men ten de-
partemente van financiën de rede
nering van mr. Pollema orlderzocht en
daarom liet minister Van de Kiefthet
aan hem over, de Kamer te vertellen,
waarom en in hoeverre er iets op die
redenering aan te merken kon zijn.
En dat deed de staatssecretaris haar
fijn.
Mr. Van den Berge, nu dus van de
ambtenarentribune naar de regerings
tafel verhuisd, is een geboren docent en be
slist geen slechte jxirist. Zijn redenering
was heel plausibel: de wet schrijft voor,
dat over bepaalde boekjaren geen divi
dend boven een bepaald maximum mag
worden uitgekeerd: het verlengingswetje
wil niets anders dan aan die boekjaren
een boekjaar toevoegen. Dit gebeurt nu
ruim een maand nadat eerstbedoelde
boekjaren zijn verstreken. Geëxpireerd
is de wet niet, want zij vindt nog steeds
toepassing op de uitkeringen over die
boekjaren. De staatssecretaris is voorts
van mening, dat na de verlenging de di
videndstop ook zal gelden ten aanzien
van uitkeringen, over het tot nu toe
„vrije" boekjaar gedaan voordat de ver-
Ie nguragswert; in werking is getreden.
Maar de administratie is niet van plan,
tegen dergelijke uitkeringen, zo zij bo
ven het maximum zouden uitkomen, op
te treden. Dat doet er intussen niets toe,
omdat zulke uitkeringen er niet zijn.
Omdat zij er niet zijn en omdat de ad
ministratie. zo zij er wèl waren, er niet
tegen zou optreden, zal de rechter nooit
de gelegenheid krijgen om zich uit te
spreken over de vraag, hoe de situatie
tussen 31 December en de inwerking
treding van de verlengingswet was. Dat
is een academische vraag geworden.
Hierover heeft de Senaat een hele mid
dag gepraat. En tenslotte is het omtwerp-
verlengiingswet aangenomen.
De K.V.P.-er mr. Teulings en de so
cialist mr. Cammelbeeck steunden de
staatssecretaris. Er was overigens één
zwak punt voor de regering: de consi
derans van het verlengingsontwerp
sprak van verlenging van. de werkings
duur. De staatssecretaris gaf dit toe;
maar het is duidelijk, dat het meer op
de bepalingen V3n de wet dan op de
considerans aankomt. Twijfel was er bij
de a.r. mr. Rip, die minister Van de
Kieft in overweging gaf, het ontwerp te
rug te nemen. Maar toer. bleek dat de
bewindsman dat helemaal niet van plan
was, verbond <mr. Rip juist een andere
consequentie aan zijn twijfel dan mr.
Pollema deed.
Het was een vrij nutteloos parlemen
tair spel, dat men overigens een lichaam
als de Senaat moet gunnen. Want soms
komt er anders dan ditmaal uit
zo'n spel iets belangrijks tevoorschijn.
Restant
voortbestaan van de vakgroepen op deze
ontwikkeling vertragend had gewerkt.
En al had ook hij dan weinig waarde
ring voor de organisatie-Woltersom als
zodanig, toch zag hij geen reden om dit
gebrek aan waardering uit te strekken
tot de meerderheid van de bestuurderen
en nog minder meende hij er een aan
leiding in te zien, de huidige bestuurs
leden op wachtgeld te stellen en overal
nieuwe figuren voor de P.B.O. aan te
gaan trekken, wat nodeloze kosten met
zich zou brengen. De minister legde
tenslotte nogmaals de nadruk op de
snelle verdere liquidatie van de vak
groepen, welke in het voornemen van
de regering ligt, en slaagde er zowaar
in. de heer Rip te overtuigen. Het wets
ontwerp tot verlenging van de termijn,
waarbinnen de organisatie-Woltersom
moest worden opgeruimd, kon toen
zonder stemming worden goedgekeurd.
Oorlog en marine
T"1 OEN veranderde het toneel weer:
minister Staf en de beide staats
secretarissen van oorlog en marine
namen achter de gToene tafel plaats.
De socialistische afgevaardigde De
Dreu vond de critiek op het nieuwe
legerplan niet bijzonder rechtvaardig.
Van de richtlijnen van 1951 is niet af
geweken. De heer De Dreu betoogde
intussen, dat de sociaal-economische
ontwikkeling van ons land niet bij de
militaire ontwikkeling mag achterblij
ven. Hij uitte voorts zijn bezorgdheid
over de tekorten aan beroepspersoneel
en vond. dat de regering door verzach
ting van de toelatingseisen het achter
halen van dit tekort wel wat kon be
spoedigen. Uitdrukkelijk waarschuwde
hij tegen het zonder voorafgaand over
leg terugtrekken van de Nederlandse
militaire missie in Indonesië, al kan de
Indonesische regering wel duidelijk
worden gemaakt, dat het verblijf van
de missie aldaar voor ons een offer
betekent.
