Walcheren heeft harde klappen gekregen, maar overleefde de catastrophe WATER UIT WITLEMSTAD VERDWENEN BEWOGEN PERSMENSEN LICHTEN HET VOLK IN Eén kreet om hulp klinkt over Nederland Wij geven allen één antwoord ^5>C^n9maV' NATIONALE RAMP ALGEMEEN HANDELSBLAD VAN DINSDAG 3 FEBRUARI 1953 S Ergens op een weg op de Noordoost punt, van Walcheren: twee paarden, overgeleverd aan weerwind en water. (Luchtfoto A. N. P.) Middelburg heeft geen drinkwater, in Veere is veel verwoest, Vlissingen herstelt zich van de overstroming (Van een onzer verslaggevers) WaIcheren, 3 Februari DEEDS terstond na het bekend worden van de rampdie ons vaderland heeft getroffen, ging een algemeen gevoel van medeleven uit naar dat deel van het Zeeuwse land, dat nu juist de gevolgen van de oorlog te boven was gekomen: Walcheren. De eerste berichten luidden: Walcheren loopt weer onder, al het werk van acht jaren is te niet gedaan. Met destemeer dankbaarheid hebben wij nu kunnen vaststellen, dat de werkelijkheid anders is. Walcheren heeft de catastrophe overleefd geheel en al. Wel heeft het harde klappen gekregen; VZis- singen heeft er lelijk voorgestaan in die rampzalige nacht, toen de overkokende zee gaten van tientallen meters wijdte sloeg in de binnenkant van de boule varddijk. Deze dijk verloor op tal van plaatsen zijn borstwering: geweldige klompen steen werden over het wegdek geslingerd. De zee stortte als een water val over de binnenrand en sleurde deze mee. Loopt men nu over de Vlissingse boulevard dan moet men tot de erkenning komen, dat de stad er nog genadig is afgekomen. Gaten zijn er in elk van haar boulevardsEvertsenBanckert e?i De Ruyter. Het wegdek is er afgebroken en over de afgrond hangen buizen en leidingen van water- en stroom voorziening. De zee viel van deze hoogten af op de laag gelegen oude binnenstad. De huizen hebben diep in het water gestaan. Tuintjes zijn met grauw slib bedekt. De gevels kleuren van onderen donkerder dan van bo ven, maar voor de meeste vensters hangen weer sneeuwwitte vitrages. Daar moet men Zeeuwse huisvrouwen voor hebben! Men moet zich eens voor stellen, hoe een huis er van binnen uitziet als er enige meters water in gestaan heeft. In Breskens zagen wij een vrouw, die bezig was de modder weg te schrapen van haar vaste tapijt; en bjjna onbe gonnen werk. Communicaties worden steeds beter «GISTERMIDDAG was men druk bezig de eerste voorzieningen te treffen voor het herstel van de kapot ge slagen Vlissingse straten. Op sommige plaatsen stonden auto's, waaruit jongens, meest padvinders, zand in de kuilen wierpen. De trottoirs ziin soms verbrokkeld en gegolfd. Het drukke winkelcentrum, de Walstraat, waar het water bijna vier meter hoog heeft ge staan Zondag, 'heeft z\|n étalages zo goed en zo kwaad als het gaat weer in orde. De ruiten ziin nog niet zo helder als gewenst en de uitstallingen zijn niet compleet, maar op lange stukken papier leest men: ..Wij zijn geopend". Sommige straten zijn door het water totaal omgeploegd en uitgehold. Langs de Visserhaven en haar zijstraten zijn diepe kuilen. Voor de plaats waar een gebombardeerd huis stond, verzamelen zich de gehele dag kijkers, want in dit gat is een burger verdron ken. toen hij uit zijn woning vluchtte. De hevigst geruïneerde straat is het Groene- woud, een griezelig afgrondje tussen de fundamenten der huizen. Er wordt stug gewerkt om alles voor lopig te herstellen. Bewoners vertelden, dat zij 's nachts waren gewaarschuwd öf de huizen te verlaten, of naar boven te gaan. Terwijl het water de straten binnenstroomde, kokend en bruisend, deed ieder rustig wat gedaan moest worden. Vandaar dat zo weinig mensen vier slechts in Vlissingen het 'even verloren. Het is nu nog geen tijd om veel verhalen te horen. De Vlissingers werken; er moet veel worden verzet om alles op orde te