IVAABIN OPGENOMEN DE IERSEKSCHE EN THOOLSCHE COURANT
^BUITENLAP
NIEUWSBLAD VOOR HET EILAND THOLEN
Vrijdag 29 Mei 1936.
No. 22
Drie en vijftigste jaargang
Tholen, Poortvliet, Scherpenisse, St-Maartensdijk, Stavenisse, St-Annaland en Oud-Vossemeer
UITGAVE FIRMA J. M. C. POT, THOLEN - TEL. INTERC. 16 - POSTREK. 1043'
Wegenbouw hier en
lders. gg
Rechts en links.
THOOLSGHE COURANT
it blad verschijnt eiken
rijdag. Prijs per kwartaal
0,80; met Geïllustreerd
jndagsblad ƒ1,376, franco
ir post ƒ1,65 -f- 15 ct.
sp. kosten.
Advertentiên van 1 tot 4
regels 75 ct.; iedere regel
meer 175 ct. Grootte der
letters naar plaatsruimte.
Bij abonnement aanmerkelijke
prijsvermindering.
PUBLICATIEN.
Gemeentelijke Arbeidsbemiddeling
irleent kosteloos haar lusschenkomst
j vraag en aanbod van werkkrachten
enstpersoneel, e. d.
Gevraagd
Een goede chauffeur/monteur.
En een llinke verkooper/leurder.
Inlichtingen bij den Agent der
rbeidsbemiddeling te Tholen. 12
Het is een bekend feit, dat de wegen-
>u\v over het algemeen geen gelijken
ed heeft kunnen houden met de snelle
it wikkeling van het automobielverkeer.
ulks is niet alleen het geval in ons
nd, doch ook in de andere Europee-
:he staten. Intusschen heeft men ner-
:ns stil gezeten, om zooveel mogelijk
in de eischen van het moderne verkeer
gemoet te komen en waar men ook
Europa reist overal ziet men
euwe autowegen in aanbouw en er
lat geen maand voorbij, of een der-
rlijke weg wordt in het bijzijn van vele
IS itoriteiten geopend. Sommigen van
ize wegen zijn schitterend, van andere
oet men toegeven, dat zij practisch zijn
dan is er nog een categorie, die men
echts als onvoldoende kan betitelen.
Wegenbouw is een kostbaar aange-
igenheid. Het moderne autoverkeer
scht lange wegen, twee verkeersbanen
et één-richting-verkeer, geen kruisin-
en maar viaducten. En in een tijd als
eze staan de middelen tot den aanleg
in dergelijke wegen niet steeds ter be-
re] :hikking. In Nederland heeft men
aiarop nu iets gevonden: Wil de auto-
obilist goede wegen, dan moet hij deze
)k maar zelf betalen. Wegen- en ben-
hebelasting brengen per jaar meer dan
ijftig millioen in de schatkist. Dat met
it sommetje in Nederland een voort-
irende verkeerspolitiek kan worden
evolgd, behoeft wel geen nader be-
>og. Men zou dus mogen verwachten,
at ons land zoo langzamerhand een
orado voor automobilisten moest zijn,
at het verkeer nergens zoo veilig is als
ij ons, kortom, dat wij andere landen
n voorbeeld kunnen geven.
Eilacie, niets van dit alles is waar.
)ezer dagen werden twee wegen ge
pend, een in Nederland (Vianen-
Vaardenburg) en een in Duitschland
Diisseldorf-Keulen). De Nederland-
:he weg bevat onvoltooide bruggen,
rijk aan gevaarlijke kruisingen en
ovendien te smal. De Duitsche weg
aarentegen voldoet aan alle eischen,
ie men aan modernen wegenbouw
ïoet stellen. Onze eigen minister van
Vaterstaat, Van Lidth de Jeude, die
ij de opening tegenwoordig was, heeft
ich daarvan kunnen overtuigen en ook
ij hem zullen zich wel vergelijkingen
iet den toestand in ons land hebben
pgedrongen.
En nu vraagt men zich af, waarin het
rincipieele verschil tusschen Duitsche
n Nederlandsche verkeerspolitiek nu
igenlijk ligt. In Duitschland bouwt men
nel en goed: bij ons gaat het met horten
n stooten en indien er dan weer eens
en weg gereed komt, ontbreekt er
leestal wel het een en ander aan. Be-
leerschen onze oosterburen de tech
niek van den wegenbouw beter dan wij?
