'Onmma Tsjang Kai-sjek mag vasteland van (Rood-)China aanvallen Meer actieve politiek der Ver. Staten ingeluid Vandaag „Russische staatsgeheimen verraden aan het buitenland" Met V E L P O N zie je er geen barst van Maandag 2 Februari 1953 Pagina 2 Eisenhower geeft hem de vrije hand. - Plan tot oprichten van schaduwregeringen in drie provincies President Eisenhower heeft besloten tot „deneutralisering" van het Chinese eiland Formosa, waar Tsjang Kai-sjek en zijn nationalistische Chinese rege ring nog altüd standhouden. In deze zin heeft de president instructies ge zonden aan de Amerikaanse zevende vloot, die in de wateren tussen For mosa en het vasteland patrouilleert. Het besluit van de president dat hij mededeelde in zijn „Toestand van het land", de „State of the Union mes sage" houdt in, dat de Chinese nationalisten desgewenst acties tegen het vasteland kunnen ondernemen. MacArthur zeer tevreden over de stap van de president Generaal MacArthur, de vroegere Amerikaanse opperbevelhebber in het Verre Oosten, juichte Zaterdag avond het voorne men de zevende vloot van Formo sa terug te trek ken, van harte toe. (Het was nog slechts een plan. thans is het een feit, Red.). Mac Arthur zei, dat deze stap „een van de vreemdste afwijkingen, die in de militaire ge- i schiedenis bekend -sjek. zijn, zal corrigeren". In zijn verklaring zegt Mac Arthur verder, dat president Tru man's besluit om Formosa te „neu traliseren" de Chinese communis ten heeft aangemoedigd, „in ver sterkte mate tussenbeide te komen in Indo-China, in Korea, in Tibet en langs de gehele periferie van hun agressief opdringen in Azië", Door de „neutralisering" was het communisten mogelijk gemaakt legers naar Korea te zenden, aldus Mac Arthur. Hij voegde in dit verband hier aan toe, dat hij na de Chinese inval onmiddellijk het bevel had gegeven de bruggen over de Jaloe, de grensri vier tussen Korea en Mandsjoerije, van uit de lucht te bombarderen en te ver nielen. Binnen enkele uren was echter een tegenbevel uitgevaardigd, aldus MacArthur, die niet verklaarde, wie zyn bevel ongedaan gemaakt had. Van Chinese nationalistische zijde verluidt, dat de regering van Tsjang Kai-sjek op Formosa van plan is „scha duwregeringen" op te richten voor drie provincies op het vasteland van China, namelijk voor Joennan, Foekien en Tsjekiang. Deze provincies zijn geko zen omdat nationalistische guerilla- strijdkrachten deze reeds voor een deel in haar macht hebben, zo wordt ver klaard. Volgens welingelichte waarnemers te Taipeh, de hoofdstad van Formosa, zal Tsjang Kai-sjek de guerilla-activi- teit in de genoemde drie Chinese pro vincies laten uitbreiden. In Joennan, dat aan Birma grenst, hebben Chinese nationalistische troepen drie jaar ge leden vergeefs tegen de communisten gestreden. Overblijfselen van de na tionalistische legers, die toen naar Birma zijn uitgeweken, zijn de laatste tijd weer actief. Tsjekiang en Foekien zijn kustpro vincies tegenover en ter hoogte van Formosa. Van gezaghebbende zijde te Londen wordt vernomen dat de VS Engeland niet geraadpleegd hebben over een eventuele terugtrekking van de zeven de vloot, waartoe de VS ook niet ver plicht waren, omdat het hier om een Amerikaanse vloot gaat. Men acht het echter mogelijk, dat president Eisenhower en premier Churchill bij hun informeel overleg in het begin van deze maand te New York de kwes tie hebben besproken. Londen bezorgd Politieke kringen in de Britse hoofd stad hebben ernstige