Duizenden zij aan zij 0 BUITENLAND HELPT MET TROEPEN EN VLIEGTUIGEN Reddingstocht op Voorne „hadden wij maar motoren Reddingsploegen vechten een eenzame strijd of amphibie-vaartuigen stoottroepen en cadetten weren zich dapper Ontroerende bewijzen van medeleven Nederlands beste land herschapen in een onheilspellende watervlakte... Hulp voor Halsteren ï00r MONTGOMERY EN HET EUROPESE LEGER Offer om het Britse systeem te hunnen handhaven Dinsdag 3 Februari 1053 TROUW 5 (Van een onzer verslaggevers) Een enorme hulpverleningsactie, waaraan tienduizenden Neder landers deelnemen, is thans in volle gang. Overal blijkt het mede ieven met de slachtoffers van de overstromingsramp zeer °rooi Burgers uit alle lagen van de bevolking, van Groningen tot Limburg studenten, landarbeiders, artsen, verpleegsters, allen, die een voer of vaartuig hebben, duizenden militairen, die in aller ijl opgeroepen werden, zijn reeds aangekomen in de zwaar getroffen gebieden waar men toch nog handen te kort komt om de duizenden land genoten, die van huis en haard zijn verdreven, hulp te bieden. En terwijl tientallen organisaties in het land overstroomd worden met vragen en aanbiedingen voor hulp. Iaat men zich in het buitenland niet 011 betuigd. Uit Amerika, Engeland, België, Frankrijk, Duitsland, Denemarken, Zweden en Canada zijn reeds aanbiedingen van de meest uiteenlopende soort binnen gekomen. Engeland stuurt o.m. tien hefschroef vlieg tuigen, uit de Amerikaanse bezettingszone van Duitsland zijn droppingsvlïegtuigen onderweg met rubber boten en ook de Franse luchtmacht is in actie gekomen. Twee bataljons Franse genie is onderweg. De ambassades van vele landen iu Den Haag hebben reeds hulpacties toegezegd. Uit de veelheid van hoopvolle berichten omtrent hulpverlening is thans nog nauwelijks een over zichtelijk beeld te vormen. Het zijn telkens maar korte medede lingen, die de gemeentelijke en provinciale autoriteiten bereiken, maar ieder aanbod, van het kleu terklasje, dat geld bijeen loïl brengen, tot grote bedrijven be wijst hoe spontaan de Nederlan ders, die niet getroffen werden, hun hulp aanbieden. Honderd duizenden guldens zijn reeds binnen en met het uur stijgen de grote bedragen. Zestienduizend militairen zijn thans ingezet bij de hulpverlening in de ge teisterde gebieden. Nog twintigduizend man wordt voor dit doel in reserve gehouden. Amerikaanse en Nederland se hoge officieren hebben vanmorgen een verkenningsvlucht gemaakt om na te gaan op welke punten de door het buitenland aangeboden militaire hulpkrachten gebruikt kunnen wor den. Vierentwintig buitenlandse heli copters zullen aan het reddingswerk dit de gehele week zal doorgaan. Ei waren duizenden paren schoenen grote hoeveelheden dekens en kle dingstukken. Honderden vrachtauto's zijn aangeboden voor het vervoer. Reeds in de loop van Zondag zijn 3000 dekens naar Noord-Brabant ge bracht. Vannacht zullen 6000 deken.- in de geteisterde gebieden beschikbaai zijn. Morgen wordt dit aantal mei 10.000 aangevuld. Ook brood, marga rine en andere levensmiddelen zijn ir grote hoeveelheden verzonden. deelnemen. Vooral aan vaartuigen was onmid dellijk grote behoefte. Maar de auto riteiten hebben niet lang behoeven te waohten op aanmeldingen. Uit Maas- bracht werden kort na een oproep der tig sleepboten naar de rampgebieden gestuurd. Zestien Urker botters zijn terstond uit de haven van Breskens, van waar zij geregeld ter visvangst gaan, uitgevaren. Bovendien zijn uit Urk zelf acht botters onderweg naar de getroffen gebieden. Belgische vliegtuigen van de Sabena hebben vanmorgen vroeg rubber roei boten boven M'.ddelharnis uitgewor pen. Ook in andere gebieden is men thans druk doende boven de bevolking, die geïsoleerd is, rubber boten per parachute te laten vallen. Ook werd in de loop van de dag overwogen voedsel- droppings uit te voeren. Spontaan en met grote mildheid heeft het puibliek uit steden, dorpen en ge huchten gereageerd op de oproep om kleding en dekens af te staan. Ze ven minuten