De K.V.P.-er Ruijs de Beerenbrouck
brak in het bijzonder een lans voor de
marine en was enigszins bevreesd, dat
nog niet voldoende aandacht werd ge
schonken aan de noodzaak van een har
monische ontwikkeling van alle onder
delen van onze krijgsmacht. Ook hij
was wel voor het nieuwe legerplan te
vinden. In het algemeen pleitte deze
afgevaardigde voor vrijgevigheid op
het gebied van de defensie, aangezien
karigheid op dit gebied meestal duur
komt te staan. Wel moet de regering
Postwissels voor
Rampenfonds naar
n"
D tri
nauwlettend waken, dat elke gulden
voor onze verdediging zo efficiënt mo
gelijk wordt besteed.
IV ATUURLIJK kwam de woordvoer-
-1-" der van de fractie der K.V.P. ook
op de geestelijke verzorging en het
humanisme, een onderwerp, waarvan
de r.k. pers de laatste weken vol
heeft gestaan. En ook deze r.k. ver
kondigde de stelling, dat het Huma
nistisch Thuisfront zich opwerpt als
vertegenwoordiger van alle buiten
kerkelijken. Dat deze stelling een
der punten waarop de r.k. het huma
nisme plegen aan te vallen niet
strookt met de feiten, was ook tot jhr.
Ruijs blijkbaar nog niet doorgedron
gen.
In de ogen van het r.k. volksdeel blijft
het humanisme een verderfelijke instel
ling en daarom moet er voor gewaakt
worden, dat het ook niet feitelijk, op
één lijn met de godsdienst wordt gesteld;
op grond van de re motivering strekte de
soepelheid van de heer Ruijs zich wel
uit tot vrijheid voor het Humanist:sch
Thuisfront om activiteiten te ontwikke
len en militaire tehuizen in het leven te
roepen en zelfs tot de mogelijkheid van
subsidie hiervoor van overheidswege,
doch niet tot de positieve gelijkstelling
met de religieuze geestelijke verzorging
zoals met name ln de vorm van een
uitzonderingsverlof voor militairen zou
zijn geschied die tot elke prijs ver
meden moet worden, zelfs al gebruikt
men hier dan als dekmantel „de fraaie
term van ethische welzijnsverzorging".
De overheid mag nimmer de onkerke
lijkheid bevorderen en daarom moest
volgens de heer Ruijs het antwoord van
minister Staf op de vragen van pater
Stokman dan ook niet tenvolle bevredi
gend geacht worden. Ook de c.h. mr.
Vixseboxse bewoog zich blijkbaar in deze
richting Zonder overigens het humanis
me of het Humanistisch Thuisfront te
noemen, gaf deze afgevaardigde namelijk
als zijn mening te kennen, dat de rege
ring nimmer over mag gaan in dit ver
band tot een subsidie aan particuliere
organen, welke zich niet op christelijke
grondslag stellen.
Woensdag volgt de rest van het de
fensiedebat.
Opening „het Hunehuis"
uitgesteld
In verband met de nationale ramp is
de opening van het militair tehuis van
het Humanistisch Thuisfront „Het Hu
nehuis" te Havelte iDr.). oorspronkelijk
vastgesteld op 4 Februari des middags
om 2 uur, uitgesteld tot 11 dezer op de
zelfde tijd.
(Vergadering van Dinsdag 3 Februari)
y O vol als vanmiddag, de eerste
*-* vergadering na het winterreces,
was het in geen tijden in de Kamer
geweest: ongeveer negentig leden
aanwezig, publieke en gereser
veerde tribunes vol, veel belangstel
ling in de loges daar waren o.a.
de staatsraden Deckers, Joekes en
Van Schaik
en tussen dat
alles door film
operateurs met
toestellen en
lampen. Achter de regeringstafel bijna
alle ministers en de twee staatssecre
tarissen van Sociale Zaken en Volks
gezondheid.
Zo was dan in parlementaire vor
men gedemonstreerd, hoezeer ieder
meeleeft met de ramp die Nederland
heeft getroffen en waarover de mi
nister-president een verklaring zou
afleggen. De ramp, waarvan de kaart
van Nederlands Zuidwest-hoek, achter
de regeringstafel opgesteld, met haar
grote blauwe plekken de onder
gelopen gebieden niet meer dan
een papieren projectie kon zijn.
Voordat minister Drees het woord
kreeg, hoorde men staande een rede van
voorzitter Kortenhorst aan, een woord,
passend bij de gebeurtenissen, die rouw
en nameloos leed en onnoemelijke ver
liezen veroorzaakten, maar die ook een
algemene hulp- en offervaardigheid ver
wekten. ..Redden, verzorgen, herstellen":
dat is, aldus mr. Kortenhorst, het „drie
ledig program", elkeen opgelegd.
