WAARIN OPGENOMEN DE IERSEKSCHE EN THOOLSCHE COURANT NIEUWSBLAD VOOR HET EILAND THOLEN Zaterdag 29 December 1934 Na. 52 Een en vijftigste jaargang Zondagsblad A^franco Tholen, Poortvliet, Scherpenisse, St-Maartensdijk, Stavenisse, St-Annaland en Oud-Vossemeer [Xi/naar puTsruimte"! ner óóst I 05 'l5 ctBij abonnement aanmerkelijke Sisp kosten.' UITGAVE FIRMA J. M. C. POT, THOLEN - TEL. INTERC. 16 - POSTREK. 1043 Over de muziek, de kleur en de waardigheid van woorden. THOOLSCHE COURANT Advertentiën van 1 tot 4 regels 75 ct.iedere regel We hebben allen wel eens gehoord van den Engeischen eersten minister J. Ramsay Mac Donald. Het is in teressant om menschen die iets be reikt hebben in het leven, uit hun jeugd te hooren vertellen en gelukkig zijn geen van hen huiverig om er iets uit mede te deelen. Als Ramsay Mac Donald begint te vertellen uit het verleden, dan spreekt nij over Lossiemouth, zijn geboorteplaats, en over zijn groot moeder, die hem opvoedde. Ze was maar een eenvoudige vrouw, maar de herinnering aan haar schoon heid als jonge vrouw, aan haar ge zond verstand als oudere, aan haar rechtschapenheid en haar aristocra tische levenshouding ondanks haar armoede, blijft leven onder deinwoners van het dorp. Grootmoeder Mac Donald leefde in een zeer eenvoudige woning, maar grootmoeder bevolkte het huis met gestalten uit het ver leden. Ze kende oude volksverhalen, legenden en overleveringen en ze vertelde ze aan haar kleinzoon. Ook waren de volksliederen van uren in den omtrek haar alle bekend, haar zingen vulde vaak met vroolijke klanken het sobere en haast armoedige vertrek. Met grootmoeder praten en naar haar luisteren, dat was bijna hetzelfde alsof je boeken uit een bibliotheek haalde enlas, zóóveel wist ze, nochtans bezat ze weinig boeken. Daar was de driedeelige bijbel van Brown en een uitgave in groot formaat van het leven van Christus, een boek dat je bijna niet kon tillen, een paar inge bonden preeken, dat was zoowat de geheele voorraad. Maar dat was niet erg. Lossie mouth bevond zich in de buurt van een stad een stad met boekver- koopers.Ze hadden de goede gewoonte in die dagen om altijd een paar boeken geopend in de etalagekast te leggen, zoo kon de voorbijganger lezen. Zaterdagsmiddags liep Mac Donald tien mijlen om zijn lectuur te halen en hij bleef net zoolang voor het raam staan, totdat hij alles gelezen had wat er te lezen was en dan marcheerde hij weer opgeruimd naar huis. Niet alleen echter de boekver- koopers waren de menschen die den jongen Mac Donald aan zijn lectuur hielpen er waren ook de vodden- kooplui in dien tijd was er een met een kruiwagen. De menschen vertelden van hem dat hij een weten schappelijke opvoeding had gehad. Hoe het zij, hij had vaak tusschen al zijn rommel van beschadigd servies en kannen en kommen met een oor er af, een boek opgezet en al kruiende las hij. Op zekeren dag dat hij een huis binnengegaan was om negotie te doen zag Mac Donald het boek liggen, hij greep er naar, begon te lezen en vergat de geheele wereld om zich heen, ook de komst van de vodden koopman, die allerminst reden had om gesteld te zijn op schooljongens uit Lossiemouth, bemerkte hij niet. Deze was verbaasd over zoo'n knaap, want wat hij in handen had was nu niet juist een boek voor een jongen van zijn jaren en ontwikkeling. Met een vriendelijk gebaar zei hij„daar houd het maar, misschien doet het jou meer goed dan mij." Het was een boekdeel van Thucides vertaald in het Engelsch. Ongeloovig keek de knaap den voddenkoopman aan, maar deze knikte en kruide verder. Van toen af aan zegt de eerste