nadat de eerste oproep via de radio was uitgezonden, werd aan de intendance van het Rode Kruis in Den Haag de eerste zending bezorgd. Zondagavond omstreeks 9 uur schatte men de voorraad reeds op ruim 120 ku bieke meter en nog steeds stromen de goederen binnen. Men verwacht, dat Op het ogenblik zijn in Halsteren 13 lijkeu geborgen van mensen, die bij de watersnood de dood hebben gevonden. Er worden nog ruim 60 personen ver mist. 400 stuks rundvee zijn verloren gegaan, alsmede 165 varkens, 100 paar den en 1500 kippen. De gemeente Halsteren is geadopteerd door de gemeente Oosterhout, die reeds een inzameling heeft gehouden en veel materiaal heeft verzameld, dat met vrachtauto's naar Halsteren werd ge transporteerd. Veerdienst Maassluis- Rozenburg Da veerdiensten tussen Rozenburg en Maassluis en RozenburgDen Briel worden •weer normaal onderhouden. Dit normale be tekent dan alleen, dat het varen normaal geschiedt. Hetvervoer is abnormaal. Gisteravond bijvoorbeeld stond aan de R-ozenburgse kant van hetveer naar Maas sluis een file auto's, welke somtijd dertig wagens telde en regelmatig aangroeide. Vele veeauto's, met hetweggevoerde vee van Voorne en Putten en bussen met eva- oué's kozen deze weg. Deze vervoermidde len hadden voorrang en zo geschiedde het dat de andere auto's vaak meer dan een Our moesten wachten. Ook in Engeland zijn velen slachtoffer geworden van de overstromingen. Men sen en dieren moesten ijlings de vlucht nemen voor het binnenstromende water. Een groep schapen bleef in doodsnood achter op een nog droogliggend stukje grond, in afivachtmg van de reddings boot rechts op de achtergrond)die hen in veiligheid zou brengen. BRIELLE, Maandagavond. Vanuit Brielle, aan de Noordkant van hei eiland Voorne, zijn nu twee dagen lang reddingtochten ondernomen naar de ondergeslroomde gedeelten van dit eiland. Twee dagen lang zijn de mannen van de Mijnopruimingsdienst, die in de oude Geuzenstad ondergebracht waren om de Uaaisle hand ie leggen aan het verwijde ren van oorlogstuig, in touw geweest en zij hebben, met veel moeite, en zware krachtsinspanning, vele successen weten te boeken. Hun bootsman vertelt ons hier over, als hij een ogenblik wat rust zoekt. „Hadden wij maar vaartuigen met een motor gehad, of amphibieboien," zo zegt hij, „dan hadden wij nog veel meer kun nen doen. Nu hebben wij Zondag en Maandag aan de riemen gezeten, urenlang, om de verstafgelegen boerenhofsteden te kunnen bereiken. De bootsman heeft een schorre stem. Geen wonder, want wie zal Vertellen hoe veel commando's hij gegeven heeft in de afgelopen uren? Maar toch wil hij vertel len van de wijze, waarop zijn jongens zich in letterlijke zin uitgesloofd hebben. „Wij hadden de beschikking over een rubber boot, sloepen van Scheveningse loggers en platte vaartuigen. Zo zijn wij, in Ver schillende ploegen natuurlijk, overal heen gevaren en wij wisten mensen en vee te redden. Maar denk niet, dat het zo ge makkelijk ging. Er -waren boeren, die weigerden hun hofstede te verlaten. Aan de ene kant is dat begrijpelijk, want het valt niet mee om de eigen grond te ver laten. Maar aan cfe andere kan mochten wij hun leven niet riskeren. Hun huizen stonden reeds in het water en wat zou er gebeuren als het water terugkwam? Wij moesten ze meenemen om hen aan de veilige wal af te zetten. Vreemde situaties deden zich bij het reddingswerk voor. Eens moesten wi> door een deuropening van een schuur varen, om de mensen van van een zolder af te halen. Maar het ging en dat was de hoofdzaak. Ongewillig vee En dan het vee. Het redden van koeien en varkens heeft veel moeite gekost. Vaak moesten wij de dieren aan een touw 'zwemmende laten meekomen. Maar och, de beesten zijn soms zo onwillig en willen dan iets anders dan wij willen. Zo gebeurde het, dat een zwaar Varken net voor de vaste grond losrukte en terug zwom. Wij hebben nog geprobeerd het dier te bereiken. Dat gelukte ons niet. D'e paarden waren daarentegen gewillig. Zij lieten zich rustig meenemen. Door die