D
Mil
In Pretoria voelt men nog de
Nederlandse invloed
UITGAVEN
De Kaïns vraag
X
Expositie van smeedwerk en
etsen in „Wevershuys"
DINSDAG 3 FEBRUARI 1953
PAGINA i
Nieuwe emigranten-stroom laat
historie herleven
(Van onze correspondent)
„Dc langste rechte straat ter wereld is niet Broadway in New-
York. maar de Kerkstraat in Pretoria. Zij is namelijk elf mijl
lang De heer H. P. H. Behrens, de bekwame voorlichtingsamb
tenaar van Paul Krugers stad, zegt het met begrijpelijke trots.
Hij wijst mij, terwijl hij me drie dagen achtereen in zijn auto door
Pretoria roert, alle prachtige lanen en parken en huizen en kan
toren. Hij probeert, het allemaal zo objectief, zo collegiaal moge
lijk te doen. Maar telkens spreekt, uit een enkel woord, een enkel
gebaar, zijn oprechte trots, zijn warme liefde voor de stad. En ik
kan dat begrijpen. Want Pretoria is een stad, die men lief moet
hebben. Heerlijk liggen haar wijken tegen de berghellingen, tegen
de heuvels en in de dalen en overal zijn er de bomen en de bloe
men. die de stad maken tot een der beste woonplekken ter we
reld. Het enige, wat detenccrt in al deze schoonheid, is de verza
meling universiteitsgebouwen, die men heeft opgetrokken in alle
denkbare bouwstijlen. De rest van Pretoria is vrijwel volmaakt.
Alle Nederlanders dtc ik er sprak er wonen duizenden van onze
landgenoten in de jacaranda-stad waren het daarover een
drachtiglijk een- En dat wil onder Nederlanders óók in den
als u mij veroorlooft dat op te
vreemde) nogal wat
merken.
■.eggen.
Krugers huis vol
herinneringen
Het kerkplein is 'net centrum van
de stad. Daar ligt de oude raadzaal,
waarin het parlement vèrgaderde
In de dagen toen Oom Paul nog
president was. De hoeksteen ver
meldt. dat hij gelegd is ,,door Z.H.
Edele den Staatspresident S. J. P.
Kruger op 6 Mei 1889". En hij
draagt voorts de naam \an dè
gouvernementsarchitect S. Wierda,
wiens heit en mém wel geleefd zul
len hebben in de contreien van
Leeuwarden of Hcerenveen. Kru
ger liet immers vele Nederlanders
komen, om het volk van Transvaal
te helpen bij de opbouw van de jon
ge Staat. Zij hebben oor hem niet
alleen de raadzaal gebouwd, maar
ook het stijlvolle paleis van Justitie,
dat er tegenoverstaat En het post
kantoor. En het station. En zovele
andere gebouwen, die tot vandaag
getuigen van de nauwe band, die
er eens bestond tussen Den Haag
en Pretoria.
De nieuwe emigrantenstroom laat
deze historie thans herleven: de
Nederlanders vormen verreweg het
grootste percentage van de nieuwe
ingezetenen der Unie. Ik heh ge
gronde reden om aan te nemen, dat
dit percentage in de komende jaren
nog beduidend zal stijgen.
„ONS VIR JOU"
Pretoria heeft talloze mooie ge
bouwen. die men beslist moet gaan
zien. Daar is het Unie-gebouw, dat
Sir Herbert Baker ontwierp en dat.
bovenop een heuvel en temidden
van 'n reusachtige bloementuin, ligt
te pronken in de zon. Daar is het
indrukwekkende gedenkteken voor
de Voortrekkers, met zyn marme
ren fries, die gans de geschiedenis
van het streven en zwoegen en
vechten en lijden der bijna legenda
rische pioniers uitbeeldt.. Diep in
het monument staat een sarco-
phaag. gedekt met een marmeren
steen, waarop de laatste woorden
van het volkslied ziin gebeiteld:
..Ons vir jou. Suid-Afrika!". En
boven in het dak is een kleine ope
ning, die zó is ingemetseld, dat
slechts éénmaal per jaar - om
twaalf uur op 16 December, de Ge
loftedag - een zonnestraal valt op
de sluitsteen van de sarcophaag.
