Barmhartigheid zonder botert Koe en paard in onmetelijke watervlakte Twee millioen voor herstel HULP UIT EUROPA Bestrijding ramp verzorging van vluchtelingen A lb lasserwaard niet onrustbarend Dulles besprak krijgszaken door H. A. Lunshof „Het zijn slechts bedelaars" Heus Catarrh y vim VATRO-NOL rHELP GIRO 9575 WOENSDAG 4 FEBRUARI 1953 DE COURANT—NIEUWS VAN DE DAG 3 B. en W. Den Haag vragen (Van onze Haagse redactie.) DEN HAAG, 3 Febr. Voor lopig vragen B. en W. van Den Haag aan de gemeenteraad een crediet van f 2 millioen voor het herstel van de ernstig aangetaste Scheveningse boulevard, de ha venhoofden, de binnenhaven, d< afgangen naar het strand, het bad- strand bij Kijkduin en enige wer ken van het afvoerkanaal naar zee. PARIJS, 3 Febr. Opperbevel hebber Ridgway had vandaag een onderhoud met de Ameri kaanse minister van Buiten landse Zaken, Dulles, jegens wie hij zijn ongerustheid uitte over de nog niet hoog genoeg opgevoerde militaire paraatheid van West-Europa. Na deze bespreking confereerden Dulles en de Amerikaanse chef van het Bureau voor Weder zijdse Veiligheid met Britse, Franse en Italiaanse hoge offi cieren. verbonden aan de inter nationale staf van de .Shape". se geteisterden" gevormd. Belgen in Nederland kunnen daarvoor storten op giro 17.50.70 van de Belgische ambassade in Den Haag. Frankrijk. Spoorwegmaterieel. De Rotary-club van Thionville wil in haar vacantïekolonies telken male 15 Nederlandse kinderen op nemen. Bij de Nederlandse consul in Lyon zijn al honderden pakket ten kleding bezorgd, die de KLM naar ons land zal vervoeren. Overigens heeft de KLM op al haar internationale lijnen zoveel mogelijk gratis-ruimte beschik baar gesteld om de gaven over te brengen. Uit Zwitserland bv. zou \-anavond 1000 kg dekens en lin nengoed komen. Uit Frankrijk voor 600 kg goederen. Huisvesting West-Duitsland. Tal van steden willen Nederlandse kinderen huisvesten. Munster bv. kan er 100 bergen. De staat Sleeswijk- Holstein heeft gevraagd, wat hij voor ons land doen kan. De Evan gelische kerk heeft geld en de kens beschikbaar gesteld. De re gering heeft reeds 15 motorboten, elk 14 meter lang, uit Wezel naar ons land op weg gezonden. Negen andere uit Mainz zullen weldra volgen. Officieel is meegedeeld, dat de hulp voornamelijk zal be staan in technische uitrusting, zo als machines, pompen, electrische apparatuur. De Westduitse lood gieters en gasfitters willen graag komen helpen bij het herstel, en de uitstekend uitgeruste „Techni sche Nothilfe" staat eveneens ge reed om naar hier te komen. Geld Het Westduitse vakverbond heeft als eerste schenking 50.000 Mark gegeven. Aan de mijnen en andere grote bedrijven is gevraagd, hulp ploegen naar Nederland te stu ren. En het Nederlandse Rode Kruis krijgt voor f 25.000 genees middelen van de Farbwerke Hoechst in Frankfort. Zwitserland. 100.000 Francs van de regering voor het Zwitserse Rode Kruis, dat dit geld zal ver delen over Nederland, België en Engeland. Een hulpactie voor ons land bracht in enkele uren al 450.000 francs op. Het comité ,,Hulp aan Europa" schonk 5000 zrancs. Postzegel met toeslag Denemarken. De Deense PTT geven een speciale postzegel met een toeslag uit. Een derde van de opbrengst gaat naar Nederland. Om snel te kunnen werken wordt een bestaande zegel van de ko ning van een opdruk voorzien. Verder is een vliegtuig vertrok ken met meer dan 50 rubberboten van verschillende grootte. Voorts geld, kleding, voedsel. En het Staatsorkest zal een concert