Staande ook luisterde men naar het
begin van de woorden van minister
Drees. die op z ij n manier het pendant
van des voorzitters rede leverde. En toen
allen, een sober gebaar begrijpend, waren
gaan zitten, volgde 's ministers droeve
opsomming, de officiële constatering van
de feiten, voor zover bekend. En ook het
relaas over de reddingsmaatregelen, de
hulpacties en al wat daarmee samen
hangt.
A AN de overzijde, in de Senaat,
speelde zich iets soortgelijks af.
Een toespraak van voorzitter Jonkman
en daarna een rede van vice-premier
Beel, wat de zakelijke inhoud betreft
gelijk aan die van minister-president
Drees in de Tweede Kamer. De voor
zitter las ook een telegram van deel
neming van de Belgische senaatsvoor
zitter Struye voor. En 's avonds, in
Advertentie
nOQP'U//T'PgV_^__J
het debat over Oorlog en Marine,
brachten alle sprekers hulde aan de
hulp, die de Nederlandse militairen
in de getroffen gebieden verlenen.
Ginds, aan de overzijde, ging men dus,
na een korte pauze, de verleden week
al opgestelde tweedaagse agenda af
werken. Niet aldus in de Tweede
Kamer, waar men besloot, niet meer
voor de volgende week Dinsdag by een
te komen.
Maar voor het zover was moest men
eerst besluiten, nog geen beraadslagingen
over de mededelingen van de minister
president te houden. Dr. Drees had
nadere mededelingen in uitzicht gesteld.
Die wachtte men af. Wij hebben de in
druk. dat een debat deze middag ook niet
veel zin zou hebben gehad. De eerste
activiteit moet immers thans gericht zijn
op de getroffen gebieden. Nu uit de
regeringsmededelingen niet was op te
maken, dat er van grove nalatigheden
sprake was, deed men er inderdaad betar
aan, de regering verder te laten werken
'ook een van de redenen, waarom men
de zwaar beladen agenda tot de volgende
week liet liggen). Bovendien zullen er
Kamerleden zijn die zich ter plaatse op
de hoogte willen gaan stellen; wat zy in
kleine groepjes mogen doen.
Herhaaldelijk is deze dagen gesproken
over de eensgezindheid in ons volk.
„Rampspoed is de machtigste van alle
banden, die ons over alle politieke en
andere scheidslijnen heen verenigt", zo
had Voorzitter Kortenhorst het uitge
drukt. Zeker, maar één groep was er,
die iets anders wilde dan de anderen:
de communisten wilden vanmiddag al
een debat; althans wilden zij vragen
stellen. Zij brachten het met hun streven
zo ver. dat er een hoofdelijke stemming
moest worden gehouden over de vraag,
of er vandaag al beraadslaagd zou wor
den over het beleid ten aanzien van de
ramp.
Dat zij zelfs onder deze omstandig
heden niet wilden afzien van hun vexa-
toir gebruik van het recht om stemming
te vragen, toont dunkt ons voldoende
aan. wat voor plaats zij in ons volk
innemen.
Peter Minuit van de Westindische
Compagnie, koopt Manhattan tan de
Indianen in 1626.
Drie exposities
X TENTOONSTELLING in het Me
tropolian Museum zal eigenlijk
bestaan uit een drietal exposities:
een historische, die in een zijvleugel
van de grote hal van het museum is
ingericht en die dus onmiddellijk de
aandacht van het binnenkomende pu
bliek zal trekken, voorts een tentoon
stelling van meubels en kunstvoor
werpen, en ten slotte een tentoon
stelling van meesterwerken der Ne
derlandse schilderkunst, waarvan de
bloeitijd samenvalt met het ont
staan en de groei van Nieuw Amster
dam. Deze laatste expositie is saam-
gebracht uit de collectie van het mu
seum en bevat o.a. acht Halsen en
drie Vermeers, waaronder de ver»
maarde „Dame met luit" en de „Jon
ge vrouw met een waterkan." Er
zijn verder representatieve werken
van Hobbema, Ruysdael, Ter Borgh,
Maes, Van Goyen, Metsu, De Hoogh,
Nederlandse muziek
in Amerika
Van onze oorrespondent
NEW YORK, 3 Febr. Hedenavond heeft
een concert plaatsgevonden van heden
daagse Nederlandse muziek, georgani
seerd door het comité voor Nederlandse
muziek. Er werden Werken van Luctor
Ponse, Willem Pijper, Ton de Leeuw,
Hendrik Andriessen, Henriette Bosmans
en Hans Henkemans ten gehore gebracht.
