Koning Albert I van België door een ongeval om het leven gekomen. »ergfc ;sker vond isker Brei mg. ater r Bolsjewiki tegen het gezag van •renski strandde op een tekort bij Bolsjewiki aan pantserauto's en «ufechinegeweren. Daarom bleven in n zomer van 1917 de Mensjewila de meerderheid en aan het bewind, •leerd door deze ervaring hebben Bolsjewiki in den herfst van dat- Ifde jaar met meer machinegeweren meer pantserauto's een tweede (ring gewaagd, die met uiteindelijk cces is bekroond. Hetzellde is te 'eenen geschied, waar Dolifuss wel, arbeiders niet in het bezit waren i houwitsers en overvloedige be- apening. Habicht heeft de Oostenrijksche geering een wapenstilstand van de asten rij ksche Nazi's aangeboden voor oi jn tijd van acht dagen, eindigende Woensdag 28 Februari, des mid- igs te 12 uur. Over deze brug kan Craait Oostenrijksche regeering tot Ha- cht komen en dan deelen in af- enbaren tijd de nat.-soc. samen met Burgerwachten van Prins Star- .mberg in Oostenrijk de lakens uit. j het niet op den eersten Maart, og in den loop van het jaar 1934 1 dit ons bedunkens zeker :t geval zijn. De reizende correspondent van de baily Mail", Ward Prince, heeft ook '00"üen onderhoud gehad met den Prui- schen min.*pres. generaal doering, eze eischte voor Duitschland het ■cht op een eigen defensieve lucht- lacht te bezitten. Over den Volken- oud, de instelling van de overwin- aarsende overwonnenen in bedwang houden, was Goering zeer slecht spreken. Nog steeds bestaat er in iuitschland een communistisch ge- lar, zij het dan onderaardsch en neulend. Wat Dimitrolf betrof, bleef (oering bij zijn meening, dat hij aan en galg behoorde. Had Dimitrolï de uitsche revolutie kunnen uitroepen, ij zou zeker niet geaarzeld hebben 'roering op zijn beurt aan den galg hangen. Thans zit Dimitrolï', zonder ;ts tegen Duitschland te kunnen ndernemen, veilig achter slot en rendel, waar hij zal moeten blijven, "og zyn leven, noch zijn gezondheid iopen gevaar, maar het is het aller- este, dat Dimitrolf niet ongestraft en rij in deze maatschappij rondloopt, oodat hij eerst maar eens in ver- ;etelheid moet geraken, dan zal oering wel wederzien, wat er met en Bulgaar moet gebeuren. Ten Zuidan van Livorno is een rnstig spoorwegongeluk geschied met zoogenaamde „Liltorina" een ails-omnibus, zooals de Italiaansche taats-Spoorwegen tegenwoordig op ele trajecten laat loopen. De wagen reed met een snelheid |van 120 K.M. per uur en kwam in lotsing met een extra-trein, die van le andere zijde naderde. De Littorina [eraakte in brand en werd gehee •ernield. Zestien personen kwamen im het leven en 15 menschen werden ;waar gewond. De beroemde Duitsche schaker dr. Jiegbert Tarrach, is te München op '2-jarigen leeftijd overleden. Tusschen 890—1910 was hij in zijn allerbeste aren alslnternationaal schaakmeester net een wereldnaam. Met groot suc- ;es nam hij aan ongeveer alle groote ichaak-wedstrijden deel en zijn strijd egen dr. Lasker leelt nog steeds roort in de herinnering van de ken- lers van het schoone en nobele ichaakspel Men verwacht in België algemeen, lat de nieuwe koning de voetsporen ran zijn vader zal drukken, tn dit verband kan schrijver dezes een aar dige persoonlijke anecdote verhalen, die zich op een der Indische reizen van den Belgischen Kroonprins heeft afgespeeld. Bij het beklimmen van een berg op kwam een gezelschap Nederlan ders het eerst op het plateau aan, lat doel van de geheele klimpartij ivas geweest. Bergklimmen in Zwit serland moge werkelijk zwaar werk wezen, in Indië maakt het klimaat ir een corvée van. Het kleine gezel schap Nederlanders blies nu heerlijk lit op het hoog gelegen bergplateau, jenietend van het sch tterende uit- :icht, maar meer nog bijkomend van de krachtsinspanning. Enkele oogen- )likken later naderde van een andere cant een klein gezelschap, dat ook iet plateau tot einddoel had gekozen. Men praatte ongedwongen, dronk samen en deelde broederlijk de mee- ebrachte waren. Pas bij het opbre- cen van de twee