ten "bate van ons land geven, waar voor de Nederlandse dirigent Eduard van Beinum uitgenodigd zal worden. Kinderschoenen Noorwegen. Twee Dakota's zijn op weg naar ons land met 500 paar kinderschoenen, tientallen rubberboten, dekens, uitrusting voor 24 ziekenhuisbedden alle gaven van particulieren. De bla den zamelen geld in. Zweden. Het koninklijk paar en prinses Sibylla hebben 3500 kro nen geschonken. Er komen grote aantallen dekens en kindervoed- sel. De Zweeds-Nederlandse ver eniging en de Nederlandse club zamelen kleding en dekens in. Italië. Twee militaire vliegtui gen onderweg met voedsel, medi camenten, beddegoed, vaartuigen, vruchten en wijn. De zeevacantie- kolonie te Tirennia kan 1000 1200 evacué'^ opnemen. Geldinza melingen in Rome, met een groot bedrag van de regering. Vaticaan. De Paus schonk f 30.000. Oostenrijk. Aan de gezant in Den Haag is gevraagd, hoe het beste geholpen kan worden. V.S. Dr. Richard McEvoy, pre dikant van de kerk van St. Mark in New York, heeft prins Bern- hard een cheque van 375 dollar overhandigd voor de slachtoffers van de watersnood. Het geld was de opbrengst van de Zondagscol lecte. De autofabriek Willy's Over land heeft H. M. de Koningin een volledig uitgeruste vierwielige ambulancewagen aangeboden. De wagen is al verzonden uit Toleda naar ons land. Australië. De burgemeester van Melbourne heeft de staat Victoria opgeroepen, geld in te zamelen. Egypte. De Egyptische gezant heeft het Rode Kruis in zijn land verzocht, in verbinding te treden met het Nederlandse Rode Kruis Pakistan. De zaakgelastigde van dit land te Den Haag heeft zijn auto met chauffeur, een secreta resse en nog een lid van zijn per soneel ter beschikking gesteld. Zuid-Afrika. Maatregelen grote schaal worden getroffen. ER zijn twee soorten Neder land vandaag. En morgen- En niog vele dagen. Het ene Nederland is liefelijk; het is vol "troost en barmhartig heid. Padvinders verzamelen kleren, jongens met vlaskoppen staan met de collectebus, meis jes bemoederen vrachtauto's, die zwaar beladen Zuidwest- waarts gaam. Tot dit Nederland behoren o»ok de Rode Kruis-' zusters, die soep geven en troost, en de soldaten, die vrouwen ver sjouwen en, kinderen en die zich in de snerpende kou en de ijjjige wind geen enkele moeite heb ben gespaard- Dit Nederland is zo nobel en. zo vol goede wil en bijna wordt-men als oudere ver liefd op zijn eigen kinderen, wanneer ze de spaarpot omke ren of kleren gaan verzamelen. Er is oök een ander Neder land. Daar ligt een jongen met een vlaskop op het blauwe pla- vuizel van de kerk in Halsteren. En zijn gezicht is nog blauwer dan het steen. Daar crepeert het jongste dochtertje in een boom of in een kast, weggekropen als een beest. Daar is alleen maar hardheid en rauwheid, in die afgronden, waarover in de psalm wordt gesproken als het over de vreselijkste bedreigingen gaat. Daar is geen leed niet geleden en daar is geen gebed niet ge zegd.- Zij zaten bij elkander in een schuur, op de zolder, en het water raapte ze weg, alsof het dingen waren, geen mensen meer, en men kan ze zien komen aan drijven. Dei verslagen zijn mis schien niet goed, zij zijn te lite rair. Ditmaal is het hard op hard- Wie het b-este schreef, zou de rauwste dingen moeten zeg/en en naast het gebed ook de vloe ken. Want ook langs deze laat ste, vreemde en duistere weg, in de nacht ero in de wind, raakt de mens Degene, op Wie hij meent te kunnen vertrouwen. Een ver zopen land, en verdronken men sen. ER zijn twee soorten