WAARIN OPGENOMEN DE IERSEKSCHE EN THOOLSCHE COURANT HM'1 Vrijdag 5 Januari 1934 No. 1 Een en vijftigste jaargang M. H. PETERI, Zondags Wad ^37^franco Tholen, Poortvliet, Scherpenisse, St-Maartensdijk. Stavenisse, St-Annaland en Oud-Vossemeer wtTers^naar pSsruidfc BALLAST OVERBOORD. TANDARTS JAC. QUIST-GELUK 43238 14 Dalemschestraat 1. lederen Dinsdag yan 9-I2 u. voorm. i V THOOLSCHE COURANT Vrijdag. Prijs per kwartaal NIEUWSBLAD VOOR HET EILAND THOLEN per post f 1,(55 15 ct. Bij abonnement aanmerkelijke disp-koste"-UITGAVE FIRMA J. M. C. POT, THOLEN - TEL. INTERC. 16 - POSTREK. 1043 prijsvermindering. PUBLICATIËN. K0STEL00ZE INENTING. BURGEMEESTER, EN WETHOUDERS der gemeente Tholen malcen bekend, dat op Woeabdag, den 10 Januari aanstaande, des middags te 12 ure, de gelegenheid zal zijn opengesteld tot Kosielooze Inenting en Her- inenting van de ingezetenen, die zich daartoe in het gebouw der Openbare Lagere School aanmelden. Tholen, don 4 Januari 1934. 12 liet nieuwe schip 1934 heeft koers gezet naar het doel 1935. Een reis van 365 dagen is begonnen, waarvan elke nieuwe dag ziju eigen moeilijk heden, die zeker niet gering zullen zijn, met zich mee zal brengen. Het schip 1934, waarmee wij thans de onbekende wateren gaan bevaren, is heel wat eenvoudiger toegerust dan zijn voorgangers. Al het over bodige, waarmee de luxeeuze voor gangers waren opgesierd, heeft men thans achterwege gelaten. Slechts met het hoognoodige gaan wij verder. 1934 zal een jaar zijn vansoberen eenvoud, maar óók van stoere werk zaamheid. Ieder burger zal zich veel opofferingen moeten getroosten en voor weelde zal er in weinig ge zinnen plaats zijn. 1933 heeft ons vele crisismaat regelen bezorgd, die nog vele jaren lang op ons volk zullen drukken. Nieuwe en verhoogde belastingen zullen het uiterste van ons vergen. Dit -alles is gelukkig niet plotseling gekomen, wij hebben het maanden geleden zich aankomen, wij hebben ons er op kunnen voorbereiden. Zoowel in de particuliere bedrijven als bij de gemeente- en rijksdiensten zijn de salarissen naar beneden ge gaan, omdat het anders niet mogelijk was evenwicht te brengen tusschen inkomsten en uitgaven. Evenwichtdat is het, wat in 1934 verkregen moet worden, en juist dit evenwicht was het, hetgeen ons in al de voorafgaande jaren ontbroken heeft. Ons leven is verzwaard ge weest met noodeloozen ballast, die ons in tijden van voorspoed, welke echter slechts een schijn voorspoed was, niet is opgevallen. Hetgeen zich „in de jaren van voorspoed" heeft afgespeeld, is niet veel anders geweest dan een papieren voorspoed, een schittering van glazen loovertjes, heschenenen door het licht vaneen al te gemakkelijk optimisme. In die jaren heelt men behoeften gesuggereerd, die er niet waren, heeft men de wereld dronken gevoerd mei steeds nieuwe „noodzakelijk" artikelen. Nog nimmer tevoren had men zoo weinig tijd als in die jaren, ofschoon men machines uitvond, welk het werk in een oogenblik verrichten. «Noodig hebben" is een uiterst rekbaar begripIeder mensch af zonderlijk heeft een andere opvatting hierover. De meest soberen onder de aardsche stervelingen zullen wellicht zeggen, dat men met water en brood in het leven kan blijven, dal men beenen heeftom te loopen en auto mobiel, noch vliegmachine noodig heeft om gelukkig te zijn. Maar de moderne samenleving kan niet zonder snelverkeer. Het uitvallen van de telefoon in het verkeer beschouwt men als een geweldigefinancieeleramp, het enkele uren over tijd zijn van een of ander snel vervoermiddel kan somsduizenden guldens aan verlies beteekenen. Zoo is het in de tegenwoordige samenstelling gesteld. Zijn wij dan voorstanders van den oertijd Geenszins. Met vreugde en voldoening maken wij gebruik van in ons modern oog nuttig schijnende uitvindingen van den modernen tijd. Ons hart klopte van verrukking, toen wij enkele dagen geleden door de radio getuige waren van het ver trek van het vliegtuig «Pelikaan" uit Tjililitan om vier dagen later door datzelfde radiotoestel de gelukkige landing op Schiphol te volgen. We zijn vereerders van de snelheid geworden. Wij juichen het toe, dat iedereen op de wereld op éénzelfde oogenblik kan weten wat er op die