Duizenden zij aan zij
0
BUITENLAND HELPT
MET TROEPEN EN
VLIEGTUIGEN
Reddingstocht op Voorne
„hadden wij maar motoren
Reddingsploegen vechten
een eenzame strijd
of amphibie-vaartuigen
stoottroepen en cadetten
weren zich dapper
Ontroerende bewijzen van medeleven
Nederlands beste land herschapen
in een onheilspellende watervlakte...
Hulp voor Halsteren
ï00r
MONTGOMERY EN HET
EUROPESE LEGER
Offer om het Britse systeem
te hunnen handhaven
Dinsdag 3 Februari 1053
TROUW
5
(Van een onzer verslaggevers)
Een enorme hulpverleningsactie, waaraan tienduizenden Neder
landers deelnemen, is thans in volle gang. Overal blijkt het mede
ieven met de slachtoffers van de overstromingsramp zeer °rooi
Burgers uit alle lagen van de bevolking, van Groningen tot Limburg
studenten, landarbeiders, artsen, verpleegsters, allen, die een voer
of vaartuig hebben, duizenden militairen, die in aller ijl opgeroepen
werden, zijn reeds aangekomen in de zwaar getroffen gebieden
waar men toch nog handen te kort komt om de duizenden land
genoten, die van huis en haard zijn verdreven, hulp te bieden.
En terwijl tientallen organisaties in het land overstroomd worden met
vragen en aanbiedingen voor hulp. Iaat men zich in het buitenland niet 011
betuigd.
Uit Amerika, Engeland, België, Frankrijk, Duitsland, Denemarken, Zweden
en Canada zijn reeds aanbiedingen van de meest uiteenlopende soort binnen
gekomen. Engeland stuurt o.m. tien hefschroef vlieg tuigen, uit de Amerikaanse
bezettingszone van Duitsland zijn droppingsvlïegtuigen onderweg met rubber
boten en ook de Franse luchtmacht is in actie gekomen. Twee bataljons Franse
genie is onderweg. De ambassades van vele landen iu Den Haag hebben reeds
hulpacties toegezegd.
Uit de veelheid van hoopvolle
berichten omtrent hulpverlening
is thans nog nauwelijks een over
zichtelijk beeld te vormen. Het
zijn telkens maar korte medede
lingen, die de gemeentelijke en
provinciale autoriteiten bereiken,
maar ieder aanbod, van het kleu
terklasje, dat geld bijeen loïl
brengen, tot grote bedrijven be
wijst hoe spontaan de Nederlan
ders, die niet getroffen werden,
hun hulp aanbieden. Honderd
duizenden guldens zijn reeds
binnen en met het uur stijgen de
grote bedragen.
Zestienduizend militairen zijn thans
ingezet bij de hulpverlening in de ge
teisterde gebieden. Nog twintigduizend
man wordt voor dit doel in reserve
gehouden. Amerikaanse en Nederland
se hoge officieren hebben vanmorgen
een verkenningsvlucht gemaakt om
na te gaan op welke punten de door
het buitenland aangeboden militaire
hulpkrachten gebruikt kunnen wor
den. Vierentwintig buitenlandse heli
copters zullen aan het reddingswerk
dit de gehele week zal doorgaan. Ei
waren duizenden paren schoenen
grote hoeveelheden dekens en kle
dingstukken. Honderden vrachtauto's
zijn aangeboden voor het vervoer.
Reeds in de loop van Zondag zijn
3000 dekens naar Noord-Brabant ge
bracht. Vannacht zullen 6000 deken.-
in de geteisterde gebieden beschikbaai
zijn. Morgen wordt dit aantal mei
10.000 aangevuld. Ook brood, marga
rine en andere levensmiddelen zijn ir
grote hoeveelheden verzonden.
deelnemen.