krijgen. MIDDELBURG heeft bijna niets van de ramp te lijden gehad. Wr von den gistermiddag de wederopge- bouwde Zeeuwse hoofdstad rustig in het zonlicht. Het enige inconvenient is: de stad heeft geen water, doordat de prise d'eau in Oraniezon bn Domburg door de Storm van Zondagnacht werd bescha digd. Hier dus geen watersnood maar watemnod. Van Middelburg begaven wij ons naar Veere. Op weg erheen werd het plotse ling donker, asgrauw. Wolken streken op slechts enkele meters hoogte over de akkers en wegen. Het duurde niet lang of harde hagel ritselde op de daken. Wat zag toen het marktplein in Veere eruit! Arbeiders scholen huiverend onder af dakjes en in schuurtjes. Voor het bordes van het stadhuis stroomde een wilde modderrivier. Op vele plaatsen in het stadje is het plaveisel gebroken, inge deukt, omgewoeld. Het ergst is de toe stand langs de oude Veerse haven. De taxi, waarmee wjj uit Middelburg waren gekomen, kon niet verder door de kuilen. We klauterden over bergen stenen en stonden voor een paar ver woeste woonhuizen. Ze zagen eruit alsof ze door een bombardement waren ge troffen. Een gedeelte van een huis was onder het dak afgescheurd. De golven trokken de gevel weg. Gelukkig waren de bewoners tijdig gewaarschuwd Slechts twee oude mensen konden zo gauw geen heenkomen zoeken. Veere betreurt dus twee doden. De hagelsneeuw sloeg nu door een verwoeste woonkamer en bracht de hanglamp met franje heftig in beroe ring. Twee meisjes droegen een thee kastje over een berg puin. Keurig groen geverfde binnendeuren met glanzende glas-in-lood-raampjes klepperden boven een afgrond, Een hooischuur was open gereten. De windvlagen rukten het hooi los. De Capellestraat, die naar de Grote Kerk loopt, bood het beeld van een gru welijke verwoesting. De huizen, voor zover zelf nog intakt gebleven staan op him blote fundamenten. De zee heeft de straat uitgediept, metei's diep. De mensen in Veere zijn stil. „We leven nog, maar als we er aan denken wat ginds gebeurt, op Noord-Beveland en op Schouwen", zeggen ze. In de aan grijpend donkere lucht verscheen opeens een statige regenboog en het volgend ogenblik werd het weer iets helderder. Maar kort daarop was er een tweede hagelbui, sterker dan de eerste. Wij reden toen op de smalle dijk naar Vrouwenpolder en zagen enige kilo meters ten Westen van Veere een gat in de zeedijk, dat door honderden man nen met zandzakken vliegensvlug werd dchtgesmeten. Vrachtauto's haalden zand aan een eind verderop. Andere vrachtauto's voerden stapels jutezakken aan. Een boerderij met geloken luiken stond geëvacueerd achter de kapotte dijk, tot aan de vensters in het water. Ook bij Vrouwenpolder, waar men de lichte duinkust van Noord-Beveland ziet, stond een stuk land blank. Maar dat waren op Walcheren dan ook de enige plaatsen, die herinnerden aan de nood van Zondag. DE chauffeur, die ons het eiland rond reed, over Domburg. Oostkapelle, Arnemuiden enz., zei: Meer is er niet te zien. Het eiland is gelukkig voor erger bespaard gebleven. Wij hebben wat duinen verloren bij Oranjezon, narigheid gehad bij Vlissingen en Veere, en bij Rammekens is de dijk kapot gegaan door vrijwilligers dichtgemaakt. Sloedam is practisch weg. maar nieuwe Sloepolder is goed en ik zal nu weer vrachtjes naar Goes kunnen rijden. Wat de communicatie betreft, er is al weer veel verbeterd, doordat de grote veerboten Breskens-Vlissingen gister middag om twee uur zijn gaan varen. De brug in Breskens bleek niet ernstig beschadigd, Auto's kunnen dus weer van Zeeuws-Vlaanderen en België af Wal cheren binnen komen. Zoals gezegd kunnen kleine wagens doorrijden via de nieuwe Sloepolderdijk, naar Goes. Wil men per autobus naar deze stad dan moet er nog een kilome tertje of wat worden gelopen, zo ver namen. wij. Hoofdzaak is: men komt er. Het is minder goed gesteld