Adembeklemmende taferelen
op geteisterd Goeree
Honderden vaartuigen bij
Schouwen Duiveland
Uittocht van vrouwen, grijsaards en kinderen
Haagse soldaten weren zich
dag en nacht
HET VADERLAND
WOENSDAG 4 FEBRUARI 1953
Het ivaler zaktde ellende stijgt
TRAGEDIES van ongekende omvang spelen zich af
onder Hollands lage luchten. Als u denkt iets van de
mateloze ellende te begrijpen dan kan het niet anders of
u hebt zich nog geen goed idee kunnen vormen van wat
thans wordt geleden. Wij waren gisteren op Goeree; wat
ons oog zag en ons oor hoorde daarvan leest u iets in het
onderstaande artikel.
(Van een van onze verslaggevers) zal hel aantal doden aanmerkelijk
Grauw is het water en donker is de Niemand durft .eohter een getal
lucht Voorovergebogen strompelen man- noemen,
nen en vrouwen over een stuk grond rp
dat vorige week nog weg was. De vrou- 1 weemaal OllVerwaCilt
wen dragen een koffer en de mannen Zaterdagavond ging het dorp naar bed,
een ladder met een zieke of gewonde Jiet stormde maar niet van dien aard
erop. Zwijgend lopen ze door. Een half <jat men zich zorgln maakte En plots té
uur.drie kwartier, tot de vrouwen
zeggen: Nu kunnen we niet meer. Dan
wordt even gewacht. Maar niet lang,
want zo moeten verder. Waarheen? Ze
weten het zelf niet, maar wèg van hier
waar ze geen huis meer hebben, waar
mens en dier sterven.
In de polder loopt een grote groep
mensen. Het is nog niet te zien of het
mannen of vrouwen zijn. Een indroeve
stoet is het, want duidelijk steken tegen
de regenachtige lucht en de vaalgrijze
omgeving witte lakens af. Dat betekent
dat in lakens gehulde doden worden
meegedragen, waarvan men geen afstand
kon doen, omdat voorlopig geen begra
fenis hen in dit eens zo dierbare oord
wacht. Wij hebben de witte lakens niet
geteld: er kwam een floers voor onze
ogen.
Somber is de dag en triest is het weer,
een akelige lucht hangt hoven een grote
oppervlakte bij Middelharnis en Bommel,
omdat tal van cadavers en mesthopen
ronddrijven. Het is o zo gevaarlijk dit
water te drinken.
Arm aan water
In dit gebied van land.eii water waar
nu heel veel meer water dan land is,
is geen water om te drinken. Dat is
één der grote tragedies. Het eerste
waar een geredde om vraagt is
water, vmór. Hij wil het met liters
drinken want zijn tong is droog en
zijn lichaam heeft er een ongekend
grote behoefte aan.
Wie het zoute water niet kan ko
ken of geen chloor of bleelcpoeder
voor ontsmetting tot zijn beschik
king heeft, moet sterk staan om
weerstand te bieden aan het klotsen
de water dat in een verwenste hoe
veelheid in huis en boerderij aan
wezig is.
Spraakverwarring
Het is een nauwelijks te verwerken
drukte in het statige gemeentehuis van
Middelharnis, dat als zovele woningen
rondom in het water ligt. Vijf, zes men
sen spreken tegelijk tegen de burge
meester, onderwijl ratelt de telefoon....
Is het een wonder, dat bevelen soms
verkeerd worden doorgegeven, slecht
begrepen of onjuist uitgelegd?
Duizenden hebben Goeree en Over-
flakkee vandaag verlaten, ouden van
dagen, babies, en vrouwen, van wie een
gedeelte in verwachting verkeert, jon
gens en meisjes. Velen m gezinsverband,
maar een groot aantal niet, omdat de
man moest achterblijven om hulp te ver
lenen, of omdat een familielid in de
golven zijn einde heeft gevonden.
Zij, die dit land verlaten om aan de
vaste wal een onderkomen te vinden,
zijn gelukkig vergeleken bij de nog on-
itellbaren, die op zolders of daken op
redding wachten. Het is op de avond van
de vierde dag van het onheil op dit
eiland nog niet te zeggen, hoevelen nog
in levensgevaar verkeren. Er doen vele
geruchten over allerlei rampen op dit
welvarende eiland de ronde; al was ei-
echts een gedeelte van waar, dan nog
nooit meer droog. Waar gaan wij
heen. Wij hebben nergens familie
Ik ben 83 jaar en nü nog dit, dat
overleef ik niet lang.