Vooral aan vaartuigen was onmid
dellijk grote behoefte. Maar de auto
riteiten hebben niet lang behoeven te
waohten op aanmeldingen. Uit Maas-
bracht werden kort na een oproep der
tig sleepboten naar de rampgebieden
gestuurd. Zestien Urker botters zijn
terstond uit de haven van Breskens,
van waar zij geregeld ter visvangst
gaan, uitgevaren. Bovendien zijn uit
Urk zelf acht botters onderweg naar de
getroffen gebieden.
Belgische vliegtuigen van de Sabena
hebben vanmorgen vroeg rubber roei
boten boven M'.ddelharnis uitgewor
pen. Ook in andere gebieden is men
thans druk doende boven de bevolking,
die geïsoleerd is, rubber boten per
parachute te laten vallen. Ook werd in
de loop van de dag overwogen voedsel-
droppings uit te voeren.
Spontaan en met grote mildheid heeft
het puibliek uit steden, dorpen en ge
huchten gereageerd op de oproep
om kleding en dekens af te staan. Ze
ven minuten nadat de eerste oproep
via de radio was uitgezonden, werd
aan de intendance van het Rode Kruis
in Den Haag de eerste zending bezorgd.
Zondagavond omstreeks 9 uur schatte
men de voorraad reeds op ruim 120 ku
bieke meter en nog steeds stromen de
goederen binnen. Men verwacht, dat
Op het ogenblik zijn in Halsteren 13
lijkeu geborgen van mensen, die bij de
watersnood de dood hebben gevonden.
Er worden nog ruim 60 personen ver
mist. 400 stuks rundvee zijn verloren
gegaan, alsmede 165 varkens, 100 paar
den en 1500 kippen.
De gemeente Halsteren is geadopteerd
door de gemeente Oosterhout, die reeds
een inzameling heeft gehouden en veel
materiaal heeft verzameld, dat met
vrachtauto's naar Halsteren werd ge
transporteerd.
Veerdienst Maassluis-
Rozenburg
Da veerdiensten tussen Rozenburg en
Maassluis en RozenburgDen Briel worden
•weer normaal onderhouden. Dit normale be
tekent dan alleen, dat het varen normaal
geschiedt. Hetvervoer is abnormaal.
Gisteravond bijvoorbeeld stond aan de
R-ozenburgse kant van hetveer naar Maas
sluis een file auto's, welke somtijd dertig
wagens telde en regelmatig aangroeide.
Vele veeauto's, met hetweggevoerde vee
van Voorne en Putten en bussen met eva-
oué's kozen deze weg. Deze vervoermidde
len hadden voorrang en zo geschiedde het
dat de andere auto's vaak meer dan een
Our moesten wachten.
Ook in Engeland zijn velen slachtoffer
geworden van de overstromingen. Men
sen en dieren moesten ijlings de vlucht
nemen voor het binnenstromende water.
Een groep schapen bleef in doodsnood
achter op een nog droogliggend stukje
grond, in afivachtmg van de reddings
boot rechts op de achtergrond)die
hen in veiligheid zou brengen.
BRIELLE, Maandagavond.
Vanuit Brielle, aan de Noordkant van
hei eiland Voorne, zijn nu twee dagen
lang reddingtochten ondernomen naar de
ondergeslroomde gedeelten van dit eiland.
Twee dagen lang zijn de mannen van de
Mijnopruimingsdienst, die in de oude
Geuzenstad ondergebracht waren om de
Uaaisle hand ie leggen aan het verwijde
ren van oorlogstuig, in touw geweest en
zij hebben, met veel moeite, en zware
krachtsinspanning, vele successen weten
te boeken. Hun bootsman vertelt ons hier
over, als hij een ogenblik wat rust zoekt.
„Hadden wij maar vaartuigen met een
motor gehad, of amphibieboien," zo zegt
hij, „dan hadden wij nog veel meer kun
nen doen. Nu hebben wij Zondag en
Maandag aan de riemen gezeten, urenlang,
om de verstafgelegen boerenhofsteden te
kunnen bereiken.
De bootsman heeft een schorre stem.
