Hoe de Thoolse brug na talloze pogingen die ruim vijf tig jaren duurden eindelijk tot stand kwam, waarbij de gemeentebesturen in het eiland zich steeds afzijdig hielden. De pogingen die herhaaldelijk teerden ondernomen om de brug tolvrij te krijgen mislukten en THANS JS HET VOORUITZICHT DAT NOG DIT JAAR DE TOL ZAL VER VALLEN WAARIN OPGENOMEN DE IERSEKSE EN THOOLSE COURANT Het nieuwe Veilingsgebouw. Vrijdag 20 Juni 1947 No. 25 Druk en uitgave Twee en zestigste jaargang Nieuwsblad voor het Eiland Tholen Tholen, Poortvliet, Scherpenisse, St-Maartensdijk, Stavenisse, St-Annaland, Oud-Vossemeer en St-Philipsland Brieven uit het eiland Zondagsdienst Artsen Wat is het jaren geleden, dat men pogingen in het werk stelde om te komen tot overbrugging van de Eendracht. Eerst in 1865 kwam de toen malige Kamer van Koophandel te Bergen op Zoom met het verzoek om over de Eendracht bij Tholen een brug te bouwen. Deze pogingen liepen op niets uit, wel bestond er enige belang stelling, doch de gemeenten op het eiland Tholen zelf voelden er niet veel voor een cent te offeren om een betere verbinding te krijgen. Toch was het gemeentebestuur van Tholen bereid om een offer te brengen en door het totstand- brengen van een verbinding door middel van een brug, het alge meen belang te dienen. Want in de loop van 1872 richtte de ge meente Tholen zich met een ver zoek tot de minister van Binnen landse Zaken om de overbrugging van de Eendracht bij Tholen te willen bevorderen. Hierbij wees het gemeentebe stuur er op, dat een overbrugging, dus een betere verbinding met de vaste wal van Brabant, voor het eiland Tholen met een oppervlakte van 13236 ha en een bevolking van 12500 zielen, noodzakelijk is te achten. Uit het antwoord, dat het ge meentebestuur uit Den Haag ont ving, blijkt wel, dat het eiland Tholen toen reeds een „vergeten eiland" was, want op de adressen kwam de mededeling, dat de over brugging niet van zo'n groot be lang was om hiervoor zo aanzien lijke uitgaven uit rijks schatkist te doen. De opgemaakte begroting, waar in een som was berekend om de gemeente Tholen schadeloos te stellen voor het verlies van de in komsten uit het veer, bedroeg slechts f234.000. De gemeente Bergen op Zoom schreef d.d. Maart 1873, dat zij zonder enige voorwaarde een som van 10.000 voor de overbrugging aan Tholen zou afstaan. Maar daar kwam een nieuw schrijven, gedateerd 15 Maart 1873 waarin de gemeente Bergen op Zoom wel veel weet te beloven, doch de beurs gesloten wilde houden. Men hore op den 15 Mrt. 1873. Bij deze hebben wij de eer te berigten, dat in onze missive van dezer, no. 91, eene ver gissing heeft plaats gehad, daarin wordt gezegddat in de kosten van overbrugging der rivier de Eendragt, eene bijdrage uit de gemeentekas zal worden verleend van 10.000.tegen een billijke interest en met aflossing van kapitaal, welke zinsnede be hoort te luiden „mits uit de opbrengst van het te heffen brug- of tol geld, de rente en aflossing van kapitaal aan deze ge meente worde uitbetaald op denzelfden voet en per centsgewijze, zoals ten op zichte met anderen zal plaats hebben." Burgem. en weth. van Bergen op Zoom, (get.) van Hasselt. De Secretaris, (get.) la Fontijn. Vanzelfs wrekend was het ge meentebes .uur zeer teleurgesteld met dit antwoord, omdat Bergen op Zoom zeer grote belangen heeft met een béter verkeer van Tholen met de vaste wal van N.