minister van het machtige Engeland veranderde de wereld voor mij, ik voelde mij - hij zegt het in dichtmaat - „Then lelt I like some watcher of the skies when a nevv planet swims into his ken." Als een man die een nieuwe wereld ontdekt, zoo ging het hem den volgenden winter, toen was het dat hij de muziek, de kleur en de waardig heid van woorden ontdekte. Eenigen tijd daarna kwam een man thuis om te sterven in zijns moeders huis te Lossiemouth hij was in de groote wereld geweest, hij had veel gezien en bracht de boeken mee thuis, die ze in de cultuur-centra lazen, dat was Dickens en Burns en Shakespeare, elke keer als een deel was doorgelezen, bracht de jonge Mac Donald die weer terug gewikkeld in een sneeuwwitten handdoek. Ik vond, toen ik hetlas, diensneeuw- witten handdoek zoo aandoenlijk, het was maar een geste, ik denk dat grootmoeder Mac Donald deze bijzondere vrouw haar kleinzoon dien wit ten handdoek wel in de handen heeft gestopt, maar is het geen sym bool van wat men in de hand draagt, als men een boek, dat een mensch gezegend heeft, weer naar den eigenaar terug brengt en het om kleedsel waarin men het meevoert spreekt van hetgeen er in verpakt is de muziek, de kleur en de waardigheid van woorden We zijn nu geen Mac Donalds, geen hoogwaardigheidsbekleeders, de meesten van ons tenminste niet maar is het niet zoo dat menigeen onzer aan een boek waardoor hij gezegend is ongeloofelijk veel te danken heeft? Het eigenaardige is, dat we meest het boek, waar we het meest aan te danken hebben zelf hebben ontdekt. Vaak wat ieder leest en ieder roemt is juist nu niet hetgeen we noodig hebben, maar dan komt er een dag en we vinden het misschien niet als de jonge Mac Donald, tusschen de scherven van een kruiwagen, met vodden en scherven, maar we ont dekken het en het doet zijn werk en de zegen ervan toen we leerden verstaan wat voor ons verborgen was, vergeten we nooit meer, het ging ons' als een voor wie een nieuwe wereld zich opende. Het is niet te schatten wat boeken in het leven van de menschen zijn, we leven breeder ruimer, wijder, hooger, dieper, intenser.... het maakt onze kamers tot paleizen en de paleizen mochten we er in wonen tot een hut, we zweven op de vleugelen der verbeelding door het luchtruim en evenals Nils Holgerson van Selma Lagerlöf zwieren we met de ganzen hoog in de lucht en zien we wat er tusschen hemel en aarde te aan schouwen is. Zeker, ik weet het slechte, vieze leelijke boeken zijn er, boeken die niet in een sneeuwwitten handdoek van moeder Mac Donald verzonden worden, maar „onder couvert" zooals de advertentie ons bericht, maar wegen ze op tegen al het goedeal het blijde! heerlijkeen vérstrekkende wat bevrijding en verruiming betreft die boeken een mensch gebracht hebben? Velen van ons zijn nimmer in de gelegenheid een echten aristo craat van geest te ontmoeten, onze vrienden zijn wellicht alledaagsch evenals wij zelf, wat noodik open het boek en ik schik mijn geest tot een eerbiedige ontvangst en op bezoek, heelemaal alleen voor mij, is daar die groote van geest en hij spreekt en ik luister en het gaat mij als den jongen Mac Donald toen hij Thucides las, ik weet nu van de muziek en de kleur en de waardigheid van woorden en vaak is het niet alleen de vorm, waarin wat tot mij komt zich hult die mij die groote blijd schap brengt, maar de inhoud, de beteekenis, ook als de woorden niet door een meester in de taal zijn uit gesproken. Lieve kind, zei mijn vader altijd, toen ik nog aan het opgroeien was men moet een boek niet zoo snel doorlezen, dat is nooit de bedoeling van den