Geen wonder, want wie zal Vertellen hoe
veel commando's hij gegeven heeft in de
afgelopen uren? Maar toch wil hij vertel
len van de wijze, waarop zijn jongens zich
in letterlijke zin uitgesloofd hebben. „Wij
hadden de beschikking over een rubber
boot, sloepen van Scheveningse loggers
en platte vaartuigen. Zo zijn wij, in Ver
schillende ploegen natuurlijk, overal heen
gevaren en wij wisten mensen en vee te
redden. Maar denk niet, dat het zo ge
makkelijk ging. Er -waren boeren, die
weigerden hun hofstede te verlaten. Aan
de ene kant is dat begrijpelijk, want het
valt niet mee om de eigen grond te ver
laten. Maar aan cfe andere kan mochten
wij hun leven niet riskeren. Hun huizen
stonden reeds in het water en wat zou er
gebeuren als het water terugkwam? Wij
moesten ze meenemen om hen aan de
veilige wal af te zetten. Vreemde situaties
deden zich bij het reddingswerk voor.
Eens moesten wi> door een deuropening
van een schuur varen, om de mensen van
van een zolder af te halen. Maar het ging
en dat was de hoofdzaak.
Ongewillig vee
En dan het vee. Het redden van koeien
en varkens heeft veel moeite gekost.
Vaak moesten wij de dieren aan een touw
'zwemmende laten meekomen. Maar och,
de beesten zijn soms zo onwillig en
willen dan iets anders dan wij willen. Zo
gebeurde het, dat een zwaar Varken net
voor de vaste grond losrukte en terug
zwom. Wij hebben nog geprobeerd het
dier te bereiken. Dat gelukte ons niet.
D'e paarden waren daarentegen gewillig.
Zij lieten zich rustig meenemen.
Door die radioberichten is de bootsman
natuurlijk op de hoogte van de situatie
in het gehele overstroomde gebied. Hij
is van mening, dat het hier op het eiland
Voorne niet zo rampzalig is als op de
andere eilanden van Zuid-Holland
Zeeland.
Dankbaar was de bootsman voor de ge
boden hulp, waardoor zij jongens eens
konden uitrusten. Maar hoe verschillend
was het werken met deze „vreemde" man
krachten. „Mijn mannen kunnen, als het
moet, een gehele dag aan de riemen zit
ten, doch de helpers zijn het roeien niet
gewend. Zij kunnen niet lang aan de rie
men trekken. Daardoor schoot het werk
niet op en wij kwamen vaak te langzaam
vooruit".
Het is geen verwijt, dat wij dat uit de
mond van de bootsman horen. Hij' is
enthousiast over de geboden hulp, maar
met deze woorden wilde hij de grote
moeilijkheden van het reddingswerk de
monstreren, en nogmaals laat hij de ver
zuchting horen: „Was er maar een amphi-
bievaarbuig of een buitenboordmotor ge
weest!"
Ook vandaag heeft het vele malen ge
spannen en in de komende dagen zal
ieder nieuw hoogtij met angst tegemoet
gezien worden. Zullen de dijken en we
gen het houden, zullen nieuwe polders
onderstromen? De bootsman weet het
niet, maar hij blijft paraat. Met zijn jon
gens zal hij in touw blijven, tot alle ge
vaar voor mensen- en dierenleven gewe
ken is.
T oevluchtsoord
Brielle was da laatste twee dagen een
toevluchtsoord' en een uitvalspost. Hon
derden vluchtelingen van het eiland kwa
men in de stad aan en zij werden liefde
rijk opgenomen door de bevolking.
Schoolgebouwen en feestlokaliteiten wer
den tijdelijke verblijf- en slaapplaatsen.
Het stadhuis en het politiebureau waren
het middelpunt van d'e acties: het door
zenden van de daklozen en het werken
aan de dijkverdediging.
De bevolking van Den Briel hield zich
prachtig en verschafte alle mogelijke
hulp, zowel aan de eilandbewoners, als
aan de werkers uit bet gehele land, die
zich onmiddellijk inzeilen voor het leni
gen van de nood en het voorkomen Van
verdere onheil.