1 'lisschien, maar hier lijkt ons toch het
erschil niet te liggen. De kwestie is,
!-",at men hier de beurs te veel vast-
esnoerd houdt. De middelen, die de be-
anghebbenden zelf voor den bouw van
ioede wegen opbrengen, worden voor
eheel andere doeleinden gebruikt. En
•ovendien: in Duitschland bouwt men
'anzienlijk goedkooper dan hier. De
tanleg van wegen is daar een project.
*'ant het materiaal speelt bij den wegen
bouw in vergelijking met het geïnver
teerde arbeidslooon slechts een kleine
ol. In Nederland schijnt men daar.in-
usschen niet aan te willen.
Ook bij ons zou men binnen korten
tijd goede wegen kunnen aanleggen.
Ook onze ingenieurs verstaan hun vak;
men kan zulks waarnamen aan den weg
Den Haag-Rotterdam-Utrecht, die wel
belooft te worden, zooals een goede
weg moet zijn alleen, het duurt te
lang. Slechts een handjevol arbeiders
zijn hier aan het werk. Waarom nu niet
ook in ons land den wegenbouw tot
project van werkverschaffing gemaakt.
In Amerika en Duitschland heeft men
daarmede uitstekende ervaringen op
gedaan. Vele duizenden werkloozen
zouden voor een bedrag, dat iets boven
hun steun ligt, gaarne weer aan den
slag gaan.
Dan zou ook Nederland zijn veilig
verkeer krijgen en onze automobilisten
zouden dat ontvangen, waar zij recht
op hebben omdat ze er voor betalen.
(Nadruk Verboden)
Koningin en Prinses zetten
hun triomftocht voort. Défilé
met een wanklank. Zweed-
sche en Russische complimen
ten voor ons land. De
katholieke leden van de N.S.B.
in een moeilijke situatie, maar
de Landdag belooft een succes
te worden.
De Koningin en de Prinses zetten hun
zegetocht door de Amstelstad voort, en
steeds weer ondervindt men hoezeer de
aanwezigheid van de vorstelijke per
sonen door breede lagen van de bevol
king wordt gewaardeerd. En geen won
der ook: populair wordt een vorsten
huis, indien het in alles met het volk
meeleeft: dan eerst wordt de band
tusschen vorsting en onderdanen hecht.
En men bezie nu eens het programma,
dat de koninklijke familie in de laatste
dagen in Amsterdam heeft afgewerkt:
bezoek aan het Koloniaal Instituut, be
zoek aan de gemeentelijke werkinrich
ting voor blinden, bezoek aan de Hol-
landiafabrieken.
Een hoogtepunt in de hulde, die de
Amsterdamsche bevolking aan Koningin
en Prinses bracht was wel het défilé en
de zanghulde. Bij dit défilé werd helaas
een wanklank vernomen. De politie had
in overleg met het organisatiecomité
verzocht, dat men zich van alle uitingen
van politieke overtuiging zou onthouden.
De hoofd-commissaris van politie had
zelfs de order uitgevaardigd, dat derge
lijke uitingen desnoods krachtig onder
drukt moesten worden. Helaas is dit
verzoek niet in alle aanwezigen door
gedrongen. Een groot aantal N.S.B.-ers
zijn daarop, toen zij bij het zingen van
het „Wilhelmus'' de hand omhoog ge
heven hielden en luid „houzee" rie
pen met de bloote sabel uit elkaar ge
slagen, zoodat zich meer dan veertig
personen meerendeels met bloedige
hoofdwonden, onder behandeling der
Geneeskundige dienst moesten stellen.
Naar aanleiding van het ooptreden
der politie tegen nationaal-socialisten,
die deelnamen aan de huldiging, heeft
de algemeen leider der N.S.B., Ir. A. A.
Mussert, het volgende telegram aan H.
M. de Koningin gezonden
„Acht mij verplicht, met verschuldig-
„den eerbied, onder de aandacht van
„Uwe Majesteit te brengen, dat hon-
derden loyale Nederlanders, hun
„trouw en verknochtheid aan Uw
„huis gisteravond op den Dam voor
„Uw paleis in groot enthousiasme
„uitend, op bevel van den hoofd-
„commissam van politie met gummi-
knuppels zijn uiteengeslagen, waar-
„door velen werden gewond."