bezorgdheid over het bericht aan de dag gelegd. Hoewel zij geen onmiddellijk commentaar wil den geven, lieten zij blijken dat h.i. de maatregel geen militair voordeel '.al opleveren, terwijl uit politiek oog- j nunt hierdoor veel kan worden ver- i loren. Indien de onofficiële berichten uit Washington op waarheid berusten, zal de kwestie ongetwijfeld ter sprake komen bij de Desprekingen, welke mi nister Dulles binnenkort met de Britse legering zal houden. Officiële woordvoerders te Londen verklaarden Zaterdag dat het besmit van Juni 1950 om Formosa te „neutra liseren" geheel op Amerikaans initia tief was genomen. De Bilt verwacht: van Maandagavond tot Dinsdag avond (opgemaakt te 10 uur). IETS KOUDER. Veranderlijke bewolking met enkele verspreid optredende sneeuwbuien. Krachtige tot ma tige, maar voornamelijk langs de Waddenkust tijdelijk harde wind tussen Noord en Noord- Oost. Iets kouder met plaatselijk lichte vorst in de nacht en ochtend. Morgen. Zon op 8.15, onder 17.25. Maan op 22.42, onder 9.20. Tussen Zaterdag- en hedenoch tend 8 uur viel in Zwolle 18,9 mm neerslag. Temperatuur hedenochtend 8 u. 3 gr, wind N. 4. In zijn „Boodschap over de toestand des lands" heeft president Eisenhower verder meegedeeld, dat de VS „het onweerlegbare bewijs bezitten, dat de Russen atoomwapens hebben". Hij gaf te verstaan, dat hij weldra aan het Congres zal vragen de gehei me clausules van de overeenkomst van Jalta op te zeggen. De VS zullen de verwezenlijking van de Europese eenheid aanmoedigen. Er is reeds voortgang gemaakt, maar de veiligheid der landen eist een nog nau were samenwerking dan reeds thans bestaat, aldus Eisenhower. Zijn regering zal het belang van een rechtvaardige en voordelige wereld handel erkennen. Hij verzocht het Con gres de Amerikaanse invoerbepalingen te wijzigen en beloofde Amerikaanse kapitaalsinvesteringen in het buiten land te begunstigen, in ruil voor de levering van grondstoffen voor de Amerikaanse industrie. De president verzocht voorts aan het Congres herziening van de wet-Mc- Carran, welke betrekking heeft op im migratie en naturalisatie. Deze bevat, zo zeide hij, bepaalde onrechtvaardig heden. Hij beloofde al het mogelijke te doen om de discriminatie van de ne^ gers in Washington, in de federale re geringsdiensten en in het leger op te heffen. Adenauer in West-Berlijn Bondskanselier Adenauer is Zater dag in West-Berlijn aangekomen voor een onderzoek naar de moeilijkhe den, die ontstaan zijn door de grote toevloed vluchtelingen uit het Oosten. Hij zal tijdens zijn korte bezoek over leg plegen met Westelijke en Gealli eerde en Duitse functionarissen. Het besluit van Eisenhower Niet langer „pas op cle plaats", maar schrede in richting van vijand Geen sprake van Wanneer de mensen goed bestuurd worden, zoeken noch verlangen zij enige andere vrijheid. Machiavelli. overhaaste stap (Telegrafisch van onze correspondent te Washington) Eisenhower's besluit, dat de zevende vloot aanvallen van Formosa tegen het vasteland van communistisch China zal gaan toelaten, is een eerste mani festatie van een meer actieve Ameri kaanse politiek. De^pöffloclé van' de ,Jpas 056 dé plaats" schijnt voorbij. Eisen hower's bekendmaking betekent een stap in de richting van de vijand, waarbij hem een halt zal worden toegeroepen en het zal daarna nog maar een halve stap verder zijn, als de Amerikaanse vloot Tsjang's aanvallen niet al leen gaat toelaten, doch ook steu nen. In Europa zullen meer nog