Vele Nederlandse autoriteiten waren
aanwezig onder wie mr. Van Royen, de
Nederlandse ambassadeur. Het concert
heeft met succes vele nog onbekende
werken hier geïntroduceerd. De Voice of
America zal deze later uitzenden.
Concertgebouworkest
Het vioolconcert van Sibelius is in
het oeuvre van deze componist juist ge
plaatst voor de vierde symphonie, die
een beslissende wending in zijn styl be
tekende. Wellicht is daaruit een zekere
tweeslachtigheid te verklaren. Het eer
ste deel vertoont met zijn rhapsodisch
karakter een veel grotere mate van oor
spronkelijkheid dan de volgende twee
delen, maar toch ook dit eerste deel
heeft in zich zelf weer het bezwaar, dat
er vooral voor de vioolpartij telkens
weer een beroep wordt gedaan op be
kende. zij het ook meestal zeer moeilijke
wendingen uit het virtuose répertoire.
Slechts een technisch zeer goed uitge
rust violist zal dit concert aan kunnen
en het is geen geringe verdienste ge
weest van Jan Damen, dat hij het hier
onbekende werk heeft gepresenteerd op
een manier die aan helderheid en be
heersing van de materie niets te wensen
overliet.
Rafael Kubelik heeft het Concertge
bouworkest .nog geleid in zeer klank-
prachtige uitvoeringen van het concerto
grosso m g-klein van Handel en de ze
vende symphonie van v Beethoven, bei
de reeds in ons blad uit Amsterdam be
sproken.
Conferentie Het probleem
der politieke bewust
wording
De Atbeiders Gemeenschap der Wood-
brookers te Bentveld heeft na een ka
der-conferentie van haar centrum voor
politieke scholing een weekend-confe
rentie uitgeschreven tegen Zaterdag en
Zondag 14 en 15 dezer in haar oonferen-
tie-oord te Bentveld over het onderwerp
,Het probleem der politieke bewustwor
ding."
De leiding berust bij dr. A. van Biemen.
Het programma vermeldt inleidingen
van mevr. dr. H. Verwey-Jonker over:
Maatschappelijke positie en politieke
keuze: drs. M. Heslinga: Psychologische
en sociaal-psychologische aspecten; prof.
I. Samkalden over: Politieke me
ningsvorming.
Aanmeldingen worden zo spoedig mo
gelijk, in ieder geval vóór 10 Februari
ingewadhit by de administratie van de
A. G. der Woodbrookers, Bentveldse
weg 3 te Bentveld. Kosten worden over
eenkomstig draagkracht geregeld.
De tentoonstelling te New York
Van onze correspondent.
NEW YORK, 30 Jan. Op 2 Februari 1653 werden, bij proclamatie
van de „directeur-generaal" van Nieuw Nederland, Pieter Stuyvesant,
stadsrechten aan Nieuw Amsterdam het latere New York ver
leend. Thans viert de stad New York haar 300-jarig stedelijk bestaan
met een reeks plechtige en feestelijke gebeurtenissen, die elkaar in de
loop van dit jaar zullen opvolgen. Over de inzet, de kerkdienst van
Zondag in St. Mark's-in-the-Bouwerie, waar Pieter Stuyvesant is be
graven en de opening van de tentoonstelling in het Metropolitan
Museum zullen u inmiddels reeds berichten hebben bereikt.
Cuyp, Jan van der Heyden en Phi
lips Koninck.
Rembrandt is in die zalen niet ver
tegenwoordigd. Het Metropolitan Mu
seum heeft namelijk enige maanden
geleden in de bovenzalen een specia
le Rembrandt-tentoonstelling inge
richt van alle werken van deze Ne
derlandse grootmeester in het bezit
van het museum, benevens enige
schilderijen uit particulier bezit. De
ze expositie vormt nu een bijzonder
indrukwekkende aanvulling van de
reeks herdenkingstentoonstellingen;
zij bevat ook een prachtige verzame
ling etsen en tekeningen van de mees
ter, die aan de wanden rondom hef
trappenhuis zijn gehangen.
De kunstvoorwerpen, die in een an
der deel van het museum zijn saam-
gebracht, zijn voornamelijk van vroeg
Amerikaanse oorsprong. De voor
naamste plaats wordt hier ingeno
men door het zilverwerk, dat de in
vloed der Nederlanders sterk doet
uitkomen. Trouwens, bijna al die eer
ste Amerikaanse zilversmeden waren
van Nederlandse afkomst: Cornelius
Kierstede, Jacob Boelen en Jacobus
van der Spiegel inspireerden zich op
de voorbeelden van het Nederlands
handwerk. In deze verzameling vindt
men verschillende zilveren doopscha-
len met Nederlandse inscripties.
