WAARIN OPGENOMEN DE IERSEKSCHE EN THOOLSCHE COURANT
HM'1
Vrijdag 5 Januari 1934
No. 1
Een en vijftigste jaargang
M. H. PETERI,
Zondags Wad ^37^franco Tholen, Poortvliet, Scherpenisse, St-Maartensdijk. Stavenisse, St-Annaland en Oud-Vossemeer wtTers^naar pSsruidfc
BALLAST OVERBOORD.
TANDARTS
JAC. QUIST-GELUK
43238 14 Dalemschestraat 1.
lederen Dinsdag yan 9-I2 u. voorm.
i
V
THOOLSCHE COURANT
Vrijdag. Prijs per kwartaal NIEUWSBLAD VOOR HET EILAND THOLEN
per post f 1,(55 15 ct. Bij abonnement aanmerkelijke
disp-koste"-UITGAVE FIRMA J. M. C. POT, THOLEN - TEL. INTERC. 16 - POSTREK. 1043 prijsvermindering.
PUBLICATIËN.
K0STEL00ZE INENTING.
BURGEMEESTER, EN WETHOUDERS
der gemeente Tholen malcen bekend, dat op
Woeabdag, den 10 Januari aanstaande, des
middags te 12 ure, de gelegenheid zal zijn
opengesteld tot Kosielooze Inenting en Her-
inenting van de ingezetenen, die zich daartoe
in het gebouw der Openbare Lagere School
aanmelden.
Tholen, don 4 Januari 1934. 12
liet nieuwe schip 1934 heeft koers
gezet naar het doel 1935. Een reis
van 365 dagen is begonnen, waarvan
elke nieuwe dag ziju eigen moeilijk
heden, die zeker niet gering zullen
zijn, met zich mee zal brengen.
Het schip 1934, waarmee wij thans
de onbekende wateren gaan bevaren,
is heel wat eenvoudiger toegerust
dan zijn voorgangers. Al het over
bodige, waarmee de luxeeuze voor
gangers waren opgesierd, heeft men
thans achterwege gelaten. Slechts
met het hoognoodige gaan wij verder.
1934 zal een jaar zijn vansoberen
eenvoud, maar óók van stoere werk
zaamheid. Ieder burger zal zich veel
opofferingen moeten getroosten en
voor weelde zal er in weinig ge
zinnen plaats zijn.
1933 heeft ons vele crisismaat
regelen bezorgd, die nog vele jaren
lang op ons volk zullen drukken.
Nieuwe en verhoogde belastingen
zullen het uiterste van ons vergen.
Dit -alles is gelukkig niet plotseling
gekomen, wij hebben het maanden
geleden zich aankomen, wij hebben
ons er op kunnen voorbereiden.
Zoowel in de particuliere bedrijven
als bij de gemeente- en rijksdiensten
zijn de salarissen naar beneden ge
gaan, omdat het anders niet mogelijk
was evenwicht te brengen tusschen
inkomsten en uitgaven.
Evenwichtdat is het, wat in 1934
verkregen moet worden, en juist dit
evenwicht was het, hetgeen ons in
al de voorafgaande jaren ontbroken
heeft. Ons leven is verzwaard ge
weest met noodeloozen ballast, die
ons in tijden van voorspoed, welke
echter slechts een schijn voorspoed
was, niet is opgevallen.
Hetgeen zich „in de jaren van
voorspoed" heeft afgespeeld, is niet
veel anders geweest dan een papieren
voorspoed, een schittering van glazen
loovertjes, heschenenen door het licht
vaneen al te gemakkelijk optimisme.
In die jaren heelt men behoeften
gesuggereerd, die er niet waren, heeft
men de wereld dronken gevoerd mei
steeds nieuwe „noodzakelijk" artikelen.
Nog nimmer tevoren had men zoo
weinig tijd als in die jaren, ofschoon
men machines uitvond, welk het werk
in een oogenblik verrichten.
