Land van verschrikking
werd ontruimd
Droevig relaas van
Stellendamse vissers
deden 't bovenmenselijke
Metspido-boot
Tm
H.M. begroette de Prins
bij aankomst op Schiphol
„Sabena"-kapitein
Toestanden te
Oude Tonge waren
wanhopig...
Werk in lijn
Hoe staat het met hulp
van de V.N.?
cmfaz
1 DE LOUPE
Oostenrijk
UTRECHTSCH NIEUWSBLAD
Woensdag 4 Februari 1953 - 60e Jaargang No. 235
Pagina 3
EVACUATIE QOEREE'OVERFLAKKEE
(Van één onzer speciale verslaggevers)
Aan boord van „De Koningsplaat", Dinsdagavond.
Van de zijde van Middelharnis zijn zij aangekomen, een
lange stoet evacuees, strompelend over de drassige dijk
naar de haven waar het beloofde redding brengende schip,
de Spidoboot „Koningsplaat" tegen vier uur in de middag
is binnengelopen. Groepen mannen, vrouwen en kinderen,
soms gebukt onder bundels kleding, anderen met lege
handen, omdat ze niets anders dan het vege lijf konden
redden.
Zij zijn de loopbrug van het ponton afgelopen naar die
witte boot, waar de verwarming extra is opgestookt
Jonge moeders met zuigelingen in dekens gewikkeld op de
arm, kleine kinderen beladen met een tas of een kussen
sloop vol kleren. Een kleine jongen draagt als een groot
bezit een netje appelen, en tussen hen in droegen zij
brancards met invaliden, invailde ouden van dagen, ern
stige zieken. Een vrouw naast een van de brancards
spreekt kalmerende woorden tot iets dat onder de dekens
ligt. Aan boord wordt de deken opengeslagen. Een kind
van vier jaar, ernstig ziek. Aan het voeteneind een klagend
huilend bundeltjeeen baby van enkele weken.
I de moment w<jrd hij door een vloed
golf opgepakt en tegen een schut
ting gesmeten. Hy stond op de plek
waar de dijk doorbrak. Hij wist uit
de barnende kolk te komen, kroop
de dijk op en zag ondanks de duis
ternis hoe een gigantische water
stroom van alle kanten het dorp
besprong.
Binnen twee minuten stond het
water een meter hoog en het bleef
doorstijgen. Hij zag mensen in nacht
kleding, waanzinnig van angst uit
hun huizen komen, het water tege-
moed lopend en verzwolgen worden
of in de goede richting lopend en te
gen de dijk opklauteren.
Daar was voorlopig veiligheid. De
meesten vluchtten. overrpmoeld
door de vloed die de huizen binnen
zwalpte, dc trap op naar de zolder
verdieping. Daar bleven zij bijeen
zitten tot eindelijk 't daglicht kwam
Toen kwamen de helden van Stel
lendam in actie, kerels die niet aan
zichzelf dachten, vooral de vissers
niet.
Er waren geen boten om de men
sen naar de dijk te brengen, waar ze
voorlopig veiiig zouden zitten. Ze
gigngen te water, dikwijls tot hun
nek toe en graaiden losgeslagen huis-
.deuron en planken, bij elkaar. Ze
maakten er wankele vlotjes van die
ze. door het water wadend, door de
straten trokken. Eerst de huizen die
op instorten stonden. Een mens tel
kens op zo'n wankel vlotje sleepten
zij naar de dijk. Nu zeggen ze: had
den we die eerste dag maar rubber
boten en touw gehad. Dan hadden
we lijnen door de straten gespannen
en de mensen naar de dijk getrok
ken, dan hadden we er tientallen
meer kunnen redden.
naar Middelharnis
De doodsangst, die nog vaag in hun
ogen ligt. verdwijnt als ze in de
warmte zitten op een bank. Eindelijk
rust. Weg van al die verschrikkingen,
weg over het grote water naar het
vaste land. Als ze maar dat water
niet zien. en die ruïnes, de verdron
ken mensen en dieren, dat verdron
ken land zo ver het oog reikt.
Een zee van ellende neemt De Ko
ningsplaat aan boord.
