ampioen van de kleine naties" WAARIN OPGENOMEN DE IERSEKSE EN THOOLSE COURANT tserwagens stonden klaar Djocja binnen te trekken. Brieven uit het eiland Algemene Vergadering van de O.V.T. irlcen 'are krij mens ig 26 Sept. 1947 No. 39 h uitgave J. M. C. POT, Tholen 16. Postrek. 1043 fad verschijnt eiken f. Prijs per kwartaal r 15 cent disp.kosten nummers 8 cent. Twee en zestigste jaargang Advertentiën p. millimeter 10 cent, meteen minimum van f2. De advertenties worden gemeten van lijn tot lijn. Advertenties onder no.of te bevragen bij het bureau wsblad voor het Eiland Tholen Tholen, Poortvliet, Scherpenisse, St-Maartensdijk, Stavenisse, St-Annaland, Oud-Vossemeer Open brief aan Dr. Evatt niets zult doen en niets zult zeggen, wij daarover niet verwonderd zijn Australisch blad „Sunday md Gurdian" van IU us jl. hebben wij de ende open brief aan traiische minister van iaudse zaken, dr. Evatt roften: de doctor. eten dat U deze brief pas nige lijd zuil ontvangen, ien U op bet ogenblik op erloeft. Maar zo is onze landse politiek, waarvan ierstelt wordt, dat ze uw zorg is. in San Francisco eg U een grote bekend- als de „kampioen der naties". Wij hopen dat U steeds bent. sotiden U in herinnering brengen dat de Hollanders Java onze naaste blanke zijn geweest sinds de vloot de haven van binnen voer, ook be- tot de kleine naties. 140 waren er 10 millioen niets: toen de Duitsers ten uit Holland verdreven waren er een kwart dil in Hollandse mannen, ven en kinderen minder, het ogenblik dat de door lapanners geinspireerde tie op Java uitbrak, beeft oord als Australisch minis- an Buitenlandse Zaken ildig iedere bemoeiing de Indonesische kwestie gesloten. de havenarbeiders uw i uitstippelen en Neder- schepen vele maanden uden. Weken op zee. weken geleden, toen de e op Java critiek begon te tan s gel ir u w tut' oo of le zi ver hul itei ove worden moest U naar J.tpan. U vloog niet. U maakte een zeereis van twee weken. U bleef zes dagen in Japan. En nu Australië zich diep in deze Indonesische warboel heeft gestoken, bent U halvei wege een thuisreis, op uw gemak. Het volgende gebeurde: De Veiligheidsraad van de Ver enigde Naties verordende liet staakt bet vuren" en het schieten hield op. De Hollanders en de Republikeinen wachlen nu op buitenlandse bemiddeling. Maar intussen hebben Australische vakverenigingen enkele daar van communistisch georiënteerd besloten alles wat Hollands is uit dit land te bannen. Om kortte gaan, zij hebben een handels- oorlog uitgevaardigd en nog erger dan een handelsoorlog tegen onze bondgenoot uit de oorlogstijd, een van de kleine naties, ten aanzien waarvan U zo n mooie reputatie hebt als bun kampioen. Wij wachten met. belangstelling af wat U zult zeggen tot de Nederlandse regering wat U zult adviseren aan uw „vol komen neutrale" eerste minister en wat U zult zeggen tot de vakverenigingen die bezig zijn 'U (en uw land) internationaal belachelijk le maken. Maar als U niets zult doen en niets zult zeggen, zullen wij daar niet over verwonderd zijn." Wij geven deze brief zonder verder commentaar, slechts met de opmerking dat de schrijver intussen bemerkt zal hebben, dat het schieten na de order „Staakt het vuren", zeker niet opgehouden i$, i df snij en taa bri laai ,,WiJ mogen niets doen." J i ov II Ml., rk 4 tv 'O or ij di h er )m o Thans wordt nog dagelijks de tactiek der verschroeide aarde toegepast. De brief die wij hier afdrukken, is afkomstig van een soldaat van het Nederlandse leger die op het tijdstip van afzending (8 September jl.) te Poerwokerto was gelegerd. Deze jongeman is destijds met grote tegenzin naar Indië gegaan „om te vechten tegen de arme Indonesiërs, die door de kapitalisten werden verdrukt en uitgezogen." Uit zijn brief blijkt wel hoe hij nu hij de werkelijkheid heeft aanschouwd, van