schrijver geweest het zoo door te vliegenmen moet opnemen innemen aannemen. En dan legde hij zijn horloge naast zijn courant en moest het opstandige meisje zoo veel minuten over één bladzijde doen. Maar het kind kon de vleugelen van haar geest niet kortwieken, ze moest voort in vliegende vaart, zooveel was er in de wereld te lezen, je moest voort in dravenden galop. Eu ze las en ze las en als de minuten niet om waren, dan keek ze rond tot het verlossende oogenblik was gekomen en nu is ze oud en nog hebben de boeken de intense aantrekkingskracht niet verloren en weet ze meer dan ooit over do muziek, de kleur en de waardigheid van woorden en over den witten hand doek waarin je een geleend boek terugbrengt Er is een Engelsch gezegdedat kon elke boekverkooper boven zijn etalagekast hangen en als molto voor elkeboekenweekenboekenpropaganda nemen.... The Gossip in a house always decreases as the library increases') Mevr. A. HOOGSTRATEN-SCHOCH. •j IJdele praat verstomt ia huis, waar de bibliotheek z'ch uitbreidt. GEMEENTERAAD. ST.-MA ARTENSDIJK, 21 Dec. 1934. Voorzitter Burgemeester J. J. Polderman. Secretaris de heer J. E. B. MeloeD, Aanwezig alle leden. De notulen van de vorige vergadering worden voorgelezen en ongewijzigd vast- Ingekomen stokken Esn schrijven van den Directeur der Volksgezondheid inhoudende goedkeuring verlaging hnorwoningen. Van het Centraal bnreaa voor veiihcatie en fio. adviezen van de Ver. van Ned. Gemeenten kasopnemirtg en controle der administratie van het woningbedrijf en bij den gemeente-ontvanger. Van den Minister van Soc. zaken dat voor 1933 een bijdrage voor de agent van de arbeidsbemiddeling zal worden toegekend van f 80. Van Ged. Staten van Zeeland goedkeuring regeling besm. ziektewet. Van betzelfde college goedkearing raadsbesluit verhuring weiland. Van den Minister van Soc. Zaken be treffende gebruikmaking Ned. ILbricaat bij woningwet-bouw; betreffende kapitaal vorming en betreffende hnnrbepaling. Van Ged. Staten mededeeliog dat de verpleegkosten voor 1935 in de stichting „Vrederust" zijn f680 per jaar en f30 kleedgeld. Een verzoek van de Zangvereeniging „De Lofstem" om voor het geven van een uitvoering de bewaarschool te mogen gebraiken. Met alg. stemmen wordt dit verzoek ingewilligd. Een schrijven van den heer M. Zeedijk waarin bij vraagt of bet bestoor van het Weezen-Armbestuur gerechtigd is ?ijn salaris te verlagen; adressant zegt dat zijn salaris eerst is gebracht van f 500 op f 350, dal is een verlaging van 30% en nn zon men bet willen brengen op f300 dat is een vermindering met 14% totaal das io 3 jaar verminderd met 44%. Wethouder Hage merkt op dat de eerste vermindering baiten beschouwing blijft, want bij is benoemd op f350. De voorzitter frappeert het dat dit ge beurd de Raad heeft hierover te beslissen en f300 is niet veel voor die werkzaam heden, want het brengt heel wat moeite mee. Spr.zon willen adviseeren dit schrijven van den beer Zeedijk voor kennisgeving aan te nemen; de Raad kan dan later een beslissing nemen. De beer Qaakkelaar is bet daar volkomen mee eensde verantwoordelijkheid is zeer groot. De beer Vroegop wilt dit behandelen bij de begrooting van het WeezeD-Arm- bestonr. Wij weten niet hoe de begrooting er nitziet, das kannen na moeilijk een beslissing nemen.. Nog eenige discussie er over, en besloten wordt dit aan te bonden tot behandeling van de begrooting. Een schrrven van den heer J. J. Pol derman inhoudende een verzoek om eervol ontslag als secretaris van bet Weezen Armbestuur. De beer Qaakkelaar merkt op dat men nn alles krijgt bij die corporatie: