„Dit is verschrikkelijk", was
reactie van Prins Bernhard
In de donkere avondhemel
hangt troosteloze rouw
Zware strijd van Deens schip
voor de Hoek
GROTE SCHEEPSRAMP
in Ierse Zee - 139 doden
Schaduw over bezoek
aan New York
Nederlandse schepen
in woedende storm
't Verdronken land beleefde
talloze tragedie's
Princess Victoriagezonken
Pagina 4
Maandag 2 Februari 1953
NEW YORK, 1 Febr. (A.P.) ,.Dit is verschrikkelijk
nieuws", riep Prins Bernhard uit, toen hij vandaag van
Ass. Press vernam, welk een ramp Nederland had ge
troffen. De Prins verklaarde, nog geen officieel bericht
uit Nederland over de ramp te hebben ontvangen. „Dit
is wel het ergste nieuws wat had kunnen gebeuren", zei
hij, „juist nu Nederland er weer boven op kwam en op
eigen benen kon staan. En het verlies aan mensenlevens
maakt het nog erger".
Zoals gij weet had Nederland is, dat de beide continenten niet
juist aan de Amerikaanse regering langer door de Atlantische Oceaan
medegedeeld, dat het geen econo-
- had,
mische hulp meer noaig had. en
nu gebeurt deze ramp. Nederland
heeft altijd tegen het water moe
ten vedhten, zijn hele geschiedenis
door. Wij zullen ook dit nieuwe
onheil .béstrijden en het te boven
komen, zoals we in het verleden
altiid hebben gedaan.
De Prins sprak met een ver
slaggever van Ass. Press in hei
Waldorf Astoria Hotel, waar hy
zijn intrek heeft genomen voor
zijn bezoek aan New York in
verband met de herdenkings
feesten.
De Prins zei zeer dankbaar te
zijn voor de door de Ver. Staten
aangeboden hulp.
„Dat is altijd gebeurd, als zich
ergens een nationale ramp voor
deed", verklaarde hij, „en Neder
land heeft eveneens altijd hulp
geboden als een ander land in
een dergelijke situatie verkeerde".
„U zult u herinneren dat mijn
vrouw de Ver. Staten een per
soonlijke gift zond toen het land
werd getroffen door de overstro
mingen van de Missouri en de
Mississippi. Zoals andere mensen
zijn wij altijd dankbaar voor per
soonlijke giften in een tijd van
nationaal onheil".
,,Het is wel een zeer slechte
winter geweest, van het begin af,
dit keer", voegde de Prins er
aan toe.
„Ik zal doen wat Koningin
verlangt"
De Prins verklaarde, nog niet
te hebben overwogen, verande
ringen te brengen in zijn plannen.
„Be zal doen wat de regering
en de Koningin van mij verlan
gen", zei hij.
De Prins was vandaag de gast
aan een lunch aangeboden in de
Union Club door dr. Gilbert Dar
lington, vice-president van de „St.
Nicholas Society of New York".
Aan deze lunch zat ook zijn broe
der, prins Aschwin, aan, die ver
bonden is aan het Metropolitan
Museum van New York,
Prins Bernhard deelde zijn ge
hoor in de Saint Marks of the
Bouwerie het nieuws van de ramp
mede. Hij sprak met grote emotie
en zijn gehoor was diep onder de
indruk. Hij vroeg de aanwezigen
te .bidden voor degenen, die zijn
omgekomen en hen die thans in
gevaar en ellende verkeren.
Prins Bernhard heeft vandaag
in de St. Mark-in-the Boweries
kerk gesoroken ter gelegenheid
van de 300ste verjaardag van de
a-echten aan
Rede.
In zijn rede verklaarde de Prins
dat één van de meest hoopgeven
de tekenen van de na-oorlogse
betrekkingen tussen de Verenig
de Staten en West-Europa 't feit
iescheiden worden. In plaats
daarvan worden zij nader tot el
kaar gebracht door de Oceaan,
die een brug in plaats van een
barrière geworden is.
Hij zei, dat het zijn „vaste ge
loof en overtuiging" was, dat de
..gemeenschap van cultuur, geloof
en aspiraties is op een erfenis,
waarin de Nederlanders het voor
recht genieten een waardig aan
deel te hebben, zou leiden tot het
bereiken van onze gemeenschap
pelijke doelen ten aanzien van
vrijheid, vrede en voorspoed.