Nederland vandaag. Morgen. Overmor gen en de andere dagen mis schien. Het liefelijke, barmhar tige, waar het leven heerst, er het domeini van de dood. Daar ginds. Goecl, maar er was tussen die twee soorten Nederland nau welijks een verbinding. Nobele bedoelingen aan deze kant. dood aan de andere kant. En die nobele bedbelingen konden de dood niet tegenhouden- Wat aan plaatselijk Ihulpwerk is geschied, was formidabel. Wat dokters, Rode Krulis-zusters, evacuatie- commissies;, marinemannen, ge daan hebben, is grenzeloos, doch het heeft niet mogen baten. Wij hebben dit Duinkerken verloren. Na de tweede dag is de maritieme natie Nederland, ondanks de nobele bedoelingen, ondanks de goede wil, er niet in geslaagd te verhinderen dat verklaard moest worden; Van Schouwen- Duiveland -weten wij nog niets; van die en die plaats welen wij nog niets. .Het graf is stil Wij zijn niet in staat gebleken de af gronden te openen, vóór zij zich sloten bove.n de doden; stil als een rimpelend vlak. HET heeft geen zin critiek te schrijven op wat er gebeurd is. Dat zou veronderstellen, dat er ergens tegenwerking was. Die was er niet. Bij hoog noch laag- In Den Haag noch in Den Bosgh. Wij zijn er van overtuigd, dat iedereen, die iets met de ramp te maken gehad heeft, van de beste bedoelingen is bezield. Juist dit maakt alles zo pijnlijk. Toen wij Zondagmiddag in de buurt van Bergen op Zoom ston den, hadden wij het gevoel, of de dagen van 10 Mei 1940 waren weergekeerd. Dat wil dus zeg gen: eerbiedwekkende indivi duele prestaties. Chaos daar boven. Wij spreken niet over die paar geüniformeerde Water staatsambtenaren, die rustig zaten te eten, terwijl de pro vincie achter hen verdronk. Er zijn ook zovele anderen geweest. Doch er was de chaos. Chaos ook in de oproepen om hulp. Tot vandaag toe- Veel te veel gepraat over kleren en al die dingen. Er was maar één ding nodig: dat waren boten. Er lagen mensen te verdrinken. Boten. De radio, die prachtig en uit barmhartig heid gewerkt heeft, had maar één ding moeten zeggen: Boten! De Urker vloot had Zondagmor gen moeten uitvaren- Niet 48 uur te laat. Waar was de marine? Waar waren mijnenvegers? Waar waren platboomde vaartuigen? Barmhartig, waren wij onmach tig, heldhaftig, waren wij stuur loos. Standvastig, wisten wij niet waar wij heen moesten. Er ont brak tot laat in de Maandagmid dag elk spoor van een krachtige organisatie, Die krachtige or ganisatie had dwars over alle barmhartigheid om boten gegild ;n geschreeuwd. Er waren toen nog honderden mensen te redden. Het maakt op ons de indruk, alsof met al ons gepraat over barm hartigheid en liefde en onze no bele daden, wij als geheel ge faald hebben- Men heeft geroepen en er is niet gehoord. De talloze parti culieren, die boten aanboden, raakten verstrikt in een warnet van tegenstrijdige organisaties: de voorlichtingsdiensten gingen van de veronderstelling uit, dat de burgemeesters in de verdron ken dorpen bij de radio naar instructies zaten te luisteren. Waarom beeft men te laat ont dekt, dat Schouwen nagenoeg verdwenen was? Wat hebben de waarnemers uit de vliegtuigen Zondag gezien; wat is er ge rapporteerd? Individuele daden drang: verstikt in te veel en te weinig organisatie. Stukgelopen barmhartigheid zonder boten. Zeer verstandig was de maat regel van de chef van de Gene rale Staf, om de dienstplichtigen Zondagmorgen vroeg op te roe pen. Had Rijkswaterstaat nu nooit eens gedacht, dat zulk een ramp mogelijk zou zijn? Goed. Wij heb ben misschien