50 GRIEP Gesprek met prof, Rudolf Moralt Uit de Haagse Kunstzalen Royaal gebaar ten bate van Neerlands gebitsverzorging Een boek voor U? CITY ODEON HET VADEDLAND 2 DINSDAG 3 FEBRUARI 1953 Eerste dirigent Weense Staatsopera en gastdirigent Residentie Orkest Hij raakt cr niet over uitgepraat! Voor de eerste keer in Nederland, een ander halve kilometer van de kust af te wonen en dan zo iets mee te maken! Twee, drie maal per dag rijdt prof. Rudolf Moralt. eerste dirigent van de Weense Staats- opera en Woensdag a.s. gastdirigent van het Res. Orkest, van Hotel Wittebrug waar hij woont naar het strand in Sche- veningen. Zaterdag j.l. was daar alles nog zo netjes en ordelijk en nu die vage! Zondag, die golven en dat geweld van de zee! En dan nu die Franse schuit voor Seinpost! Hij heeft in Wenen wat te vertellen! Van de andere kant maakt hij zich zorgen over de terugreis per auto. In 't hotel heeft hij kennissen gesproken uit Wenen overal sneeuw en verwoestin gen door de storm! En hij moet absoluut Zondagavond in Wenen de Tristan diri geren. Hoe dan ook moet hij na het con cert van Donderdag a.s. in Leiden, Vrij dagavond Stuttgart zien te bereiken en dan Zaterdagavond in Wenen zijn. Zo komen we via het Scheveningse strand bij de Weense Staatsopera. Vijf tien jaar lang is hij daar reeds dirigent, en de laatste jaren zelfs eerste dirigent, tevens verplicht een reeks concerten van de Wiener Symphoniker te dirigeren. Terloops vertelt hij, dat hij deze maand één en vijftig jaar oud wordt en de inter viewer kijkt verwonderd op. Hij had de beroemde gast ten hoogste op veertig jaar geschat zo zwart zijn nog haar en wenkbrauwen, zo zonder rimoels is het gelaat. En der Herr Professor vertelt: „Geboren in München, repetitor daar aan de Opera, dan dirigent in Graz en de volgende stap is Wenen reeds. En in Wenen wil ik blijven. Waar vind ik zulk een gezelschap en zulk een baan? Vijf maanden per jaar ben ik vrij. Dan maak ik mijn verplichtingen af in Italië, waar ik ieder jaar een zestal malen diri geer. Ik ga ook wel verder, want over twee maanden ga ik naar Zuid Amerika waar ik een hele reeks concerten en HET VADERLAND Jaar geleden 3 Februari 1903 Zaterdagnacht werd hier de verrassen-, de tijding ontvangen en door ons nog zooveel mogelijk per bulletins verspreid dat de staking van het spoorpersoneel was opgeheven er. dat des morgens de dienst overal zou worden hervat. Dus 'juist op het oogenblik, dat een geheele staking verwacht werd was de quaestie plotseling en afdoende uit, afdoende voor het persor.ee!, dat zeggen kan: wij kwa men, staakten en overwonnen. opera-uitvoeringen in Buenos Aires en Rio dirigeer. Maar eerst moét ik nog in Genève een Tristan dirigeren!" Zo kómen we op Wagner. „Ja", zegt hij, „ik ben een vurig Wagneriaan, een van de oude stempel." De interviewer weet dat, het vorig jaar zag en hoorde hij prof. Moralt de Siegfried in het Teatro Fenice te Venetië dirigeren en schreef hierover uitvoerig in deze krant. Toch ziet de grote dirigent de toekomst van het genre donker in: „Binnen tien jaar vrees ik dat we de grote Wagner- werken niet meer kunnen geven! De echte helden-tenoren, de Wagner-zangers- bij-uitstek sterven uit. Er zijn er nog een stuk of vijf, zes, maar allen raken ze bedenkelijk op leeftijdnog wat jaar tjes kunnen we ons behelpen en dan Schluss!" Hij is een beweeglijk man. Donker is zijn uiterlijk, züidelijk zijn manier van doen. Hij gesticuleert als drie Italianen tegelijk, hij heeft zin voor humor, men kan zien: hij lacht graag en veel. „Het Residentie Orkest" zegt hij, „is buitengewoon goed. Zo soepel! je merkt direct, dat het gewend is onder vele en goede dirigenten te spelen. Maar zelden zijn mijn intenties zo snel en goed begrepen. Ik verheug me op het concert van Woensdag-hier in Den Haag. Zulk een eerste concert in een land waar je nog nooit gewerkt hebt, is toch altijd'een gebeurtenis in je leven." C. v. B. Claire Bonebakker bovendien afdoende en zijn aangenaam van smaaK. Neem tijdig Hendrik Hagenaars Hoek Ik heb een opwindend plaatje gezien van mijn boezemvriend Naguib in de ex- slaapkamer van mijn ex-boezemvriend Faroek. Er stond bij „de luxueuze slaap kamer". Nu vind ik dat luxueus en lelijk eigenlijk niet samen kunnen gaan; de weelde voor de