Na uitvoerig gesproken te heb
ben over de eerste Nederlandse
kolonies en de nauwe betrekkin
gen tussen Amerika en Holland
merkte Prins Bernhard op, dal
„wij sinds de -tweede wereldoor
log dichter dan ooit tevoren tot
elkaar gekomen zijn."
Hij zeide: „de Nederlanders
zullen nooit de grootste Ameri
kaanse troepen vergeten, die deel
namen aan de bevrijding der Ne
derlanden. De talloze graven op
Nederlands grondgebied van uw
dappere soldaten, die hun levens
voor de vrijheid van Europa of
ferden. zullen een eeuwigduren
de herinnering vormen aan de
on verbreekbare banden tussen
onze beide volkeren."
Vervolgens. aldus de Prins,
„heeft Nederland na de oorlog
ondervonden wat Amerikaar.se
vriendschap zeggen wil."
Sleepboot
„Schelde" vergaan
In de nacht van Zaterdag op
Zondag is de sleepboot „Schelde"
van de Internationale Sleepdienst
Smit en Co., die hulp wilde ver
lenen aan de „Prinses Beatrix"
bij het verankeren in de Nieuwe
Waterweg op een strekdam gelo
pen en nagenoeg vergaan. Ijlings
werd de hulp ingeroepen van de
reddingboot „President Jan Leis",
uit Hoek van Holland, die op het
ogenblik (Zondagnacht 1.15 uur1)
bezig is. de bemanning aan boord
te nemen De sleepboot wordt als
verloren beschouwd.
De „Prinses Beatrix" van de
Mij. Zeeland kon wegens het ru
we weer niet aan de steigers ko
men. en wilde daarom op de Wa
terweg voor anker gaan. De
„Schelde" assisteerde, maar kwam
daarbij zelf terecht op de strek
dam „Wil-Nul".
De K.L.M. vliegt
weer
Door de hevige storm moesten
ook vele diensten van het lucht
verkeer worden geannuleerd, zo
als van Schiphol de diensten naar
Parijs en FrankfortMunchen.
Het toestel op de lijn Hamburg
AmsterdamLonden vloog over
de Amsterdamse luchthaven heen
en ging direct naar de Engelse
hoofdstad door. De Zondagoch
tenddienst van de K.L.M. naar
Londen werd afgelast, doch sinds
Zondagmiddag werden de dien
sten weer normaal uitgevoerd.
Op de luchthaven zelf heeft de
Van de vele schepen, die
ten gevolge van de storm in
nood kwamen te verkeren,
waren er drie Nederlandse.
De viskotter „Oudorp 17"
strandde in de buurt van
Noord wijk. Het scheepje werd
bovenop de duinen gezet. De
bemanning was daar voorlopig
veilig en bleef aan boord. Het
schip was reeds geruime tijd
een prooi van de golven ge
weest. Later op de dag is de
bemanning van boord gegaan.
Er bestaat alle kans op, dat
de kotter aan vernieling is
prijs gegeven.
Voor Terschelling kwam de
Franka II in nood te verke
ren. Er werd direct sleepboot
hulp gevraagd, die werd ver
leend. Het schip schepte water,
maar de bemanning kon tijdig
van boord worden gehaald.
Voor de kust van het West-
land geraakte de 175 ton me
tende kustvaarder Elisabeth
uit Groningen in moeilijkhe
den. Het liep nogal gelukkig
goed af. Er werden vuurpijlen
de luoht ingezonden. Het schip
geraakte tenslotte op de Oude
Slag bij Ter Heide, waar vroe
ger de toegang tot het strand
lag. De bemanning werd wel
dra opgenomen en in veilig
heid gebracht. De mannen aan
boord zagen kans met zwem
vesten aan de wal te komen.
De 63-jarige Jonkers bleef aan
boord. Later werd de man ook
uit zijn benarde positie gered.
Ruim 1 meter hoog
stroomt het water
door 't stadje Raams-
donkveer. Op de ach
tergrond een hooi-
berq, die door de
stroom wordt mee
gesleurd.