mening is veranderd. ARADJA, 8 Sept. 1947. U uit Indië vertrokken leeft de toestand zich zoals it zeer gewijzigd. Zoals ik ter Indertijd beloofde wil én en ander vertellen over van zaken zoals ik die )0§>nlijk heb meegemaakt, de actie begon bevond ik Batavia en was werkzaam Dienst Kwartiermeester aal bij de Coördinatie r Vervoer. Reeds eenweek ren waren wij allen ge- erd en wisten dus dal er de lucht hing. Toch kwam tie zeer onverwachts. Om 's nachts werden wij op 'ille gezonden en we met verbazing datpant- door de stad reden en druk verkeer over bet gsplein was. Aangezien wij Kebon Sirih lagen hadden I Pe' rayon Baan Holle to e lavaweg langs de There- 'kweg terug naar de Kebon De volgende ochtend werd de radio bekend gemaakt, middel van een radiorede e Luitenant-Gouverneur- aM en de Legercom- ant dat de actie tegen de liek Indonesia begonnen In Balavia was alles rustig verlopen. Er deden zich geen incidenten voor bij de inbeslag neming van de publieke gebou wen als stations, radiozender enz. Natuurlijk merklen wij aan de stille in de stad zelf, dat vele troepen naar het Binnen land waren vertrokkeu en wij lazen met spanning de leger- bericliten. Maar verder was er voor ons niets bij en wij waren danig teleurgesteld. Gaarne had- deu wij ook de handen uit de mouwen gestoken,om een einde te maken aan de giote clique van de Soekarno-regering. Wij moesten echter de hele politi onele actie achter de schrijf machine meemaken. Dit viel zeker niet in goede aarde en toen mij de gelegenheid werd geboden Batavia te veriaten om dee! te nemen aan een expeditie van de Leger Technische Dienst, heb, ik direct toegezegd. Het doel dezer expeditie was in de pas bevrijde gebieden alle krijgs buit op technisch gebied te verzamelen en te registreren en locale frontwerkplaatsen op te richten. Zo vertrokken wij dan met negen man per auto op 7 Augustus uit Batavia. Zonder veel binder van ploppers en dergelijke onverlaten ondervon- Het komt heus niet alle dagen voor dat we Tholen in een roman beschreven vinden en zeker niet dat een Thooise jongen een van de hoofdper sonen-van het verhaal is. Dit is het geval in het omvangrijke werk van Dr. P. j. Risseeuw, „Landverhuizers" geheten. In twee boeken „Vrijheid en brood en „De huilende wil dernis beschreven. Het boek behandelt de lot gevallen, die aan de landver huizing van grote groepen Nederlanders, meest afge scheidenen, in 1846 en 1847 naar Amerika voorafgingen en daarop volgden. Zij zijn de stichters van de Hollands Amerikaanse kolonies aldaar en over de herdenking van 100 iaren Holland Michigan hebben we dezen zomer in de couranten kunnen lezen. Vele namen van steden in Michigan herinneren aan de kolonisatie der Hollanders; zo noemde de Arnhemse groep haar nederzettingHolland. Ieder jaar komen uit de omtrek daar de afstammelingen der kolonisten en Amerikanen van heinde en ver om het beroemde tulpenfestival bij te wonen. Doch 100 jaar geleden wa^ Holland een verzameling blok huizen in een dicht woud, waar honger en ellende, ge paard met de alom om zich griipende malaria, de mensen deden sterven als ratten. In 1846 vertrok een eerste groep landverhuizers onder leiding van Ds. van Raalte uit Arnhem, in 1847 volgde een groep uit Utrecht onder Ds. Scholte en een Zeeuwse groep onder Ds. van der Meulen uit Ter Goes. De afgescheidenen hadden geen gemakkelijk leven in dien tijd in Nederland. Het werd hen ten aanzien van de vervulling van hun kerkelijke plichten uiterst moeilijk ge maakt en broodroof was aan de orde van de dag. Het mag zeer zeker door allen nog wel eens gelezen worden dat Ne derland dat in de 80-jarige oorlog zo voor zijn godsdienst vrijheid gestreden had, deze twee eeuwen later maar zuinig in toepassing wist te brengen. Uit sociale nood "en godsdien stige