pegulanten moet, vind ik, óók een weelde voor het oog zijn, anders is luxueus alleen maar lelijk en duur en protserig. En lelijk en protserig is die slaapkamer op het plaatje. Ik heb bemerkt dat het tot de tactiek van mijn boezemvriend Naguib behoort den volke te tonen, dat mijn ex-boezem vriend Faroek een smijter met pegu lanten was. Want ik heb overal, in vele bladen vele plaatjes van vele dure in terieurs van Faroek gezien. De heer Naguib kent het pure, reine, brave ziel tje des volks; want ze zullen uitroepen: „kijk nou d'r 's in wat voor eer> duur bed die Faroek sliep; allemaal van ónze centen; het is maar heerlijk dat meneer Naguib die centenstrooier heeft wegge stuurd. Lang leve meneer Naguib!" Het is altijd mooi als ze „langzallie- leve" roepen en als je dat kunt bewerk stelligen door alleen maar even een slaapkamerdeur open te zetten, dan is dat meegenomen. En het argument is véél goedkoper dan de slaapkamer. En zo oud als de jaloezie. Zo lang vele brave mensen het slecht hebben, zullen zij jaloers zijn op men sen die het beter hebben en zo lang honderd jaloerse burgerjuffrouwen hon derd maal meer stemmen bij de verkie zingen uitbrengen als één wijze heer, die bescheidenlijk opmerkt dat een duur bed of een goedkoop ledikant er nu eigenlijk niet zo bizonder veel toe doet, zo lang is de jaloezie een sterk wapen in de hand der leiders. Het akelige is alleen dat wanneer die dure slaapkamer wordt afgebroken en wanneer het protserige bed aan de meest-biedende wordt verkocht. de kunstzaal Esher Surrey stelt deze schilderes nog voor korte tijd haar laatste werk tentoon. Zij is in Veere werkzaam, maar inmiddels zijn de land schappen, die op de expositie de hoofd schotel vormen, voor het grootste deel uit het buitenland, uit Frankrijk, Mal- lorca en het Iberische schiereiland. Het schilderwerk kan mij niet erg overtuigen of bekoren. Hoewel men uit menig doek opmaakt, dat Claire Bonebakker kleur gevoel heeft, doet het coloriet op andere stukken toch vrij ruw aan. Hetzelfde geldt voor de verfbehandelïng, die meestal aan de zware kant blijft en in toets en vormgeving niet ontkomt aan het gevaar van een voortvarende opper vlakkigheid. Dat dit samengaat met tem perament. vergoedt wel iets, maar zeker niet alles. Zelfs in de beste en levendig- werken als dat met het scheepje een onzer grote grijze rivieren, een scheepje dat inderdaad vaart, zoals ook het water zichtbaar stroomt en de on zichtbare wind waait (nr 10) mis ik een persoonlijke diepgang in de visie. De tekeningen en enkele der aan wezige aquarellen zijn beter. De sterkste onder de tekeningen hebben vaart, ruim te en bouw. in goede zin een behaaglijk karakter. Zo de „Boerderij op Mallorca". waarvan de geïnspireerdheid weldadig stemt. In 'het uitzicht uit een Parijse hotelkamer' op de St. Chapelle (nr 2) heeft de losheid-van-doen een positieve waafde' gekregen. Engelien Reitsma- Valenca De beide voorzalen van kunstzaal Plaats zijn thans gevuld met teke ningen en met prenten van mevrouw Reitsma-Valenca, die vooral als burijn- graveerster enige bekendheid geniet. o.a. door haai- portretpostzegels (1933) en door een beeltenis van prinses Wil- helmina als Koningin. Het portret vormt inmiddels slechts één van haar genres, er zijn op de expositie ook veel landschap pen en dieren. En men kan niet zeggen, dat de ene categorie haar beter of min der goed „ligt" dan de andere, want tel kens wisselen zwakke en sterkere uitin gen elkaar af, zoals ook een exacter realistische voordracht afwisselt met een decóratiever stylerende. Men krijgt de indruk, dat de expo- sante moeilijk haar „vorm" vindt. Zij spant zich in en woekert met haar talent, maar het beeldend vermogen is niet ;Er evenredig aan deze inspanning, het artis- spronkelijkheid en stijl vertoont, beant woordt deze aan de innerlijke bedoeling. De contouren zijn rustig en vast getrok ken, de schaduwen zijn doorschijnend, met vermijding van alle arceringen, de dieren staan inderdaad buiten in het vrije, in de openheid van het licht. Voor al dat blanke is een kwaliteit in deze prent. Misschien ligt het dierstuk de exposante toch wel het meeste, want ook het blad der Zebu's (iets ornamen- taler opgevat) is gevoelig en ook de getekende of gegraveerde aapjes zijn goed