'k Heb mijn oude moeder half be
wusteloos. moeten slaan voordat ik
kan kreeg haar van onze zolder op
de boot te dragen. Zij wou niet weg,
met de boerderij wilde zij ten onder
gaan.
Fragmenten uit gesprekken die wij
met velen hebben gevoerd, brokstukken
die boekdelen spreken en een zee 'van
rampspoed inhouden.
Met de boot weg
Om half zes vertrekken wij met 200
vluchtelingen uit Middelharnis; hun hele
hebben en houden hadden zij bij zich:
enige tientallen koffers of wat daarvoor
doorging. De belevenissen der laatste da
gen hadden hun stempel op de ouderen
gedrukt, niettemin lieten zij niet na van
hun grote dankbaarheid te getuigen voor
de hulp, die van alle kanten wordt ge
boden.
Het was aanvankelijk niet warm in de
kajuiten van de boot, misschien een graad
of veertien Fahrenheit. In deze warmte
Haagse politie helpt een der evacué's
midd;rnacht viel het water Noord-Mid-
delharnis binnen Schrik beving de e-
woners, die in ijltempo hun toevlucht op
de zolders zochten. Wie niet snel genoeg
reageerde of te veel wilde meenemen,
liep een heel groot risico, dat sommigen
met de dood hebben bekocht. De woon
wagens buiten het dorp werden door de
woedende elementen omver geworpen;
de lichamen der bewoners zijn de vol
gende morgen gevonden, ze hielden
elkander nog vast. Toen het licht gloorde
ging een zucht van verlichting door
Goeree. Het aantal doden bedroeg vijf,
de materiële schade, hoewel groot, viel
toch mee. Meteen ging men aan de
arbeid.
Toen werd het yf uur in de middag.
De klokken op het eiland gingen plotse
ling luiden, met gespitste oren en open
gesperde ogen vol ontzetting 1 rt":
men in Middelharnis naar de omroeper,
die uit naam van de burgemeester be
kend maakt,e dat wederom watermassa's
in aantocht waren. Aangeraden werd zo
spoedig mogelijk naar de zo rs te
vluchten en levensmiddelen mede te
nemen.
'iemand geloofde, dat het zo'n vaart
zou lopen.
Binnen enkele ogenblikken was cr het
water dat van de zijde van Nieuwe Ton-
gc kwam en Zuid Middelharnis in zijn
meedogenloze greep vatte. Er waren nog
mensen op de weg, die in allerijl in bo
men klommen. Sommigen hunner zijn
gered, anderen niet. Door de koude be
vangen vielen zij des avonds als leven
loze voorwerpen in het nog steeds was
sende water. Een vader zag dat zijn doch
ter liet niet langer kon houden. Zij viel,
hij trachtte haar te grijpen, zij vielen
beiden, nu rusten zü voorlopig in de
Dirklandse kerk met andere dorps- en
eilandgenoten.
Het is niet doenlijk al de tragedies te
beschrijven die zich sinds de nacht van
Zondag op Goeree en Overflakkee heb
ben voltrokken en nog afspelen. Dit.
eiland is in zijn geschiedenis nog nim
mer van zo veel ellende getuige geweest.
De bezetting in de achter ons liggende
oorlogsjaren was erg, maar deze drink
beker die nog niet eens geledigd is, is
tieenmaal erger.
Kort en bondig
Het bestaat niet dat wij terug
komen, Zuid Middelharnis wordt
Het Rode Kruis helpt een oud
moedertje naar veiliger oorden.
Kom, mannen
H.M. de Koningin was in
Middelharnis de dag voor wij
er waren. De waardering van
de eilanders was zo groot, dat
de evacuatie daardoor' ten zeer
ste vertraagde: men wilde eerst
de Koningin zien. Toen de auto
van Hare Majesteit in de mod
der op de dijk bleef steken en
men beraadslaagde wat te be
ginnen, stapte de Landsvrouwe
uit en zei tegen haar gezel
schap:
„Kom mannen duwen!"
Voor men zich van haar
woorden rekenschap gaf, zette
de Koningin zich al schrap en
toen volgde in een ommezien
het gehele gezelschap. De auto
was meteen bevrijd.
Dit voorval zal men in Mid
delharnis nooit vergeten.