Pretoria heeft zijn grote kerk,
waarvoor generaal Botha de eerste
steen legde. Pretoria heeft zijn
enorme staalfabrieken, zijn fontei
nen. zijn stadsparken, die nog steeds
onder beheer staan van de Neder
lander H. Bruins Lïch. Het is alles
mooi en groots en men moet het
zien.
Maar de mooiste waardevolste
plaats blijft, naar mijn gevoel, toch
het eenvoudige huis. waarin Paul
Kruger woonde. Het is een huisje
van één verdieping. Voor en achter
heeft het een stoep, die overhuifd
wordt door eenvoudige zinken pla
ten. De twee stenen leeuwen, die
bij de deur liggen - en die geschon
ken werden door de diamantkoning
Barnato - zijn eigenlijk veel
Te Halsteren zijn schijnwerpers
behulpzaam tijdens de nachte
lijke werkzaamheden.
groot cn te pompeus voor een een
voudige ingang.
Dit huis is het geestelijke mid
delpunt van Zuid-Ajnka. Ik er
ken graagdat ik er binnen ge
stapt ben met een gevoel van
diepe eerbied. Want dit is het
huis. waarin de Grote Eenvoudi
ge leefde, die zijn wijsheid putte
de Bijbel, en die behalve
staatsman, rechter, natiebouwer
en strijder óók lekepreker was.
En vóór alles een held van het
uiverste water
HERINNERINGEN
In dit huis hangen de portretten
van hem en zijn vrouw. Maar er
hangt óók een portret van koningin
Wilnelmina en daaronder slaat ge
schreven. .Wees Kruger en zijn
edel heldenvolk genadig. Die beê
ijst thans omhoog uit ieder Neêr-
lands hart". En naast dat prachtige
portret hangt een oorkonde van de
Amsterdamse studenten, die op 19
December van het jaar 1900 ..hulde
hebben gebracht aan Z.H.E. presi
dent Kruger bij ziin tocht door hun
ne stad" én die de hoop uitspreken,
da: het volk der Zuidafrikaanse re
publieken weer spoedig als zelf
standige stalen in vrede zullen kun-
leven. Bij de zeven handteke
ningen slaat die van A. E. d'Ailly!
liggen albums met huldebetui
gingen uit. alle oorden ter wereld
(waaronder een van Amsterdam
mers die hem een stoel aanboden,
ontworpen door Johan Been). er
ligt een i»Up die de latere koningin
Wïlhelmlna hém schonk, toen zij
•een meisje van zestien jaar was. Er
staat een roodpluchen stoel, hem
aangeboden door de gemeente
's-Gravenhage. Er liggen in een
ergeelde envelop, een paar van
zijn grijze haren. En op die envelop
staat, gedrukt: ..Boek- en Papier
handel, Drukkerij Gebvs. Wuift,
Kerkstraat 10, Hilversum". Er zijn
honderden foto's vele geweren. Bij
bels. messen, borst beelden. Het
oude huisje staat stampvol met
herinneringen.
Maar de slaapkamer van de pre
sident is nog precies, zoals zij altijd
was. Er staat een lied. Er staan een
stoel en een kastje. Méér niet. Aan
de muur hangt slechts één versie
ring: een kleine, op fluweel geschil
derde tekst, zoals men ze voor een
gulden koopt in een winkeltje. „De
Heere ztj met u" staat er op.
Men kan zich nauwelijks inden
ken. dat hier de man geslapen
heeft, die in 1899 de oorlog ver
klaarde aan het Britse wereldrijk,
dat. toen op het toppunt van zijn
imperiale macht was! Maar de fo
to's. die in zyn vroegere werkka
mer hangen, vertellen de ganse
tragedie van strijd en ondergang.
Er zijn foto's van de ..Batavier VI",
die het stoffelijk overschot van de
in ballingschap gestorven staats
man. in October 1904, van Rotter
dam naar Kaapstad bracht. En
daarnaast hangt het gecalligrafeer-
de gedicht van een Nederlandse
vrouw, die toen reeds te profete-
ten dorst: „Uw tijd zal komen!".
BOEREN-ZOON
Als ik een uur later een gesprek
voer met een der ministers van
Zuid-Afrika, dan besef ik plotseling
helder, hoezèèr deze woorden be
waarheid zijn yworden. Want de
minister, die mij met zoveel een
voud spreekt over de plannen voor
de toekomst, is de zoon van een
boer. die in Krugers leger vocht,
om de vrijheid van zyn volk. Heeft
die boer vijftig jaar geleden, toen
alles verloren en vertrapt en wan
hopig scheen, ooit durven dromen,
dat zyn zoon minister zou zyn van
een souverein. zelfstandig Zuid-
Afrilta? Het is ondenkbaar!