de St. Elisabeths- vloed en de Allerheiligenvloed vergeten- Maar wij hebben toch acht jaar geleden Walcheren meegemaakt. Wij maken ons op een grote organisatie te schep pen, die Bescherming Burger bevolking heet. Iedereen moet er aan meedoen. Eén ding is wel zeker, dat de vijand, of als wij bezet zijn, de vriend, onze dijken en zeeweringen stuk zal gooien. Dat staat vast- Welnu, daartegen is geen enkele maatregel getrof fen. Niets. Erger, het duurt drie dagen voor men eigenlijk in het geweer komt. Dat wil zeggen niet uit de sfeer van barmhartigheid, maar uit de sfeer van staatstaak. Twee- honderdvijftig mensen verdrin ken in Stavenisse en het duurt dagen voor men er bij is. Boten' Wie op 'n zomerdag over Hol land vliegt, ziet niets dan boten. Als 'men op een Hollands bin nenwater wil landen, kan dat niet. omdat er te veel boten zijn. Wij hebben ontelbare boten- Ge weldige pleziervaartuigen met geringe diepgang. Wij hebben in de haven van Bergen op Zoom boten zien ligigen, die niet wil den uitvaren, omdat niemand de schade garandeerde. Alles doet de almachtige overheid. Met alles bemoeit zij zich. Het harde woord moet er uit: bezield met barmhartigheid en •geladen met nobele geestdrift, waren wij niet in staat, van een vast punt uit het geheel te or ganiseren. Een harde hand, een koele kop ontbrak. Zondag en Maandag en Dinsdag heerste bij de hulpverlening chaos. Het was alsof ons land het vreemdste was overkomen, dat het ooit kon overkomen. Alsof geen Water staat, geen Volksgezondheid, geen provinciaal bestuur, wist, dat dit land aan de zee ontwor steld is en dat elk element te rug tracht te veroveren, wat menselijk vernuft het heeft ont nomen. Dat is de aard van het element. Die wetenschap wordt nu betaald door die blonde vlas kop, die daar blauw op het pla- vuizel lag. EN nu weten wij wel, dat wij onbillijk z|jn. Maar de rede rij Kooy, die hulp aanbood, werd door een of andere bevrachtings commissie naar huis gestuurd. Tot wie moest men zich trouwens wenden? Wij zijn in de oude kleren gevlucht. Nobel. Ons eigen dochtertje haalt ze op. En ze is er gelukkig mee en trots, want ze wil helpn. De textiel industrie in de Benelux barst van voorraden. Dacht u, dat de vrouwen, die alles hebben ver loren. niet liever een nieuwe jurk hebben? En wat kost dat? Niets. Voor het eerst is een be roep gedaan op het particulier initiatief gedurend de laatste ze ven jaren. Dat is goed. Laat de kinderen de spaarpot maar om keren. Maar de staat ook. En van de fantastische belastingop brengst kan nog wel een nieuw pak en een nieuwe jurk af voor honderdduizenden ontheemden. WIJ hebben de doden willen kleden. Er ligt goed genoeg, om alle doden met wol te be dekken. Wij hebben alleen ver zuimd hun bijtijds boten te stu ren. In een land, dat in elke £en koe en een paard te midden van een onaf zienbare watervlakte ergens op Walcheren. De dieren zijn uit het weiland naar de (reeds overspoelde) rijweg gevlucht en sedert Zondag morgen niet meer van" hun plaats geweest. Nog een klein deel van een brug die vermoedelijk over een kanaal ligt, steekt boven het water uit. De Engelse luchtfotograadie deze opna me maakte kon geen juiste aanduiding geven van de plaats waar dit dramatische tafereel op de plaat werd vastgelegd, (luchtfoto ANP) straat een eigenaar van boten kent. Nogmaals, voor de vierde maal. geloven wij, of voor de vijfde, het is geen critiek, want niemand is aansprakelijk. Dat is het juist. Met een oorlogsdrei ging op handen, met