radioberichten is de bootsman natuurlijk op de hoogte van de situatie in het gehele overstroomde gebied. Hij is van mening, dat het hier op het eiland Voorne niet zo rampzalig is als op de andere eilanden van Zuid-Holland Zeeland. Dankbaar was de bootsman voor de ge boden hulp, waardoor zij jongens eens konden uitrusten. Maar hoe verschillend was het werken met deze „vreemde" man krachten. „Mijn mannen kunnen, als het moet, een gehele dag aan de riemen zit ten, doch de helpers zijn het roeien niet gewend. Zij kunnen niet lang aan de rie men trekken. Daardoor schoot het werk niet op en wij kwamen vaak te langzaam vooruit". Het is geen verwijt, dat wij dat uit de mond van de bootsman horen. Hij' is enthousiast over de geboden hulp, maar met deze woorden wilde hij de grote moeilijkheden van het reddingswerk de monstreren, en nogmaals laat hij de ver zuchting horen: „Was er maar een amphi- bievaarbuig of een buitenboordmotor ge weest!" Ook vandaag heeft het vele malen ge spannen en in de komende dagen zal ieder nieuw hoogtij met angst tegemoet gezien worden. Zullen de dijken en we gen het houden, zullen nieuwe polders onderstromen? De bootsman weet het niet, maar hij blijft paraat. Met zijn jon gens zal hij in touw blijven, tot alle ge vaar voor mensen- en dierenleven gewe ken is. T oevluchtsoord Brielle was da laatste twee dagen een toevluchtsoord' en een uitvalspost. Hon derden vluchtelingen van het eiland kwa men in de stad aan en zij werden liefde rijk opgenomen door de bevolking. Schoolgebouwen en feestlokaliteiten wer den tijdelijke verblijf- en slaapplaatsen. Het stadhuis en het politiebureau waren het middelpunt van d'e acties: het door zenden van de daklozen en het werken aan de dijkverdediging. De bevolking van Den Briel hield zich prachtig en verschafte alle mogelijke hulp, zowel aan de eilandbewoners, als aan de werkers uit bet gehele land, die zich onmiddellijk inzeilen voor het leni gen van de nood en het voorkomen Van verdere onheil. Ï3 - 4. - Een Mf I k gezondheid! DAVITAMON 10 vitamines in één dragée ÜRGAN0N-0SS (Van onze militaire medewerker) Montgomery heeft onlangs een lans gebroken voor deelneming van Engeland aan het Europese Leger. Hij staat daarin als Brits officier niet alleen. Ook luit.-gen. Sir Brian Horrocks heeft zich in gelijk zin in de „Sunday Times" van 4 Januari uitgelaten. „Zonder Europese militaire samenwerking, waaraan Duitsland deelneemt, is de Westeuropese defensie waardeloos. Onze actieve deelneming aan het Europese Leger op het ogenblik zou een injectie met goed rood bloed betekenen in de bloedarme aderen van Europa." Aldus Sir Brian Horrocks. Beide militairen hebben echter niiet een deelneming aan een Europees leger in de vorm van toetreding tot de Euro pese Defensie-Gemeenschap met verlies van nationale zeggenschap op het oog, doch de een of andere bondgenoot schappelijke binding. Militair-technisch gezien doet dat er ook einig toe. Voor Engeland, dat terecht inziet, dat het Kanaal geografisch-strategiseh geen scheidingslijn meer is ten opzichte van het vasteland, ligt de verdediging van eigen huis en haard minder dan ooit aan de Kanaalkust, doch aan de Elbe. De tijdwinst, die door de verdediging daar geonnen ordt, is onmisbaar voor het Britse stelsel van legervor ming te kunnen handhaven en tot haar Engeland het volle gewichit van zijn mobilisabele legermacht in de schaal werpen tot het behoud van West-Euro pa. Zonder inschakeling daarin van West-Duitsland is de speling te gering en moet Engeland zijn stelszl van le- (Van een onzer verslaggevers). Het Is wel nauwelijks toevallig te noemen dat de watersnoodgebieden in TVest-Brabant en Zeeland het beste met een frontgebied zijn te vergelijken. Frontgebied letterlijk en figuurlijk. Lange colonnes militaire vrachtauto's, be laden met pontons, rubberboten, buitenboordmotoren, tractors, electrlciteits- generatoren trokken naar het front. Zwijgend zaten de soldaten op de wagens. Zwijgend keken de bewoners van de dorpen die zij