Een boer huilt over
zijn polder
Duizenden slaan hand
aan de ploeg
Moeder werd met haar
kinderen gered
Pont zette alleen maar
///ERMOGÈNfi
Nu de spanning geweken is
VELEN WACHTTEN TE LANG
/y-ik7i'
In overstroomd 's-Gravendeel
Colonne van 500
vrachtwagens
naar het Zuiden
Overwerk voor de
noodeebieden
TROUW
CeH£Et>—
OKOE« wtwsC.
*w>
V
ii-J Moe©
In Arnhem is thans alles mobiel ge
maakt ter leniging van de nood van
de slachtoffers van de watersnood. Na
mens het gemeentebestuur heeft bur
gemeester Matser de adoptie door
Arnhem aangeboden aan de gemeenten
Vlissingen, Roosendaal en Hoedekens-
kerke bij Terneuzen. Grote groepen
evacué's zullen in Arnhem ook ge
herbergd kunnen worden. Een aantal
instellingen heeft hiertoe medewer
king spontaan toegezegd.
Na het vertrek van de gemeente
lijke sleepboot, met aan boord de
aarts di*. Miete, Rode-Kruispersoneel,
'helpsters van de U.V.V.-canitinedienst,
is gisternacht uit Arnhem naar het ge-
teisterde gebied ook afgereisd een
colonne van dertig oarticuliere auto's
en zeventien autobussen.
Met dit materieel, dat de automo-
ibielclub „De Rijnrijders" (R.A.C.-
Oost") bijeen wist ts krijgen, zijn de
kens, dekking en medicamenten mee-
•u&i teuiiof
WATER
STgftoMf
SiNwer'
DOETINCHEM ZAL
MIDDELHARNIS
ADOPTEREN
DEM HELDE*
-"^*JI6uvJ6 O'Jk
%»U
Doetinchem zal de getroffen ge
meente Middelharnis adopteren.
Tevens biedt de gemeente Doetin
chem aan, om een 20-tal leerlingen van
middelbare scholen uit de getroffen ge
bieden, die dit jaar eindexamen zullen
doen, onder te brengen in „Ruimzicht",
een internaat, zodat de jongens hun stu
die kunnen voortzetten. Bovendien
hebben personeelsleden van verschei
dene kantoren een percentage van hun
loon afgestaan.
Stwue*
WS64C4L
UJWSHHC
StHSOiOO
Hoe houden we het water tegen? Dat is de gedachte, die overheerst bij de mannen, die aan de
versterking of herstelling van de dijken werken. Het dichten van een gat in de dijk bij Ridderkerk.
Geheel Nederland heeft Zondag,
voorzover het gespaard bleef voor het
geweld van het water, aan de radio ge
zeten, om regelmatig op de hoogte te
worden gehouden van de rampen,
welke ons land hebben getroffen. De
omroepverenigingen, die haar zendtijd
afstonden voor de nieuwsdienst van
het A.N.P. en het A.N.P. zelf hebben
voortreffelijk werk verricht, ook met
het doorgeven van berichten over de
hulpverlening. Radioreporters der om
roepverenigingen waren spoedig op de
bedreigde plaatsen en gaven tot laat
in de avond hun ooggetuigeverslagen.
De krant brengt gaarne een saluut
aan haar collega's van het sprekende
woord.
hWDj ftossir
Alkmaar
GSDÊÉuTgujfc tf
One
(Van onze speciale verslaggever).
In Oudenbosch hebben wij van een dier hartverscheurende
tonelen gehoord, zoals er zich tientallen in de nacht van Zaterdag
op Zondag hebben afgespeeld. Wij zagen in een schaars verlicht café
een boer aan tafel zitten. Hij had zich voorovergebogen en zijn
schouders schokten. Hij huilde zoals een man huilen kan, met
hevige snikken.