Raming van de schade
Veestapels vernield, oogst-
gronden onbruikbaar
Hoewel exacte cijfers moeilijk te geven
zijn, schatten deskundigen de oppervlakte
van het overstroomde gebied in Zuid-
Holland, Zeeland en West-Brabant op
ongeveer 175.000 hectare.
In Zeeland heeft zeker tweevijfde van
de totale bevolking dat is ten naastebij
honderdduizend mensen, ernstig van de
overstroming te lijden. Op de Zuid-Hol
landse eilanden en in de waarden zal dit
aantal 125.000 en in het West-Brabantse
gebied ongeveer 60.000 bedragen, zodat
het totale aantal ernstig door de waters
nood getroffenen ruw geschat op 300000
kan worden gesteld. Het aantal minder
ernstig getroffenen is minstens zo groot.
De omvang van de schade aan het vee-
beslag en aan het akkerbouwland is nog
niet bij benadering vast te stellen. Dui
zenden koeien en varkens en tienduizen
den kippen hebben de dood gevonden.
Van het overstroomde gebied is onge
veer tweederde weideland en een derde
akkerbouwland. Ongeacht de schade aan
de opstallen moet er rekening mee wor
den gehouden, dat grote aantallen trac
toren en landbouwwagens, landbouw
machines en werktuigen verloren zijn.
De in de overstroomde gebieden uit
gezaaide granen, suikerbieten enzovoorts
moeten worden afgeschreven. Veel zal af
hangen van de snelheid, waarmede het
water zal verdwijnen, of in het akker
bouwland nog zomergraan of aardappelen
zullen kunnen worden verbouwd. Indien
het water lang blijft staan zal de verzil-
tng van vele gronden te ernstig worden
om nog dit jaar vrucht voort te kunnen
brengen.
De grote verliezen aan vee zullen wel
licht remmend op de uitvoer van zuivel
producten en vleeswaren kunnen werken.
De binnenlandse voorziening van deze
producten wordt door deskundigen voors
hands niet in enig gevaar geacht.
word je weer mens, zeiden velen tegen
elkaar en tot zichzelf.
Heeft U het dan zo koud?
Afschuwelijk, sinds Zondag op zol
der gezeten, daar was het op die tijd
twee graden boven hul (Celsius). We
waren vrijwel verstijfd. Mijn vader van
90 kon zijn ledematen niet meer bewe
gen, het heeft dan ook de grootste moeite
gekost om hem uit het dakraam te dra
gen. Vier mannon droegen hem een lad
der af.
De man is practisch doof en blind. Hy
heeft het geluk met zijn zusters te zijn,
die een eed hebben gezworen hem niet
alleen te zullen laten. Die oude vader
is beier uit dan de oude vrouw die
schuin tegenover ons in de kajuit zit.
Zij weet niet meer wie zij is, waar zij
woonde en of zij al of niet getrouwd is.
Zij kent niemand en nieman kent haar.
Zij vraagt naar Kees, maar kan niet
zeggen wie dat is
Oorverdovend
Ontzaggelijk was het lawaai van het
aanstormende water.
„Oorverdovend", zeggen enkele vrouwen
die nauwelijks haar tranen kunnen be
dwingen. Op zolder hoorden zij het
water het huis binnen stromen. De ra
men braken, de porceleinen kast sier-
stuk van de familie enige geslachten
lang hoorden zij vallen, de borden en
de vazen, waarvan er bij zij t die een
eeuw met zorg en toewijding waren om
geven; hoorden zij breken „het was
alsof er iets van ons zelf kapot ging."
Binnen een kwartier stond het water in
huis 1 meter 25 hoog. Soms zakte het
10 centimeter om even daarna weer te
stijgen.'
Had U voedsel op zolder?
Wij hadden fiets meegenomen, maar
dat iets minder/le spoedig zo erg, dat wij
ons zelf zeer itrenge beperkingen moes
ten jpleggen. Wij zijn nu moe, kunnen
met moeite denken, wij willen alleen
maar slapen
Rode Kruis
Helpsters var!' bet Rode Kruis gaan
rond met brood en koffie, en met melk
voor de kinderen. Met een graagte die
niet onder stoelen en banken wordt ge
stoken, aanvaardt men de goede gaven.
Wij brengen hier een saluut uit op de
Rod's Kruismensen in het algemeen,
maar aan dezelgroep in het bijzonder.
