Walcheren heeft harde klappen gekregen,
maar overleefde de catastrophe
WATER UIT WITLEMSTAD VERDWENEN
BEWOGEN PERSMENSEN
LICHTEN HET VOLK IN
Eén kreet om hulp klinkt over Nederland
Wij geven allen één antwoord
^5>C^n9maV'
NATIONALE RAMP
ALGEMEEN HANDELSBLAD VAN DINSDAG 3 FEBRUARI 1953
S
Ergens op een weg op de Noordoost
punt, van Walcheren: twee paarden,
overgeleverd aan weerwind en
water.
(Luchtfoto A. N. P.)
Middelburg heeft geen drinkwater, in Veere is veel verwoest, Vlissingen herstelt zich van
de overstroming
(Van een onzer verslaggevers)
WaIcheren, 3 Februari
DEEDS terstond na het bekend worden van de
rampdie ons vaderland heeft getroffen, ging
een algemeen gevoel van medeleven uit naar dat
deel van het Zeeuwse land, dat nu juist de gevolgen
van de oorlog te boven was gekomen: Walcheren.
De eerste berichten luidden: Walcheren loopt weer
onder, al het werk van acht jaren is te niet gedaan.
Met destemeer dankbaarheid hebben wij nu kunnen
vaststellen, dat de werkelijkheid anders is.
Walcheren heeft de catastrophe overleefd geheel
en al. Wel heeft het harde klappen gekregen; VZis-
singen heeft er lelijk voorgestaan in die rampzalige
nacht, toen de overkokende zee gaten van tientallen
meters wijdte sloeg in de binnenkant van de boule
varddijk. Deze dijk verloor op tal van plaatsen zijn
borstwering: geweldige klompen steen werden over
het wegdek geslingerd. De zee stortte als een water
val over de binnenrand en sleurde deze mee.
Loopt men nu over de Vlissingse boulevard dan
moet men tot de erkenning komen, dat de stad er
nog genadig is afgekomen. Gaten zijn er in elk van
haar boulevardsEvertsenBanckert e?i De Ruyter.
Het wegdek is er afgebroken en over de afgrond
hangen buizen en leidingen van water- en stroom
voorziening.
De zee viel van deze hoogten af op de laag gelegen
oude binnenstad. De huizen hebben diep in het water
gestaan. Tuintjes zijn met grauw slib bedekt. De
gevels kleuren van onderen donkerder dan van bo
ven, maar voor de meeste vensters hangen weer
sneeuwwitte vitrages. Daar moet men Zeeuwse
huisvrouwen voor hebben! Men moet zich eens voor
stellen, hoe een huis er van binnen uitziet als er
enige meters water in gestaan heeft. In Breskens
zagen wij een vrouw, die bezig was de modder weg
te schrapen van haar vaste tapijt; en bjjna onbe
gonnen werk.
Communicaties worden steeds beter
«GISTERMIDDAG was men druk bezig
de eerste voorzieningen te treffen
voor het herstel van de kapot ge
slagen Vlissingse straten. Op sommige
plaatsen stonden auto's, waaruit
jongens, meest padvinders, zand in de
kuilen wierpen. De trottoirs ziin soms
verbrokkeld en gegolfd. Het drukke
winkelcentrum, de Walstraat, waar het
water bijna vier meter hoog heeft ge
staan Zondag, 'heeft z\|n étalages zo
goed en zo kwaad als het gaat weer in
orde. De ruiten ziin nog niet zo helder
als gewenst en de uitstallingen zijn niet
compleet, maar op lange stukken papier
leest men: ..Wij zijn geopend".
Sommige straten zijn door het water
totaal omgeploegd en uitgehold. Langs
de Visserhaven en haar zijstraten
zijn diepe kuilen. Voor de plaats
waar een gebombardeerd huis stond,
verzamelen zich de gehele dag kijkers,
want in dit gat is een burger verdron
ken. toen hij uit zijn woning vluchtte. De
hevigst geruïneerde straat is het Groene-
woud, een griezelig afgrondje tussen de
fundamenten der huizen.
