DE 24e WERELDSPAARDAG Waeln en schandpaal Binnenland WAARIN OPGENOMEN DE lERSEKSE EN THOOLSE COURANT Dc macht van het kleine Brieven uit het eiland Distri butrèrïieuws Vrijdag 24 Oct. 1947 No. 43 Twee en zestigste jaargang Nieuwsblad voor het Eiland Tholen Tholen, Poortvliet, Scherpenisse, St-Maartensdijk, Stavenisse, St-Annaland, Oud-Vossemeer *en St-Philipsland Als iedere Nederlander, klein en groot, cent per dag.spaart, bedraagt de gezamenlijke bespa ring per jaar bijna vijf en dertig millioen gulden. Met die ene dagelijkse cent van alle Neder landers kunnen dus bruggen ge bouwd of hersteld worden, en wegen verbeterd. Die bruggen en wegen besparen het verkeer het maken van omwegen. Daardoor besparen wij weer benzine, ban den en zelfs hele auto's, want door kortere afstanden en betere wegen is er minder slijtage, zodat de wagens langer meegaan. En met de aldus gespaarde deviezen kunnen we Lijkt het te veel op de pot met honing uit de fabel van Lafon- taine En toch is het zo en het is zelfs maar voorbeeld van de mogelijkheden, die de spaarzaam heid ons opent. Het is maar van de vele manieren, waarop de .acht van het kleine tot uiting kan komen. Maar om deze macht te kunnen uitoefenen, moeten de vele klein tjes tezamen grote macht kun- rr worden en daarvoor zorgt nu spaarbank. Wie zijn spaar geld naar de spaarbank brengt, 'ordt mede-bouwer aan wegen bruggen. „Dat is nu alles goed en wel", /egt de man, die aan zichzelf lenkt, „maar wat schiet ik er zelf mee op Dat zai meevallen de eerste plaats zorgt de spaar- ank ervoor, dat de kleine be- paringen, waarvoor men nu een maal geen staatspapieren of aan delen kan kopen, toch rente ragen. „Maar ik kan niet sparen, ik jm zelfs te kort", zegt een ander. -en tegen dat degene, die 'at'zegt, toch spaart. Een dege- -vke huisvrouw zei ons onlangs Ik heb nooit gespaard en ik heb net mijn kinderen ook nooit ge- leerd." Stilr wijgend antwoord een verbaasd gezicht. „Ja", zegt ze dan, „ik heb natuurlijk wel altijd wat opzij gelegd voor de grote dingen, kleren en zo." Onze wedervraag„Maar noemt dat dan geen sparen?" We moeten elkaar niet misverstaan. Sparen is niet „over hebben". Juist als we te kort komen, moeten we sparen, want dat is dan de enige manier om te kunnen kopen, wat we nu eenmaal toch nodig hebben. Het mag misschien wat langer duren, maar ook voor ons zelf vormen de vele kleintjes op de duur het bedrag, dat wij nodig hebben voor de grotere aanschaf fingen. En dan is het spaargeld bij de spaarbank veilig. Veilig niet alleen tegen brand, diefstal, enz., maar ook tegen de verlei ding het geld voor iets anders te gebruiken. En dan is toch ook nog medebouwer aan bruggen en wegen. Dat is het wonder van het sparen. Het nut van de Wereld- spaardag is dit, dat hij ons aan leiding geeft ons op de waarde van het sparen voor enkeling en samenleving te bezinnen. In verband met bovenstaande is het van belang te weten, dat de Nutsspaarbank te Tholen gelegen heid biedt tot sparen op de vol gende manieren op de Spaarbank, dagelijks van 11 tot 12 uur v.m. door middel van spaarbusjes, welke gratis verkftjgbaar wor den gesteld op de Openbare Lagere School te Tholen in spaarkisten op de repetities van het mu ziekgezelschap Concordia te Tholen en de gymnastiekver eniging Olympia te Tholen in spaarkisten. Verenigingen of scholen kunnen