met de telefoonverbinding. Mensen in Vlissin gen, die graag hun familie in Amster dam in kennis willen stellen van hun goede gezondheid, krijgen te horen dat alleen gesprekken van oficiële instanties kunnen worden gedoogd. Hoe wij ook praatten als Brugmans, nergens konden wij een lijntje naar Amsterdam krijgen. om gisteren het verslag over Zeeuwsch Vlaanderen door te bellen. Op het gast vrije bureau van de Prov. Zeeuwsche Courant te Middelburg gelukte het ons bij toeval het Handelsblad aan de tele foon te krijgen. Een wonder, noemden onze collega's het. Toen wij het wonder een uurtje later nog eens wilden pro beren, werkte het niet meer. Enige Urkers, wier boten Zondag nacht in Breskens zijn terecht gekomen, zouden naar verluidt naar Stellendam vertrekken. Niemand weet precies wat of hoe. We zullen nu trachten via Middelburg, waar vannacht Prinses Wilhelmina heeft ge logeerd, naar Goes te rijden om daar gelegenheid te krijgen naar Schouwen- Duiveland over te steken. In onze auto lijden enige politiemannen mee, die ijlings zijn gerequireerd om het lijdende Noord-Beveland te bezoeken. Op de veerboot is een jongeman, die aan iedere automobilist vraagt of hij kan mee rijden naar Oegstgeest. In elk geval is hij de verkeerde richting ingeslagen.' Staatscommissie kiesstelsel ingesteld Bij K.B. is ingesteld een staats commissie, welke tot taak zal hebben van advies te dienen: a. Over de vraag of, en zo ja, in hoeverre behoefte bestaat aan een wijziging van het Nederlandse kiesstelsel, en b. Over de vraag of en zo ja, in hoeverre een wet telijke regeling van de politieke partijen in het belang vap een zuivere politieke wilsvorming gewénst is. De commissie kan haar adviezen van wetsvoorstellen vergezeld doen gaan Voorzitter tevens lid is mr G. G. C. J. M. Teulings, oud-minister van Binnen landse Zaken. Hoe twee gedetineerden uit Eijgelshoven ontsnapten Op vragen van het lid der Tweede Kamer jonkvrouwe Wttewaall van Stoetwegen heeft de minister van Justi tie geantwoord, dat het waar is, dat in de nacht van 14 op 15 December twee gedetineerden uit de rijkswerkinrichting te Eijgelshoven zijn ontvlucht. De be trokken gedetineerden bevonden zich in de ziekenafdeling van het strafgesticht, waar zij op medisch voorschrift ter ver pleging waren opgenomen. In de loop van de nacht zijn zjj er in geslaagd met behulp van een stuk gereedschap het in de buitenmuur aangebrachte tuimelraam van de aangrenzende bad'afdeling te ver wijderen en de hiervóór aangebrachte tralies te forceren. Vervolgens hebben z(j de twee rond het kamp aangebrachte prikkeldraadversperringen weten te pas seren om aldus het aangrenzend ran- ;eerterrein van de Mijn Julia te berei- :en; tussen de zich daar bevindende kolentreinen en houtstapels moet het hun weinig moeite gekost hebben zich verder te verwijderen. Voorlichting aan emigranten naar Zuid-Afrika Binnenkort zullen op alle Nederlandse emigrantenschepen naar Zuid-Afrika voorlichtingsambtenaren aanwezig zijn om de emigrant met raad en daad ter zijde te staan. Dit is een onderdeel van het voornemen der Zuidafrikaanse rege ring om de voorlichting aan en de ont vangst van de emigranten op een hech tere grondslag te plaatsen. Tweede verantwrnrding van gift, 'en Personeel Alg. Handelsblad 2217,33; R., A'dam 1000; Pers. Breimach.