partijen bleek de voornaamste persoon van het tweede aangekomen gezelschap te zijn de Kroonprins van België, die op de meest ongedwongen wijze zich met alle anderen had onderhouden. Zoo'n episode karakteriseert den man, die nu Hoofd van Staat is bij onze Zuiderburen 1 Zaterdagmiddag bij een bergbestijging in de omgeving van Namen van een rots gevallen. de onbekende Belgische soldaat ligt begraven werd een minuut stilge houden. Er werd geen geluid gehoord, het was een minuut van stilte als eerbied voor den overleden Vorst, alleen het gebeier der klokken hing over Brussel. En zoo aanvaardde de Koning zijn laalsten gang naar zijn Paleis, waar de Regeering het stollelijk overschot in ontvangst nam. lu de Troonzaal is het lijk opgebaard. Dinsdag en Woensdag had men gelegenheid een laatsten blik op het stoffelijk overschot te werpen. Hon derdduizenden defileerden voor den overleden Koning om een laatsten groet te brengen. En niet alleen België rouwt, ook het Buitenland neemt met gevoel van deernis deel in de droefheid waarin op zoo'n noodlottige wijze België werd gedompeld. Koningin Wilhelmina was een der eerste die telegrafisch Zondag Hare deelneming deed betuigen, Minister Doumergue, Tardieu en Hérmot zijn persoonlijk naar Brussel gekomen om een bewijs van belangstelling te geven en voor de teraardebestelling vertrokken reeds tal van buitenland- sche vorsten naar Brussel. Prins Hendrik met een deputatie van hooge officieren vertegenwoordigt ons land. De Prins van Wales en een detache ment van de garde, waarvan de over leden Koning eerekolonel was, zijn naar Brussel gegaan. President Le brun en eenige detachementen van het Fransche leger zijn aangekomen. De Koning van Zweden, van Bulga rije, Prinsen van Yoego Slowakije, Noorwegen, zijn Woensdag aange komen. De eenige dochter van den Koning, Prinses Marie José kan niet op reis gaan, haar toestand verbiedt dit, wel is haar man, de Kroonprins van Italië, reeds in de Belgische hoofd stad aangekomen. Eu zoo staan wij aan den voor avond van een uitvaart, die een grootsche laatste huldiging zal worden aan een Vorst die zeer door zijn Volk bemind was. In de Belgische Senaat en Kamer zitting werd de overleden vorst in. hartelijke woorden herdacht. In de socialistische bladen kwamen waar- deerende woorden voor over Koning Albert, wel een bewijs dat de Koning een Koning voor allen was. Ons land was hij niet ongenegen. Hij toonde zich steeds een tegenstander van de actie van het kleine groepje annexi- onislen. Ook in onze Volksvertegenwoordi ging werden waardeerende woorden gesproken. In de Tweede Kamer staat de voorzitter op en houdt, ter wijl de leden van de Kamer en de aanwezige ministers zich van hun zetels verhieven, de volgende rede: x>De majesteit van den dood over schaduwt de majesteit van den ménsch. De waarheid van deze uit spraak komt al heel treffend tot uiting in hetgeen is'geschied in de dagen, die dit oogenblik van onze vorige bijeenkomst scheiden. Door Gods beschikking werd een naburige en bevriende natie in zwa- ren rouw gedompeld. Met den eenvoud, die hem eigen was, schoonheid zoekend in de bergen van zijn land, is België's Souverein, Zijne Majesteit Koning Albert I, door een ongelukkigen val aan zijn volk ontnomen, aan zijn volk, dat hij lief had en dat wederkeerig hem liefde rijk eerde, kennend zijn onverdroten wil om het ten goede te leiden. Diep getroffen door dit tragische heengaan van den aan zijn land zoo nauw verbonden Vorst deelt het Nederlandsche volk in België's smart." De voorzitter van den Raad van Ministers, de heer Colijn, houdt daarna de volgende rede: In aansluiting aan de treffende woorden door u gewijd aan de nage dachtenis van den op zoo tragische wijze overleden Belgischen Koning, wenscht ook de regeering hare diepgevoelde belangstelling tetoonen bij het ernstige verlies, dat het na burige, bevriende en ten deele stam verwante volk getroffen heeft. Het Belgische volk verloor in deze moeilijke tijden een noode te missen