dan in Zuid-Oost-Azië tegen de nieuwe gedragslijn bezwaren rij zen. De Amerikaanse regering is zich daar uiteraard van bewust. Niettemin heeft zij, althans voor lopig, besloten een politiek van be perkte pressie op het Aziatische front uit te oefenen. Zij meent daarbij niet te moeten wachten op een consolidatie van de bondgenootschappen in --Zuid-Oost- Azië, evenmin als op zekere technische en ecnomische ontwikkeling dier ge bieden. Daaraan wordt wel doorge werkt, doch zulks valt onder de „poli tiek op lange termijn". Eisenhower en de zijnen lig niet te werk gegaan. Wie crltiek heeft op de Amerikaanse regering, bedenke hierbij, dat thans de his torici van oordeel zijn, dat Hitier in 1936, bij de bezetting van het Rijnland, onder pressie zou zijn teruggeweken. Het kan ook „periculum in mora" zijn (gevaar in uitstel), zeker indien de wereld thans opnieuw in een perio de als in 1936 zou verkeren. De Ame rikaanse regering voorziet b'ezwarpn, van het buitenland, doch zij^kan v( zeikerd zijn van de steun van de opej bare mening in de Ver. Staten, Ven Prins Bernhard: „Dit is verschrikkelijk nieuws" „Wij zullen deze nieuwe ramp ovenvinnen" Prins Bernhard, die thans in New York vertoeft, was zeer onder de in druk, toen hij het nieuws van de over stromingen in Nederland vernam. „Dit is verschrikkelijk nieuws", zei hij. De prins was diep onder de indruk van het verlies aan mensenlevens. Hij betreurde, dat Nederland door deze ramp getroffen is, op het ogenblik dat het zich weer herstelt. De prins, die de plechtigheden bij woont ter herdenking van het feit, dat New York 300 jaar geleden werd ge sticht, zeide: „Ik zal doen wat mijn regering en de koningin willen dat ik doe". Prins Bernhard heeft Zondagmiddag de plechtige herdenking van de stich ting van New York met het uitsnreken van een rede in de St Marks Church of the Bowery" in het hartje van Oud Manhattan geopend. In deze kerk is de eerste gouverneur van Nieuw Nederland, Pieter Stuyve- sant, begraven. De plechtigheid werd o.a. bijgewoond door burgemeester Impelliteri van New York. Prins Bernhard deelde zijn gehoor in de Saint Marks Church het nieuws van de ramp mede. Hij sprak met grote emotie en zijn gehoor was diep onder de indruk. Hij vroeg de aanwezigen te bidden voor degenen, die zijn omgeko men en hen die in gevaar en ellende verkeren. „Zoals u weet", zeide de prins, „heeft Nederland zojuist de Amerikaanse re gering medegedeeld, dat het geen eco nomische hulp meer nodig heeft. En nu komt deze ramp". „Nederland heeft echter altijd, gedu rende zijn gehele geschiedenis tegen het water moeten vechten en wij zul len deze nieuwe ramp bestrijden en overwinnen zoals wij altijd in het ver leden hebben gedaan". Een welingelichte bron in de om geving van de prins was van mening, dat prins Bernhard hoewel zeer ge schokt door de ramp in Nederland, zijn Amerikaans bezoek niet zal onder breken. Driedaags bezoek aan Washington. Prins Bernhard zal de eerste helft van de op 8 Februari a.s. beginnende week een bezoek van drie dagen aan Washington brengen. Ofschoon thans nog geen regelingen zijn getroffen voor een bezoek aan pre sident Eisenhower, schijnt men met zekerheid te mogen aannemen dat de prins i» het Witóe Hui?