-Brabant. En waar de pogingen om andere belanghebbenden te doen bij dragen in de kosten van brugge- bouw niet gelukten, schreef de commissie 12 Februari 1879 als volgt De commissie belast geweest met het doen vervaardigen van een ontwerp tot overbrugging van de rivier de Eendracht voor deze gemeente, heeft de eer uwe vergadering mede te deelen, dat het haar na her haalde pogingen niet is mogen gelukken haar doel te berei ken en mitsdien hare taak als beëindigd beschouwtdat zij tengevolge daarvan de nog in kas zijnde gelden als overschot der in de onderscheiden ge meenten voor bovenstaande doel bijeengebrachte vrijwil lige bijdragen tot dekking der onkosten in rekening heeft ver antwoord en het aandeel in het goed slot in evenredigheid van de inschrijving aan de onderscheidene belanghebben den is uitgekeerd dat zij alsnu vermeend heeft alle de bescheiden en de daar bij behoorende teekeningen aan bestuur dezer gemeente in bewaring te moeten geven en mitsdien de eer heeft boven genoemde stukken tot dat einde bij deze aan 'Uwe ver gadering te zenden. De commissie voornoemd, Namens dezelve, (get.) de Casembroot. Aan heeren Burgemeester en wethouders der gemeente Tholen. En toen ging de zaak op de oude voet door. Er kwam een rij tuig aan de Brabantse zijde en men zag aan het veer eerst uit of er soms van Thoolse kant nog meerderen kwamen, die gebruik wilden maken van de pont en daarna ging men varen en aan de Brabantse zijde ging het al evenzo. En aan ijsgang was men des winters gewoon, of men een vlotte overtocht had, of een of meer uren in het ijs bleef steken, dat nam men op de koop toe, het veer bleef. Maar de tijd veranderde, het rijwielverkeer werd drukker, ook dat per as nam toe en zo schreef men 1908 toen 23 October een voorlopige commissie werd inge steld, die zich weder met brug- plannen ging bezig houden. Com missieleden warenMollink, voorz.Asselbergs Az. Hulshof, Bergen op Zoom Mastboom, HalsterenOver man Jhr. van Vredenburch van de VeldeWage- maker, TholenPolderman, St. Maartensdijk en Bevin, secretaris, Bergen op Zoom. Dit comité nam enige informa ties hier en daar, doch ook dit hield op met zijn pogingen en werd dit comité ontbonden. Toen kwam er in 1912 weer nieuw leven. Uit de Thoolse bur gerij werd een comité opgericht bestaande uit de herenJhr. de Casembroot, lid van Ged. Staten van Zeeland, Wagtho, Nots van de Velde, van der Stel, Schot en Amsing Jr. Dit ging verder en men vroeg aan de firma Kloos te Kinderdijk een plan te maken van een brug over de Eendracht, doch men moest eerst vergunning van Rijks waterstaat hebben, omdat nage gaan moest worden of bij het daar stellen van een brug op pijlers er geen gevaar bestond van aan slibbing. Toch kon het comité doorgaan, wijlen de heer Verlinden te Bergen op Zoom bezocht een algemene vergadering door het comité uitgeschreven en toonde een ontwerp van de Thoolse brug, gemaakt door ingenieur Kuy- pers en uit dit plcn ontstond later de brug. Er kwam enig uitstel, omdat door een geprojecteerde locaal- spoorweg de brug in dit plan werd'! betrokken, doch toen door de oor log 1914-1918 de bouwkosten enorm opliepen kwam er van dit plan niets en bleef het veer eem obstakel voor het na de oorlogs-l jaren zo enorm toegenomen auto-[ verkeer. Toch zou het nog een tiental! jaren duren vooraleer de brug over de Eendracht er kwam en de meesten onzer herinneren zich nog de 12 October 1928, toen de brug in gebruik werd gesteld. Toen deden zich hoe langer hoe meer. gevoelen de grote lasten, die het wegvervoer te betalen had bij de passage en er werd een tiental jaren geleden een comité gevormd bestaande uit dFrn. Amsing Jr., ivi. naayér en Ir. Wagtho te Tholen, Hage te St. Maartens dijk en Stoel te Stavenisse. Veel pogingen werden aange wend om tot een goed resultaat te geraken, zowel in Middelburg en Den Haag voelde men het goed recht om de Thoolse brug tolvrij te maken. De gemeentebesturen op ons eiland wilden geen toe zegging geven, dat zij daadwer kelijk steun zouden verlenen en dat maakte op het ministerie van Waterstaat te Den Haag geen beste indruk. Toen bij een her haald bezoek aan minister Lith de Jeude, deze bewindsman mede deelde, dat landsmiddelen het niet toelieten een belangrijk bedrag voor afkoop te voteren, moest ook dit comité zijn werkzaamheden staken. Doch nu schijnt er kans te zijn, dat de brug te Tholen vrij van tol komt. Door de Commissaris der Konin gin in Zeeland zijn de gemeente besturen op ons eiland verzocht mede te delen, of zij bereid zijn gedurende 10 jaren een