(Van een onzer redacteuren)
Wal is er van Nieuw Vossemeer gewordenWelk een
drama speelt zich hier af? Deze bange vragen kwelden
Zondag allen in het W.-Brabantse deel van het geteisterde
gebied. Een enkele die onder de beschutting van de dijk
woonde kon zich nog ternauwernood in veiligheid bren
gen en moest totaal overstuur en met tranen in de ogen
machteloos toezien hoe niet alleen zijn eigen bezitmaar
ook dat van verwanten en kennissen een prooi werd van
de woedende golven. Staande op de dijk vertelt een huis
vader hoe hijzijn vrouw en vier kinderen op een steen-
ivorp afstand in zijn huisje weetonbereikbaarzonder
dat hij bij machte is ook maar iets voor hun redding te
kunnen ondernemen. Een troosteloze route hangt in de
donkere avondhemel boven dit verdronken land.
Commandotroepen
Voordat tegen het avonduur de
reddingscolonnes met pontons
kwamen aangerukt, hebben de
Huzarenstukje van president Leis
Enkele honderden mensen hebben Zondagmiddag vanaf
de door de zee aangevreten duinen bij Hoek van Holland
een angsttcekkend schouwspel geziennamelijk de strijd
op leven en dood, die het Deense motorschip Annam
voor de Nieuwe Waterweg tegen de wind en de met witte
schuimkoppen bedekte zee heeft moeten voeren.
De „Annam", een schip van
6726 br. ton. was op weg van
Hamburg naar Antwerpen, toen
het Zaterdagnacht op de Noord
zee door het noodweer werd
overvallen Om 8 uur Zondag
morgen seinde het schip, dat de
stuurinrichting onklaar was ge
raakt en dat het door de wind
naar de kust werd gedreven.
Tegen half drie dook het schip
op uit de grauwe zee voor de
kust bij 's Gravenzande. Men
probeerde daar voor anker te
gaan, maar het anker werd ver
loren. Langzaam maar zeker
dreef de „Annam" toen in de
richting van de Nieuwe Water
weg. Eerst leek het er op, dat het
storm geen schade kunnen aan- schip voor het eiland Rozenburg
richten. I aan de grond zou lopen, maar de
Denen, vechtend voor wat ze
waard waren, wisten de „An
nam" vlak voor de pieren weer
enigszins in hun. macht te krij
gen.
Op de wal geloofde echter nie.
mand, dat zij de Waterweg bin
nen zouden kunnen komen. .Zij
halen het nooit" was de alge
mene opinie. Ook de Denen
schenen aan de goede uitslag te
twijfelen, want om kwart over
vier vroegen zij een reddingboot
aan. De „President Leis" voer
uit, dansend en steigerend op de
golven. Langs de kust steeg de
spanning, want men wist dat de
„Annam" 38 man en 3 vrouwen
aan boord had.
Op het stations-emplacement van Dordrecht sloeg een groot gedeelte van de spoorweg
ten Westen van het station weg. Een groot gedeelte van het dijklichaam is geheel weg
gespoeld, zodat de rails in de lucht zijn komen te hangende betonnen voetstukken van de
bovenleiding hier en daar in de lucht hangen, de hoog spanning spalen scheef zijn gaan han
gen enz., zodat het treinverkeer hier volkomen gestremd is.
De „President Leis" slaagde
in wat een moeilijke taak leek.
voorzichtig manoeuvrerend, om
niet tegen een pier of tegen het
schip geslagen te worden, span
den de mannen van de „Presi
dent Leis" een net tussen hun
boot en het Deense schip en via
dit net namen zij 21 mannen en
drie vrouwen aan boord. De an
dere Denen bleven aan op de
„Annam", om nog een laatste
poging te wagen.
■4 Veilig binnen.
Toen het schip voor de mond
van de Waterweg lag zag de
kapitein zijn kans schoon. Hij
zette de machines op volle
kracht en voer achter de „Pre
sident Leis" op de nauwe geul
tussen de pieren aan. Een ogen
blik leek het er op. dat het schip
nog op de Noorder„;er zou lopen.
Het kwam echte» weer in de
goede richting en enkele minu
ten later was de „Annam" in
veiligheid.