/ zal wordem ontvangen. De avonturen van Clowntje Rick Auteursrechten omroep bladen voor Hose Raad o „Het Radioprogramma" ging in cassatie De stichting „Het Radioprogramma", die door de rechtbank en het gerechts hof te Amsterdam in het ongelijk is gesteld inzake de auteursrechten der omroepverenigingen, is in cassatie ge gaan. De pleidooien voor de Hoge Raad in deze cassatieprocedure zullen Vrijdag 20 Februari a.s. worden gehouden. „Het Radioprogramma" zal hiermede bereiken, dat voor het eerst in ons land in hoogste instantie zal worden uitge maakt of de omroepverenigingen het auteursrecht kunnen laten gelden op de publicatie van hun radioprogram ma's, die hoofdzakelijk worden bekos tigd uit de door alle radioluisteraars te betalen verplichte luisterbijdrage", al dus deelt genoemde stichting mede. Hongersnood in Bombay In de plattelandsdistricten in de Indische staat Bombay lijden meer dan zes millioen mensen honger door de aanhoudende droogte en het mislukken van twee opeen volgende oogsten. Duizenden ver laten de getroffen gebieden en men vreest, dat hierdoor de platte landseconomie zal worden ver stoord. Wegens gebrek aan voer wordt veel vee verkocht, geslacht of zonder meer in de steek gela ten. De regering van Bombay heeft grote bedragen uitgegeven voor hulp en leningen aan de boeren, evenals voor het bouwen van bevloeiingswerken. In het gehele land worden hulpacties georganiseerd. In een gevangenis in de staat Bombay hebben de gevangenen aangeboden de helft van hun week- rantsoen af te staan voor de bevolking in de getroffen gebieden. O-Duitse uraniimimijn overstroomd Tenminste twintig doden Volgens het West-Berlijnse blad „Telegraf" heeft zich Donderdag j.l. een overstroming voorgedaan in de Stalinmijn te Oberschlema (Saksen), een van de Oost-Duitse uraniummijnen onder Russisch beheer. Tenminste twintig mijn werkers kwamen om het leven; 62 man werden ingesloten. Het on geluk was te wijten aan een defecte pomp. Toen een tweede schacht begon on der te lopen, staakten Russische mili tairen alle veddings werkzaamheden. Hierop namen de tweeduizend mijn werkers, die zich rondom de mijn ver zameld hadden, een dreigende houding aan. Bij de hierp volgende ongeregeld heden zouden ten minste twee mijn werkers zijn doodgeschoten en zes ge wond, terwijl vele arrestaties werden verricht. Naar de „Telegraf" verder meldt hebben de Russische en Oost- Duitse autoriteiten de onmiddellijke arrestatie van de technici van de vei ligheidsdienst van de mijn bevolen. te proberen in een betrekkelijk korte termijn de communistische tegenstan der in Korea en in Indo-China niet alleen te doen wijken, doch ook te doen buigen. Ons inziens kunnen slechts grote optimisten verwachten, dat zulks alleen bereikt zou kunnen worden door de nieuwe orders voor de zevende vloot. Binnen afzienbare tijd waarschijn lijk binnen een jaar kan men in deze hoek van de wereld nieuwe acties tegemoet zien. De bezwaren van Europa en Zuid-Oost-Azië zijn begrijpelijk, maar de Amerikaanse regering verkeert in een moeilijk dilemma. Haastige spoed is zelden goed, doch overhaast is men sedert 1950 stel- Ja, toen de jongens uit school kwa men, keken ze erg op, toen oom Tripje hun het slechte nieuws over Pilon ver- ■ensen nu telde. Wat akelig voor die arme Pilon! zeiden ze. Mogen we naar hem toe? Dat wou ik juist voorstellen, zei oom Tripje. Vanavond, na het eten, moesten jullie hem maar gauw gaan bezoeken! En zo gebeurde het. De jongens had den bijna geen geduld onder het eten, maar oom Tripje zei, dat ze toch niet eerder naar het ziekenhuis konden, omdat het bezoekuur pas om zeven uur begon. Toen het zover was, spoedden ze zich naar het ziekenhuis. Eigenlijk zagen ze er wel