gekarakteriseerd, beurtelings in het zielige of angstige en in het komische of overmoedige van hun wezen. Van de portretgravures mag afzonder lijk gewezen worden op die van Flau bert en van Henriëtte Roland Holst. Evenals de meeste andere werken zag ik dit laatste, zeer menselijke portret voor het eerst op de expositie, hoewel het blijkbaar reeds meer dan twintig jaar oud is. De Gr. Garnizoenscommandant van Makassar doodgeschoten Zaterdagavond is de garnizoenscom mandant van Makassar, kapitein W. E. Soemati, in zijn huis doodgeschoten door een. vijftal onbeikendeji. ,rDe aanvallers stopten ïpet een: jeep voor' ?ijn- hiiis( waarna twee hunner; het huis binnen gingen... .en drie - vuurstoten uit automa tische wapens gaven. De luitenant Moe- talessy, die zich in huis bevond, werd eveneens gedood, mevrouw Moetalessy werd gewond. Onbekenden schoten van achter de gordijnen. Overste Warouw, die zich in Menado bevindt, werd telegrafisch op de hoogte gesteld. Het onderzoek in deze zaak is gaande. Concert voor „Rampen' fonds" Het bestuur van het Residentie-orkest heeft in samenwerking met het Geb. voor K. en W. met de leden" van het Residen tieorkest, met de dirigent Willem van Otterloo en met de concertmeesters Her man Krebbers en Theo Olof, besloten een bijzonder concert te geven ten bate van de slachtoffers van de watersnood, Dit concert wordt gegeven op Zondagmiddag 8 Februari as. onder leiding van Willem van Otterlo met medewerking van Her man Krebbers en Theo Olof met het volgende programma: Joh. Seb. Bach, Concert voor twee violen; Mendelssohn, Vioolconcert (solist; Theo Olof), Tsjai- kowsky, Vioolconcert (solist: Herman Krebbers)). De volledige opbrengst van de kaartverkoop en alle inkomsten van het Geb. van K. en W. zullen zonder enige korting worden afgedragen aan het „Nationaal Rampenfonds" Het batigsaldo van het concert dat a.s. Vrijdagavond in Diligentia gegeven zal worden door Henriëtte Doornbos, zang. Jaap Spigt, clavecimbel en Dick Visser, gitaar, komt ten goede aan het Nationaal Rampenfonds. Landbouwvoorl^chtingsraacl ingesteld De minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening heeft èen lande lijke landbouwvoorlichtingsraad inge steld, waarin overleg gepleegd zal wor den betreffende de landbouwvoorlich ting in de ruimste zin. In deze raad is benoemd als lid, tevens voorzitter: ir A. W. van de Plassche. directeur-eeneraal van de landbouw. Advertentie DRIE WEKEN GRATIS TANDEN POETSEN Nederland een tandpasta, die U wittere tanden geeft reeds na tieke resultaat niet evenredig aan haar j - toewijding. Dit houdt niet in, dat zij niet een enkele maal poetsen. Dat is somtijds ook volledig slaagt; de angst valligheid en droogheid van haar werk, het enigszins burgerlijk beknelde daarin, wordt dan opgeheven door het zeer op rechte en warme van haar kijk; en het stroeve, primitieve, van haar tekenver mogen verkrijgt dan de waarde van een strakke ingetogenheid en van beheerste precisie in het gebruik der middelen. Zo is voor mij de totale indruk van het geëxposeerde onbevredigend, maar in enkele werken waardeer ik veel. De gravure „Paard met veulen" bijv. treft zowel door haar eenvoud als haar com pleetheid, men voelt de genegenheid van de kunstenares voor het onderwerp en hoewel de vormgeving geringe oor- Castella Tandpasta. De fabrikanten hebben de gelukkige gedachte gehad, om Nederland massaal en gratis te laten kennismaken met deze unieke tandpasta. Gedurende korte tijd zullen zij een kennismakingstube Castella Tandpasta verpakken bij ieder stuk van de nieuwe Castella-Spécial Schoonheïdszeep. Castella-Spécial, gemaakt op een nieuwe Amerikaanse installatie (de enige in West-Europa!), munt uit door een schier onuitputtelijke schuimvormingen door een romig, naar lentebloesems geurend schuim. De prijs van Castella- Spécial is 32 cent. Voor dit bedrag ont vangt men dus een stuk heerlijke, nieuwe schoonheidszeepen een tube Castella Tandpasta, genoeg voor drie weken. Het mag verstandig heten, zo spoedig mogelijk van dit aanbod gebruik te makende fabrikanten kunnen dit slechts zeer tijdelijk doen! h/\o&m en Woningen Bij een schilder als Joseph Kutter kreeg ik dikwijls de indruis dat hij een lichamelijke strijd met de stof voerde. Nadat hij enkele uren werkte, heb ik