STAVENISSE, Juni 1947. Voorzitter en secretaris burge meester Verburg. Aanwezig alle leden. De voorz. opent de vergadering en doet mededeling waarom deze spoedeisende vergadering is belegd geworden. Spr. zegt tijdens een bespreking van bet college van Ged. Sta ten van Zeeland en ons college op Vrijdag Juni j.L.te Tholen werd ons gevraagd uwe verga dering voor te stellen een bij drage van 25 cent per inwoner per jaar gedurende 10 jaar te willen toekennen ten behoeve van de opheffing van de tol aan de Thoolse brug. Het Rijk zou de gehele schuld over nemen en de provincie Zeeland zou 120.000 bijdragen en de provincie Noord-Brabant 30000, indien echter de' pro vincie Noord-Brabant dit niet zou doen dan neemt de provin cie Zeeland deze 30000 erbij, zodat het dan wordt 150.000 Het Rijk is niet genegen om verder concessies te doen en verlangt van gemeenten op het eiland deze bijdrage. Burg. en weth. stellen dan ook voor gezien de omstandigheid, dat momenteel door de inge zetenen dezer gemeente per jaar veel meer aan tolgelden wordt betaald dan de gevraagde bijdrage van ongeveer 425. per jaar en gelet daarop dat de vrijmaking van de tol voor de bewoners van het eiland Tholen van groot belang moet worden geacht de gevraagde bijdrage toe te kennen. Deze bijdrage is voor 10 jaar en daarmede af. Weth. van der Slikke heelt nog de opmerking gemaakt dat wij weer achtergesteld worden bij andere streken, maar er zijn nog zoveel bruggen te herstel len en daar moeten de streken nu ook voor bij gaan dragen, omdat de financiën van het Rijk niet toelaten deze voor hun re kening te nemen. De stok staat achter de deur, want als wij niet mee werken dan komt de brug niet vrij. De voorzitter zegt de gemeente Tholen heeft nog geen besluit genomen, maar als zij er niet mee accoord zou gaan dan zou er een procedure komen en zou het weer langer duren, maar nu zou er enige druk uitge- oefencU/k" 'en worden op de gemeefite 'Tholen. De heer van Beveren beschouwd dit als een ultimatum waar we niet hiiiten kunnen. In principe is hij er tegen, maar we zullen toch gedwongen werden. De heer Hage vraagt als er gemeente tegen is of het dan niet doorgaat. De voorzitter antwoordt dan blijft het'gokken en duurt het weer langer. Weth. van der Slikke merkt op dat wanneer een gemeente het ryet doet dat er dan. ook niets gedaan kan worden. De Voorz. zegt het rijk heeft zijn toezegging gedaan, de provincie ook maar dat moet nog in de staten komen. Dhr Leune zegf het is 25 cent per inwoner voor elke gemeenle maar er zijn toch gemeenten die er meer belang bij hebben dan onze gemeente, was het dan niet beter geweest dat het anders verdeeld was geworden, zodat de ene gemeente meer betaald dan de andere. De Voorz. antwoordt dat dit dezelfde opmerking is die weth. van der Slikke heeft gemaakt maar dat verschil is niet uitte drukken en daarom is het voor elke gemeente hetzelfde bedrag. Dhr Leune zou graag zien dat dat oude privclege van lOOOjaar geleden maar word opgeruimd. De Voorz. antwoordt dat de gemeente Tholen er geen voor deel van heeft. Dhr Tazelaar zegt de gemeente Tholen moet een geweldig offer brengen als dit doorgaat, liet is altijd een groote fout geweest, dat alle gemeentpn niet mee hebben geholpen die brug le bouwen.. Spr. meent dat men zeer zeker verplicht is enthousiast voor le stemmen, maar zou de con ditie er bij willen maken, indien de andere gemeenten ook mee helpen. Tholen heeft de grootste strop, doordat «le andere ge meenten een groote fout hebben gemaakt. Dhr Leune had indertijd best zelf die Ijy'ug willen bouwen, als hij er maar geld voor had kunnen krijgen. Weill. Potappel meent dat dit praten is nu men weel wat er gebeurd is. Dhr van Beveren heeft zijnoor eens te luisteren gelegd bij andere gemeenten in het eiland en zij zullen allen voorstemmen maar onder protest. Weill, van der Slikke merkt op dat alle dag. besturen de toezegging hebben gedaan de raad te overtuigen-dit voorstel aan te nemen en hij is er van overtuigt dat het ook zal ge beuren. Dhr Leune meent dat de ge meente Stavenisse er niet zoveel belang bij heeft dat er geen bruggeld meer betaald moet worden, maar wel de inwoners van Tholen. Dhr