kfAARIN OPGENOMEN DE IERSEKSCHE EN THOOLSCHE COURANT
MUITENLAJf
NIEUWSBLAD VOOR HET EILAND THOLEN
'onderdag 31 December 1936.
m
No. 53
Vier en vijftigste jaargang
SagsMad /^""Iranco Tholen, Poortvliet, Scherpenisse, St-Maaitensdijk, Stavenisse, St-Annaland en Oud-Vossemeer
UITGAVE FIRMA J. M. C. POT. THOLEN - TEL. INTERC. 16 - POSTREK. 1043
Eerste Blad.
udejaar
Ruwe handea
lUROL verzacht en geneest
Het Prinselijk
huwelijk
THOOLSCHE COURANT
r post ƒ1,65 -J- 15 ct.
;p. kosten.
Advertentiën van 1 tol 4
regels 75 ct.; iedere regel
meer 175 ct. Grootte der
letters naar plaatsruimte.
Bij abonnement aanmerkelijke
prijsvermindering.
Een jaar vol vari evenementen in
leven zal straks weer uitgeluid
irden. Onze gedachten zullen uit-
an naar hen, die van ons gingen,
datgene wat over ons kwam,
tzij goed of kwaad.
Wij willen eenige momenten ver-
len bij de nagedachtenis aan hen
®®i door rampen, ongevallen enz. uit
hes midden werden weggerukt, daarin
h,'.j3terkt door de radio-uitzendingen,
Ike ons zoo treffend bij die ge-
urtenissen kunnen bepalen. Wij
an zoeken naar momenten die ons
1936 bijzonder hebben getroffen.
Ier voor zich laat het jaar aan zich
orbij gaan, de een met eritische
merkingen, de ander met een ge-
tk dat aan verdoezeling doet denken.
tenslotte voelen wij dankbaarheid,
t wij met ons allen in onzen kring
het Oud en Nieuw mogen vieren,
s het niet iets moois, dat wij in
s leven 'n dergelijk moment hebben,
larop wij ons moeten bepalen tot
gene wat wij in ons leven gedaan
bben, ieder jaar weer opnieuw?
iit niet in het hedendaagsche ge
gde Jeven met haar strijd om het
staan, als een rots waaraan wij ons
stklampen in een hevigen storm
het niet als een even op adem
men
De Oudejaars-avond geeft ons vaak
a gevoel van gelatenheid, wij vóelen
dikwijls dien avond een onrust
agen. Was het omdat wij in het
rstreken jaar tekort geschoten zijn
;ens onze medemenschen Waren
soms niet actief genoeg in ons
defrk? Hebben wij ons best niet ge-
Geven wij aan onze Ouders,
rouw, Man of Kinderen niet datgene
larop zij recht hadden? Een ieder
:et het maar al te goed voor zich
lf.
Straks, als we '1937 schrijven, dan
het voorbij, dan kunnen we weer
et volle kracht en energie ons werpen
datgene wat tot onze plichten
rekend mag worden.
"^.e hoevelen Oudejaar stil en in-
ihffdoken zitten te peinzen. Hoe ze
d'Joeite hebben hun tranen in te
luden, hoe ze trachten te verbergen
tgene wat in hen knaagt. Zie ook
bij het wegsterven van die
rbeide twaalf klokkeslagen opstaan,
schudden zij iets van zich af, een
ij gezicht zetten en zeggen in bin-
inste: „Gelukkig Nieuwjaar! 1937!"
Anderen zullen vertier zoeken,
llen naar gelegenheden gaan waar
oolijkheid heersebt, waar gedanst
ordt. Toch zullen ook zij niet ont-
»men aan den terugblik op het ver-
den, al trachten zij het uiterlijk te
ir bergen.
Zoo zal het een ieder vergaan
bij het verstrijken van de tijd
illen wij steeds meer verlangen naar
il Nieuwe Jaar '1937. Naar die
flossende twaalf slagen. Dat Nieuwe
larin wij datgene kunnen herstellen,
tt wij in het Oude verzaakten.