overwegingen begon dan ook in die jaren de uittocht naar Amerika. Aangrijpend zijn geschilderd het geloofsver trouwen en de moeilijkheden waarin en waaronder deze exodus plaats vond. Een men senleven was ook in die tijd qauw geteld en aan boord van de overvolle schepen eisten ziekten vooral vele kinderle vens. Bij de Zeeuwse groec bevond zich als emigrant Arjaan Kep- pel uit Tholen met zijn moeder en zusters. Over deze Thooise held de volgende week meer. SAMMETJE. den te hebben arriveerden wij na een vermoeiende reis op I I Augustus in Banjoemas. De dorpen en steden, waar wij doorgetrokken waren, waren doorgaans vernield. Vooral de Chinese bevolkingsgroepen heb ben veel te lijden gehad van het wrede geweld van de Repu bliek. Zonder veel omhaal zijn vrouwen en kinderen vermoord of weggevoèrd en over het lot der mannen valt helemaal niet veel te verlellen. Daar is maar één woord op zijn plaats: mati. Na enige tijd de omtrek verkend te hebben, waarbij wij vooral het oog lieten vallen op de residentie Banjoemas zelf en ook op de vesting Gombong, de dorpen Soekaradja en Poerwo kerto, werd door de leiding besloten de LTD 716e werk plaats als locale werkplaats in Poerwokerto te vestigen. Zo belandden wij in een suiker fabriek, of tenminste in de armzalige resten ervan en in de vroegere werkplaats is thans onze nieuwe werkplaats herrezen Overal vandaan hebben wij het en St-Philipsland gehouden 22 September in Café Bijl te Scherpenisse. Toen de voorzitter de heer D. L. Klompe de vergadering opende was de zaal vrij goed bezet het geen de voorzitter in zijn ope ningsrede een prettig verschijnsel vond. De notulen der vorige ver gadering werden hierna door den secretaris de heer Iz. Hage voorgelezen en ongewijzigd goedgekeurd, onder dank voor zijn redactie. Daarna werd het jaarverslag uitgebracht, het blijkt dat dè toestand niet ongunstig is doch de leden werden opgewekt om hun best te doen de maatschappij tot meerdere bloei le brengen, zulks in het belang der O.V.T. De secretaris werd voor dit verslag door den voorzitter dank gezegd. Hit het financiële verslag blijkt dat in de rubriek Paarden een winst van nagenoeg f0000 is gemaakt, de rubriek rundvee gaf een klein nadelig saldo le zien. De voorzilter deed een beroep op de deelnemers om in het belang der Maatschappij de waarde der verzekerde dieren niet te overdrijven, en brengt een woord van dank aan de financiële commissie voor de door hen verrichte werkzaam heden. De heer L, Dofst maakt de opme.iking dat toen een der leden van de commissie ver hinderd was zijn werkzaamheden te verrichten het plv. lid niet aanwezig was, dit vindt spr. niet juist. De voorzitter zegt dat dit niet goed is, als de plaatsvervanger tijdig bericht heeft gekregen dient hij die functie waar te nemen. Hierna werden met resp. 22 en 20 stemmen ais bestuursleden herbenoemd de heren C. J. van Westen en A. J. Groenewege, die dank zeggend voor het in' in hen geslelde vertrouwen, hun benoeming weder aannemen. De voorzitter wenst hen hier mede geluk en hoopt dat zij zoals voorheen de groei van O.V.T. zullen bevorderen Het Bestuur stelt voor de H.O. op te blijven bepalen, waar aan de vergadering haar goed keuring hecht. De heer Brooymans acht het gewenst dat de leden der finan ciële commissie steeds wisselen hij vind een oplossing indien een altredend lid niet wordt herbenoemd doch in diens plaats zijn vervanger word aangewezen terwijl dan een nieuw vervan gend lid word benoemd, die zo vervolgens de plaats van zijn degene die hij vervangt inneemt. De vergadering hecht hieraan haar goedkeuring. Als lid wordt benoemd de heer C. Kodde en als plaatsvervangend lid de heer P. J. Kloet, die desgevraagd verklaren deze functie op zich willen nemen. De voorzitter dankt de stem- opnemers de heren L. Dorst en