- handel D. A. de Knegt, A'dam 350; Skatclub Getiela, Overveen 300; J. H. D., Haarlem 100; J. R., Naarden 100; A. H. H., A'dam 100; M. P.. A'dam f 100; C. R. Brest van Kempen, Utrecht 100; T. B., A'dam 100; mr H. M. P., Naarden ƒ100; Bridgeclub Brave, A'dam 50; J. K., A'dam 25; M. E. A'dam 25; B. J. T. Th., A'dam 25; H. G., A'dam 25; N. N., A'dam 20; J. M. C. G., A'dam 25; C. A. Kr., A'dam 25; H. L. S., A'dam 25; v. Z., A'dam 25; mevr. Sch., Haarlem 25; L. F., Bussum 25; mevr. L., A'dam 25; A. J. N„ A'dam 25; N. B.. A'dam 20; „Movam", A'dam 25; J. W„ A'dam 25; W. F. B„ A'dam 25; J. H. P., Voorburg 25; A. N. v. W., Den Haag 10; J. H. D., Zaandam 10; J. v. D„ A'dam 10; B. W.. A'dam 10; C. R. L„ A'dam 10; P. T. W.. A'dam 10; W. F. C. U., A'dam 10; J. G. B.. A'dam 10; N. N., A'dam 10; T. v. H. en G. J. G., Rijssel 15: R. v. H„ A'dam 10; L.. A'dam 10; H. C. G.. A'dam 10; H. W. S.. A'dam 10: Pers. Landeweer. A'dam 10; S. T.. A'dam 7.50; M. J. H. P.. A'dam 10; mevr. F.. A'dam 10; mej. .T. J. L. D.. A'dam 10; L. H. te O. 10; H. W., A'dam 10; A. K., Utrecht 1; Boven. Utrecht 1; mevr. W.. Utrecht f 1; B. M.. A'dam 5; N. N„ A'dam 5; W. K.. A'dam 5. Hoe de krant reageert Zij schreeuwen van de dakendat de natie in nood verkeert QTORMEN woeden en golven- beuken, tienduizenden verkeren in nood, een onvoorstelbare ramp heeft ons volk getroffen en.... in elk gezin grijpt men naar de krant, die alle nieuws zo uitgebreid mogelijk moet brengen. Hoe kan in zulk een chaos de krant haar vervullen, hoe reageert het be- drijf' in zulk een situatie? Natuurlijk moeten de krantenmensen rustig overleggen, snel plannen beramen en uitvoeren. Maar van hen te verwach ten, dat zij innerlijk rustig zullen zijn, is onmogelijk. Zij worden evenzeer bewogen en ontroerd als ieder van ons. Het is niet alleen nieuioshonger, die hen drijft, maar behoefte om van de daken te schreeuwen, dat het land in nood verkeert Het begon onmiddellijk in de nacht van Zaterdag op Zondag, toen het dui delijk was dat de afgelopen uren rampzalig waren geweest. Telefoon, telegraaf en telex ratelden de ploeg bijeen. Krijgsraad van de leiders van redactie en directie. Méér dan er telefonisch worden opgeroepen komen er uit eigen beweging naar de Pijpenmarkt: technische leiders, mannen van het vervoer, verslaggevers, bureauredacteuren. Het wagenpark wordt gemobiliseerd. Wie een eigen auto heeft komt daarmee aan. Onmiddellijk zwermen de verslaggevers uit, ook bureau-redacteuren stuiven naar Brabant en Zeeland, naar de Zuidhollandse eilanden, naar IJssel en Lek. De vaste locale correspondenten beginnen hun verhalen te telefoneren, de ANP-telex ratelt nerveus. Reeds des morgens zit een ploeg zetters, die hun Zondagsrust gaarne opofferen, aan de machines. Er komt een middag-blad op straat. Een groot ochtendblad wordt voorbereid. In de nacht van Zondag op Maandag moeten de vele tienduizenden exemplaren door het land verspreid, gedeeltelijk met de eerste treinen, grotendeels per auto. Overal gaan de kantoren open, de bezorgers worden gewaarschuwd. Zetters, drukkers, chauffeurs, technisch personeel... zij zullen geen rust meer hebben. Leden van de administratie zijn niet slechts druk bezet met het organiseren van de inzameling van steungelden; verscheidene hunner wijden zich aan da algemene hulpverlening buiten de krant, en de verhoogde bedrijvigheid laat ook hier weinigen onberoerd. Intusseti moeten verslaggevers, redacteuren en correspondenten, die oog getuigen zijn van de tragische gebeurtenissen telefonisch de krant bereiken. Hoe, vanwaar De lijnen uit het Zuidwesten functionneren niet. Onze Londense corres pondent komt door... via Kopenhagen. Des middags en 's avonds trachten de mannen uit het geteisterde binnenland onze stenografen en typisten en haar opnemingsapparaten te bereiken. Gewoonlijk via onze bijkantoren, die nu meer dan ooit de handen vol hebben. Waar zitten onze reporters? In Zeeuwsch-Vlaanderen... via een gewéldige omweg door België. In Roosendaal, met een kleine wagen, die ettelijke keren door het water wordt bedreigd. In Willemstad, geïsoleerd door kolkende stromen* Overal vanwaar u in de krant de bewogen verslagen hebt gelezen: eilandjes, pol ders, stadjes en dorpen. Hoe zy ons bereiken, is ons soms zelf een raadsel. De lessenaars van de bureaumensen in aantal gereduceerd tot