wereld gebeurt. Deze gewaarwording kenden onze voorouders niet. Zijn wij door dit alles ook werke lijk «helder" geworden Is de wereld thans beter georga niseerd dan toen men nog maanden noodig had om elkaar te bereiken Neen Want aan de wereldorga nisatie ontbreekt nog vrijwel alles. Tegenwoordig probeert men het door eerst de landen zelf te organiseeren. Men is wel wat laat tot dit besef gekomen. Hoe zou men tot een goede organisatie kannen geraken als de onderdeelen daarvan niet kloppen? Een gezond internationalisme is slechts mogelijk bij een gezond natio nalisme. Een gezond nationalisme wil echter geenszins zeggen, dat men zich van de wereld afzondert zich van de overige wereld niets aantrekt, in de eerste plaats zijn wij vader landers, maar in de tweede, plaats, zijn wij wereldburgers. Een gezonde wereld is alleen denkbaar met gezonde, niet in zich zelf verdeelde landen. Wij hebben in het begin van dit artikel gesproken over het suggereeren van behoeften. Men heeft ook de behoefte gesugge reerd van een medezeggenschap, welke echter de verantwoordelijkheid daarvan niet kon dragen. Iedereen wil verstand van alles hebben, iedereen wil over alles en ieder wat te zeggen hebben. Het is een van de uitwassen van het intellectualisme, dat er te veel gesproken, te veel geconfereerd, te weinig gedaan wordt. De daad komt in het gedrang door den stortvloed van woorden, welke over de mensch- heid wordt losgelaten. Dit alles is niet meer dan over bodige ballast. Woorden kunnen het leven niet vullen. Het bestuur van land en gemeente beeft zich langen tijd gekenmerkt doorpraten, door onverantwoordelijke besluiten, door het leegpompen van de overheidskassen. Dit is nu afgeloopen. Er wordt weer zuinig geregeerd, zuinig geleefd, ofschoon naar onze meening bij de leiding van staat en gemeente nog te veel politieke in plaats van zake lijke overwegingen gelden en er ook in dezen tijd aan sommige functio narissen salarissen worden betaald, die in geen enkele redelijke ver houding tot huri|capaciiteiten staan. Veel ballast is er reeds overboord maar ook in 1934 zal er nog moeten volgen, willen wij tenminste een ge zonde, nationale samenleving hebben waar niet elk oogenblik ons de vrees Antwerpsche straat 6 BERGEN OP ZOOM, Spreekuur te Tholen bij komt overvallen voor een ineenstorting van het geldwezen, zooals in alle andere landen. 1934 behoeven wij niet somber in te gaan. De crisis is reeds het vorige jaar tot stilstand gebracht, hetgeen natuurlijk volstrekt niet zeggen wil, dadelijk nu een opwaartsche beweging te zullen beleven. Neen, voorloopig zullen wij ons met den grootste eenvoud moeten tevreden stellen, maar... een eenvoud, die zekerheid waarborgt. Van het overtollige ontdaan kunnen wij welgemoed de toekomst tegemoet gaan. Bij Mijdrechl is Zaterdagmiddag een sport vliegtuig verongelukt. Luit.-gen, H. A. Seyffardt, Chef van den tien. Staf, heeft met ingang van 1 Mei ontslag gevraagd uit den mil. dienst. Brand op de Batavier II te Londen, doch de brandweer had het vuur vrij spoedig onder de knie. Bijzonderheden over de aankemst van De Pelikaan in Nederlandsch Oost-lndic. De Postjager op het vliegveld Tjililitan, nabij Batavia, aangekomen. De kranige pre statie vau den Rijkszender te Kootwijk, tijdens de radio-reportage van de aan komst van De Pelikaan. Zaterdagmiddag, toen geheel Ne derland zich opmaakte naar Schiphol ter huldiging van de kranige beman ning van De Pelikaan, die in 100 vlieguren naar Indië en in 166 vlieg uren terug naar Nederland was ge vlogen, besloten ook twee Ehtdlto- venscbe sportvliegers met een Chenet- sportvliegtuignaar Schiphol te vertrek ken. Alles ging naar wensch lot zij gé- komen waren boven den polderGroot- Mijdrecbt, in de buurt van de ge meente Mijdrecht, waar de mist zoo dik was, dat zij den weg kwijtraakten. Op bet oogenblik, dat zij trachten een noodlanding te maken, zaten zij op eens met het toestel tegen den hoogen polderdijk, waartegen het vliegtuig te pletter vloog. Wonder boven wonder zijn de twee vliegers, de heeren Staals en Bazelman, er betrekkelijk goed afgekomen, al heb ben zij de huldiging te Schiphol ook niet meer kunnen bijwonen. Tegen den len Mei heeft de luit.