Tazelaar zegt maar de ge meente Tholen ontvangt zoveel minder als winst in de de meentekas Met alg. stemmen wordt het voorstel van burg. en wetb- aangenomen. Burg. en Weth. bieden aan de gemeenterekening over 1944. De Voorz. leest het rapport voor van het centraal bureau van verificatie van de Ver. van Ned. Gemeenten en daaruit blijkt dat ze in orde is bevonde De rekening word met alg. stemmen voorlopig vastgesteld in ontvang op 77802.14 en in mlgaaf op 75713.97 alzo een batig saldo van f2018.17 voor de gewone dienst en de kapitaal- dienst in ontvang en uitgaaf op 13895.17. Na 'ampele bespieking wordt burg. en weth. machtiging ver leend tot het aankopen van het Bosch van de familie de Leek de Glercq. Een verzoek van llendrikse om een septictank te mogen plaatsen. Burg. en weth. stellen voor dit verz,oek in te willigen, waartoe met alg. stemmen besloten wordt. De Voorz. deelt mede dat er bericht is ingekomen dat de klok in April '1948 geleverd zal worden. Burg en Weth. stellen voor om de verordening haven en kade- gelden vast te stellen met de volgende wijzigingen en wel het onderscheid tussen zeil en motorschepen komt te vervallen zodat voor beide het tarief van 10 cent per ton gebit, de abon nementen te geven per halfjaar en per jaar en voor de beurt schippers geen 90% reductie zoals voorheen, maar een abon nement en dan 12 per M3. pet- jaar en 1.25 per M3 per halfjaar Met alg. stemmen word dit goedgevonden. Een verzoek van de rijksveeleelt- consulent in Zeeland om een subsidie voor de geitenfok- vereniging. Burg. en Weth. stellen voor hierop afwijzend te beschikken waartoe met tegen stemmen besloten wordt. Tegen waren de heren van Beveren en Tazelaar. Een verzoek van de Muziek vereniging om een jaarlijkse subsidie. De meerderheid an burg. en weth. is er tegen, maardebur- bemeester is er voor gezien het belang dat er op een plaats een muziekvereniging is, De heren Leune en Tazelaar verklaren zich voor subsidie. De heer Stoutjesdijk zegt dat deze vereniging moet trachten donateurs te krijgen en liet niet van de gemeente moet krijgen. De voorzitter zegt dat het hem genoegen doet dat er een mu ziekvereniging en ook een zang vereniging is en acht het niet goed dat de gemeente afzijdig blijft. De heer van Beveren zegt dat er ontzettend veel geld nodig is voor een muziekvereniging en wanneer het niet nodig was dan had men niet hij de ge- meerite aangeklopt, maar men is nog maar pas bezig de men sen hebben nog niets kunnen horen en hoe kan men dan om donateurs gaan. De heer Leune zou een subsi die willen geven als blijk dat wij de muziek waarderen. Weth. van der Slikke was er niet tegen voor de muziek, maar gezien de linancieële toestand van de gemeente, liet is een vereniging opgekomen uit het volk en moet dan ook doorliet volk worden gefinancierd en daarom achtte hij de subsidie niet op zijn plaats. Nu bijech ter de toelichting van den heer van Beveren heeft gehoord is hij er wel voor om het jaar te geven. De voorzitter zegt nu is er dus een meerderheid van burg. en weth. en stelt hij voor om voor 1947 een subsidie te geven van 75.-. Met tegen -stemmen wordt dit voorstel aangenomen. Tegen de heren Potappel en llage. De voorzitter zegt dat er op de vergadering met het college van Ged. staten over het steiger is gesproken en gevraagd is om dan niet zo'n groot steiger meer te maken, maar een' kleiner. Het moet nog nader-door burg. en weth. schriftelijk worden toegelicht. Ook is er toegezegd dat het volgend jaar de wegverbetering zal komen. De voorz. sluit hierna onder dank voor de aangename be spreking en voor de genomen hesluiten de vergadering. DE ROTTE STEE IN ONZE SAMENLEVING KNOEIENDE AMBTENAREN Het Rijksbureau voor hout op het hellend vlak De Culemborgse meubelfabrikan ten, wie een paar maanden geleden, op grond van bij hen geconstateerde overtredingen van de distributiebe palingen, door het Rijksbureau voor Hout voor onbepaalde tijd de be voegdheid tot voortzetting van het bedrijf werd ontnomen, zullen zich, evenals wij en wellicht duizenden andere landgenoten, de handen ver baasd en geërgerd ineen geslagen hebben toen het ontstellende bericht bekend weid, dat 19 ambtenaren van hetzelfde Rijksbureau, dat zo voortvarend meende te moeten zijn „paal en pe#k te, stellen" aan distri butieovertredingen door sommige ingeschrevenen, tezamen met 27 an dere beambten van het B.O.V.A.G.