Het is dat Nieuwe wat ons weer
lop geeft. Wat een heerlijke gedachte
it wij nog dergelijke momenten in
]l(is leven mogen hebben, waarin wij
innen stil staan om uil te blazen,
n daarna weer met frissche moed
lort te gaan.
Het is dat Nieuwe wat ons weer
oed geeft, de strijd om het bestaan
voeren.
Laten wij dan ook trachten in 1937
les te doen wat in ons vermogen
t. Eendrachtig te werken aan dat
oote bouwwerk waaraan ieder
ensch zijn taak heeft, en waarbij
lor het verzaken van dien taak van
ikelen, het geheele bouwwerk kan
islukken. Laten wij ons niet sussen
et mooie gedachten zonder daden.
0(|
Laat het Nieuwe haar werk in ons
doen, laten wij allen de verantwoor
delijkheid voelen van onzen taak en
wij kunnen dan zeggen
„DE BESTE WENSCHEN VOOR 1937"
„Kerstmis, schooner dan de
dagen." De innerlijke waarde
van het Kerstfeest. Kerstmis
in Den Haag. - Ontzaglijke
drukte op Tweeden Kerstdag.
Tientallen autobussen en
extra-treinen. Een pluim voor
de Haagsche politie. Nood
lottig ongeluk in Zeeland.
Kerstvergaderingen van S.D.
A.P. en C.P.H.
Kerstmissimpel woord, maar
met oneindig diepe beteekenisWat
al beelden roept „Kerstmis" voor
den geest? Al deze beelden houden
de eigenschap „vrede" in. Daarom is
het Kerstfeest zonder twijfel het
mooiste feest dat de menschheid kent.
Want is er iets verheveners op aarde
in te denken, dan dat alle menschen
in volle vrede rnet elkaar tezamen
leven
Men kan niet beweren, dat het
reeds zoo is. Integendeel, men is
overal van meening. dat de wereld
vrede heel ver te zoeken is.
Ontwapeningsconferenties mislukken,
en de wapenfabrikanten verdienen
machtig veel geld. Dit is het beeld,
dat in de wereld, althans in de be
schaafde wereld te zien valt
Verliest daarom het Kerstfeest niet
veel van zijn innerlijke waarde? Is
het Kerstfeest geen bespotting vau
de werkelijkheid Op het eerste ge
zicht misschien wel, maar innerlijk
blijft het „Kerstfeest", schooner dan
de dagen Het brengt de menschen
tot nadenken en verdiept hun geest.
Daarom zijn de beide Kerstdagen
van onzegbaar belang voor de mensch
heid en daarom ook verliest het
Kerstfeest niets van zijn waarde, ook
al ziel het er in de werkelijkheid
gansch anders uit.
Voor den Nederlander heeft Kerst
mis 1936 wel een zeer bijzond re
beteekenis gehad Eensgezind was het
Nederlandsche volk in zijn blijdschap
over het aanstaande huwelijk vau
Prinses Juliana met Prins Bernhard.
De residentie was het centrum van
die blijdschap. Duizenden Nederlan
ders zijn op Vrijdag, Zaterdag en
Zondag naar den Haag getogen, aller
eerst om daar de geliefde leden van
het Koninklijk huis toe te juichen en
in de tweede plaats om de sprook
jesachtige versiering van die stad te
aanschouwen.
Wat de drukte op die drie dagen
in Den Haag betreft, heeft de tweede
Kerstdag het met vlag en wimpel
gewonnen Reeds vroeg in den mor
gen kwamen uit alle oorden van het
land autobussen aangereden, zoodat
Den Haag op dien dag meer het
uiterlijk van een wereldstad had, dan
van de rustige residentie-plaats, die
zij in werkelijkheid is. Vooral inden
namiddag we d het enorm druk, toen
uit Amsterdam om de tien minuten
treinen arriveerden, welke hun inhoud
te Den Haag afzetten. We schatten
niet te hoog, als wij schrijven dat
op tweede Kerstdag honderdduizend
menschen uit alle hoeken van Neder
land een bezoek aan Nederlands'
Residentie gebracht hebben.