een minimum liggen overvol met getikte kopij en telexberichten. Wij moeten rustig blijven: sorteren, overzien, redigeren, persklaar maken, koppen schrijven, lettertypes aangeven. Verder zullen de zetters, correctoren en drukkers het doen... in een ijltempo, onder hoge druk. Straks komt natuurlijk een abonné met aan merking op een verkeerd woord of een slechtlopende zin. We kunnen niet perfect zijn. En dan die telefoongesprekken, over het zwaarbelaste net, van mensen die diep bezorgd zijn over hun verwanten in de getroffen gebieden, en die zoveel mogelijk moeten worden ingelicht. „Hoe is het in Kortgene, in Zierikzee, in Nu- mansdorp, in Barendrecht, in Brouwershaven?" Onze antwoorden kunnen niet opgewekt zijn, de dodenlijsten worden langer en langer. Maar we moeten wer ken... Ongeschoren redacteuren happen stukjes brood naar binnen en drinken een slok koffie onder hun arbeid. Zij zullen elkaar moeten afwisselen om wat te gaan slapen. De leidster van de dienst, die de telefoongesprekken uitwerkt, neemt des nachts opnemingsapparaten mee naar huis. Zij hóópt wat te slapen... Zo ging het sinds Zondagmorgen. Een kunstredacteur, die berichten van de ramp bewerkte, zit nu op een boot op weg naar Zeeland. Van de buitenland redacteuren zit de helft in de modder en staat in de loeiende storm, ergens by een dyk. Wie bekommert zich nog om de politiek, om conferenties, om plaatselijke berichten uit rustige oorden Gisteren kioam een onzer terug van een vliegtocht boven Zeeland, een beetje ziek van het lage vliegen, kapot van de indrukken: water, water, daken, die schijnen te dryven, dorpen en stadjes, die er niet meer zijn. Wat is er van de mensen, tienduizenden en tienduizenden, terecht gekomen Hij is moe en terneergeslagen. Vandaag kwam een redacteur terug uit Roosen daal: vier uur geslapen sinds Zondagmorgen, rood-omrande ogen, ooider de modder, doorweekte schoenen met losse zolen. Zij moesten onmiddellijk tikken en dicteren, wat rusten, weer beginnen. De meesten hebben wij echter nog niet terug gezien... Zo reageert de krant op een nationale ramp. Prins Bernhard sprak voor Kamer van Koophandel te New York AMERIKA zou meer kunnen doen TIJDENS, de lunch, die Maandag aan geboden werd door de New Yorkse Kamer van Koophandel, heeft Prins Bernhard een rede uitgesproken, Op verzoek van het Nationaal Rampenfonds, gesteund door de vereniging „De Nederlandse Dagbladpers" hebben de dagbladen, ook het Algemeen Handelsblad, de gelegenheid geopend gelden aan hun kassen te doen storten of op hun rekeningen over te schrijven. Elke dag zulten de ingekomen gelden in ons blad worden verantwoord. Bij het Handelsblad kan worden gestort op: Postgiro 35858. Gem. Giro Amsterdam H. 1900 Bankrekeningen: Nederlandsche Handel-Mij, Kas-Associatie, Rotterdam- sche Bank, Amsterdam. Stortingen zijn ook mogelijk bij onze bijkantoren. Bevolking herademt Stad echter nog geïsoleerd (Van een onzer verslaggevers) (jlSTERAVOND telefoneerde onze speciale ver slaggever uit Oudemolen: Vanmiddag is in het geïsoleerde Willemstad een dankstond gehou den in de Hervormde kerk. Er werd een Lof ge celebreerd in de R.K. kerk. Het water was weer van de straten van Willemstad verdwenen, waar het anderhalve meter hoog had gestaan. De mensen hebben de zolders thans verlaten en kun nen weer in de huizen vertoeven. Men overziet er nu de schade: de Langpoortsestraat is er het ernstigst aan toe. Er is namelijk een gat van 50 m.eter breedte geslagen in de Havendijlc naast het stadhuis en het. aanstormende water heeft heel wat schade aangericht aan de huizen. den Hof verstrekte, ontlenen wij het volgende: de burgemeester, die terstond telefonische ver binding met Fijnaart kon krijgen, heeft om hulp van de commandotroepen gevraagd. Ten slotte zijn cr 80 in de loop van Zondag op de djjk gekomen, maar