De kleintjes van om en de bij vier
jaar gedragen zich beheerst als grote
mensen. Het zijn de nog jongeren die.
uitgeput van het dagenlange gesjouw
en gebrek aan rust dc kajuiten vullen
met een ijselïjk huilen.
De boot stroomt vol. Mensen van
alle standen, de landarbeidersvrouw
met een doek om het hoofd naast een
dame in een bontmantel, die een baby
draagt. Merkwaardig dat allen goed
gekleed zijn. Zij hebben blijkbaar de
tijd gehad voor een enigszins voor
bereide vlucht en hun beste kleren
aangetrokken.
Mannen en vrouwen van het Rode
Kruis en enkele militairen beginnen
direct met het ronddienen van koffie
en brood, Op brancars komen invali
de ouden van dagen aan boord
een 70-jarige met een ernstige hart
kwaal. een verwezen voor zich uit-
starende oude vrouw, die door nie
mand begeleid is. Als men haar later
bij de registratie vraagt wie zij is,
kan men er alleen maar uitkrijgen
dat zij Keizen heet, dat zij een zoon
had. die ze al in geen dagen heeft
gezien en dat zij niet weet waar zij
woont. Uit alles blijkt dat zij krank
zinnig is geworden.
Weg uit de ellende
Zolang De Koningsplaat nog aan
het ponton ligt, wachtend op nog
meer evacué's. komen ze niet tot rust.
Zo willen weg van het eiland. Ze we
ten dat ze naar Rotterdam zullen
worden afgevoerd. Maar het kan hen
niets schelen. Als ze maar de voor
deur van een woning kunnen binnen
gaan en een bed zullen vinden, niet
die lokalen van de Rijks HBS van
Middelharnis. waar zij bijna drie da
gen bijeen hebben gezeten, op een
eiland temidden van een zee. Drie
dagen en twee nachten onderdak,
maar met honderden opgepakt in te
kleine ruimten, hun woningen heb
ben zij verlaten. De school hebben ze
aanvaard als een toevlucht, maar nu
ze door het ondergelopen Middelhar
nis in bootjes naar de dijk zijn ge
bracht en lopend over de dijk of va
rend in het kanaal de haven hebben
bereikt, voelen ze dat een voorlopig
eind van de eerste ellende in zicht is.
Als De Koningplaat in de duis
ternis om zes uur de haven uit
vaart, is het of alle zorg van hen
afvalt. Er komt weer glans in hun
ogen. Ze eten en drinken weer. De
baby's krijgen een fles, want er is
melk aan boord. Ze geven toe: hon
ger hebben ze niet gehad, wel dorst,
want er is bijna nergens meer goed
drinkwater.
Ze klitten in groepjes byeen. Ze
kijken met verheugde ogen naar die
brandende electrischo lampjes. Het
lijkt of ze alles vergeten zijn.
Hel in Stellendam
Wat hier te schrijven van hun er
varingen. die allen begonnen in die
rampnacht, toen het wassende wa
ter hun overviel. De meesten kun
nen het niet onder woorden bren
gen. Een enkele vertelt er van op
een wijze, die de toehoorder de ha
ren te berge doen ryzen. Het men
selijk incasseringsvermogen moet
al wel heel groot zijn om naast de
lichamelijke uitputting nog het
hoofd koel te houden. Het is byna
onmogelijk weer te geven wat zich
op Gooree en Overflakkee in de
laatste dagen aan verschrikkingen
hebben afgespeeld en nog afspelen.
Verschrikkelijk in al zijn soberheid
is dat eenvoudige verhaal van een
reserve-wachtmeester van de rijks
politie te Stellendam, die drie dagen
niet uit de kleren is geweest, die
enkele uren tevoren voor het eerst
weer eens droog goed heeft kunnen
aantrekken en die met een verbluf
fende helderheid zich alle lugubere
momenten van de catastrophe weer
voor de geest haalt. Om drie uur in
die noolótsnacht werd Stellendam
van twee ziiden door het water be
sprongen. Eerst van het zuiden.