beleidvol Staatshoofdeen vorst die zoowel in dagen van het hoogste ge vaar als in tijd van vrede heeft uit geblonken door trouw en toewijding bij het dienen van de belangen van zijn volk. Zijn trouw aan de internationale Een zware slag heeft het Belgische volk getroffen. Koning Albert, de populaire en beminde vorst is bij het ondernemen van een bergtocht van de rotsen bij Marche les Dames, nabij Namen, van een rots gestort. De Koning was met een kamer dienaar per auto naar zijn kasteel Giergnon gegaan en aanvaardde den terugreis naar Brussel, toen hij nog even een rots wilde beklimmen. Hij zeide zijn vertrouwde knecht te wachten, na een uur dacht de Koning terug le zijn. Een uur was ruim verloopen, de Koning kwam niet terug. De kamer dienaar ongerust geworden, heeft eerst luide geroepen, doch kreeg geen antwoord. Daarna telefoneerde hij naar het paleis te Brussel, van waar eenige leden van de Hofhou ding naar de plaats kwamen waar de kamerdienaar wachtte, de gen darmes werden gewaarschuwd en terwijl de duisternis ai gevallen was, ging men aan het zoeken. Eindelijk des nachts half twee ontdekte men het lijk van den Koning. Het onder zoek maakte uit dat hij door het loslaten van een stuk rots is mede gesleept, en een zestig meter verder is terechtgekomen. Zijn schedel is verbrijzeld en de Koning moet on middellijk dood zijn geweest. De Koningin had men onkundig gelaten van het treurige lot dat haar man getroffen had, eerst des mor gens werd de schrikkelijke mare haar medegedeeld en men kan zich de smart voorstellen'die deze treurige tijding veroorzaakt heeft. Ook voor de overige nabestaanden was het een treurige tijding. De troonopvolger bevond zich in Zwitserland en kreeg per telegram de mededeeling dat zijn vader door een ongeval ernstig was gewond. Eerst veel later durfde men aan Prinses Astrid de mede deeling doen van het overlijden van haar Schoonvader. De Prinses deelde daarna het treurige nieuws aan den troonopvolger mede, die erg ontdaan was. Prins Charles, de tweede zoon van den Koning vertoefde te Ustende, waar hij het treurige nieuws vernam. Ijlings begaf hij zich per auto naar Brussel, waar hij in den morgen aankwam. In den vroegen morgen werd het nieuws in België bekend, men wilde het eerst niet gelooven en een groote verslagenheid maakte zich van de menschen meester. Koning Albert, die dit jaar zijn 25-jarig regeerings- jubileum zou gedenken, was zéér bemind en de tragische wijze waarop de koning om het leven kwam ver vulde ieder met deernis. Overal hangen de vlaggen halfstok, geheel België rouwt. Het lijk is eerst naar het Paleis te Laeken overgebracht, daar is het na gebalsemd te zijn, opgebaard. Maandag had de overbrenging plaats naar het Koninklijk Paleis te Brussel. Precies te zes uur in den avond begonnen alle klokken van Brussel te luiden. De affuit van het kanon waarop het stoffelijk overschot van den overleden vorst zou worden overgebracht, kwam voorgereden aan den hoofdingang van het Paleis. Drie escadrons bereden gidsen met het regimentsvaandel en een detachement gendarmes bewezen de militaire eer. Onder doodsche stilte werd de kist door onderofficieren van de grena diers uitgedragen en daarna met de nationale driekleur gedekt. De muziek zweeg, de stoet vormde zich, eerst twee escadrons bereden troepen, daarna hel stoffelijk overschot op de affuit getrokken door zes zwarte paarden en geflankeerd door hoog- waardigheidsbekleeders. Achfer het stoffelijk overschot de nieuwè Koning Leopold, met zijn broeder Prins Charles, hofdignita rissen en hooge autoriteiten, terwijl aan weerszijden van den affuit rui ters te paard met flambouwen in hun hand reden. En zoo trok de stoet onder het flakkerende licht van de toortsen langs de straten met de rouw om floerste straatlantaarns, tusschen de hagen van menschen die onder ademloos stilzwijgen hun overleden Koning de laatste eer bewezen. Het was een indrukwekkenden tocht. Vrouwen huilden, mannen en oud strijders konden hun tranen niet