Mijn vriendelijke gids, de voor
lichtingsambtenaar Behrens. zet me
's middag uiteen, dat Pretoria zó
veel Jacaranda-bomen heeft, dat
ze. op regelmatige afstand naast
elkaar gepoot, een afstand van 275
mijl zouden beslaan. „U moet be
slist terugkomen als in Pretoria de
Jacaranda-bomen bloeien. Dan is de
stad één weelde van paarse, vlam
mende bloemen. En dan - wel, dan
zyn we waarlijk een beetje trots op
Pretoria. En eigenlijk op héél ons
land", zegt. hij kalm.
Ik versla dut. Maar ik geloof,
dat dc Afrikaners trots kunnen zijn
op Pretoria en op heel hun land.
omdat zij gedaan hebben wat men
selijk onmogelijk scheen Zij hebben
Nieuwe
Het leven rooft
In Nederlandse vertaling van A.
Seckel-Twynstra verscheen bij A, W.
Bruna te Utrecht de roman van Phi
lip Gibbs: ..Het leven rooft". De
schrijver, die de hoofdpersonen zo
treffend juist karakteriseert, behan
delt de geschiedenis van het gezin
van een journalist, die nauwelijks
tijd en geld heeft om dit gezin te ge
ven wat het toekomt. Deze historie
begint ongeveer 50 jaar geleden en
eindigt met de koude oorlog, waarin
wij thans leven.
Gibbs schildert ons de karakters
van de beide zoons, die dc eerste
wereldoorlog als militair meemaak
ten, bijzonder knap. evenals hun ont
goochelingen na hun terugkeer in
de maatschappij en de grote maat
schappelijke veranderingen in het
Engelse rijk, veranderingen, welke
voor velen in dat land verval bete
kenen. Dit boek laat. ondanks dat
het vaak geestig en onderhoudend is.
door de tragische momenten, die er-
'n voorkomen en die door onze ge-
hun natie 'als' een Phoenix doen 8?ef "PW» TT
"orden, omdat ook wy op velerlei
herrijzen Uit haar as.
Het imposante voortrekkers-
monument. dal gebouwd werd
op een der heuvels, die Pre
toria omringen
•bied de gevolgen van de oorlog
hebben ondervonden, niet na diepe
indruk te maken. Het is om meer
dan één reden waard een uitge
breide lezerskring te krijgen.
Ben ik mijns broeders hoedei-?
Deze oudste vraag uit de grote trage
die onzer menselijke samenleving,
verkreeg in onze dagen treffende
actualiteit. De vrije wereld die na
het strijken van de wapenen, rau
welijks zeven jaar geleden, meende
de zonnige weg van vrede en wel
vaart nu eindelijk te hebben betre
den. wordt opnieuw bedreigd. Zij
is zich dit dodeliik gevaar bewust.
Haar hoogste goederen, de geestelij
ke vrijheid en de menselijke waar
digheid zal zij verdedigen, verdedi-
fen door hechte samenwerking in
e Atlantische gemeenschap. Naast
onze jongens in de strijdkrachten
ter zee, te land en in de lucht, heeft
de burgerij èn ter bescherming van
zich zelf huis en huisgenoten
èn voor de instandhouding van het
moreel aan de fronten, een wel zeer
belangrijke verantwoordelijkheid.
Terecht verwachten de burgers
van stad en dorp. vrouwen en man
nen. dat hun Ov erheid liet mogelijk
maakt, dat zij deze verantwoorde
lijkheid kunnen dragen
Daartoe werd dan ook door de
Landsregering tezamen met de be
sturen van gemeenten en provin-
cie's na staag overleg, een organisa
tie voorbereid, welke in redelijk
heid de waarborg biedt, dat mocht
de nood naken, hulp op ruime cn
doeltreffende wijze kan worden ge
geven en daardoor de innerlijke
weerstand behouden.
Het gebouw dezer organisatie
de Bescherming Bevolking moet
thans worden betrokken. Duizenden
en nog eens duizenden van onze
vrije burgers zijn daarvoor nodig.