hem aangetroffen, badend in zijn zweet en doodop. Hij kende het verschijnsel tevredenheid niet en van scheppen-in- vreugde was bij hem geen sprake. Van schepyen-in-zielsnood, van scheppen-in- wanhoop alleen. En zijn schilderijen ontlenen daaraan hun donkere tragische toon. Wanneer hij vastgelopen was, bel de hij steevast Brussel op en de volgen de morgen nam ik de trein naar Luxem burg. Ik bleef dan, een weekje meestal, bij hem, om hem afleiding te geven en nieuwe moed in te spreken. Dat her haalde zich vele malen per jaar. Ik kan zeggen dat ik, na het schilderij waar mede hij de aandacht van de Europese kenners op zich vestigde „l'Homme au Doigt Coupé" (1930), vrijwel ieder doek van zijn hand voor mijn ogen zag ont staan. Hoe verrukt waren wij beiden, Joepes en ik, toen hij in 1933 „Carnaval" tot een goed einde had gebracht. Ik bezit de eerste lezing van deze compositie. Daarop staat een verkleed meisje afge beeld dat hij voor het definitieve werk, zeer gelukkig, verving door een bont harlekijntje. Het hoogtepunt bereikte hij in 1936 en '37 toen zyn verschillende „Clowns" ont stonden, een tijdvak afgesloten door „Les Peaux Rouges" uit de verzameling Regnault te Laren. In 1934 reisden wij amen door Nederland. Van deze reis bracht hij mede indrukken en voorstu dies voor „De Koepelkerk" welke hij in 1935 voltooide. Op mijn verzoek stond bij dit indrukwekkende doek in bruik leen af aan het Amsterdamse Gemeente museum, waar het geruime tijd tentoon gesteld werd. Kutter had dit werk gaar ne blijvend in Amsterdam gezien. Hij was bereid, in weerwil van zijn steeds slechter wordende geldelijke toestand, het voor een ongekend laag bedrag af te staan. De heren kenners, die in zulke aangelegenheden het laatste woord heb ben (wie het waren is mij onbekend), meenden goed te doen daar geen ge bruik van te maken. Het schilderij dat voor mij een samenvatting was van de warme, donkere atmosfeer van Amster dam, bevindt zich thans in de verzame ling Alfred Lévy te Luxemburg. Nederland, vooral de hoofdstad, boeide Joseph Kutter zó, dat hij er 1938 terug keerde. Ook van die reis bracht hij variaties op Hollandse motieven mede terug. De eerste kentekenen van de geheim zinnige ziekte die Kutter zou vellen, werden reeds in 1935 waargenomen. Het begon met „een verkoudheid", later sprak men van asthma, daarna hartbe- zwaren. moeite met lopen, enteritis, diepe melancholie. Hij reisde van dok ter naar dokter, van ziekenhuis naar ziekenhuis. De ene operatie volgde op de andere. Geen wetenschap bracht op heldering. Baat nog minder. Op de tweede Januari 1941 stierf hij aan een beroerte, zeven en veertig jaren oud. Ik bezocht hem in zijn ziekte vrij geregeld. Met de uiterste zelfbeheersing gelukte het hem dan wel zich een paar uur goed te houden. Maar verder bracht hij zijn dagen door kreunend, zuchtend en schreiend. Niettemin bleef hij werken. En zelfs kan men in de weinige doeken, welke hij van 1938—1940 voltooide, de elementen =van. eqn - vernieuwing ontdek ken." Internisten. chirurgen, psychiaters in Luxemburg, België, Frankrijk en Duitsland hebben zich ovér zijn pro bleem vergeefs gebogen: Kutter werd verteerd door een verschrikkelijke kwaal, welke niemand kende. Mijn oor deel grondende op een jarenlange in tieme omgang met de schilder en lange, diepgaande gespreken met Rose, zijn vrouw, ben ik tot de slotsom gekomen, dat wij getuigen waren van de afbraak van een lichaam, niet bestand tegen de spanningen van geest en gemoed waar mede het scheppen gepaard gaat. Joseph Kutter is voor ons aller ogen verteerd door zijn Vlam, vermorzeld door zijn Demon, En daar staan alle geneesheren ter wereld machteloos tegenover. Men kan niet in overdrachtelijke zin, maar onmiddellijk en nauwkeurig, zeggen dat Kutter de betrekkelijk wei nig werken weike hij volbracht, met zijn leven betaald heeft. Hij was een schilder uit duizend en ofschoon in de loop der jaren zich mijn belangstelling en voorkeur in menig opzicht sterk ge wijzigd heeft, beleef ik aan Kutters werk nog heden dezelfde vreugde als in de tijd tussen 1930—1939, toen ik getuige was van de verbitterde strijd die ge voerd moest worden om het te doen ontstaan. Australië houdt oog in 't zeil Australië zal een militaire waarne mingspost in N.