gratis spaarkisten bekomen. Ver dere inlichtingen zijn te bekomen ten kantore van de Nutsspaar bank, Hoogstraat 28, Tholen. Prof. Schermerhorn heeft voor de radio een rede gehouden, die bedoeld tnoel zijn als een overzicht en een verdediging. Zij gat inderdaad een beeld van wat hij heeft nagestreefd. Van zijn waan. Voor Indische Neder landers, voor hun vrienden in Indië, voor alle Nederlanders die op enigerleiwijze met Indië verbonden zijn, kortom voor alles wat men kan samenvatten als het stuk Nederlandse cultuur in Indië, was deze rede even ontslellenil als duidelijk en riep zij de verschrikkelijkste herin neringen wakker. De herinnering aan de propa ganda van Seys Inquart en de zijnen. Dit wordt hier niet gezegd om nodeloos te grie ven. Wij stellen voorop dat de Partij Arbeid gruwt van de methoden der nazi's en eerlijk daartegen streed.,.. Dat maakt het verschijnsel slechts des te ernstiger* Want hoe men de zaak ook wendt of keert,de overeenstemming met de Duitse propaganda is onmiskenbaar. Ook hier een man van beperkte kennis, zich hullend in een soort mystiek, een man bevangen door een waan die hij wil op- dringen aan een groep waar hij eigenlijk bij zou- behoren. De waan der Duitsers was de toekomst van Hitler's Europa Schermerhorti's waan is het „historisch gebeuren" in Azië. In beider gedachtengang is er een „onderstroming" die toch niet meer is tegen te gaan. Beiden achtten hel leed dat gebracht wordt voor het door- voeren van dat nu eenmaal vaststaand proces van secundair belang. „Staakt!" zo roept ook Scher merhorn de Nederlander toe „de taaie afbrokkelingsslrijd van een stuk Nederlands cultuur." „liet gaat niet om Indonesiërs die bereid zijn met de Neder landers mee te gaan," maar om „een zeer dunne laag die bewust geworden is" om „hen die wezenlijk zijn aangeraakt".„Ga met hen mee" aldusSchermer- horm, „onderken niet telkens te laat de kracht van het wereld gebeuren." Dat riep de N.S.B. ook. Maar in dit geval brengt „het wereldgebeuren" in plaats van de „vrijheid" voor Duitsland en Europa, waarin Nederland verdwijnen zou, de vrijheid voor Azië waarin het stuk Nederland in Indië verdwijnen moet. Want prof. Schermerhorn vraagt vrij lieid voor Indonesië „Zonder achterdeurtjes" en wacht dan af," zo roept hij „wat vrijwillig door de Indonesiërs, die wezen lijk zijn aangeraakt" zal worden overgelaten, voor het stuk Nederlandse cultuur, overblij fsel van het vroegere Nederlands Indië. Het zal meevallen." Het wordt allemaal wat minder „schneidig," wat „burgerlijker" voorgedragen, maar waarlijk het is vrijwel letterlijk wat Duitsland vroeger aan Neder land voorhield, de gelovige zei vernie iging, de onderwerping aan een regiem dat op misdaad steunt, de eis om daarvoor grondwet, wet en ambtseed te breken. En er is nog meer overeenkomst. Er is een ontzag lijke ellendededuizenden doden, de vernielingen, de niets ont ziende nationalistische eigen waan, de minachting voor „West- Europa", voor eigen cultuur en verleden en de onderschatting van de expansiedrang van Ame rika en Rusland. Dat alles verandert niet doordat Prof. Schermerhorn zelf een pijnlijk mislukte poging deed om cje propaganda, die vroeger voor het nationaal-socialisme gemaakt werd te vereenzelvigen met een b;toog, waarin wij wijzen op de rampen die dagelijks ge beuren, dingen die naai Prof. Schermerhorn