Voor allerlei dienst en allerlei taak
Een grootse wervingscampagne
wordt daarvoor ingezet, vrijwillig,
uit eigen beweging met als enig be
vel de stem van Uw geweten,
Ben ik mijns broeders hoeder of
anders gezegd in relatie tot de Ne
derlandse propagandafilm: Ben ik
mijns bum-man's buurman?
Op die vraag antwoord ik U kort
en overtuigd: ja dat zijt gij en dat
zijt gy voor elkander, en met elkan
der.
Deze moderne Kaïn's vraag
spreekt U aan.
Aan haar roep kunt gij U zo
zij op Uw weg ligt niet onttrek
ken.
Fout zou het zijn om als weer
klank daarop te denken aan onnodi-
1 ge di-eiging welke slechts aanlei-
ding geeft tol misplaatste angst. In
tegendeel het slagen van deze actie
I als onmisbare schakel in de stevige
keten van de West-Europese defen
sie hergeeft U de rust van het zelf
vertrouwen.
En in dit zelfvertrouwen ziet gij
klaar en duidelijk Uw persoonlijke
verantwoordelijkheid.
Van 2 Februari af, zullen aller -
wege in de dorpen en steden van
En beiden hebben gelijk als ze
zeggen: Ha!... HUNTER Heerlijk!
ons gewest de bureaux geopend zijn
om U op te geven tot medewerking.
Dan heeft U gelegenheid om het
besef dezer vei-antwoordelijkheid
tot gelding te brengen.
M. A. REINALDA.
Commissaris der Koningin
in de provincie Utrecht.
IK BELDE
SledAiich
teAelen
AMERSFOORT
Opening door de heer
II. v." Dokkum
Tot cn met 20 Febr. a s wordt in
"t Oude Wevershuys'in de Muur-
huizen werk geëxposeerd van een
aantal grafici' en edelsmeden, te
wetenmevr. E. ReitsmaValenca.
C, J. Basavt, H. v. Dokkum. M. C.
Escher. H. v. Kruiningen. D. v.
Luyn. J. Wittenberg, C. de Wolff en
J. M. Prange en de edelsmeden
Esther Hudig en C. en A. Kok
Kruuk.
Deze expositie werd dit weekein
de geopend door de heer H. v. Dok
kum, voorzitter van „De Grafische",
die er op wees, dat deze tentoonstel
ling wel getuigt van de liefde, wel
ke de directeur van de kunstzalen,
de heer Ch. J. V. Mol, koestert voor
de grafische kunst, welke door ve
len nog steeds wordt beschouwd als
de zelfkant van het schone weefsel
der beeldende kunst. De grafische
kunst, aldus de 'neer Van Dokkum,
heeft naar haar aard recht op een
grotere plaats in dit fraaie weefsel,
een plaats, welke dc beschouwer
ha: r geven kan door inter dan ooit
te erkennen, aal Zonder grafiek dc
beeldende kunst onvolledig is. Het
aanbrengen van tekens, die natura
listisch 'of symbolisch kunnen zijn,
is een zeer oude voin., waarin de
menselijke psyche zich heeft uitge
sproken
Als de holbewoner van Noord-
Spanje in zijn woonstede afbeeldin
gen van bisons etc. aanbracht, dan
was hij bezig zyn geest te ontladen,
de visuele waargenomen werkelijk
heid in een summiere lijn samen te
vatten, te concretiseren. Het senso-
psychische beeld, dat ontstond, was
een voorstelling van de realiteit, de
menselijke gec.l was het medium
geveest, waardoor deze mens
doze fcure.vnaar^V- zich van het
uier onderscheidt.
Het is in deze tekenen, dat wij de
oei toon. machtig en vol mysterie,
kunnen beluisteren, waarmede de
symphonic van het beeldend schep
pen wordt ingezet, zoals prof. Luns
bet heeft uitgedrukt.
In een latere periode zal een sie
rend element een plaats krijgen.
Het beeld wordt verdrongen door
het teken, het symbool. Ook in la
tere tijd kunnen we een soortgelij
ke verandering waarnemen, aldus
de inleider. In onze tijd komt deze
dubbele beeldvorming eveneens
voor..
Zijn beeld en teken eigenlijk niet
de twee polen, waartussen onze
beeldende kunst zich beweegt? zo
vroeg de heer Van Dokkum, die op
merkte. onder ..beeld" te verstaan
de picturaal realistische waarne
ming en onder „teken" dc werk
zaamheid van de menselijke geest,
abstract-exprcssief.