-Guinea vestigen vanwaar men uitzicht heeft op de territoriale grens van Nederlands Nieuw-Guinea, heeft de Australische minister van Oorlog Josiah Francis, medegedeeld. De minister zei, dat zij gevestigd zou worden in Wanimo, aan de Noordkust, 30 km van de grens en 60- km van Hol- landia. De Australische bladen noemden deze post een middel „om Indonesië in het oog te houden". In de kano nam Marguerite nu de stuurmansplaats achter mij in en wij vertrokken. Tegen vijf uur 's middags meest-Pledende wordt verkocht geen vertroKxen. regen vyr uui sun Egyptenaar daardoor een beter bedwe hadden de hele dag ons normale bed krijgt. Mensen die het niet verdragen kunnen dat anderen méér hebben dan zij, wor den er nooit beter op, wanneer de an deren minder krijgen. Maar meestal vinden ze dat toch wel fijn en het verzoent hen met hun lot. Er zijn enkele landen waar de mensen die het minder hebben dan andere men sen er niet naar streven dat die ènderen minder krijgen, maar dat zij zelf méér krijgen. Nèt zo veel als die (in hun ogen benijdenswaardige) anderen. In die lan den zegt men niet: „Wat een schurk, dat hij zo'n dure slaapkamer heeft", maar „wat f ij n voor hem dat hij die heeft; ik zal proberen of ik zoiets óók kan krijgen". En het gekke is. dat ze het in die landen (zoals Amerika bijvoorbeeld) beter hebben dan in die andere landen. Jaloezie is altijd machteloos. tempo gehandhaafd hoorden wij aan de over een schreeuw opklinken. Het was Catire. De kano werd in een klein kreekje gestuurd, dat hij al met zijn machete had vrijgekapt. We besloten hier ons kamp op te slaan. Ik zag, dat hij het geweer zorgzaam tegen een boom had gezet, maar jachtbuit was nergens te bekennen Catire zag er vermoeid uit. Hij riep zijn mannen bij elkaar en sprak lange tijd tegen hen in de taal der Ma- quiritares. „Wel, Catire", zei ik. „heb je pech ge had? Heb je niets onder schot gekre gen?" Hij zocht in zijn broekzak en haalde er zes lege patroonhulzen uit. „Ik heb pecan's geschoten. Ik was Juist bezig de jongens uit te leggen waar ze liggen. Ze gaan ze zo dadelijk op haler.." „Hoeveel?" ..Vijf." De jongens namen elk een machete en verdwenen in het woud Ze kwamen een klein uur later, nog vóór .het vallen van de- nacht, terug. Allen droegen een pecari op de rug. ,En de andere?" vroeg ik aan Catire. „De andere pecari's? Oh, die mogen de jaguars opvreten. Wij hebben hier meer dan genoeg aan." We dineerden die avond wel liat, maar zeer overvloedig. Nadat de vier mannen de dieren schoongemaakt en in stukken gesneden hadden, legden ze een geweldig vuur aan. Vervolgens maakten ze een groot rooster van levend hout en plaatsten dat ongeveer één meter boven de vlammen. De verschillende bouten en repen vlees werden nu even schoonge- brand, daarna afgekrabd en vervolgens op het rooster gelegd. De rest werd kleine stukken gesneden en in onze grootste kookpot op een ander vi zet. Dit was hèt recept van de Maquiri- tares. Het vlees op het rooster smoorde boven het zachte vuur in de eigen huid gaar en verspreidde een heerlijke geur, terwijl het vet sissend in de vlammen droop. Dit proces duurde de hele nacht. Van tijd tot- tijd stonden de mannen op, porden wat in het vuur en draaiden de stukken vlees om. De volgende morgen werd alles naar de kano gebracht en beschikten wij weer over een paar dagen proviand. Tegen de middag van de 17e Novem ber werd het woud op de beide oevers van de Ventuaricompacter; omstreeks vijf uur begonnen de .bergen in de verte naar- de rivier op te dringen en voeren we een soort beboste kloof binnen, die de breedte van de stroom in korte tijd halveerde. Dit was de Cerro Mono. Catire staarde gespannen naar de rech teroever. Tenslotte verklaarde hij; „Daar moet het zijn!" Hij hief zijn hand op en wees naar een volstrekt verlaten plaats. Hét oerwoud vormde hier een eindeloze donkere, compacte muur, waarin we geen enkele doorgang konden ontdekken. We legden aan. Catire, Marguerite en de twee mu- chados grepen hun machetes, hakten een flinke bres en we schoven het onderhout in. Er was echter geen sprake van dat we vóór de volgende dag iets konden beginnen. Zoals elke avond effenden de mannen een stuk grond en we sloegen ons kamp op. José sprak weinig, hij scheen ergens over te piekeren. Misschien was het in