- bureau in arrest zijn gesteld. Hier volgt eerst het bericht De districtscommandant van de Rijkspolitie te Amsterdam heeft in gegrepen in een grote corruptie zaak, waarbij ambtenaren en amb tenaressen van verscheidene Rijks- bureaux zijn betrokken. Zij bleken op ergerlijke wijze te hebben omge sprongen met toewijzingen voor hout, glas en petrolgum. Veertig ambtenaren en ambtenaressen zijn voor de Officier van Justitie geleid, tegen verscheidene andere personen, onder wie een aantal burgers, is pro ces-verbaal opgemaakt. Bij het on derzoek is komen vast te staan, dat de betrokkenen op grove wijze mis bruik hebben gemaakt van het ver trouwen, dat men in hen stelde. Deze corruptie-zaak kwam enige tijd geleden aan het rollen, toen een wachtmeester van de Rijkspolitie te Aalsmeer bij een caféhouder aldaar een partij nieuw hout ontdekte, dat de caféhouder wilde gebruiken voqi- het maken van enige nieuwe lood sen. Toen bij het eerste verhoor bleek, dat de caféhouder aan deze houttoewijzing was gekomen door de chauffeur van de directie van het Rijksbureau voor Hout, begreep de wachtmeester, dat hier iets niet pluis was. Hij waarschuwde zijn dis trictscommandant te Amsterdam, die twee ervaren rechercheurs met het onderzoek belastte. Binnen twee dagen werd hun tfuidelijk, dat hier onmiddellijk en krachtig moest wor den ingegrepen, zo men de daders te pakken wilde krijgen. Zo kwam men terecht bij het Centraal Bureau voor Hout, bij het Rijksbureau voor Hout, bij de B.O.V.A.G., de Onder vakgroep Automobiel- en Motorrij wielreparatiebedrijven. Op het Cen traal Bureau voor Hout, alsmede op het Rijksbureau voor Hout, bleek men te kust en te keur houttoewij zingen te hebben uitgegeven voor allerlei kantoormensen. Zo kreeg een kantoorjuffrouw een toewijzing voor M'i hout om een ameuble ment te laten maken. Een ander lid van het personeel kreeg tot vier maal toe een toewijzing voor hout om een tuinhuisje 'te maken. Een ander kreeg een toewijzing omdat hij familie uit Indië over kreeg, enz. Ook werden voor grote bedragen toewijzingen aan duistere lieden ver kocht. Het hout werd gebruikt o.m. voor het betimmeren van wanden in kroegen, het werd verkocht aan aannemers, enz. Terwijl in de ge teisterde gebieden de mensen nog in kippenhokken huizen, omdat er geen hout voorradig is, verdween hier het hout naar de zwarte handel. Bij het verder onderzoek bleek dat er met de toewijzingen van glas, die het Centraal Bureau voor Hout kreeg, hetzelfde gebeurde. Glasbon nen werden verkocht aan allerlei aannemers, die er geen recht op hadden. Het glas werd verwerkt in toonkamers, enz. Steeds verder grijpende kwam de Rijkspolitie terecht bij de B.O.V.A.G., waar geknoeid werd met toewijzingen van glas voor auto's en de toewijzingen voor petroleum, die bestemd waren voor garagehouders, doch in het bezit kwamen van be stuursleden van de Ondervakgroep, kantoorbedienden en goede relaties. De secretaris van de B.O.V.A.G. een bezoldigd bestuurslid en ver scheidene andere „heren" werden gearresteerd. Men ging bij de B.O.V.A.G. zelfs zo ver, dat men •fcrj het Rijksbureau in Den Haag een verhoging van het petroleumrant- soen, dat 18.000 liter per maand bedroeg, aanvroeg. Inderdaad werd de toewijzing tot 24.000 liter ver hoogd. Die 6.000 liter zijn natuurlijk niets vergeleken bij die die een ons be kende fabrikant hier in de stad een tijdje geleden aanvroeg ter verho ging van de bestaande toewijzing van liter per maand en die prompt bezoek kreeg van een ambtenaar, om uit te maken of deze verhoging in overeenstemming was met zijn „basis-verbruik" in 1939, hetwelk liter per maand moest hebben be dragen. Hij kreeg geen druppel meer. Dat voor zover het de petroleum betreft. Hoe geheel anders ligt de zaak echter nog als het over hout gaat. De fabrikanten, die, het wach ten op het afkomen van de toewij zingen moe, zelf probeerden de zo dringend noodzakelijke grondstof fen te kopen, kregen de kous op de kop. Het personeel ging op het wan