Er wordt stug gewerkt om alles voor
lopig te herstellen. Bewoners vertelden,
dat zij 's nachts waren gewaarschuwd
öf de huizen te verlaten, of naar boven
te gaan. Terwijl het water de straten
binnenstroomde, kokend en bruisend,
deed ieder rustig wat gedaan moest
worden. Vandaar dat zo weinig mensen
vier slechts in Vlissingen het 'even
verloren. Het is nu nog geen tijd om
veel verhalen te horen. De Vlissingers
werken; er moet veel worden verzet om
alles op orde te krijgen.
MIDDELBURG heeft bijna niets van
de ramp te lijden gehad. Wr von
den gistermiddag de wederopge-
bouwde Zeeuwse hoofdstad rustig in het
zonlicht. Het enige inconvenient is: de
stad heeft geen water, doordat de prise
d'eau in Oraniezon bn Domburg door de
Storm van Zondagnacht werd bescha
digd. Hier dus geen watersnood maar
watemnod.
Van Middelburg begaven wij ons naar
Veere. Op weg erheen werd het plotse
ling donker, asgrauw. Wolken streken
op slechts enkele meters hoogte over de
akkers en wegen. Het duurde niet lang
of harde hagel ritselde op de daken. Wat
zag toen het marktplein in Veere eruit!
Arbeiders scholen huiverend onder af
dakjes en in schuurtjes. Voor het bordes
van het stadhuis stroomde een wilde
modderrivier. Op vele plaatsen in het
stadje is het plaveisel gebroken, inge
deukt, omgewoeld. Het ergst is de toe
stand langs de oude Veerse haven. De
taxi, waarmee wjj uit Middelburg waren
gekomen, kon niet verder door de
kuilen. We klauterden over bergen
stenen en stonden voor een paar ver
woeste woonhuizen. Ze zagen eruit alsof
ze door een bombardement waren ge
troffen. Een gedeelte van een huis was
onder het dak afgescheurd. De golven
trokken de gevel weg. Gelukkig waren
de bewoners tijdig gewaarschuwd
Slechts twee oude mensen konden zo
gauw geen heenkomen zoeken. Veere
betreurt dus twee doden.
De hagelsneeuw sloeg nu door een
verwoeste woonkamer en bracht de
hanglamp met franje heftig in beroe
ring. Twee meisjes droegen een thee
kastje over een berg puin. Keurig groen
geverfde binnendeuren met glanzende
glas-in-lood-raampjes klepperden boven
een afgrond, Een hooischuur was open
gereten. De windvlagen rukten het hooi
los. De Capellestraat, die naar de Grote
Kerk loopt, bood het beeld van een gru
welijke verwoesting. De huizen, voor
zover zelf nog intakt gebleven staan op
him blote fundamenten. De zee heeft de
straat uitgediept, metei's diep.
De mensen in Veere zijn stil. „We
leven nog, maar als we er aan denken
wat ginds gebeurt, op Noord-Beveland
en op Schouwen", zeggen ze. In de aan
grijpend donkere lucht verscheen opeens
een statige regenboog en het volgend
ogenblik werd het weer iets helderder.
Maar kort daarop was er een tweede
hagelbui, sterker dan de eerste.
Wij reden toen op de smalle dijk naar
Vrouwenpolder en zagen enige kilo
meters ten Westen van Veere een gat
in de zeedijk, dat door honderden man
nen met zandzakken vliegensvlug werd
dchtgesmeten. Vrachtauto's haalden
zand aan een eind verderop. Andere
vrachtauto's voerden stapels jutezakken
aan. Een boerderij met geloken luiken
stond geëvacueerd achter de kapotte
dijk, tot aan de vensters in het water.
Ook bij Vrouwenpolder, waar men de
lichte duinkust van Noord-Beveland ziet,
stond een stuk land blank. Maar dat
waren op Walcheren dan ook de enige
plaatsen, die herinnerden aan de nood
van Zondag.