Aan de wal ging een ,hoe-
ra-tje" op. toen 't schip met de
lichten op voorbij voer naar Rot.
terdam De Denen, die van boord
waren gehaald, werden, na in
Hoek van Holland weer op ver
haal gebracht te zijn. doorgezon
den naar hun makkers in Rot
terdam.
De „President Leis" heeft zijn
huzarenstukje met een bescha
digd roer moeten betalen. De
reddingboot van Breskens zal de
„President Leis" vervangen.
Mr. Algera voerde
besprekingen
Zondagavond heeft mr J. Al
gera, minister van Verkeer en
Waterstaat, met ir A. G. Maris,
directeur-generaal van de Rijks
waterstaat en andere autoriteiten
vergaderd om een inzicht te krij
gen in de stand van zaken in
verschillende delen van ons land,
die door de ramp getroffen zijn.
Hierbij werden maatregelen be
raamd om de getroffen gebieden
met spoed hulp te verlenen.
Zo werd een groot aantal vrij
willigers die hun diensten had
den aangeboden door de tussen
komst van de -minister van Ver
keer en Waterstaat van spaden
voorzien en naar verschillende
delen van het land, gestuurd,
waar het werd ingezet om gaten
in dijken te dichten en het
waterkerend vermogen te ver
groten. Nog steeds komen be
richten binnen en een totaal
overzicht van de aangerichte
schade zou eerst in de eerstko-
daal en de vrijwilligers uit St..
Willebrord met voorbijzien van
eigen leven getracht te redden
wat er te redden viel. Tot aan
de kin in. het water staande duw
den de soldaten hun vaartuigen
door het kolkende water, en met
stroom en wind mee was het nog
doenlijk vooruit te komen. Diege
nen die zij konden bereiken
droegen zij in hun boot of waar
dit mogelijk was naar de dijk,
waar anderen de kinderen op
hun schouders namen en met
gereedstaande auto's o.a. naar de
Blauwe Zaal in Steenbergen
brachten.
Kort r.a het middaguur ver
schenen de officiële reddingstroe
pen uit Roosendaal, die bijgestaan
door boerenwagens met tractors
zakken zand naar de bedreigde
punten van de dijk Steenbergen-
St. Philipsland brachten. De een.
trale hulpverlening werd voor
dit gebied geleid vanuit het ge
meentehuis in Steenbergen. De
politie regelde op alle knooppun
ten het onnoemlijk drukke ver
keer dat zich naar en van de
omgeving van het geteisterde ge
bied rond Nieuw-Vossemeer be
gaf. Om ongeveer 8 uur voer een
motorboot waaraan eigen rubber,
boten bevestigd waren, in de
richting van Nieuw Vossemeer,
om te trachten enige verbinding
tot stand tebrengen. Vannacht
tegen middernacht kwam het ge
ruststellende bericht dat Nieuw-
Vossemeer weliswaar geheel is
geïsoleerd doch geen onmiddel
lijk gevaar loopt. Deze laatste
poging van de Commando's was
tevens een groots bewijs var. de
bewonderenswaardige moed. men
senliefde en daadkracht, waar
mee de Commando's de gehele
middag zich in dit gebied en ook
bij Rilland Bath en Woensdrecht
voor de redding hadden ingezet.
Hoe nijpend de situatie in Nw.-
Vossemeer wel is valt af te lezen
van de kommervolle omstandig
heden aan de voet van de weg
bij Heensemolen, waar het water
tot aan de zoldervertrekken stond
van o.a. de Rebeccahoeve. Het
vee dat men met roeiboten rog
kon bereiken werd met een kabel
welke verder leiddde naar de
dijk. op het droge getrokken. In
tussen verdronken talloze koeien
en paraden, die niet meer te be
i-eiken waren, in de steeds stij
gende vloed.
Ook de vrijwilligers uit St. Wil
lebrord. waaronder Wim van Est,
hebben in dit gebied met be
wonderenswaardige dapperheid
de strijd met de watersnood aan.
geboden. De drenkelingen had
den geen woorden, om hun dank
uit te spreken. Zo ooit dan was
hun zwijgen welsprekend. Zij
konden slechts met tranen in de
ogen hun redders de hand druk
ken. Gebrek aan geschikte vaar
tuigen en andere hulpmiddelen
was echter oorzaak dat men tot
op heden in het ongewisse blijft
over vele mensenlevens.