bedrag van 25 cent per inwoner af te staan, teneinde mede bij te dragen in het tolvrij maken van de brug. Er is dus kans, dat de brug vrij komt, doch er is een maar bij en dat raakt de belangen der ge meente Tholen. Deze gemeente heeft op eigen risico in 1928 de brug laten bouwen, kreeg, omdat haar rechten voor tolheffing vast stonden, het recht tot het heffen van bruggeld. Het zou dus wel een zeer grote onbillijkheid zijn als zij geen compensatie zou krijgen voor het verlies van de inkomsten, temeer waar het ge meentebestuur van Tholen altijd getoond heeft een open oog te hebben voor het algemeen belang en de som, die zij vraagt als com pensatie voor het verlies van de tolgeldheffing, niet bijzonder groot is. Men dient het recht niet te verkrachten. Laten wij dus maar hopen, dat de brug vrij van tol komt en ieder der betrokkenen tevreden zal zijn. Een tolvrije brug kan niet anders zijn dan in het belang van ons eiland met zijn ruim 17000 in woners. THOLEN Zaterdagmiddag had de ope ning plaats van het nieuwe vei lingsgebouw van de veilingsver eniging „De Eendracht" alhier. Bij deze opening waren aanwezig het bestuur van de veilingsvereniging, de burgemeester van Tholen, wet houder van den Berge en tal van genodigden. Om uur vertrok men van het oude veilingsgebouw naar het nieuwe. Het is een grote verbetering, beneden heeft men een grote opslagplaats, boven een cantine en het veilingslokaal, be nevens de kantoren voor veilings- meester en directeur. De directeur deelde mede, dat in dit gebouw de officiële toe spraken niet gehouden zouden worden, maar alleen een- veiling. Er zouden geveild worden drie mandjes aardbeien. De keur meester, de heer Ouaak van St. Maartensdijk verklaarde, dat zij goed waren en werd de klok in het werk gesteld. Na deze mand jes werd nog een taart geveild, toen werd de heer Ouaak niet ge vraagd om te keuren. Na deze eerste veiling ging men naar hotel Engelvaart voor de officiële opening. Hei eerst werd het woord gevoerd door de voor zitter, de heer van Gorsel. Hij heette de aanwezigen welkom, in bijzonder de burgemeester van Tholen. Spr. gaf een overzicht hoe het bestuur in 1943 de noodzake lijkheid al inzag om naar een Zondag 22 Juni 1947 Voor de gemeenten Tholen, Oud- Vossemeer, Nieuw-Vosmeer en St. Philipsland: Duinker te Tholen en Bruijnzeelte St. Phi lipsland. groter gebouw uit te zien, maar door de inundatie van het eiland werden deze plannen de bodem ingeslagen. Na de inundatie toen men weer aanpakte, begon de zaak weer te draaien en in 1946 had men dan ook te kampen met plaatsruimte. Toen heeft het be stuur de algemene vergadering voorgesteld het thans in gebruik genomen gebouw aan te kopen en te doen verbouwen. Dit voor stel werd met bijna algemene stemmen aangenomen. Men is toen dadelijk aan het werk ge gaan en na maanden is men thans zover, dat men juist voor de vroege aardappelveilingen be ginnen, verhuisd is. Spr. zeide, dat men heeft kun nen zien over welke flinke opslag ruimte men beschikt, een behoor lijk veilingslokaal, kantoren en cantine en het is dan ook niet overdreven als hij zegt, dat dit een belangrijke verbetering is. Spr. bracht dank aan het ge meentebestuur van Tholen voor zijn medewerking tot het ver krijgen van de bouwvergunning, aan de uitvoerder van de ver bouwing, de heer Hessing uit Utrecht en aan de heer Visser, die het schilderwerk heeft aangeno men. Met de wens, dat dit gebouw ook spoedig te klein moge zijn, eindigde spr. en promoveerde de directeur, de heer Labeur, tot cere moniemeester voor dit samenzijn. De heer Labeur, het woord nemende, dankte de voorzitter voor zijn promotie en het in hem gestelde vertrouwen. In de eerste plaats wendde spr. zich tot het bestuur. Het is nu on geveer jaar geleden, dat hij in functie trad en hij kan zeggen, dat de veiling een uitstekend bestuur heeft. Bij de absoluut noodzake lijke voorzichtigheid beschikt het ook over de zo nodige vooruit strevendheid. Steeds is en was er