DE chauffeur, die ons het eiland rond
reed, over Domburg. Oostkapelle,
Arnemuiden enz., zei: Meer is er
niet te zien. Het eiland is gelukkig voor
erger bespaard gebleven. Wij hebben wat
duinen verloren bij Oranjezon, narigheid
gehad bij Vlissingen en Veere, en bij
Rammekens is de dijk kapot gegaan
door vrijwilligers dichtgemaakt.
Sloedam is practisch weg. maar
nieuwe Sloepolder is goed en ik zal nu
weer vrachtjes naar Goes kunnen rijden.
Wat de communicatie betreft, er is al
weer veel verbeterd, doordat de grote
veerboten Breskens-Vlissingen gister
middag om twee uur zijn gaan varen.
De brug in Breskens bleek niet ernstig
beschadigd, Auto's kunnen dus weer van
Zeeuws-Vlaanderen en België af Wal
cheren binnen komen.
Zoals gezegd kunnen kleine wagens
doorrijden via de nieuwe Sloepolderdijk,
naar Goes. Wil men per autobus naar
deze stad dan moet er nog een kilome
tertje of wat worden gelopen, zo ver
namen. wij. Hoofdzaak is: men komt er.
Het is minder goed gesteld met de
telefoonverbinding. Mensen in Vlissin
gen, die graag hun familie in Amster
dam in kennis willen stellen van hun
goede gezondheid, krijgen te horen dat
alleen gesprekken van oficiële instanties
kunnen worden gedoogd. Hoe wij ook
praatten als Brugmans, nergens konden
wij een lijntje naar Amsterdam krijgen.
om gisteren het verslag over Zeeuwsch
Vlaanderen door te bellen. Op het gast
vrije bureau van de Prov. Zeeuwsche
Courant te Middelburg gelukte het ons
bij toeval het Handelsblad aan de tele
foon te krijgen. Een wonder, noemden
onze collega's het. Toen wij het wonder
een uurtje later nog eens wilden pro
beren, werkte het niet meer.
Enige Urkers, wier boten Zondag
nacht in Breskens zijn terecht gekomen,
zouden naar verluidt naar Stellendam
vertrekken.
Niemand weet precies wat of hoe. We
zullen nu trachten via Middelburg, waar
vannacht Prinses Wilhelmina heeft ge
logeerd, naar Goes te rijden om daar
gelegenheid te krijgen naar Schouwen-
Duiveland over te steken. In onze auto
lijden enige politiemannen mee, die
ijlings zijn gerequireerd om het lijdende
Noord-Beveland te bezoeken. Op de
veerboot is een jongeman, die aan iedere
automobilist vraagt of hij kan mee
rijden naar Oegstgeest. In elk geval is
hij de verkeerde richting ingeslagen.'
Staatscommissie kiesstelsel
ingesteld
Bij K.B. is ingesteld een staats
commissie, welke tot taak zal hebben
van advies te dienen: a. Over de vraag
of, en zo ja, in hoeverre behoefte
bestaat aan een wijziging van het
Nederlandse kiesstelsel, en b. Over de
vraag of en zo ja, in hoeverre een wet
telijke regeling van de politieke partijen
in het belang vap een zuivere politieke
wilsvorming gewénst is.
De commissie kan haar adviezen van
wetsvoorstellen vergezeld doen gaan
Voorzitter tevens lid is mr G. G. C. J.
M. Teulings, oud-minister van Binnen
landse Zaken.
Hoe twee gedetineerden
uit Eijgelshoven
ontsnapten
Op vragen van het lid der Tweede
Kamer jonkvrouwe Wttewaall van
Stoetwegen heeft de minister van Justi
tie geantwoord, dat het waar is, dat in
de nacht van 14 op 15 December twee
gedetineerden uit de rijkswerkinrichting
te Eijgelshoven zijn ontvlucht. De be
trokken gedetineerden bevonden zich in
de ziekenafdeling van het strafgesticht,
waar zij op medisch voorschrift ter ver
pleging waren opgenomen. In de loop
van de nacht zijn zjj er in geslaagd met
behulp van een stuk gereedschap het in
de buitenmuur aangebrachte tuimelraam
van de aangrenzende bad'afdeling te ver
wijderen en de hiervóór aangebrachte
tralies te forceren. Vervolgens hebben
z(j de twee rond het kamp aangebrachte
prikkeldraadversperringen weten te pas
seren om aldus het aangrenzend ran-
;eerterrein van de Mijn Julia te berei-
:en; tussen de zich daar bevindende
kolentreinen en houtstapels moet het hun
weinig moeite gekost hebben zich verder
te verwijderen.