mededeelt, „aan de oppervlakte plaals hebben." Dat Prof. Schermerhorn hier over iets zei, was op zichzelf handig. Wij vrezen dat het slechts een bewijs is (kil hij zelf soms voelt dat hij en de zijnen staan op de plaats der Nazi's en pogen om met geweld en schijnbaar diepzinnige rede nering hun noodlottige, beperkte levensvisie op te dringen aan een volk dat daar niet van gediend is. Inmiddels is de pijnlijke gelijkenis van Scher merhorn's positie met die der nazi's onmiskenbaar en ontstel lend. En even duidelijk is dat in het arme Indië ontzaglijk veel kostbaar goed en bloed aan deze waan is geofferd. Wij vrezen dat vooral ook op de houding van onze niet Nederlandse vrien den in Indië door de gedachten, welke Prof. Schermerhorn ook daar ongetwijfeld zal hebben .verkondigd, een rondweg ver woestende invloed zal zijn uit geoefend. Hij was daar in zekere zin vertegenwoordiger van Ne derland, al voelt hij zich dan helaas zelf meer dan aan Neder land verbonden aan zijn waan. De schandpaal is voorliet Ling- gadjati van Prof. Romme. Deze keer hebben wij met het op stellen van diesclutndpaal niets te makeh. Het is Romme's ambtgenoot en coalitiegenoot Prof. Schermerhorn, die het fantoom daaraan vastnagelt. Want ding is wel duidelijk uit de rede van Schermerhorn of deze Commissaris Generaal heeft te Linggadjati nooit iets anders bedoeld dan een volledig souverein Indonesië „zonder achterdeurtjes", dat eerst de volstrekte souvereiniteit moet hebben als „eerste stap", hij heeft toen verzwegen wat hij (met de communisten) voor de waarheid hield. Immers „zonder achterdeurtjes", betekent zonder enige afspraak elke afspraak zou niet anders zijn „dan een juk dat het Indonesische volk zal proberen kwijt te raken". Nederland, aldus zeer duidelijk de gedachtengang van deze Professor-Regeringscommissaris zal na de volledige souvereini- teitsafstand hebben af Ie wach ten wat „volstrekt vrijwillig" zal worden aanvaard en ge vraagd door een Indonesië dat in laatste instantie deze rea liteit zal zelfs door een Professor nooit mogen worden vergeten gebaseerd is op de wapenen in handen van de heren öoetomo, Soedirman, Alimin Ziehier de gedachtengang van de heer Schermerhorn. Zijn taak heeft op die van de heer Romme een ding voor, nl. dat zij begrij pelijk is. Maar als Prof. Scher merhorn nu waarheid spreekt en dat nemen wij aan dan wordt wat er in December 194(5 in de Tweede Kamer is geschied, toch wel heel pijnlijk. Wat er had behoren te ge schieden zou dan natuurlijk zijn geweest dat het voorstel-Scher- merhorn van Van Poll is terecht nergens sprake aan het Nederlandse volk eerlijk zou zijn voorgelegd. De Kamer had zich dan kunnen uitspreken voor of tegen en zo het ver worpen was, dan hadden de Regering en het Nederlandse volk kunnen pogen elkaar te overtuigen. In alle gevalle zou duidelijk geweest zijn dat er geen wilsovereenstemming was en men had nog eens naar die wilsovereenstemming kunnen gaan zoeken. Maandag voor een week werd ik vroeger wakker dan gewoonlijk, om dat mijn bed meer trilde dan ge woonlijk. We wonen aan de grote weg en het voorbijrijden van de grote vrachtauto's tegenwoordig, (raat dien tengevolge niet helemaal zon .er tril lingen gepaard. We zijn dat gewend en slapen er wel doorheen, maar ditmaal leek het meer op een kleine aardbeving. Ik schoot uit bed en