- gen. (1. A. Seyffardt, chef van den Gen. Staf, ontslag gevraagd uit den militairen dienst. Generaal Seyflardt, die den 1 Nov. 1872 te Breda ge boren is, werd aldaar aan de Mil. Academie opgeleid voor officier. Na in 1892 tot officier te zijn benoemd, doorliep hij de verschillende lagere rangen, was o.a. leeraur aan de Kon. Mil. Academie en later aan de Hoo- gere Krijgsschool, waarna hij tus schen de jaren 1908 en 1929 afwis selend diende bij de veld-art. en bij den Gen. Staf. In laatstgenoemd jaar werd hij bevorderd tot gen.-majoor, Commandant van de Ie Divisie, waar na hij in 1929 benoemd werd tot Chef van den Gen. Staf. In 1939 bereikte hij de hooge rang van luit.-gen. Terwijl de Batavier II te Londen aan den Batavier-steiger lag, is er aan boord brand uitgebroken. Nadat de bemanning getracht bad den brand meester te worden, die in een hut van de tweede klasse was ontstaan, bleek de brand zich spoedig over andere deelen van het schip uit te breiden, zoodat men de liulp van de Londensche brandweer moest inroe pen. Aamgezien ook de lading in het ruim begon te branden, rukte de brandweer met groot materiaal uit, gaf met 20 brandspuiten water en wist in den tijd van ongeveer 1 uur het vuur meester te worden. Een verstikkende rook vulde het geheele schip, zoodat men gasmaskers moest requireeren, wilden de brandweer mannen niet zelf als slachtoffers van hun plicht vallen. Door de zware mist had de brandweer aanzienlijke ver traging, daar de mist zoo dik over de Londensche havens hing, dat man nen voor de brandspuiten moesten loopen, om te zien, of de weg wel veilig was. De Pelikaan heeft ons op de terug vlucht naar Nederland in het bezit gebracht van de Indische bladen, zelfs reeds van den Tweeden Kerstdag, zoodat wij daaronder aantroffen de uitvoeringe verslagen van de aankomst van het vliegveld in Indië op den 22en December. krllgbaor njaband tab*'TO 0'On|o'iük|Oï van 2 tab 10 ct». Hier zijn de drie waarborgen Voor de echte Aspirin het Bayer-kruis o'p elk tablet, de oranje band om de verpak king, het oranje zakje van de 2-stuks verpakking. Het zijn de drie waarborgen om zeker van pijn bevrijd te wor den, zonder schade aan hart, maag en nieren. 43262 Uit al die verslagen blijkt wel af doende op hoe geestdriftige wijze men de bemanuing van het opeens in de geheele wereld bekende vliegtuig te Batavia heeft ontvangen. Aardig is b.v. de bijzonderheid te vernemen, dat op het traject Bome-Athene de weersomstandigheden zoo ongunstig waren, dat de vliegers op 6000 M. hoogte moesten gaan vliegen, waar een temperatuur van 31 graden onder nul heerschte en de lucht zoo ijl was dat iedere beweging met extra-adem halen gepaard moest gaan. De ont vangst van de 4 luchlbelden was zoo geestdriftig, dat ze persoonlijk leelijk in het gedrang raakten en ze tenslotte verheugd waren veilig en wel van de schouders hunner bewonderaars „geland» te zijn in 4 rieten stoelen, die in de vliegtuigloods voor hun ontvangst waren gereed gezel. Zwarte koffie en cognac bleken de beste middelen de slaap te overwinnen. Ze hopen den tocht weer te onderne men, maar dan iets... vlugger. Door de snelle vlucht van de Pelikaan is eigenlijk de tocht van den Pander-Postjager een weinig in de verdrukking geraakl. Maar toch blijkt de ontvangst van den Postjager op het vliegveld Tjililitan, nabij Dalavia, op Zondag 31 Dec. al even geest driftig te zijn geweest, als die van De Pelikaan 9 dagen tevoren. Zelfs waren dien dag waarschijnlijk nog meer meuschen tegenwoordig dan luttele dagen voordien, veroorzaakt door het vallen van dien dag op een Zondag, zoodat dus meer toeschou wers van hun belangstelling konden doen blijken. Men schat de menigte op het vliegveld tusschen de 3900 en 4000 menschen. In 45 vlieguren heeft de Postjager een afstand van 13.609 KM. afgelegd. Luitenant Asjes heeft verklaard, dat een rendabele dienst van toestellen van hel type van den Posljager mo gelijk zal zijn bij een vervoer van ongeveer 250 Kg. post. Het voorne men is op den 4en Januari van Ban- doeng, den 5en Januari van Batavia te vertrekken, waarna men kan verwachten loopt alles goed dat de Postjager op Zondag den 7e Jan. des avonds laat te Schiphol kan