derdaad waar dat hij hier al in tien jaar niet geweest was. Waarschijnlijk wist hij niet meer waar het pad begon. Tot diep in de nacht was hij met Marguerite aan liet beraadslagen. Zoals wij de laatste dagen bemerkt hadden, was Marguerite een man van veel oerwoud-ervaring. Het werd ochtend, de ochtend van de lGe November. Vóór dag en dauw begon nen de twee mannen een verkennings tocht in de omgeving van het kamp. Eindelijk ontdekte José een oud merk teken op een boom. „Daar is het", zei hy. We trokken de kano op de wal. „We moeten hem verbergen," meende Catire, „je kunt nooit weten." Hij zocht een geschikte plaats op en weldra was de prauw aan het oog ont trokken. Marguerite klom in een boom en verborg daarin onze peddels en de helft van de proviand. Daarna begaven we ons op weg, als ganzen achter elkaar. Uren gingen al lopend voorbij, we zwegen, elk in zijn eigen gedachten ver diept. De stilte van het woud was vol komen. Het enige geluld dat wij hoorden, was afkomstig van de machete van José, die aan het hoofd van de kleine colonne ging. Om de twee drie" meter hakte hij een tros lianen door of velde hij een boompje, en dat niet alleen om een pad te banen, maar ook om het te merken. Zst, zst, ging zijn kapmes, regelmatig als het tikken van een klok. De man die voor mij liep was Marguerite en ik had alle gelegenheid hem van hoofd tot voe ten op te nemen. Hij scheen zich met meer soepelheid door het oerwoud voort te bewegen dan d-e anderen. Zijn voeten waren groot en donker van kleur, en schenen de grond ternauwernood te ra ken. Ze schenen zich hier thuis te voelen als maakten zij deel uit van de fantas tische verwarde vegetatie, die deze sche merdonkere buikholte van een ongerepte wereld bevolkte. Reeds bij deze eerste kennismaking be antwoordde het oerwoud van de Parima nauwkeurig aan de beschrijving, die men er ons van had gegeven: het bladerdak was zo dicht, dat je maar weinig om je heen kon onderscheiden. Honderdduizen den soorten bomen en lianen wrongen zich door en om elkander heen en vaak zag je eerst op een halve meter afstand dat je vlak voor een enorme boom met een middellijn van wel twee meter stond. Van tijd tot tijd wisselden Marguerite en José een paar korte woorden, evenwel zonder daarbij te blijven stilstaan of zich om te draaien Ze schenen zich ergens bezorgd over te maken. We merkten dat we bergopwaarts gingen We naderden het gebergte. Mijn hart begon sneller te kloppen. Na korte tijd hijgde ik als een jkchthond. Het koude zweet brak mij uit, stroomde over mijn rug en prikte in mijn ogen. Ik kreeg een gevoel of mijn hart uit mijn borst was losgesprongen en lang zaam maar zeker een weg naar buiten zocht door mijn keeL (Wor:lt vervolgd) „Beknopte Geschiedenis der Wijsbegeerte" Deel III: „De hedendaagse wijsbegeerte" door dr B. Delfgauw Na in zijn eerste en tweede deel van zijn „Beknopte Geschiedenis der Wijsbe-i geerte" resp. de Oudheid en Middel eeuwen en de moderne Wijsbegeerte be handeld te hebben, geeft dr B. Delfgaauw in zijn derde deel „De hedendaagse Wijs begeerte" een zeer beknopt overzicht van datgene, wat moderne Britse, Franse, Duitse en Nederlandse denkers op wijs gerig gebied gepresteerd hebben. Eerst geeft dr Delfgaauiv een overzicht van de hedendaagse filosofie en vervolgens een perspectief van deze filosofie. Het boek je is een poging om zo beknopt mogelijk niet alleen studenten, maar ook „leken" op wijsgerig terrein wegwijs te maken en hen in contact te brengen met de voor naamste personen en denkrichtingen op dit gebied. Allerhande onderwerpen ko men ter sprake, zoals het neo-realisme, de sociale wijsbegeerte, het spiritualisme en de existentie-filosofie, waar wel veel over gesproken wordt, doch waarvan menigeen het rechte toch niet weet. Zeer 3ummier wordt de inhoud van Sartre's „leer" weergegeven en van de met hem verwante denkers. In zijn „perspectief" geeft dr Delfgaauw zijn visie op de moge lijkheden en gevaren van de hedendaagse wijsbegeerte. Binnen een besték is de schrijver er in geslaagd een panorama van het Westerse denken te ontvouwen, dat een uitnodiging kan worden voor een dieper indringen in de stof. Het werk verscheen bij de internationale uitgevers maatschappij „Het Wereldvenster" te Baarn. DISCO NIEUWS Peer Gynt