«Noodig hebben" is een uiterst
rekbaar begripIeder mensch af
zonderlijk heeft een andere opvatting
hierover. De meest soberen onder de
aardsche stervelingen zullen wellicht
zeggen, dat men met water en brood
in het leven kan blijven, dal men
beenen heeftom te loopen en auto
mobiel, noch vliegmachine noodig
heeft om gelukkig te zijn.
Maar de moderne samenleving
kan niet zonder snelverkeer.
Het uitvallen van de telefoon in
het verkeer beschouwt men als een
geweldigefinancieeleramp, het enkele
uren over tijd zijn van een of ander
snel vervoermiddel kan somsduizenden
guldens aan verlies beteekenen.
Zoo is het in de tegenwoordige
samenstelling gesteld.
Zijn wij dan voorstanders van den
oertijd Geenszins. Met vreugde en
voldoening maken wij gebruik van
in ons modern oog nuttig schijnende
uitvindingen van den modernen tijd.
Ons hart klopte van verrukking,
toen wij enkele dagen geleden door
de radio getuige waren van het ver
trek van het vliegtuig «Pelikaan" uit
Tjililitan om vier dagen later door
datzelfde radiotoestel de gelukkige
landing op Schiphol te volgen.
We zijn vereerders van de snelheid
geworden. Wij juichen het toe, dat
iedereen op de wereld op éénzelfde
oogenblik kan weten wat er op die
wereld gebeurt.
Deze gewaarwording kenden onze
voorouders niet.
Zijn wij door dit alles ook werke
lijk «helder" geworden
Is de wereld thans beter georga
niseerd dan toen men nog maanden
noodig had om elkaar te bereiken
Neen Want aan de wereldorga
nisatie ontbreekt nog vrijwel alles.
Tegenwoordig probeert men het door
eerst de landen zelf te organiseeren.
Men is wel wat laat tot dit besef
gekomen. Hoe zou men tot een goede
organisatie kannen geraken als de
onderdeelen daarvan niet kloppen?
Een gezond internationalisme is
slechts mogelijk bij een gezond natio
nalisme. Een gezond nationalisme
wil echter geenszins zeggen, dat men
zich van de wereld afzondert zich
van de overige wereld niets aantrekt,
in de eerste plaats zijn wij vader
landers, maar in de tweede, plaats,
zijn wij wereldburgers.
Een gezonde wereld is alleen
denkbaar met gezonde, niet in zich
zelf verdeelde landen. Wij hebben
in het begin van dit artikel gesproken
over het suggereeren van behoeften.
Men heeft ook de behoefte gesugge
reerd van een medezeggenschap,
welke echter de verantwoordelijkheid
daarvan niet kon dragen.
Iedereen wil verstand van alles
hebben, iedereen wil over alles en
ieder wat te zeggen hebben.
Het is een van de uitwassen van
het intellectualisme, dat er te veel
gesproken, te veel geconfereerd, te
weinig gedaan wordt. De daad komt
in het gedrang door den stortvloed
van woorden, welke over de mensch-
heid wordt losgelaten.
Dit alles is niet meer dan over
bodige ballast.
Woorden kunnen het leven niet
vullen.
Het bestuur van land en gemeente
beeft zich langen tijd gekenmerkt
doorpraten, door onverantwoordelijke
besluiten, door het leegpompen van
de overheidskassen.
Dit is nu afgeloopen. Er wordt
weer zuinig geregeerd, zuinig geleefd,
ofschoon naar onze meening bij de
leiding van staat en gemeente nog
te veel politieke in plaats van zake
lijke overwegingen gelden en er ook
in dezen tijd aan sommige functio
narissen salarissen worden betaald,
die in geen enkele redelijke ver
houding tot huri|capaciiteiten staan.
Veel ballast is er reeds overboord
maar ook in 1934 zal er nog moeten
volgen, willen wij tenminste een ge
zonde, nationale samenleving hebben
waar niet elk oogenblik ons de vrees
Antwerpsche straat 6
BERGEN OP ZOOM,
Spreekuur te Tholen bij
komt overvallen voor een ineenstorting
van het geldwezen, zooals in alle
andere landen.
