Emotioneel relaas Rijstenbil NOODGERIFD Koningin bij plechtigheid Stavenisse in NOS-journaal "JE DENKT OP ZO'N MOMENT: HET ZAL ZO N VAART NIET LOPEN' HERDENKING WATERSNOODRAMP 1953 1 200 inwoners van Stavenisse verdronke Meissen en huizen w«rd« - to Oud-burgemeester en -wethouder SINT PHILIPSLAND - De heer A.A. Rijstenbil, oud-wethouder en oud burgemeester van respectievelijk Sint Philipsland en Nieuw-Vosse- meer, stond woensdagavond bij de opening van de tentoonstelling in "De Wimpel" stil bij enkele, voornamelijk persoonlijke herin neringen met betrekking tot Sint Philipsland ten tijde van de ramp. "In deze rampzalige nacht (van 31 januari op 1 februari 1953) tei sterde de St. Ignatiusvloed ook onze gemeente. En hoe. Sint Philipsland behoorde tot de zwaar getroffen gemeenten. In een kort tijdsbestek na kwart voor vier braken in die donkere stormnacht op Flipland op vier plaatsen de dijken. De polder en de beide kernen Sint Philipsland en Anna Jacobapolder verdwenen bijna geheel onder de aanrollende watermassa's." 9 INWONERS VERDRONKEN "Practisch alle woningen raakten wel beschadigd. Een groot aantal woningen en publieke gebouwen werden totaal verwoest door de drie meter hoge waterstroom die vanaf de Noordzee met orkaan kracht door de zeegaten het achterland in werd geperst en via de gebroken dijken de polders bereikte. In deze kolkende stroom kwamen 9 inwoners van onze gemeente om het leven. De namen staan ons nog vers in het geheu gen: Andries v/d Est, Willem Faasse, jacob Geense, Jan en Maatje Ligtendag, Jan sr. en Jan jr. Suurland en Lauran Vroegop." "Veertig jaar geleden 'werd niet alleen een bres geslagen in de dijken, maar ook in ons leven en ons bestaan: vrienden, bekenden, buren, plotseling waren zij er niet meer. Bezittingen waren verdwenen. Ales wat was opgebouwd was kapot, het leed was enorm. Zelf gecon fronteerd met tragische gebeurte nissen kost het me hier geen enkele moeite me betrokken te voelen bij de gevoelens van alle nabestaanden." ZEE GING OVERKOKEN "Als je dan zo terugdenkt aan de ramp komen de beelden in flitsen terug. Ik herinner me hoe de storm die bewuste zaterdagavond de ramen van boerderij de Zwarte Schouw deed klapperen. Hoe om twee uur 's nachts er een telefoon tje van mijn dorp wonende vader was. Hij had, als gezworene van het waterschap, net bericht gekre gen dat het water bijna over de dijk kwam. Je denkt op zo'n moment: ach het zal zo'n vaart niet lopen. Voor de zekerheid ben ik op de dijk gaan kijken. Wat ik zag deed me de haren ten berge rijzen. Dat is zo'n beeld wat je nooit vergeet. Onder het vaalbleke schijnsel van de maan zag ik de door de storm opgezweepte golven tegen de dijkkruin aanrollen. Het leek wel - ik kan het niet anders tot uitdruk king brengen - of de zee ging Rijstenbil bekijkt de foto's. overkoken. Op dat moment reali seerde ik me niet wat de gevolgen zouden zijn." KLOMP DOOR BOVENRAAM "Ik herinner me hoe ik met moeite de twee personeelswoningen on der aan de Zuiddijk bereikte, waar de families Vroegop en Van Dijke met in totaal 10 personen woon den. De sloot voor de huizen stond al vol water. Toen op mijn roepen en bonzen niet werd gereageerd heb ik een klomp door een bovenraam gegooid en gesch reeuwd dat ze onmiddelijk naar het huis van de boerderij moesten komen. Ondertussen heb ik de auto uit de schuur gehaald met de bedoeling die alvast naar een hoger gelegen deel richting Oude Weg te brengen om later mensen weg te kunnen brengen. Wie realiseert zich dat het water zo hoog zou komen?" UIT AUTO GESPOELD "De 13-jarige Lauran Vroegop wilde per se mee in de auto. Net toen wij de dreef inreden braken de dijken. Een muur van water rolde over de auto. We werden uit de auto gespoeld. Ik bleef met m'n jas in het prikkeldraad hangen, Lauren werd uit m'n armen ge sleurd en verdween in de golven. Dat zijn beelden die je niet makkelijk vergeet. Ik raakte in een draaikolk, verloor het bewustzijn en werd brakend wakker toen ik tegen het huis aanspoelde. Een deel van de families Vroegop en Van Dijke was bij mijn vrouw en ons drie maanden oud zoontje boven. De rest had blijkbaar het huis niet meer kunnen bereiken. De hele nacht bleven we in onzeker heid, onderwijl hoorden we de hond, die we niet meer konden bereiken, in de bijkeuken verdrin ken. 