Voorlichting aan emigranten
naar Zuid-Afrika
Binnenkort zullen op alle Nederlandse
emigrantenschepen naar Zuid-Afrika
voorlichtingsambtenaren aanwezig zijn
om de emigrant met raad en daad ter
zijde te staan. Dit is een onderdeel van
het voornemen der Zuidafrikaanse rege
ring om de voorlichting aan en de ont
vangst van de emigranten op een hech
tere grondslag te plaatsen.
Tweede verantwrnrding
van
gift,
'en
Personeel Alg. Handelsblad 2217,33;
R., A'dam 1000; Pers. Breimach.-
handel D. A. de Knegt, A'dam 350;
Skatclub Getiela, Overveen 300; J. H.
D., Haarlem 100; J. R., Naarden 100;
A. H. H., A'dam 100; M. P.. A'dam
f 100; C. R. Brest van Kempen, Utrecht
100; T. B., A'dam 100; mr H. M. P.,
Naarden ƒ100; Bridgeclub Brave, A'dam
50; J. K., A'dam 25; M. E. A'dam
25; B. J. T. Th., A'dam 25; H. G.,
A'dam 25; N. N., A'dam 20; J. M.
C. G., A'dam 25; C. A. Kr., A'dam
25; H. L. S., A'dam 25; v. Z., A'dam
25; mevr. Sch., Haarlem 25; L. F.,
Bussum 25; mevr. L., A'dam 25;
A. J. N„ A'dam 25; N. B.. A'dam 20;
„Movam", A'dam 25; J. W„ A'dam
25; W. F. B„ A'dam 25; J. H. P.,
Voorburg 25; A. N. v. W., Den Haag
10; J. H. D., Zaandam 10; J. v. D„
A'dam 10; B. W.. A'dam 10; C. R. L„
A'dam 10; P. T. W.. A'dam 10; W. F.
C. U., A'dam 10; J. G. B.. A'dam 10;
N. N., A'dam 10; T. v. H. en G. J. G.,
Rijssel 15: R. v. H„ A'dam 10; L..
A'dam 10; H. C. G.. A'dam 10; H. W.
S.. A'dam 10: Pers. Landeweer. A'dam
10; S. T.. A'dam 7.50; M. J. H. P..
A'dam 10; mevr. F.. A'dam 10; mej.
.T. J. L. D.. A'dam 10; L. H. te O. 10;
H. W., A'dam 10; A. K., Utrecht 1;
Boven. Utrecht 1; mevr. W.. Utrecht
f 1; B. M.. A'dam 5; N. N„ A'dam 5;
W. K.. A'dam 5.
Hoe de krant reageert
Zij schreeuwen van de dakendat
de natie in nood verkeert
QTORMEN woeden en golven- beuken, tienduizenden verkeren in nood, een
onvoorstelbare ramp heeft ons volk getroffen en.... in elk gezin grijpt
men naar de krant, die alle nieuws zo uitgebreid mogelijk moet brengen.