bedwingen. Ongeveer een millioen menschen woonden den droeven tocht bij. Bij de Congreszuil \yaar verdragen bij het uitbreken van den wereldoorlog in 1914, zijne volhar ding, vier jaren lang, in het stand houden op hel laatste plekje grond, waar de vaderlandsche vlag nog wapperde, roepen de herinnering wakker aan de schoonste voorbeelden van hooge opvattingen en plichtsbe trachting uit vroeger en later tijd. Ook de Nederlandsche regeering wenscht bij deze doodsbaar, naast het uitspreken van hare waardeering voor alles waardoor dit leven gesierd werd, ook getuigenis af te leggen van hare hartelijke deelneming m het verlies, dat het Belgische Konings huis en de Belgische natie heeft ge troffen. De nieuwe Koning, de oudste zoon, zal den naam voeren van Leopold lil. Hij is in 19U1 geboren en dus 33 jaar oud. De troonopvolging is anders geregeld dan in ons land. Hier treedt onmiddellijk de Koninklijke macht over op de rechthebbende op den troon, in België geschiedt dit niet dan na de eedsaflegging. In de tus- schenliggende periode wordt de re geering waargenomen door de Mi nisters, die het Regentschap vormen. Uit den aard der zaak zal dit regent schap niet lang duren. Het Hof heeft een rouw van een half jaar aange nomen, doch Vrijdag en Zaterdag wordt deze rouw opgeheven. Vrijdag- legt de nieuwe Koning de eed op de Grondwet af en maakt Zaterdag een rijtoer door Brussel. Dan is de cere monie van aanvaarding van het Ko ningschap geëindigd. Door den Ministerraad is de nieuwe Koning Dinsdag benoemd tot Luite nant Generaal van het Belgische leger. DE DAG VAN DE BEGRAFENIS. Een donkere Februarimorgen. Reeds voor twaalf uur des nachts maakten duizenden zich op om zich langs den weg te scharen die straks de droeve stoet zal gaan. Een somber aanzien hebben de straten met de brandende met rouw floers omgeven lantaarns. De anders levende stad Brussel rouwt. De menschen spreken fluisterend. Overal vlaggen halfstoks. Zoo wacht men af terwijl de menschen menigte steeds dichter wordt en tracht plaats te vinden langs den ongeveer zeven kilometer langen weg dien de stoet moet afleggen. Te ruim zeven uur opende zich de deuren van het Koninklijk Paleis. Onder doodsche stilte wordt de lijk kist de Koninklijke woning uitge dragen en op een katafalk geplaatst terwijl de aanwezige troepen de wapens presenteeren. Precies te half acht vangt een roerende plechtigheid aan. De oud strijders, allen getooid met hun orde teekenen defileeren voor hun Koning soldaat die tijdens den oorlog met hen alle leed heeft gedeeld. Indrukwekkend schouwspel. Die oud- strijders, mannen die een oorlog meegemaakt hebben, weenen bij het brengen van den laatsten groet aan hun overleden veldheer, die voor hen allen een kameraad is geweest in die moeilijke dagen. Kwart over tien in den morgen. De kist wordt geplaatst op den affuit, de klokken beginnen te luiden, de laatste reis van den Koning vangt aan. Voorop een afdeeling van de Nat. Gendarmerie. De muziek van de Gidsen te paard. Een afd. Italiaansche, Engelsche, Fransche soldaten. Een afd Belgische artilleristen, een afd. Belgische gidsen, 4 afd. liniesoldaten alle vaandels van Vereenigingen van Oud-Strijders, de Generale Staf van het Belgische leger. Delegaties van alle Belgische Regimenten, bestaande uit een officier, een onderofficier, een korporaal en een soldaat, alle Regimentsvaandels van het Belgische leger, alle vaandels van Regimenten die aan den oorlog deel hebben genomen. De hooge Geestelijkheid. De vlag die tijdens den oorlog de plaats van den Koning aanwees. Dan de affuit waarop de lijkkist getrokken door zes zwarte paarden. Als slippendrager3 fungeeren de president van den Senaat, van de kamer, ministers Broqueville, Janson, en Pierlot, 3 generaals. Om het stoffelijk overschot de leden van de hofhouding en twee detache menten van de Grenadiers. Achter de lijkbaar des Konings rijpaard. Daarna de prinsen Leopold en Charles, de Italiaansche kroon prins, gewezen Czaar van Bulgarije, de koning