Nu pas realiseerde hij zich zijn grote hebben voor de ontvangst hier. De
verlies. Nadat Zondagmorgen om half- mensen zijn geweldig voor ons. Ja, het
vier het water was gekomen, zo snel is een wonder, dat ik hier zit. Bijna
als iemand zich nauwelijks realiseren was ik ook te laat geweest. Mijn vrouw
kan, had hij als in een roes geleefd, wou niet mee, zo zijn de vrouwen
Eerst was daar de sensatie van de op- weet u. Maar ik heb haar beetgegrepen
komende vloed. Toen de emotie om en naar de dijk gesjouwd en toen moest
zijn vrouw en zijn drie kinderen in vei- zij wel lopen
ligheid te brengen. Daarna de hope-
loze strijd om van het vee te redden
wat er te redden viel en ten slotte het
spannende gevecht om het eigen vege
lijf te redden. Hij was overgelukkig ge
weest met zijn behouden aankomst in
het café, met een kop warme koffie en
met schone kleren, doch nu kwam de
terugslag. Plotseling zag hij dat vrucht
bare land als een troosteloos meer voor
zich. Hij zag hoe daarin de kadavers
ronddreven van zijn trotse paarden,
zijn prachtkoeien en pronkstukken van
varkens. Het greep hem aan als een
hevig schrijnend leed en toen kon hij
zich niet langer bedwingen. De boer
huilde.
Een andere evacué stond bedrem
meld achter hem en klopte onhandig
cp zijn schouder: „Kom, Teun, kop op
kerel, eergisteravond zaten we nog te
praten over zaaien en maaien en wie
weet doen wij dat over veertien dagen
weer. Laten wij God bidden, dat hij
ons gauw Oostenwind geeft, dan valt
alles nog best mee."
Die andere boer, die hem troostte,
vertelde ook, hoe afgrijselijk de Zon
dag in hun polder was verlopen. Het
water steeg angstwekkend snel, maar
de meeste bewoners dachten er niet
aan, dat hun leven in gevaar was. Zij
wachtten te lang en werden ingesloten.
„Ik kreeg mijn vee nog veilig op de
dijk en de kalveren op zolder. Hoe ik
mijn eigen vee ooit terug krijg? Ik
denk van nooit. Dit is niet meer uit
te zoeken. Bij ons in de polder waren
de meeste dieren niet gemerkt, maar
de beesten leven nog en dat is heel
wat, meneer.
Geen sckoolvoeding voor
Evang. kleuterscholen
De Evangelische kleuterscholen in
Oost-Berlijn kunnen vanaf het begin
van dit jaar geen sdhoolvoeding meer
verschaffen aan de kinderen, zoals op
alle kleuterscholen tot nu tos gebrui
kelijk was, aangezien door de autori
teiten geen toewijzingen meer worden
gegeven. De 60 Evangelische kleuter
scholen in de Oostelijke sector ver
strekten aan ongeveer 1300 kinderen
een dagelijkse maaltijd. De openbare
kleuterscholen behouden de gebruike
lijke voedseltoewiizingen,
HflflFL-EM
BOUUeVBRO
ERNSTIG
ae^eit«Di&o
2RHöVÖOJtf
»Bs8R5?0
HOTEL4 V6R.W0EIT/
AMiTERDRPO
LONNEèAD
WS&£>EViaiAGD
NOOftOWjj*
STRaNDBOULev/AluJ
BS^CHflOIGO j
KATW'JK
rcHfiVÊNlMGÉN
btLtH srmm
ftLBNK
.ftwbabn op
\*p,ds &r.j
flflN&eaiCHT£
SCHflOS xttR
wjÏRooT
ÊlLftNO
GRoTÊNDEeLsN
mrlDER. WATtn
lOEKVAN HOLLAND
yfcRlMPENEK
C WAARD v.
OUDSKÊRfc.
A£SER W A n RD
EÉN UIT DE VELE HONDERDEN
riyuLws RorrCRDR
VOO AN
V
if\JkMiOX Ü5S 6LMQNJJE
\WEl(.EV0eT6. ft'BDE
\VLUI* Putten
(ONDC^^-k.
g- i GRAVtWb«L«
Vhmn,I\\ XOEkSCHE
V\yS. loJABRD
Zp.
GtTsouSÊRo
Sao,!j,OEELl
O&ft* WATRA
VERXWOLfif W,
trMNwiï*l
DOROREew1
aiEsao sen
S'CHO'JWEN
<-«ae «wALUkis
«ocrö'JK.