nn eervol ontslaan en dan weer eeD nieuwe benoemen en straks weer voor een nieaw lid stemmen. Wethouder Koopman vraagt of bet niet mogelijk is, de ontvanger te benoemen ook als secretaris. De beer Nelisse is daar ook voor dat ontvanger en secretaris één wordt. De voorzitter meent dat men daar niet verder over behoeft te spreken want dat kan altijd gebeuren. Wethooder Bage spijt het dat hij dit niet eerder heeft geweten; hij meent dan ook de tolk van de vergadering Ie zijn als hij de voorzitter dank brengt voor al hetgeen hij als secretaris van bet Weezen Armbestuur gedaan heeft. Spr. kan er zich echter nog niet goed mee vereeoigen om ontvanger en secretaris één te makeo; daar moet men altijd voorzichtig mee zijn. De beer Quakkelaar sloit zich bij de woorden van wethouder Hage aan wat betreft het bedanken van den voorzitter. Een beele discussie ontstaat over die combinatie, totdat de voorzitter opmerkt dat die combinatie altijd mogelijk is, want bet reglement laat bet ook toe, dos als de tegenwoordige ontvanger solliciteert, dan kao de Raad bem benoemeo. De heer Boot begrijpt echter deze dis- cossie niet erg goed, want de tegenwoordige secretaris is nog niet eens ontslag verleend. Met alg. stemmen wordt dan besloten om de heer J. J. Polderman met iogaog van 1 Jaooari 1935 eervol ontslag te verleenen. als secretaris van het Weezen Armbestuur. De voorzitter brengt de heer Hage dank voor de gesproken woorden welke de heer Qaakkelaar bevestigde en dankt de Raad voor het verleenen van zijn eervol ontslag. De heer Vroegop wilde nog vragen of de oproeping zal geschieden bij publicatie. De voorzitter aebt dit voldoende bij pablicatie. Wethooder Hage zon echter nog een voorstel willen doen en wel om bet salaris van den secretaris van het Weezeo-Arm- bestnnr te bepalen op f75; men is dan van alles in eens af. De heer Nelisse vindt dit te weiuig en kan meegaan om te doen wat bet bestuur van het Weezen-Armbestuur deed: het te breügen op f 90. Het voorstel van den heer Hage in stemming gebracht wordt aangenomen met 4 tegen 3 stemmen. Tegen de heeren Koopman, Nelisse en Quakkelaar. Wethouder Koopman doet dan nog een voorstel om den ontvaoger zonder oproep te benoemen tot secretaris, maar trekt dit voorstel in. Een verzoek van A. Konlst om aange- stelt te mogen worden als adspirant-graf- delver. Met alg. stemmeu wordt hiertoe besloten mits de grafdelver hiermede accoord gaat. Eeo verzoek van L. Hartog om vrij stelling van bondenbelasting, daar zijn hond in 1933 500 ratteu heeft gevangen en dit zal in 1934 niet minder zijn. Barg. en Weth. stellen voor hierop afwijzend te beschikken. Met alg. stemmen wordt hiertoe besloten. Wethouder Koopman stelt voor om f5 per jaar oit te loven voor die hond die de meeste ratten vangt. De beer Nelisse acht dit zeer nuttig en stelt voor f 10 oit te loven, en wel voor de eerste f 5, de tweede f 3 en de derde f2. Met alg. stemmen wordt het voorstel van den heer Nelisse aangenomen. Op hun verzoek worden L. Stoutjesdijk, J. Noom Nz. en C. A. van Gorsel Dz. op de lijst geplaatst voor een gemeente woning, en Jan W. van Gorsel Dz. op de lijst voor land. Op een verzoek van D. C. Doijnhonwer om ontheffing schoolgeld wordt afwijzend beschikt, omdat by meer dan f 800 ver diend. Van de Coöp. Electr. Centrale is bericht ingekomen dat er geen oezwaar bestaat tegen het uitbetalen van subsidie over de jaren 1935 en 1936, elk van f 250, en wal betreft een gereduceerd tarief voor de gemeente in te voereD, daar kan nog geen antwoord op worden gegeven omdat men overweegt met ingang van 1 Jannari 