een oorlog achter ons, hadden wij al zes jaar geleden een centrale post moeten instellen, die, als de noodtoestand is afgekondigd, over alle machtsmiddelen van de staat beschikt. Die vorderen kan, die alles in één hand houdt en die kan organiseren. Nu zijn wij onze kop kwijtgeraakt, net als in de eerste oorlogsdagen. Met „wij" is letterlijk „wij" bedoeld. Hst is niet een of andere ge heimzinnige overheidsinstantie, die gefaald heeft, w ij hebben gefaald. Barmhartigheid: 10. hulde aan onze vrouwen, moe ders. kinderen, soldaten. Lokale verzetskracht van dorpen en kleine gemsenschappen: 10. Or ganisatie: 1. Te laat, te ondoor dacht, te veel, te weinig, vele koppen met verbeten lippen, geen kop. EN toch. Het blijft ontroerend, onze inspanning, onze eigen kinderen. Dat is hst ene Neder land. In het andere Nederland creperen ze in schuren, in hagel en kou, vallen ze in de donkere afgronden of drijven hun lijken aan. In het ene Nederland gaat. ondanks de barmhartigheid, het leven door. In hst andere is het vrijwel gestaakt. Er ontbreekt, vrijwel gestaakt. Er ontbrak Daarom schrijven wij dit. Om de ene jongen met zijn vlaskop en om de andere. Als wij bij elkaar willen blijven, moeten wij zien een staat te worden, die denkt vóór het geweld van vrsemde heirlegers of storm of wind toe slaat. Een geweld, oud als de Bijbel zelf. Geen Carnaval in Breda en Bergen op Zoom BREDA, 3 Febr. Breda en Bergen op Zoom hebben besloten- de Carnavalsvieringen af te ge lasten. Beide organisaties zullen trachten thans haar activiteit te richten on de hulpverlening. De voorbereidingen voor het Carna valsfeest zijn onmiddellijk ston. gezet. Hoewel dit niet zonder fi nanciële consequenties zal zijn, hoont men toch daarnaast nog aelden bijeen te brengen voor liet Nationale Rampenfonds. Breda zal in een spoedvergade- rine Dinsdagavond de voorstellen daartoe behandelen. COÖRDINATIE-COMMISSIE „WATERSNOOD 1953" DEN HAAG, 3 FebrBij be sluit van de ministerraad van Maandag is ingesteld een coördi natiecommissie „Watersnood 1953" onder voorzitterschap van de minister van Binnenlandse Zaken. In deze commissie hebben zit ting de secretaris-iïieneraal van het ministerie van Financiën, de secretarissen-generaal van de mi nisteries van Maatschappelijk Werk en van Algemene Zaken, de directeur-generaal van het Verkeer, de Nederlandse territo riale bevelhebber en de plaats vervangende directeur-generaal van de Voedselvoorziening. De taak van deze commissie is de nodige coördinatie te verzeke ren in de leiding bij de bestrij ding van de ramp en bij de latere verzorging van de getroffenen. 1. Bij de onmiddellijke bestrij ding van de ramp heeft in de provincie de Commissaris der Koningin de opperste leiding. In gevallen, waarin meer provincies betrokken zijn, of de Commissa ris der Koningin door gebrek aan verbindingen geen overzicht heeft, berust bedoelde leiding bij de minister van Binnenlandse Zaken. Dit betreft uitsluitend de vast stelling van wat gedaan moet worden en in welke volgorde. Hoe dit gedaan moet worden, ware over te laten aan instanties, die daarvoor in de eerste plaats zijn aangewezen. Zo zal, nadat door de Commis saris der Koningin of de minister van Binnenlandse Zaken is be paald, dat aan een bepaald ge bied hulp verleend moet worden van een bepaalde omvang, door de directeur-generaal van het Verkeer via de verkeersinspec- ties het wegvervoer en via de be- vrachtimgscommissarissen het wa tervervoer moeten worden gere geld- Daarbij moet