Enkelen hebben sinds Zaterdagnacht
enige uren geslapen, de meesten nau
welijks. Schijnbaar onvermoeid blijven
zij aan de arbeid. Doch wie goed kijkt, is
geen profeet als hij voorspelt dat dit
actief bezig zijn, niet heel lang meer
kan worden volgehouden. Doch van rus
ten willen zij niets weten, zij verlangen
alleen naar wat warm eten en dat
is er niet. De hele dag en de hele nacht
brood, koffie en sigaretten is ook niet
alles! Zij houden de moed erin, vertel
len elkaar wat men voor amusants ziet.
Wie de gehele dag in de narigheid leeft
moet een tegenwicht vinden.
De vluchtelingen merken niet hoe de
toestand van de helpsters en helpers is,
zij vragen dit en zij vragen dat; met
liefde worden indien mogelijk alle
wensen vervuld: zij missen al zoveel.
Haagse soldaten
Onze waardering gaat ook naar de
Haagse soldaten die bijna onafgebroken
in dit verlaten oord werken; rust gun
nen zij zich vrijwel niet. Er wordt niet
gemopperd, met toewijding doet ieder
zijn plicht. En die plicht is zwaar in een
land dat voor een groot deel onder
water ligt en bij een temperatuur die ons
doet rillen en klappertanden van de kou.
Ontscheping
Lang duurt de ontscheping in Rotter
dam. Ziekenauto's staan klaar benevens
grote autobussen. De zusters en dok
toren hebben handen vol werk, want een
niet onbelangrijk percentage vrouwen en
kinderen is ziek.
Zo trekt een droeve stoet de Maas
stad binnen. Honderden Rotterdam
mers kijken aan de kant zwijgend
toe, helpen kunnen zij niet. Een on
wezenlijke stilte hangt over honder
den mensen.
,,'t Is net oorlog" zucht er een.
Inderdaad. Het is ook oorlog, nu
eens niet tegen mensen, maar tegen
een andere vijand, het water en de
storm, waarvoor een mens zijn hoofd
in deemoed dient te buigen: O God,
heb medelijden met dit, Uw arme
volk
Dat is de tragedie van Goeree, dat is
de tragedie van vrywel alle ondergelopen
landen. Ongekend groot en ongekend erg.
NATIONAAL
RAMPENFONDS
Rijksaccountantsdienst
ingeschakeld
Zoals te begrijpen is. moest door het
Nationaal Rampenfonds in ijltempo een
apparaat worden opgebouwd voor de
uitvoerende werkzaamheden, welke
voortvloeien uit de inzamelingsactie.
Onder leiding van dra C. A, A. van Lut-
tervelt is de opbouw van het apparaat
•geschied en maatregelen werden geno
men om tot een doeltreffende wijze van
werken te geraken, waarbij hij van alle
zijden grote medewerking ondervindt.
Als een zeer verstandige en onmisbare
maatregel kunnen we noemen, dat met
de Regering is overeengekomen, dat de
Rijks-accountantsdienst is belast met de
controle op de financiële werkzaamheden
van het fonds. Dit zal ongetwijfeld
het vertrouwen en daarmee de bereid
willigheid geld te storten ten goede
komen.
Hoe groot de bereidwilligheid is, blijkt
ook uit de zgn. kl^jne kas van het Ram
penfonds. Ten name daarvan worden ge
boekt de inhoud van kinderspaarpotten,
brid'gepotten, giften van particulieren
e.d. Het gemiddelde daarvan was de eer
ste dag 53.06.
Aangezien niet alle mensen bij vroe
gere acties op grote schaal even pret
tige ervaringen hebben opgedaan wat de
verdeling van geld en goederen e.d. be
treft is het te hopen, dat andere licha
men, die zich met inzamelingen bezig
houden ej voor zullen zorgen, dat een
deugdelijke en daar komt het op aan
onafhankelijke controle-instantie zul
len inschakelen. Voorzover dat niet reeds
is geschied, zal daardoor zonder twijfel
worden voldaan aan een redelijk ver
langen, dat bij het publiek leeft.