Met do sirenes ging men door het
dorp. Wachtmeester Brenr was bij
de waarschuwers. Hij hoorde boven
het bulderen van de orkaan plotse
ling een suizend geluid, Op hetzelf-
Naar de veilige oever
Zondag kwamen reeds de eerste
marinemannen in Stellendam aan.
Maar ze konden nog niets doen. Ze
hadden geen vletten en sloepen, die
kwamen Maandag in de haven.
Scheepjes van allerhande grootte, de
afvoer begon. Een drama op zichzelf.
Vrouwen en kinderen eerst. Motor
boten volgestopt met mensen voeren
de haven uit. Een zeearm op, waarin
de betonning door de orkaan was
weggevaagd. Alleen een man die dit
vaarwater van zijn jeugd af kent. kan
hier misschien de weg vinden De zee
was ruw. De andere oever. Hellevoet-
sluis. ver.
De boten slingerden en stampten
hevig. De mensen werden na alle
doorgestane ellende nog zeeziek ook.
En meermalen liepen de scheepjes
op de platen vast, moesten andere bo-
t ente hulp komen. Maar men zette
door. Stellendam werd ontruimd.
Na twee dagen vond men in een
boom een vrouw van 62 jaar. Zij zat
hoog in de takken en men wist haar
uit de boom te krijgen. Ze leefde toen
nog, maar kon geen woord meer spre
ken.
Zt klagen niet. deze van alles wat. zij
bezaten beroofden. Terwijl de Ko
ningplaat over de donkei-e zeearm
naar het Spui koerste, zaten ze als
verlost van alle zorgen in de kajuiten.
Bijna waren ze opgewekt. Een enkele
keek slechts verwezen voor zich uit.
De kinderen verkenden het schip. Zij
waren al vergeten wat achter hen lag.
Voor hoelang?
De Koningsplaat heeft het Spui ge
vonden. De kortste weg naar Rotter
dam. Die twee kerels op de brug heb
ben gedacht: deze mensen zo gauw
mogelijk in Rotterdam brengen. Ze
hebben genoeg doorstaan. Ze varen
de Koningsplaat door het nauwe Spui,
een duister, smal vaarwater, zonder
licht of ton. Een spannend half uur.
Beneden in warmte en licht vertellen
167 verjaagden hun bittere ervaringen
men mensen, die beneden de opper
vlakte van de zee wonen achter dij
ken. die na eeuwen kapituleerden.
Op die brug hun namen mogen
genoemd, want zij zwoegen ook dag
en nacht voor deze geslagen landgeno
ten, zuchten kapitein Van Tiel en zijn
collega, kapitein Hartman van een
sleepboot van P. Smit, die als loods is
meegegaan, verlucht op als ze de
Oude Maas bereiken. Ze varen nu met
meer zekerheid. Om half negen meren
zij aan het sido-ponton.
Enkele uren rust. Vannacht om vier
uur weer naar Zijpe en Zierikzee.
De politie te Abbenbroek heeft
Dinsdag twee personen aangehouden
die zich schuldig hebben gemaakt
aan diefstal van goederen uit de ver
laten huizen in het verdronken ge
bied.
Hedenmorgen vroeg is Z.KH. Prins
Bernhard met een K.L.M-toestel uit
New York in Nederland aangeko
men. De Prins heeft zijn bezoek aan
Amerika afgebroken en is zo snel
mogelijk naar ons land teruggekeerd
in verband met de watersnood. H.M.
Koningin Juliana en minister Beel
waren op Schiphol aamvezig om de
Prins te verwelkomen.
Honderden vrijwilligers uit het gehe- ..Het Galte Papendrecht te dichten,
Ie land en uit alle lagen der bevol- I met welk werk men reeds goede vor-
king zijn koortsachtig in de weer om deringen maakt. Een overzicht van
het 85 meter brede gat in de dijk I de werkzaamheden.
Weerzien gedrukt
door de droefheid om
de catastrofe
Schiphol lag nog ietwat verlaten in tie
schemering toen minister prof. (Ir, L.