Hoe kan in zulk een chaos de krant haar vervullen, hoe reageert het be-
drijf' in zulk een situatie? Natuurlijk moeten de krantenmensen rustig
overleggen, snel plannen beramen en uitvoeren. Maar van hen te verwach
ten, dat zij innerlijk rustig zullen zijn, is onmogelijk. Zij worden evenzeer
bewogen en ontroerd als ieder van ons. Het is niet alleen nieuioshonger, die
hen drijft, maar behoefte om van de daken te schreeuwen, dat het land in
nood verkeert
Het begon onmiddellijk in de nacht van Zaterdag op Zondag, toen het dui
delijk was dat de afgelopen uren rampzalig waren geweest. Telefoon, telegraaf
en telex ratelden de ploeg bijeen. Krijgsraad van de leiders van redactie en
directie. Méér dan er telefonisch worden opgeroepen komen er uit eigen
beweging naar de Pijpenmarkt: technische leiders, mannen van het vervoer,
verslaggevers, bureauredacteuren. Het wagenpark wordt gemobiliseerd. Wie een
eigen auto heeft komt daarmee aan. Onmiddellijk zwermen de verslaggevers uit,
ook bureau-redacteuren stuiven naar Brabant en Zeeland, naar de Zuidhollandse
eilanden, naar IJssel en Lek. De vaste locale correspondenten beginnen hun
verhalen te telefoneren, de ANP-telex ratelt nerveus. Reeds des morgens zit een
ploeg zetters, die hun Zondagsrust gaarne opofferen, aan de machines. Er komt
een middag-blad op straat. Een groot ochtendblad wordt voorbereid. In de nacht
van Zondag op Maandag moeten de vele tienduizenden exemplaren door het
land verspreid, gedeeltelijk met de eerste treinen, grotendeels per auto. Overal
gaan de kantoren open, de bezorgers worden gewaarschuwd. Zetters, drukkers,
chauffeurs, technisch personeel... zij zullen geen rust meer hebben.
Leden van de administratie zijn niet slechts druk bezet met het organiseren
van de inzameling van steungelden; verscheidene hunner wijden zich aan da
algemene hulpverlening buiten de krant, en de verhoogde bedrijvigheid laat ook
hier weinigen onberoerd.
Intusseti moeten verslaggevers, redacteuren en correspondenten, die oog
getuigen zijn van de tragische gebeurtenissen telefonisch de krant bereiken. Hoe,
vanwaar De lijnen uit het Zuidwesten functionneren niet. Onze Londense corres
pondent komt door... via Kopenhagen. Des middags en 's avonds trachten de
mannen uit het geteisterde binnenland onze stenografen en typisten en haar
opnemingsapparaten te bereiken. Gewoonlijk via onze bijkantoren, die nu meer
dan ooit de handen vol hebben.
Waar zitten onze reporters? In Zeeuwsch-Vlaanderen... via een gewéldige
omweg door België. In Roosendaal, met een kleine wagen, die ettelijke keren door
het water wordt bedreigd. In Willemstad, geïsoleerd door kolkende stromen*
Overal vanwaar u in de krant de bewogen verslagen hebt gelezen: eilandjes, pol
ders, stadjes en dorpen. Hoe zy ons bereiken, is ons soms zelf een raadsel.
De lessenaars van de bureaumensen in aantal gereduceerd tot een
minimum liggen overvol met getikte kopij en telexberichten. Wij moeten
rustig blijven: sorteren, overzien, redigeren, persklaar maken, koppen schrijven,
lettertypes aangeven. Verder zullen de zetters, correctoren en drukkers het doen...
in een ijltempo, onder hoge druk. Straks komt natuurlijk een abonné met aan
merking op een verkeerd woord of een slechtlopende zin. We kunnen niet perfect
zijn. En dan die telefoongesprekken, over het zwaarbelaste net, van mensen die
diep bezorgd zijn over hun verwanten in de getroffen gebieden, en die zoveel
mogelijk moeten worden ingelicht. „Hoe is het in Kortgene, in Zierikzee, in Nu-
mansdorp, in Barendrecht, in Brouwershaven?" Onze antwoorden kunnen niet
opgewekt zijn, de dodenlijsten worden langer en langer. Maar we moeten wer
ken... Ongeschoren redacteuren happen stukjes brood naar binnen en drinken
een slok koffie onder hun arbeid. Zij zullen elkaar moeten afwisselen om wat te
gaan slapen. De leidster van de dienst, die de telefoongesprekken uitwerkt,
neemt des nachts opnemingsapparaten mee naar huis. Zij hóópt wat te slapen...