Hoewel wij de N.S.B.-ers in deze
ongelijk moesten geven zij hadden
beter weg kunnen blijven van den Dam
is de houding van de Amsterdamsche
politie, die er gaarne op los schijnt te
willen slaan, stuitend.
Prins Eugenius van Zweden, die zoo
juist van een bezoek aan ons land in
zijn vaderland is teruggekeerd, heeft in
een gesprek met een medewerkster van
Dagens Nyheter zich vol lof over ons
land uitgelaten.
Na verklaard te hebben, dat hij uit
sluitend naar Nederland was gekomen,
om een onderzoek in te stellen naar de
mogelijkheid om in Stockholm een
museum te bouwen, zooals in Rotter
dam het museum Boymans en in Den
Haag het gemeente museum gebouwd
is, liet hij zich in geestdriftige woorden
uit over de schoonheid in ons land. dat
juist in het voorjaar met de eindelooze
bloemenvelden wel heel bijzonder is.
De droogmaking van de Zuiderzee
en de Afsluitdijk, noemde hij een won
der van techniek, dat zijn weerga niet
vindt.
Het was, zeide de Prins tenslotte, in
alle opzichten een heel interessante reis
en ik ben in lang niet naar huis terug
gekeerd met zulke schoone indrukken
van cultuur en natuur, als ditmaal.
In welhaast even vleiende woorden
heeft zich de Russische professor Law-
rentjef, welke onlangs een bezoek aan
ons land heeft gebracht, over Neder
land uitgelaten.
EEN ZOMERJURK
een bleeke huiskleur, dat
past niet bij elkaar. AMlLDA-zonne-
bruincrémedoel Uw huiskleur spoedig
Fla-«" 90ct wijken.
Tube OU ct. Doos 50 en
25 ct.
9 45532
Na zijn meening over den bouwstijl
te kennen hebben gegeven, welke hij
o.a. karakteristiek noemde, brak hij uit
in een lofzang over het Hollandsche
landschap. De uitgestrekte bloemenvel
den, de groene weiden, doorsneden met
de vele kanalen, vormen een lust voor
de oogen.
Zeer waardeerend liet hij zich ook uit
over het hooge peil van de wetenschap
in ons land. De laboratoria, welke hij
bezocht heeft, noemde hij juweeltjes,
terwijl er toch betrekkelijk weinig geld
aan wordt uitgegeven. Ook roemde hij
de werkwijze in de laboratoria: de
technische uitrusting noemde hij be
wonderenswaardig.
Zoo constateerde hij tenslotte, dat
Nederland terecht trots kan zijn op het
hooge peil van zijn wetenschap.
Door het herderlijk schrijven van de
R.K. bisschoppen bevinden zich vele
katholieke leden van de N.S.B. in een
moeilijke situatie. Kunnen zij ongehoor
zaam aan de bevelen van hun geestelijke
leiders zijn? Voóral voor een katholiek
wel een zeer moeilijk probleem. Nog
moeilijker is intusschen de toestand
voor de partij zelf. Kunnen de leiders de
strijd tegen de machtige katholieke kerk
aanvaarden? Een uiteindelijke houding
heeft de N.S.B. nog niet bepaald, maar
wij gelooven, dat zij de haar toegewor
pen handschoen zal aanvaarden. Graaf
de Marchant d'Ansembourg heeft al
reeds verklaard, dat hij zijn functies in
de N.S.B. in geen geval zal prijsgeven;
ook de heer Vlekke blijft. Een interes
sante strijd schijnt dus te verwachten.
Intusschen maakt de N.S.B. zich op
voor haar Landdag op den 2e Pinkster
dag te Lunteren. Deze bijeenkomst heeft
den naam gekregen van „Hagespraak".
50.000 bezoekers verwacht men op de
Veluwe en met het oog daarop heeft
men dan ook bijzondere politiemaatre
gelen genomen. Vijftig man bereden
marechaussees en 150 man rijkspolitie
vertrekken reeds den len Pinksterdag
naar Eden. onder welke gemeente Lun
teren ressorteert.
Het groote terrein, waar de „Hage
spraak" gehouden wordt, is een fraai,
dicht beboscht heideveld, waar alle be
zoekers ruim plaats zullen vinden. De
commissaris van politie te Eden heeft
met het oog op den grooten toeloop alle
wegverbruikers verzocht kalm te rijden.