M. Beel en de slaats-secretaris van al
gemene zaken. mr. C. L. W. Fock, naar
de aankomsthal werden geleid, enige
minuten voordat het lijntoestel waarin
de Prins en zijn parliculiere secretaris,
dr. F. A. de Graaff, gich bevonden zon
arriveren. Nog een ogenblik later stopte
ook de koninklijke auto aan de rand
van het. vliegveld. De Koningin begaf
zich. zonder gevolg, met de minister
en mr. Fock naar een ontvangkamer.
Prins Bernhard was kennelijk verrast
toen hij bij zijn aankomst door de Ko
ningin werd begroet- Beiden waren
zichtbaar onder de indruk van de ge
beurtenissen der laatste dagen. Alvo
rens het vliegveld te verlaten begaf de
Prins zich naar een gereedstaande mi
crofoon waarin hij enige woorden sprak
eerst voor de Nederlandse cn de We
reldomroep. vervolgens voor de BBC.
Van het ogenblik af. zo zeide hij.
waarop de slag die Nederland heeft, ge
troffen. in Amerika bekend was gewor
den, was hem een overvloed van mede
leven betuigd. „Mijn telefoon heeft, niet
stilgestaan en lk geloof dat er op grote
schaal geholpen zal worden." Voor de
BBC sprak de Prins zijn diepgevoelde
dank uit voor de blijken van medele
ven met een ramp die ook Engeland zo
zwaar heeft getroffen.
Al die tijd stond H.M. de Koningin
beheerst maar zwügend en in gedach
ten verdiept temidden van dn eioep
personen die hij deze korte, plechtige
verwelkoming aanwezig waren.
Te omstreeks acht uur vertrok de
Koninklijke Familie naar Soestdijk van
waar de prins enige uren later in een
Dakota met majoor Gerben Sonderman
als piloot een vlucht over de getroffen
gebieden zou gaan maken. Later zal
VLIEQEND BOVEN OVERFLAKKEE:
Kapitein Tremerie van de Belgische
Luchtvaartmaatschappij „Sabena",
die zich na een dringende oproep uit
Amsterdam onmiddellijk met een hef-
schroefvliegtuig naar het eiland Over
flakkee begaf, heeft te Brussel een re
laas van zijn tocht gegeven.
IIÜ was met zijn helicoptère neer
gestreken in Oude Tonge op cCn stuk
nog boven het water uitstekende dijk,
die in verbinding tCCtii. iet een der
tigtal geheel door "water omringde
woningen. Hier hadden 400 personen
een toevlucht op zolders en daken ge
zocht. Op zijn tocht naar Overflak
kee had de piloot grote moeite zich te
oriënteren, omdat vrijwel alles onder
hem blank stond.
Onderweg zag hij in deze watermas
sa talrijke mensen vanaf de daken
hunner huizen wanhopige tekens naar
zijn vliegtuig geven. Het hefschroef-
vliegtulg werd te Oude Tonge met
grote geestdrift ontvangen. Bijna al
deze lieden hadden Maandagmorgen
om vier uur plotseling, verrast als zij
waren door de springvloed, hun hui
zen in de omgeving moeten verlaten.
De aanvoer van gas, electriciteit en
In een vergadering van de Tweede
Kamer gaf minister-president dr. W.
Drees. Dinsdagmiddag een overzicht
van de toestand in de door de wa
tersnood getroffen gebieden. Tijdens
de toespraak van minister Drees:
juist achter hem, minister Beel, ver
der van links naar rechts: de minis
ters Staf, Algera en De Bruyne. Op
de achtergrond een kaart van de ge
troffen gebieden in Zuid-West.
Nederland.
water werd geheel afgesneden. Kapi
tein Tremerie gaf zich echter pas wer
kelijk rekenschap van de ernst van
de toestand toen hij van de burge
meester vernam, dat naar schatting in
deze gemeente alleen reeds 60 perso
nen om het leven waren gekomen De
piloot deelde mede. dat hij de volgen
de morgen vroeg zou vertrekken en
dan de post van het dorp zou meene
men. Onmiddellijk zette het gehele
dorp zich koortsachtig aan het schrij
ven.
Opeengehoopt
Intussen had de piloot gelegenheid
met de burgemeester een lijst op te
maken van de behoeften van het dorp.