Zo ging het sinds Zondagmorgen. Een kunstredacteur, die berichten van de
ramp bewerkte, zit nu op een boot op weg naar Zeeland. Van de buitenland
redacteuren zit de helft in de modder en staat in de loeiende storm, ergens by een
dyk. Wie bekommert zich nog om de politiek, om conferenties, om plaatselijke
berichten uit rustige oorden Gisteren kioam een onzer terug van een vliegtocht
boven Zeeland, een beetje ziek van het lage vliegen, kapot van de indrukken:
water, water, daken, die schijnen te dryven, dorpen en stadjes, die er niet meer
zijn. Wat is er van de mensen, tienduizenden en tienduizenden, terecht gekomen
Hij is moe en terneergeslagen. Vandaag kwam een redacteur terug uit Roosen
daal: vier uur geslapen sinds Zondagmorgen, rood-omrande ogen, ooider de modder,
doorweekte schoenen met losse zolen. Zij moesten onmiddellijk tikken en dicteren,
wat rusten, weer beginnen. De meesten hebben wij echter nog niet terug gezien...
Zo reageert de krant op een nationale ramp.
Prins Bernhard sprak voor Kamer van
Koophandel te New York
AMERIKA zou meer
kunnen doen
TIJDENS, de lunch, die Maandag aan
geboden werd door de New Yorkse
Kamer van Koophandel, heeft Prins
Bernhard een rede uitgesproken,
Op verzoek van het Nationaal Rampenfonds, gesteund door de vereniging
„De Nederlandse Dagbladpers" hebben de dagbladen, ook het Algemeen
Handelsblad, de gelegenheid geopend gelden aan hun kassen te doen storten
of op hun rekeningen over te schrijven.
Elke dag zulten de ingekomen gelden in ons blad worden verantwoord.
Bij het Handelsblad kan worden gestort op:
Postgiro 35858. Gem. Giro Amsterdam H. 1900
Bankrekeningen: Nederlandsche Handel-Mij, Kas-Associatie, Rotterdam-
sche Bank, Amsterdam. Stortingen zijn ook mogelijk bij onze bijkantoren.
Bevolking herademt
Stad echter nog geïsoleerd
(Van een onzer verslaggevers)
(jlSTERAVOND telefoneerde onze speciale ver
slaggever uit Oudemolen: Vanmiddag is in
het geïsoleerde Willemstad een dankstond gehou
den in de Hervormde kerk. Er werd een Lof ge
celebreerd in de R.K. kerk. Het water was weer
van de straten van Willemstad verdwenen, waar
het anderhalve meter hoog had gestaan. De
mensen hebben de zolders thans verlaten en kun
nen weer in de huizen vertoeven. Men overziet
er nu de schade: de Langpoortsestraat is er het
ernstigst aan toe. Er is namelijk een gat van
50 m.eter breedte geslagen in de Havendijlc naast
het stadhuis en het. aanstormende water heeft
heel wat schade aangericht aan de huizen.
den Hof verstrekte, ontlenen wij het volgende:
de burgemeester, die terstond telefonische ver
binding met Fijnaart kon krijgen, heeft om hulp
van de commandotroepen gevraagd. Ten slotte zijn
cr 80 in de loop van Zondag op de djjk gekomen,
maar zij konden niet verder komen. Een tiental
hek/ben echter hun leven gewaaed en badend en
zwemmend over de weilanden hebben zij Willemstad
kunnen bereiken. In de haven is een schip gezonken.
Uit Arnhem is over het Hollands Diep een schip
met levensmiddelen gekomen. Men heeft grote be
hoefte aan flessen Buta-gas. Er is wel water in de
waterleiding, maar de electriciteitsvoorziening Is
gestagneerd. Vliegtuigen gooien pakken kranten uit;
het van communicatie verstoken Willemstad kan er
uit lezen dat men liet niet vergeet. In de loop van
vanmiddag hebben militairen een kortegolfinstal-
latie overgebracht, waardoor radiofonische commu
nicatie met de geïsoleerde stad mogelqk is. In het
hotel ter plaatse is een noodziekenhuis aangebracht.