bepaald wor den, het soort, de omvang en het aantal van de benodigde voer- of vaartuigen. Hetzelfde geldt ten aanzien van militaire bijstand. (Nederlandse territoriale bevelhebber), evacua tie (centrale evacuatiecommissie), levering van goederen (Rode Kruis), voedselvoorziening (di recteur-generaal van de Voedsel voorziening), enz. Hierbij zij op gemerkt. dat het in dezen uitslui tend gaat om de onmiddellijke NATO-conferentie in April PARIJS, 3 Febr. De perma nente raad van de NATO heeft vandaag meegedeeld, dat de uit gestelde conferentie van de NATO-ministers thans op 23 April te Parijs zal beginnen. De minis ters zullen waarschijnlijk niet langer dan drie dagen bijeen- blqven. (Reuter.) hulpverlening, en dat buiten be schouwing blijven alle maatrege len, die genomen moeten worden ten aanzien van de waterkering, welke de taak zijn van Rijkswa terstaat. 2. Evacuaties, waartoe beslo ten wordt door de Commissaris der Koningin c.q. de minister van Binnenlandse Zaken, worden ge regeld door de provinciale eva cuatiecommissarissen en de cen trale evacuatiecommissie. Zijn de geëvacueerden eenmaal onderge bracht in de definitieve vlucht oorden, dan is de verdere ver zorging zaak van het ministerie van Maatschappelijk Werk. met inschakeling van de provinciale opbouworganen. Twee subcommissies zijn ge vormd: a) Onder leiding van de minis ter van Maatschappelijk Werk; b) Onder leiding van de minis ter van Financiën, om de gelde lijke uitkering aan de betrokke nen en de financiering van de ge leden schade te regelen. 3) Het bijeenbrengen der bijeengezamelde goederen berust bij het Rode Kruis, de centrale in zameling van gelden bij het Na tionaal Rampenfonds. WIJ waren altijd een volk van trotse gevers en trotse bede laars. Het accent is nu weer op „bedelaars" gevallen, doch wie de rede van onze minister-president in de Tweede Kamer beluisterd hebben gunnen getuigen hoe hij onder alle dank aan het be vriende buitenland er van ge tuigde, dat wij met man en macht onze eigen problemen zullen op lossen en hoe onze regering enfin... zal regeren. Zijn red dingsplan heeft hij daarbij in schilderstermen in de grond verf gezet. Het is zo veelomvat tend en vérstrekkend zo koen en Nederlands, dat wij er gerust op kunnen zijn dat er geen ambte narij aan te pas zal komen. De dij ken en polders worden nu een zaak van Nederland en niet lan ger een affaire van waterschap pen, wijl deze de lasten van onze bescherming tegen het water niet kunnen dragen. Terecht heeft dr. Drees onze ramp vergeleken met die van de 'Meidagen terecht heeft hij in zijn emotionele rede er op gewezen dat wij ditmaal te strijden hebben tegen krachten van de natuur en dat het tenmin ste geen ménsen zijn, die ons dit leed hebben aangedaan. Groot en indrukwekkend was ook de korte en krachtige rede, die dr. Kortenhorst hield, ter in leiding van de minister-presiden tiële verklaring. De harde tikken van zijn voor zittershamer hebben in de Neder landse huiskamers weerklonken en een echo gewekt, die in onze herinnering niet zal verstommen. Zijn bede „tot de Almachtige en goede God, om troost te storten in de harten der beproefden en uitkomst te geven in de ellende en in de nood van duizenden, die op redding en bijstand wachten" kon gelukkig in het parlement van een gelovig volk weerklinken en zal niet vergeten worden, evenmin als de rede van een mi nister-president, wiens situatie schets ons zo duidelijk de omvang van de nationale ramp voor ogen bracht. Hij heeft zich een