Met het oog op het brandgevaar zal
ook de Veluwsche brandweer in actie
zijn.
Met dit al zal Lunteren op den 2den
Pinksterdag een drukte krijgen als daar
nimmer te voren beleefd is.
(Nadruk Verboden)
Precaire betrekkingen tus
schen Londen en Rome.
Verlenging der sancties tot
September Italië gaat een
algemeene verarming tegemoet
Italië en de opstootjes in
de Arabische landen.
Tusschen Londen en Rome botert
het nog steeds niet. Zoowel in Engeland
als in Italië heerschen wantrouwen en
prikkelbaarheid. Zoo maakt de Itali-
aansche Pers zich thans weer druk over
het bezoek van den Negus aan Enge
land. Evenals voor zijn reis van Dzji-
boeti naar Jerusalem heeft de Engelsche
regeering aan den Negus ook thans een
oorlogsschip ter beschikking gesteld.
Deze bodem brengt de Leeuw van Juda
echter niet verder dan Gibraltar. Na
Gibraltar is een passagiersschip veilig
genoeg meent men in Londen. In den
Atlantischen Oceaan zal zelfs de meest
overmoedige duce den Negus wel niet
durven gevangen nemen. En zelfs al
stuurde hij er een Italiaansch oorlogs
schip op af, dan zou het voor Mussolini
een groot kunststuk zijn, het schip de
Middellandsche Zee weer in te krijgen.
Gibraltar heeft in de laatste jaren veel
van zijn waarde als strategische stelling
verloren, maar nog steeds schijnt het
ons voor een Italiaansche vloot onmo
gelijk de straat, die naar deze plaats
genoemd is, te passeeren.
De Negus zal dus wel rustig te Lon
den arriveeren en daar voor zijn zaak
flink propaganda maken. Wel is hem
verboden, leiding te geven aan het ver
zet van de zijnen, maar daarvoor is hij
tenslotte niet naar Europa gekomen.
Slechts met diplomatieke en politieke
middelen wil hij voor zijn land strijden.
Zal de Negus in dit streven nog
eenige successen kunnen boeken Wij
gelooven het wel, al zullen tenslotte de
Europeesche mogendheden met inbe
grip van Engeland den nieuwen status
in Afrika wel moeten erkennen. Een
gelukkigen omstandigheid voor den
Negus is daarbij, dat er in Frankrijk
een regeering van het Volksfront op
komst is, die heel wat meer voor de
sancties voelt dan haar voorgangster.
Laval en Flandin hebben er Mussolini
steeds voor bewaard, dat er nog scher
per maatregelen tegen hem werden ge
nomen. Komt de Volkenbond 16 Juni
weer bijeen, dan behoeft de ducc er
echter niet op te rekenen, in den Fran-
schen vertegenwoordiger een verkapt
verdediger van zijn zaak te vinden.
Mevrouw Tabouis schreef deze week
reeds in „L'Oeuvre", dat het hoe langer
hoe zekerder schijnt, dat een der eerste
daden van de nieuwe Fransche.regee
ring met betrekking tot het Italiaansch-
Abessijnsche conflict zal zijn, een rege
ling te aanvaarden, hierin bestaande,
dat de definitieve beslissing omtrent de
opheffing van de sancties tegen Italië,
indien de Engelsche regeering hiermede
tenminste accoord gaat, wordt uitgesteld
tot September, in de hoop, dat dan
tegelijkertijd definitieve onderhandelin
gen met Rome kunnen worden geopend.
Het heeft er dus allen schijn van, dat
Italië zich nog minstens eenige maanden
het toepassen van sancties zal moeten
laten welgevallen. En nu beweert men
in Italië wel, dat men om de sancties
niets geeft, doch in deze bewering zit
een flinke portie bluf. Men leze er de
„Manchester Guardian" maar eens op
na. waarin een correspondent zijn in
drukken weergeeft van den huidigen
toestand in Italië.
Reeds thans voorzien de Italiaansche
zakenlieden, hoe nationaal gezind ook,
'groote moeilijkheden, vooral nu de oor
log eigenlijk is afgeloopen en dus aan
de groote behoefte aan oorlogsmateriaal
min of meer een eind is gekomen. Tal
rijke fabrieken zullen nu personeel moe
ten gaan ontslaan, dat nu zeker nog
maar niet direct een bestaansmogelijk
heid .in Abessinië zal kunnen vinden.