Op het gebied der grafische kunst
zijn de tegenstellingen niet zo sterk
aanwezig. Het maken van een
prent is nu eenmaal een veel inge
wikkelder procédé dan het maken
van een schilderij. Spr. wees er op,
dat de grafische kunst de beschou
wer dwingt tot aandachtig bekijken
(met een loupe) vanwege de veelal
geringe afmetingen van 't formaat.
Tot slot van zijn aandachtig be
luisterde inleiding verklaarde de
lieer Van Dokkum deze expositie
voor geopend.
Evenals in Nederlandheeft 't
noodweer ook Engeland ge
teisterd en slaan grote delen
land onder water. Ook daar
stijgt het dodental steeds. Een
overzicht van Jaywick bij
Clacton, waar vaartuigen zich
een weg banen door het water,
op zoek naar slachtoffers.
Een goed
voor
beeld
In de kleinste gemeenten
blijken soms de grootste be
dragen te worden ingezameld.
Blankenham, dat 532 inwoners
telt, heeft 5.519— opge
bracht. dus ruim 10.per
inwoner, of 46.per gezin.
Utingeradeel (Fr.) met 5200
inwoners zamelde j 37.400.
in. of 7.20 per inwoner.
Kuinre, dat 930 inwoners
heeft, bracht 15.per gezin
op. In Sassenheim is dooi- de
bloembollenbedrijven 53.000
bijeengebracht. Aalsmeer
heeft 54.364.opgeleverd.
Ik belde bescheiden, want be
scheidenheid is één van m'n schaar
se deugden, en ik stond te overwe
gen waarom ik eigenlijk besteld
was, omdat ik niet goed begreep,
wat ik hier doen moest.
Ik had van mijn vrouw de volgen
de boodschap gekregen: „Er is een
mevrouw geweest en die vroeg of
je vanavond even bij haar man kon
komen. Je hebt twee weken geleden
jouw electrisehe scheerapparaat aan
hem verkocht en hij v il je even
spreken. Hij kan niet hierheen ko
men, want hij is ziek".
Ik tastte in m'n hersenen rond,
om uit te pluizen wat de man kon
bewegen me aan zyn sponde te ont
bieden. Zou hij met z'n testament
bezig zyn en mij het apparaat wil
len vermaken? Niet waarschijnlijk,
want ik had het. hom voor een tien
tje op een voetbalveld verkocht, na
enige weken voorbereidend onder
handelen. Of zou het ding misschien
defect zyn cn als een soort minia-
tuiu'-electrischc stoel gewerkt heb
ben? En was dat misschien de re
den van z'n horizontale houding?
Dan konden er nog wel eens advo
caten en cellen aan te pas komen.
De deur werd geopend en de echt
genote zei: „Komt U even binnen?"
want ze begreep wel, dat ik de man
van het scheerding was.
Ik wrong me langs een wasma
chine. Handig zo'n ding te huren.
Maar je kunt nog veel beter de was
de deur uit doen, of helemaal niet
wassen, het vuile goed aan de voö-
deman meegeven en steeds nieusv
aantrekken. Maar dat is vrij duur.
De zieke zat aan tafel met een ge
zicht als een landkaart. Rode vlek
ken, blauwe vlekken, hier en daar
een korstje, een roofje, een blaartje,
een puistje, en daar doorheen de
nodige baardstoppels, want in zo'n
gezichtstoestand is het scheren geen
pretje.
„Dat komt van Uw apparaat." zei
hij zonder inleiding. En daarmee zat
ik midden in de misère, want cr
werd door man en vrouw geïnsi
nueerd. dat ik me van het apparaat
ontdaan had zonder tot me te laten
doordringen dat de ongelukkige
koper nu ook al die puistjes, blaren,
korstjes, vlekken, roofjes en ander
spul zou krijgen.
„Oók?" snoof ik, en ik wees op
m'n gezicht, dat er wel raar uitziet,
maar geplaveid is met de huid van
een filmster, al heeft zo'n rolprent
diva dan ook wat minder baard
groei.