kele gezag van het Rijksbureau voor Hout de straat op en zij hadden de plicht het loon door te betalen. Een kroegbaas, die zijn tent voor de een of andere duistere gelegenheid wat op wil laten tuigen, krijgt raison van een fles jenever, net zoveel hout als hij maar nodig heeft. De men sen in de door de oorlog zwaar ge troffen gebieden zien met ernstige bezorgdheid de komst van de tweede winter in hun holen tegemoet. Geen hout voor een snelle en afdoende op lossing op het stuk van de woning nood, maar wel voor onbetekenen de kantoordame, die maar even M'i krijgt om een ameublement te laten maken De voorstanders van dat soort economie, dat door leiding „van bo ven af" wil trachten een staatscon trole-apparaat van heb-ik-jou-daar in het leven te houden, beleven een zwarte dag, want hun gelederen dunnen uit bij deze en dergelijke ge legenheden en het is nog maar de vraag, of het hier het kaf is, dat hardhandig van het koren wordt ge scheiden. Wij erkennen de noodzakelijk heid van een goed en doeltreffend functionerend distributie-apparaat, maar wij vragen uit naam van het hele Nederlandse bedrijfsleven, om een snelle en voorbeeldige oplossing van een probleem als dit, het pro- bleem van de knoeiende ambtena ren. Een drastische besnoeiing van het overdreven grote ambtenaren corps is een stap op de goede weg. De welvaart van het land wordt niet geboren achter het bureau van een ambtenaar. De welvaart maakt een arbeider, die aan een draaibank staat en die met uiterste toewijding en nauwkeurigheid een goed werk stuk levert. De welvaart komt van een zakenman, die van de ochtend tot de avond vervuld is van de wil, zijn zaak tot bloei te brengen door zijn klanten de beste waar en de beste service te geven. De welvaart komt ook van de directeur, die als een bekwaam kapitein op de brug van zijn onderneming staat en met onverflauwde energie en geestdrift zijn medewerkers aanvoert en altijd gereed is om moeilijkheden te over winnen en kansen te verwerkelijken. Welvaart komt niet van het dame tje, dat gezeten echter een statig bureau, de ene sigaret na de andere rookt en bij tijd en wijle eens naar haar buurman, mede-ambtenaar kijkt, teneinde hem deelgenoot in haar hartsgeheimen te maken. Welvaart is een begrip, dat een niet-zakenman moeilijk kan omvat ten. Wie in de strijd om het dage lijks bestaan ieder oogenblik paraat moet zijn, geen stilstand kan velen, omdat dat achteruitgang betekent, ergert zich dood als hij ziet hoe zijn belangen in bepaalde kringen, in dienst van de overheid, worden be hartigd. Dat mag en dat kan niet langer De taak van de Staat en de in zijn dienst zijnde ambtenaren is de algemene voorwaarden voor het economisch leven zo te regelen, dat het particuliere initiatief tot volle ontwikkeling kan komen. Wat zien we vandaag De zakenman kan weken, ja zelfs maanden lang van het ene overheidsbureau naar het andere lopen om een vergunning of een toewijzing en 9/10e van zijn energie gebruiken om bij de een of andere overheids-instantie zijn za ken te bepleiten en dan nog dikwijls tevergeefs. Wij ontkennen niet, dat de Overheid over bekwame krachten beschikt, evenmin als wij ontkennen, dat de thans heersende corruptie niet alleen aan de ambtenaren mag worden geweten, maar dat ook de ondernemers, die er, gedekt door rijksbureaux, gebruik van maken, deze corruptie veroorzaken. Maar iedere bekwame kracht is nog niet in staat iets van het zakenleven te begrijpen. Het is vooral de sfeer van het ambtelijke leven, die vreemd staat tegenover de zakenwereld. Wij zien nog maar af van de onrecht vaardigheid, die dikwijls het gevolg is van het feit, dat de een gedaan krijgt, wat de ander niet wordt toe gestaan. Wij bedoelen geen omko perij, maar wij hebben het oog op het simpele feit, dat nog steeds het Latijnse spreekwoord geldt, dat aan Jupiter wordt toegestaan, wat zijn os niet geoorloofd is. Het schandelijk gebrek aan ver antwoordelijkheidsgevoel bij sommi ge ambtenaren speelt het Neder landse volk ernstig parten. De rem van onze vooruitgang is de knoeiende ambtenaar. Wij zien reikhalzend uit naar de eerste ernstjge poging, die een we zenlijk goede stap zal betekenen in de richting van een