zij konden niet verder komen. Een tiental hek/ben echter hun leven gewaaed en badend en zwemmend over de weilanden hebben zij Willemstad kunnen bereiken. In de haven is een schip gezonken. Uit Arnhem is over het Hollands Diep een schip met levensmiddelen gekomen. Men heeft grote be hoefte aan flessen Buta-gas. Er is wel water in de waterleiding, maar de electriciteitsvoorziening Is gestagneerd. Vliegtuigen gooien pakken kranten uit; het van communicatie verstoken Willemstad kan er uit lezen dat men liet niet vergeet. In de loop van vanmiddag hebben militairen een kortegolfinstal- latie overgebracht, waardoor radiofonische commu nicatie met de geïsoleerde stad mogelqk is. In het hotel ter plaatse is een noodziekenhuis aangebracht. Bij een tocht, die wij maakten langs de Heiningsedijk hebben wij geconstateerd van welk een ontzettende kracht de storm is geweest. Deze dijk, een binnendijk tussen de Sabinapolder en de Heiningsedijk, is bezaaid met aangespoeld talhout. Er liggen grote pakken stro, veel hooi en tientallen koeienlijken, met opgezwollen lijven. In een half weggeslagen huis, waarvan aan de achterkant niets meer over is, staat nog een radiotoestel aan de wand met een trouwfoto er boven. Ergens blaft nog een hond, die het leven heeft kunnen redden. Uit verschillende ruïnes komen huiskatten te voorschijn, die blijk baar in de hanebalken het leven hebben kunnen redden. Het water stond hier tot aan de kruin van de dijk. Merkwaardig is, dat juist aan de achterkant, waar het water over de dijk stroomde, grote gaten zijn geslagen. Hele brokstukken van huizen zijn over het water aan komen drijven naar de dijk. Men heeft eerst In Ie nacht van Zondag op Maandag, toen na één uur de storm aanzienlijk minderde, met behulp van een boot het reddingswerk kunnen beginnen. Er was een echtpaar, dat 25 uur in pyama op de zolder doorbracht, terwijl een groot deel van het huis reeds Ingestort was. Merkwaardig is, hoe een petroleumlamp kan aanspoelen op de dijkhelling, terwijl het lampeglas nog heel blijft. Tussen stuk geslagen meubelstukken en kinderpopjes ligt een visitekaartje met p.f. er op. Het is een vreselijk beeld, dat deze dijk biedt, waar alles door elkaar ligt, scherven glas, prikkeldraad, sjoelbakken, stro balen. Maar sommige huizen, die boven op de dijk stonden, zijn gespaard gebleven. De bewoners zijn allen geëvacueerd; rolluiken of platluiken zijn voor de ramen. Het is niet de eerste keer dat de Sabinapolder door een overstromingsramp wordt getroffen; met de Novemberstorm van 1911 liep deze polder ook onder. Toen werden de schepen door de hoge zee op de sluizen van Dintelsas geworpen. Dintelsas is er nu echter beter afgekomenvanmiddag woed de spuivlag ten teken dat de Mark weer het water loost op het Volkerak. hij gewag maakte van de ramp die Ne derland getroffen heeft en waarin hij vervolgens het zogenaamde „dollar-gap" probleem van Nederland besprak. Het noodlot heeft gewild, aldus de Prins, dat juist op de dag, waarop ik in dit land aankwam om de viering van New Yorks driehonderdjarig bestaan als gemeente bij te wonen, het moederland van deze stad door de grootste catastrophe ge troffen is, die in vredestijd ooit sinds de middeleeuwen daar heeft plaats ge vonden. Ik zou u en het Amerikaanse volk willen vragen te bidden voor uw Nederlandse bondgenoten in hun uur van beproeving. Door een ironisch toeval is deze ramp over mijn land gekomen in dezelfde week, waarin zijn" regering verklaard had „dat Nederland niet langer Ameri kaanse economische hulp van node had". ..Deze beslissing is een gelukkige", ver volgde prins Bernhard, „niet alleen om dat zij een tastbaar bewijs was van de wijsheid van de Amerikaanse na-oorlogse politiek jegens Europa, maar ook, omdal zij de verhouding tussen onze beide lan den op een grondslag plaatst, die