Uit de Bergse en Halsterse pol.
ders konden honderden mensen
nog juist in veiligheid worden
gebracht. Het reddingswerk werd
ook hier belemmerd door het
gebrek aan motorvaartuigen. Na
herhaalde radio-oproepen kreeg
men de beschikking over deze
onmisbare reddingsmiddelen,
waardoor vele onbereikbare men
sen nog konden worden opge
haald.
Een van de ontelbare droeve
belevenissen was die van de
vader die gepoogd had zich enige
uren lang met zijn kind zwem
mende en staande boven water
te houden. Het kind verdronk
in zijn armen. Om zichzelf nog
te kunnen redden heeft de vader,
na het dode kind nog eens voor
het laatst te hebben gekust, het
lijkje aan de wrede golven moe
ten prijsgeven. Hier teisterde de
ramp niet alleen land en goed.
maar vooral onherstelbaar het
ouderlijk hart.
Ten Zuiden van de stalen brug
bij Bergen op Zoom. waar de
spoorwegverbinding met Zeeland
werd weggeslagen, moest het ge
zin van de baanwachter in de
vroege morgen uit het huisje wor
den weggehaald. Even tevoren
had hier een kindje het levens
licht aanschouwd, om gelijk van
het ouderlijk huis te worden
verbannen. Door de goede zorgen
van het Rode Kruis kon hier de
nood spoedig worden gelenigd.
Burgemeester Mazairac en wet
houder v. Gemert leidden vanaf
de spoorbaan, die over de Kreek,
rakdam loopt, het reddingswerk
bij Volckerdorp. Een twaalftal
gezinnen werd door personeel van
het vliegveld Woensdrecht, sol
daten van de K.M.A. en burgers
in allerijl naar de veilige dam.
gevoerd. Sommigen konden
slechts gered worden, nadat de
daken waren stukgeslagen en zol.
dervensters waren opengebro-
ken. Twee pas geopereerde per
sonen heeft men liggende op hun
bed, naar het hoger gelegen deel
van de polder gestuwd.
Na het eerste alarm hebben
Commandotroepen zich naar Ril
land Bath begeven. Zij konden
echter ir. de loop van de dag
het water niet voorblijven zodat
zij werden geïsoleerd. Hulptroe
pen die later op de dag naar dit
gebied vertrokken moesten tot op
een afstand van zeven KM van
het overstroomde dorp blijven,
daar het kolkende water hier'ver
der doordringen onmogelijk
maakte. En zoals het hier was.
was het op vele plaatsen in het
enorme gebied dat door de wa
tersnood zo verschrikkelijk is ge
teisterd.
MANMOEDIGE ZEEUWSE
COMMISSARIS
De hevige Noord westerstorm
had Zaterdag de veerdiensten
over de Wester- en Oosterscliclde
en in de Zandkreek tussen Nrd.-
en Zuid-Beveland parten ge
speeld en heel wat vertraging
opgeleverd. De steigers van de
ponten Wolphaartsdijk-Kortgene,
Katseveer-Zïerikzee en Krunin-
ken-Perkpolder lagen geheel
onder water, zodat auto's noch
passagiers er op af konden.
De Commissaris der Koningin,
jhr. mr. A. F. C. de Casembroot,
die Zaterdagmiddag om vier uur
het gemeentehuis van Kortgene
officieel moest gaan openen, was
de eerste en enige die met
zijn auto door het reeds 30 cm
hoog staande water reed op de
pont naar Kortgene. Bij de over
kant gekomen, bleek op de 1 km
lange strekdam het water een
halve meter hoog te staan. Dat
werd hem wat te gortig en dus
moest er gewacht worden. On
geveer anderhalf uur, die het ne-
ïspleerde Noord-Beveland niet
wilde teleurstellen, gewacht.
Toen hij een poging ging wagen,
strandde deze haast, want mid
den op de strekdam sloeg de
motor af en de auto scheen aan
de heftige golven overgeleverd.