een beetje tegen op, dat ge bouw binnen te gaan; ze vonden een ziekenhuis niet zo gezellig, het rook er naar allerlei dokters-dingen. Maar toen wees men hun het zaaltje, waar ze Pilon vonden in een helder wit bed; zijn arm lag in het verband. Hallo, jongens, zei Pilon verheugd, toen hij hen zag binnenkomen. Wat fijn, dat jullie me komt opzoeken! Dag Pilon zeiden ze. Hoe gaat het er nu mee? O, het gaat wel weer, hoor, lachte Pilon. Het ergste is achter de rug. Ik voel bijna geen pijn meer! Toen gaven ze Pilon de bloemen en de zak met fruit, die tante Liezebertha hun had meegegeven. Dat vond Pilon heel lief. De Nederlanders hebben, in nooit aflatende strijd, een groot deel van him land bevochten op de zee. Onze erfvijand, zoals wij op school leer den. De Nederlanders zijn, als wei nig anderen, vertrouwd met en op de zee, maar nooit is die zee hele maal onze vriend gewordenvaak onze bondgenoot, maar niet altijd- Wij hebben het water ingedamd en ons door dijken en andere water staatkundige werken tegen de zee beschermd en de hele wereld heeft gezegd, dat we dat toch maar mooi gedaan hadden en ons om zekere eigenschappen geprezen. Nationale deugden noemen we zelf die graag en we vonden die Italianen toch eigenlijk maar zorgeloze schoor steenvegers en artisten. Nee, zo'n overstroming als van de Povlakte zou ons hier met kunnen overkomen. Och arme, één storm-tot-orkaan- sterkte-nacht en het water, die „erfvijand", leerde wel anders en nu moeten we werkelijk van 'n nationale ramp spreken, mobiliseerden Zon dagochtend leger, luchtmacht en ma rine, Rode Kruis- en EHBO-colon- nes, het wegvervoerapparaat, ontel baar veel vrijwilligers in werkkle ding en met schop, zaten de hele dag aan de radio en konden er aanvan kelijk niet bij. We hoorden, niet voor het eerst in het leven van de mees ten onzer, weer van mensen die, op zolders samengedrongen, op nog tij dige hulp hoopten, we schrokken toen er mensenlevens te betreuren bleken en konden ons maar moeilijk voorstellen, dat we opeens weer mid den in distributie van electrische stroom, gestoorde telefonische ver bindingen en omgelegde treinien za ten. De mensen dachten, na de oor log zo wonderbaarlijk knap te zijn geworden, maar nu is het toch wel voor iedereen duidelijk, dat zij de oerkrachten der elementen nog niet vermogen te beteugelen. En daar staan wij nu; wij waren even stil en verslagen, maar toen dachten wij aan de oorlogsrampspoed, die wij toch ook overwonnen hebben en we heb ben, als volk, de tanden op elkaar gezet en de mouwen opgestroopt. En wij, hier in het Oosten, die niet we ten waaraan wij het verdiend heb ben, dat wij niet getroffen zijn, wij hebben misschien, in de stilte van de huiskamer, een ogenblik het hoofd gebogen en vervolgens onge twijfeld onze taak en onze plicht geweten: helpen en steunen, waar wij kunnen en als het van ons ge vraagd wordt. Hulp door het be schikbaar stellen van technische mid delen en 't verlenen van gastvrijheid, steunen door het geven van geld, kleding en dekens, wanneer hiertoe een beroep op ons gedaan zal wor den. Zo vaak, tè vaak, zijn wij een verdeeld, gespletpn volk, in dagen als deze wisten wij, gelukkig, steeds de nationale eenheid te hervinden en dan waren wij, altijd weer tot veel in staat. Moge het nu weer zo zijn: vandaag, morgen, overmorgen, wanneer het ons'gevraagd wordt. HOESTBUIEN, VAST SLIJM ®°e>P<Si\üÜP «AAA 4B 41 A) SL'JM-OPLOSSEND De Prawdaklaagt over spionnage en zorgeloosheid Het