Al het vee uit rampgebieden in
Zuid-Holland geëvacueerd
De evacuatie van het vee uit de ge
troffen gebieden van Zuid-Holland is zo
goed als voltooid. Volgens voorlopige
ramingen is van het vee op Goeree-
Overflakkee 90 verdronken. Dit be
tekent, dat op dit eiland ongeveer 9000
dieren verdronken zijn. In het overige
deel van Zuid-Holland zijn naar schatting
1000 dieren verdronken. De verliezen
van de veestapel in N.W.-Brabant wor
den geraamd op 5000 stuks. Kier is dt
evacuatie nog aan de gang. In Drimme-
len hebben honderden koeien en paai
den de overstromingen overleefd. Ze zijn
tot dusverre echter onbereikbaar. Aan
genomen moet worden dat al het vee op
Schouwen en Duiveland is omgekomen.
Over de veestapel op Tholen is nog niets
bekend. Uit Zeeland is geen vee geëva
cueerd. Hoewel op vele plaatsen veevoer
is gebruikt om te trachten gaten in
dijken te dichten, zijn er over het alge
meen nog voldoende voorraden beschik
baar. Uit alle delen van het land wordt
veevoeder aangeboden.
Een schreeuw over het ivater
Schouwen Duiveland is écn grote wa
tervlakte. „Tot aan de molens is ieder
het eiland af", verzekerde onze gids, al
peddelend, „maar wat daarachter zit
weet niemand". Wat daarachter zat was
voorlopig een onafzienbare watervlakte
met daaruit stekende daken en telefoon
palen. In een uur vorderden wy al
roeiend 500 meter tegen dc straffe wind
in.
Laten wij eerlijk zijn, wij hebben in,
die roeiboot geen moment meer gedacht
aan het leveren van een reportage. Er
vielen grotere belangen te behartigen.
Huis voor huis roeiden we af. Plotseling
een schreeuw over het water. Uit de bo
venverdieping van een huis hangt een
jonge boer, die wijst op een witte vlag
in de verte. „Ga daar eerst naar toe",
schreeuwt hij ons toe. Het was vergeefs.
Toen wij er na drie kwartier arriveerden
was het een wit gordijn, dat uit een ven
ster woei. Van bewoners geen spoor. Dan
maar weer naar bakboord uithalen.
Langs het gat in de dijk bij Serooskerke.
Het voorbij roeien van dat gat alleen
heeft meer moeite gekost dan de gehele
tocht. De zuiging was merkbaar tot 2
km landinwaarts. Door dit gat werd o a
een vlot met zes mensen naar zee ge
sleurd. Twee personen slechts brachten
het er levend af. In de kerk van Seroos
kerke troffen wij twintig mensen, maar
zij konden zich nog best redden. Zij
zaten om een groene tafel en een .primus
zorgde voor warme koffie. Voedsel was
er genoeg. Verder op uit een huis haal
den we een bejaard echtpaar. „We heb
ben twee nachten op zolder gezeten",
vertelde ons de oude man.
Voor Zierikzee telden wij vijf en ze
ventig schepen en zo was het overal
waar wij kwamen. Scheren, schepen en
nog eens schepen. De toe«fand in Zierik
zee is minder alarmerend, dan aanvan
kelijk werd gedacht. B:j 3ruinisse daar
entegen is een centrum van ellende ge
legen.
DE HULPACTIES
IN DE WEST
Reeds vier ton van de Antillen
Op de tweede dag van dc inzameling
heeft de bevolking van de Nederlandse
Antillen in totaal reeds bijna vijf ton
opgebracht. Het actiecomité van het fonds
.Overstromingsramp Nederland 1953" is
te Curacao voor het eerst bijeengeweest.
Het personeel van de oliegemeenschap
bracht alleen al fl 137.200 bijeen. Dat is
meer dan een kwart millioen in Neder
lands geld. Heden en morgen is er speld
jesverkoop en Zaterdag wordt een groot
scheepse collecte gehouden. Men streeft
er naar een bedrag van een millioen
(Ned. Crt.) bijeen te krijgen.
Er is thans ook een comité van actie
op de bovenwindse eilanden. Ouden van
dagen in een tehuis van hét Wit-Gele-
Kruis, die geen geld hebben en ook niet
kunnen werken, hebben besloten te bid
den voor de slachtoffers in Nederland.
Van 's morgens acht uur tot 's avonds zes
verblijven steeds 25 oudjes in de kapel
van het tehuis, biddend voor degenen,
die in gevaar verkeren en voor het wel
slagen van de hulpacties.
De directie van de K.L.M. in Nederland
heeft toegestaan, dat het West-Indisch be
drijf, voorzover er ruimte beschikbaar is,
hulpverleningsgoederen gratis naar Ne
derland vervoert. Voor iederen gulden,
die in West-Indië door het K.L.M.-perso
neel wordt geschonken, zal ook de direc
tie een gulden storten.