Bij een tocht, die wij maakten langs de
Heiningsedijk hebben wij geconstateerd van welk
een ontzettende kracht de storm is geweest.
Deze dijk, een binnendijk tussen de Sabinapolder
en de Heiningsedijk, is bezaaid met aangespoeld
talhout. Er liggen grote pakken stro, veel hooi
en tientallen koeienlijken, met opgezwollen
lijven. In een half weggeslagen huis, waarvan
aan de achterkant niets meer over is, staat nog
een radiotoestel aan de wand met een trouwfoto
er boven. Ergens blaft nog een hond, die het
leven heeft kunnen redden. Uit verschillende
ruïnes komen huiskatten te voorschijn, die blijk
baar in de hanebalken het leven hebben kunnen
redden. Het water stond hier tot aan de kruin
van de dijk. Merkwaardig is, dat juist aan de
achterkant, waar het water over de dijk
stroomde, grote gaten zijn geslagen.
Hele brokstukken van huizen zijn over het water
aan komen drijven naar de dijk. Men heeft eerst In
Ie nacht van Zondag op Maandag, toen na één uur
de storm aanzienlijk minderde, met behulp van een
boot het reddingswerk kunnen beginnen. Er was
een echtpaar, dat 25 uur in pyama op de zolder
doorbracht, terwijl een groot deel van het huis
reeds Ingestort was. Merkwaardig is, hoe een
petroleumlamp kan aanspoelen op de dijkhelling,
terwijl het lampeglas nog heel blijft. Tussen stuk
geslagen meubelstukken en kinderpopjes ligt een
visitekaartje met p.f. er op. Het is een vreselijk
beeld, dat deze dijk biedt, waar alles door elkaar
ligt, scherven glas, prikkeldraad, sjoelbakken, stro
balen. Maar sommige huizen, die boven op de dijk
stonden, zijn gespaard gebleven. De bewoners zijn
allen geëvacueerd; rolluiken of platluiken zijn voor
de ramen.
Het is niet de eerste keer dat de Sabinapolder
door een overstromingsramp wordt getroffen; met
de Novemberstorm van 1911 liep deze polder ook
onder. Toen werden de schepen door de hoge zee
op de sluizen van Dintelsas geworpen. Dintelsas is
er nu echter beter afgekomenvanmiddag woed de
spuivlag ten teken dat de Mark weer het water
loost op het Volkerak.
hij gewag maakte van de ramp die Ne
derland getroffen heeft en waarin hij
vervolgens het zogenaamde „dollar-gap"
probleem van Nederland besprak. Het
noodlot heeft gewild, aldus de Prins, dat
juist op de dag, waarop ik in dit land
aankwam om de viering van New Yorks
driehonderdjarig bestaan als gemeente
bij te wonen, het moederland van deze
stad door de grootste catastrophe ge
troffen is, die in vredestijd ooit sinds de
middeleeuwen daar heeft plaats ge
vonden. Ik zou u en het Amerikaanse
volk willen vragen te bidden voor uw
Nederlandse bondgenoten in hun uur
van beproeving.
Door een ironisch toeval is deze ramp
over mijn land gekomen in dezelfde
week, waarin zijn" regering verklaard
had „dat Nederland niet langer Ameri
kaanse economische hulp van node had".
..Deze beslissing is een gelukkige", ver
volgde prins Bernhard, „niet alleen om
dat zij een tastbaar bewijs was van de
wijsheid van de Amerikaanse na-oorlogse
politiek jegens Europa, maar ook, omdal
zij de verhouding tussen onze beide lan
den op een grondslag plaatst, die in
overeenstemming is met net zelfrespect,
dat het wezen is van elk onafhankelijk
volk".
Prins Bernhard noemde het een ge
lukkige omstandigheid, dat in de laatste
jaren meer en meer Amerikaanse in
dustrieën fabrieken in Nederland hebben
jevestigd. „De voornaamste betekenis
van het afzien van het verzoek om hulp
voor de defensie ligt in het feit, dat wt
liever ons bestaan verdienen dan af
hankelijk zijn van liefdadigheid. Op
lossing van het dollarprobleem is een
taak zowel voor Europa als Amerika.