passeerden hun na. Het was oorlog, ten voeten uit, oorlog tegen de waterwolf. Van een gecoördineerde aanval op de vijand was overigens geen sprake: daarvoor was de frontlinde te lang en te onregelmatig. Gp dijk en dam voch ten de reddingsploegen een eenzame strijd, onafhankelijk van elkaar, zich ook niet storend aan hoe het er op andere plaatsen uitzag. Ieder zag voor zich op zijn stuk front slechts water, waaruit de daken der hudzen omhoog staken en onder en op die daken waren mensen voor wie het elk ogenblik te laat kon zijn. Fijnaart was een der plaatsen van waaruit een felle strijd gevoerd werd. ^Burgemeester Terhaar, samenwerkend 1 met generaal Kroon, hoofdcommissaris van het Rode Kruis in Breda, leidde rustiig en doelbewust de werkzaamhe den. Meer dan 3500 inwoners van het 5000 zielen tellende dorp werden ge- evacueerd naar het militaire kamip Rucphen en omliggende plaatsen en onderwijl waren soldaten en burgers in de weer om bewoners van geïsoleerde boerderijen te redden. Meer dan hon derd mensen werden gered met vletten en plafboomschuiten. Wat dat betekent kan men slechts beseffen als men de zee van kolkend water zelf gezien heeft. Wij spraken met een van uitputting wankelende Rode-Kruissoldaat die met een paar kameraden 26 gewonde inwo- nwv van Willemstad in d« nacht P®r roeiboot had opgehaald en in veiligheid gebracht. Vertellen wilde hij niet, kon hij ook niet. „De mensen zijn in veiligheid, laat dat genoeg zijn", zei hij vermoeid Datzelfde, zichzelf wegcijferen, vond men overal langs het waterfront. Burgemeester Terhaar uitte zijn grote bewondering voor de stoot troepen en de cadetten, die zich als leeuwen hadden geweerd. Zondagmiddag zijn ook ae ministers Beel en Witite in Fijnaart geweest. Wij konden niet ontkomen aan de indruk dat het wei wat lang duurde eer doelmatig reddongsmateriaal arri veerde. Te veel moest er geïmprovi seerd worden met de wankele vlet jee en onhandige roeiboten, waar amphi- bievoertuigen uitkomst gebracht kon den hebben. Burgemeester Terhaar typeerde het zo: „Het hulpapparaat was als een molen die langzaam in beweging komt, om slechts langzamerhand ge smeerd te gaan lopen. Misschien heeft men in Den Haag niet direct beseft hoe catastrophaal de omvang van de ramp was. Maar u moet ook niet vergeten dat de vloed juist over ons kwam toen de militairen met verlof waren, zodat er geen perso neel aanwezig was om de mechani sche hulpmiddelen te bemannen" Ho« het zij, deze plotselinge ramp heeft wel bewezen hoe dringend nodig het is dat de burgerlijke hulpdiensten op korte termijn worden geformeerd. Eentonig verhaal „Het was of de zee naar binnen kwam" zoals de burgemeester van Halsteren zeide. Huizen stortten in, er verdronken vele mensen en vee, en toen was er slechts water, niets dan water. Overal was de toestand het zelfde: mensen op de vlucht, huilende, van kou rillende kinderen, los zwer vende kudden koeien en paarden langs de wegen, verdronken koeien met wanstaltig gezwollen lijven aanspoe lend aan de dijk. Lange hulpcolonnes, onderweg en water water! Naastenliefde Maar middenin dit donkere, een tonige verhaal van dood en ellende straalt daar de lichtende ster der naastenliefde: waar geholpen kon worden, daar werd geholpen, snel en afdoend. Burgemeester Albers van Rucphen gaf wel een uitstekend voor beeld van burgerzin door 25 mensen in zijn huis op te nemen. Zondagnacht om twee uur liet hij de kerkklokken alarm luiden, en binnen een half uur hadden zich te Rucphen en Sint Willi- brord 400 vrijwilligers gemeld, die zandzakken gevuld hebben tot er geen zakken meer waren. Bovendien moest hij maatregelen treffen om 2000 mensen op te nemen in het militaire kamp en zij werden keurig geregistreerd ook. zodat de na vraag van familieleden niet vruchte loos zou zijn. Bij Rilland Bath wij kunnen slechts een greep doen uit hetgeen wij zagen werkten Belgische lucht machttroepen samen met Nederlandse om de in de dorpen geïsoleerde in woners te verlossen Met paarden en karren trokken