Ï3 - 4. -
Een Mf I k gezondheid!
DAVITAMON
10 vitamines in één dragée
ÜRGAN0N-0SS
(Van onze militaire medewerker)
Montgomery heeft onlangs een lans gebroken voor deelneming
van Engeland aan het Europese Leger. Hij staat daarin als Brits
officier niet alleen. Ook luit.-gen. Sir Brian Horrocks heeft zich in
gelijk zin in de „Sunday Times" van 4 Januari uitgelaten. „Zonder
Europese militaire samenwerking, waaraan Duitsland deelneemt,
is de Westeuropese defensie waardeloos. Onze actieve deelneming
aan het Europese Leger op het ogenblik zou een injectie met goed
rood bloed betekenen in de bloedarme aderen van Europa." Aldus
Sir Brian Horrocks.
Beide militairen hebben echter niiet
een deelneming aan een Europees leger
in de vorm van toetreding tot de Euro
pese Defensie-Gemeenschap met verlies
van nationale zeggenschap op het oog,
doch de een of andere bondgenoot
schappelijke binding. Militair-technisch
gezien doet dat er ook einig toe. Voor
Engeland, dat terecht inziet, dat het
Kanaal geografisch-strategiseh geen
scheidingslijn meer is ten opzichte van
het vasteland, ligt de verdediging van
eigen huis en haard minder dan ooit
aan de Kanaalkust, doch aan de Elbe.
De tijdwinst, die door de verdediging
daar geonnen ordt, is onmisbaar
voor het Britse stelsel van legervor
ming te kunnen handhaven en tot haar
Engeland het volle gewichit van zijn
mobilisabele legermacht in de schaal
werpen tot het behoud van West-Euro
pa. Zonder inschakeling daarin van
West-Duitsland is de speling te gering
en moet Engeland zijn stelszl van le-
(Van een onzer verslaggevers).
Het Is wel nauwelijks toevallig te noemen dat de watersnoodgebieden in
TVest-Brabant en Zeeland het beste met een frontgebied zijn te vergelijken.
Frontgebied letterlijk en figuurlijk. Lange colonnes militaire vrachtauto's, be
laden met pontons, rubberboten, buitenboordmotoren, tractors, electrlciteits-
generatoren trokken naar het front. Zwijgend zaten de soldaten op de wagens.
Zwijgend keken de bewoners van de dorpen die zij passeerden hun na. Het was
oorlog, ten voeten uit, oorlog tegen de waterwolf.
Van een gecoördineerde aanval op
de vijand was overigens geen sprake:
daarvoor was de frontlinde te lang en
te onregelmatig. Gp dijk en dam voch
ten de reddingsploegen een eenzame
strijd, onafhankelijk van elkaar, zich
ook niet storend aan hoe het er op
andere plaatsen uitzag. Ieder zag voor
zich op zijn stuk front slechts water,
waaruit de daken der hudzen omhoog
staken en onder en op die daken waren
mensen voor wie het elk ogenblik te
laat kon zijn.
Fijnaart was een der plaatsen van
waaruit een felle strijd gevoerd werd.
^Burgemeester Terhaar, samenwerkend
1 met generaal Kroon, hoofdcommissaris
van het Rode Kruis in Breda, leidde
rustiig en doelbewust de werkzaamhe
den. Meer dan 3500 inwoners van het
5000 zielen tellende dorp werden ge-
evacueerd naar het militaire kamip
Rucphen en omliggende plaatsen en
onderwijl waren soldaten en burgers in
de weer om bewoners van geïsoleerde
boerderijen te redden. Meer dan hon
derd mensen werden gered met vletten
en plafboomschuiten. Wat dat betekent
kan men slechts beseffen als men de
zee van kolkend water zelf gezien
heeft.