Suite No. 2 van Grieg gespeeld door het Resi dentie-orkest o.l.v. Willem van Otterloo. Soliste Erna Spoo- renberg. (Philips N. 11137 G). Men moet deze muziek niet te veel horen. Zij is tamelijk verouderd, maar een enkele keer kan zij toch nog wel boeien. De uitvoering door de Hagenaars is voortreffelijk, Van Otterloo weegt alle effecten nauwkeurig af, nergens kan men hem op een grofheid betrappen. Welluidend en lyrisch zingt Erna Spoo- renberg Solvejg's Lied. Een populaire opname die haar weg wel zal vinden. Vijf linktrainers voor de K.N.V.V.L. De Luchtmacht heeft de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Lucht vaart een vijftal oefenapparaten voor blindvliegopleiding, z.g. „linktrainers" aangeboden, welke door ingebruik neming van moderner materieel over compleet waren geworden. De KNWL zal deze toestellen gebruiken voor de blindvliegopleiding van zweef- en sport vliegers en wel speciaal vo de training in het blind-thermiekvliegen van toe komstige deelnemers aan internationale zweefvliegwedstrijden. De vijf link trainers worden gestationneerd op Ter- let, in de T. H. te Delft, het Veiligheids museum te Amsterdam, te Venlo en in de luchtvaarthxjverheidsschool. alhier. Deze laatsté zal Vr\jdag worden over gedragen door de plv: chef luchtmacht staf, generaal-majoor-waamemer A. Ba- retta, aan de voorzitter der KVWL de heer C. Kolff, die haar op zijn beurt zal overdragen aan de voorzitter van het bestuur van de Luchtvaartnijverheids school, ir A. baron Krayenhoff Voorlichting voor emigranten Binnenkort zullen op alle Nederlandse emigrantenschepen naar Zuid-Afrika voorlichtingsambtenaren aanwezig zijn om de emigrant met raad en daad ter zijde te staan. Dit is een onderdeel van het voornemen der Zuid-Afrikaanse re gering om de voorlichting aan en de ontvangst van dc emigranten op hechtere grondslag te plaatsen. VAN Of. DAG No. 11 In deze puzzle zijn de letters van de woor den van het kruiswoordsehema vervangen door cijfers. Men vraagt het oorspronkelijke schema terug te vinden. Horizontaal: 2. (14 2 9 10 2); 6. (5 2 2); 8 (G 15 14); 10. (1 5 15 16); 12. (3 4 14 3); 13. (2 6): 14. (4 17 15); 16. (17 15); 17. (18 5 2 9 15); 18. (2 15); 20. (15 5 2); 21 (13 19); 23 (8 9 20 21); 25. (5 2 .1 2); 27. (9 2 15); 29 (9 15 12): 30 (22 5 15 7 8). Verticaal: 1 (4 5 1 2); 2. (14 2 15): 3 (9 2) 4. f2 6 4); 5. (15 14 3 15): 7. (2 5 6); 9 (15 14 17); 11 (16 4 5 15 21): 12, (3 15 9 2 5) 15. (17 2 5); 18. (2 8 9 2); 19. (15 9 2); 21 (13 1 15): 22. (19 2 12 8); 24. (20 15 22): 26 (2 9 8); 28. (11 15). 5, en 12, verticaal: de voedende moeder der wetenschappen: de universiteit. (1 2) (3 4 5 6 2 7 8 9 4 7 1) (10 2 2 11 9) (6 4 12 1) (13 7) (1 2) (3 4 7 1) vormen een bekend spreekwoord. Oplossing van de vorige puzzle. Horizontaal: 1. Oka. 4 Eem 6. Douro 7 k. 9 ma. 10. las Palmas. 15. roe. 16. oer 17. Costa Rlca 20 H.S. 21. H.R 22 Indus 24 "ijn 25. Rio Verticaal: 1 Orel. 2. ad. 3. Duna 4. e.o 5. Maas. 8. karos. 9. March. 11. S.O.S. 12. pet. 13. lor 14. Mei. 17. Cher. 18, Adda. 19. Arno. 22. in. 23. Sr. IIET® VADERLAND NIEUWE COURANT Anno 1S69 Parkstraat 25-27 's-Qravenhnge Telefoon, 184.340 Giro 112700 DirecteurTH. D. STRV1CK Hoofdredacteur.- Ür IK VAN W1J X ABONNEMENTSPRIJZENi 24.69 per kalenderjaar, f 6.25 per kwartaal en f2.15 per maandLosse nummers 8 cents 's Zaterdags 15 cent ADVERTENTIEPRIJZEN32 cent per millimeterregel,op contract van 26 cent af.- Advertenties in de tekst 2 maal de ge. wane prijs Korte Metten BINNENLAND Bij KB. zijn de heren K. J. A. Meester en Th, J. v. Midde benoemd tot hoofdinspecteur in vaste dienst bij de Rijksluchtvaartdienst. Met ingang van 1 Februari is aan de heer A. W. Brandt eervol ontslag ver leend als commissaris van gemeentepoli tie in de rang van hoofdambtenaar 3e klasse te Utrecht. De landelijke conferentie van de Oecumenische Jeugdraad zal worden gehouden op 7 en 8 Februari a.s. in het Herv. Lyceum te Amsterdam. Vrijdagavond zal het Circus Strass- burger te Amsterdam een speciale voor stelling geven ten bate van het Nationaal Rampenfonds. De president van de Shell Chemical Corporation. J Oostermeyer zal op 31 Mei zijn functie neerleggen na 36 jaar verscheidene functies bij de Shell be kleed te hebben. Overste J. G. M. Wastenecker, hoofd van de