Bij de inrichting van de historische
tentoonstelling heeft de directeur van
het gemeentemuseum te 's-Gravenhage,
Dr. L. J. F. Wijsenbeek. zijn medewer
king verleend. Hij heeft onder meer uit
Nederlands staatsbezit overgebracht het
origineel van de befaamde brief van
Pieter Schagen, waarin mededeling
wordt gedaan van de aankoop van het
eiland Manhattan van de Indianen door
Pieter Minuit voor de prijs van snuis
terijen ter waarde van zestig gulden.
De brief, die aan de Staten-Generaal
is gericht, dateert van 1626. het jaar
van de aankoop. Wij vinden hier ook
de remonstranties van de burgers van
Nieuw Amsterdam, waarin zij hun be
klag doen over het optreden van de gou
verneurs. Met steeds meer klem dron
gen zij op zelfbestuur aan en deze ver
togen hebben aan eindelijk in 1653 de
verlening van stadsrechten tot gevolg
gehad. Merkwaardig is wel dat in een
van die remonstranties ook geklaagd
wordt over toestanden van corruptie aan
de kades, de pierschandalen, waar wij de
laatste tijd zoveel over hebben moeten
horen, zijn blijkbaar niets nieuws.
Er zijn ook verschillende oude kaar
ten. waaronder een afbeelding in vogel
vlucht van de stad Nieuw Amsterdam,
die bekend staat als het plan Castello.
omdat het origineel hiervan in 1910
ontdekt is in de Villa Castello nabij
Florence. Uit Nederland is eveneens
overgebracht het oudste scheepsmodel
(uit de verzameling van het Rijksmu
seum) dat uit 1652 dateert. Het is een
model van de Oost-Indië-vaarder Wil
lem II. De stad New York heeft een
model afgestaan van de „Halve Maen"
waarop Hendrick Hudson naar Amerika
voer. Een groep Nederlanders heeft dit
model in 1909. ten tijde van de Hudson-
Fulton herdenking aan het stadsbestuur
aangeboden.
Enige diorama's, die gebeurtenissen
uit de vroege geschiedenis der stad ver
beelden, zijn eveneens uit het museum
van de stad New York overgebracht.
Een er van stelt de verkoop van Manhat
tan aan Pieter Minuit aanschouwelijk
voor.
Onder de merkwaardige documenten
is een corpsboek van de hogeschool te
Franeker (uit hel rijksarchief in Leeu
warden), waarin de Leeuwarder studen
ten uit de jaren 1626 tot 1667 zijn inge
schreven. Onder de datum 1629 vin
den wij er de inschrijving van ..Petrus
Stuyfsandt", die toen wel niet zal heb
ben vermoed dat zijn naam nog eeuwen
later bij millioenen een huishoudwoord
zou zijn.
In de geschiedenis van New York zal
Nieuw Amsterdam blijven voortleven
en de huidige herdenking is terecht aan
gevat als een gelegenheid om de Ne
derlands-Amerikaanse vriendschap op
nieuw te bezegelen.
TN de avondvergadering legde de
a. r. dr. Rip weinig waardering
aan den dag voor de noodzakelijk ge-pe geschiedenis van een Australische hond
bleken tydelyke verlenging van de a
organisatie-Woltersom. Volgens deze
afgevaardigde was het beter geweest
behoeven in te dienen, o. m. aangezien
handhaving zij het voorlopig en 51.
ten dele van de huidige vakgroe
pen een snelle totstandkoming van de Gedurende de volgende dagen bleef Tom Dus-
publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie i ty 's nachts vastbinden. Hij vond dit onaange
naam; het leek alsof hij toegaf dat zijn hond een
slechte gewoonte bezat, maar wat kon hij an
ders doen? Later misschien, wanneer de herin
nering aan het stukje wol op Dusty's iip wat
was vervaagd, zou hij hem een tweede kans
geven; misschien zou dan blijken dat zijn vrees
ongegrond was. Het kon best zijn dat Dusty niet
op jacht was geweest. Tom had er aan gedacht
dat hij misschien wat aan het liefkozen was ge
weest. Dat gebeurde weieens met de honden van
dichtbijzijnde boerenerven. Hij zou wel eerder
aan de mogelijkheid van deze uitleg hebben ge
dacht ware het niet om het stukje wol. Nu hoop
te hij weer dat dit de ware uitleg was en dat
de wol bij ongeluk door Dusty was opgeraapt
Dat kon makkelijk genoeg gebeuren.
in de weg zou staan.