blad van de Russische com munistische partij, „Prawda", be weerde Zaterdag, dat Russische staatsgeheimen verraden zijn door spionnen voor een vreemde mo gendheid. Enige van deze spion nen worden met name genoemd. Welke buitenlande mogendheid wordt bedoeld, wordt niet gezegd, maar één der spionnen wordt een „Amerikaanse agent" genoemd. Het werk der spionnen zou ver gemakkelijkt zijn door „zorgeloos heid ten aanzien van het bewaren van staatsgeheimen". Een aantal spionnen is door de Russische ge heime dienst ontmaskerd, zo wordt gezegd. Een voormalig afdelingshoofd van ZO GOED LIJMT VELPON VRAAG DF JUISTE S00R1 gesdjiebenis DOOR JOHN HENRY MACKAY 17) De advocaat was uiterst zwak gebleken te zijn in zijn verdediging. Geen wonder! Hèt punt, niet waar,, het cardinale, bleef onopgehelderd. De verdachte had zijn on schuld betuigd, met enkele woorden. Zeer, zeer terecht had de rechtbank hem veertien dagen later veroordeeld overeen komstig zijn eis. De gehele zaak, die zich nu als een film in de herlevende herinnering afspeelde, zou hij vergeten hebben, zélfs de hem toe geworpen blik die hij zoëven had herkend, zou hij toen vergeten zijn, als die revisie kwestie niet was gekomen. Dat was hoogst onaangenaam geweest. De man bleek toch onschuldig te zijn. Een vergissing. Wie vergist zich niet? Is een Officier van Justitie onfeilbaar? Deze zaak had hem geen goed gedaan hij v/as zich ervan bewust, tergend bewust, nu dit voorval, dat hij zo spoedig moge lijk had getracht te vergeten, zó pijnlijk nauwkeurig, zo schrijnend reëel voor zijn geest opdoemde. Door deze blik van daar even! Door die man op de bank! Die nachtmerrie! Alles wist hij weer. Sierlin doorkruiste het park, pijnigde hij staan en zag dat hij de onaangestoken 1 goeden huize; strafregister: blanco: ver sigaretnog steeds tussen zijn vingers dacht van verduistering. Veroordeling: hield. De man had hem geen vuur geven. Vol verachting had hij zijn sigaret weggeslingerd. Die man haatte hem, haatte hem vurig Ineens was het alsof hij een stem hoor de, de stem van toen, die hem de woor den in het gezicht slingerde: Ik ben on schuldig!! Hóórt u het: onschuldig! En u weet dat ik het ben. U wéét het! Iets greep hem beet, omsnoerde zijn keel. Iets sneed zijn adem af! Schichtig, met een ruk draaide hij zich om. Nie mand Nu wist hij, waarom deze man hem niet met rust liet. Hem ruim een half jaar ach tervolgde. Met welk doel? Met welk? 2. Daarop kon Sierlin het antwoord niet vinden. Ook 's avonds niet, toen hij, alleen in zijn werkkamer, alles nog eens over dacht. Deze man zou zich toch niet inbeelden, dat hij de schuld was van zijn veroor deling? Niet waar, hij had niet gevonnist! De rechtbank moest dan toch voldoende bewijs aanwezig geacht hebben. Hij had zijn plicht gedaan. Maar ja, dergelijke on ontwikkelde mensen hebben soms de vreemdste invallen en voorstellingen, vooral als hun onrecht is aangedaan. En ja, onrecht dèt was deze jongeman in derdaad gedaan. Sierlin moest het toege ven. Maar met door zijn schuld, Hij liet het dossier „Adolf Braun" op zoeken; enkele dagen later werd het hem overhandigd. Nieuws leverde het, zoals hij had verwacht, niet op: Een jonge winkelbediende; thans afdc- zyn hersens. Tevergeefs. Besluiteloos bleef lingschef, Adolf Braun, 22 jaar, oud, van gevangenisstraf van 1 jaar (eis: één jaar). Revisie (volgde de datum) uitspraak: vrij spraak. Daarmee was Adolf Braun toch gerehabiliteerd! Sierlin noteerde enkele gegevens: namen