's Morgens toen de wind wat was gaan liggen hoorde we roepen uit de schuur, gelukkig bleek dat de rest boven op het hooi zat." TOTAAL GEÏSOLEERD "Die zondagmorgen lag de oude polder er troosteloos bij. We waren totaal geïsoleerd door uitgestrekte waterhoeveelheden, er was geen electriciteit, telefoon, geen eten en drinken. Zo zaten we.... verschrik kelijke uren op zolder te wachten op redding en hulp. We staken kaarsen aan voor een bovenraam om op dorp te laten zien dat er nog leven was en zwaaiden met lakens uit de ramen naar overvliegende vliegtuigen, waar we kwaad op waren, omdat wij dachten dat ze vanuit Den Haag ons op de foto kwamen zetten." "Maandagmorgen vroeg hoorden we roepen. Een landingsboot met militairen lag stampend op de golven naast het huis. Via een ladcier klauterden we in de dei nende boot. De reiswieg waarin onze baby lag werd toen de militaiten niet durfden door de moedige buurman Timmers naar beneden gedragen. Nadat we nog op een aardappelhoop waren vastgevaren kwamen we totaal ontredderd aan bij de Zuiddijk, het Karreveld. Wat me het meest bijbleef op dat moment was de enorme ravage op het dorp en de honderden dode varkens en kip pen langs de vloedlijn. We werden evenals de rest van de Fliplanders geëvacueerd." ENORME CHAOS "Het zou voor velen een evacuatie voor langere tijd worden, soms ver van ons dorp weg. Zonder dat men in eerste instantie bekend was met wie nog leefde en waar een ieder naar toe was gebracht. Van overheidszijde werd alles gedaan om het land weer droog te krijgen en van allerwegen kwam hulp opdagen en werden goederen ter beschikking gesteld. Vanaf 10 april zouden de eerste bewoners terug keren nadat de dijken inmiddels onder supervisie van Rijkswaters taat waren gesloten, maar waar de verwoesting en de chaos nog enorm was. De heropbouw werd met vereende krachten in goede harmonie en eensgezindheid on der de bevolking ter hand geno men. Allen die zich in die tijd inzetten, of het nu de eigen bewoners of al die hulpverleners van elders waren, zij kunnen hiervoor niet genoeg worden ge prezen." 7 MENSEN GERED... "Wat bleef was het litteken. In Sint Philipsland zijn we hier nu bijeen om die ramp te herdenken. We herdenken ook zij die bij de ramp het leven lieten. Opdat zij niet worden vergeten en opdat alle nieuwe generaties en zij die van elders hier kwamen wonen zullen begrijpen. Dat zij zullen weten wat er toen in die rampzalige nacht hier in Sint Philipsland is gebeurd. Voor degenen die hetzelf meemaakten zal het altijd hetzelfde blijven. Bij dit soort herdenkingen of gewoon op een avond als de wind tot orkaankracht aanwakkert dwalen de gedachten terug naar toen. Het inmiddels verbleekte litteken doet dan weer even pijn. Bij U die het meemaakte, bij mij, bij al die duizenden zwaar beproefde fami lies in Zuidwest Nederland, leder beleeft het op zijn eigen manier. Voor mij heeft het jaren geduurd om de gebeurtenissen en dan vooral het verlies van Lauran Vroegop en het leed van zijn familie wat te vergeten. De troost van velen die me zeiden, Bram jongen, je hebt zeven mensen gered, verzachtte veel maar nam de pijn niet weg." ABSOLUUT VEILIG "40 jaar ging voorbij. Het Deltaplan is onder het motto "Dat nooit muer" gerealiseerd. De Oosterschelde is gesloten met een stormvloedke ring, een Philipsdam, de Eendracht is kanaal geworden. Naar mense lijke maatstaven zijn we absoluut veilig en kan ons van de zijde van de zee niets meer gebeuren. Ander rampen en oorlogsellende op de wereld vragen onze aandacht. Toch zou ik in dit verband willen zeggen: Laat ons niet vergeten. Vooral zij niet die wij in de rampnacht moesten verliezen." NIEUWERKERK - De nationale herdenking van de watersnood ramp van 1 februari 1953 heeft gisteren (maandag) plaatsgevon den in Nieuwerkerk en Ouwerkerk, in de gemeente Duiveiand. Konin gin Beatrix