zag in eerste ochtendgrauwen een enorm dubbel gevaarte van in de 20 ton voorbijdreunen, een Mac, zoals men dat noemt. En toen drong het oök tot mij door de brug is weer open. Ik herinner me nog heel goed, hoe ze in 1928 geopend werd, de mensen hosten er in drommen overheen in de maat en door dat eendere rhytme zag men het brugdek bedenkelijk golven. Het leek zelfs voor leken- ogen een gevaarlijk moment. En nu na 19 jaar de derde opening, een veelbewogen leven. Er zal wel niemand (uitgezonderd kinderen) meer op ons eiland zijn, die de brug niet gezien heeft. Met de evacuatie hebben de laatste wei- nig-reislustigen haar moeten passe ren. En er zullen ook maar weinigen meer zijn, die het geweldige belang van deze vaste verbinding, niet heb ben ervaren of ingezien. Verschil lende vrachtauto-ondernemers kostte het veer de laatste jaren, naar men zegt, soms dicht bij de honderd gul den per week. Van de verloren tpd spreken we dan nog niet. Want ook tijd is geld. Met het heropenen van de brug willen we echter de aandacht vesti gen op de grote omwenteling in het transportwezen. Het vervoer op ons eiland concen treerde zich van oudsher op de land bouwproducten. De boer bracht zijn producten met paard en wagen aan het pakhuis, op de haven of aan de veiling. Verder transport geschiedde voor het overgrote deel per scheeps gelegenheid. Maar de havens ken nen deze oude drukte niet meer te rug. Het laadvermogen van de vrachtauto is zodanig toegenomen, dat steeds meer land- en tuinbouw producten het water niet meer zien. Werd er vroeger in dag een schip van 100 ton aardappelen op een haven geladen en volgde daarna nog het varen naar Rotterdam of elders en het lossen daar, thans brengen 20-tonners in vijf vrachten op eenzelfde dag dezelfde vracht rechtstreeks van het land ook recht streeks op de plaats van bestem ming. En voor het bietenvervoer be gint zich deze wijziging eveneens af te tekenen. De boeren die een wiel- trekker op luchtbanden hebben ziet men ton bieten ineens naar de .fabriek brengen. Het lossen is voor hen geen tijdrovende werkzaamheid meer, evenmin als voor de vracht auto's, die zich met het bietenver voer bezig houden, daar de bieten op netten worden geladen en deze aan de fabriek met kranen worden opge tild en geledigd. Steeds grotere vrachtwagens ziet men de weg bevolken. Maar daar mede heeft voor ons polderland een nieuw vraagstuk zich opgeworpen, nl. dat van het onderhoud der pol derwegen. Maatregelen zullen ge troffen moeten worden, willen deze niet in de regenperioden totaal ver nield worden. SAMMETJE. Uit de verklaring van Prof. Schermerhorn blijkt, dat Prof. Romme hier tussenbeid^ kwam. Merkwaardig en tekenend is hierbij dat de rol van de heer Beel en diens gehele persoon lijkheid geheel in het niclzinken. Het gaat hier om het streven van de Partij Arbeid, of juister om de waan van Prof. Schermerhorn aan de ene kant en Prof. Romme aan de andere kant. Prof. Romme deed in zijn op dat moment gehouden his torische 3peech de linkerzijde hartelijk lachen om „lieden die meenden dat er geen uur te verliezen was". Hij zelf werkte met ijveren succes aan het doen verloren gaan, niet van uren maar van maanden tuaanden die aan velen zowel in Nederland als in Indië elke neiging tot lachen over de gang van zaken in Indië hebben verleerd. Prof. Romme kwam in die