data, adres. Wat ging het hem eigenlijk aan? Wat een dwaasheid, deze belangstel ling voornietsl De man was vrijge komen. De fout als men zoiets een „fout" wilde noemen was hersteld! Nu, wat wilde die Braun dan nog .meer? Waar om achtervolgde hij hem? Hij had gedaan wat hij moest doen. Bovendien had mj nog rekening gehouden met enkele onop gehelderde feiten in dit onderzoek en waarachtig niet zó veel geëist. Dat deze kerel het slachtoffer (nu ja, slachtoffer men kan zoiets ook overdrijven!), maar goed, laten we nu eens zeggen: slacht offer was geworden van een gerechtelijke dwaling, die natuurlijk altijd mogelijk blijkt, dèt zag zo iemand niet in. Tot zover was alles tenslotte nog wel te begrijpen. Maar dat deze Adolf Braun nu juist hém haatte en er zoveel tijd en geld aan besteedde hem steeds weer voor de voeten te lopen, was onredelijk, zelfs onverklaarbaar. Ruim een jaar hij zag het in zijn aan tekeningen na de vrijspraak was deze haat plotseling ontvlamd! Tegen hem! Dat moest toch een bijzondere reden hebben. Zou deze jongeman werkelijk hebben verwacht, dat hij destijds tot vrijspraak zou concluderen? Dat deed hij immers uit sluitend, als het bewijsmateriaal geen ge gevens van schuld bevatte. En in dit ge val: het lag er zelfs nog dik bovenop. in aanmerking kwam 't geld te hebben verduisterd. Dat wil zeggen Plotseling voelde de Officier van Justitie Sierlin zich in zijn overdenkingen niet zó volkomen zeker. Het herlezen van het ge hele dossier had hem zich doen herinneren dat hij na de verdediging van de man zelf (die nauv/elijks een verdediging was ge weest) en dat onbeholpen pleidooi van de advocaat tóch wel even het gevoel had gehad, dat deze verdachte onschuldig zou künnen zijn. Het vooronderzoek had dat niet aan het licht gebracht lag dat aan hem? In ieder geval was het bewijs niet geleverd, dat Braun onschuldig was. En per slot van rekening had niet hij gevon nist maar de rechtbank. Afgedaan, deze zaak. Afgedaan, maar niet voor Braun blijk baar! Daar zou hij rekening mee moeten houden. Eigenlijk was niet Braun het on schuldige slachtoffer, maar hij, Sierlin! Het was hoog tijd, dat er een einde kwam aan de last die het jongmens hem ver oorzaakte. De „ontmoeting" van deze middag, dat onverkwikkelijke tafereel bij de bank, liet geen twijfel dat Braun aller minst van zins was, zijn pogingen (pogin gen tot wat?) op te geven. Maar afgelopen moest het zijn! De jurist in hem dacht natuurlijk in de eerste plaats aan de bescherming die ,de wet hem bood. De wet inderdaad! Maar v/elk strafbaar feit beging de jongeling welbeschouwd? Geen enkel! Braun deed hem niets, tenminste nóg niets. Maar evenmin wees er iets op, dat hij van plan was dat wèl te doen. Zelfs leek het we], of Braun hem gedurende de laatste tijd uit de weg ging. En als hij zich vertoonde, dat afdelingschef Adolf Braun uitsluitend liep of zat hij daar waar een ieder zich mocht ophouden. Weliswaar op de onmo gelijkste tijden en plaatsen, maar dat zou men iemand toch niet ten laste kunnen leggen. Het was méér dan storend, het was zenuwslopend. Hij kon de politie in de arm nemen en mededelen, dat hij al geruime tijd in de nabijheid van zijn huis een verdacht per soon had gezien, en verzoeken een oogje in het zeil te houden. Maar deze aanwij zingen waren te vaag, dan dat ze tot in grijpen zouden kunnen leiden. Niemand wist dat beter dan de Officier van Justitie Sierlin. De „verdachte persoon" verscheen veel te onregelmatig, om