Binnenlandse strijdkrachten ge west II (Noord-Holland benoorden het IJ) heeft Zaterdagmiddag ter gelegen heid van zijn 70e verjaardag te Zaandam gerecipieerd. De Amsterdamse politie heeft in Amsterdam-Zuid, in een huis aan de Sloestraat, elf personen aangehouden wegens het spelen van hazardspel; twee hunner zijn in bewaring gehouden. De Koninklijke Bond van Oud onderofficieren, die 5 Februari 65 jaar bestaat, viert dit jubileum in Juni tij dens de jaarvergadering te Den Haag. Op verzoek van minister Beel heeft de directie van de Koninklijke Noord- en Zuidhollandse Redding Maatschappij vier reddingboten voor hulp in de noodge- bieden afgestaan, t.w. de prins Bernhard uit Scheveningen, de Dudok de Wit uit Zandvoort en twee reserveboten, de Do- rus Rijkers en C. A, den Tex. Zij zijn naar Waalhaven uitgestuurd, waar zij verdere instructies zullen ontvangen. Een comité van de Nederlandse Ko lonie te Parijs heeft de Nederlanders in Frankrijk opgesoepen, kleding, schoeisel en dekens te zenden naar de K.L.M- kantoren te Parijs, Lyon, Bordeaux en Nice, vanwaar de goederen per vlieg tuig naar Nederland kunnen worden vervoerd, Het genootschap Nederland-Canada te Ottawa zai een plan opstellen voor steun aan de getroffen gebieden. Met de sanering der binnenstad van Den Bosch speciaal in het Tolbrugkwar- tier (een wijk met veel krotten) zal bin nenkort een begin gemaakt worden. De landelijke conferentio van be stellend personeel van de PTT dezer da-r gen in Den Haag gehouden heeft zich ernstig beraden over de rechtspositie van genoemde groep. De minister van Verkeer heeft in gestemd met de staking van de tram- dienst AlkmaarBergen aan Zee, met dien verstande dat de reizigersdlenst gedurende de badseizoenen 1953, 1954 en 1955 nog zal worden gehandhaafd. BUITENLAND Te Londen zijn de plannen bekend gemaakt voor de reis van Koningin Eli zabeth II van Engeland en de Hertog van Edinburgh door verschillende lan den van het Gemenebest. De reis zal op 23 Nov. a.s. aanvangen en gaan over de Bermuda-eilanden, Nieuw-Zeeland, Aus tralië en Ceylon. De ministers van Verkeer van W. Duitsland, Oostenrijk. België, Italië, Lu xemburg. Nederland, Zwitserland en Frankrijk hebben na een driedaagse con ferentie te Parijs bekend gemaakt, dat de werkzaamheden tot verbetering der 18 grote internationale wegen in Europa voortgang zullen vinden. Verschillende Zuid-Duitse dorpen zijn van de buitenwereld afgesloten ten gevolge van hevige sneeuwstormen, die gedurende het weekeinde hebben gewoed. Zowel in Oost als in West-Duitsland rij den de treinen met .grote vertraging. In een rede te Salzburg heeft de Oostenrijkse minister van Buitenl. Zaken, Karl Gruber, verklaard, dat Oostenrijk, na de binnenkort te houden algemene verkiezingen in Oostenrijk, de ministers van Buitenl. Zaken van de Grote Vier zal verzoeken een conferentie over het Oostenrijkse vraagstuk te beleggen. Bisschop Otto Dibelius heeft in een brief aan de Britse Hoge Commissaris in Duitsland verzocht, de 80-jarige Barop von Neurath, eens Hitiers minister van Buitenl. Zaken, om gezondheidsredenen uit de gevangenis te Spandau te ont slaan. Von Neurath werd in 1946 veroor deeld tot 15 jaar gevangenisstraf. De Oostduitse regering heeft een reorganisatie van de bevoorrading aan gekondigd ter overwinning van de grote moeilijkheden in 0.-Dult.sland. Het kabi net heeft vier nieuwe ministeries inge steld; Kurt Wach is benoemd tot opvol ger van Karl Hamann, de in Dec. J.l. gearresteerde minister van Handel en Bevoorrading. De Amerikaanse Senaat heeft de benoeming van Stevens tot onderminister van het Leger en die van Anderson tot onderminister van de Vloot goedgekeurd. Zuidkoreaanse troepen hebben Dins dagochtend één van de zwaarste commu nistische aanvallen sedert een jaar af geslagen. De aanval werd ondernomen op een heuvel ten N.O. van de „Punch kom" aan het Oostelijk, front in Korea, Het Zuidafrikaanse 1-Iuls van Afge vaardigden heeft mot 83 tegen 63 stom- i een door de oppositieleider Strauss ingediende motie van wantrouwen in het beleid van de regering-Malan verworpen. Watersnood in Nederland In een natie kunnen niet velen hun bezit verliezen zonder dat deze rami) ook op anderen inwerkt. Cicero.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 2