De enige dokter was bezig de gewon
den te verzorgen. In het drooggeble-
ven gemeentehuis en in een hotel
sliepen 's avonds de vluchtelingen op
de biljarts on op de grond. De vol
gende dag om zes uur vertrok kapitein
Tremerie met drie kg post naar
Woensdrecht, waar hij werd ontvan
gen of hij door de Voorzienigheid was
gestuurd.
Na opnieuw benzine te hebben in
genomen, begon de piloot hierop een
pendeldienst tussen Oude Tonge en
Woensdrecht. Hü bracht medicamen
ten. kleding en levensmiddelen naar
Oude Tonge en keerde met vluchte
lingen terug. De wanhoop waarin deze
dikwjjls verkeerden was pijnlijk om
aan te zien, zo vertelde hij.
Kinderen zochten naar hun verdwe
nen ouders cn ouders zochten naar
hun kinderen. Van een familie met
12 kinderen werden alleen de vader
en een jongen gered.
Hulpprogramma
In Woensdrecht kreeg de Belgische
helicoptère versterking van een Ne
derlands marinetoestel. De hulp van
deze beide hefschroefvliegtuigen was
van onschatbare waarde, daar zij tot
Maandag 17 uur de enige communica
tie middelen met Overflakkee bete
kenden. Dank zij de hulp, die het Bel
gische toestel bood kon. in overleg
met een Nederlandse officier, een
hulpprogramma worden opgesteld.
Nauwkeurige gegevens konden ook
worden overgemaakt aan de tweemo-
torige bommenwerpers, die des mid
dags op de plaatsen, waar de nood het
hoogst was pneumatische vlotten af
wierpen.
De piloot vertelde, dat vanuit de
lucht gezien dc aanblik adembeklem
mend was. In dc delta, die zün toe
stel heeft overgevlogen, was nog
slechts een honderdste gedeelte der
Prins Bernhard wellicht, zo deelde de
heer Sonderman mede, in een kleiner
toestel opnieuw van Soestdijk vertrek
ken om zijn medewerking te verlenen
bij de hulpacties.
der Marine
Krachtige hulp aan de
Z.-Hollandse eilanden
De Koninklyke Marine heeft tot
dusverre de assistentie aan de ge
troffen gebieden geleid via Rotter
dam. waarbij veel materieel van
meer Noordelijke bases beschik
baar werd gesteld. De commandant
maritieme middelen te Rotterdam,
Kapt. ter zee O. de Booy. beschikte
in totaal over ongeveer 2000 man.
De actie werd geconcentreerd op
hulpverlening aan de evacuatie van
de Zuidhollandse en Zeeuwse eilan
den. Uiteraard is het werk op de
eilanden typisch in de lyn van de
Koninklijke Marine.
Tot middernacht van Dinsdag op
Woensdag werden van de Waalhaven
in Rotterdam (de Onderzeedienstï
naar deze gebieden gedirigeerd 42
oorlogsschepen waaronder mijnen
vegers. motortorpedoboten, landings
vaartuigen enz. en tenslotte (voor
werk op ondiep water) rond 100 ma
rinemotorsloepen en motorvletten.
Ook werden o.a. 180 particuliere
vaartuigen en vissersschepen in de
Waalhaven van uitrusting en eventu
eel van aanvullende marinebeman
ning voorzien. Veertien Engelse en 7
Belgische vaartuigen van de ..Royal
Navy Rhine Squadron" werden van
verbindingsofficieren voorzien en ge
dirigeerd naar Bruinisse en Zierik
zee.
Mede als gevolg van deze hulpver
lening en gecoördineerde maatrege
len stromen thans van de bovenge
noemde eilanden de evacué's bij dui
zenden en de van eerste hulp voor
ziene gewonden en zieken bij hon
derden op veilige plaatsen binnen,
gedeeltelijk te Rotterdam. Ook is op
vele plaatsen op de eilanden de al
lerergste nood. wat betreft honger en
dorst althans enigszins gelenigd.