De a.r. spreker vroeg zich trouwens
af, welke concrete taken nog voor de
gehandhaafde vakgroepen waren weg
gelegd en hij toonde zich nogal beducht
voor de zetelvaslheid van bepaalde be
stuurderen, die er toe kan leiden,
dat de voornaamste leidende figuren
uit de organisatie-Woltersom integraal
overgaan naar de P B.O.. hetgeen in
verband met de totstandkoming van
die door de Duitsers in het leven
Seroepen organisatie lang niet in
le gevallen gewenst geacht moet wor
den. Minister De Bruyn ging geheel ac-
coord met de heer Rip, dat het inder
daad beter ware geweest, indien de vak
groepen binnen de daartoe gestelde ter
mijn waren ontbonden. Doch. nu er tot
dusver in het kader van de P.B.O. nog
geen enkel .schap" is tot stand gekomen,
kan men de bestaande groepen nog niet
geheel missen. Overigens zijn er al 654
opgeheven en zullen 84 andere spoedig
volgen. Er blyven wel degelijk werk
zaamheden over. die uit financieel oog
punt niet door de vrije organisaties ter
hand genomen kunnen worden: het
wachten is ook in dit opzicht op de in
stelling van de „schappen". Volgens de
minister lagen de oorzaken van het nog
niet ontstaan van deze „schappen" elders
#n hij kon daarom niet inzien, dat het j
ruiken en de smaak van zijn handen op zijn
tong te voelen. Hij nestelde zich ineen om te gaan
slapen en hij was gelukkig dat Tom hem graag
mocht en goed op hem was.
Er ging een maand voorbij voor Dustv weer
uit de nacht werd wakker geroepen en 'hij zijn
kop ophief om te luisteren. Toen hij het roepen
hoorde was het zo plotseling en dringend dat het
leek alsof een andere hond zich van zijn lichaam
had meestergemaakt terwijl hij sliep, een hond
van het ras van zijn moeder. Deze keer was het
dringender dan te voren, hij weifelde nu niet zo
als hij te voren had gedaan. Het leek alsof een
jonge man overnacht volwassen was geworden en
het gevoel van te lang als kind te hebben rond
gespeeld zich van hem had meestergemaakt. Hij
lag maar even met zijn oren gespitst. Het was
heel vroeg in de morgen; de afnemende maan
ging op en zij was te zien onder de buitenste
rand van het dak, tussen de boomtoppen achter
de boerderij. Overal heerste stilte behalve een
stemgeluid dat van veraf riep en zijn bonzend
hart terwijl hij luisterde. Hij stond op en wilde
weglopen, maar hij kwam met een plotselinge
Dusty aanvaardde het vastbinden uit zijn ge
hechtheid aan Tom. Op het ogenblik was hij een
en al Kelpie. Tom had gelijk toen hij veronder
stelde dat er iets in zijn natuur was dat voor het
ogenblik gerustgesteld was. Hij vond het niet
prettig het touw om zijn hals heen te voelen,
maar wat Tom ook deed, het moest wel goed
zijn omdat hij het deed. Hij vond het plezierig
als Tom naast hem kwam zitten en nog even een
praatje met hem maakte voor hij naar bed ging.
Het was prettig wanneer de deur dichtging en
de lange nacht begon met het geluid van Toms
stem in zijn oren te horen, zijn bekende lucht ta
ruk aan het eind van zijn touw tot stilstand. Hij
gedroeg zich toen niet als een Kelpie; hy keerde
zich om en vocht als een wilde hond in een val,
en hij trachtte zich los te rukken. Zo wild wor
stelde hij dat hij Sapper wakker maakte. Sapper
wist wel dat zijn vriend niet in zijn gewone
doen was en waarschijnlijk begreep hij wel iets
van wat er gebeurde. Hij jankte wat uit mede
gevoel en hij kwispelstaartte; maar ook trok hij
zich wat terug en legde hij zijn oren tegen zijn
kop alsof hij bang was.
Dusty hield op met worstelen en begon te
beven. Hij liep terug naar de plek waar hij ge
woonlijk lag en zat daar de nacht in te staren.
Zijn tong kwam te voorschijn alsof hy moe was
van het hollen. Hij keek om zich heen, trok zijn
tong weer in; toen kwam zij weer te voorschijn
en hij begon weer te hijgen. Sapper stond op en
kwispelstaartte. Hij sloop een eindje langs de
achtermuur van de schuur, ging toen liggen en
viel spoedig weer in slaap.
De dageraad brak aan voor Dusty weer ging
liggen.
Die dag moest Tom op verzoek van Harry naar
een buurman om hem te helpen wat prikkeldraad
aan te brengen in een nieuwe bergplaats. De
plaats waar zij gingen werken lag op zowat twaalf
kilometer afstand en omdat Dusty de volgende
dag zwaar werk te wachten stond, had Tom hem
thuisgelaten.