J. P. Kloet voor hun moeite. Hierna rondvraag. De heer L. Dorst vraagt of de schatter ook zijn aandacht bij de schatting niet zou knnnen geven aan t.b.c. vee. De heer Brooymans pleit om koeien vrij van t.b.c.veel minder premie te laten betalen. Hierover ontstaat een gedachten- wisseling doch men ziel geen kans om tot een goede oplossing hiervoor te komen. Hierna sluit de Voorzilter met een woord van dank voor de goede opkomst de vergadering materiaal moeten slepen. Vooral in de vesting Gombong vonden wij veel bruikbaar materiaal, zoals draai banken, fraismachiries en boorinstallaties, die goed van pas kwamen. Van de week wordt de wei kplaalsovergedragen aan een burger-partij, die dan de boel zal leiden, terwijl wij verder gaan naar Salatiga, waar dezelfde opgave ons zal wachten. Zoals U weet ligt Salatiga ongeveer 40 km. van Djogja vandaan en wij naderen het hol van de leeuw dus wel heel dicht. Maar hoe eerder wij daar zullen zitten, hoe liever het ons zal zijn, want wij zijn het eeuwige onderhan delen beu. Dingen, die naluurlijk niet in de krant geschieven zijn en toch van de hoogste betekenis zijn en U wel zullen interes seren, zal ik even in het kort vermelden. Wist U, dat het 4e esquadron Pantserwagen» klaar stond om Djogja binnen te rukken Dat de weg vrij van versperringen was en het een koud kunstje geweest zou zijn om door te stoten'.' Dat ook het 2e en 3e esquadron klaarstonden omdoor te stoten? En dat nu die wegen zeer begrijpelijkerwijze versperd zijn door de republiek, zodat het een ongehoord karwei zal zijn om er doorheen te komen Allemaal de schuld van de fantaslen, die denken, dal ze dit „peulschilletje" wel even achter de groene tafel onder het genot van een goede sigaar kunnen uitmaken. Dat gisteren de lOÜOste bestand- schending na het geven van liet hernieuwde hevel: Slaakt het vuren op 5 Augustus jl. gemeld werd? Dat per dag gemiddeld twee doden en ettelijke gewon den zijn te betreuren en dat wij, kleine geesten, elke nacht met ons zevenen, een uur op wacht mreten staan om niet de kans te lopen dat de woning waarin wij liggen boven ons hoofd wordt afgebrand? En dat wij reeds meerdere malen door de heren republikeinen met een bezoek werden vereerd, waarbij wij dan in actie moeten komen En dat wij gewoqn accepteren dat zekere elementen in het Nederlandse volk ons voor moordenaars uitmaken? Dat wij heel gewone mensjes niet be grijpen, dat het ijzer niet ge smeed wordt, terwijl het nu heet is en dagelijks moeten aanzien dat Nederlandse eigen dommen zoals bruggen, onder nemingen en fabrieken onder liet motto: Politiek der ver schroeide aarde door de geëerde republiek Indonesia worden platgebrand? Ik denk dat U zich nu ongeveer een beeld kunt vormen van de werkelijke toesland op Java. U begrijpt misschien nu de stemming van ons, gewone sol daten en dat wij van de hoge politiek niets terug hebben en met afschuw in de houding slaan <voor de beruchte wapon- cariier met de donkere kist en de driekleur er over. We weten wel, dat hij, die daarin vervoerd wordt, voor niets is gevallen. Gelooft U, sinds dat U uit Indië vertrok, is de toestaud anders geworden. De actie, waarvan zoveel werd verwacht, is uitge lopen op een stichting van gruwelijke wanorde. Slechts aar zelend herstelt zich het lande lijke leven en beginnen de pas- sars in de dessa's zich weer te bevolken. De rijstvelden en de suikerrietvelden lagen een lange tijd onkewerkt stil en de ge volgen daarvan zijn duidelijk. De rubbertuinen zijn stuk voor stuk versneden door de onver laten en nog dagelijks moeten wij aanzien dat in plantages tegen de helling van de Slamat wel een dertigtal lampjes op de aanwezigheid van ploppers dui den, die met hun messen de tuinen vernielen.

Krantenbank Zeeland

Ierseksche en Thoolsche Courant | 1947 | | pagina 1