heeft de plechtigheid bijgewoond. De herdenking bestond uit een herdenkingsbijeenkomst in de Ne derlandse Hervormde kerk in Nieuwerkerk, een kranslegging bij de herdenkingsplaquette bij de caissons in Ouwerkerk én een ontmoeting van de koningin met mensen die de ramp hebben meegemaakt. De herdenkingsdienst in de kerk begon om 13.45 uur. Er werden verschillende toespraken gehou den, door de heer A. Bergshoeff, burgemeester van Duiveiand en voorzitter van het comité herden king ramp 1953, en van drs. W.T. van Gelder, commissaris van de koningin in Zeeland. Ook de minister van verkeer en waterstaat, mevrouw J.R.H. Maij-Weggen heeft een betoog gehouden, even als prof. dr. Selma Leydesdorff. Deze Amsterdamse hoogleraar is schrijfster van het boek "Het water en de herinnering", dat gisteren is verschenen. Het boek is geschre ven op basis van gesprekken met mensen die de ramp hebben meegemaakt. Organist tijdens de dienst was de heer Bram Beekman uit Middel burg. In de kerk was plaats voor ongeveer 240 personen, allen op uitnodiging. Onder de genodigden bevonden zich 180 nabestaanden van slachtoffers van de ramp en vertegenwoordigers van hulpver leningsinstanties. De genodigden waren onder andere afkomstig van de 50 gemeenten die destijds zijn getroffen. De bijeenkomst in de kerk was buiten de beluisteren via luidspre kers. 's Middags om drie uur is een krans gelegd, bij de herdenkingspla quette op de caissons in Ouwerk erk. De plaquette herinnert aan de sluiitng van het laatste stroomgat in de nacht van 6 op 7 november 1953. Bij de caissons droeg mevr. L.E.M. Veltman-Hack uit Ouwerk erk twee gedichten voor. Na afloop van de kranslegging is de koningin met haar gevolg naar de Nederlandse Hervormde kerk in Ouwerkerk gegaan. In een infor mele sfeer heeft Beatrix bevol kingsdelegaties en hulpverleners uit de zwaarst getroffen gebieden ontmoet. STAVENISSE - Zaterdag was Stavenisse uitgebreid in het NOS- journaal te zien. In de tv-nieuwsuit- zendingen van 18.00 en 20.00 uur waren items van ongeveer vijf minuten te zien, handelend over de ramp in 1953. Verslaggever Peter van de Maat had eerder op de zaterdag opnamen gemaakt. Er waren beelden te zien van de haven en de Kon. Haakonstraat. Ook werd aandacht geschonken aan de tentoonstelling in "de Stove". Enkele Stavenissenaren vertelden hun belevenissen tijdens de rampnacht. Bij Omroep Zeeland stond de gehele maandag in het teken van de watersnoodramp '53. Het pro gramma werd landelijk uitgezon den, in samenwerking met de NOS. - Ëmruatse m uorwr straat iÉesgoeM Oe heridww». 4k «L-'k*»r nut» «k tiatj up TfcetM» bes. h<h Mm, «ja-waff* V«s «jwefekesul I;- ubeta ss VTSjwci v fetew», «Mr xstr lirswf fes tfc mad l&fNtawtos»» W$fws&k ®eï ét Mét -« feeiéM sfer lagere ««ho«S, en ik.-.' verttUk. é»t Kt to l?$8 issw.s tor* «.widest seralsn. Btti w«rskB, toto mtkn tn ét qolvta t|a ©mgekrasses OawtmM U*U JUterda# w Zond**. aar» WW weessasé gasetot si-.» iSlwm. Als «KWMWiU* ld** HUMS Je taai am-tfeïisn «wt et out de was. Jwte*»*». stowr *k** h>n wer to MSfeWfeS'imj. mux )«'t ■He» toll «|jÉ, ytarse Ml to «ik lx* Met ge»«ld to flthr®» rtm én OsrsteMtoi- to M mém ItowsB... sett »v«e> gt ■V t»»,-v, - - ft m M to Ww® sw» Ma slfto «a» to MSA M a1 Vvg fcr&ïj vsiStil# tt&c 0i mmmmm* wèi mmkb 'v&W mm Dm k&giS&m uckUï -h U&'iU&k. kc. mm Wtó urn hmëii ,,ci Rei tertos» «s v«i. «ton. toteiee SUtmtmo, te wk to tas»., I*«d stesarUt*». uwS-V, Stod «toto, m tote «stosR Wtfekte «efegttt fcs ss±3&MmSmf* m&m- «Wl 'De berichten, die ons in de loop van de dag uit Tholen bereikt hebben, zijn verre van opwekkend', opent bovenstaand krante-artikel. 'De stad Tholen is vrijwel gespaard gebleven, maar zeer droef is de toestand in Stavenisse. Wij hadden een gesprek met de heer Gideonse, hoofd der lagere school, en deze vertelde, dat er van de 1700 inwoners 200 worden vermist. Gevreesd moet worden, dat deze allen in de golven zijn omgekomen.' Bovenstaand verhaaltje was te lezen in "De Wimpel"

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - krantenknipsels | 1993 | | pagina 14