„Waarom hebt U het dan ver
kocht?" vroeg de vrouw scherp
Ik legde uit. dat ik door de volko
en mechanisatie van alles en nog
wat een nog snellere ondergang van
de wereld voorzag. Daarom had ik
hiermee vast de eerste schrede ge
zet op het pad, dat ons terugvoert
naar de Batavieren, die hun vrou
wen verdobbelden en elkaar met
hunebedden om de oren gooiden.
Natuurlijk werd dit idealisme niet
geaccepteerd en de man met de
landkaart op z'n gezicht legde het
apparaat op tafel cn zei: „Me
tientje!"
Omdat de vrouw zag. dat ik niet
gehaast naar m'n geldbuidel greep,
zei ze, dat ze een adres wist, waar
een man zat té hunkeren naar een
electrisehe baardverdelger. Ze had
het gehoord van een vrouw op de
markt en beloofd, dat ze haar man
eens langs zou sturen..
„Maar ik ben Uw man toch niet,"
zei ik snugger.
„Hij kan toch met zó'n gezicht
Brielle doorgangs centrum
voor getroffenen
V oornamelijk uit
Stellendam
i Van een speciale verslaggever)
BRIELLE, 3 Febr. Men krijgt,
hier een duidelijk beeld vuil dc
energie, waarmede ho» reddings
werk cn dc hulpverlening aan dc
door dc watersnood getroffenen
wordt aangepakt. De stad is in een
soort doorgangscentrum voor vluch
telingen cn geredden herschapen.
In twee grote schoolgebouwen wor
den de geë\ucueerden uit de over
stroomde dorpen en boerderijen tij
delijk ondergebracht. Ze worden
daar gevoed en m nodig van kle
ding voorzien. De meesten worden
daarna zo snel mogelijk verder ge
bracht naar de grote sleden, waar
voor hen huisvesting voor langere
tijd wordt gevonden, of naar fami
lieleden in andere plaatsen.
Er is een noodhospitaal niet 100
bedden ingericht. dat echter hoofd
zakelijk voor licht gewonden en
niet ernstige zieken is bostemd. De
ernstige patiënten gaan onmiddel
lijk door naar de ziekenhuizen in
de grote steden. Er worden te
Brielle voornamelijk inwoners van
het zo zwaar geteisterde vissers
dorp Stellendam aangevoerd. Met
marinevaartuu'en worden deze
mensen van de zolders van hun wo
ningen gehaald. Het reddingswerk
verloopt niet grote moeilijkheden.
Zo schijnen de zandplaten in de ri
vieren zich te hebben verplaatst,
terwijl verder de bakens in vele
gevallen zijn weggeslagen. Een aan
tal der aan het reddingswerk deel
nemende vletten is op deze platen
gestrand en het heeft uren geduurd,
voordat de met geredden beladen
voertuigen weer vlot kwanten.
Op de wegen in de polders van
Voorne, Putten en Rozenburg
heerste een grote bedrijvigheid. Men
ziet talloze auto's, autobussen, wa
gens van het Rode Kruis en andere
voertuigen af en aan rijden. Stu
denten en scholieren zijn in grote
get alen opgekomen om de helpen
de hand te bieden. Zij helpen met
het vullen van zandzakken en het.
versterken van de dijken. Want al
is de storm gaan liggen, or dreigt
nog steeds nieuw onheil. Op ver
schillende punten, o m. bij Spüke-
orden nisse. dreigen nieuwe doorbraken,
en daar wordt met man en macht
aan de versterking van de dyken
gewerkt. Dag en nacht gaal het
nulpverleningswerk door. Men lost
elkaar af en steeds meer helpers
stromen toe. In Den Briel verwacht
men morgenvroeg weer honderden
vluchtelingen, Men is erop voorbe
reid. 's Nachts wordt er doorge
werkt, zodat men onmiddellijk ge
reed zal in de vluchtelingen van
voedsel en andere hulp te voorzien.
Voorthuizen
Eiermarkt. Aangevoerd: 85.000
eieren 14,8015,50, middenprijs
15; prijs per kg. 2,50; handel rede
lijk.
Soesterberg
Inzameling kleding,
huisraad, enz.