De café's, restaurants en allerlei
andere eetgelegenheden hebben van
dezen geweldigen menschen-stroom
natuurlijk geducht geprofiteerd. Om
elf uur des morgens maakte men
reeds queu voor Heck's lunchroom.
Dit ging zoo den geheelen dag door,
zoodat men handen tekort kwam,
om al die drink grage en eetgrage
menschen aan hun portie te helpen.
Des avonds om negen uur moesten
alle café's gesloten worden, omda-
ze tot de laatste plaats toe bezet waren1
Ja, er is op tweeden Kerstdaggeld
verdiend in Den Haag! De caféhou
ders en restaurateurs vooral in
de binnenstad zijn best te spreken
en verwachten tegen 7 Januari een
nog grooteren toeloop.
Waarschijnlijk zijn de Haagsche
politieagenten mindergoed te spreken,
al zeggen zij daarvan natuurlijk niets.
Hun taak is in deze dagen wel verre
van gemakkelijkVan 's morgens
vroeg tot 's avonds laat zijn de
agenten in de weer, om het verkeer
in goede banen te houden. Op de
Kapelbrug en bij de Kneuterdijk was
het één gewirwar van auto's en trams.
Dat er geen ongelukken zijn voorge
komen is ons een groot raadsel en
pleit voor de Haagsche politie, die
haar taak uitnemend verstaat Een
pluim voor de Haagsche agenten is
dan ook alleszins op zijn plaats.
Na deze bijzondere Kerstdrukte in
de residentie gaan wij tenslotte over
tot de behandeling van enkele alge
meenheden.
W& Ruwe huid, Schrale lippen
Doos 30 en 60 ct. Bij Apothekers en Drogisten.
6
54690
Helaas heeft het op de drie „Zon
dagen" ook niet aan ongelukken ont
broken, zelfs zijn bij deze ongelukken
eeuige menscbenlevens te betreuren.
Aan een ernstig ongeluk, dat in
Zeeland plaats had, was de mist
schuld. In den nacht van Zaterdag
op Zondag namelijk, begaven twee
dames en twee heeren uit Goes, die
den tweeden Kerstdag in Middelburg
hadden doorgebracht, zich per taxi
naar hun woonplaats Goes. De be
stuurder reed op een gegeven oogon-
blik in het water. De chauffeur en
de twee zich in de auto hevindende
heeren konden zich door verbrijzeling
van de voorruit uit het voertuig be
vrijden. De beide dames echter kon
den niet uit de auto komen en ver
dronken. Eerst toen de wagen met
behulp van een kraan tegen den wal
was opgetrokken, konden de slacht
offers worden bevrijd. Een van de
dames was moeder van zes kinderen,
de ander was ongehuwd. Voor de
kinderen en voor den vader een
Kerstfeest, dat niet \roolijk eindigde
De tijd van Kerstmis is niet alleen
een tijd van overpeinzing, maar ook
een tijd van vergaderidg. Der traditie
getrouw heeft ditmaal weer de
S D.A.P. haar jaai lijksche Kerstver
gadering gehouden. Te Amsterdam
sprak voor een zeer druk bezochte
vergadering Ir. Albarda, terwijl in
den Haag, in twee zalen, namelijk
in de zaal van het Gebouw voor
Kunsten en Wetenschappen en inde
groote zaal van den Dierentuin, welke
beide vrijwel tot de laatste plaats toe
bezet waren, een vergadering werd
belegd, waai in de heeren Vorrink
en Banning het woord voerden.
Zoowel te Amsterdam als in Den
Haag trokken de sprekers vau leer
tegen de zoogenaamde tegenstelling
fascismecommunisme, welke onder
scheiding in wezen geen tegenstelling
zou zijn, aangezien heide richtingen
van hetzelfde hout zijn gesneden.
De tegenstelling, waarom het in wer
kelijkheid gaat, is deze democratie—
fascisme. In beide vergaderingen
kwamen de sprekers tot de conclusie,
dat Nederland voor extremisten niet
benauwd behoeft te zijn en dat de
democratie in Nederland overwinnaar
zal blijven.