historische rede dhn mot zijn beroemd geworden „werkelijke Lingga djati", met de bevestiging van het Koninkrijk, een reëel gezag des Konings en nog vele fraaie woorden. De Partij van de Arbeid hielp met dit goochelspel braaf mee, de Kamer en het Neder landse volk hebben dit alles geslikt. dat zelfde Neder- tegenover de feiten dreiging van Thans sta! landse volk in Indië, de dreiging van de Veiligheidsraad, de gevaarlijke waan van Prof. Schermerhorn en het door deze Commissaris- Generaal persoonlijk aan de schandpaal genagelde „werke lijke Linggadjati", fantoom van Romme. Officiëele bonnenlijst voor het tijdvak van 20 Oct. t/m November 1947. Elk der volgende bonnen geeft recht op het kopen van: Bonkaarten KA, KB, KC711 (Serie 01 Biood 800 gram brood 01 Boter '125 gram boter 02 Boter 125 gram mar garine of 100 gram vet 08 Boter 250 gram mar garine of 200 gram vet Vlees 100 gram vlees 400 gram vlees liter melk liter melk -01 02 Vlees 01 Melk 03 Melk 0—05 Melk C/2 liter melk 01 Diversen 100 gram kaas of 125 gr. korstloze kaas 02 Diversen„50 gram cacao 03 Reserve 1600 gram brood 04 Reserve 200 gram kaas of 250. gram korstl. kaas 06 Reserve 800 gram brood Bonkaarten KD, KE 711 (Serie 11 Brood 800 gram brood Boter 250 gram boter 12 Boter 125 gram mar garine of 100 gram vet 12 Vlees 100 gr. vlees 13 15 Melk 10 liter Melk 11 Diversen 100 gram kaas of 125/gram korstl. kaas 12 Divdrsen 50 gram cacao 13 Reserve 800 gram brood 14 Reserve 100 gram rozij nen (voorinlevering) Bonkaarten MA, MB, MC, MD, ME, MF, MG, MH 712 (Bijz. arbeid, a.s. moeders en zieken) (Serie 21 Brood 800 gram brood 21 Boter 250 gram boter Boter 250 gram mar garine of 200 gram vet Melk liter melk Vlees "300 gram vlees 22 Vlees 100 gram vlees 21 Kaas 200 gram kaas of 250 gram korstloze kaas 21 Eieren eieren Bovengenoemde bonnen kunnen reeds op Vrijdag 24 Octobtr as. worden gebruikt, met uit zondering van de bonnen voor melk, waarop eerst op Maandag 27 October mag worden ge kocht. De bonnen 14 Reserve voor rozijnen moeten uiterlijk op Zat erdagS Novem her bij een detaillist worden ingeleverd. Prinses Marijke in ooglijders- ziekenhuis. Naar wij vernemen is Prinses Marijke Dinsdag vooreen korte nabehandeling in het gasthuis voor ooglijders te Utrecht opgenomen, —22 21 0—21 De inter-geallieerde commissie voor de herstelbetalingen te Brussel, heeft in een officieel communiqué mededeling gedaan van een eerste verdeling van het goud, dat de Duitsers tijdens de oorlog in de bezette landen hebben gestolen. De ter beschikking gekomen hoeveelheid is groot 198.468 kilogram, die verdeeld wordt onder de Bënelux-landen. België krijgt hiervan het leeuwendeel, t.w. 90 49 kg. De aan Neder land toegewezen hoeveelheid is gioot 35.649 kg., terwijl aan Luxemburg werd toegewezen 1.929 kg. Nederlands toewijzing is bijna 36.000 kg. groot, overeenko mende met een waarde van ruim honderd millioen gulden. Druk en uitgave IRMA M.C. POT, Tholen telefoon 16. Postrek. 1043 Dit blad verschijnt eiken Vrijdag. Prijs per kwartaal 0.90 15cent disp.kosten Losse nummers cent. THOOLSE COURANT Advertentiën millimeter 10. cent, meteen minimum *va^ f2. De advertenties wcaden gemeten van lijn tot lijnJAdvertenties onder no.of te bevragen bij het bureau deffer courant 25 ct. extra

Krantenbank Zeeland

Ierseksche en Thoolsche Courant | 1947 | | pagina 1