WESTLAND ONTSNAPTE
AAN GROOT GEVAAR
(Van onze verslaggever)
Het Westland is aan een groot
gevaar ontsnapt. De springvloed
had in de omgeving van Arends
duin te 's Gravenzande een diep
gat geslagen in het smalle duin
gebied. dat daar het achterland
tegen de zee beschermt. Als het
getij niet bijtijds was terug
gelopen. zou niemand hebben
kunnen verhinderen dat de zee
een deel van het Westland zou
hebben verzwolgen. Leden van
de Nationale Reserve, de brand
weer en vele vrijwilligers heb
ben Zondag het gevaar definitief
kunnen bezweren door met vier
duizend zandzakken het gat te
dichten.
mende dagen kunnen worden ge
geven. Alle technische diensten
van de Provinciale en Rijkswater
staat werken gecoördineerd met
andere burgerlijke en militaire
autoriteiten samen om in de
meest bedreigde gebieden hulp
te verlenen en de eerstnodige
teohnische maatregelen nemen.
DONAGHADEE (Noord-Ierland), 1 Fcbr. (Reuter)
Het Britse passagiersschip „Princess Victoria" is Zater
dag in de Ierse Zee gezonken. Van de 183 opvarenden
(passagiers en bemanning) zijn er 139 om het leven
gekomen. Er zijn tot nu toe zes lijken geborgen. Onder
de slachtoffers bevinden zich vrouwen en kinderen. De
44 overlevenden zijn allen mannen.
Acht overlevenden zijn door
Britse torpedoboot jager „Con
test" opgepikt. De reddingsboot
van Donaghadee bracht 35 over
levenden binnen.
Eén reddingsboot van de „Prin
cess Victoria" wist Donaghadee
binnen te lopen. Aan boord be
vond zich een ernstig gewonde
man en de lijken van zes andere
opvarenden van het verongelukte
schip, die dé ontberingen na de
schipbreuk niet hadden over
leefd.
Onder de om het leven geko
men leden van de bemanning be
vinden zich drie stewardessen.
Ook de gezagvoerder, James
Ferguson, ging met zijn schip ten
onder. Overlevenden hebben
medegedeeld hoe hij tot het laat
ste ogenblik, ook toen hij wist
dat de dood meer dan waar
schijnlijk was, de passagiers heeft
pogen op te beuren en dat hij
steeds een toonbeeld van kalmte
is gebleven. Juist voordat de
„Princess Victoria" begon te zin
ken, gaf Ferguson last het schip
te verlaten.
Men meent dat zich onder de
slachtoffers majoor John Sinclair,
vice-premier, en minister van
financiën van Noord-Ierland, en
Sir Walter Smiles, een afgevaar
digde van Noord-Ierland in het
Britse Lagerhuis, bevinden.
Te water gelaten reddingsboten
van de „Princess Victoria", waar
in zich vrouwen en kinderen be
vonden, sloegen, drie te midden
van reusachtige golven, bijna
onmiddellijk om. Mannen spron
gen te water en poogden, zich
vastklemmend aan stukken wrak
hout, de k/ust te bereiken.
De een na de ander moest ech
ter, verstijfd door de koude of
uitgeput, zijn stuk hout loslaten
en zonk weg.
Alles is in het werk gesteld
om de opvarenden van het ten
ondergang gedoemde schip van
boord te halen, doch vergeefs.
Sleep- en tankboten, treilers,
reddingsboten, de torpedoboot-
jager „Contest" en een fregat
bevonden zich in de nabijheid
van de „Princess Victoria", doch
reusachtige golven beletten te
dichte nadering van het schip,
terwijl het daardoor ook niet
mogelijk was met lijnen een ver
binding tot stand te brengen.
Twee vliegtuigen vlogen boven
het met de woedende elementen
worstelende schip. Zij zonden
radioboodschappen aan de „Con
test", om de oorlogsbodem bij
zijn reddingspogingen te helpen.
Toen de duisternis was inge
vallen, bleven de reddingsboten
de enorme zeeën trotseren, om,
met behulp van fakkels, naar
overlevenden te zoeken. Doch de
heldhaftige pogingen hunner op
varenden leverden geen resul
taat meer op.
Onder de 44 geredden bevinden
zich tien leden van de beman
ning.