Hy werkte die avond laat met de buurman
om het zaakje klaar te krijgen en toen Tom
thuiskwam hadden de Morrisons hun avondeten
al op Harry nam het paard van Tom over en
de laatste ging direct naar binnen Terwijl hij
at kwam mevrouw Morrison de keuken in om iets
te halen en voor ze heenging zei ze tegen Tom
„Ik heb Dusty niet gezien toen ik de honden hun
eten gaf"
Tom was niet bezorgd en hij zei, „O, hij zal
wel hier of daar in de buurt zijn". Toen hij dit
zei was hij werkelijk in de stemming om dit
maar wat nonchalant te behandelen. Dusty had
nog nooit beter gewerkt sinds de dag van de
herderswedstrijden. Het leek weieens of alles
waartoe hij in staat was meehielp. Hij was weer
zozeer zichzelf dat Tom er over dacht hem
's nachts niet meer vast te binden. De schok die
hij die morgen had gekregen toen hij hem zo hol-
zijdig en met een pluisje wol op zijn lip had ge
zien, leek hem nu lichtelijk komiek: hij had er
zo'n drama van gemaakt en er was niets ergers
gebeurd dan een vrijerij!
Maar toen mevrouw Morrison even de kamer
uit was echoden haar woorden in de stilte: „Ik
heb Dusty niet gezien toen ik de honden hun eten
gaf, Tom". Tom at het laatste deel van zijn
maaltijd vlugger dan het eerste. Toen hij klaar
was nam hij Dusty's bord van de stoel waar me
vrouw Mojrison het had gelaten en hy ging de
kamer uit zonder eerst zijn pijp op zijn gemak
te stoppen zoals hij gewend was te doen.
(Wordt vervolgd)
A MDAT een zwaluw nog geen lente
maakt, garneerde mevr. Tonny Waa-
gemans een roomblanke zomerjapon
met wel vijf of zes van die zwart flu
welen vogeltjes. Voor zover het de mo
de betreft, is daarmee het voorjaars
seizoen ingeluid, compleet met strand-
pakjes en reiscostuums.
„Ligne arabesque" heet de lijn van
onze Nederlandse ontwerpster, die niet
heeft afgewacht wat de Parijzenaars
dit seizoen zullen decreteren, doch nu
reeds haar eigen voorliefde kenbaar
maakt voor: een taille op de plaats, die
de natuur daarvoor heeft aangewezen,
aen natuurlijke schouderlijn, mouwtjes die
of heel kort en aangeknipt zijn, of tot
net over de elleboog reiken en in het
laatste geval vaak ingenieus van coupe
zijn (vanwege die arabesque), en een
rok, die meestal ruim en soms zelfs
flink wijd is en de kuit royaal bedekt.
Wat de kleuren betreft, is er veel
grijs te zien, niet het donkere anthra-
cietgrijs, dat van de winter schering
en inslag was, doch enige lichtere nu
ances, waarvan de donkerte ongeveer
overeenkomt met petitgris, voorts blauw
rose, groen en dieppaars. Het crème en
beige, dat in Parijs favoriet belooft te
worden, is slechts schaars vertegenwoor
digd, omdat deze kleuren een feller zon
licht en een zuidelijker vrouwentype
vragen, dan ons land pleegt op t« le
veren.
Een kraagloze. zeer geklede tailleur
van een wonderlijke bronzen keverkleur
is op zeer gelukkige wijze gecombineerd
met een paarse blouse en accessoires.
Blauw in een kleur die het midden
houdt tussen korenbloemen en paarse
hyacinthen, is gebruikt voor blouse,
garnering en accessoires van een reis-
costum van grijze tweed: een rechte
jas met blauwe revers en voering en
een pakje, waarvan het rechte jasje
met een gesp aan de hals gesloten is.
Een pakje van grijze jersey blijkt
zich te lenen tot velerlei doeleinden, va
riërend van tailleur via japonnen in
verschillende graden van gekleedheid
tot cocktaildress. Alleraardigst voor een
jong meisje is een vlotte jurk, die on
der het zwarte lijfje met boothals een
zwart met geel gestreepte rok vertoont,
waarin een rand van tot ruiten genaai
de strepen is ingewerkt. Het japonnetje
krijgt een gekleed accent, wanneer er
wijde, gestreepte pofmouwen worden in-
geknoopt.
Het modevoorjaar is begonnen, com
pleet met zwaluwen en zonnepakjes
het was een fleurig en hoopvol begin.
JEANETTE
Een schoenfabriek te Dongen van
de firma Leyten is door tot r.u toe on
bekende oorzaak afgebrand. De brand
weer is er in geslaagd de belendende
gebouwen te behouden. De schade wordt
geschat op f 300.000.
Donderdag 5 Februari. Schouwburg
12.45: Win Sonneveld, cabaretier; 8: Co
rinthians De Rozenkrans; De Lantaren
8.15: Rott. Comedie: Moord by open
doek.