De actie wordt met kracht voortge
zet en aangezien de verbindingen
veel beter zijn geworden, door een
groter aantal oorlogsschepen met ra
diozenders in de getroffen gebieden
en door de mobiele zenders, wordt
ook de coördinatiemogelijkheid be
ter. zodat verwacht kan worden dat
hulpverlening en evacuatie de eerst
volgende tijd in een snel tempo zul
len worden uitgevoerd.
De Nederlandse ambassadeur bij
de V.N., Von Balluseck, verklaarde,
dat het niet op de weg ligt van Neder
land om in de V.N. om hulp te vra
gen. Wanneer echter het initiatief van
dc V.N. zou uitgaan, zou het aanbod
vermoedelijk dankbaar in overwe
ging worden genomen, Eventuele
hulp van de Verenigde Naties zal ech
ter vooralsnog slechts kunnen komen
van de speciale organen, zoals de we
reldgezondheidsorganisatie en het V.
N.-Noodfonds voor Kinderen. Het was
echter twijfelachtig of deze organen
in staat en bedoeld zijn voor het ver
lenen van hulp op zeer korte termijn
zoals in geval van wereldrampen.
o„
weilanden hoven water. Overal dre
ven de cadavers rond van koeien,
schapen en paarden.
Na hulp gebracht te hebben aan
Oude Tonge vloog de Helicoptère naar
Goes. Hier kon het alleen maar neer
strijken op het autoterrein naast liet
ziekenhuis, dat door het water werd
bedreigd. Rondom dit ziekenhuis
heerste een grote bedrijvigheid. De
gehele bevolking was bezig de straten
op te breken om hiermee de dijk te
versterken. Het doorbreken hiervan
zou een ware ramp zü" geweest.
Kapitein Tremerie had veel lof voor
de daden van de bestuurder van het
Nederlandse hefschroefviïegtuig, dat
door middel van een lier niet minder
dan 35 volwassenen en zeven kinderen
van gevaarlijke plekken kon redden.
„Men heeft echter in Nederland niet
een of twee. doch 20 hefschroefvlieg
tuigen nodig en die hebben er wel
voor twee weken werk." zo besloot de
flinke Sabcnapiloot zijn verhaal.
Zoals bekend is Dinsdagmorgen op
nieuw een Belgische helicoptère van
de Sabena naar Zeeland vertrokken.
ostenrijk, dat Zondag over veer
tien dagen ter stembus gaat, stelt
de laatste dagen opnieuw naarstig
pogingen in het werk orn de Wes
telijke Grote Drie en de Sovjet
Unie weer aan de conferentie-tafel
te brengen ter bespreking van het
Oostenrijkse vraagstuk. Men kent
de lijdensweg van deze onder
handelingen. De plaatsvervangers
van de ministers van buitenland
se zaken der vier mogendheden,
die met deze taak werden belast,
brachten het reeds tot over de 250
vergaderingen, maar telkens wan
neer een regeling nabij leek kwam
Rusland met nieuwe bezwaren of
uitvluchten.
Het werd daardoor duidelijk,
dat Moskou er niets voor voelde
zijn posities in Oostenrijk prijs te
geven, zolang de „koude oorlog"
in Europa voortduurt. Helemaal
onbegrijpelijk is dat, van Russisch
standpunt bezien, misschien niet
doch anderzijds zal, wanneer men
voornemens zou zijn de internatio
nale spanning te reduceren, toch
ergens een begin gemaakt moeten
worden. En waarom zou Oosten
rijk, waar de bezetters veel min
der scherp tegenover elkaar staan
dan in Duitsland, dgn niet als zo
danig kunnen fungeren? Een be
vredigende regeling voor de Oos
tenrijkse kwestie zou inderdaad
een goed uitgangspunt kunnen
worden voor een betere verstand
houding, omdat hierbij alle pro
blemen welke Oost en West ver
deeld houden, aan de orde komen.
Washington heeft vorige week
het initiatief genomen om tot een
hervatting van de besprekingen
der plaatsvervangers te komen.