Wij spraken met een van uitputting
wankelende Rode-Kruissoldaat die met
een paar kameraden 26 gewonde inwo-
nwv van Willemstad in d« nacht P®r
roeiboot had opgehaald en in veiligheid
gebracht. Vertellen wilde hij niet, kon
hij ook niet.
„De mensen zijn in veiligheid, laat
dat genoeg zijn", zei hij vermoeid
Datzelfde, zichzelf wegcijferen,
vond men overal langs het waterfront.
Burgemeester Terhaar uitte zijn
grote bewondering voor de stoot
troepen en de cadetten, die zich als
leeuwen hadden geweerd.
Zondagmiddag zijn ook ae ministers
Beel en Witite in Fijnaart geweest.
Wij konden niet ontkomen aan de
indruk dat het wei wat lang duurde
eer doelmatig reddongsmateriaal arri
veerde. Te veel moest er geïmprovi
seerd worden met de wankele vlet jee
en onhandige roeiboten, waar amphi-
bievoertuigen uitkomst gebracht kon
den hebben. Burgemeester Terhaar
typeerde het zo:
„Het hulpapparaat was als een
molen die langzaam in beweging
komt, om slechts langzamerhand ge
smeerd te gaan lopen. Misschien
heeft men in Den Haag niet direct
beseft hoe catastrophaal de omvang
van de ramp was. Maar u moet ook
niet vergeten dat de vloed juist over
ons kwam toen de militairen met
verlof waren, zodat er geen perso
neel aanwezig was om de mechani
sche hulpmiddelen te bemannen"
Ho« het zij, deze plotselinge ramp
heeft wel bewezen hoe dringend nodig
het is dat de burgerlijke hulpdiensten
op korte termijn worden geformeerd.
Eentonig verhaal
„Het was of de zee naar binnen
kwam" zoals de burgemeester van
Halsteren zeide. Huizen stortten in, er
verdronken vele mensen en vee, en
toen was er slechts water, niets dan
water. Overal was de toestand het
zelfde: mensen op de vlucht, huilende,
van kou rillende kinderen, los zwer
vende kudden koeien en paarden langs
de wegen, verdronken koeien met
wanstaltig gezwollen lijven aanspoe
lend aan de dijk. Lange hulpcolonnes,
onderweg en water water!
Naastenliefde
Maar middenin dit donkere, een
tonige verhaal van dood en ellende
straalt daar de lichtende ster der
naastenliefde: waar geholpen kon
worden, daar werd geholpen, snel en
afdoend. Burgemeester Albers van
Rucphen gaf wel een uitstekend voor
beeld van burgerzin door 25 mensen
in zijn huis op te nemen. Zondagnacht
om twee uur liet hij de kerkklokken
alarm luiden, en binnen een half uur
hadden zich te Rucphen en Sint Willi-
brord 400 vrijwilligers gemeld, die
zandzakken gevuld hebben tot er geen
zakken meer waren.
Bovendien moest hij maatregelen
treffen om 2000 mensen op te nemen
in het militaire kamp en zij werden
keurig geregistreerd ook. zodat de na
vraag van familieleden niet vruchte
loos zou zijn.
Bij Rilland Bath wij kunnen
slechts een greep doen uit hetgeen wij
zagen werkten Belgische lucht
machttroepen samen met Nederlandse
om de in de dorpen geïsoleerde in
woners te verlossen Met paarden en
karren trokken zij het dorp in om
zwijgend de mensen naar de grote
weg te brengen.
iervorming herzien. Dat Montgomery
lus een binding van Britse divisies
tan het Europese leger bepleit ter ver-
crijging van de Duitse herbewapening,
.s een offer dat mede gebracht wordt
im het Britse systeem van legervor
ming te kunnen handhaven en tot zijn
volle recht te doen komen in geval van
oorlog. Dit moge blijken uit de vol
gende toelichting.