Dat is eerst over tientallen jaren moge
lijk. Het aantal werkloozen zal dus weer
sterk stijgen. Bovendien is de Italiaan
sche schatkist zoo goed als uitgeput.
Vermoedelijk had de regeering voor den
oorlog 8 milliard aan goud en deviezen
in voorraad. Tijdens den oorlog ge
bruikte zij daarvan 5 maandelijks en
dit zal ook op het oogenblik nog wel het
geval zijn. Dat door al deze uitgaven
de belastingbetaler zwaar getroffen
wordt, behoeft wel geen betoog. Boven
dien heeft Italië door de sancties groote
afzetgebieden verloren, zoodat er ook
door middel van den uitvoer heel wat
minder geld in het laatje komt. Vooral
de middenstanders beseffen dan ook,
dat men een tijdperk van algemeene ver
arming tegemoet gaat. Deze verarming
en dat is nu reeds het geval ver
mindert de vraag naar artikelen van
eerste kwaliteit en treft dus ook weer
den arbeider, wiens loon overigens al
slecht genoeg is: 7 a 10 gulden per
week. Slechts de algemeene hoop op
betere tijden, maakt den Italianen den
toestand nog dragelijk. Mussolini zal
dus alles in het werk moeten stellen om
het welvaartsspeil in het land te ver-
hoogen. Zonder buitenlandsch kapitaal
lijkt deze taak bijna een onmogelijkheid.
En zoolang de sancties duren, zal het
den Duce niet gemakkelijk vallen,
buitenlandsche credieten te verkrijgen...
Vooral Londen heeft intusschen wei
nig reden om inschikkelijkheid tegen
over Rome te betrachten. In Palestina
duren nog steeds de bloedige relletjel
tusschen Arabieren en Joden voort. De
Arabieren verzetten zich met hand en
tand tegen de nieuwe Jóodsche emigra
tie. Moorden, opstootjes en staking zijn
in het Heilige Land thans aan de orde
van den dag. En in Londen wijt men dit
voor een groot gedeelte aan Italië, dat
de Arabieren tegen de Engelschen en
Joden heeft opgestookt. Ook in Egypte
heeft de Italiaansche propaganda niet
geslapen, en ook hier ziet Engeland er
de nadeelige gevolgen van. Dat de be
trekkingen tusschen de beide Euro
peesche mogendheden dus meer en meer
gespannen worden, is begrijpelijk en de
verdere ontwikkeling ten deze verdient
alle aandacht.
(Nadruk Verboden)
Het is een der belangrijkste factoren
in den huidigen ontwikkelingsgang der
wereld, dat de tegenstelling rechts en
links geprononceerder wordt en dat de
middenmoot geleidelijk aan kracht en
invloed begint af te nemen. In het eene
land begint uiterst links te overheer-
schen en in het andere daartegen het
uiterste rechts, zelfs in het fascisme of
het nationaal-socialisme.
Het lijkt chaotisch, maar in werkelijk
heid is er een vaste lijn in te ontdekken.
De landen, waarin de jonge energie zich
weer begint baan te breken zijn over
wegend rechts gericht: de landen, die
in den chaos zitten of erin dreigen te
komen zien de linksche elementen
domineeren.
Men lette op Spanje, dat geleidelijk
een onbeteekenend land is geworden en
dat in het concert der naties geen partij
meer mede speelt. In Frankrijk staat
men voor de uiterst groote moeilijk
heden en het is zelfs de vraag, of aldaar
een revolutionnaire beweging zal kun
nen worden tegengehouden. Bij het
Volksfront, dat de staatsmacht heeft en
krachtig wil optreden tegen alles wat
fascistisch eruitziet en bij een militant
fascisme, waaraan de oudstrijders zijn
verbonden, kunnen geweldige botsingen
niet uitblijven. Want treedt Leon Blum
gematigd op. dan verwekt hij ontstem
ming in het linksche kamp en dan zal
hij wel gedreven worden in een tegen
overgestelde richting. Gaat hij zeer
vooruitstrevend te werk, ook ten op
zichte van het kapitaal en het bedrijfs
leven, dan botst hij tegen de in macht
toenemende Croicx-de-feu-ers.
In België begint de reactie zich té
banen door de Rex-beweging, die nu
al 21 zetels in de Nieuwe Kamer heeft
verkregen. De Rex onder leiding van