Voor de inzameling van kleding,
dekking, huisraad, enz. is een com
missie ingesteld, bestaande uit de
heren J. Baars. Amersf.straat 77a;
C. J. v. d. Donk, Amersf.siraat 27
en J. A. Luyf, Hulpsecretarie,
Montgomeryweg 82. Een ieder, die
wat kan afslaan gelieve hiervan
een lijstje op te geven aan een der
boven genoemde adressen, waarna
de goederen worden afgehaald.
kolom 7
Pensioenbetalingen
Dc Pensioenraad brengt, met het
oog op de pensioenbetuling van
medio Februari, ter kennis van de
genen, die een pensioen genieten
van het Algemeen Burgerlijk Pen
sioenfonds en die tengevolge van
de watersnood naai elders zijn
overgebracht, dat zij hun ev -Uatie.
adres en zo mogelijk -- hun re
gistratienummer ten spoedigste
moeten mededelen aan dc Pensioen
raad. Benoordenhoutseweg 46, Den
Haag.
met het boterbriefje. Ik legde het
uit, maar gerustgesteld was ze niet
cn nu scheen ze weer te denken,
dat ik een duistere verhouding on
derhield met de vrouw van de man,
die zo'n vlekkerig gezicht had. want
anders zou ik zulke boodschappen
niet voor haar doen.
„Voor hem." legde ik uit, „want
hij is ziek." Dit leek me voorzichti
ger dan een schildering van z'n ge
havende gezicht, omdat ik hier dat
apparaat kwijt moest zien te raken
Dc man was ontwaakt tijdens het
onderhoud en ik toonde hem de
scheermachinc. Hij wou het app;
raat natuurlijk proberen, maar het
weigerde. Zijn technische knobbel
was al even groot als de mijne, dus
ik ben maar weer gegaan en heb
het kleine euvel door een vakman
laten verhelpen Maar toen kocht hij
het niet. omdat hij een ander model
in z'n hoofd had.
KEES
(Advertentie)
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
l' zult "s morgen» „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal
In uw ingewanden doen stromen, andera
verteert uw voedsel niet, het bederft.
U raakt verstopt, wordt bumeung en
loom. Neem de plantaardige CARTER'S
LEVERPILLETJES om die liter gal
op te wekken en uw spüaverterinp
stoelgang op natuurlijke wijze te regelen.
Een plantaardig zacht middel, onover
troffen om de gal te doer stromen.
Eist Carter's LeverpUletjes.
geen scheerapparaat verkopen," bit
ste ze.
„En U dan?" vroeg ik.
„Zoiets doet een dame niet," zei
ze hooghartig.
In ieaer geval vond ik het aanbod
een compliment voor m'n eigen
aangelaat, dus ik pakte het appa
raat in.
„Me tientje," zei de man weer.
want hij dacht, dat ik op dubbele
beloning uit was. Ik besloot te be
talen, want er zijn nog zoveel voet
balwedstrijden vóór de wereld ver
gaat en ik voelde er niets voor
iedere keer door die knaap ge
maand te worden.
Vóór ik het geld gaf. kreeg ik
echter nog een helder idee, wat me
sporadisch overkomt. „Is het ont
smet?" vroeg ik. „want anders
krijgt hij ook pukkels en dan kan
ik wel aan de gang blijven." Ik zei
pukkels, omdat baardscburft zo'n
naar woord is.
Ja, dat was in orde. De vrouw
had het met het één of ander bacte-
riedodend spul behandeld. Vitriod*»
of zoiets.
Ik vroeg het adres. Knobbel weg
10. Een mooie boel. Dat was een
stief ketierke lopen, want ze had
den pas m'n fiets gestolen.
Het perceel Knobbelweg 10 bevat
te onder meer een forse vrouw, die
de deur opendeed. Het was er zo
eentje, die de broek aan heeft, als
U begrijpt wat ik bedoel. Nee, ze
kocht niet aan de deur, zei ze en
was van plan me buiten te sluiten.
Vlug wees ik haar nog even op het
markt-gesprek en de baard van haar
echtvriend, waarop 'n klem lampje
in haar hersens ging branden. O
ja, dat herinnerde ze zich, en ik
mocht zowaar naar binnen, waar
haar man achter de krant zat te
dromen van scheerapparaten
„Hoe is het nu met Uw zoontje?"
vroeg ze wat vriendelijker
„Ik heb geen zoontje," zei ik,
want ik zweer bij de waarheid.
„En Uw vrouw zei,..."
„O, dat is m'n vrouw niet." ant
woordde ik, want ze zou wel eon
marktgesprek op het oog hebben.
Ze keek gebelgd, want ze ver
moedde dat er iets niet in orde was
(Vervolg op kolom 6)