1934 behoeven wij niet somber in
te gaan. De crisis is reeds het vorige
jaar tot stilstand gebracht, hetgeen
natuurlijk volstrekt niet zeggen wil,
dadelijk nu een opwaartsche beweging
te zullen beleven. Neen, voorloopig
zullen wij ons met den grootste
eenvoud moeten tevreden stellen,
maar... een eenvoud, die zekerheid
waarborgt.
Van het overtollige ontdaan kunnen
wij welgemoed de toekomst tegemoet
gaan.
Bij Mijdrechl is Zaterdagmiddag een
sport vliegtuig verongelukt. Luit.-gen,
H. A. Seyffardt, Chef van den tien.
Staf, heeft met ingang van 1 Mei
ontslag gevraagd uit den mil. dienst.
Brand op de Batavier II te Londen,
doch de brandweer had het vuur vrij
spoedig onder de knie. Bijzonderheden
over de aankemst van De Pelikaan in
Nederlandsch Oost-lndic. De Postjager
op het vliegveld Tjililitan, nabij
Batavia, aangekomen. De kranige pre
statie vau den Rijkszender te Kootwijk,
tijdens de radio-reportage van de aan
komst van De Pelikaan.
Zaterdagmiddag, toen geheel Ne
derland zich opmaakte naar Schiphol
ter huldiging van de kranige beman
ning van De Pelikaan, die in 100
vlieguren naar Indië en in 166 vlieg
uren terug naar Nederland was ge
vlogen, besloten ook twee Ehtdlto-
venscbe sportvliegers met een Chenet-
sportvliegtuignaar Schiphol te vertrek
ken. Alles ging naar wensch lot zij gé-
komen waren boven den polderGroot-
Mijdrecbt, in de buurt van de ge
meente Mijdrecht, waar de mist zoo
dik was, dat zij den weg kwijtraakten.
Op bet oogenblik, dat zij trachten
een noodlanding te maken, zaten zij
op eens met het toestel tegen den
hoogen polderdijk, waartegen het
vliegtuig te pletter vloog. Wonder
boven wonder zijn de twee vliegers,
de heeren Staals en Bazelman, er
betrekkelijk goed afgekomen, al heb
ben zij de huldiging te Schiphol ook
niet meer kunnen bijwonen.
Tegen den len Mei heeft de luit.-
gen. (1. A. Seyffardt, chef van den
Gen. Staf, ontslag gevraagd uit den
militairen dienst. Generaal Seyflardt,
die den 1 Nov. 1872 te Breda ge
boren is, werd aldaar aan de Mil.
Academie opgeleid voor officier. Na
in 1892 tot officier te zijn benoemd,
doorliep hij de verschillende lagere
rangen, was o.a. leeraur aan de Kon.
Mil. Academie en later aan de Hoo-
gere Krijgsschool, waarna hij tus
schen de jaren 1908 en 1929 afwis
selend diende bij de veld-art. en bij
den Gen. Staf. In laatstgenoemd jaar
werd hij bevorderd tot gen.-majoor,
Commandant van de Ie Divisie, waar
na hij in 1929 benoemd werd tot Chef
van den Gen. Staf. In 1939 bereikte
hij de hooge rang van luit.-gen.
Terwijl de Batavier II te Londen
aan den Batavier-steiger lag, is er aan
boord brand uitgebroken. Nadat de
bemanning getracht bad den brand
meester te worden, die in een hut
van de tweede klasse was ontstaan,
bleek de brand zich spoedig over
andere deelen van het schip uit te
breiden, zoodat men de liulp van de
Londensche brandweer moest inroe
pen. Aamgezien ook de lading in het
ruim begon te branden, rukte de
brandweer met groot materiaal uit,
gaf met 20 brandspuiten water en
wist in den tijd van ongeveer 1 uur
het vuur meester te worden. Een
verstikkende rook vulde het geheele
schip, zoodat men gasmaskers moest
requireeren, wilden de brandweer
mannen niet zelf als slachtoffers van
hun plicht vallen. Door de zware mist
had de brandweer aanzienlijke ver
traging, daar de mist zoo dik over de
Londensche havens hing, dat man
nen voor de brandspuiten moesten
loopen, om te zien, of de weg wel
veilig was.