Terzelfder tijd hield te Amsterdam
in de Apollohal de C. P. H. een zeer
druk bezochte vergadering, waarin
de heer de Visser, voorzitter van de
C. P. H., het woord voerde. Ook in
deze vergadering werd het fascisme
fel bestreden en tevens de S.D.A.P.
uitgenoodigd om tot een eenheids
front te komen.
Kerstmis in Spanje, - Een
Russisch schip in den grond
geboord een Duitsch schip
in beslag genomen. - De kansen
van een Engelsch-Franschen
stap inzake de non-interventie
- Geen burgeroorlog in China
Moskou onderteekent het vis-
scherijverdrag met Japan.
Zooals wel reeds te verwachten
was, zijn de kanonnen op het Iberisch
Schiereiland gedurende de Kerstdagen
niet tot zwijgen gebracht.
Wij hebben er reeds eenige malen
op gewezen, dat de hartstochten in
Spanje te veel geprikkeld zijn, om
nog eenige verwachtingen te kunnen
koesleren van een poging, de beide
partijen tot een wapenstilstand te
kunnen bewegen. Ook in Londen en
Parijs heeft men dit ingezien en
daarom het zwaartepunt van de actie
tot herstel van den vrede gelegd op
de niet-inmenging van derde mo
gendheden. Wordt aan Franco en
CabalJero alle steun onthouden, dan
moet de burgeroorlog vanzelf door
gebrek aan menschenmateriaal aan
zijn einde komen.
Zoo redeneeren Eden en Delbos,
en niemand zal ontkennen, dal zij
gelijk hebben. Een andere vraag blijft,,
of ook dezen toestand onder de hui
dige omstandigheden nog te bereiken
is. Londen en Parijs hebben kort voor
Kerstmis te Berlijn, Moskou, Rome j
en Lissabon desbetreffende stappen
gedaan en men zal de druk op ge-
noemde hoofdsteden nog wat ver
sterken. Hopelijk heeft men succes,
maar als zeker mag men dit geenszins
beschouwen.
Juist tijdens de Kerstdagen hebben
de Spanjaarden zelf de heeren Eden
en Delbos in hun streven naar de
non interventie van honderd procent
weer nieuwe hindernissen in den
weg gelegd Eerst werd een Russisch
schip, de „Konsomol", door Franco's
vloot in den grond geboord, hoewel
het schip naar beweerd wordt
niet voor een Spaansche haven was
bestemd en niet met oorlogsmateriaal
geladen was. Gevolg: prutesten van
Moskou en scherpe critiek van de
bolsjewistische pers op de „zeeroovers-
daad van de Spaansche fascisten."
Maar ziet, ook de roode vloot scheen
het noodig te vinden zich van een
buitenlandsch schip, dat zich niet in
de territoriale wateren bevond, en
naar beweerd wordt eveneens
geen wapens aan boord had en voor
geen Spaansche haven bestemd was,
meester te maken. En dat was het
Duitsche schip „Pablos" van de 01-
denburg-Portugeesche Scheepvaart
maatschappij.
Dat de verontsvaardiging in Duitsch-
land daarop niet geringer was, dan
die in Rusland, behoeft geen betoog
Ja, Berlijn wilde zelfs eenige Duitsche
oorlogsschepen naar de Spaansche
kusten sturen.
Geen wonder, dat er onder deze
omstandigheden nog weinig van het
plan Eden-Delbos te verwachten is.
Wel merkt men in de neutrale pers
op, dat de Russische en Duitsche
verontwaardiging maar ten halve op
haar plaats is, wijl men het er ten
slotte naar gemaakt heeft.Het zal
echter moeilijk zijn Moskou en Berlijn
daarvan te overtuigen.