Er werd zelfs een datum vastge
steld Vrijdag 30 Januari
voor de eerste bijeenkomst te
Londen. Het is er niet van geko
men, want ondanks de principiële
bereidheid der Russen om het ge
sprek weer op te vatten dat
ligt immers in de lijn van hun
tactiek van eindeloze onderhande
lingen stelden zij voorwaarden,
welke de Westelijke landen met
wilden accepteren. Moskou ver
langde namelijk, dat de Westelij
ke Drie reeds vóór de aanvang hun
destijds gelanceerde voorstel voor
een „verkort" verdrag zouden
prijsgeven. Moskou heeft zich al
eerder met kracht tegen dit ..ver
korte" verdrag verzet, o m. omdat
het geen garanties bood voor het
behoud van de democratie in Oos
tenrijk. De Westelijke landen
hebben dit plan uitsluitend ge
opperd om Oostenrijk ter wille te
zijn. Daarom hebben ze het nu
onaanvaardbaar geacht het weer
bij voorbaat in te trekken. Wan
neer men het gesprek hervat, dan
moeten daaraan generlei beper
kende voorwaarden worden ver-
bondén. zo redeneert men in het
Westelijke kamp.
Inmiddels zijn in de Russische
pers commentaren verschenen,
welke de beschuldiging inhouden,
dat het Westen Oostenrijk als
springplank voor de herovering
van Zuid-Oost-Europa wil bezi
gen Het ziet er dus niet naar uit,
dat het vredesverdrag met Oosten
rijk ook maar één stap dichterbij
is gekomen. Integendeel, men
lijkt verder van het doel af te
staan als ooit tevoren. De resolu
tie van de Algemene Vergadering
der Ver. Naties van 20 Dec. j.l.,
waarin op de vier mogendheden
een beroep wordt gedaan opnieuw
„een ernstige poging in het werk
te stellen om tot overeenstemming
te komen over de voorwaarden
van 'n Oostenrijks vredesverdrag
teneinde zo spoedig mogelijk de
bezetting van Oostenrijk te kun
nen beëindigen en Oostenrijk vol
ledig in haar souvereine rechten
te herstellen" zal vermoedelijk
geen enkel positief resultaat af
werpen. Niettemin heeft de Oos
tenrijkse minister van buitenland
se zaken Gruber. die enkele we
ken geleden als een vurig pleit
bezorger voor de belangen van
zijn land in de Nieuwe Wereld is
opgetreden, aangekondigd, dat hij
na de algemene verkiezingen van
22 Febr. a.s. de ministers van bui
tenlandse zaken der Grote Vier
zal verzoeker een conferentie
over het Oostenrijkse vraagstuk
te beleggen. Op een dergelijke
conferentie zou, volgens Gruber,
definitief kunnen worden vastge
steld of de tegenwerpingen van
de zijde der Russen gegrond ziin
of dat zij slechts bedoeld zijn als
vertragingsactie.
Wij vragen ons af welk nut er
in een dergelijke vaststelling dei-
feiten voor Oostenrijk eigenlijk
schuilt. De openbare mening in dc
Westelijke wereld heeft aan zo'n
bewijs van Russische tegenwer
king nauwelijks behoefte en die
in de landen achter het ijzeren
gordjjn wordt er ook niet door
beroerd. Oostenrijk zit nu een
maal in een dwangpositie. Een
seperaat vredesverdrag alleen met
de Westelijke landen kan het land
ook niet baten, want daarmee
raakt het de Russische bezetters
niet kwijt. Bovendien zal de al
gemene situatie dan vermoedelijk
nog veel slechter worden door
toenemend gechicaneer der Rus
sin. Al met al kunnen de Weste
lijke mogendheden Oostenrijk
voorlopig het meest helpen door
voortzetting en uitbreiding van de
economische hulpverlening. Daar
mee wordt de weerstand van het
Oostenrijkse volk ook het best ge
diend.
ECHTPAAR TF ELLEWOUTSDIJK
VERMIST
Het gemeentehuis van Ellcwouts-
dyk deelde aan de politie te Rotter
dam mede. dat er in Ellewoutsdyk
(Zuid-Beveland) niemand verdron
ken is. doch men maakt de vermis
sing van een echtpaar bekend.