Ook Suriname lielpt
Het Surinaamse Rode Kruis verscheept
thans voor 5000 guldens (Sur aan voe
dingsmiddelen voor de getroffenen in
Nederland. Een jeugdorganisatie bood
te collecteren en zij zal een radio
hoorspel „Het water komt" opvoeren als
aansporing tot het verlenen van bijdra
gen. De vereniging van tandartsen
maakte 2.000 gulden (Sur.) over. Het
toneelgezelschap „Thalia" verhoogde de
toegangsprijzen als bijdrage in de hulp
verlening. De militairen zullen een dag
soldij afstaan.
De inpoldering van
de Biesboseli
Nederland Iieeeft reservoirs
nodig
De vraagstukken omtrent de water
kering houden ook het Nijmeegs Dag
blad bezig in deze dagen. In een artikel
over de onafzienbare watervlakten op
het Eiland van Dordrecht blijkt duide
lijk de ongerustheid van de mensen die
daar wonen en met de waterkering te
maken hebben over de voorbereidende
maatregelen. We lezen daaromtrent:
De dijken hebben het tot nu toe ge
houden. al die jaren weerstonden zij de
stormvloeden en nu, in de nacht van
31 Januari op 1 Februari zijn er aller
wegen gaten in geslagen. De zware
spoordijk werd in één machtige vloed
golf genomen, als was het een dijkje
van een kinderfort aan het Scheveningse
strand. Hier en op tientallen plaatsen
elders op de Zuidhollandse eilanden.
Het wijde, zware polderland is een zee
geworden. En nu zeggen de mensen:
tegen zo iets zijn de dijken niet bestand
geweest en het onderhoud heeft te wen
sen overgelaten.
Er is meer. De uitzonderlijk zware
storm, samenvallend mot een uitzonder
lijk hoge springvloed, heeft de aan
dacht gevestigd op een probleem, waar
over al geruime tijd is gediscussieerd,
dat probleem heet de Biesbosch. Dat
probleem heet ook: de verzilling van de
kostbare Nederlandse bouwgrond.
De Biesbosch is niet maar een zaak
waarvoor watertoeristen zich mogen in
teresseren, de Biesbosch is ook niet al
leen maar een inpolderingsobject.
De vraag, waarom het gaat, is of de
Biesbosch als reservoir ter verwerking
het opstuwende water, al dan niet
bij een storm van orkaankracht, al dan
niet bij uitzonderlijk springtij, kan woi
den gemist, Wanneer het water in de
Dordtse wateren enkele tientallen centi
meters zal stijgen, och, dat is niet zo
verschrikkelijk, want men kan er voor
zieningen tegen treffen. Maar wanneer
het water letterlijk de spuigaten uitloopt
en die spuigaten zijn verstopt in de
Biesbosch en Brielse Maas ja, dan
komt Leiden in last.
Nu wordt de zware, grijze klei verzilt
en sterft boom en struik. Want de zee
laat zich geen halt toeroepen: wij heb
ben haar niet bedwongen, al meenden
wij, dat wij er waren. Zeker, deze vloed,
deze storm, ze waren uitzonderlijk
zwaar en op een zo overweldigende uit
barsting van elementaire natuurkracht
moest men te kort schieten, om afdoende
voorzieningen te treffen.
Maar daarmede is het probleem niet
uit de wereld. Het probleem van de
Biesbosch. van de Brielse Maas, van de
voortwoekerende verzilting tevens. En
deze problemen, zij lopen niet parallel.
Daarom is het zo'n ingewikkelde zaak.
Op de Wieldrechtse Zeedijk even ten
Zuiden van Dordt hebben wij er iets
van bespeurd, en dat wa. huivering
wekkend.
Doesburgse reddingsploeg
redde 266 mensen
De burgemeester van Doesburg deelt
mede, dat Zondagmorgen in deze ge
meente direct contact is opgenomen met
de Doesburgse zeilvereniging, die ogen
blikkelijk een paar vletten met buiten
boordmotoren heeft afgestaan. Deze zijn
onmiddellijk op een vrachtwagen gela
den en, vergezeld van een bus vol men
sen, naar Bergen op Zoom gestuurd, waar
het de eerste daadwerkelijke hulp was.
die daar aankwam. De jongens hebben in
de twee eerste dagen 266 mensen het
leven kunnen redden. Gisteren werden zij
ingezet in Steenbergen.