W'LLCHST AO
Du/ VE-
UAN D
'HonberX.
t»tN
M6T
AOEiSDTÊM
Gered
DlWreLOORD
WElH IKI ben
lOOMPOT]
Als u toch wat in de krant wilt zet
ten, zegt dan, dan wij geen woorden
Breda
NflORÜ-fcEVELAf
tholen V
icmtircmtsc
WALCHER6N V
VmoMWM !u"»f
>v AAtfEAHJIBEN
GAT |N ÖykSX VuiS*|f4GefL—i
Gedeêl-E s J
S.CTAD 0NDBA JyZtZL
\WATrR/\V
RflOSENDRRL
WOkP ARRTSBJJ IC*
(ADVERTENTIE)
8ER6BN ÖP ZOOM
KOU GEVAT...
Bedek keel en borst met de
pijnstillende Thermogènede
weldadige warmte verjaagt ver
koudheid.
2 BEVELAND
'S'JK. OOOR6gbAO*£>
HOeD£KCN*K£RKl
wout<OUK/
OMMRX
ClLOPfiNj
Ot5E^lnlt££HT,.
SREiKt'
C^OOR ötaso)
'"L»K
w ^P'.iKQooit&gwe^)
VÜZ1/ VLAANDEREN
het moet. Als wij bij het veer komen,
ligt de pont aan de overkant. Dat is
niet zo mooi. Wij willen het ergste
niet geloven. Het verwondert ons, dat
zo weinig mensen op de pont staan te
wachten en als wij een opmerking in
die richting maken tegen iemand, die
evenals wij op de pont staan te wach
ten, zegt deze, dat de mensen hier hun
zaken niet in de steek willen laten.
Na een half uur van spanning maakt
de pont zich dan toch van de overkant
los en na nog een halfuur hebben we
het onveilige 's-Gravendeel op het on
veilige eiland Hoeksewaard verlaten,
het eiland, waarop de blijkbaar slechts
schijnbaar zo trage rivieren een zo
plotselinge en felle aanval hebben
gedaan.
De man op de pont, die ons bfj de
heenreis, omdat wij op eigen risico
voeren, grath heeft overgezet, heeft
'ijn ambtelijke nositfeven weej In zo
verre teruggev.onden, dat hij, al houdt
hij vast aan het eigen risico, ons zes
cent vraagt voor de overtocht. Die we
overigen* blijmoedig offerden,
op het plat onder het zolderraam
Maar het gelukt niet binnen te komen.
Dus weer het water in en nu naar de
achterkant van het huis. Vijf minuten
later komt hij, met een kind, dat ziek
blijkt te zijn, naar de auto toe, spoedig
gevolgd door de predikant, die in de
haast vergeten heeft, althans enkele
kledingstukken uit te trekken. Qok hij
draagt een kind. Na een half uur zijn
drie droge kinderen, een natte redder
een natte predikant met z'n eveneen?
natte vrouw in de auto. Nu naar het
buurhu's. waar men, naar men ons toe
riep, ook een ziek kind had. Het blijf*
niet bij het zieke kind: het hele gezin
vader, moeder en nog twee zoons,
komt aangewaad en klimt in de auto
In de verte komt moeizaam een vlot
aan: men Is lezig, de verst wonenden
af te halen.
Wil gaan rerug naar het dorp (Jit de
huizen, die wij passeren kijkt men ons
zwijgend na
Even, met. schrik, denken wij nu ook
aan de mogelijkheid dat de pont niet
meer zou varen. Het moet» denken wij,
Vijfhonderd vrachtauto's, bela
den met goederen en kleding voor
de getroffen gebieden, te zamen
gebracht door Groningers, Friezen
en Drenten, ls in Rotterdam aange
komen. De lange colonne vracht
auto's werd geëscorteerd door de
Rijkspolitie.
Uit alle delen van het land be
reiken ons berichten dat personeel
van bedrijven en fabrieken gaat
overwerken voor de noodgebie-
den. Vele directies voegen bij de
op deze wijze gevormde bedragen
grote sommen gelds, alles ten be
hoeve van het Nationaal Rampen
fonds.
TROUW
DINSDAG 3 FEBRUARI 1953