vrije handel en een vrij bedrijfsleven. Aan een inderdaad goede regering om te bepaïen in welke mate zij die vrijheid kan en moet verschaffen, wil het „Nederland, een vrij land", niet een paskwil worden. GRAANREGELING VOOR DE OOGST 1947 De mogelijkheden tot import van granen zijn nog zeer beprekt. De aanvoeren in de beide na oorlogse jaren bedroegen nog geen 50 van hetgeen Neder land vóór de oorlog gemiddeld aan granen importeerde. De voor uitzichten voor het seizoen 1947- 1948 zijn nog geheel onzeker en er zal ernstig rekening mede moe ten worden gehouden, dat ook in het komende seizoen aanmerke lijk minder graan geïmporteerd zal kunnen worden dan nodig zou zijn om een normale behoefte te dekken. Vrije aankoop in het buitenland is nog niet mogelijk, aangezien de internationale orga nisaties op het gebied van de voedselvoorziening de in de ex portlanden beschikbaar komende voorraden toewijzen op basis van de behoefte voor de directe men selijke consumptie. Het is niet alleen practisch uitgesloten, dat voor veevoederdoeleinden graan in het buitenland aangekocht kan worden, doch granèn, welke nor maal voor veevoeder werden aan gewend, worden thans voor men selijke consumptie toegewezen. Zo wordt in ons land reeds ge durende enkele maanden maïs in het brood verwerkt. Er moet op worden gerekend, dat ook in het aanstaande seizoen de voor uitvoer in de exporterende landen beschikbaar komende hoe veelheden graan niet toereikend zijn om de behoeften van de im porterende landen te kunnen dekken. Voor de voorziening van mens en dier zal Nederland in het sei zoen 1947-1948 dan ook voor een belangrijk percentage op de in landse graanoogst zijn aange wezen. Er zal daarbij in de eerste plaats voor moeten worden ge zorgd, dat de broodgraanvoor ziening voor een zo hoog mogelijk percentage uit de eigen oogst wordt gedekt, terwijl daarnaast zekere hoeveelheden beschikbaar zullen moeten komen voor de grutterswarenvoorziening e.d. Van de granen, welke niet direct voor de genoemde doeleinden nodig zijn, zullen voor zover mogelijk redelijke hoeveelheden aan de telers worden toegewezen voor aanwending in eigen bedrijf. De resterende hoeveelheden zullen beschikbaar moeten komen voor de veevoederdistributie. Van telerszijde is verzocht de leveringsverplichting aan de land bouwers op ie leggen in de vorm van een aanslag, waarbij niet wordt uitgegaan van de feitelijke dorsresultaten. Aangezien een aanslagregeling evenwel slechts dan is uit te voeren, wanneer van een „soepele" leveringsverplich ting kan worden uitgegaan, kon het Ministerie van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening, daarbij rekening houdende met de huidige moeilijke graanpositie, hiertoe niet over de gehele lijn overgaan. In het bijzonder voor de tarwe, welke voor een zo hoog mogelijk percentage beschikbaar moet komen, alsmede voor rogge en gerst voor zover deze wordt geteeld op de bedrijven met een naar verhouding geringe vee bezetting zal de leveringsver plichting gebaseerd moeten wor den op de feitelijke dorsresultaten, zodat in deze gevallen de z.g. dorsregeling moet worden toege past. In de overige gevallen zal de ie leveren hoeveelheid worden vastgesteld in de vorm van een aanslag, waarbij zoveel mogelijk rekening zal worden gehouden met de veevoederbehoeften op de eigen bedrijven en met de op brengstmogelijkheden. Een soortgelijke regeling heeft in het afgelopen jaar bevredigend gewerkt, zodat vertrouwd mag worden, dat de graanverbouwers ook in het komende seizoen zullen medewerken de graanvoorziening van het land op deze wijze zoveel mogelijk te verzekeren. De telers moeten de verplicht te leveren granen, alsmede de hoe veelheden, welke niet verplicht behoeven te worden geleverd, doch niet voor gebruik in eigen bedrijf worden aangewend, leve ren aan een erkend graan- en/of zaaizaadhandelaar tegen inne ming van een z.g. afleveringsbe- wijs, dat door de ontvangende handelaar moet worden afge geven. Nadere bijzonderheden ten aan zien van de uitvoering van de graanregeling zullen door de Pro vinciale Voedselcommissarissen bekend worden gemaakt.

Krantenbank Zeeland

Ierseksche en Thoolsche Courant | 1947 | | pagina 4