De Pelikaan heeft ons op de terug
vlucht naar Nederland in het bezit
gebracht van de Indische bladen, zelfs
reeds van den Tweeden Kerstdag,
zoodat wij daaronder aantroffen de
uitvoeringe verslagen van de aankomst
van het vliegveld in Indië op den
22en December.
krllgbaor
njaband
tab*'TO
0'On|o'iük|Oï
van 2 tab
10 ct».
Hier zijn de drie waarborgen Voor de
echte Aspirin het Bayer-kruis o'p elk
tablet, de oranje band om de verpak
king, het oranje zakje van de 2-stuks
verpakking. Het zijn de
drie waarborgen om zeker
van pijn bevrijd te wor
den, zonder schade aan
hart, maag en nieren.
43262
Uit al die verslagen blijkt wel af
doende op hoe geestdriftige wijze men
de bemanuing van het opeens in de
geheele wereld bekende vliegtuig te
Batavia heeft ontvangen. Aardig is
b.v. de bijzonderheid te vernemen,
dat op het traject Bome-Athene de
weersomstandigheden zoo ongunstig
waren, dat de vliegers op 6000 M.
hoogte moesten gaan vliegen, waar
een temperatuur van 31 graden onder
nul heerschte en de lucht zoo ijl was
dat iedere beweging met extra-adem
halen gepaard moest gaan. De ont
vangst van de 4 luchlbelden was zoo
geestdriftig, dat ze persoonlijk leelijk
in het gedrang raakten en ze tenslotte
verheugd waren veilig en wel van
de schouders hunner bewonderaars
„geland» te zijn in 4 rieten stoelen,
die in de vliegtuigloods voor hun
ontvangst waren gereed gezel. Zwarte
koffie en cognac bleken de beste
middelen de slaap te overwinnen. Ze
hopen den tocht weer te onderne
men, maar dan iets... vlugger.
Door de snelle vlucht van de
Pelikaan is eigenlijk de tocht van den
Pander-Postjager een weinig in de
verdrukking geraakl. Maar toch blijkt
de ontvangst van den Postjager op
het vliegveld Tjililitan, nabij Dalavia,
op Zondag 31 Dec. al even geest
driftig te zijn geweest, als die van
De Pelikaan 9 dagen tevoren. Zelfs
waren dien dag waarschijnlijk nog
meer meuschen tegenwoordig dan
luttele dagen voordien, veroorzaakt
door het vallen van dien dag op een
Zondag, zoodat dus meer toeschou
wers van hun belangstelling konden
doen blijken. Men schat de menigte
op het vliegveld tusschen de 3900 en
4000 menschen.
In 45 vlieguren heeft de Postjager
een afstand van 13.609 KM. afgelegd.
Luitenant Asjes heeft verklaard, dat
een rendabele dienst van toestellen
van hel type van den Posljager mo
gelijk zal zijn bij een vervoer van
ongeveer 250 Kg. post. Het voorne
men is op den 4en Januari van Ban-
doeng, den 5en Januari van Batavia
te vertrekken, waarna men kan
verwachten loopt alles goed dat
de Postjager op Zondag den 7e Jan.
des avonds laat te Schiphol kan aan
komen. In ieder geval hebben de
vluchten van De Pelikaan en van den
Postjager bewezen, dat wij Neder
landers, wat vluchten over lange af
standen aangaat, ons gerust met alle
andere nationaliteiten kunnen meten.