Meer succes mag men op het oo-
genblik verwachten van den stap te
Rome. Italië en Engeland hebben
hun meeningsverschillen in de Mid-
dellandsche Zee en Roode Zee zooveel
mogelijk bijgelegd en wel door middel
van een gentleman-agreement 1
Tegenover den Negus, die kortge
leden zijn tafelzilver moest verkoopen
om in zijn verder levensonderhoud
te kunnen voorzien, is het wel niet
zeer „gentlemanlike", maar voor een
ieder die van meening is, dat de
ltaliaansche medewerking in Europa
niet ontbeerd kan worden, moet deze
overeenkomst wel toegejuicht worden.
Italië schijnt onder de nieuwe om
standigheden wel bereid te zijn zich
uit de Spaansche aangelegenheden
terug te trekken. En het behoeft wel
geen betoog, dat, indien Italië bereid
is, er aan mede te werken, dat de
„non-interventie"-overeenkomst door
■allen wordt nageleefd, zulks inder daad
zal kunnen geschieden.
Engeland, Frankrijk en Italië zijn
tezamen zeer zeker in staat een al
leszins voldoende contróle uit te
oefenen op de niet-inmenging. Aan
genomen, dat men de nieuwe ten
dentie in de ltaliaansche politiek naar
haar juiste waarde schat, dan behoeft
men alle hoop op een gunstige re
geling in de Spaansche kwestie nog
niet te laten varen.
Het kan geen verwondering wekken
dat men in Berlijn de berichten
over de nieuwe Italiaansch Britsche
toenadering met eenig wantrouwen
ontving. Rome heeft dit wantrouwen
nu weer uit de wereld geholpen door
een artikel in de Giornale d'Italia,
waarin Gayda uiteenzet, dat Italië
geenszins van plan is de samenwer
king met Duitschland te herzien.
Kijken wij nu tenslotte nog even
na' r het Verre Oosten, waar men 't
gevaar voor het uitbreken van een
burgeroorlog op het laatste oogenblik
■weren heeft. Maarschalk
ï.sjang Kai-sjek is in vrijheid gesteld
en niet zijn vroegere „cipier" Tsjang
Sjoe-liang te Nanking aangekomen.
De aanvoerder der muiters heeft
nu verklaard, dat aJies op een „mis
verstand" berustte en dat hij nu als
boetvaardige Tsjang Kai-sjek naar
Nanking was gevrlgd, „teneinde mijn
straf voor mijn misdaad af Ie wach
ten". Het heeft wel iets weg .van
zekere Russische processen, waarin
de beklaagden zichzelf van alle!
schuldigden, wat de machthebbers
maar wenschen.
In China loopen dergelijke kwesties
echter heel wat minder tragisch af.
Vermoedelijk zal Tsjang Kai-sjek
verklaren, dat de daad van Tsjang
Sjoe-liang niet als muiterij of opstand
moet worden beschouwd en dat de
kwestie „niet op financieele wijze"
moet worden geregeld. Dat is typisch
Ghineeschde laatste opstand in
Kanton' wist Tsjang Kai sjek te on
derdrukken door de Kantonueesche
generaals flinke bedragen te schenken.
In ieder geval is men het nu weer
met elkaar eens en de Chineezen
behoeven geen bloed in een burger
oorlog te storten. Japan zal thans
wel eischen, dat met nog grootere
kracht legen het communisme in
China wordt opgetreden.
De betrekkingen tusschen de So
vjets en Japan zijn inlusschen wat
minder gespannen geworden. Ten
lange leste heeft Moskou toch nog
de visscherij-overeenkomst voor den
tijd van een jaar geteekend. Zooals
bekend, weigerde men zulks eerst als
repressaille tegen het Duitsch-Japan-
sche anti-communistische verdrag.
Het Prinselijk huwelijk/'eno ,llee
wat geld onder de en* "leer
dan men wellicht denken en men
krijgt hiervan e"1 beter bete,d>
neer men aP.ee"s nagaat, ny de
bruidsdag zfl" begonnen e» men
kan co'-fateeren' wat er ge^an is
eJj vut er nog staat te kor^n-
üerst hebben wij den v'koop van
plaatsen langs den w<" ..vyaar de
stoet passeert. Hierme/ zlJn zeer