van Siam, de President van de Fransche Republiek, Prins Hendrik, de Engelsche Kroonprins, Prins Nicolaas van Roemenië, Prins Gustaaf van Zweden, Prins Axel van Denemarken, Maarschalk Patain. Daarna volgden de Ministers van Staat, leden der Kamers van volks vertegenwoordiging, rechterlijke en andere hooge colleges. Twee detachementen gidsen, twee detachementen artillerie en een detachement gendarmerie sluiten den stoet. Doodsche stilte alom. Geen treur muziek, geen tromgeroffel, alleen het getrappel der paarden en de voetstappen der militairen. Blootshoofds lieten de toeschouwers den stoet passeeren, in veler oogen blonk een traan, velen snikten luidde. Bij het graf van den onbekenden soldaat werd halt gehouden. Indruk wekkend was die eene minuut stilte. Laeken werd bereikt, daar waar onder de Kerk de crypt zich bevindt waar de overledenen van de Belgische Koningsfamilie den eeuwigen rust slapen. Aangrijpend de stilte toen de kist van de atluit werd gelild. Niets hoorde men meer dan het in sourdine ge speelde Belgische Volkslied, de ont roering die zich van de menigte meester maakte, die in snikken uit barstte. Hier kon men zien hoeveel helde het Belgische Volk voor zijn Koning had. Grootsch is de begrafenis geweest. Ontzettend groot was de menschen menigte. Een schatting maken is onmogelijk als wij IJ/2 millioen zeggen is dit mis schien nog te laag. Het gedrang is ontzettend geweest afzettingen werden verbroken en de roode kruis hulptroepen hebben druk werk gehad. Tientallen bezwijmde mannen en vrouwen werd hulp ver leend. Uren duurde het voordat de straten waren ontruimd. In den Binnenstad was de drukte over weldigend. DE KONING IS DOOD, LEVE DE KONING. In het leven is alles tegenstelling. Zoo ook in staatszaken. Belgisch Koning is dood en een nieuw Staatshoofd moet zijn plaats innemen. lieden Vrijdag heeft Koning Leopold lil in de vergadering van Senaat en Kamer den eed op de grondwet af gelegd. De stoet werd op de gebruikelijke officiëele wijze gevormd en overal werd de nieuwe Koning hartelijk begroet. Drie maal 101 kanonschoten hebben den Volke kond gedaan dat België een nieuwen Koning heeft. TH0LEN, 23 Februari 1934. ZITDAG KAl\j hKLEüEN. Blijkens een in dit uuuiuaer voorkomende advertentie is duor de Federatie Zeeland der S.U A.P. besloten, met ingang vau 1984 in diverse plaatseu van onze provincie zitdagen te honden door leden vau de Tweede Kaweifractie. De bedoeling hier- vau is otn alle inwuneuden in de ge legenheid ie stellen dislricts- eu streeks belangen met deze volksvertegeu woordiger- te Oebaudeleu en te bespreken. Ook zal er gelegenheid worden gegeven, voor zoover de tijd dit toelaat, persooulijke aangelegenheden aan de orde te siellen. Een tweetal gehouden zittingen toonden aan, dat zij lu eeu dringende behoefte voorzieD. De eerstvolgende zitting zal volgen9 de advertentie plaats vinden op Zaterdag 3 Maart a.s. te Tholen eu te Breskeus. POORTVLIET. Woensdag jl. is door het Bestuur van het Waterschap Poortvliet aanbesteed het herbedelven van 75U M. waterleiding, loopende vanaf den Noorddijk in N. richting langs den Bartelmeetsdijk tot A. Buijs. Ingeschreven werd als volgt M. Ista voor 35 ct. per M., Jacob Uijl 27 ct., M. A. Nieuwkerk 24 ct., J.C. Koppenhol, J. Janse, E. Voshol en S. A. Quist voor 23 ct., M. de Witte 22 ctA. de Groen 20° ct. per M. Aan den laagsten inschrijver is het werk gegund. SCHEBPENISSE. De kiezerslijst werd voor deze gemeente vastgesteld op 776 kiezers voor Tweede Kamer en Staten en 775 voor de gemeente. Van den landbouwer M. B. brandde een uienren 'tot den grond toe af. Oorzaak onbekend. Toen de landbouwersknecht D. wilde gaan ploegen, bleek dat ver schillende onderdeelen der ploeg waren ontvreemd. Vermoedelijk is hier kwaadwilligheid in het spel. Waar het den laatsten tijd herhaal delijk voorkomt dat bepaalde per sonen het in deze gemeente op een lafhartige wijze lastig gemaakt wordt,

Krantenbank Zeeland

Ierseksche en Thoolsche Courant | 1934 | | pagina 4