Verlaten wachten de dieren tot ook
voor hen redding komt.
Regering stelt coördinatie
commissie „watersnood
1953" in
Bij besluit van de Ministerraad is in
gesteld een Coördinatiecommissie „Wa
tersnood 1953" onder voorzitterschap van
de minister van Binnenlandse Zaken. In
deze commissie hebben zitting de secr.-
generaal van het ministerie van Finan
ciën, de secretarissen-generaal van de
ministeries van Maatschappelijk Werk en
van Algemene Zaken, de directeur-gene
raal van het verkeer, de Nederlandse ter
ritoriale bevelhebber en de plaatsver
vangende directeur-generaal van de
Voedselvoorziening.
De taak van deze commissie is de
nodige coördinatie te verzekeren in de
leiding bij de bestrijding van de ramp
en bij de latere verzorging van de ge
troffenen. Besloten is:
1. Bij de onmiddellijke bestrijding van
de ramp heeft in de provincie de Com
missaris der Koningin de opperste lei
ding In gevallen, waarin meer provin
cies betrokken zijn, of de Commissaris
der Koningin door gebrek aan verbin
dingen geen overzicht heeft, berust be
doelde leiding bij de minister van Bin
nenlandse Zaken. Dit betreft uitsluitend
de vaststelling van wat gedaan moet
worden en in welke volgorde. Hoe dit
gedaan moet worden, ware over te laten
aan instanties, die daarvoor in de eerste
plaats zijn aangewezen. Zo zal, nadat door
de Commissaris der Koningin of de mi
nister van Binnenlandse Zaken is be
paald, dat aan een bepaald gebied hulp
verleend moet worden van een bepaalde
omvang, door de directeur-generaal van
'het verkeer via de verkeersinspecties het
wegvervoer en via de bevrachtingscom
missarissen het watervervoer moeten
worden geregeld, Hierbij moet dan ook
worden bepaald het soort, de omvang en
het aantal van de benodigde voer- of
vaartuigen.
Hetzelfde geldt ten aanzien van mili
taire bijstand (Ned. territoriale bevelheb
ber) evacuatie (centrale evacuatiecom
missie), levering van goederen (Roode
Kruis), voedselvoorziening (directeur-
generaal van de voedselvoorziening), enz.
Hierbij zij opgemerkt, dat het in dezen
uitsluitend gaat om de onmiddellijke
hulpverlening en dat buiten beschouwing
blijven alle maatregelen dié genomen
moeten worden ten aanzien van de water
kering, welke zaak zijn van de Rijks
waterstaat, welke daartoe de medewer
king kan inroepen van de N.T.B.
2. Vluchtelingenzorg en evacuaties,
waartoe besloten wordt door de Com
missaris der Koningin c.q. de minister
van Binnenlandse Zaken, worden gere
geld door de Provinciale evacuatiecom-
missarissen en de Centrale evacuatie
commissie. Zijn de geëvacueerden een
maal ondergebracht in de definitieve
vluchtoorden" dan is de verdere verzor
ging zaak van het ministerie van Maat
schappelijk Werk met inschakeling van
de provinciale opbouworganen,
Twee subcommissies zijn gevormd: a)
onder leiding van de minister van
Maatschappelijk Werk; b) onder leiding
van de minister van Financiën ten einde
de geldelijke uitkering aan de betrok
kenen en de financiering van de geleden
schade te regelen.
3. Het bijeenbrengen der byeengeza-
melde goederen berust bij het Roode
Kruis, de centrale inzameling van gelden
bij het Nationaal Rampenfonds. Als ge
delegeerden van de regering hebben in
het bestuur van dit fonds zitting: de
secretarissen-generaal van de ministeries
van Maatschappelijk Werk en van Bin
nenlandse Zaken. De besteding van de
goederen en de gelden zal in overeen
stemming met de regering worden vast
gesteld.
Hulpverlening slachtoffers
De minister van maatschappelijk werk
heeft alle burgemeesters en wethouders
gemachtigd de slachtoffers, voor zover
dezen niet of onvoldoende in staat zijn in
hun eigen levensonderhoud te voorzien,
voorlopig een uitkering ter voorziening
in de kosten van noodzakelijk levenson
derhoud toe te kennen, overeenkomstig
de regeling hulpverlening oorlogsslacht
offers (1940—1945).