1935 de tarieven te verlagen. Een schrijven van bet gemeentebestuur van Tholen betreffende een gemeenschap pelijke regeling voor de kosten LJ.L.O. school. De gemeente St. Maartensdijk zpn dan bij moeten dragen f406 per jaar. De heer Vroegop verklaart zich ervoor om dit bedrag te geven, bet is de beste gelegenheid voor onze kinderdn en als wij er nn van profiteeren dan zijn wij toch ook verplicht er wal toe bij te dragen. Wethooder Hage is er niet voor. Als Tholen niet zoo voorbarig was geweest, dan zoo de school op St. Maartensdijk gestaan hebben en hadden wij er mee gezeten. Wij geven reeds subsidie aan de kinders voor bon rijwiel. Wij zitten er ook niet zoo goed bij roet de finaocieD, het zoo de begrooting leelijk in de war staren. De heer Nelisse is het met wethouder Hage eens. Barg. en Wetb. stellen voor om afwij zend te beschikken, waartoe met 6 tegen stem wordt besloten. Tegen de beer Vroegop. Een schrijven van den Minister van Soc. zaken betreffende callureel werk voor werkloozen wordt voor kennisgeving aan genomen. Eiq schrijven van bel dag. bestaar der Z. L. M. betreffende afrekening cnrsns landoonwhaiehoudkonde gebonden in de jaren 1931, 1932 en 1933. Burg. en Weth. stellen voor alle geld- leeningen hooger dan 4y2 te conver- teeren in geldleeningen van ten hoogste 47.% Met alg. st. wordt biertoe besloten. Herbenoemd wordt tot lid van de com missie tot wering van toezicht op bet lager onderwijs de heer W. G. Bastiaanse en tot lid van het Weezen armbestuur de beer I. M. Hage; beide met alg. stemmen. In de vacature J. L. Geluk wordt na herhaalde stemming benoemd tot lid van het Weezen-Armbestnnr de heer C. J. Kwaak met 4 stemmen. Burg. en Wetb. stellen voor vrijstelling te vragen voor bet vak lich. oefeningen voor 1935. Met alg. st. wordt dit goed gevonden. Bij de rondvraag zegt de beer Vroegop dat Knolst bet vorig jaar is benoemd tot gemeentewerkman met een proeftijd van een jaar. Dit jaar is reeds voorbij, dus moet bij vast worden benoemd en bij vraagt dan tevens boe bet staat met de pensioensgrondslag. Met alg. st. wordt hij vast benoemd, terwijl wat de pensioensgrondslag betreft later een beslissing genomen zal worden. De beer Nelisse vraagt of Barg. tn Wetb. ook komen met redactie op de pacht van de landerijen. Weth. Koopman merkt op dat in de vergadering van Barg. en Wetb. besloten is dit aan den raad over te laten, want als Barg. en Wetb. kwamen met 10%, dan zeide de raad 15 en kwamen Borg. en Wetb. met 20%, dan zei de raad 25 en nn wilden ze dit maar aan den aad over laten. De heer Bont stelt voor evenals vorig jaar 25 redactie te geven en wethooder Koopman stelt voor 80 te geven. Ala de leden dit willen zal bij wel motiveeren waarom hij dit doet. Over deze aangelegenheid ontstaat een beele disenssie, waaruit dit blijkt dat bij bet land van bet Weezen armbestnor enkele pachters in beroep zijn gegaan en toen beeft de Kantonrechter zulk eeo groote vermindering toegepast dat wel 60 redoctie is. De beer Nelisse doet dit opmerken dat bet komt doordat de pacht- commissie hier weg is gegaan en de tegen woordige commissie bestaat oit Braban ders die niet bekend zijn met de gronden hier. Hij zon daar tegen willeu protes teeren en trachten dat wij de oude pacht- commissie weer terog krijgen, terwijl de heer Vroegop opmerkt dat dit besluit van den Kantonrechter niets anders is dan tegen onzen voorzitter, dat heeft bij zelf gezegd. Het eind is dat met 6 tegen 1 stem besloten wordt 25 redactie te geven. Tegen wethouder Koopman.

Krantenbank Zeeland

Ierseksche en Thoolsche Courant | 1934 | | pagina 1