Ofschoon naar mijn mening Europa meer
kan en moet doen dan het reeds doet ter
oplossing van het dollarprobleem kunnen
de Verenigde Staten ook verschillende
dingen doen om bij te dragen tot het
doen verdwijnen van de nu beroemd ge
worden dollaiigap", aldus de Prins.
Hij noemde in dit verband de hoge
Amerikaanse invoerrechten op sigaren
(130%) en wollen dekens (50%), voor
welke typisch Nederlandse producten in
de Verenigde Staten een markt zou kun
nen worden geschapen. Prins Bernhard
sprak de hoop uit dat het congres de
.customs simplifications act" zou aan
nemen. De onzekerheid of een invoer
recht niet plotseling verhoogd zal wor
den werkte volgens de Prins eveneens
belemmerend. Prins Bernhard zeide niet
jeloven, dat de Verenigde Staten be
hoeven te vrezen voor concurrentie op
grote schaal met Amerikaanse produ
centen en hij gaf als voorbeeld, dat „dit
grote land meer kaas kan consumeren
dan het thans doet en dat daarom zowel
binnenlandse als buitenlandse kaas-
producenten gebaat zouden zijn bij een
ruimere markt. De totale Amerikaanse
import van alle zogenaamde Marshall-
plan-landen was in 1951 ongeveer 0,6%
van de totale bruto nationale productie
der Verenigde Staten. Verdubbeling va.n
deze invoer zou enerzijds het einde van
de dollar-gap betekenen, maar ander
zijds zouden importen uit Europa toch
nog tot een zeer gering percentage van
bruto Amerikaanse productie blijven"
aldus besloot prins Bernhard.
Ontsnapping uit Breda
Contact met organisaties
nog niet vastgesteld
In verband met de geconstateerde
contacten niet de buitenwereld is tegen
een viertal personen, die verdacht wor
den van overtreding van het wetboek
van strafrecht, een gerechtelijk voor
onderzoek gaande, aldus heeft minister
Donker medegedeeld, in antwoord op
vragen van het Tweede Kamer-lid, de
heer Van der HeuveL
In antwoord op vragen van het
Tweede Kamer-lid, de heer Gortzak,
zegt de minister nog, dat bij het onder
zoek aanstonds nauwlettend rekening
is gehouden met de mogelijkheid, dat
contacten konden bestaan met bepaalde
organisaties, welke de ontvluchting
zouden kunnen hebben bevorderd. Voor
alsnog is niet voldoende opgehelderd
of, en zo ja, in hoever dergelijke con
tacten hebben bestaan. Inmiddels blijft
de bijzondere aandacht op dit punt ge
vestigd.
De Leidse Wolspinnerij (Rokin 118,
Amserdam) vraagt duizend vrijwillig
sters om het breien van kledingstukken
voor de slachtoffers. De mpij stelt de
wol ter beschikking, om thuis te werken.
UIT DE STAATSCOURANT
Aan A H. Termeer is. op z(jn verzoek
met Ingang van 1 Februari, eervol ontslag
verleend als burgemeester van Mlerlo. met
dankbetuiging voor de langdurige diensten
door hem als burgemeester bewezen.
(Ingez. med.-advertentie)
Roekei p%
Rubber
- tlYffiëniseli
pmrtinrh 'Y
veerkrachtig W""
geluiddempend
onverslijtbaar
10 jaar garantieY/ t
ROEK EL HAARLEM
BURGWAL 38-40 - Tel. 20727 1* 2500) -
Elke desgew. vorm, maat ol tekening
te leveren. F. 27.50 per 100 x 100
cm. F. 12.375 per 90 x 50 cm.
K.l eur: Rood - Gr ij's - Naturel.
Rechtstreeks van fabriek aan gebruiker.
FIRMA VAN ROEKEL maakt
bekend dat de RRR-fabriek te
Haarlem de opgedragen orders
niet direct uit kan voe/en daar al
het beschikbare materieel en per
soneel ter beschikking rampen
fonds gesteld is.