man met een groot en gevoelig hart betoond en wie zou men beter wensen, op dit ogenblik, en op deze post, nu een millioen vaderlanders in nood verkeert. Men heeft aan iedereen, hoewel het niet mogelijk is iedereen te danken, hulde gebracht voor in zet van eigen arbeid en helaas ook eigen leven. De radio is gebleken in ons nationaal bestel een levens factor te zijn en de omroepen heb ben blijk gegeven van een solida riteit en krachtsinspanning, waar voor men niet dankbaar genoeg kan zijn zij hebben mensen levens en mensenwaarden gered. De dijken worden gedicht en dus... terug naar het normale leven. Wij hebben geen behoefte aan klagen, maar aan doen! Dat was ook de zin van de rede van onze Tweede-Kamervoorzit ter. PASQUINO. Zodra U een paar druppels Va-tro-nol in elk neusgat doet, voelt U een heerlijke opluchting, 't Verzacht snel de prikkeling, maakt het slijm los en vermindert de zwelling der slijmvliezen. NEUSDRUPPELS VEEL WATER, MAAR MENSEN EN' VEE VEILIG (Van onze speciale verslaggever.) en het water een halt toe te roe- GORINCHEM, 3 Febr. De wateroppervlakte in de Alblasser- waard breidt zich nog steeds uit. Het gat in de dijk van de Noord bij Papendrecht is nog niet ge stopt en onafgebroken stroomt het water de polder binnen. De burgers en militairen staan klaar' bij de dijkbreuk om, wanneer hun de kans wordt geboden, zware zinkstukken in het gat te brengen een zoeklicht keren z\j terug. Dwars door een snijdende sneeuw bui. langs het smalle, modderige pad van een spoorlijn. Vier en twintig uur achtereen hebben zij in weerwil van kou en vermoeid heid hun iverk gedaan: mensen uit nood en gevaar gered. Ouden van dagen en zieken van de zolders der wankele huizen uit het over stroomde dorp gehaald. Vaak met gevaar voor eigen leven. Stille werkers, stille helden. pen. De evacuatievoorbereidingen hebben zich inmiddels tot Gorin chem uitgebreid. In de buitenwij ken van de stad lopen de bewo ners gevaar als het water blijft stijgen. De burgemeester heeft de bewoners op dit gevaar gewezen. En dit heeft tot resultaat gehad, dat verscheidene mensen hun huisraad en bezittingen naar de eerste verdieping van hun wonin gen hebben overgebracht. Enige bungalows, die in de polder bij Gorinchem als woning worden gebruikt, zijn geheel ontruimd en het huisraad en bezittingen zijn naar de stad overgebracht. Geruststelling „De toestand is allerminst on rustbarend. Mocht het water tot de boorden van onze stad nade ren, dan kunnen w« onze slacht offers zelf herbergen," zegt bur gemeester mr. C. R. J. ridder van Rappard, ter geruststelling van familie en vrienden van zijn ge meentenaren elders in het land. „Gorinchem dopt zijn boontjes zelf." Het water in de Alblasserwaard stijgt gestadig. Over de tussendij ken loopt het water, van de ene polder naar de andere. Het water strekt zich nu nog uit tot Giessen, Ouderkerk, Giessen-Nieuwkerk en Ottoland. Ook in Groot-Am- mers is het water in zicht. In Gorinchem zijn ook veel runderen geëvacueerd. Vele die ren, koeien, schapen en varkens zijn uit de Alblasserwaard ge haald en hebben in de marktstal- len een onderdak gevonden. De voedselcommissarïs uit de pro vincie Gelderland, de heer Van der Kooy. heeft met zijn ambte naren de tenten opgeslagen in het gemeentehuis en daar is vannacht doorgewerkt. Men regelt de afvoer van vee naar Gelderland en de aanvoer uit de polder. 1500 Dieren zijn inmiddels de „controle" in Gorin chem gepasseerd.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 2