Het Britse leger bestaat voor meer
dn de helft uit vrijwilligers, nl. rond
500.000 en uilt 350.000 dienstplichtigen,
die een eerste diensttijd van 2 jaar
hebben, gevolgd door een reserve-
diensttijd van 3t>> jaar bij het Territo
riale Leger. Deze tijd vervullen zij
vrijwillig of gedwongen. De beroeps
militairen dienen voor een groot deel
in een kort dienstverband van 3 jaar,
gevolgd door eenreservedienstplicht
van 3% jaar bij het Territoriale Leger.
Uit het beroepspersoneel, aangevuld
met dienstplichtigen, worden de tien
parate divisies van het „Geregelde
Leger" (veldleger) gevormd; uit de
vrijwillige en dienstplichtige reservis
ten het Territoriale Leger. Ten dele is
dit leger bestemd voor de Territoriale
Verdediging, ten dele voor de vorming
van reservedivisies voor het „Geregelde
Leger". Evenals bij onze Nationale
Reserve heeft oefening van het Terri
toriale Leger plaats in of nabii de
woonplaats gedurende weekend -uren
en des zomers eens per jaar in een
kamp. De uit het staande, „Geregelde
Leger" afkomstige dienstplichtigen
worden echter in het Territoriale Leger
opnieuw ingedeeld. Een groot
deel komt aldus terecht bijv. bij de
luchtdoelarteillerie. hoewel zij bij het
„Geregelde Leger" een geheel andere
functie hebben gehad. Een ander deel
wordt ingdeeld om de mobilisabele
reservedivisies te vormen. Doch ook
zij komen dan vaak in een functie,
waarin zij niet in het „Geregelde
Leger" hebben gediend. Het is dus
uitgesloten dat. zoals bij ons, de oor
spronkelijke parate divisie later in
haar geheel als mobilisabele divisie te
velde gaat. De Britse mobilisabele
divisies worden bij het Territoriale
Leger opnieuw gevormd en in de be
perkte tijd zo goed mogelijk geoefend.
Doch er kan onder die omstandigheden
geen sprake van zijn, dat deze divisies
binnen een paar dagen na mobilisatie
te velde kunnen gaan. Men schat, dat
dit eerst het geval kan zijn ten minste
na één maand. Al mag dan Engeland in
zijn Territoriale Leger een paar mil-
lioen man tellen, die goed geoefend
zijn, dit zijn nog geen oorlogsgerede
divisies. Dit worden ze hoogstens één
maand na het tijdstip van mobilisatie.
Voor de verdediging van het vaste
land heeft dit systeem dus slechts
waarde wanneer vaststaat dat de eerste
stoot tussen Elbe en Rijn gedurende
minstens een maand kan worden op
gevangen en de Britse reserve van de
eerste tien divisies te velde kan gaan.
Kan deze garantie niet worden ge
geven, dan is Engeland uit eigenbelang
gedwongen itot behoud van het Rijn
front zijn reservedivisies eerder mobi
lisabel te maken, wat een gehele ver
andering van het huidige stelsel zou
betekenen. Afgezien daarvan lijkt het
bij deelneming van Engeland aan het
Europese leger toch wel raadzaam dat
het maatregelen overweegt voor een
vroegere mobiliseerbaarheid van deze
reservedivisies van het Territoriale
Leger. Hoe sterker de parate en snel
mobilisabele macht te land is. des te
minder aanlokkelijk wordt de agressie
en des te groter is de kans op het
behoud van de vrede.
Hebt Gij ook al rheumatiek
Wie de kwellingen van rheumatiek of van
rheumatische aandoeningen kent, weet hoe
een gtooi deel van zijn leven vergald wordl
door de vaak zware pijnen. Zodra gij Uw
kwaal bestrijdt met Akker's Kloosterbalsem,
waarvan de geneeskrachtige bestanddelen
diep in de weefsels doordringen, voelt U,
boe een heerlijk verwarmende balsem Uw
pijnen lenigt en zult U bemerken welk een
weldadige werking dit ideale wrijfmiddel be
zit. Niet voor niets zegt men al lang: Akker's
KlooaterbalMm„Geen goud zo goed".