aan komen. In ieder geval hebben de vluchten van De Pelikaan en van den Postjager bewezen, dat wij Neder landers, wat vluchten over lange af standen aangaat, ons gerust met alle andere nationaliteiten kunnen meten. Nu wij het tóch hebben over de verrichtingen van de bemanningen der twee Nederlandsche vliegtuigen, mag een andere prestatie zeker al evenmin vergeten worden. Toen Zaterdagavond laat De Pelikaan op Schiphol was aangekomen, is het verslag vau de aankomst dadelijk door de Rijkszenders te Kootwijk Indië doorgegeven. Men moet daarbij vooral niet vergeten, dat dus het verslag in Nederland (onder de Keer kringen) aankwam korten tijd na middernacht. De beide diensten op radiogebied, in Nederland en in Indië hebben alles in het werk gesteld een goede uitzending van de aankomst en overbrenging naar Indië te ver zekeren. Daar gebleken was, dat de uitzending het best in Indië zou overkomen, indien men van betrek kelijk lange golven gebruik maakte, heeft Kootwijk de bestaande golflengte van 25 meter moeten verdubbelen tot 50 meter. Het resultaat is geweest, dat men in het uitgestrekte gebied van den Indischen Archipel het thuis komen van De Pelikaan op Schiphol op voortreffelijke wijze heeft kunnen mede-aanhooren. Het is wel meer dan verdiend aan die schitterende verrichting van dien dienst van de Rijkszenders te Kootwijk een waar- deerend woord te wijden! Ons Binnenlandsch Overzicht staat ditmaal wel geheel in hetteekenvan vaderlandschen luchtvaart, maar een ieder zal moeten toestemmen, dat daartoe deze week ruimschoots aan leiding bestond. Vou Neurath zet het Duilscbe OQtwapeDingsstandpuDt uiteen. De moord op miniater-preaident Duca. De ooluslen in Argentinië. Paul Boncour begroet de redevoeringen van Rooaevelt, Molotof en Littvinof met geestdrift. Engelsch verkeers vliegtuig verongelukt. Ter nieuw jaarsreceptie van den Rijkspresident hebben Adolf Hitlnr en Ursenigo, de Pauselijke Nuntius, geBproken. Jakob Wassermann overleden. Henry Morgentbau Jr., secretarie der Schat kist in Amerika. Companya Presi dent van de Catalaanscbe generali teit. Reeds voor de Kerstdagen heeft Von Neuratb, de Duitsehe minister van buitenlandsche zaken, aan den Berlijnschen correspondent van de New York Times, een interview ge geven, dat thans in Amerika is ver schenen en vandaar weer naar Eu ropa is geseind, zoodat wij eerst thans in de gelegenheid zijn een en ander mede te deelen over het Duitsehe standpunt, inzake de Ontwapening. Na aan de Ontwapenings-conferentie haar onbekwaamheid verweten te hebben een oplossing voor het onl- wapenings-probleem te vinden en na het volkomen fiasco van den Volken bond om iets daadwerkelijks tot stand te brengen, te hebben gekenschetst, wees Von Neuralh op het feit, dat door de Duitsehe houding nu einde lijk de andere staten eens werden opgewekt op grond van de politieke realiteiten hun beslissingen te nemen. Maar Duitschland heeft de hoop op een werkelijke ontwapening van de zwaar-bewapende Europeesche staten reeds opgegeven. Derhalve bleef er voor het Derde Rijk niets anders over dan te trachten voor Duitsch land een minimum van defensieve militaire veiligheid te verwerven. Bij de daarover gevoerde diplomatieke besprekingen zal Duitschland met alle energie en onbuigzaamheid vast houden aan het bewustzijn, een goede en rechtvaardige zaak te behartigen en het geheele Duitsehe volk achter de regeering te weten. Alles wat Duitschland vraagt is een defensief leger, dat nooit een bedreiging van andere staten kan wezen. Duitsch land is bereid zich aan iedere inter nationale contróle te onderwerpen, mits ook alle andere staten zich aan een gelijke internationale contróle zullen onderwerpen. Maar tweeërlei rechtware bier uit den booze! Voor Amerikaansche en desnoods voor Engelsche ooren klinkt dit alles heel aannemelijk, zelfs zouden Washing ton en Londen er instemming mede kunnen betuigen, maar men begrijpt zeker wel, dat de Fransche Generale Staf en het Fransche ministerie van buitenlandsche zaken nooit voor zoo iets te vinden zullen zijn. De Roemeensche minister van on derwijs, Angelescu, is als opvolger

Krantenbank Zeeland

Ierseksche en Thoolsche Courant | 1934 | | pagina 1