een open oor voor de moeilijk heden, welke er waren, steeds werd alles gedaan om deze opge lost te krijgen. Spr. denkt aan de verbetering van de statuten, waar door de leden meer gebonden werden aan de veiling. Het ledental breidde uit van 100 tot 250 en thans de tot stand gekomen verbetering van het ge bouw. Spr. bracht namens het personeel dank voor deze verbete ring, waardoor het werk verge makkelijkt. Zij hopen daar dan ook tot volle tevredenheid hun werk te verrichten. Nu richtte hij het woord tot de kopers. Hoewel het oude gebouw primitief was, was er toch steeds een goede sfeer en een bepaalde gemoedelijkheid. Er is menige vrolijke noot geweest en spreker bracht er enkele van naar voren. Hij begon met te zeggen, dat het steeds iets aparts was, wanneer men van onder de klok of vanaf een andere plaats de gezichten van de kopers tijdens het veilen observeerde. Iedere koper heeft zijn aparte stijl, welke vooral uit komt als er spanning is. De een is beweeglijk, de ander afleidend, een volgende kalm enz. Spr. denkt b.v. aan de kleine Tilburgenaar, Piet de Gouw, het was voor een buitenstaander steeds weer ver makelijk zijn reacties bij het af drukken gade te slaan. Voor het veilen keurde hij de partijen en noteerde de uit te leg gen prijzen, waaraan hij zich strikt hield, concurrentie of geen con currentie. Steeds klaagde hij over de rij vrachtwagens met bloem kool, welke er elke dag uit Noord- Holland in Tilburg kwamen, en als hij afdrukte, was het steeds te duur en verontschuldigde hij zich bij zoon of buurman. Beweeglijk van top tot teen is de kleine man met petje, goed toebedeelde neus en klein snorretje. Commentaar bij alles wat hij doet en ziet. Koper no. 11. Met koninklijk gebaar drukt hij af, grijpt voornaam zijn FIRMA POT, Tholen Telefoon 16. Postrek. 1043 Dit blad verschijnt eiken Vrijdag. Prijs per kwartaal 0.90 cent disp.kosten Losse nummers cent. URANT Advertentiën millimeter 10 cent, met een minimum van f2. De advertenties worden gemeten van lijn tot lijn. Advertenties onder no.of te bevragen bij het bureau dezer courant 25 ct. extra Mijn zoon was met de Pink steren thuis. Hij had een inte ressant boek om te lezen bij zich. Het dagboek van Ciano de graaf en schoonzoon van Mussolini, jaren lang minister van Buitenlandse zaken van Italië en tenslotte tegen de ineenstorting van zijn land in de oorlog op last van de moffen gefusilleerd. Als het niet te mooi gemaakt is, was de man niet zo schurk als zijn schoon vader. Hij beschrijft uitvoerig het diplomatieke leven en de gebeurtenissen op dat terrein die aan de oorlog voorafgin gen evenals die gedurende de oorlog. Van de Duitsers en hun schoftig, heerszuchtig op treden hadden de Italianen gauw genoeg. Onze gezant komt er slecht bij hem af; meer waardering had hij voor Colijn, die hem een keer be zocht. Een van de mooiste verhalen, hoewel niet serieus bedoeld, is die over de oor logsverklaring van Hongarije aan de Verenigde Staten van Noord-Amerika. De Hongaarse gezant, in opdracht van het Hongaarse staatshoofd, Admi raal Horthy, gestuurd, wordt door een Amerikaanse beamb te ontvangen. Deze is blijk baar niet al te goed op de hoogte van de Europese toe standen en hij vraagt „Is Hongarije een republiek" »Nee, een Koninkrijk" is het antwoord. »Hebt dan een Koning, vraagt opnieuw de Amerikaan „Nee, een admiraal"; zegt de Hongaar. „Een Admiraal", verwondert zich de Amerikaan, „hebt dan een vloot". „Nee," legt de Hongaar uit, „we hebben geen vloot, we hebben immers geen havens". „Wilt dan havens van Ame rika" informeert de beambte, en als dat niet het geval blijkt te zijn en ook niet van Enge land, wil hij weten „van wie dan wel". „Van Roemenie", beweert de Hongaar. „Gaat Roemenië dan ook de oorlog verklaren", vraagt de Amerikaan. „Nee, dat is immers onze bond genoot", zegt de gezant. En dan is het de Amerikaan be" slist duidelijk. SAMMETIE

Krantenbank Zeeland

Ierseksche en Thoolsche Courant | 1947 | | pagina 1