in overeenstemming is met net zelfrespect, dat het wezen is van elk onafhankelijk volk". Prins Bernhard noemde het een ge lukkige omstandigheid, dat in de laatste jaren meer en meer Amerikaanse in dustrieën fabrieken in Nederland hebben jevestigd. „De voornaamste betekenis van het afzien van het verzoek om hulp voor de defensie ligt in het feit, dat wt liever ons bestaan verdienen dan af hankelijk zijn van liefdadigheid. Op lossing van het dollarprobleem is een taak zowel voor Europa als Amerika. Ofschoon naar mijn mening Europa meer kan en moet doen dan het reeds doet ter oplossing van het dollarprobleem kunnen de Verenigde Staten ook verschillende dingen doen om bij te dragen tot het doen verdwijnen van de nu beroemd ge worden dollaiigap", aldus de Prins. Hij noemde in dit verband de hoge Amerikaanse invoerrechten op sigaren (130%) en wollen dekens (50%), voor welke typisch Nederlandse producten in de Verenigde Staten een markt zou kun nen worden geschapen. Prins Bernhard sprak de hoop uit dat het congres de .customs simplifications act" zou aan nemen. De onzekerheid of een invoer recht niet plotseling verhoogd zal wor den werkte volgens de Prins eveneens belemmerend. Prins Bernhard zeide niet jeloven, dat de Verenigde Staten be hoeven te vrezen voor concurrentie op grote schaal met Amerikaanse produ centen en hij gaf als voorbeeld, dat „dit grote land meer kaas kan consumeren dan het thans doet en dat daarom zowel binnenlandse als buitenlandse kaas- producenten gebaat zouden zijn bij een ruimere markt. De totale Amerikaanse import van alle zogenaamde Marshall- plan-landen was in 1951 ongeveer 0,6% van de totale bruto nationale productie der Verenigde Staten. Verdubbeling va.n deze invoer zou enerzijds het einde van de dollar-gap betekenen, maar ander zijds zouden importen uit Europa toch nog tot een zeer gering percentage van bruto Amerikaanse productie blijven" aldus besloot prins Bernhard. Ontsnapping uit Breda Contact met organisaties nog niet vastgesteld In verband met de geconstateerde contacten niet de buitenwereld is tegen een viertal personen, die verdacht wor den van overtreding van het wetboek van strafrecht, een gerechtelijk voor onderzoek gaande, aldus heeft minister Donker medegedeeld, in antwoord op vragen van het Tweede Kamer-lid, de heer Van der HeuveL In antwoord op vragen van het Tweede Kamer-lid, de heer Gortzak, zegt de minister nog, dat bij het onder zoek aanstonds nauwlettend rekening is gehouden met de mogelijkheid, dat contacten konden bestaan met bepaalde organisaties, welke de ontvluchting zouden kunnen hebben bevorderd. Voor alsnog is niet voldoende opgehelderd of, en zo ja, in hoever dergelijke con tacten hebben bestaan. Inmiddels blijft de bijzondere aandacht op dit punt ge vestigd. De Leidse Wolspinnerij (Rokin 118, Amserdam) vraagt duizend vrijwillig sters om het breien van kledingstukken voor de slachtoffers. De mpij stelt de wol ter beschikking, om thuis te werken. UIT DE STAATSCOURANT Aan A H. Termeer is. op z(jn verzoek met Ingang van 1 Februari, eervol ontslag verleend als burgemeester van Mlerlo. met dankbetuiging voor de langdurige diensten door hem als burgemeester bewezen. (Ingez. med.-advertentie) Roekei p% Rubber - tlYffiëniseli pmrtinrh 'Y veerkrachtig W"" geluiddempend onverslijtbaar 10 jaar garantieY/ t ROEK EL HAARLEM BURGWAL 38-40 - Tel. 20727 1* 2500) - Elke desgew. vorm, maat ol tekening te leveren. F. 27.50 per 100 x 100 cm. F. 12.375 per 90 x 50 cm. K.l eur: Rood - Gr ij's - Naturel. Rechtstreeks van fabriek aan gebruiker. FIRMA VAN ROEKEL maakt bekend dat de RRR-fabriek te Haarlem de opgedragen orders niet direct uit kan voe/en daar al het beschikbare materieel en per soneel ter beschikking rampen fonds gesteld is.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 3