Bioscopen t/m 5 Februari
Arena: Storm over Malakka 14 j. Ca
pitol: De grote beslissing 18 j. Cineac
en Victoria: De verboden vrucht 18 j.
Colosseum: The greatest show on earth
14 j. Harmonie: High noon 14 j. Lutusca:
Hongkong 14 j. Luxor en Prinses: Ope
ratie Cicero 14 j. Rex: Het zwaard der
vergelding 14 j. 't Venster: Het wonder
van Milaan a.l.
Schiedam
Schiedam: Passage: De straat 18 j.
Donderdag 5 Februari. Kon. Schouw
burg 8: Haagse Comedie: Als 't kindje
binnenkomt; KI. Comedie 8: Comedia:
Toevallige ontmoeting en Als een phoe
nix; Diligentia 8: Pianorecital Maria-
Elena Pallemaerts; K. en W. 8: Ned.
Opera: Besloten voorstelling.
Bioscopen t/m 5 Februari
Apollo: Geheime opdracht 14 j. Asta
en Centrum: Zo zijn we niet getrouwd
18 j City: Vergif 18 j. Corso: Het ge
heim van Mayerling 18 j. Hollywood:
Zorg. dat je er ook bij komt 14 j. Me-
tropole Tuschinski: en Passage: Sterren
stralen overal a.l. Kriterion en Odeon:
De dood van een handelsreiziger 18 j.
Olympia: Always in my heart a.l. Plaza:
Gevleugeld gevaar 18 j. Capitol en Rem
brandt: Een nacht koningin a.l. Rex. De
verboden vrucht 18 j Roxy: De stad
zonder genade 14 j. Seinpost: She's wor
king her way trough College 18 J. Stu
dio: Hondje, laat je juffrouw uit 14 j.
Thalia: Export in blond 18 j Uitkijk:
The galloping major aX West-End:
Othello 18 j. Musica: High noon 14 J.
Donderdag 5 Februari. Stadsschouw
burg 8: Ned. Comedie: School voor
vrouwen (Kunstkring); Doelenzaal 8:
Théêtre Hébertot: Rome n'est plus dans
Rome; Centraal Theater 8: Ned. Come- ^iailu C11
die 8: Via Lissabon; Carré 8: Circus I Salomo (a.l.).
Strassburger; Leidseplein Theater 8:
ABC Cabaret Bibelonië; De la Mar
Theater 8: Cabaret Wim Sonneveld: Het
meisje met de grote voeten; Kleine
Komedie 8: Gez. Kaart: Potasch en Per-
lemoer; Concertgebouw 8.15: Concert-
gebouworkest o.l.v. Rafael Kubelik. Jan
amen, viool.
Bioscopen t/m 5 Februari
Alhambra: De verboden Christus 18 j.
City: Het mysterie van de gouden ade
laar 14 j. Cineac-Damrak: de eerbiedige
lichtekooi 18 j. Corso: Operatie Cicero
14 j. Cultura: Affair in Trinidad 18 j.
Kriterion: Le plaisir 18 j. Capitol en
Luxor: Blanke ballast 18 j. Nöggerath:
Morphine 18 j. Passage: Storm over Ma
lakka 14 j. Plaza: Bureau zedenpolitie
18 j Rialto: Op het scherp van de snede
18 j. Rex: De ellendigen 14 j. Roxy: Don
Camillo. Royal: De laatste grens 14 j.
Tuschinski: Sterren stralen overaL Uit
kijk: The galloping majoor.
Utrecht
Donderdag 5 Februari. Stadsschouw
burg 8: Amateur toneelgez. Phoenix: De
hertogin van Saragossa; Tivoli 8: Uit
voering van de gezamenlijke Utrechtse
mannenkoren; K. en W. 8: Simon Car-
miggelt over Humor in de literatuur;
Universiteitshuis 8.15: Alliance Fran-
caise Lezing Jean-Daniel Maublanc over
La musique contemporaine.
Bioscopen t/m 5 Februari
Camera: Le plaisir 18 j. Citv: Het zal
je gebeuren a.l. Palace: In old Schevenne
14 Rembrandt: Tot inkeer 18 j. Scala:
De man zonder angst 18 j. Vreeburg:
De kuise bruidegom 14 j.
Woensdag 4 Februari. Oosterpark 7:
Lichtwedstrijd ten bate van het Ru a-
penfonds; Harmonie 8: Abonnements
concert G.O.V.
Donderdag 5 Februari. Stadsrchouw-
burg 8: Haagse Comedie: Yerma.
Bioscopen 3 tjn. 5 Febr.
Beurs: De man van Colorado (18) Za
terdag, Zondag en Woensdag Furie van
de Kongo (14). Cinema: Iwo Jima (18).
Grand en Luxor: De myn«n van Koning
KalniYir. In 1 I