Nu wij het tóch hebben over de
verrichtingen van de bemanningen
der twee Nederlandsche vliegtuigen,
mag een andere prestatie zeker al
evenmin vergeten worden. Toen
Zaterdagavond laat De Pelikaan op
Schiphol was aangekomen, is het
verslag vau de aankomst dadelijk
door de Rijkszenders te Kootwijk
Indië doorgegeven. Men moet daarbij
vooral niet vergeten, dat dus het
verslag in Nederland (onder de Keer
kringen) aankwam korten tijd na
middernacht. De beide diensten op
radiogebied, in Nederland en in Indië
hebben alles in het werk gesteld een
goede uitzending van de aankomst
en overbrenging naar Indië te ver
zekeren. Daar gebleken was, dat de
uitzending het best in Indië zou
overkomen, indien men van betrek
kelijk lange golven gebruik maakte,
heeft Kootwijk de bestaande golflengte
van 25 meter moeten verdubbelen
tot 50 meter. Het resultaat is geweest,
dat men in het uitgestrekte gebied
van den Indischen Archipel het thuis
komen van De Pelikaan op Schiphol
op voortreffelijke wijze heeft kunnen
mede-aanhooren. Het is wel meer
dan verdiend aan die schitterende
verrichting van dien dienst van de
Rijkszenders te Kootwijk een waar-
deerend woord te wijden!
Ons Binnenlandsch Overzicht staat
ditmaal wel geheel in hetteekenvan
vaderlandschen luchtvaart, maar een
ieder zal moeten toestemmen, dat
daartoe deze week ruimschoots aan
leiding bestond.
Vou Neurath zet het Duilscbe
OQtwapeDingsstandpuDt uiteen. De
moord op miniater-preaident Duca.
De ooluslen in Argentinië. Paul
Boncour begroet de redevoeringen
van Rooaevelt, Molotof en Littvinof
met geestdrift. Engelsch verkeers
vliegtuig verongelukt. Ter nieuw
jaarsreceptie van den Rijkspresident
hebben Adolf Hitlnr en Ursenigo,
de Pauselijke Nuntius, geBproken.
Jakob Wassermann overleden. Henry
Morgentbau Jr., secretarie der Schat
kist in Amerika. Companya Presi
dent van de Catalaanscbe generali
teit.
Reeds voor de Kerstdagen heeft
Von Neuratb, de Duitsehe minister
van buitenlandsche zaken, aan den
Berlijnschen correspondent van de
New York Times, een interview ge
geven, dat thans in Amerika is ver
schenen en vandaar weer naar Eu
ropa is geseind, zoodat wij eerst thans
in de gelegenheid zijn een en ander
mede te deelen over het Duitsehe
standpunt, inzake de Ontwapening.
Na aan de Ontwapenings-conferentie
haar onbekwaamheid verweten te
hebben een oplossing voor het onl-
wapenings-probleem te vinden en na
het volkomen fiasco van den Volken
bond om iets daadwerkelijks tot stand
te brengen, te hebben gekenschetst,
wees Von Neuralh op het feit, dat
door de Duitsehe houding nu einde
lijk de andere staten eens werden
opgewekt op grond van de politieke
realiteiten hun beslissingen te nemen.
Maar Duitschland heeft de hoop op
een werkelijke ontwapening van de
zwaar-bewapende Europeesche staten
reeds opgegeven. Derhalve bleef er
voor het Derde Rijk niets anders
over dan te trachten voor Duitsch
land een minimum van defensieve
militaire veiligheid te verwerven.
Bij de daarover gevoerde diplomatieke
besprekingen zal Duitschland met
alle energie en onbuigzaamheid vast
houden aan het bewustzijn, een goede
en rechtvaardige zaak te behartigen
en het geheele Duitsehe volk achter
de regeering te weten. Alles wat
Duitschland vraagt is een defensief
leger, dat nooit een bedreiging van
andere staten kan wezen. Duitsch
land is bereid zich aan iedere inter
nationale contróle te onderwerpen,
mits ook alle andere staten zich aan
een gelijke internationale contróle
zullen onderwerpen. Maar tweeërlei
rechtware bier uit den booze! Voor
Amerikaansche en desnoods voor
Engelsche ooren klinkt dit alles heel
aannemelijk, zelfs zouden Washing
ton en Londen er instemming mede
kunnen betuigen, maar men begrijpt
zeker wel, dat de Fransche Generale
Staf en het Fransche ministerie van
buitenlandsche zaken nooit voor zoo
iets te vinden zullen zijn.
De Roemeensche minister van on
derwijs, Angelescu, is als opvolger