zij het dorp in om zwijgend de mensen naar de grote weg te brengen. iervorming herzien. Dat Montgomery lus een binding van Britse divisies tan het Europese leger bepleit ter ver- crijging van de Duitse herbewapening, .s een offer dat mede gebracht wordt im het Britse systeem van legervor ming te kunnen handhaven en tot zijn volle recht te doen komen in geval van oorlog. Dit moge blijken uit de vol gende toelichting. Het Britse leger bestaat voor meer dn de helft uit vrijwilligers, nl. rond 500.000 en uilt 350.000 dienstplichtigen, die een eerste diensttijd van 2 jaar hebben, gevolgd door een reserve- diensttijd van 3t>> jaar bij het Territo riale Leger. Deze tijd vervullen zij vrijwillig of gedwongen. De beroeps militairen dienen voor een groot deel in een kort dienstverband van 3 jaar, gevolgd door eenreservedienstplicht van 3% jaar bij het Territoriale Leger. Uit het beroepspersoneel, aangevuld met dienstplichtigen, worden de tien parate divisies van het „Geregelde Leger" (veldleger) gevormd; uit de vrijwillige en dienstplichtige reservis ten het Territoriale Leger. Ten dele is dit leger bestemd voor de Territoriale Verdediging, ten dele voor de vorming van reservedivisies voor het „Geregelde Leger". Evenals bij onze Nationale Reserve heeft oefening van het Terri toriale Leger plaats in of nabii de woonplaats gedurende weekend -uren en des zomers eens per jaar in een kamp. De uit het staande, „Geregelde Leger" afkomstige dienstplichtigen worden echter in het Territoriale Leger opnieuw ingedeeld. Een groot deel komt aldus terecht bijv. bij de luchtdoelarteillerie. hoewel zij bij het „Geregelde Leger" een geheel andere functie hebben gehad. Een ander deel wordt ingdeeld om de mobilisabele reservedivisies te vormen. Doch ook zij komen dan vaak in een functie, waarin zij niet in het „Geregelde Leger" hebben gediend. Het is dus uitgesloten dat. zoals bij ons, de oor spronkelijke parate divisie later in haar geheel als mobilisabele divisie te velde gaat. De Britse mobilisabele divisies worden bij het Territoriale Leger opnieuw gevormd en in de be perkte tijd zo goed mogelijk geoefend. Doch er kan onder die omstandigheden geen sprake van zijn, dat deze divisies binnen een paar dagen na mobilisatie te velde kunnen gaan. Men schat, dat dit eerst het geval kan zijn ten minste na één maand. Al mag dan Engeland in zijn Territoriale Leger een paar mil- lioen man tellen, die goed geoefend zijn, dit zijn nog geen oorlogsgerede divisies. Dit worden ze hoogstens één maand na het tijdstip van mobilisatie. Voor de verdediging van het vaste land heeft dit systeem dus slechts waarde wanneer vaststaat dat de eerste stoot tussen Elbe en Rijn gedurende minstens een maand kan worden op gevangen en de Britse reserve van de eerste tien divisies te velde kan gaan. Kan deze garantie niet worden ge geven, dan is Engeland uit eigenbelang gedwongen itot behoud van het Rijn front zijn reservedivisies eerder mobi lisabel te maken, wat een gehele ver andering van het huidige stelsel zou betekenen. Afgezien daarvan lijkt het bij deelneming van Engeland aan het Europese leger toch wel raadzaam dat het maatregelen overweegt voor een vroegere mobiliseerbaarheid van deze reservedivisies van het Territoriale Leger. Hoe sterker de parate en snel mobilisabele macht te land is. des te minder aanlokkelijk wordt de agressie en des te groter is de kans op het behoud van de vrede. Hebt Gij ook al rheumatiek Wie de kwellingen van rheumatiek of van rheumatische aandoeningen kent, weet hoe een gtooi deel van zijn leven vergald wordl door de vaak zware pijnen. Zodra gij Uw kwaal bestrijdt met Akker's Kloosterbalsem, waarvan de geneeskrachtige bestanddelen diep in de weefsels doordringen, voelt U, boe een heerlijk verwarmende balsem Uw pijnen lenigt en zult U bemerken welk een weldadige werking dit ideale wrijfmiddel be zit. Niet voor niets zegt men al lang: Akker's KlooaterbalMm„Geen goud zo goed".

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 3