redelijkerwijs enige verdenking van wat dan ook te wek ken. En bovendien- hij kon zijn huis toch niet onder bewaking laten stellen! Men zou een verzoek in die richting of zells maar een toespeling hoogstens belachelijk hebben gevonden. Anders was het, als de man enig blijk gaf van abnormaliteit. Maar hij keek niet met woedende blikken om zich heen, mompelde niet in zichzelf, hij zei niets, dééd niets. Hij was de rust zelf. Een dro mer. Dééd hij maar watt Dreigde, schold hij maar! Viel hij maar aan! Kon hij hem maar eens alleen ontmoe ten, hem onder vier ogen „spreken". Maar hoe? Waar? Hij wist nu zijn adres, had het genoteerd Dwaasheid! Hij kon hem toch niet gaan opzoeken en zijn waardigheid te grabbel gooien! Bovendien: een Officier van Justitie die zich tot zoiets laat ver leiden! Trouwens, natuurlijk zou hij uem niet thuistreffen. Dat soort jongelui zwalkte altijd ergens rond. Of: Braun zou hem niet ontvangen en zijn tegenstander vernederen. Zover zou niemand 'n man als Sierlin krijgen! (Wordt vervolgd.) het ministerie voor de Olieindustrie had „geheime documenten in handen gekregen en deze gebruikt voor zijn verderfelijke activiteit". Verder wordt gezegd, dat bij de Economische bank van de Sovjet-Unie en in de ministe ries van Bevoorrading en van Volks gezondheid zorgeloos is omgesprongen met documenten. De voormalige on derminister voor non-ferro-metalen Petrof heeft „een aantal belangrijke papieren verloren", aldus de „Prawda", Ook hebben, volgens het blad, enige leidinggevende personen „de Sovjet- Russische wetten geschonden door te veel te praten", waarvan misbruik werd gemaakt door „politieke schel men en schadelijke elementen". De „Prawda" heeft voorts Zondag (volgens aanhalingen door Radio Mos kou) bekend gemaakt, dat enige „leemten" en „tekortkomingen" zijn geconstateerd bij de aanleg van water werken voor de binnenscheepvaart en voor het opwekken van electrische stroom. Vooral de ministeries van Bos bouw en Machine-industrie worden in gebreke gesteld, omdat zij niet op tijcl opdrachten hebben uitgevoerd. NIEUWS IN HET KORT Amerikaanse nota aan Hongarije De Amerikaanse ambassadeur in Boedapest heeft de Hongaarse regering een nota overhandigd, waarin opnieuw uitlevering van het Amerikaanse vliegtuig, dat in November 1951 door Russische iagers bo ven Hongaars gebied tot landen werd gedwongen, wordt geëist. In 1960. Felix Gaillard, staatssecre taris van de Franse raad van ministers, heeft Zaterdag verklaard, dat Frankrijk tegen 1960 atoomenergie voor de in dustrie zal voortbrengen. „Volkomen ongegrond" Het Witte Huis heeft Zaterdag een Australisch persbericht, dat' president Eisenhower en premier Slalin spoedig ..in de buurt van Alaska" bijeen zullen komen, „volkomen ongegrond" genoemd. „Geheel misplaatst". De drie Weste lijke Geallieerde Hoge commissarissen in Duitsland hebben Zaterdag de Russische beschuldigingen, dat door de Westelijke mogendheden beschermde organisaties „een misdadige activiteit tegen de Oost- Duitse regering ontplooien", als „geheel misplaatst" van de hand gewezen. Eindelijk gered. De kapitein van de Japanse vissersboot „Miwa Maroe" heeft per radio medegedeeld, dat hij zes eiland bewoners uit de Stille Oceaan heeft op gepikt vijf mannen en een vrouw die meer dan drie maanden in een ge havende boot op de Zuidwestelijke Paci fic hadden rondgedreven. De motor van de boot was in een orkaan onklaar ge raakt.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 2